Akerboom kan nog steeds
een laatje opentrekken
voetballerlei
GIN SPORT.
CeldócSoiufmt
ZATERDAG 22 OKTOBER 1988 PAGINA II.
'anderelst mag niet.
jet bestuur van de Belgische
oetbalbond heeft in een extra
êrgadering zijn goedkeuring
n [houden aan de transfer van
Vanderelst van Metz
Yankrijk) naar Charleroi,
jan het begin van het seizoen
Serd Vanderelst door Club
getransfereerd naar
fètz, de regelementen van de
'BVB staan twee overgangen
innen één seizoen niet toe en
die regel heeft men niet
afwijken.
e', an
.31 rillen i
Lot ongunstig
voor Arsenal
Het lot is Arsenal niet gunstig
gezind. In de strijd om de Lea
gue-cup is de roemrijke Lon-
dense club in de derde ronde,
die op 1 en 2 november wordt
gespeeld, aan Liverpool ge
koppeld. Geen eenvoudige op
gave, omdat Liverpool in deze
ronde die volgens het KO-sy-
steem wordt afgewerkt ook
nog eens een thuiswedstrijd
heeft geloot. Dus dubbel pech
In de Amerikaanse prof sport
wereld wordt naar .verluidt de
verveling nogal eens te lijf ge
gaan met verdovende middelen,
zoals Kees Akerboom hiernaast
ook aanduidt. Waar dergelijk
tijdverdrijf tot de normale on
derdelen van het dagelijks le
ven gaat behoren is het ook
voorstelbaar dat gebruik van
doping in die kringen anders
wordt beoordeeld dan elders.
Het zal daarom niet zonder re
den zijn dat figuren als profbok
ser Mike Tyson en atleet Ben
Johnson met de regelmaat van
de klok de publiciteit halen. Het
ene glas is nog niet ingegooid of
de volgende storm is in een
nieuw ontstaan. Kleurrijke jon
gens, die Mike en Ben; zorgen
voor een beetje leven in de
brouwerij. Die Tyson houdt er
een huwelijksleven op na, waar
Amerikaanse scenarioschrijvers
moeiteloos een feuilleton van
Dallas- of Dynastyformaat mee
kunnen vullen. Johnson blijkt
ondanks zijn verbale handicap
en zijn wat introverte karakter
een humorist van de zuiverste
soort. Koud uit Seoul, waar hij
in plaats van startblokken tur
bo-injectienaalden gebruikte,
ondernam hij een race met de
automobiele variant van de Be
reden Politie in Toronto, om
kort daarna een naast hem voor
een verkeerslicht wachtende
medeweggebruiker de doodstui
pen op het lijf te jagen met een
startpistool. Zwarte humor zoge
zegd.
Nee, dan is het behelpen gebla
zen met onze vaderlandse sport
wereld waar de Dezen, Corne-
lissen en Vonhoffs de lakens
uitdelen. Echte grappenmakers
hebben we hier niet of het zou
Anton Geesink moeten zijn. Die
olympische woudreus houdt er
een geheel eigen interpretatie
van humor op na. Roept met de
kracht van een repeterende
breuk dat Nederland zich ge
woon nog een keer kandidaat
moet stellen voor de Olympi
sche Spelen. Laten we nu eerst
maar eens proberen om de We-
reldspelen voor gehandicapten
in Assen in 1990 tot een goed
einde te brengen. Dan zijn we al
een hele stap verder.
Dezer dagen kreeg ik het
nieuwste nummer van het blad
Bowling in handen. In het oog
sprong een artikel op pagina
drie met de bijtende kop „NOC-
officials lieten het lelijk afwe
ten Bedoeld wordt de in Seoul
presente notabelen, die niet in
hun agenda hadden genoteerd
dat op 18 september in de olym
pische heksenketel van Sama
ranch bowling werd gedemon
streerd. Niemand, maar dan ook
niemand van het representabele
deel van de vaderlandse afvaar
diging was daarbij aanwezig.
Hetgeen een extra klap in het
gezicht was van de bowlers, om
dat ze ook al niet in de ope
ningsceremonie hadden mogen
meelopen. En dus de brede arm
zwaaien van de commissaris
van de koningin van Groningen
vanaf de tribune moesten bekij
ken.
