„Het moet geen KNVB Afdeling Persoon worden..." Misdorp ziet nog kansen Tennistransfers, het wordt al bijna gewoon £eidóc6outtmt Onder redactie van Gert-Jan Onvlee en Peter van der Hulst ZATERDAG 5 NOVEMBER leid. De mensen, ook de bestuursleden, moesten daaraan wennen. Natuurlijk. Maar nu heeft de Afdeling Leiden wèl een herkenbare structuur en dat is een groot goed voor een organisatie als de onze. Leiden heeft op dat gebied respect afgedwongen binnen de KNVB. Maar niet alleen daar. Ook sportief heeft Lei den de laatste jaren van zich doen spre ken. Met spelers in vertegenwoordigende elftallen en niet te vergeten met die 2-1 overwinning op het Nederlands elftal". Ook op financieel vlak staat de Leidse afdeling er nu beter voor dan zes jaar te rug. Persoon: „Financieel gezien is de af deling inmiddels weer aardig op het dro ge. Er is zelfs weer wat speelruimte en dat is wel eens heel anders geweest". Bij de komst van Jan Persoon, bijvoorbeeld. Toen de KNVB Afdeling Leiden zich al in het nieuwe onderkomen in de Leider- dorpse De Bloemerd had genesteld, maar het oude bondsbureau aan de Leidse Rijnsburgerweg nog niet was ver kocht. Maar er zijn nog meer redenen dat de af deling zich nu in prettiger vaarwater weet. Onprettige oorzaken ook, zoals de steeds maar stijgende post 'boetes'. Per soon: „Het is jammer, maar die post blijft maar stijgen. Het schijnt een ont wikkeling te zijn die niet kan worden te ruggedrongen". Een mededeling waar mee de scheidende afdelingsvoorzitter overigens niet wil zeggen dat hij en zijn medebestuursleden zich hebben neerge legd bij de, ook in de Afdeling Leiden, steeds verder voortschrijdende spel ver ruwing. „Alleen blijkt die zaak in de praktijk gewoon niet controleerbaar", verklaart Persoon. „Er spelen ook zoveel elementen een rol. De maatschappelijke ontwikkeling, de democratie en inspraak buiten het veld die botst met de situatie binnen de lijnen, noem maar op. Nee, ik geloof niet dat scheidsrechters de oplos sing kunnen aandragen. Er wordt in dat verband ook zo vaak vergeten dat scheidsrechters niets meer of minder zijn dan liefhebbers van het voetbalspel. Hun hobby is het zo plezierig mogelijk fluiten van voetbalwedstrijden, niet het elke week maar weer politieagent spe len". Niet meer Het is duidelijk dat Jan Persoon niet als scheidsrechter in de voetbalwereld zal terugkeren. Het is zelfs de vraag of de Voorhouter na zijn terugtreden nog in de KNVB actief zal zijn. „In ieder geval niet meer in een vergelijkbare functie", sluit Persoon direct een aantal wegen af. „Ik heb de laatste zes jaar veel, heel veel vrije tijd in de voetbalsport gestopt. Ik heb dat met plezier gedaan, maar nu is wel het moment gekomen dat ik dat niet meer wil. Ik wil in de toekomst best nog wel eens ergens helpen, maar alleen als dat niet teveel tijd vergt. Ik heb m'n ge zin en m'n werk nu lang genoeg met de hobby voetbal gedeeld". En dat terwijl Persoon (ex-voorzitter van GWS, oud-bestuurslid van de Belangen vereniging Bollen- Duinstreek en in to taal twaalf jaar afdelingsbestuurder) van mening is dat hij in de achter hem lig gende seizoenen 'zijn' afdeling toch nog regelmatig tekort heeft gedaan. „Ik heb me voornamelijk op het beleid gecon- centeerd en dat betekende automatisch dat ik minder op de velden verscheen dan van een voorzitter mag worden ver wacht. Wat dat betreft kan ik me voor stellen