Het Bungalowpark
Geborgenheid en verstrooiing
Spartelen en sproedelen: ook een beetje voor de Heer
£eidóc6otucmt
ZEEWOLDE - Hoe het geweest is?
Leuk. Heel leuk. Oók door wat er
op een vakantie als deze niet ge
beurt. Zoals: ruzie met een heetge
bakerde, maar onverstaanbare,
Spaanse ober die vijfduizend pese
ta's te veel rekent voor een sowieso
oneetbare inktvis. Zoals: handtaste
lijke Marokkaanse kleedjesverko
pers die met grote standvastigheid
een vrije doorgang naar het strand
verhinderen. En zoals: Tunesische
macho's die onophoudelijk visueel
overspel plegen met zowel je vrouw
als je dochter - als het een beetje
tegen zit nog met je moeder ook.
Dat alles gebeurt allemaal niet in
de origineel Nederlandse vakantie
voorziening waarvan de heer Piet
Derksen zelf de uitvinder is en die
heet: het Bungalowpark. Zeven
tienhonderd gulden voor een week-
je-er-tussen-uit mag dan een forse
som lijken, het bedrag is inclusief
de gegarandeerde afwezigheid van
elke vorm van mediterrane ongein.
En dat is voor een „tweede" of
„derde" vakantie ook wel 's heel
aardig - vindt de doorsnee bunga
lowpark-bezoeker.
De tweede, derde, soms zelfs de vierde
vakantie. Daarover hebben we het Wan
neer we terugkijken op de herfstweek
'88. Nederland telt 800.000 huishoudens
die van een zodanig minimaal inkomen
moeten rondkomen dat ze of helemaal
niet met vakantie kunnen of het hele
jaar moeten sparen voor twee weekjes in
een lekkende tent op een camping. Maar
nog veel meer families hebben zoveel
geld te besteden dat ze zonder bezwaar
verscheidene uitstapjes per jaar kunnen
behappen. Een zomer-, een skivakantie
en met de belastingteruggave zojuist op
de giro gestort kan een herfstuitstapje er
dan ook nog wel af. Vele bestemmingen
komen in aanmerking, maar typisch
middenklasse '88 is toch wel, om voor
de najaarsvakantie een weekje bunga
lowpark te boeken. En waarom dan
maar niet gelijk bij de onderneming die
het genre in onze cultuur heeft geïntro
duceerd en die een rijkdom aan voorzie
ningen kent waartegen geen enkele con
current kan opbieden?
Op de „Plaza" van de Eemhof, een bun
galowpark van Center Pares nabij Zee-
wolde, raken we de tijdens de vandaag
geëindigde herfstvakantie in gesprek met
buurman Dim Damen (40) uit Vleuten,
die het ronduit onder woorden brengt:
„Voor een familie als de onze kun je je
eigenlijk niets idealers voorstellen dan
zo'n park als dit. Zóveel mogelijkheden
voor sport, voor eten en drinken, voor
alle denkbare vormen van verstrooiing;
het is domweg niet mogelijk je hier te
vervelen. Wat wij 's morgens het liefste
doen, mijn zoontje en ik, is badderen in
het subtropisch zwemparadijs. Onder
tussen gaan mijn vrouw en haar zus ten
nissen in de sporthal, en maakt mijn
schoonmoeder van 77 een wandelingetje
in de buitenlucht, 's Middags gaan we
met z'n allen bowlen, bingoën, waterfiet
sen of een beetje slenteren hier op de
|Plaza. 's Avonds meestal uit eten. Daar
na: in onze bungalow een videofilmpje
bekijken, een kaartje leggen, of toch nog
even terug naar die Plaza hier".
