Weinreb speelde in op
hebzucht van Duitsers
Verslavingscentrum De Hoop
schreeuwt om meer subsidie
Weinreb in Zürich overleden
Eredoctoraat voor Anatoli Koryagin
Glunderende gezichten gisteren op de Vrije Universiteit in
Amsterdam. De dissidente Sovjet-psychiater Anatoli Koryagin
(tweede van rechts) kreeg daar gisteren een eredoctoraat uit
gereikt voor zijn inzet voor de psychiatrische patiënt. Uiterst
links prof. dr. N. de Smit, daarnaast dr. R. Jurrjens en rechts
dr. De Waard. foto: anp
BURGERLIJKE
STAND
LEIDEN Geboren: Femke Aniek
dv W P M. M van de Ven en I. R.
M. Tangelder, Samantha dv. E. B. Ol-
fers en J. P. Getrouw, Lars zv. P. N.
Goosen en V. L. M. Steenvoorde,
Reinier Francois Age zv. A. C.
Tromp en H. A. W. Band, Wesley zv
L. L. Wolvers en K. van der Lans,
Jasper zv F Molleman en M. A. Jan
sen, Nicole dv N. Schoneveld en A
Heemskerk, Lars Elmann zv. B. E.
Larsen en A U. Larsen, Samantha
dv C. P van Rhijn en S. Starre, Cy-
prianus Franciscus Maria zv. C. W.
M Straathof en J G van Rooijen,
Pascal zv. W. J. P N. van Santen en
an Denderen. Radiya dv. B. Sed-
douki en F. Moussaten. Karin dv. G.
in der Bent en G. J. Teljeur, Stefan
D. de Gier en L. Warnaar, Cinde
rella Angela Anita dv. C. J. J. Luy-
en C. F. Baart, Maarten Arjen zv.
R. W. van der Burg en C. M. van
Drunen Cornelis Pieter zv C. Box-
en M C. Kanbier Milo Iuti zv.
P. J H Warmerdam en J. I Schep
pink Frank Pieter zv. H. A. Das en
A. M Zaal. Marita Antonia dv. C.
Ouwehand en Z. Reyes Siapno, Ber
nard Christiaan zv. J. G Kemper-
en C. M. de Lange. Kirsten Ka
rin Johanna dv. M. J. Verheij en K.
J. Beek, Laura Anna dv. E. Borger
en Z. T. Canova, Said zv. M. Dahman
en M Bouras, Meivin Adrianus
Christiaan zv. A. H. van der Haven
en M. B. C C. Lardé, Cornelis Maar
ten, zv. P, M. Ketting en J. B. Varke-
visser, Sonnur dv. I. Alver en F. Al
ver, Mohamed zv. E. M. Jali en E. Y
Ghazal. Barblina Laura dv. A. S
Kreis en C. B. K. Kreis, Benjamin
Adrianus Willem zv. W. van Duiin
en J. A W. Guijt, Johannes Cornelis
Nicolaas zv. J. F de Vlieger en M. L.
R. Stokman, Willemijn dv J van der
Plas en J. van Duijn, Erik zv. F. C.
Verdoes en G. Kuilt, Timothy Chris
tiaan zv. C van Dam en L. M. C.
Snijders, Ronald zv. J. Olivier en M.
Kosters. Ricardo Martilio zv. E. B. de
Wind en M M. de Water. Willem zv.
W Hazenoot en J. Varkevisser, Ja
son zv. M K Bediako en I Essel.
Anne Merlijn dv. R. A. M. Rijntjes en
K. Hueting, Pinar dv. Y. Temizisler
en E. Temizisler, Manolis zv. G. Kar-
mamanolis en W. van der Leek, Jo-
han Pieter zv. P A. Schooneveldt en
H. M. van der Mark, Nuran dv. A.
özdemir en Z. özdemir, Jenna dv. J.
M Welsh en J. Kane, Reinoud War-
mold Diederik zv. A W. L. van de
Wall Bake en G. E. E. Gallandt Huet,
Mustapha zv M. Lakhal en R. Jer-
moumi, Luc Petrus Josephus Jacobus
Maria zv. P. J M Vereijken en J J
M M. van Eijk, Sascha Naomi dv. A.