dat verenigingen zich soms tekort gedaan hebben gevoeld. Nee, ik voel me daar niet echt schuldig over. Telkens weer op zoek zijn naar het evenwicht tussen gezin, werk en,hobby; dat gaat al tijd wel ten koste van iets". Zoals ook de opvolger van Persoon on getwijfeld aan den lijve zal ervaren. Wie dat zal zijn, is nog niet duidelijk. Waar Persoon zes jaar terug geruisloos tot voorzitter werd 'gekozen', zal de huidige bestuurskandidaat Diederik van der Veen Meerstadt wèl een stemming win nend moeten afsluiten, nu ook Albert Jan Persoon houdt het na zes jaar voor gezien als voorzitter van de Afdeling Leiden: „Leiden heeft respect afgedwongen binnen de KNVB". FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN Klunder zich kandidaat heeft laten stel len. Het feit dat Alphenaar Van der Veen Meerstadt de bestuurskandidaat is, en niet de op dit moment in het afde lingsbestuur zittende Klunder, betekent niet dat Persoon c.s. bewust om Klunder zijn heengegaan. „Toen mijn opvolging in het bestuur ter sprake kwam, was er niemand die zich geroepen voelde. We zijn vervolgens buiten het bestuur gaan zoeken en vonden in Van der Veen Meerstadt een uitstekende kandidaat. Dat Albert zich vervolgens alsnog kandi daat heeft laten stellen, betekent dat hij de moeilijke weg heeft gekozen". Een ontwikkeling die niet inhoudt dat het af delingsbestuur de kandidatuur van de 41-jarige Van der Veen Meerstadt nu niet meer zou steunen. „We hebben hem gevraagd en staan voor de volle honderd procent achter zijn kandidaatstelling. En ik ben er ook van overtuigd dat hij het karwei aankan". Waarna Persoon zich onthoudt van alle opmerkingen die een persoonlijke voorkeur zouden kunnen doen vermoeden. „Want dat is mijn taak natuurlijk niet. Het is maandag aan de vergadering om te kiezen, niet aan mij". Voor Jan Persoon zelf, zit het leven van een voetbalbestuurder er (voorlopig, zeg nooit nooit) op. Gezin en werk zullen geen concurrentie meer ondervinden van vergaderingen, recepties en tripjes naar Zeist. Het zal hooguit de visstand in de Leidse Vaart zijn, die de gang van zaken met gemengde gevoelens aan schouwt. Persoon, wijzend op zijn vis- stekkie, pratend over een andere hobby: „Ik denk dat-de vaart aardig leeg zal ra ken". GERT-JAN ONVLEE te vre- e even lemen: is hier in het aar is heeft.j Ickelen ...De7 torensOORHOUT - Gevraagd naar de Ldtfdenen waarom hij het na zes jaar !>or gezien houdt als voorzitter drukin de KNVB Afdeling Leiden, e.nïnkt Jan Persoon even na. De 53- Zljnjrige Voorhouter is op zoek naar 6Td7'n formulering waarmee hij wil ingeven dat het tijd wordt voor jkkenin frisse wind en vindt die ook. In eugel-^rschillende versies zelfs: „Het is JOrg- t KNVB Afdeling Leiden. Als ik wo weer drie jaar blijf zitten, be- p zijn^at de kans dat het de KNVB Af- pling Persoon gaat worden. Dat g6ü du niet goed zijn". En: „Naarma- ofite-^ je langer in een bepaalde functie warte^n het werk bent, wordt de kans roter dat je met dezelfde ogen ixg6+aar nieuwe dingen gaat kijken, t na)at je steeds minder tot een, zeg I nietwaar, 'helicopterview' komt. Min- pr in staat bent om boven het ge- n hij friemel uit te stijgen om op die LXe5[ianier het overzicht te behouden, inde-tai die problemen voor te zijn, top ik nu". l.Tel ,ls Persoon maandag in Noordwijker- men'put zijn hamer overdraagt, doet hij dat let een redelijk tevreden gevoel. „Toen