Tien magere
aren voor
üiestersector
Rapport politie ligt Kamer zwaar op de maag
Nederlander
kan zijn
geluk wèl op
tru^s
Migrant is geen
wegwerpartikel
NENLAND
ZeidócQowiant
ZATERDAG 5 NOVEMBER 1988 PAGINA 5
rog* HAAG De omslag van
[rapport „De politie beter
jeeld", dat de ministers
6x pl.l Dijk en Korthals Altes
)x betues onder vele camera-
12.40} in ontvangst namen, zag
.„'tachtig uit. Met veel ge-
12.40 voor Symboliek en dra-
12.40jek had de Stuurgroep
14 fl8lnt'^cer'në Politiewerk,
wie het rapport afkomstig
18.60 de partituur van een lied
22.32 Beethoven op de kaft la-
or n^Pru^^en- »Der schwer ge-
e Entschluss" (De moeilij-
29.76plissing) heet het lied en
33 49 beSint met de re8els:
ks es sein? Es muss sein! Es
37.211 sein!" (Moet het? Het
40,93t! Het moet!).
44.65 was inderdaad een zware
48.37 ssing die de Stuurgroep na
52 09 maant*en studeren had
Iten nemen en het zou een
55.81|yeel zwaardere beslissing
f het kabinet worden om
indelijk de knoop door te
ken: de adviezen overne-
i of niet? De aanbevelingen
de Stuurgroep waren niet
elijk. Tussen de korpsen
'rijks- en gemeentepolitie
een gigantische verschui
vingsoperatie moeten worden
uitgevoerd. In gemeenten en
regio's waar de politie het vele
werk nauwelijks aan kan zou
den de korpsen moeten groei
en ten koste van de aantallen
dienders in de wat rustiger ge
bieden. Gedwongen verhuizin
gen van agenten zouden niet
geheel kunnen worden uitge
sloten.
Moest dat nou, zo'n ingrij
pende operatie? „Ja, het
moet", zei de voorzitter van de
Stuurgroep de woorden van
Beethoven na. Maar hij had er
eigenlijk aan toe moeten voe
gen: „...gezien de gegeven om
standigheden". Die omstandig
heden kwamen erop neer dat
het kabinet en ook de fracties
van CDA en VVD er tot dan
toe niets voor voelden extra
geld uit te trekken voor de po
litie. Sterker nog: in het rege
ringskamp was men het er
roerend over eens dat de poli
tie zelfs wel met minder men
sen toe zou kunnen. „Meer
computers, minder personeel",
luidde het parool. En omdat
men de gemeenten die al jaren
om extra agenten zaten te
springen niet geheel in hun
sop wilde laten gaarkoken,
had men het pian bedacht een
nieuwe sterkteverdeling te
maken.
Daarover was zelfs een zinne
tje in het regeerakkoord opge
nomen: „De sterkte van de ge
meentepolitie en de rijkspolitie
wordt zo vastgesteld dat meer
rekening wordt gehouden met
de aard en omvang van de cri
minaliteit". Er stond ook nog
bij dat deze operatie op „bud
gettair neutrale wijze' moest
plaatsvinden, hetgeen in ge
woon Hollands betekent dat
het niets mag kosten.
Uitgerekend op de dag waarop
het langverwachte rapport
van de Stuurgroep (totale on
derzoekskosten: vier miljoen
gulden!) werd gepubliceerd be
gon echter in kabinet en rege
ringsfracties de twijfel te kna
gen. Opeens zag men zwart op
wit de bizarre consequenties
van het bezuinigingsbeleid en
de kruideniersmentaliteit ten
opzichte van de politie kristal
helder voor zich. In sommige
plaatsen zou de sterkte meer
dan gehalveerd worden en in
e?n flink aantal kleine ge
meenten zou het korps worden
teruggebracht tot een omvang
van slechts 27 personen!
