sneeuw
In Fulpmes zitje altijd op weg naar de
Costa's kunnen in voorseizoen
toeristen nog met gemak kwijt
Leven van de stranden en
van de zon in ALGARVE.
Van de in totaal 400.000
toeristische overnachtingen
per jaar in het Oostenrijkse
Fulpmes nemen de
Nederlanders er bijna
70.000 voor hun rekening,
waarbij de nadruk ligt op de
winter. De bedden staan
verdeeld over een twintigtal
hotels, negen grote
Gasthöfer, dertig pensions,
appartementen en zo'n
tweehonderd kamers bij
particulieren. De kosten
van verblijf lopen van rond
de twee tientjes per persoon
per dag voor logies met
ontbijt bij particulieren tot
ver boven de honderd
gulden in een van de luxe
hotels. Het eten en drinken
blijft in Oostenrijk zeer
goed betaalbaar: voor twee
tientjes krijg je een
uitvoerige maaltijd
voorgezet met wijn of bier
naar keuze. De skipas
Schlick 2000 geeft toegang
tot ongeveer twintig
kilometer aan makkelijke
en middelzware pistes. Een
skipas voor het hele Stubai-
dal biedt veel meer
mogelijkheden, maar is ook
overeenkomstig duurder.
Fulpmes is te bereiken per
trein of vliegtuig (via
Innsbruck). Over de weg is
de afstand zo'n elfhonderd
kilometer, via München,
Kufstein en de Brenner-
Autobahn. Voor meer
informatie:
Oostenrijks
Verkeersbureau.
Stadhouderskade 2,
1054 ES Amsterdam.
Tel.020-129682.
Dit jaar herdenkt men de Grote
Ontdekkingsreizen van de Portugese
zeevaarders in de XVe en XVIe
eeuw. Waarop wacht u om hetzelfde
te doen en om op ontdekkingstocht
te trekken door Portugal heen?
Vermits één enkel verblijf niet
Volstaat om alles te ontdekken
zullen wij u enkele suggesties geven:
Indien u een sportliefhebber bent
dan is Algarve het paradijs voor u. U
kunt er alle sporten beoefi
watersporten, tennis, paardrijden,
golf.
Vanaf Vila Real tot Sagres is Algarve
een immens strand dat van Albufeira
getekend wordt door de schoonheid
van de rotsachtige kusten met
duizend grotten en 'met hun grillige
Ook kunt u het bewerkt hout evenals
de „azulejos" (tegels" van keramiek)
ontdekken te Almansil, Faro,
Lagos.
Voor de lekkerbekken is er de
fantasierijke gastronomie (vis,
schelpdieren) en als dessert kunt u
de bekende patisserie van de streek
op basis van vijgen en amandelen
proberen.
Het land van de
ontdekkingen
5 eeuwen
ontdekkingen
_|~M
Uil
ZATERDAG 22 OKTOBER"! 988
naar Fulpmes weten te vinden. En Ne
derlanders zijn er, benadrukt Winkovits,
zeer geziene gasten. Maar wij zijn niet
de enigen. Een grote verscheidenheid
aan buitenlandse gasten behoedt Fulp
mes voor het lot van plaatsen als Kirch-
berg, Westendorf en Gerlos, die in de
wintermaanden geheel in Nederlandse
handen zijn, compleet met nassi, kroket
ten en sateh.
Wie voor het tiende jaar zijn vakantie in
Fulpmes doorbrengt wordt door de
plaatselijke harmonie muzikaal verwel
komd en krijgt van de gemeente een her
inneringsmedaille. Het lijkt op het eerste
gezicht echter niet zo waarschijnlijk dat
zich onder de „terugkomers" veel win
tersporters zullen bevinden. „Schlick
2000" mag dan lang sneeuwzeker zijn;
wie er een week lang dagelijks de stoel-
tjeslift naar boven neemt kent op den
duur alle hoeken, bochten en buckels
van de pistes. Het is dan ook niet zo
vreemd dat in Fulpmes van tijd tot tijd
stemmen opgaan om Schlick 2000 te
verbinden met nabijgelegen skigebieden,
zoals bijvoorbeeld dat van Axamer Li-
zum aan de andere kant van het Kalkkö-
gel-massief. Zo'n doorverbinding lijkt
voorlopig toekomstmuziek, omdat daar
voor dwars door beschermd natuurge
bied moet worden gegaan. Zo blijven de
mogelijkheden van Fulpmes zelf betrek
kelijk bescheiden.
