„Ik wil gewoon een tijdje van
die verantwoordelijkheid af'
Debuterend Valken
gaat voor de titel
n
ll
mal
Ie
ZATERDAG 1 OKTOBER 1988 PAGINA
VOORZITTER JOHN TER BEEK GEEFT HET VNL-ROER OVER:
ZOETERMEER - VNL-voorzitter
John ter Beek draagt binnenkort de
voorzittershamer over aan Hennie
Visser. En daarmee verliest de
Leidse afdeling een van zijn meest
gedreven voorzitters. Een duizend-
ppot, die zich „van binnenuit" al
tijd verantwoordelijk voelde voor
van alles en daardoor jarenlang
zwoegde voor zijn kluppie.
Waar die gedrevenheid vandaan komt,
waarom hij zich met hart en ziel inzet
voor zijn club, verklaart hij met: „Ik
weet het niet. Ik rolde eigenlijk vanzelf
in het clubleven en dan merk je dat je
het gewoon erg leuk vindt om voor de
club bezig te zijn. Ik heb een groot ver
antwoordelijkheidsgevoel en dan neem
je al gauw taken op je". Ondanks de lol
die hij eraan beleefde, legt hij de spreek
woordelijke hamer toch neer. De festivi
teiten rond het 40-jarig bestaan, waar
heel VNL nu middenin zit, zorgen voor
een maandje uitstel. Afstel komt er niet
van. „Ik wil gewoon een tijdje van die
verantwoordelijkheid af', motiveert de
42-jarige praeses, die tot 17 oktober de
VNL-sceptér zwaait
Het „ergens voor verantwoordelijk zijn"
begon voor Ter Beek al in zijn tienerja
ren. Nu hij terugkijkt weet hij aanvanke
lijk niet waarom juist hij steeds voor al
lerlei functies en activiteiten gevraagd
werd. Na enig filosoferen komt hij ech
ter met een voor hem plausibele verkla
ring. „Het is deels een groeiproces. Toen
ik 16 jaar was werd ik -gevraagd om
jeugdleider te worden. Nou, op dat mo
ment was ik enorm trots. Ik liep toen
mee met een ander, waarbij ik mocht
vlaggen en verder mijn mond moest
houden. Maar ik bleef echt trots. Ik bete
kende wat voor de club".
Bijslepen
En kijkend naar het recentere verleden:
„Natuurlijk is het zo dat ze je, als je con
sequent je gezicht laat zien en je mond
regelmatig open doet, overal met je ha
ren bijslepen. In de derde van de mulo
werd ik daardoor klassevertegenwoordi-
ger, wat natuurlijk meteen mot oplever
de met de leraren, omdat ze vonden dat
ik een te grote mond had. Op de school
van mijn zoons heb ik een cursus com-
puterkunde gedaan, om aan het eind van
de cursus weer degene te zijn die iets
aardigs voor de docenten moest organi
seren".
Bij VNL bleef het dan ook niql bij het
vlaggen bij de jeugd. Tussen 1963 en
1971 trok hij met een team op in de
competitie en tijdens sportkampen en
zat hij in het jeugdbestuur. „Die kampen
waren heel erg leuk. De eerste keer zat ik
nog in dienst en veel geld had ik dus
niet. Het tientje zakgeld dat ik van huis
meenam had ik na een week nog hele
maal over. Ik werd de hele week vrijge
houden". Een 'pauzeperiode' tot 1975
vanwege het werk vermocht hem zelfs
niet los te weken van zijn club. „In dat
jaar nam ik als jeugd voorzitter zitting in
het bestuur en ik was al meteen voorbe
stemd om op termijn voorzitter te
worden. In '80, toen Carel Giezen af
trad, heb ik de boot nog twee jaar af
kunnen houden, maar in 1982 was het
dan toch echt zover". Het waren niet de
enige activiteiten van de 42-jarige ad
junct-directeur van de Bijlmerbajes. In
de jaren zestig schreef hij meer dan re
gelmatig voor het clubblad, een activiteit
die hij in zijn voorzitterperiode' ook
weer opnam. „In de zestiger jaren
schreef ik nogal eens scherpe stukjes en
die werden dan soms niet geplaatst,
waar ik dan weer heel erg boos over
werd. Ik wilde er namelijk geen mensen
mee beledigen of ze naar beneden druk
ken, maar gewoon een beetje oppep
pen".