Was Dees er maar geweest. Die
heeft zich de afgelopen week in
Seoul het vuur uit de sloffen ge
lopen, kwam handen en voeten
te kort om alle Nederlandse
verrichtingen van nabij bij te
wonen. Dees zou het bowling
wel hebben bezocht Ware het
niet dat Dees tijdens de normale
Spelen Kamerverplichtingen
had. Maar tijdens de Paralym
pics was Dees wel in Seoul. En
hoe. De bestrijding van alcohol
misbruik op de weg en in de
sportkantine moest er zelfs een
tijdje voor wijken. Dat is nog
eens prioriteiten stellen. Ten
slotte wist hij het weggebruik in
goede handen van Neelie, die er
deze week weer een paar bord
jes heeft laten bijplaatsen, maar
het bord voor het eigen hoofd
nog steeds niet heeft laten weg
halen.
Dees is trouwens toch in de slag.
Onlangs nog ging hij openlijk de
confrontatie aan met olympisch
chef de mission Cornells. Die
had de staatssecretaris van
WVC verweten niet voldoende
oog te hebben voor topsport
Maar Vonhoff was er nog. Die
maakte zich zeer dik over Cor
nells' onheuse gedrag en smeer
de de WVC'er zo veel stroop om
de mond dat deze meteen vol
tanden zat. Dat is Vonhoff wel
toevertrouwd.
In zijn resterende vrije tijd
schijnt de Groningse CdK trou
wens een fervent bowler te zijn.
Waarmee hij zich dan positief
onderscheidt van andere dorps
politici als Smallenbroek en Fa-
ber, die een bowlingpin nog niet
van een drankkegel kunnen on
derscheiden.
Neen, dan het duo Tyson en
Johnson. Als je niet beter wist
zou je achter die namen een res
pectabel notariskantoor kunnen
veronderstellen. En dat kan ik
me nog niet voorstellen achter
Geesink en Geesink. Dat is al
leen maar pure, domme kracht.
Je mist de humor.
Zwitserland aan
beterende hand
Zwitserland telt slechts één
gezonde vereniging in het be
taalde voetbal. Alleen FC Lu-
zern is in de A-liga schulden
vrij, maar toch is het controle
rende orgaan van de „Natio-
nalliga-klubs" niet ontevreden
over het beleid dat de clubs de
laatste jaren hebben uitge
voerd. Intengedeel zelfs. De
patiënt is aan de beterende
hand volgens de leden van de
raad van toezicht. In vergelij
king met 1986 is dat zeker het
geval. Toen was de nood ech
ter ook danig hoog. Maar liefst
33 miljoen franken, zo'n 44,5
miljoen gulden, bedroeg de to
tale schuldenberg, die nu is ge
reduceerd tot 26 miljoen fran
ken.
Ook Geovani weg
uit Brazilië
Het olympische elftal van Bra
zilië, dat in Seoul de zilveren
medaille veroverde, brokkelt
verder af. Volgens de krant O
Globo uit Rio de Janeiro, zal
ook de spelmaker van het elf
tal Geovani naar Europa ver
trekken. Net als Romario de
Sousa Faria, die door PSV
werd aangetrokken, zou ook
de man, die in het vriend
schappelijk duel tegen België
twee keer scoorde, een aanbie
ding uit Nederland hebben.
Volgens O Globo is Ajax in de
markt voor de meest opvallen
de speler uit het Braziliaanse
elftal, maar er is ook uit Italië
en Spanje belangstelling voor
hem.
Vliers is boos
Jef Vliers, de vroegere Belgi
sche international, is boos. Hij
is al jaren belast met de coör
dinatie van de jeugd bij Stan
dard Luik en tevens de ver
antwoordelijke man voor het
tweede elftal. Roger Henrotay,
de nieuwe secretaris-generaal,
vindt echter dat de coördinatie
van de jeugd en het tweede
elftal niet in één hand dient te
zijn. Hij heeft Vliers dan ook
laten weten dat hij het tweede
team niet meer mag trainen.
Vliers overweegt zijn functie
bij Standard beschikbaar te
stellen.
Manchester
manager Ron Atkin
en Jesper Olsen
glunderden vijf jaar
geleden, toen de
komst van de Deen
zeker was. Olsen
mag nu vertekken
bij Manchester
United.