Wat zou al dat geschuif met
arbeidsplaatsen trouwens gaan
kosten? Zeker niet niks. Ais je
een agent wilt dwingen naar
een andere gemeente te ver
kassen, zul je toch op z'n minst
de verhuiskosten moeten ver
goeden. En bovendien: hoe
veel zou er op den duur aan
extra overwerkvergoedingen
moeten worden betaald voor
de agenten in de sterk uitge
dunde korpsen die zich voort
aan uit de naad moesten gaan
werken?
Het was de liberale minister
van justitie Korthals Altes, de
hoogste baas van de rijkspoli
tie, die als eerste zijn twijfels
over de haalbaarheid van de
adviezen uitsprak. „Er moeten
nog heel wat vragen worden
beantwoord eer we een beslis
sing kunnen nemen," zo
maakte hij direct na het in
ontvangst nemen van het rap
port duidelijk. Een aanwezige
radioverslaggever veronder
stelde schamper dat de minis
ter ongetwijfeld snel op zoek
zou gaan naar een mooie bu
reaula om het rapport voor
goed in op te bergen, maar zo
ver wilde Korthals Altes niet
gaan. Nee, van wegmoffelen
zou geen sprake zijn. De voor
stellen zouden grondig en se
rieus bestudeerd worden en, zo
voegde zijn CDA-collega Van
Dijk van binnenlandse zaken
eraan toe: uiteraard zouden
politiebonden, gemeentebestu
ren en kamerleden alle gele
genheid tot inspraak krijgen.
Op dat laatste hoefden de mi
nisters niet lang te wachten.
De volgende dag al woei er
een storm van kritiek door de
media, veroorzaakt door ver
bijsterde politiebonden, burge
meesters, commissarissen en
woordvoerders van oppositie
partijen. De enige betrokke
nen die zich logischerwijs stil
hielden waren de burgemees
ters en korpschefs van de ge
meenten die volgens het rap
port méér agenten zouden
krijgen.
Voorhoeve
Ook CDA en VVD hielden
hun kruit nog droog, maar wat
de liberalen betreft kwam
daar spoedig verandering in.
Gesterkt door de twijfels van
Korthals Altes gaf vice-pre
mier De Korte vorige week
vrijdag te kennen dat een ver
hoging van het politiebudget
wat hem betreft niet langer tot
de onmogelijkheden behoorde
en vervolgens deed VVD-frac-
tieleider Voorhoeve een duit
in het zakje met de klip en
klaar uitgesproken wens dat
dat extra geld er gewoonweg
moest komen. Met een paar
honderd agenten erbij zou die
hele verschuivingsoperatie
volgens Voorhoeve niet nodig
zijn. De gemeenten die meer
politie nodig hebben kunnen
dan op hun wenken bediend
worden.
De plotselinge bekering van
de VVD is niet zo verwonder
lijk. De liberalen, die zich al
sinds jaar en dag hebben opge
worpen als warme pleitbezor
gers voor een goed functione
rend politie-apparaat en een
krachtige bestrijding van de
criminaliteit, voelen op hun
klompen aan dat zij een ver
dergaande aantasting van de
politiezorg niet meer aan hun
achterban kunnen verkopen.
En zo was er al spoedig een
ruime kamermeerderheid ont
staan die de voorstellen van de
Stuurgroep afwees: de VVD,
de kleine rechtse partijen én
PvdA en D66, welke laatste
twee zich in de jaren zeventig
nog herhaaldelijk hadden ver
zet tegen wat men toen noem
de „het opentrekken van een
blik agenten". Als een profeet
tien jaar geleden zou hebben
voorspeld dat PvdA en D66
eind jaren tachtig zij aan zij
met de VVD zouden strijden
voor uitbreiding van de poli
tie, was hij waarschijnlijk voor
gek versleten. Nu kijkt nie
mand daar meer van op. Het
kan raar lopen in de politiek.