R. Jansz en E. de Vries.
Frederijk Weinreb probeerde in de Tweede Wereld
oorlog de Duitse bezetters te bedriegen. Hij deed dat
door met allerlei verzinsels bij bepaalde Duitsers de
indruk te wekken dat als zij joden lieten emigreren,
zij vele rijkdommen konden verzamelen. Hij kreeg
toestemming joden op een lijst te zetten en zij die op
de Weinreblijst werden geplaatst kregen dan uitstel
van deportatie. Weinreb vroeg daar soms geld voor
en keurde de mensen zogenaamd om zijn lijst het
aanzien van echtheid te verlenen. Door dat uitstel
konden vaak joden onderduiken of zich op andere
wijze aan deportatie onttrekken.
Dit spel was legaal. De Duitsers kenden het en deden
mee. Weinreb werd, toen ze hem eigenlijk niet meer
geloofden, gearresteerd en naar Westerbork overge
bracht. Zijn lijst „platzte" zoals alle zogenaamde
voorkeurslijsten ongeldig werden verklaard.
In zijn memoires „Collaboratie en verzet" heeft
Weinreb zijn oorlogsverleden uitvoerig verteld. De
schrijver van bijgaand artikel, Dick Houwaart,
schreef een boek over hem, „Weinreb, een witboek".
BINNENLAND
CeidaeSowicwt
VRIJDAG 21 OKTOBER 1988 PAGINA 4
Landelen Moszkowicz
>penbaar verkocht
tpERMOND In opdracht van de curatoren in het
.illissement van mr. Baruch Moszkowicz worden op 8
;£>vember door het veilinghuis De Meereman uit Veg-
,.;1 zijn 120 aandelen van Patrimonium BV openbaar
^rkocht. Patrimonium is een BV van de Maastrichtse
,dvocatenfamilie waarvan de aandelen in handen zijn
in mr. Max Moszkowicz en zijn vier zoons. De fami-
^.'-BV houdt zich bezig met het beheer van onroerend
cd en met het verstrekken van geldleningen aan de
.^Ivocatenmaatschap Moszkowicz. Volgens de curato-
j!jn moeten de aandelen, die volgens hen acht ton
,vaard zijn. minstens 276.000 gulden opbrengen. Is dit
rfjet het geval dan gaat de verkoop niet door. De fami-
Moszkowicz heeft laten weten niet in de aankoop
,in de aandelen geïnteresseerd te zjn Bij zijn faillisse
ment had Baruch Moszkowicz een schuld van circa an-
rhalf miljoen gulden.
Derde aidscampagne maant jongeren tot veilig vrijen
Voorzitter prof. Roscam Abbing van de nationale aidscommissie kan
ondanks de ernst van het onderwerp nog wel even lachen tijdens
een onderonsje met staatssecretaris Ginjaar-Maas. FOTO: anp
DEN HAAG Na de campagnes „Bloem-
en-Bij" en „Aids en Werk" is gisteren on
der hét motto „Denk na. Stop aids" de der
de voorlichtingscampagne gestart: „Aids en
jongeren". De doelgroep bestaat uit jonge
ren van dertien tot en met zeventien jaar
en de campagne is opgezet door de departe
menten van Onderwijs en WVC en de Na
tionale Commissie Aids Bestrijding
(NCAB). Sinds 1982 hebben in Nederland
605 jongeren aids gekregen. Volgens secre
taris Moerkerk van de NCAB „is dat het
topje van de ijsberg waaronder zich in ons
land 15.000 tot 30.000 besmette mensen ver
bergen. We hebben nü nog alle tijd om in
formatie te geven en adviezen tot veilig
vrijen aan te reiken".
Bovendien wil de NCAB een „huhiaan kli
maat" scheppen voor de seropositieven on
der ons. De overheid wil de gedragsveran
dering niet door „wapengekletter berei
ken; geen overheid als zedenmeester met
moraliserende praatjes. Volgens staatssecre
taris Ginjaar-Maas van onderwijs worden
juist de jongeren aangesproken omdat ze
toch een verhoogd risico op aids lopen.
„Jongeren vinden van zich zelf meestal dat
ze trouw zijn", zei ze. „Maar het is niet zo
dat iemand direct de ware Jacob of Jacoba
vindt. Meestal hebben ze dan al enkele
vriendjes of vriendinnetjes gehad. Het is de
taak van de ouders om jongeren voor te
lichten. Dat kunnen ze uit zich zelf doen.
Maar ook de voorlichtingscampagne kan
een prima middel zijn om over aids te pra
ten. Dat kan van twee kanten komen: van
opvoeder naar jongere of andersom".