Linkerhanden
Moeite om zichzelf op te peppen heeft
Ter Beek gezien zijn activiteiten nooit
gehad. „Je investeert nogal wat tijd in je
club, ja. Het begeleiden van je eerste elf
tal, de bestuurvergaderingen, het presen
teren van de club naar buiten toe door
het bezoeken van recepties en vergade
ringen en het regelwerk waar je als voor
zitter voor aangeschoten wordt, kost bij
elkaar gewoon heel erg veel tijd. Maar
dat heb ik altijd graag gedaan. Ik was er
trots op dat ik voor de club iets kon be
tekenen", verklaart Ter Beek. En zijn ge
drevenheid nog eens onderstrepend:
„Tevens ben ik toen ik al voorzitter was
ook nog het clubblad gaan doen, want ik
vind dat er een behoorlijk clubblad de
deur uit moet gaan". Een indrukwekken
de hoeveelheid activiteiten, waarbij de
.Zoetermeerder de hand- en spandiensten
die hij verricht op de dagen die hij op
De Vliet vertoeft, nog buiten beschou
wing laat. Veel tijd voor andere activi
teiten heeft Ter Beek dan ook niet. „Het
lijkt een beetje kaal", analyseert hij.
„Werk, VNL en ik lees af en toe een
boek. Een goede detective. Er ligt een
lap van 20 meter tuin buiten, maar ik
kom er niet aan toe". Over dat laatste
ligt ter Beek overigens niet echt wakker.
„Dat klussenwerk vind ik ook eigenlijk
helemaal niet leuk. Ik heb twee linker
handen, laat mij maar gewoon een beetje
besturen".
Groen en geel
Met dat besturen is het binnenkort over.
Een paar dingen van het bestuursleven
zal hij niet missen. „Zoals, het klinkt
vreemd uit de mond van een voorzitter
van een voetbalclub, het moeten kijken
naar de voetbalwedstrijden van het eer
ste. Ik weet dat ik me op dit punt genu
anceerd moet uitdrukken, maar ik erger
me heel vaak groen en geel aan wat er in
het veld gebeurt. Aan hoe spelers elkaar
van beide kanten zogenaamd professio
neel neerleggen, hoe er geduwd wordt,
hoe ruw het allemaal geworden is. En als
je dan ziet hoe belabberd er vaak geflo
ten wordt. Dat scheidsrechters te makke
lijk boekingen uitdelen, nogal eens hun
oren te wijd open hebben staan en van
uit een te autoritaire houding de wed
strijd leiden. Daarnaast wil ik nu echt af
van het me altijd verantwoordelijk voe
len voor allerlei zaken. Ik heb al gehoord
dat het me niet zal lukken de boel de
boel te laten. Nou, dat wil ik dan wel er
varen. Ik laat het trouwens toch niet al
lemaal los, want ik ga door met het club
blad en ik blijf ook elke week naar mijn
zoons kijken die in de jeugd spelen".
Op voorhand weet hij al dat hij andere
dingen wel zal missen. „Het vergaderen.
Ik ben me in de loop der jaren voor ver
gaderingen steeds meer gaan verdiepen
in de stukken. Dan word je vanzelf spre
ker op die bijeenkomsten. Dat aspect zal
ik missen. Je zit een stuk lekkerder in de
vergadering als je je zaken voorbereid
hebt. Dan kun je echt meevergaderen en
zorgen dat dingen niet misgaan. Zo vind
ik nog dat we het met de beslissing over
de periode kampioenscahppen gepiepeld
zijn. Dat hebben we als afdeling niet
goed gedaan", meldt hij met een strijd
baarheid die doet vermoeden dat het in
derdaad moeilijk zal blijken het gevoel
van verantwoordelijkheid kwijt te raken.
Afkalven
Zo zit het gegeven dat hij VNL niet gro
ter achter kan laten dan de club was bij
zijn aantreden, diverse acties ten spijt,
hem ook niet lekker. „Dat vind ik jam
mer, want we hebben heel veel gedaan
om het afkalven van onder af tegen te
gaan. In 1969 kwamen we op De Vliet,
we waren de koning te rijk. We kregen
een enorme toeloop van jeugd, maar na
1975 begon het aantal jeugdleden lang-
Helemaal los
zal John ter
Beek niet
komen van
VNL, al was
het alleen
maar doordat
hij het
clubblad blijft
verzorgen:
Daarbij blijf
je met je neus
op zaken
gedrukt
worden",
zaam terufe ic lopen. We hadden gewoon
te weinig te bieden. Geen trainingsfacili
teiten, we trainden in de Leidse Hout, al
mocht dat niet. En we moesten de leden
in de winter laten trainen in een zaaltje.