Centrale ligging
Desondanks is Fulpmes een toeristische
trekpleister van formaat, vooral in de
winter. De centrale ligging is daarvoor
waarschijnlijk de belangrijkste verkla
ring. Met een uurtje sta je bovenop de
gletsjer. Per treintje (een alleraardigst ri
tje van een uur) of de eigen auto (kwar
tiertje) zit je in Innsbruck, waarvan
vooral de altstad een bezoekje meer dan
waard is. Binnen een straal van een uur
rijden liggen tientallen wintersportplaat
sen, die elk een geheel eigen gezicht heb
ben.
Zo bieden Mieders, Mutters en Igls,
plaatsjes die vlakbij Fulpmes liggen, ide
ale mogelijkheden voor een gezellige
„Familicn-abfahrt". In het chique See-
feld is het bekijken van in vol winter- ij
sport-ornaat rondstappende wandelaarsfT*
een geliefd tijdverdrijf. Kuthai en Axa-f
mer Lizum zijn bestemmingen voor ech-j
te skiérs. En ook langs de Brennerpasl*#
liggen talrijke dorpen met aantrekkelijke^ P
ski-mogelijkheden, om nog maar te zwij-|
gen over de uitgebreide skigebieden die'
je direct over de Brenncrpas in Italied
aantreft. En als er ook in de dalen'1
sneeuw ligt worden er zoveel loipes ge-L d(
spoord, dat de langlaufers heel lang[j m
vooruit kunnen. Zó bezien is Fulpmes)voc
een aantrekkelijke uitvalsbasis om inind(
een aantal jaren de winterse mogelijkhe-Le(
den van Tirol te ontdekken. Laat de har-flq v
monie maar alvast gaan oefenen en zo'n_H_
herinneringsmedaille is ook nooit weg.
JOS TIMMERSIf*
BARCELONA Warm geklede
Spanjaarden en bijna lege stran
den. Dat is het beeld dat de toe
rist in het voorjaar krijgt als hij
bij een temperatuur van toch al
bijna twintig graden vanuit Bar
celona in noordelijke richting via
de Costa del Maresme naar de
Costa Brava rijdt. De eerste ter
rasjes in El Masnou vlakbij
Barcelona en weliswaar nog'
grenzend aan de drukke door
gaande autoroute Nil (Barcelona-
Girona), maar in elk geval met
uitzicht op zee zijn grotendeels
leeg. Spaanse huisvrouwen doen
op de boulevard hun inkopen bij
de bakker waar nog naar pen en
papier moet worden gezocht als
een niet-Spaanstalige iets zoetigs
wil kopen en wil zien hoeveel pe
setas hiervoor moeten worden be
taald.
De Spaanse costa's zijn in het voorsei
zoen zeker in dit noordelijke gedeelte
van Spanje nog het territorium van de
oorspronkelijke bewoners. De luiken
van de soms gigantische appartementen
gebouwen langs de kust zijn nog bijna
allemaal gesloten. Caravanverkopers van
wie er langs de kust tallozen zijn geves
tigd, hebben nog keus in overvloed.
De kust vanaf El Masnou tot aan Blanes
wordt aangeduid als Costa del Maresme.
Daarna gaat de kust tot de Franse grens
verder onder de naam Costa Brava.
Voor de beide cösta's geldt: des te noor
delijker, des te toeristischer. Zo moet
men in El Masnou nog de drukke Nil,
een treinbaan en een smalle weg trotse
ren voordat men over de rotsblokken
klimmend het strand kan bereiken.
Richting noorden wordt dat allengs beter
en duiken de boulevards op die voor de
toerist van alle gemakken zijn voorzien:
van ijstentjes tot wisselkantoren, van
eetgelegenheden tot discotheken.