Maffialid uit Rome
aangehouden in Amsterdam
AMSTERDAM De politie van Amsterdam heeft
deze week een 41-jarige Italiaan aangehouden die er
van wordt verdacht deel uit te maken van een maf
fia-organisatie die in Rome opereert. Deze organisatie
zou veertien moorden hebben gepleegd. Welk aan
deel de in Amsterdam aangehouden man daarin had
is nog niet bekend. De Italiaan werd gearresteerd op
verzoek van de Italiaanse politie. Bij de huiszoeking
trof de politie valse identiteitsbewijzen en blanco pas
poorten aan. De Romeinse tak van de maffia houdt
zich naast enkele „uiterst gewelddadige praktijken"
bezig met de handel in verdovende middelen. De in
Amsterdam aangehouden man wordt beschouwd als
een „kapo". Volgens de politie betekent dat dat hij
binnen de bende een kaderfunctie heeft. Hij wordt
door de politie in ieder geval beschouwd als zeer ge
vaarlijk.
•/einreb is dood. Vele ge-
eimen uit en over de
weede Wereldoorlog en
e jodenvervolgingen
eeft, hij aan het einde
an de zestiger jaren aan
et papier toevertrouwd,
ïaar vele geheimen zul-
?n ook met hem graf
waarts dalen. Als een man
£>1 tegenstrijdigheden, als
sn vat vol wijsheden, als
3n vrome jood, maar ook
^)s een fel omstreden man
il hij bij velen die de
weede Wereldoorlog
ebben meegemaakt, in
e herinnering blijven
oortleven.
'einreb was een vriendelijk
ens. Geneigd iedereen die
jn levenspad kruiste, te hel-
:n en van dienst te zijn. Hij
ras ook een buitengewoon in-
lligente man, iemand die in
aat was doortrapte Duitse
>rlogsmidadigers op een
vaalspoor te brengen door
a-vin grenzeloze hebzucht te
'dtploiteren.
'.rederijk Weinreb werd in
d 110 in Lemberg in Polen - de
tJfld heet nu Lvov en ligt in
?t Russische Oekraïne - ge-
jren als zoon van een chassi-
sch geslacht. In 1916 kwam
j met zijn vader, moeder en
•■"oertje als vluchteling naar
v'ederland. Het gezin vestigde
«ch in Scheveningen. De
Weinrebs maakten deel uit
van een grote Oost-Joodse ge
meenschap, ongeveer tiendui
zend mensen, in Schevenin
gen. Frederijk Weinreb was
een intelligente leerling en
ging al snel naar de toenmali
ge Economische Hogeschool te
Rotterdam. Toen de Tweede
Wereldoorlog uitbrak werkte
Weinreb op het Nederlands
Economisch Instituut te Rot
terdam.
En met het uitbreken van de
oorlog brak het nieuwe, ande
re leven van Weinreb aan. Hij
trad niet toe tot de illegaliteit,
maar werkte als het ware „le
gaal" met de Duitsers mee. Hij
ontwierp de zogenaamde
Weinreb-lijst, waarop joden
werden geplaatst die zouden
emigreren naar andere landen
in ruil voor het betalen van
kostbaarheden aan corrupte
Duitsers. Ik vertel het verhaal
nu slechts heel summier, om
dat een uitgebreide beschrij
ving pagina's in beslag zou ne
men.
Weinreb „speelde" met de
Duitsers en met zijn lijst ver
schafte hij tientallen joden uit
stel van transport zodat zij
vaak de gelegenheid kregen
een onderduikadres te zoeken.
Vele malen ook raadde hij ge
loofsgenoten aan te verdwij
nen.
Tot tweemaal toe heeft er een
zogenaamde Weinreblijst be
staan, al „platzten" ze, zoals
men dat toen noemde, toch.
Weinreb en zijn gezin werden
ook overgebracht naar Wes
terbork, vanwaar hij evenwel
een keer terug mocht keren
om zijn zogenaamde emigratie-
werk voort te zetten. Later in
de oorlog moest hij echter toch
ook met zijn gezin onderdui
ken.