FOTO: ANP
voor Arsenal. Wimbledon
speelt thuis tegen Manchester
United. Mogelijk wordt dat het
laatste duel van Jesper Olsen
bij de bezoekers, want de Deen
heeft nu echt van het bestuur
van MU te horen gekregen dat
hij mag vertrekken. Olsen dus
in de aanbieding, wie rammelt
er met de buidel?
70/sp
)£N BOSCH Precies
boejen week geleden hebben
n,Jlch twee opmerkelijke
ebeurtenissen afgespeeld
ind Kees Akerboom. Op
lie televisie had de man,
ie misschien wel de beste
ïaar zeker de bekendste
asketballer uit de ge-
:hiedenis van ons land
[ïag worden genoemd,
-len rol in het NCRV-pro-
213framma Rondom Tien.
.kerboom trof in die afle-
iuropering verscheidene oud-
T ipsportcollega's, lieden
lie het merendeels aan-
enlijk minder voor de
-ind is gegaan dan hem-
'aag dfelf- Maar daarover later.
tele tientallen kilometers
rderop, in Delft, vond
hetzelfde tijdstip live
;n ontmoeting plaats en
manier waarop die
_)nfrontatie verliep mag
for^elbetekenend worden
inoemd.
kerboom had zo juist met
Iterdain ploe8 ^en Bosch een
-aeizame overwinning be-
y aid op het Delftse DAS. En
i de melee, die normaal ge-
eenvoiroken na zo'n basketbalduel
tstaat, liep de opnieuw weer
n® elbesproken speler bonds-
|ach Ruud Harrewijn tegen
lijf. Een oud-collega tevens
kort daarvoor op de hoogte
steld van zijn contractver-
begl als verantwoordelijke
iengtean voor de nationale ploeg,
binnenkort weer aan de
moet in de voorronde van
toernooi om de Europese
él in een duel met oud-Euro-
es kampioen Griekenland.
<ind tdn bepaald niet eenvoudig
nb%ffen, waarvoor Harrewijn
e hens aan dek zal willen
epen.
i?w t za£. bem' sta^ mijn hand
huïü en riep dat bier Êin6 ba"
herinnert Kees Aker-
kind dim zich die bijna-botsing
SP9|a de bondscoach. Die zelfs
gelegenheid kreeg om
ar het welbevinden van de
voner van het tegen Den
sch aanliggende Rosmalen
informeren. Hetgeen de
tste bepaald goed uitkwam,
nt hij mag dan een aantal
Dkt., i ken geleden als 36-jarige
i Socjrentree op het hoogste ni-
om au bebben gemaakt en ook
poe| niddels weer in Europa
Dén I pduels voor zijn club Den
sch zijn uitgekomen, een te-
»keer in het oranje shirt is
it het eerste waarop Kees
ierboom staat te wachten,
met reden, maar ook daar-
sr later in dit verhaal.
.a. bo r
tc. Inl.
54748
Akerboom kan model
an voor de sport basketbal
Leideidit land. Met als uitschieters
.dn plaats op de drempel van
Olympische Spelen van
f6 in Montreal en een vierde
ats bij het EK van 1983
ift basketbal in Nederland
g9|iaf eind jaren zestig tot nu
en downs meegemaakt,
lis de oud-Haarlemmer zelf,
op zijn achttiende kon kie-
hobbyi voor een carrière in de
™efrenigde Staten, maar als tie-
nog te onvolwassen was en
vol onzekerheid zat om.die
te zetten. Een keuze
irover hij nu zegt. „Ik had
natuurlijk kunnen gaan.
jaar of vier op een college
nstypfcn, wat hasj roken en mis-
tien prof worden. Ik vind
ierika een mooi land, ben
verscheidene keren ge-
st, maar wilde er alleen
ar heen op vakantie. Als ik
n was gegaan was ik met
nlijkein egocentrische karakter
uischien Amerikaanser
dianenverhalen
Akerboom bleef in Ne-
'land, speelde aanvankelijk
inlang voor Flamingo's in
irlem, maar vertrok ver-
gens naar Den Bosch.
u aar ik nooit serieus door
lAlty andere club werd bena-
d", zegt hij terugkijkend op
periode. „Dat heeft me al-
verbaasd, zeker nu. Dat
.ng vafam waarschijnlijk door de
zoekf ianenverhalen dat ik daar
vrubfveel verdiende dat een an-
club me niet zou kunnen
Jen".
had best elders willen spe-
315-6 ook ergens anders in Eu-
371-2'a. Maar het is er gewoon
370-8r van gnomen. Misschien
ik een agent moeten heb-
iemand die voor mij con-
en kon leggen. Zelf deed je
ts niet. Ik was weliswaar
ïeel Europa bekend, kreeg
lodigingen voor het Euro-
e team om een wedstrijd in
'pte te spelen, wat ik "niet
gedaan omdat ik mijn ei-
reis naar Milaan moest be
ll maar een topclub uit
ije of Italië heeft zich
re*al gemeld. Jammer? Mis
relal
322
322.