Ook nu hebben we nog geen trainings
veld, we beschikken slechts over een sur
rogaatveldje. Die situatie kwam naast
het gegeven dat de jeugd meer alternatie
ven heeft voor de vrije tijd. Dat tij heb
ben we niet kunnen keren. We hebben
wel wervingsacties gehouden, pamfletten
rondgedeeld, advertenties geplaatst,
maar het heeft niets opgeleverd. Hebben
we het wat dat betreft wel goed gedaan,
vraag ik mezelf weieens af', beschouwt
de clubman pur sang („Bart van Leeu
wen heeft me weieens gevraagd om naar
UVS te komen als P.R.-man, maar ik
antwoordde direct met: Bart hoe kun je
dat nou aan mij vragen"). En de gedre
venheid breekt weer door: „Ik zou me
over die aanpak van de afkalving nog
wel eens het hoofd willen breken".
Nek
Al met al is de 'adjunct hoofd-gevangen-
bewaarder' bepaald niet ontevreden over
zijn 'regeerperiode'. „Zwoegen om de
boel te laten groeien en draaien is niet
leuk, maar VNL is wel een goede club,
die 150 mensen van de straat houdt. We
draaien op de contributie en de omzet
en we maken winst. We hebben een ge
degen en deskundig bestuur, de ledenad
ministratie is geautomatiseerd en het
clubblad maak ik ook op de computer.
VNL heeft dan ook zeker toekomst". En
plots fel verder vertellend, daarmee nog
maals aangevend dat het hem best moei
lijk zal vallen echt los te komen: „Ik
moet ineens weer denken aan wat wet
houder Tesselaar een paar jaar geleden
gezegd heeft. Dat de kleine clubjes maai
de nek moest worden omgedraaid. Daai
ben ik toen heel boos over geworden.
Het doet me dan ook deugd dat VNL
nog zal bestaan als Tesselaar geen wet
houder meer zal zijn. Ik zie VNL de 50
namelijk zeker halen".
ERIK HUISMAN
Onder redactie van Gert-Jan Onvlee
Kloppartij
Wij van Hutspo(r)t zijn, het zal u, lieve
lezeres, geachte lezer niet verbazen, nog
al wat gewend als het gaat om sportieve
emoties. Wij hebben mensen in hun
boosheid hele nare dingen horen zeggen,
hele merkwaardige dingen zien doen. En
ook hebben wij verheugde sporters soms
uiterst opmerkelijke fratsen zien uitha
len. Voorbeelden van vaak uitzinnige
juichpartijen hebben wij ook regelmatig
in deze rubriek opgenomen. Ter lering
ende vermaeck.
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN
Welnu, in deze categorie past ook bij
gaande prent. Het betreft hier Rijnsbur
ger Frea Bodaan, nel nadat hij op sublie
me wijze een voorzet van Gijs Collé kop
pend in een treffer had omgezet. Een
doelpunt dat hij bepaald op unieke wijze
vierde. De middenvelder van de Boys
koos niet voor de ren met lange glijpartij,
opteerde eveneens niet voor een beklim
ming van het hekwerk achter het doel
van de vijand en besloot al evenmin tot
een slalom langs, over en door ploegge
noten met knuffelneigingen. Nee, Fred
Bodaan koos in al zijn blijheid voor een
vrolijke kloppartij op het eigen achter
werk. Een vrijwillige 'afstraffing' waar
mee hij een plaatsje in onze kolommen
natuurlijk niet meer kon ontgaan...
Feest
In 1919 behaalde de club in het eerste lu
strumjaar het kampioenschap van de
hoogste klasse van de toenmalige Leid-
sche Voetbal Bond.
In 1964 werd het 50-jarig jubileum even
eens omlijst met een kampioenschap (in
de eerste klasse).
In 1974 (de club bestond toen 60 jaar)
plaatste de vereniging zich voor de toen
net ingestelde hoofdklasse.
En in 1984 (het veertiende lustrum werd
gevierd) sleepte de club het kampioen
schap van de tweede klasse binnen.
Ons verbaast het dus niets dal UVS zich
tegen R VC en DHC zo aardig heeft her
steld van de, qua resultaat, zo 'matige
competitiestart.
Er nadert immers weer een jubileum
jaar?
Hangmat
Hangmat
We weten dat het er niet voor is.
En de redactie van deze rubriek wil de
jeugd ook niet op voor penningmeesters
van voetbalverenigingen heilloze gedach
ten brengen.
Maar desondanks vinden we het plaatje
toch te aardig om niet mee te nemen.
Een ballen vanger als hangmat: je moet
maar op het idee komen...
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN
Nummer?