rfeLc zes Jaar Beleden kwam, had ik mezelf Df6en aantal doelen gesteld. Nu, terugkij- ^e*+jend, denk ik dat die voor tachtig, ne- bntig procent inderdaad zijn bereikt. Ik h^lind dat een goede score". •boe- ket name het gegeven dat het afdelings- ex- lestuur de laatste jaren zo nadrukkelijk jeleidsmatig bezig heeft kunnen zijn, joet Persoon daarbij deugd. „We waren e eerste afdeling met een meerjarenbe- LEIDEN - Morgenmiddag, 15.00 jur, is het uur van de waarheid foor AZC/Tarvo aangebroken. De Mphense waterpolokampioen van Nederland duikt dan in het water /an het Veenendaalse Valleibad heb- foor strÖd tegen de Spaanse ti- het ielhouder Cataluna. Een moeizame ioen strijd, zo kan bij voorbaat worden Th 8 Jesteld. Het uitduel ging vorige lise- jveek immers al met 7-3 verloren, poelman Ruud Misdorp, hij was de eni ge die in Spanje wel een persoonlijk vol doende scoorde, over dat treffen: „We hebben daar ontzettend knullig verloren. Niemand haalde zijn normale niveau. En als je dan ook nog eens de bal van je hand laat vallen bij een strafworp, dan verdien je het gewoon niet om een goed resultaat neer te zetten". Van een eventuele uitschakeling wil Misdorp evenwel nog niets horen. „Met vijf doelpunten verschil winnen, is veel. Maar, we hebben beslist nog een kans om de halve finales van het Europa Cuptoerrïooi te halen", weet hij, „Het lijkt me sterk dat we tegen de Spanjaar den twee keer zo'n slechte dag hebben. Als iedereen een topdag heeft, halen we het nog. Daarvan ben ik overtuigd". Overigens is morgen een verschil van vier treffers ook voldoende, als de score maar onder de 7-3 blijft. De uitgescoor- de doelpunten geven in een dergelijk ge val immers de doorslag. Indien ook AZC met 7-3 mocht winnen, volgt een verlenging van tweemaal drie minuten, waar Misdorp dan niet bang voor is: „Op zo'n moment gaat het thuisvoor deel de doorslag geven". LEIDEN - Op 1 november is voor de tennisspelers en hun clubs de of ficieuze transferperiode gesloten. In de maand voorafgaande aan deze cruciale datum is tennis beleden met een heftigheid, die feitelijk bij de competitietijd tussen half april en half juni gewenst is. Ook bij de Leidse verenigingen is de „transfer- tijd" niet onopgemerkt voorbij ge gaan. Een overzicht van de wijzi gingen in de team-samenstelhng van de verschillende Leidse vereni gingen. Hoofdklasse Unicum mag de voorloper van een ^nieuwe stijl" competitiebeleid genoemd worden. Een compleet nieuw team moest en kon dankzij de voortgezette sponsoring worden aangeschaft. De be langrijkste transfer is de komst van Chris Vermeeren, die zich voor een pe riode van twee jaar aan de club heeft ge bonden. De 25-jarige Vermeeren zal niet alleen als speler optreden, maar naast te ammanager en wedstrijdsecretaris Lode- wijk Kallenberg de technische leiding van het nieuwe team op zich moeten gaan nemen. Een uitdaging, die voor de Bredase tennisleraar meespeelde in zijn besluit van het Apeldoornse Manege over te stappen naar de Leidse hoofd klasser. Van de overige drie spelers, Yvonne der Kinderen, Claire Wegink en Joost Winnink, kan in ieder geval gezegd worden, dat hun speelwijze borg staat voor spektakel. Voor het Unicum-pu bliek een noodzaak, omdat de affiniteit, zoals die met „Leidse" spelers als Mar- got van Overloop en Jan Siemerink be stond, volledig ontbreekt. Dekker Tennis Warmond berust in het vertrek