SS
schien wel. Aan de andere
kant heb ik door hier in Den
Bosch te blijven wel maat
schappelijk iets kunnen op
bouwen. Ik heb nu een goede
baan, een mooi vrijstaand huis
in Rosmalen; nee, ik heb geen
klagen. Heel anders dan die
stumpers in Rondom Tien.
Zo'n Rob de Wit bijvoorbeeld.
Dat is toch ontzettend treurig.
Ik heb begrepen dat die al
weer aardig op de weg terug
was, weer voetbalde, tot ze
hem adviseerden om die her-
sen-ingreep te ondergaan.
Wel, het resultaat heb je kun
nen zien en horen".
„Nee, dan is het mij gelukkig
beter vergaan. Ik heb trou
wens nadat ik onlangs weer bij
Den Bosch was gaan spelen
gevraagd bij de NCRV of ik
nog wel kon meewerken aan
dat programma, dat eigenlijk
ging over gestopte topsporters
en wat er van ze geworden
was. Maar ze wilden me er
graag bijhouden, ondanks het
feit dat mijn situatie inmiddels
weer heel anders was komen
te liggen. Ik heb trouwens
graag aan dat programma
meegewerkt. Je kreeg een
mooie gelegenheid om je zegje
eens te doen. Hoewel ik denk
dat de VARA van zo'n onder
werp iets heel anders zou kun
nen maken. Wat te zeggen van
doktoren, die er verantwoor
delijk voor zijn dat het met
sommige carrières helemaal is
misgelopen. Dat zijn er nogal
wat".
Ossepees
Kees Akerboom heeft het wat
dat betreft getroffen. Toen hij
vier jaar geleden stopte had
hij, hoe curieus het ook klinkt,
net een fysiek gezien zware
periode achter de rug. Hij
werd begeleid door een uitste
kende medische staf, zelfs zul
ke goede specialisten en fysio
therapeuten dat de KRO on
langs nog met het lumineuze
idee kwamen om een ludiek
item voor de televisie te ma
ken over de ossepees die toen
werd gemonteerd in de knie
van de basketballer. „Kees
Jansma kwam met het voor
stel om die chirurg en mij in,
een weiland neer te zetten met
een koe er bij. Leek mij wel
een aardig idee. Maar het ging
niet door, want Aad van den
Heuvel floot ze terug. Hem
leek het toch niet zo'n aardige
gedachte".
Het feit dat Kees Akerboom
voor dit item werd uitgekozen
mag ook typerend worden ge
noemd voor de manier waarop
het de teruggekeerde topbas-
ketballer in zijn carrière is
vergaan. Nadat hij als zestien
jarige met zijn lengte van 2,04
meter en zijn gewicht van 65
kilo („Ik was net een vogel
verschrikker") zijn opwach
ting bij Flamingo's had ge
maakt en kenners likkebaard
den bij het zien van de dosis
talent die in dat lange, smalle
jongenslijf was samengebun
deld, werd Akerboom vaak
een mikpunt. Van lof, maar
ook van kritiek. Welke laatste
uiting nog wel eens kwam van
ploeggenoten, die minder be
deeld waren met veelzijdig
heid.
„Ik heb nog eens een keer ru
zie gehad met Al Faber", geeft
Akerboom een voorbeeld. „We
waren aan het trainen en hij
bleef steeds één oefening her
halen. Toen zei ik voor de
grap tegen hem: houd daar nu
toch eens mee op. Hij werd
kwaad en voegde me toe dat
zo veel trainep voor hem de
enige manier was om het in de
wedstrijden te kunnen. We
kregen er gewoon ruzie door.
Pas later heb ik me gereali
seerd, mede aan de hand van
dit voorval, hoe gemakkelijk
het mij altijd was aan komen
waaien. Hoe weinig moeite ik
voor bepaalde onderdelen van
het spel behoefde te doen.