Het CDA houdt zich tot nu toe
opvallend afzijdig van de poli-
tie-discussie. Men wil er alle
tijd nemen om de gepresen
teerde adviezen te bestuderen,
zo heet het. De Kamer hoeft
zich immers pas in een debat
op 12 december over de kwes
tie uit te spreken. Wie echter
de voorzichtige uitlatingen
van de christen-democraten
goed beluistert, kan tot geen
andere conclusie komen dan
dat ook zij enorm met de voor
gestelde operatie in hun maag
zitten.
Het ziet er dan ook naar uit
dat het kabinet straks „kamer
breed" gedwongen zal worden
het rapport van de Stuurgroep
niet uit te voeren en inplaats
daarvan de portemonnee te
trekken. Dat zal echter niet
zonder slag of stoot kunnen
gebeuren, want CDA-minister
Ruding van financiën heeft
deze week al twee maal ge
zegd dat hij er niet over pie
kert de politie extra geld te ge
ven. Maar zo'n vaart zullen die
dreigementen wel niet lopen.
Ruding wil de Kamer simpel
weg dwingen een goede dek
king voor het begeerde extra
bedrag te vinden, met andere
woorden: het geld kan niet zo
maar uit de schatkist worden
geplukt maar dient bij een an
dere begrotingspost te worden
De discussie over de vraag
waar dat moet gebeuren zal
zonder twijfel weer een flinke
deuk toebrengen in de eensge
zindheid die de Kamer nu nog
ten aanzien van de politie ver
toont. Met mensen schuiven is
moeilijk maar met geld schui
ven eveneens.
DICK VAN RIETSCHOTEN
i wat
sing is).-
ÏKENDE „PLATTE"
JIDOEMD TE VERDWIJNEN
is d<
jciëtelt
LLEEN'
■ND/II
ristelijl
Voor I
2130 /i
anstyw
£m9ej
ST^N HAAG De Neder-
£«k*«idse oestersector gaat de
r'0 "est rampzalige periode
jt haar bestaan in. De
f 256rerzieicte s*aat nu °°k
or |volle hevigheid toe in
Grevelingenmeer, na-
dde?<5 eerder de Oosterschel-
vtott«i al besmet leek. Voor
enige consument levert de
n engkte geen gevaar op, de
"meifters kunnen nog ge-
wöordjon gegeten worden.
aar voor onze oestersector
ri de ziekte een ommekeer
fojjyfeeg brengen. We zullen
m ver- en overschakelen' van de
vanaf^ende platte oester naar de
i je alsuwe Creuse-soort, die
Doelierstand heeft tegen de boos-
Ir- b'?ner, de Bonamia Ostreae.
er twee jaar is de produktie
>eel ingezakt. Deze sector
it tien magere jaren tege-
fet".
Ie onheilsprofetie is afkom-
vart voorzitter M. Scheele
de Vereniging ter Verbe-
ng van deOestercultuur
TREA). Scheele baseert
sombere toekomstbeeld op
t onthullingen die minister
1 Q^ks (visserij) deze week in
rjmn^mer deed over de ver-
eiding van de oesterziekte
WeJhet Grevelingenmeer, dat
[dendusver vrijwel gevrijwaard
k van schade. De minister
Tldatmde de oesterziekte, die de
,ronfei van de oester sterk remt,
S zeer ernstige bedreiging
ir de toekomstige mogelijk-
d van een oestercultuur in
Grevelingenmeer.
herpe controle
ee maanden geleden nog
s de stemming onder kwe-
p, im- en exporteurs van
uini
oesters samen zestien on
dernemingen in en rond Yer-
seke nog gematigd optimis
tisch. Bij de opening van het
nieuwe oesterseizoen in Mid
delburg spraken voormannen
uit de sector nog de hoop'uit
dat de schade door scherpe
controle van de importen uit
vooral Frankrijk en Ierland
beperkt zou kunnen worden.