van eerste team-speelsters He- leen van den Berg en Birgit Pardoel. Het nieuwe credo „niet girerep, maar creër en" wordt naar de letter doorgevoerd. Naast vaste krachten als Michael van den Berg en Freek Tanis gaat coach Ca- rel de Bruyn kiezen uit twee van de vier speelsters uit de eigen tennisschool. Voor Astrid Bouw, Karin Croeze (terug van Casino), Madelijn Damen en Natha lie van Lint (terug van Nieuw Vennep) is hoofdklasse gewoon een niveau te hoog, zodat in Warmond ernstig reke ning wordt gehouden met degradatie naar de eerste klasse. „We willen in ie der geval een team hebben met eigen materiaal, waaraan we enkel trainingsfa ciliteiten bieden", stelt De Bruyn. Overgang a Geen enkel team in de eerste klasse en slechts twee teams in de overgangsklasse A betekent in feite, dat Leiden een dis trict is als een kind met een waterhoofd. Hillegom leek die situatie te willen ver anderen, presenteerde een beleidsplan en voorzag zich van een sponsor. „Carola Geerlings is naar Katwijk vertrokken, mijn zus Rosemarie wordt trainster- speelster bij Nieuw Vennep en een goede vervanging was niet te vinden", meldt echter coach Harry Verdegaal. „De ont brekende plaats in het eerste team zal met een speelster uit eigen kweek moeten worden ingevuld". Wie gaat spe len is echter nog niet bekend. Het tweede team van Unicum haalde onder de bezielende leiding van coach Tom Giberius vorig seizoen de titel bin nen. In 1989 wordt de winnende forma tie niet aangetast. Overgang b Leidse Hout vond dames-aanvulling via een advertentie in het studentenblad Mare. Ex-Unicumse Carla Quak neemt de plaats in van Antoinette de Kroon, die zich te gestresst voelde. Anne-Jan van der Meer gaat op de plaats van Joep Timmermans spelen. Competitieleidster Inge van Zuuren geeft na vele jaren het roer over aan Hein de Jong. De Merenwijk plaatst Nathalie van der Voort in het eerste team op de plaats van de in Israël als au pair werkende Irma van Seeters. Opzienbarender is echter het verhaal over de komst van Hans Tönjann. Trainer Herman van der Capellen over Tönjann: „Als hij weer zou trainen, speelt hij gemakkelijk dit competitieniveau, en hebben we het vroegere eerste team van Unicum weer compleet". „Laat hij eerst maar eens lid worden", luidt het antwoord van wed strijd-secretaresse Diny van den Berg. Het Alphense TEAN denkt Marie-Loui- se Goedhart uit team II van plaats te la ten wisselen met Irma van den Ouden rijn, die prefereert een rustiger competi tie te spelen. Dekker geeft voor haar tweede team als heren de namen op van_Stephan Faas en Erik Bakker (van Nieuw Vennep). De derde naam is echter de opmerkelijkste. Eric Snellenberg is na zijn bromfietson geluk volledig hersteld en wil de draad van 2 jaar geleden weer oppakken. De opvallendste mededeling uit Noord- wijk is, dat deze week het volledige be stuur van Casino is opgestapt. Nadeel voor het eerste team lijkt deze drieste daad niet te hebben. Gerekend wordt op de terugkeer van Kees Heemskerk, ter wijl Trudy Groenman en Els Veentjer wel weer een jaartje hoog willen en ook kunnen spelen. OLTC-Oegstgeest en De Munnik beleef den een „kalme" transferperiode. Bij beide verenigingen blijft het eerste team ongewijzigd. De Munnik wenst wel een keuzepromotie. In alle rust bouwden de Leiderdorpers aan een nieuw, eveneens overgangs B-spelend, tweede team. Mo nique en Max Langelaan verlieten De