Maar ook pas nu bedenk ik me
dat ik nóg meer uit mijn mo
gelijkheden had kunnen halen
als ik beter met coaches was
omgegaan, een keer met ze
had gepraat over het spel. Er
is nooit een coach geweest met
wie ik eens uitgebreid heb ge
sproken over basketbal en an
dere facetten dan die waaruit
mijn spel bestond. Ik gooide
alleen maar die ballen door de
ring".
Stoomcursus
Coaches. De huidige van Den
Bosch, Jan Dekker, haalde
Akerboom terug naar de
Maaspoort, nadat een toevalli
ge opmerking voor het beno
digde contact had gezorgd.
„Een bestuurslid van de club,
die net als ik bij Nashua
werkt, zei een keer geksche
rend tegen me toen een aantal
spelers geblesseerd was: we
zullen jou maar inschrijven
voor het Europa Cuptoernooi.
Uit mijn reactie begreep hij
dat ik daar niet afwijzend te
genover stond en toen belde
Jan Dekker. Vorig jaar had
die me al gevraagd om assis
tent-coach én bankzitter te
worden. Kijk, dat is nou net de
verkeerde formulering. Als hij
had gevraagd of ik wat trai
ningen had willen komen ge
ven en naast hem coachen, ik
heb inmiddels via een stoom
cursus de benodigde papieren
voor het hoogste niveau, dan
had ik het toen al gedaan".
De laatste uitspraak mag ook
kenmerkend worden genoemd
voor Kees Akerbóom, die vo
rige week in Rondom Tien
onthulde dat hij zelfs als in
middels gevierd topbasketbal-
ler jarenlang heeft rondgelo
pen met een minderwaardig
heidscomplex. „Dat was in de
voorbespreking ter sprake ge
komen", licht de basketballer
toe. „Ze vonden het leuk om
dat ook in de uitzending te
hebben. Er is trouwens nog
wel wat geknipt in dat pro
gramma. Zo is er uit gebleven
wat ik heb gezegd over publi
citeit. Het gekke was altijd dat
als er iets over basketbal te
melden was, dit altijd over mij
ging. Dat hebben anderen
nooit gewaardeerd, maar ik
kon er in de meeste gevallen
niets aan doen. Met teamgeno
ten heb ik daar nooit over ge
praat. Ik ben een binnenvet
ter. 't Zou misschien wel beter
zijn geweest, maar tot dat soort
contacten, gesprekken om die
dingen eens uit te praten en te
leggen kom je niet. Ook niet
met coaches. Nu zou dat mis
schien beter gaan, zou ik wel
licht zelf het initiatief nemen".
Heel onzeker
„Ja, ik heb me inderdaad heel
lang heel onzeker gevoeld. De
oorsprong lag waarschijnlijk in
mijn enorme lengte op jeugdi
ge leeftijd. Daardoor ben ik
gaan basketballen. Tot voor
kort heb ik er nooit over nage
dacht waarom ik me zo fana
tiek op die sport heb gestort,
me afgevraagd wat daarvoor
mijn drijfveer was. Een trai
ning vond ik nooit leuk, maar
die wedstrijden hè. Daar kon
ik me helemaal in uitleven".
De uitstraling van de zelfver
zekerde basketballer heeft
Kees Akerboom overigens
nóóit gehad. De oud-Haarlem
mer, die in het begin van het
gesprek met heel brede arm
zwaaien zijn betoog onder
streept maar gaandeweg wat
meer op zijn gemak raakt,
wekte jarenlang tussen de lij
nen de indruk wat afwezig
met een wedstrijd bezig te zijn.
Maar die schijn bedroog. Zijn
soms zelfs wat apatisch ogende
houding was bijna een onbe
wuste camouflage voor de ge
drevenheid, waarmee hij ac
teerde. „Ik had in elk geval
ontzettend veel moeite met
een laatdunkende houding
van anderen. Ik heb een paar
laatjes in mijn hoofd. En ik
kan er zo één opentrekken. Er
hoefde en hoeft niet veel te
gebeuren om mij op te laden.
Ik kan me een wedstrijd in
Groningen herinneren. In het
programma-boekje stond iets
neerbuigends over mij. Zoiets
als de vraag of ik nou inder
daad nog die goede schutter
van weleer was. Welnu, wij
wonnen die wedstrijd met
twintig punten verschil en ik
scoorde 34 punten".