Pas in Lloret de Mar zijn in deze tijd
van het jaar de eerste tekenen van mas
satoerisme overduidelijk aanwezig. Op
een parkeerterrein achter de kustbebou-
wing staan tachtig autobussen waarvan
het merendeel afkomstig uit de Bondsre
publiek. Het aantal is even schrikken,
maar dat blijkt voorbarig. Hoewel er
ook aan de boulevard nog autobussen
staan die „gelost" worden, kan Lloret dit
aantal toeristen met gemak kwijt. De va
kantiegangers zijn nauwelijks terug te
vinden. Een enkele keer slenteren ze
voorbij in kleine groepjes, zoals een aan
tal Duitse jongens die uit Bochum zijn
gekomen om te voetballen tegen Spaan
se leeftijdgenoten. „En ook om veel te
FULPMES - Wie Fulpmes zegt,
zegt eigenlijk Franz Pittl. Dertig
jaar geleden zag de toen 24-jarige
inwoner van dit gemoedelijke
industriestadje even ten zuiden van
Innsbruck wel toekomst in de snel
aan populariteit winnende
wintersport. Want lag even ten
noordwesten van het dorp niet een
beschutte bergkom, waar de
alpenweiden pas in de loop van het
vooijaar onder het altijd dikke
sneeuwdek vandaan kwamen?
Akker voor akker kocht Pittl het gebied
op, waardoor hij zich nu eigenaar kan
noemen van wat in de loop der jaren
een weliswaar bescheiden van grootte,
maar in elk geval sneeuwzeker skigebied
is geworden. Een reputatie die de voor
bije decennia vele honderdduizenden
mensen'uit binnen- en buitenland ertoe
heèft bewogen om, komende vanuit
Innsbruck, de beroemde Europa-Brücke
over te steken, richting Brennerpas en
dan de eerste afslag rechts te nemen (na
het hamburgerrestaurant en de benzine
pomp), het Stubai-dal in te rijden om
tenslotte de bordjes Fulpmes te volgen.
En wie dat doet zit altijd op de weg naar
de sneeuw. Want voor die spaarzame
winterse dagen dat de weergoden zelfs
Franz Pittl in de steek laten, ligt .aan het
einde van het dal, op een half uurtje rij
den van Fulpmes, het dalstation van de
kabelbaan naar de Stubaier-gletsjer. Op
die reusachtige ijstong bevindt zich een
- van de betere Oostenrijkse gletsjer-skige
bieden, waar je desgewenst het hele jaar
op lange latten uit de voeten kunt.
Sneeuwgarantie
Het zal niemand verbazen dat een ge
bied met zo'n keiharde sneeuwgarantie
afgelopen december, januari en februari
een toevluchtsoord werd voor al die
wintersporters die het Alpengebied door
kruisten, wanhopig op zoek naar
sneeuw. Topdrukte in „Schlick 2000",
zoals Pittl zijn skicentrum genoemd
heeft. Onvervalste filevorming op de
weg naar de gletsjer, die op een van de
dagen voor Kerstmis bezoek kreeg van
niet minder dan 10.500 ski-fanaten. Een
ware zee van blik in het zonnig-groene
dal. Maar eenmaal boven aangekomen,
gingen de duizenden volkomen verloren
in de onbeschrijflijke uitgestrektheid van
de gletsjer.
Zo lijken Fulpmes en het Stubaier-glets-
jergebied een Siamese tweeling. Het
(geestes)kind van Franz Pittl, die met
vooruitziende blik het dal openlegde
voor het massa-toerisme. Twee jaar gele
den zou elke inwoner van Fulpmeszo'n
conclusie nog volledig beamen. Maar
sinds de zomer van 1987 zijn ook de na
delen van zo'n innige verbintenis aan
het licht gekomen, aldus Fulpmes' VVV-
directeur Franz Winkovitz. Midden in
De hellingen in het Stubai-dal bieden ideale mogelijkheden voor een gezellig "Familien-
die te koude en te sombere zomer, na
dagen van hevige regenval tot op de
drieduizend meter hoog gelegen gletsjer
aan toe, richtte een grote modder- en
stenenstroom enorme verwoestingen aan
in het dal, met name rond het aan de
voet van de gletsjer gelegen plaatsje
Neustift. Tientallen (Nederlandse) va
kantiegangers konden op het nippertje
het vege lijf redden, maar auto's, tenten
en caravans gingen in het natuurgeweld
verloren.
De mare ging al snel door Europa dat
het Stubai-dal was weggespoeld, of
schoon de verwoestingen beperkt bleven
tot de laatste paar kilometer van het dal.
En hoewel de inwoners van Fulpmes bij
wijze van spreken uit de krant moesten
vernemen dat zich even verderop een
catastrofe had voltrokken, ondervond
het dorp vrijwel direct de gevolgen er
van. De toeristen bleven massaal weg.