Emoties
De wijze waarop Weinreb zich
tegen de Duitsers had verzet,
heeft na het einde van de
Tweede Wereldoorlog tot on
gekende emoties en beschuldi
gingen geleid en hij werd dan
ook wegens verraad veroor
deeld tot een onvoorwaardelij
ke gevangenisstraf. Ongeken
de emoties, omdat hij een jood
was die werd veroordeeld, ter
wijl de meningen over zijn
verzetswerk heftig verdeeld
Mr. Abel Herzberg schreef in
zijn Kroniek der jodenvervol
ging, vrij direct na de oorlog
verschenen, dat Weinreb een
vermetel spel had gespeeld,
maar dat hij met zijn lijsten
niemand had benadeeld. In
1970 herhaalde Herzberg zijn
opvatting dat Weinreb onrecht
was aangedaan, al zag hij nu
ook weer geen redén hem te
bewieroken.
Toen evenwel in 1965 de On
dergang van prof.dr. J. Presser
verscheen, werd de zaak
Weinreb als het ware een na
tionale affaire. Presser schreef
met waardering over Weinreb
en was woedend over het feit
dat men de man zo zwaar ge
straft had in plaats van een
standbeeld voor hem op te
richten. Weinreb, zo schrijft
hij letterlijk „heeft moeten
boeten voor het tekortschieten
van de niet-joden".
Memoires
Vier jaar later verschenen de
memoires van Weinreb „Col
laboratie en verzet, deel I, het
land der blinden, een poging
tot ontmythologisering'Het
zouden drie dikke delen
worden. Bijna twintig jaar la
ter komt het wellicht wat
overdreven voor als ik het zo
schrijf, maar de verschijning
van die memoires, geredigeerd
door Rènate Rubinstein, ver
oorzaakten een explosie van
emoties. Tientallen schrijvers
en schrijfsters in alle dag- en
weekbladen hielden zich
maandenlang met de boeken
bezig. Ze werden enorm ge
prezen als literair werkstuk,
als de meest realistische bij
drage aan de geschiedschrij
ving van het dagelijks leven in
de oorlog, kortom, maanden
hebben de media volgestaan
van Weinreb; voor- en tegen
standers van Weinreb en zijn
oorlogsverleden lieten elkaar
geen moment rust. De advies
commissie van de Amsterdam
se Raad voor de Kunst advi
seerde het college van burge
meester en wethouders van de
hoofdstad Weinreb de litera
tuurprijs van de stad Amster
dam toe te kennen. B. en W.
weigerden het advies te vol
gen en opnieuw volgde er een
storm van verontwaardiging.
Het IKON zou een film over
hem uitzenden, maar het be
stuur van de omroep bezweek
onder druk van tegenstanders
en de film verscheen nooit op
het scherm.
Vernietigend
Vanzelfsprekend bleef de af
faire niet buiten de politiek.
Het Eerste-Kamerlid Fred Po
lak vroeg in 1965 aan de mi
nister van justitie, prof. I.
Samkalden, of een herziening
van het proces waarbij Wein
reb veroordeeld was. mogelijk
was. Na het verschijnen van
de memoires van Weinreb
vroeg senator prof. I.A. Die
penhorst aan de minister van
justitie, toen mr. C.H.F. Polak,
een onderzoek in te stellen
naar de zaak-Weinreb. Dat
verzoek werd gehonoreerd
door de toenmalige minister
van onderwijs, dr. G.M. Verin-
ga, die het Rijksinstituut voor
Oorlogsdocumentatie opdracht
gaf een rapport uit te brengen
over 's mans activiteiten, met
daarbij de vraag of op grond
van nieuwe gegevens die acti
viteiten in een ander licht ko
men te staan dan in de uit
spraken van het Bijzonder Ge
rechtshof en de Bijzondere
Raad van Cassatie het geval
was.
Dat rapport zou pas in 1976
verschijnen. Twee delen, beide
van rond 900 pagina's. Het
rapport was vernietigend voor
Weinreb, al droeg het in ge-
nendele bij tot de rust rond de
zaak-Weinreb. Wel was duide
lijk dat van een herziening
van een proces geen sprake
meer zou zijn. Tallozen wier
pen zich op het rapport en in
het bijzonder de schrijver Aad
Nuis (thans Tweede-Kamerlid
voor D66) liet zich niet onbe
tuigd. In een fel en hartstoch
telijk boekje, in 1979 versche
nen en getiteld „Het monster
in de huiskamer", deed hij een
aanval op de RIOD-onderzoe-
kers, op de schrijver F.W.