Zo stak Kees Akerboom in el
kaar en die karakterstructuur
is eigenlijk nauwelijks veran
derd. Hoewel het klimmen der
jaren niet naliet een zekere
mate van volwassenheid, af
stand en inzicht in tal van za
ken te bewerkstelligen. Waar
bij persoonlijke ontwikkelin
gen in zijn privé-leven ook
hun effect niet misten. Van
daar ook dat hij vorige week
zaterdag geen gesprekje aan
knoopte met bondscoach Ruud
Harrewijn, die de nog weinig
aan kwaliteit ingeboete bas
ketballer misschien wel eens
voor zijn nationale ploeg had
willen vragen. Een team,
waarin Akerbooms leeftijdge
noot Toon van Helfteren ook
nog immer acteert, eveneens
na een periode van absentie.
Goed echtgenoot
„Ik neig naar nee", is het ant
woord op de vraag hoe Aker
boom zou reageren op een in-
vatie tot een rentree in ook
het Nederlandse team. „Ik heb
er eigenlijk geen tijd voor. Ik
heb mijn werk, ik tracht een
goed vader te zijn voor mijn
twee kinderen, terwijl de der
de op komst is en ik probeer
een goed echtgenoot te zijn.
Bovendien ben ik bij Nashua
secretaris van de onderne
mingsraad, uit hoofde waar
van ik een cursus moet volgen
die zeven uur in de week kost.
Hoe graag ik misschien wel in
de nationale ploeg zou willen
spelen, zes uur op een zondag
gaan trainen ergens in het
land, dat zie ik niet meer zit
ten. Dan kom ik misschien
weer in dezelfde problemen
als die ik privé in het verleden
heb gehad".
Moeilijkheden, die mogelijk
mede in de hand werkten dat
een eerdere rentree bij Den
Bosch een flop werd. Nadat
Kees Akerboom een jaar of
vijf geleden werd geconfron
teerd met een knieblessure als
gevolg van een voor tien pro
cent afgescheurde knieband
verbood de leiding hem in ac
tie te komen voor een bepaal
de wedstrijd. „Ik was het daar
helemaal niet mee eens", staat
hem nog haarscherp voor de
geest. „Ik ging daarom ontzet
tend fanatiek trainen om te la
ten zien dat ik best kon spelen.
Maar juist dat ging hartstikke
fout. Resultaat: kniebanden
voor negentig procent afge
scheurd. Een half jaar heb ik
op krukken rondgelopen en
daarna keihard gewerkt om
terug te komen. Maar toen ik
weer redelijk fit was, hoefde
men me niet meer. Kennelijk
was iedereen er van uitgegaan
dat ik toch nooit meer zou te
rugkomen. Dat is me toen zo
in het verkeerde keelgat ge
schoten dat ik nogal het nodi
ge om me heb heengeslagen en
het leek dus over bij Den
Bosch. Ik ben toen meteen ge
stopt. Had in Black Eagles 2,
een puur recreatieteam hier in
de buurt, willen gaan spelen.
Zonder te trainen. Ook door
privé-problemen zag ik het
niet meer zitten. Toen kwam
Werkendam. Of ik niet daar
wilde komen spelen. Heb ik
gedaan. Tot een paar weken
geleden dus".
Pakje sigaretten
De aanzienlijk minder flegma
tiek dan voorheen ogende
Kees Akerboom bevestigt dat
hij zich ook anders voelt dan
jaren geleden. Hij lijkt einde
lijk de rust en zekerheid in
zijn leven te hebben gevonden
die hem zo lang hebben ont
beerd, maar waarvoor de bui
tenwacht geen tot weinig be
grip had omdat men hem zag
als de wat excentieke topspor
ter.
„Er was eens een dokter die
tegen me zei: Kees, je moet
niet na afloop van een wed
strijd gaan staan roken in de
kantine. Er staan jongetjes die
tegen je opkijken, je geeft ze
een slecht voorbeeld. Dan
dacht ik: man, waar bemoei je
je mee. Ik rookte een pakje
per dag en dacht nooit na over
dat soort dingen. Dat is nu wel
anders. Als ik nu Johan
Cruijff op televisie zie met een
sigaret in zijn handen denk ik:
dat is niet goed voor de jeugd.