Vondst
De PlazaDe Plaza is de jongste
vondst van president-directeur Piet
Derksen van Center Pares. Een hoogst
verrassende, bij eerste kennismaking
zelfs schrikbarende vondst, die bij de
bungalow-gasten nochtans buitengewoon
in de smaak is gevallen. Een soort dorps
pleintje is het, maar dan overdekt met
plexiglas, waar honderden verschil
lende soorten tropische en subtropische
gewassen groeien. Bij een temperatuur
die constant op 21 graden Celsius wordt
gehouden. Er zijn palmen, orchideeën,
heesters, dwergdadels, suikerriet, maar
ook olijfbomen, papaya's, en bananebo-
men. Middenin is met behulp van keien
Een beeld van de Plaza. Met zijn tropische gewassen, zijn zwemparadijs, disco, automatenhal, restaurants, cafés; kortom met heel zijn verpletterende totaalpak
ket aan verstrooiing.
uit de vaderlandse Maas een waterval
gecreëerd die uitkomt in een vijver
waarin eenden en goudvissen zwemmen.
Op die vijver kijken we uit wanneer we,
gezeten op plastic stoeltjes onder een
volstrekt overbodige maar knusse para
sol, onze Eemhof-ervafïngen uitwisselen
met Dim Damen.
„In Vleuten", vertelt Dim, „exploiteer ik
mijn eigen restaurant. Dat betekent dat
ik 's zomers niet weg kan. Onze vaste
jaarlijkse vakantie houden we in de win
ter in Oostenrijk. Dit weekje bungalow
park vormt onze tweede vakantie. En ei
genlijk, moet ik zeggen, maken we maar
gebruik van een fractie van wat de Eem
hof te bieden heeft. Maar het idee dat je
zo ontzettend veel künt doen is op zich
zelf al heel leuk. En alles is binnen hand
bereik, hè. Er is geen enkele noodzaak
om voor wat dan ook het terrein af te
gaan. Je hoeft niks te organiseren of te
bedenken; alleen al de voorzieningen
rond deze Plaza zijn voldoende om je
een week lang zoet te houden!".
Eén van die voorzieningen is het door
vader en zoon Damen zo buitengewoon
gewaardeerde subtropisch zwemparadijs
(29 graden) met de daarin aangebrachte
golfslagbaden, bruis-, spartel- en sproe-
delbaden, stroomversnellingen, water
vallen, wildwatergrotten en naar schat
ting 98 andere faciliteiten. Een andere
voorziening is de „Aqua Sana", die met
haar floating room, sauna, Turks stoom
bad, thalasso- en karwendelbaden een
heel complex op zich zelf vormt.
Consumeren
Maar er is meer te doen aan de Plaza.
Consumeren kan in een snackbar, een
pizzeria, een bistro, een bar-bowling, het
Japanse restaurant Rising Sun en het
bruine café Chez Pierre. Ook de winkel
voor sportartikelen, de byouterie, de zo
geheten Winkel van Sinkel en een groot
model supermarkt met ingebouwde
croissantene en een sweet shop zijn aan
de Plaza gevestigd. Alsmede een disco
theek, een congrescentrum, een hal met
flipper- en andere automaten en voor
wie het juist door deze overmaat niet
meer ziet zitten: een slijterij. Dat alles
dus temidden van palmen en papaya's,
waar hier en daar ook nog een i
zit te kraaien, en bij een temperatuur
van 21 graden. Een. zeker voor de begin
ner, verpletterend totaalpakket van Ver
strooiing.
„In het begin is het even wennen", voelt
de 65-jarige Willem van Esch met ons
mee. Willem heeft zijn leven lang als
boer gewerkt op zijn land in Heeswijk-
Dinther en hij is hier samen met echtge
note Jannie (67), zijn dochter, zijn
schoonzoon en zijn twee kleindochters.
„Maar wij", zegt grootvader Willem,
„hebben de smaak behoorlijk te pakken
gekregen. Het is voor het eerst dat we
hier op de Eemhof zitten, maar we zijn
al vier keer eerder in een bungalow van
Center Pares geweest. We gaan steeds
met ons zessen. Als opa en oma letten
wij zo'n beetje op de kleinkinderen.
Kunnen hun vader en moeder hun eigen
gang gaan". Door gebruik te maken van
de mogelijkheden voor tennis, squash,
badminton, volleybal, midgetgolf, jeu-
de-boules, biljarten - het aantal varian
ten om in de weer te zijn op zo'n bunga
lowpark is werkelijk niet op te sommen.