Hermans en anderen die naar
zijn oordeel op een schandelij
ke wijze Weinreb belasterden
en, verre van de waarheid bo
ven water te brengen, ertoe bij
BRINKMAN ONDER DE INDRUK NA WERKBEZOEK
DORDRECHT Het evangeli
sche afkickcentrum De Hoop in
Dordrecht heeft zijn nood ge
klaagd bij minister Brinkman
van WVC over de gebrekkige
subsidiëring door de overheid.
Dat gebeurde gisteren tijdens
een informeel werkbezoek van
de minister aan het certtrum.
De Hoop, opgezet in 1976 door
een groepje Dordtenaren uit
christelijke kring, krijgt voor de
hulp aan verslaafden via de zo
genaamde jojo-regeling (een
rijksbijdrageregeling voor in
tramurale verslavingszorg in
het particuliere circuit) jaarlijks
een subsidie van één miljoen
gulden. Met dat bedrag kunnen
maar tien van de 55 bedden
worden gefinancierd. Het mi
nisterie van justitie betaalt nog
eens vier bedden. De rest van
de financiën moet door de
stichting zelf worden opgehoest.
Een bijna onmogelijke opgave,
aldus het bestuur. Dat men tot
nu toe de zaak draaiend heeft
weten te houden is vooral te
danken aan de voortdurende
stroom giften. Jaarlijks krijgt
De Hoop circa anderhalf mil-
1'oen gulden aan donaties van
cerken, evangelische groepe
ringen en particulieren binnen.
Toch ziet de financiële toe
komst er somber uit en moet er
volgens het centrum dringend
een oplossing worden gevon
den. Een aantal bedden wordt
zelfs niet eens meer bezet, om
dat er niet voldoende geld is om
personeel te betalen. Daar komt
nog bij dat de iojo-regeling per
1 januari worat afgeschaft en
vervangen door een tijdelijke
regeling van een jaar. Wat
daarna gaat gebeuren is nog on
duidelijk. „Het mag niet zo zijn
dat de overheid een identiteits
gebonden particulier initiatief
in zo geringe mate ondersteunt
dat het nauwelijks het hoofd
boven water kan houden", zei
J. Hogeweg, voorzitter van de
stichting. „Bij het oplossen van
een maatschappelijk probleem
kun je niet op giften blijven re
kenen".
Minister Brinkman zei na af
loop van het werkbezoek dat op
zijn departement momenteel
twee mogelijke oplossingen
worden bestudeerd. Hij noemde
als eerste mogelijkheid finan
ciering via de Algemene Wet
Bijzondere Ziektekosten (awbz)
en als tweede het decentralise
ren van de zorg naar de ge
meente. „Maar", aldus de mi
nister, „bij decentralisatie moet
je wel bekijken welke risico's je
als instelling loopt voor wat be
treft de identiteit. Als je wilt
decentraliseren, ben je afhan
kelijk van het plaatselijk be
stuur". De minister sprak overi
gens zijn waardering uit voor
de hoeveelheid eigen middelen
die de stichting op tafel weet te
leggen. Het centrum zelf geeft
voorlopig de voorkeur aan fi
nanciering van de verslavings
zorg via de awbz. „De zorg die
wij bieden gaat het gemeente
lijk draagvlak ver te boven",
aldus directeur T. Stortenbeker.
Hij wijst erop dat het centrum
cliënten - zelf spreekt men van
gasten - uit het hele land op
neemt. „Onze hulp zit op het
niveau van de volksgezond
heid". Brinkman liet merken
onder de indruk te zijn van het
uitoefenen van enige drang
(niet: dwang) op de verslaafden
om aan een behandeling te be
ginnen en ook door te zetten.
„Naarmate ie iets meer drang
uitoefent, blijkt dat kennelijk
toch positieve resultaten te heb
ben. Dat zie je bij dit centrum
aan het hoge percentage dat de
behandeling afmaakt".
Het verslavingscentrum gaat
uit van een gefaseerde aanpak.
De gasten komen binnen in het
opvangcentrum, waar de ont
wenning - zonder vervangende
middelen als methadon
plaatsvindt. Deze fase duurt
vier maanden. Daarna volgt
een periode van acht maanden
in de therapieboerderij Het An
ker, waar wordt gewerkt aan
de problemen achter de versla
ving. Als laatste fase is ex
Woonproject De Brug, een
vorm van begeleid op kamers
wonen. Dertig tot veertig pro
cent van de gasten maakt de
behandeling helemaal af. Vol
gens het centrum een zeer gun
stig resultaat. Stortenbeker:
„Wij gebruiken geen dwang en
op maar één punt speelt de
drang een rol. Als iemand de
behandeling wil staken zullen
we intensief proberen hem of
haar door middel van gesprek
ken te stimuleren door te gaan.