Een vele duizenden guldens kostende re
clamecampagne met als boodschap dat
Fulpmes ongeschonden was gebleven,
had weinig succes.
Apflestrudel
De voorbije winter en zomer hebben wel
iets goedgemaakt. Maar bij deze namens
de inwoners van het Tiroler dorp -
maar niet namens hen alléén - nog
maals een dringend verzoek aan de
weergoden te zorgen voor normale sei
zoenen: zonnige en warme zomers en
winters waarin het van december tot en
met april sneeuwt, maar graag niet te
veel ineens. Franz Pittl heeft er immers
voor gezorgd dat Fulpmes tegenwoordig
geheel van het toerisme afhankelijk is.
abfahrt". FOTO.PR
Dan moet het voor de toeristen ook de
moeite waard zijn om te komen.
Fulpmes oogt zoals een Tirols dorpje er
uit hoort te zien. Nauwe sluip-door
-kruip-door-weggetjes slingeren zich om
hoog langs het lokale VVV-kantoor naar
het kerkplein. Rechts om de hoek, bij
een fontein, een konditorei, waar 's och
tends de verse broodjes en 's middags
de warme apfelstrudel de voorbijgangers
naar binnen lokken. In een van de feest
zalen spelen Oostenrijkse muzikanten
een gezellige medley van evergreens,
popsongs en Tiroler jodel- en dansmu
ziek. De menukaarten van de restau
rants prijzen tegen uiterst redelijk tarief
schnitzels en cordon bleus aan van een
formaat, dat je in Nederland nooit te
genkomt.
Het is dus niet zo verwonderlijk dat
onze landgenoten vrij massaal de weg
In het vroege voorjaar is het aan de Spaanse kusten heel rustig. In tegenstelling t
zomer tils de. hoge appartementenflats uitpuilen van de toeristen. FOTO:
drinken", voegen zé er met bravoure aan
toe.
Rembrandt
De plaatselijke bakker is in doipen als
Lloret de Mar naar de zijstraatjes ver
dreven en zijn plaats is ingenomen door
een heuse Queensburger, pubMThe Tha
mes, restaurant Rembrandt, pizzeria
Marco Polo of een Duits cafetaria. De
„ontvangst" vart de eerste groepen bui
tenlandse bezoekers loopt hier al ge
smeerd. Bij aankoop van een hamburger
klinkt direct een vriendelijk „alsjeblieft"
en „dankjewel" uit de mond van de bur
gerkoning achter de toonbank. Het blijkt
echter zijn hele Nederlandse woorden
schat. Op vragen of hij uit Nederland
komt of waar hij de taal geleerd heeft,
blijft hij vriendelijk glimlachen en wordt
de baas er bij gehaald om in het Engels
uit te leggen dat hij de woordjes heeft
opgepikt van de toeristen en dat zij het
gebruik van een simpel Nederlands
woord doorgaans zeer op prijs stellen.
In de meeste badplaatsen is het enige
vertier het strandtoerisme, maar in het
voorseizoen uiteraard in wat aangepaste
vorm: gekleed slenteren over de boule
vard en van de nog niet op
zijnde zon met een jas aan
een bankje. En ook al doen
de discotheken hier en daar aan
strand anders vermoeden: het credo
nu nog rust.
Enkele bezienswaardigheden in het
bied zijn Arenys de Mar, hoewel
smal rotsig strand, bestaat de plaats
een 16e eeuwse dorpskern en heeft
een van de grootste jachthavens van
gebied. In Blanes lijken de vissers
tijd te hebben om ongestoord hun
te boeten, en kunnen toeristen zon
dringen toekijken. Op de bergen
deels rond Blanes liggen, is de Jardi
tani Mar i Murtra met 3000
de exotische en mediterane planten
bezoek waard. En wie wat van de
afrijdt het land in, komt via
mende bergweggetjes, langs
groene bossen waar tussendoor
ook weer de zee opduikt, in stadjes
dolden waar je bijna nog het
krijgt dat je de eerste vreemdeling
die op bezoek komt. Bijvoorbeeld
Caldes de Malavella, waar de
van de Termas Romanas, een
badhuis, bezichtigd kunnen worden,
gestoord.
NANDA