„En dan is er ook nog het 55 hectare
grote terrein", constateert Willem, „met
bosjes en paadjes en watertjes. En 55
hectare is op onze leeftijd echt genoeg
om een week te kunnen wandelen".
Zijn schoonzoon Antoon: „In de zomer
kun je hier trouwens ook uitgebreid wa
tersporten. Er is hier zoveel, dat je eigen
lijk geen tijd hebt om na te denken wat
je gaat doen. Je rolt van het een in het
ander. Je wordt geleefd. Maar op een
hele fijne manier. Je hoeft geen proble
men op te lossen, je hoeft niks te plan
nen, nergens voor te zorgen. Ik voel me
hier heel veilig. Geborgen. Dank zij die
geborgenheid en zorgeloosheid kun je
naar zo'n bungalowpark als dit èn je kin
deren èn je ouders meenemen. En dat
vinden wij fantastisch".
Sleutelwoord
Geborgenheid. Dat lijkt naast Verstrooi
ing het tweede sleutelwoord voor een
goed inzicht in de genoegens van het
bungalowpark. Een reis naar Spanje, Tu
nesië of een dergelijk ver vakantieland
brengt onvermijdelijk een flinke mate
van risico met zich mee. Er kan van al
les fout gaan. En er gaat ook vaak van
alles fout. Taalproblemen, cultuurver
schillen, onmacht om creatief de tijd te
vullen - dat talloze vakantiegangers vol
komen gestresst raken op hun buiten
landse vakantie is een bekend gegeven.
Voor de Nederlandse middenklas-fami-
lie echter, die samen met duizenden an
dere middenklassers de herfstvakantie
'88 doorbrengt in zo'n fijn bungalow
park als de Eemhof, zijn de risico's tot
het uiterste minimum teruggebracht.
Geen onverstaanbare Spaanse obers,
geen Marokkaanse kleedjesverkopers,
geen gevaar vdn verveling. En sinds pre
sident-directeur Derksen (vorig jaar) de
overdekte Plaza heeft uitgevonden is de
kans op regen ook nog eens uitgesloten.
Je zit op alle manieren onder de pannen.
„Terwijl je tobh", tekenen Willem van
Esch en zijn schoonzoon Antoon aan,
„heel erg het gevoel hebt van vakantie.
De Eemhof is maar anderhalf uur rijden
van waar wij wonen, maar je bent in een
totaal andere wereld. En dan kun je wel
zeggen „duur", maar wat zouden wij
kwijt zijn voor een vakantie naar Tune
sië? Hier betalen we - vier volwassenen
en twee kinderen - duizend gulden om
een week in de bungalow te kunnen zit
ten plus zeg zo'n honderd gulden per dag
voor andere uitgaven. Zeventienhonderd
gulden in totaal. Ziet u ons daarvoor
naar Tunesië gaan?".
Herfstvakantie '88. Geen cultuurbotsin
gen, maar gezellige verstrooiing voor het
hele gezin. Lekker geborgen in een luxe
bungalow, voorzien van twee videokana
len kleur met constant de prachtigste
films. Binnen de beslotenheid van een
drie tot vijf meter brede slotgracht die
de in totaal 600 onderkomens, 3000 gas
ten en 300 full-time medewerkers aan
alle kanten omgeeft. Onder leiding van
Eemhofs general manager Maarten Jan
Campman, ex-luitenant der Rijkspolitie.
Nee, voor een gewone Nederlandse mid
denklasser, is zo'n tweede vakantie leuk.
Heel leuk.
WILLEM SCHEER
Heel het concept vanbungalowpar
ken is bedacht en geleidelijk aan
steeds verder uitgewerkt door grand
old man Piet Derksen.