Het kan verkeren hè?. Net zo
als ik ook nu nog steeds kan
veranderen. Ik kan bijvoor
beeld op eenzelfde vraag op
drie verschillende momenten
drie verschillende antwoorden
geven en daar dan toch voor
honderd procent achter staan".
„Neem nu eens mijn gedach
ten over mijn rentree. Toen ik
terugkwam dacht ik: als ik
nummer negen ben vind ik
dat prima. Nu zeg ik: als ik
straks nummer negen van de
ploeg ben, stop ik er direct
mee. Zoiets. Ik heb de belang
stelling die publiek en media
voor mij hadden altijd nogal
tweeslachtig beleefd. Aan de
ene kant is het natuurlijk leuk
om in de aandacht te staan,
maar het is niet altijd terecht.
Ik ben wel eens naar een jour
nalist toegestapt en heb hem
gevraagd om in zijn stukken
nu eens het accent te leggen
op andere spelers. Er zijn er
meer die er 24 ingooien. Maar
kennelijk kijkt toch iedereen
naar mij en wordt het vermel
denswaard gevonden dat ik
één helft slecht en één helft
goed speel, terwijl een andere
speler een hele wedstrijd goed
speelt. Ik kan er dan ook niets
aan doen".
Derde kind
Voorlopig kan Kees Aker
boom nog genoeg doen aan de
ambties van zijn nieuwe/oude
club Den Bosch. Nadat hij eni
ge weken geleden op een don
derdagavond de kleedkamer
van zijn team inliep voor een
training, zich vervolgens keu
rig voorstelde aan zijn mede
spelers en daarna ondanks een
minder intensief trainings
schema weer een belangrijke
rol ging spelen in het door
blessures zo gehandicapte Bos
sche team moet hij mogelijk
binnenkort op een cruciaal
moment ontbreken. Nadat
Den Bosch zich eerder deze
week plaatste voor de tweede
ronde van het Europa Cup
toernooi wacht binnenkort
Keulen. „Dat wordt de belang
rijkste wedstrijd van het hele
seizoen. Bij winst zitten we in
de finalepoule. Maar ik ben er
niet zeker van of ik daar bij
kan zijn. Mijn vrouw verwacht
net in die tijd ons derde kind.
En ik heb al gezegd dat ik per
se bij de geboorte zal zijn. Het
is dus niet te hopen dat mijn
kind net in die dagen wordt
geboren. Voorlopig speel ik tot
december bij Nashua. Dan zien
we wel weer verder".
Altijd eenling
„Ik was altijd een eenling. Er
was altijd een spanningsveld.
Als mij een rotgeintjè werd ge
flikt door een coach die me
iets duidelijk wilde maken,
dan flikte ik een nog rotter
geintje terug. Ton Boot zocht
altijd het conflict. Tom Quinn
ook. Bill Sheridan was een
goeie coach, maar moest niet
meer dan vijf goede spelers
hebben. Dan kwam hij in de
problemen, moest hij wisselen
en raakte het spoor bijster".
„Ik sta er overigens zelf ver
steld van hoe goed het me nog
afgaat. Het énige verschil met
vroeger is dat het tijdens de
warming up wat langer duurt
voor je klaar bent. Ik heb al
leen nog een beetje last van
vocht in m'n knie. Maar ja, het
is tenslotte een ouwe rotknie.
Heeft misschien ook iets te
maken met het feit dat ik twee
jaar niks had gedaan tot ik bij
Werkendam kwam. Ik had ge
woon 's zomers een beetje
moeten blijven lopen. Deed ik
niet, kreeg ik na anderhalf
jaar last van hoge bloeddruk
en afkickverschijnselen als het
afreageren van spanningen,
een familiekwaaltje
„In commercieel opzicht had
ik, terugkijkend, meer uit mijn,
carrière kunnen halen. Ik nam
van alle publiciteit- over bas
ketbal tachtig procent voor
mijn rekening. Daar had ik
meer kunnen uitpeuren dan
de ene keer dat ik een paar
duizend gulden kreeg voor
deelneming aan dat lullige
spelletje Superstars. Dat doe ik
trouwens nooit meer. Je wordt
daarin gewoon gebruikt. Maar
'ook daar dacht ik in die tijd
nooit erg diep over na. Ik
dacht vooraf, ach leuk, maar
eens zien wat het is".
FRANK WERKMAN