Inmiddels is vrijwel alle hoop
vervlogen, sinds tests van het
Rijksinstituut yoor Visserijon-
derzoek (RIVO) uitwezen dat
zelfs de onaantastbaar geachte
gronden in het Grevelingen
meer niet meer gezond zijn.
OSTREA-voorzitter en oeste
rexporteur Scheele heeft in
middels zijn conclusies al ge
trokken: „Een stap terug, en
een flinke ook. Onder de be
drijven die op meer dan dat
ene been van de oesterbusiness
staan zie ik niet direct slacht
offers; zij hebben nog altijd de
mosselen. Die moeten de be
drijven de komende jaren
maar op de been houden. Die
platte oester heeft z'n langste
tijd gehad. Er is een nieuwe,
bollere soort die weerstand
heeft tegen het Bonamia-virus.
Deze Creuse-soort heeft de
toekomst, maar lang niet ie
dereen is al met de overstap
bezig. Overstappen is één ding,
maar er een beetje produktie
van hebben, dat duurt een jaar
of drie. Voordat je heleméal
bent overgestapt ben je weer
een paar jaar verder".
Een en ander zal tot gevolg
hebben dat de verkrijgbaar
heid van de Nederlandse oes
ters flink achteruit gaat. De
oesterconsu'ment zal groten
deels afhankelijk worden van
import, denkt Scheele. De
meeste import-oesters komen
uit Frankrijk, waar de oester
ziekte ook al heeft huisgehou
den. Ook in Frankrijk heeft de
Een ziekte treft de Nederlandse platte oester; de oestersector gaat hierdoor wellicht tien magere
jaren tegemoet, meent voorzitter M. Scheele van de Vereniging ter Verbetering van de Oestercul
tuur (OSTREA).
FOTO: SP
platte oester z'n langste tijd ge
had en regeert de Creuse. De
nieuwe oestersoort kan qua
smaak en kleur concurreren
met de platte variant, maar
heeft een veel lagere prijs. „De
próduktietijd is weliswaar
twee tot drie jaar korter dan
die van de vijfjarige platte oes
ter, maar daar schieten we
niet veel mee op. De Creuse
brengt minder dan de helft
van de prijs op die we voor de
platte krijgen aldus Scheele.
„Niet onafwendbaar"
Voorzitter drs. D. Langstraat
van het Produktschap voor
Vis- en Visprodukten weigert
vooralsnog de ondergang van
de platte oester te aanvaarden.
„Het woord 'onafwendbaar'
wil ik nog niet in de mond ne
men, hoewel ik erken dat de
zaak momenteel bijzonder ern
stig lijkt. De praktijk moet uit
wijzen of 't werkelijk een
ramp wordt". Langstraat geeft
toe dat een middel tegen de
gevreesde oesterziekte mo
menteel ontbreekt.
Hij heeft zijn hoop gevestigd
op maatregelen die door het
Produktschap al jaren worden
gepropageerd en in de praktijk
gebracht. „De strengst mogelij
ke controle op import en ver
plaatsing van oesters is het
enige dat ons nog kan redden.
Die controle moet keihard zijn,
de vervolging en de sancties
evenzeer. Eigenlijk zou de
rechter tegen iemand die ver
spreiding van de ziekte heeft
veroorzaakt moeten zeggen: jij
hebt het voortbestaan van de
sector in gevaar gebracht en
mag daarom je vak niet meer
uitoefenen. Zover is het helaas
nog steeds niet. Daarvoor zijn
wetswijzigingen nodig, waar
van de invoering al gauw ja
ren vergt. Dat is wellicht te
lang voor de oesters. Het hangt
daarom voorlopig van de disci
pline in de sector af of de plat
te oester nog een toekomst
heeft", aldus Langstraat.
ARJEN VAN DER SAR
JSKE EN WISKE DE KOMIEKE COCO
T>T>
ZWOLLE - De werkloosheid onder etnische groepen in Neder
land is schrikbarend hoog en bedraagt voor sommige jongeren
en vrouwen meer dan 50 procent. Om hier verandering in te
brengen is „positieve actie" nodig: Bedrijven en overheid
moeten aan sollicitanten uit etnische groeperingen voorrang
verlenen.