Het ligt geenszins in onze bedoeling in
deze aardige rubriek sporten dan wel ver
enigingen in een kwaad daglicht te stel
len. Van ons geen kwaad woord derhalve
over rugby of nationaal titelpretendent
DIOK. Of over de kwaliteit van het rug-
byshirt in het algemeen of dat van DIOK
in het bijzonder. Ons hoort u niet. Geen
woord.
Alleen die rugnummers hè...
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN
Ellen van de Berg: Gemini/K of Voorburg?
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN
VOLLEYBALCLUBS KIJKEN
NIET NAAR BENEDEN
LEIDEN - De meeste volleybal
teams in de nationale competitie
en promotieklasse bekijken het ko
mende seizoen behoudend, maar
Optimistisch. Veel teams verwach
ten hoog in de middenmoot te ein
digen en er zijn maar weinig teams
die het somber inzien. Uitzonde
ringen naar boven zijn de heren
teams van Leython en Valken.
Leython, alhoewel minder dan vo
rig seizoen, hoopt nog steeds op
een kampioenschap. De heren van
Valken, die debuteren in de pro
motieklasse, denken - bij monde
van sekretaris Cees Pierens - ster
ker aan een titel, waardoor ze in
een jaar door deze klasse zouden
wandelen.
De heren van Leython 1 zijn zowel ver
dedigend als met de opslag sterker ge
worden. De aanval is nagenoeg gelijk ge
bleven, maar de spelverdeling zal, zeker
in het begin, waarschijnlijk het grote
struikelblok worden. Door het vertrek
van Hans Broere en het niet meer voluit
kunnen spelen van een volledige wed
strijd door Rob Mudde, zal de spelver
deling voor het grootste deel gedaan
moeten worden door de minder ervaren
spelverdelers Don van Hal en Rutger
van Bezooien. Trainer/coach John
Groen verwacht wel hoog te eindigen,
maar hoe hoog hangt af van de veldver-
dediging in de rally en het anticipatie
vermogen van de nieuwe spelverdelers.
Oud Novo damestrainer Sjaak de Jong
is de nieuwe leermeester geworden van
Novo 1 heren. Het team is op het vertrek
van Wilfred van Duuren (studie en
werk) na hetzelfde gebleven en verwacht
mag worden dat de ploeg zich, evenals
vorig seizoen, bij de beste 5 mag reke
nen. In plaats van de nagenoeg gelijkblij
vende klassering van Novo, verwachten
de heren van het Voorschotense Gemini-
K, die vorig seizoen pas in de laatste
wedstrijden de degradatie ontliepen, dit
seizoen een hogere plaats te bereiken. In
aanvallend opzicht is een stuk kracht te
rug met de herinlijving van Menno Kiel-
man, maar verdedigend hebben zij een
gevoelige veer moeten laten: Ruud Mar-
chand gaat het volgend jaar in het 3e
team wat rustiger aan doen. Vanuit het
2e is Remko van Reijn naar boven geko
men.
Het bij het Nederlands Veteranen Kam
pioenschap 2e geworden Graficon-Do-
nar, verwacht een consolidatie van de
prestaties van vorige seizoenen. Rolf
Groen waarschuwt er echter wel voor
dat het team niet te routinematig moet
gaan spelen, omdat dan de lol er te snel
af zal zijn, waardoor onnodig wedstrij
den verloren kunnen worden. Het is al
eerder gezegd. Hans Broere is gestopt als
speler van Leython 1, maar hij blijft zich
bezighouden met volleybal en wel als
trainer/coach(/speler) van het 2e heren
team van Leython. Dit team heeft een
ware gedaanteverwisseling ondergaan.
Naast René Leeflang en Robert Maassen
en misschien Rob van Dalen zullen 5
nieuwe spelers hun opwachting maken.
Leo Torn, Niels van Weeren. Philip van
Vianen (allen LUSV), Erwin Sikkema
(Reflex) en uit de eigen jeugd Rogier
Schalkwijk. Eindigen bij de eerste 3
moet kunnen volgens insiders. Door het
vertrek van bovengenoemde spelers naar
Leython, is LUSV zijn beste spelers
kwijt. Welke spelers deze leemte moeten
gaan opvullen en hoe het team - op dit
moment ook nog zonder coach - zal
gaan draaien is nog onbekend. Er wordt
in ieder geval niet gerekend op een erg
hoge klassering. Hoge verwachtingen
heeft wel de debutant in de promotie
klasse, het team van Valken. Sekretaris
Cees Pierens en voorzitter Willem Boon
ekamp zien het team van trainer/coach
Martin Broere zelfs wel kampioen
worden. Wel zijn zij bezig nog aanvul
ling te krijgen van buiten de eigen vere
niging en eigen gemeente. Peter Franke,
een van de meest geroutineerde spelers
van VCS, stelt zich ondanks de goede
klassering van vorig seizoen, wat gema
tigder op. Het team is sterker geworden
en de nieuwe trainer Buddy Doorenbos
(weer terug in ons rayon) legt meer na
druk op de minder sterke verdediging.