Boekhorst en namen de plaatsen in van Christel Verwoert en Robert van Splun- ter. Monique Vermeulen debuteert in de Leidse regio, Thomas Koemans keert na herstel van ziin ziekte terug en Marcel Lolling schuift van III naar II. Boek horst gaat met met de vier overgebleven spelers verder, de privatisering van het tennispark heeft er de hoogste prioriteit. Met Diane Padt naast Geerlings, Jan Willem Lugthart en Léon Damen ten slotte, beschikt Zee Duin over een team dat een keuzepromotie naar de Overgangs B waardig is. PETER KLEIN Eric Snellenberg is volledig hersteld van zijn bromfietsongeluk, traint weer volop en wil in Dekker II de weg naar de top opnieuw beklimmen. FOTO: KEES VAN DEN BURG tiet :1e- 30 Gebaar... eel FOTO: HENK SNATERSE fe Japie jBij de volleybalvereniging Van Santen r luit Den Haag gaat men wellicht uit van het motto 'jong geleerd is oud gedaan'. Het kweken van een teamspirit hoort Idaar zeker bij. De spelers van het eerste J \team voelen zich dan ook geenszins te j groot om een ionge supporter te betrek ken bij de 'yel' die een wedstrijd geb'rui- kelijk vooraf gaat. Of dit nu gebeurt met de bedoeling het ventje enthousiast te maken voor de vol- leybalsport, is ons niet bekend. Wat wij van Hutspo(r)t wel weten is dat Japie nog heel wat King Kom moet eten om de bal ook maar op een enigszins fat soenlijke wijze over het net te krijgen. Gebaar Even stokte de uitbundigheid op de tribu ne van Rijnsburgse Boys toen Huug Aan- dewiel, in de zo succesvol verlopen wed strijd tegen ARC, met een van pijn ver trokken gezicht op de grasmat bleef lig gen. Het publiek vreesde dat de speler, die in het verleden al zo vaak aan de kant moest blijven vanwege langdurige blessures, opnieuw het vela kon verlaten na deze knap grove charge. Gelukkig voor Aandewiel liep alles met een sisser (en een natte spons) af. Ook voor de Alphense dader (naam bij redactie bekend) liep het helaas weer goed af. Hij redde het zelfs zonder boe king. Wellicht dat dat verzoenende ge baar in de vorm van een aai over Aanae- wiels hoofd de scheidsrechter afgelopen zaterdag vermurwde. Het doet het bij een leidsman in ieder geval altijd wel goed als je na een fikse charge laat merken dat je het eigenlijk niet zo bedoeld hebt... Wat ons van Hutspo(r)t betreft kunnen dergelijke gebaren echter gewoon achter wege worden gelaten. En die bijbehorende overtredingen hele maal. Ellende Wist u dat Marco Rotteveel zondag voor de 5e maal in zijn seniorenloop baan de bal op de stip mocht leggen? Wist u dat hij voor de 5e maal de keeper kansloos liet?" Wij wisten dat nog niet, maar dankzij de clubbladredacteur van SJZ weten we het nu wel. En met ons heel veel anderen. En daar begin nu net de ellende waarom die redacteur (dan wel -trice) vraagt. Im mers: op het moment dat iedereen weet dat je die bal er altijd intrapt, is het mo ment van falen nabij. Echt: we zijn benieuwd naar die zesde... Eronder We weten het, deze vorm van broekrecla me is niet nieuw meer. Maar toch. Het blijft een vorm van in ventiviteit die Wij van Hutspo(r)t waar deren. Trouwens: als we zo af en toe niet eens zo'n zwembroek met inhoud in onze ko lommen meenemen, ziet niemand door welke vreemde mogendheid de poloploeg van De Zijl/LGB wordt gesponsord. Per slot van rekening vertoeven de broek jes in de regel toch onder water?

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 27