Volgens T. Demirhan, beleidsmedewerker van het CNV, is het
voor de werkgevers „een morele plicht om voor werknemers uit
etnische groeperingen op te komen. Ze hebben hen hier zelf
naar toe gehaald".
Demirhan, een van de sprekers-op de conferentie „Minderheden
en werkgelegenheid" in Zwolle, noemde als hoofdoorzaken de
groeiende behoefte aan hooggeschoold personeel en de afnemen
de hoeveelheid arbeid voor laaggeschoolden. De werkgever kan
de overstap naar nieuwe produktietechnieken echter jaren tevo
ren zien aankomen en zijn buitenlandse werknemers die zich ja
renlang voor zijn bedrijf hebben ingezet, omscholen. „De meeste
bedrijven kiezen echter de makkelijkste weg en zetten de mi
granten gewoon op straat. Maar een gastarbeider is geen weg
werpartikel".
Demirhan, zelf van Turkse afkomst, stelt zich ook naar de etni
sche minderheden kritisch op. „Veel migranten leven geestelijk
nog in hun geboorteland. Ze idealiseren hun afkomst en vinden
het hier slecht. Dit heeft een negatieve invloed op de motivatie
van hun kinderen op school"
ROTTERDAM Kan
Nederland gelukkiger?
Nauwelijks. De Neder
lander is zo ongeveer de
gelukkigste mens van
het westelijk halfrond.
Als we tenminste de we
tenschappers moeten ge
loven die gisteren in
Rotterdam de „Week
van het geluk" hebben
afgesloten, een thema-
week ter viering van het
75-jarig bestaan van de
Erasmus Universiteit.
Volgens dr. Ruut Veenho-
ven, socioloog aan de Eras
mus-Universiteit, interna
tionaal „geluks-expert" en
één van de organisatoren
van de themaweek, noemt
de meerderheid van de Ne
derlandse bevolking zich
gelukkig. Geluk wordt ge
waardeerd met een gemid
deld cijfer van bijna een 8
(op een schaal van 1 tot
10), waarmee Nederland
wat hoger scoort dan ande
re Europese*landen.
Uit de stapels statistieken,
enquêtes en onderzoeken
waarop de toehoorders
deze week zijn vergast,
blijkt dat veel mensen ge
luk maar een groot begrip
vinden, niet iets van deze
tijd, meer iets van vroeger.
Geluk heet vandaag de dag
plezier, gezondheid en wel
vaart. In deze tijd waarin
schijnbaar alles snel veran
dert, lijken velen zich vast
te klampen aan voorwaar
den voor geluk. Waarmee
geluk is verworden tot
consumptie - je eigen bord
het eerst.
Tegenstelling
Tot gisteren kwamen de
wetenschappers niet toe
aan de merkwaardige te
genstelling tussen het beeld
van de dolgelukkige Ne
derlander en dat van tallo
ze verslaafden aan alcohol,
drugs, slaaptabletten, gok
ken en televisie, alsmede
800.000 wao'ers, de om
vangrijke criminaliteit en
veel voorkomende ver
schijnselen als migraine,
stress, depressies, seksuele
problemen en de vergifti
ging van het leefmilieu.
Dat was gereserveerd voor
de gisteren gehouden open
bare studiedag „Kan Ne
derland gelukkiger?"
Prof. dr. B.M.S. van Praag,
hoogleraar mathematische
economie: „Een toename
van de welvaart zal waar
schijnlijk weinig toevoegen
aan de tevredenheid van
de gemiddelde Nederlan
der". Prof. dr. J. Berting,
hoogleraar sociologie en so
ciaal beleid: „Verdere ver
mindering van de sociale
ongelijkheid en grotere
materiële welvaart leiden
in ons land niet tot meer
geluk". Prof. dr. J.M.M.