Reeds een beetje rijk geworden door de
ontwikkeling, als eerste in Nederland,
van een keten sportzaken (onder de
naam Sporthuis Centrum), kocht hij in
1967 een lap grond nabij Reuver in Lim
burg en liet daarop dertig onverwarmde
zomerhuisjes plaatsen met een openlucht
zwembad. Dat was op zichzelf nog niet
echt oorspronkelijk. Origineel was wel
zijn beslissing om die huisjes te gaan ver
warmen, zoaal ze ook „winterhuisjes"
werden en ze in te richten met een luxe
die gewone Nederlanders destijds nog
niet kenden.
Zitkuil, open haard, kleurentelevisie -
elke stap vooruit in onze welvaart werd
terstond toegepast in wat al ras ging he
ten het Sporthuis Centrum bungalowpark
de Lommerbergen. De Lommerbergen
ontwikkelde zich zo voorspoedig dat
Derksen een tweede park opende en een
derde en aldus onze cultuur verrijkte met
een nieuwe, nergens anders vertoonde,
recreatievorm.
Een recreatievorm die inmiddels door
concurrenten is geïmiteerd. Zoals door
Vendorado, dat nu drie parken beheert,
deze week is begonnen aan een subtro
pisch paradijs in Zandvoort en in 1990
Port Zélande denkt te openen, een heel
vakantiedorp in Franse stijl aan de kust
van het Grevelingenmeer. Maar zeker in
termen van luxe zijn Piet Derksens bun
galowparken tot nu toe niet geëvenaard.
Uit de dertig onverwarmde zomerhuisjes
van twintig jaar geleden ontstond de on
derneming die nu Center Pares heet en
aan de beurs is genoteerd. Center Pares
exploiteert thans acht parken in Neder
land, twee in België, één in Frankrijk en
één in Engeland. Een bungalowpark in
Duitsland staat op stapel, zij het dat de
ontwikkeling hiervan op grote moeilijk-
Een kerkje in de marge van een subtropisch zwemparadijs.
heden is gestuit - wat de prijs van de
aandelen een flinke klap heeft toege
bracht.
Maar nu het fascinerende. Na gedurende
decennia een lauwe christen te zijn ge
weest zoals zovelen van ons, is Piet Derk
sen zo'n acht jaar geleden radicaal tot
bekering gekomen. Dat leidde tot zijn be
lofte in Lour des: „Heer, U krijgt alles
van me". De inlossing van deze belofte
hield in dat hij zijn aandelen in Center
Pares, ter waarde van honderden miljoe
nen guldens, onderbracht in de Stichting
Levend Water. En hel is uit het vermo
gen van deze stichting dat sedert 1982 tal
van initiatieven worden gefinancierd die
hun inspiratie vinden in de Charismati
sche Vernieuwing binnen de Rooms-Ka-
tholieke Kerk. Zoals het project Lumen
2000, dat begin deze maand opzien baar
de toen de leiders ervan aankondigden
dat ze de komende jaren maar liefst drie
satellieten in gebruik willen nemen om
de paus wereldwijd op de televisie te
brengen.
Niet alle gasten van de Center Pares (op
een bungalowpark als de Eemhof verblij
ven er doorlopend zo'n drieduizend) zul
len het zich realiseren, maar de winst
van de onderneming komt voor een niet
onaanzienlijk deel ten goede aan de
Rooms-Katholieke Kerk. Een stukje van
elke gulden die er wordt uitgegeven aan
de spartel-, sproedel- en golfslagbaden,
zou je kunnen zeggen, is voor de Heer.
Tegen deze achtergrond zal het ook be
grijpelijker worden dat elk Center Pare
temidden van een overmaat aan voorzie
ningen ter vertroeteling van het lichaam
een plek heeft ter verzorging van de ziel.
Niet dat dit de meest gefrequenteerde
voorziening ïs. Het kerkje van de Eemhof
biedt plaats aan ongeveer 150 gelovigen
en er zijn alleen op zondag één eucharis
tieviering en één protestantse dienst.
Maar dat er hoe dan ook een kerkje staat
in de marge van een subtropisch zwem
paradijs, mag op zichzelf opmerkelijk he
ten.
4