Toch grijpt hij nog niet naar het kampi
oenschap, maar mikt boven de midden
moot. Veel nieuwe gezichten bij de trai
ners dit seizoen, zo ook bij het 2e team
van Novo. Qua spelers is er op het bijko
men van Jan Halfman (Wato) na niets
veranderd. Zij verwachten, evenals vorig
seizoen, maar nu onder supervisie van
Arjen Buning, ook deze jaargang bij de
eerste 5 te eindigen.
De dames van Gemini-K hopen op de
zelfde prestatie van vorig seizoen (4e),
maar nu onder ex-Novo trainer Ronald
van Nierop. Vanuit het 2e team komen
Anneke Bleichrodt en jeugdspeelster Els-
beth van de Berg het team versterken en
van Novo is Ingrid Smit overgekomen.
Linda Gommans (zus van Nederlands
team speler Edwin Benne). is na een jaar
afwezigheid ook weer terug. Door een
knieblessure zal Anneke Kras voorlopig
niet kunnen spelen. En zo vlak voor de
competitie wordt het team ook nog ge
plaagd door overschrijvingsperikelen.
Ondanks het ruim verstreken zijn van
de overschrijvingstermijn probeert
Voorburg alsnog Ellen van de Berg aan
zich te binden. Het aantal spelerswisse
lingen in de spelersgroep van Leython 1
heeft zich beperkt tot één: Barry Boon
stra van Waterlanders neemt de plaats
in van Arine van Vliet. Het team is ster
ker dan vorig seizoen, waardoor Gerdi
Verwoert minder zwaar belast zal kun
nen worden. Ook de opslag moet vol
gens Willem Spierdijk meer rendement
opleveren en hij ziet zijn team zeker zo
hoog eindigen als vorig seizoen.
In de promotieklasse spelen 2 Gemini-K
teams. Het 2e van vorig seizoen heet nu
3e, en omgekeerd heet het oude 3e nu
2e. Het nieuwe 3e heeft door vertrek van
2 speelsters naar het le een aardige veer
moeten laten, maar zij hebben aanvul
ling gevonden in Winnifred Paauw (In
Up Go) en Ine Lavrijsen (VCO). On
danks de spelersverandering wordt weer
op een hoge klassering gerekend. Het 2e
team bestaat uit speelsters die vorig-sei-
zoen de opvullingswedstrijden wonnen
en de door terugtrekking en doorschui
ving van andere teams opengevallen
plaats mogen innenemen in de promo
tieklasse. Het team zal naar verwachting
redelijk hoog kunnen eindigen, mede
door de komst van aanvalster Hannie
Loof en spel verdeelster Anneke Martij n,
beiden uit het 4e, maar veel zal afhan
gen van de competitiestart. Wellicht zijn
de in de voorbereiding geblesseerde
speelsters dit weekeinde voldoende her
steld. Als kampioen geëindigd boven het
gepromoveerde Gemini-K, debuteert
ook Liusna in de promotieklasse. Het
team is door tijdelijke afwezigheid van
de beste hoofdaanvalster minder sterk;
Tineke Cozijn zal de vervangster zijn
van Hanneke ten Brinke. Het vrij lange
en daardoor verdedigend wat trage team
zal het van zijn aanval moeten hebben.
Vorig seizoen nog eenvoudig kampioen,
nu zal het team van Hans Broere er ze
ker harder aan moeten trekken, maar
een plaats in de middenmoot moet tot
de mogelijkheden behoren. Het hoogste
damesteam van Novo verwacht onder
toeziend oog van trainer/coach Pieter
Latuharhary (oud Orion) zeker weer bo
ven in de middenmoot te eindigen, on
danks de grote wijzigingen in de samen
stelling. Gestopt zijn Trees Vink, Tineke
Bom en Corina van de Bent, naar Gemi
ni is vertrokken Ingrid Smit, teruggeko
men is Peggy Soet en doorgestroomd
vanuit de eigen vereniging zijn Mary
Groenedaal (2e) en Gea Popke (3e).
ANGENIS VAN DEN CLOOSTER
«ARfiNll
CcidócSouAOtit