Valk, hoogleraar sociologie
en sociale filosofie: „De
overheid kan voldoen aan
belangrijke voorwaarden
voor meer geluk, maar
heeft weinig greep op niet-
materiële voorwaarden
voor geluk, zoals familie
banden en antwoorden op
gezinsvragen. Eigenlijk is
dat maar goed ook".
Miljard
Veenhoven, de internatio
nale geluks-expert van de
Erasmus-universiteit:
„Geld maakt niet gelukkig
in Nederland. We zijn vrij
rijk. Het knelpunt van ge
luk in Nederland ligt niet
meer op materieel of maat
schappelijk gebied, maar
bij de psychische gezond
heid. Veel mensen gaan
gebukt onder psychische
problemen die met succes
te behandelen zijn. Dat is
beter dan af te wachten
totdat die problemen zich
uiten in lichamelijke aan
doeningen. Met een miljard
voor de preventieve gees
telijke gezondheid en de
psychotherapie zou je dan
ook veel doen aan de be
vordering van geluk".
Schijngeluk
Dr. R.A.M. Erdman, psy
chotherapeut afdeling me
dische psychologie: „Het
toeschuiven van geld en
het wijd openzetten van de
deuren van de RIAGG's,
de Regionale Instellingen
voor Ambulante Geestelij
ke Gezondheidszorg, zal
weinig zin hebben. Het is
dweilen met de kraan
open. In onze dynamische,
geïndustrialiseerde, wes
terse maatschappij wordt
ons allerhande voorgehou
den dat geluk en geestelij
ke gezondheid overal en
continu verkrijgbaar zijn.
De STER- reclames bij
voorbeeld spiegelen een
voortdurend geluk en ge
not voor, de reclame doet
ons geloven: „the sky is the
limit", terwijl onze begren
zingen van deze aardkloot
zijn. Deze vorm van recla
me vertekent de realiteit,
stimuleert onze grootheids-
fantasieën, doet alsof jaloe
zie en realiteit niet bestaan
en vergroot neigingen tot
hebzucht en begeerte".
Ook volgens Erdman
wordt er nogal wat getobd
en gepiekerd in Nederland,
wat in een groot aantal ge
vallen leidt tot psychische
stoornissen. Ook daar kun
nen de RIAGG's weinig
aan doen, meent Erdman.
„Uit schaamte over het ei
gen tekortschieten gaan
velen een nuttige behande
ling bij een psychothera
peut uit de weg. Daarmee
kunnen zij zichzelf bescha
digen. Ze geven de voor
keur aan „geen behande
ling, want het gaat goed
met mij". Dit leidt even
eens tot schijngeluk en
schijngezondheid. Het ware
in de meeste gevallen beter
als deze personen hun tijd
en energie gingen besteden
aan het oplossen van hun
problemen, opdat psychi
sche gezondheid kan wor
den bereikt".
HENK ENGELENBURG
Het gaat weer goed met D66.
Volgens de laatste opiniepei
lingen zouden de Democra
ten momenteel kans maken
op 13 zetels in de Tweede
Kamer. Dat loopt toch weer
aardig in de richting van het
recordaantal van 17 zetels
dat de partij in 1981 wist te
behalen toen Jan Terlouw op
het toppunt van zijn popula
riteit stond. Het rampzalige
tweede kabinet-Van Agt
(met Terlouw en Den Uyl als
vice-premiers), gevolgd door
het derde kabinet-Van Agt
(waarin D66 enkele maanden
alleen met het CDA regeer
de) deden het imago van
Terlouw en dus ook van de
partij geen goed. Bij de ver
kiezingen in september 1982
kelderde D66 naar 6 zetels.
D66 is een echte jojo-partij.