Een beetje drang is goed, maar
ik geloof niet in prikkeldraad".
Volgens Stortenbeker is het ook
belangrijk dat de ambulante
hulpverlening, zoals de Consul
tatiebureaus voor Alcohol en
Drugs (CAD's) en RIAGG's
drang uitoefenen op de ver
slaafde. „Er moet iemand zijn
die op een gegeven moment
zegt: zou je nu niet eens wat
aan je verslaving gaan doen?".
Overigens pleit Stortenbeker
voor opheffing van de CAD's.
„Het zou beter zijn dat de re-
classerings- en hulpverlenings
functies van de CAD's worden
verdeeld over de reclasserings-
instellingen en de RIAGG's. De
hulp aan verslaafden werkt ef
ficiënter wanneer de deskundi
gen van de CAD's gaan samen
werken met de RIAGG's, om
dat het aantal verslaafden met
psychiatrische problemen toe
neemt".
hadden gedragen de laster te Fu<
verspreiden. bmi
Joodse mystiek j! u'
Weinreb leefde intussen al ja- |n I
ren rustig in Zwitserland, van- Jee-
waaruit hij België en Duits- Cai
land bezocht om colleges te ge- ^an
ven in joodse mystiek en reli- wt
gie. Hij schreef een onover
zienbare rij boeken, waarvan
vele herdrukken beleefden zo
als de Bijbel als schepping, Le-
ben im Diesseits und Jenseits,
Das Buch Jona, Ik die verbor
gen ben, Die Symbolik der Bi-
belsprache en talloze andere.
Met het heengaan van Frede
rijk Weinreb is weer een stuk
je oorlogsgeschiedenis hele
maal verleden tijd geworden.
Van de groep mensen, die hem
tijdens de oorlog meemaakten, ftèr
leeft nog slechts een gering
aantal. Nog minder kunnen
het verhaal van zijn oorlog te
gen de Duitsers vertellen. Wat
overblijft is de herinnering
aan een man, die en dat is
mijn oordeel, fouten heeft ge
maakt in een gruwelijke tijd,
maar die tegelijkertijd de
moed heeft gehad zich hoe dan
ook te verzetten tegen de
Duitsers en daardoor, zoals ve
len hebben verklaard, talrijke I
joodse levens heeft kunnen
redden.
DICK HOUWAART
ÜRICH - Op 78-jarige leeftijd is in
iirich de wegens oorlogsmisdaden
ïroordeelde drs. Frederijk Weinreb
oensdag plotseling overleden. Het
ieuws is gisteren, na zijn begrafe-
is, bekend gemaakt.
i de oorlog spiegelde hij joden in
jn omgeving voor, dat hij door de
uitsers was gemachtigd een lijst sa-
en te stellen van joden die het land
ochten verlaten. Volgens het Rijks-
istituut voor Oorlogsdocumentatie
(RIOD) lieten vele honderden joden
zich op de lijst plaatsen. Weinreb
lichtte hen te zamen op voor 300.000
gulden. „Het is iemand die handig
gebruik heeft gemaakt van de oor
logssituatie. Hij heeft joden opge
licht en verraden met als doel de ei
gen huid te redden", aldus gisteren
een woordvoerder van het RIOD. Een
onderzoek door het RIOD toonde in
1976 aan dat Weinreb zich aan veel
meer kwalijke zaken had schuldig
gemaakt dan waarvoor hij na de oor-
FOTO: ANP
log tot 3,5 jaar was veroordeeld. Door
zijn schuld zijn honderd mensen
door de Duitsers opgepakt, van wie
er 70 omkwamen. Hij zou zijdelings
betrokken zijn geweest bij de red
ding van 20 mensen.
Weinrebs uitgever Meulenhoff zal
het komende voorjaar diens laatste
boek „Gevangenschap, Herinnerin
gen 1945-1948" uitgeven. Alle andere
werken van Weinreb worden her
drukt.
Sinister Brinkman bekijkt in het centrum een afdeling voor arbeidstherapie.
:;USKE EN WISKE EN DE DUINDUIKERS