Na de glorieuze binnenko
mer in 1967 (in één klap 7
zetels) steeg de aanhang aan
vankelijk nog flink, maar
halverwege de jaren zeventig
kwam er danig de klad in. In
de peilingen stond D66 op
een bepaald moment zelfs op
slechts twee zetels. Pas toen
Jan Terlouw een dramatisch
beroep op de kiezers had ge
daan om hém en zijn club
niet in de steek te laten (ge
beurde dat toch, dan zou hij
de pijp aan Maarten geven)
krabbelde de partij weer uit
het dal omhoog.
Na de aftocht van Terlouw
en de afgang van 17 naar 6
zetels restte D66, geleid door
de kleurloze Maarten Eng-
wirda, in het zicht van de
verkiezingen van 1986 nog
slechts één remedie om haar
vitaliteit te herwinnen. Zoals
kwakkelende mensen vaak
teruggrijpen op huismiddel
tjes uit grootmoeders tijd
haalde ook D66 een oud en
beproefd medicijn uit de
kast: men zette opnieuw
Hans van Mierlo, leider van
het eerste uur, in als lijst- en
publiekstrekker. Het recept
werkte uitstekend: de oude
meester sleepte 9 zetels bin
nen. Zoals gezegd zijn de
vooruitzichten op dit mo
ment rooskleurig en aange
zien Van Mierlo in 1990 op
nieuw mee hoopt te doen ligt
een verdergaande winst voor
de hand.
De oudjes doen het nog best,
zo blijkt maar weer. De in
middels 57-jarige voormalige
journalist Van Mierlo, die
eind jaren zestig als „Neder
landse Kennedy" in de
Tweede Kamer belandde en
1981 na een zesjarige retraite
uit de politiek weer opdook
als minister van defensie, be
zit nog altijd de gave om
mensen te boeien. Hij is zon
der twijfel de beste spreker
uit de Tweede Kamer, hoe
wel hij in z'n fraai opge
bouwde filosofieën wel eens
de weg dreigt kwijt te raken.
Maar het intellectuele gehal
te van zijn betogen staat bui
ten kijf en bovendien maakt
hij zich nooit schuldig aan
het ijdel gesnap of monotoon
gemompel waar zoveel ka
merleden patent op hebben.
Geen wonder dan ook dat
Ruud Lubbers hem ondanks
hun beider verschillen van
inzicht tot zijn vrienden
kring rekent.
Op Van Mierlo's uiterlijk is
wonderwel nog altijd de be
schrijving van toepassing die
wijlen Godfried Bomans in
1970 van hem maakte: „Zijn
gezicht getuigt van een te
elfder ure bedwongen los
bandigheid. Het is het ge
zicht van een Leidse student
over wie zijn ouders zich te
recht ernstige zorgen hebben
gemaakt, maar die nog net
op zijn pootjes terechtgeko
men is'. Opmerkelijk aan
Van Mierlo's gelaat noemde
Bomans ook „een eigenaar
dig soort angst, voor wie of
wat dan ook, die er als een
soort schichtigheid overheen
ligt, te gering om tot paniek
te groeien maar juist sterk
genoeg om hem het uiterlijk
van een betrapte kwajongen
te geven. Het is een vlaag
van onrust waardoor je tel
kens denkt: wie staat er toch
achter zijn rug, voor wie hii
heimelijk beducht kan zijn?
Treffender en komischer
kan het ook vandaag niet ge
zegd worden.
Toch zal Van Mierlo niet ten
eeuwigen dage de kar van
D66 kunnen blijven trekken.
Een opvolger met een soort
gelijke uitstraling, die D66 de
eenentwintigste eeuw kan
binnenvoeren, is echter nog
altijd niet te vinden. Het
blijft dan ook riskant een
partij zozeer aan een persoon
op te hangen als bij D66 het
geval is. Als de gevierde lei
der wegvalt loopt de club het
gevaar als een plumpudding
ineen te zakken. En eens
komt het moment waarop
grootmoeders middeltjes niet
meer verkrijgbaar zijn.
TRUBBELS
