Henk Yonhoff voelt zich te kort gedaan BARCELONA '92 MOET MIJLPAAL WORDEN voetballerlei SPORT ZATERDAG 1 Ze bee overleden In zijn woonplaats Zagreb is de Joegoslavische voetbaltrai ner Branko Zebec deze week op 59-jarige leeftijd overleden. Zebec, 65 maal international, was vooral in West-Duitsland actief als oefenmeester. Hij trainde onder andere Ein- tracht Frankfurt, Alemania Aachen, Bayern München, VfB Stuttgart en Hamburger SV. Met Bayern en HSV werd hij kampioen. Leeftijdslimiet voor transfers Russen vervalt Voor voetballers uit de Sovjet unie die naar het buitenland willen, geldt voortaan geen leeftijdslimiet meer. Tot nu toe moesten spelers die over de grens werden getransfereerd ouder dan 28 jaar zijn. Volgens Alexander Baramonov, secre taris van de voetbalbond van de Sovjetunie, staan veel spe lers uit de Sovjetunie in de be- Ben Wijnstekers. langstelling bij Westerse clubs. FOTO: DIJKSTRA ,,We zullen alle verzoeken in behandeling nemenaldus de secretaris. Pas bij de oprich ting van de professionele tak van de voetbalbond, in decem- Ben Wijnstekers zorgt voor metamorfose Amper stond Ben Wijnstekers bij Racing Mechelen op de spe lerslijst of de eerste overwin ning werd geboekt. De club waarvoor ook Joop Lankhaar (ex-FC Den Haag) uitkomt won thuis met liefst 4-0 van Genk. En Wijnstekers speelde nog niet eens. Hij zat slechts op de tribune, maar deelde na afloop wel mee in de vreugde. Champagne stond er voor de spelers in de kleedkamer te wachten nadat de acteurs een staande ovatie van de toe schouwers (2500) had begeleid naar de catacomben. De cham pagne kwam op rekening van voorzitter Rooms en wat zei assistent-trainer Jean-Pierre Haverhals na afloop? Ja, juist de aankoop van Wijnstekers stond aan de basis van de eer ste triomf. De trainer: „Sedert de aankoop van Wijnstekers lijken enkele spelers een meta morfose te hebben ondergaan. Sommige jongens voerden be wegingen uit die ze voorheen nauwelijks aandurfden On tslagbrief Kra us door toiletraampje De bestuursleden van Ein- tracht Frankfurt kunnen de borsi nat maken. Ex-mamager Wolfgang Kraus sleept de heren bestuurders voor de rechter. Hij is het niet eens met zijn ontslag en vooral niet over de manier waarop hij op de hoogte is gebracht van zijn gedwongen teoekijken. Kraus: „De brief werd niet afgegeven of in de postbus gestopt, maar door het toilet-raampje naar binnen gegooid. Dat vind ik ongehoord, evenals het stop zetten van mijn salaris. Ik stap dan ook naar de rechter, om dat Eintracht niet van de ene op de andere dag een punt kan zetten achter haar financiële verplichtingen Paul Da vis negen wedstrijden geschorst A rsenal-midden velder Pa ul Davis is door de tuchtcommis- sie van de Engelse voetbal bond voor negen wedstrijden geschorst. Daarnaast moet hij ruim tienduizend gulden boete betalen. Davis sloeg Sout- hampton-speler Cockerill on langs een gebroken kaak. De schorsing van Davis is de lang ste door de Engelse Voetbal Associatie (FA) uitgesproken straf sinds het huidige tucht- systeem werd ingevoerd. SEOUL NOC-voorzitter Henk Vonhoff, in het da gelijks leven commissaris van de koningin in de provincie Groningen, be slist na de Olympische Spelen of hij zich herkies baar zal stellen. Hoewel hij de mening is toege daan dat het door hem en zijn bestuur gevoerde be leid als geslaagd mag worden beschouwd, zijn er nog andere aspecten die bij zijn uiteindelijke besluitvorming een rol zullen spelen. Hij wenst die punten nog niet in de tail uit te dragen. Intussen heeft Vonhoff zich uitstekend vermaakt in Seoul, waar de Spelen morgen worden gesloten. „Zonder van diner naar diner te rennen", schertst hij, na verwezen te hebben naar deze veel gedane veronderstelling. Hoewel de NOC-leider de humor van de opmerking best inziet, voelt hij zich niet gelukkig met de ma nier waarop soms van zijn ac tiviteiten gewag wordt ge maakt. Hij geeft toe dat het soms zelfs wel eens een beetje pijn doet. Hij slaagt er echter aardig in alles te relativeren. Ook binnen het gezin Von hoff, hij heeft drie kinderen, is alles keurig opgevangen. „Ik beloofde mijn kinderen vroe ger 2,5 gulden smartegeld als zij door een artikel of spot prent op school last ondervon den. Het voordeel was dat mijn archief meteen op peil bleef. Na de Winterspelen van Calgary hebben zij plagend ge zegd dat het nuttig was het smartegeld-systeem weer in te voeren. Ik voel me soms in derdaad te kort gedaan, oneer lijk behandeld. Het is klierig en kinderachtig te signaleren dat ik, bij zo'n geweldige af vaardiging als we in Seoul hebben, de verkeerde naam aan de verkeerde persoon kop pel. Het is onmogelijk iedereen te kennen. Dat is geen haalba re zaak. Ik ben al blij als ik de statenleden direct herken". Dat geldt niet voor de gezette gezant Vonhoff zelf. De bolle NOC-baas kwam tijdens de openingsceremonie van de Spelen in Seoul secondenlang wereldwijd zó pertinent en na drukkelijk in beeld op het mo ment dat hij de intocht van de Nederlandse ploeg met brede armgebaren ondersteunde dat het thuisfront er dagenlang de draak mee stak. Geen hoge pet Vonhoff is wel eens bezorgd over de manier waarop onder meer zijn NOC-activiteiten worden afgeschilderd. Hij be seft da! het voor zijn imago minder geslaagd is. Tot nu toe heeft hij alles manmoedig ge dragen. Mede in het besef dat hij zijn functie als NOC-voor zitter niet nodig heeft om een zekere reputatie te hebben. „Als ik er op andere belangrij ke terreinen echt door zou worden gehinderd dan zou een beslissing over aanblijven heel eenvoudig zijn". Vonhoff ziet er overigens het nut niet van in lang stil te staan bij dit soort zaken. Hij heeft het, zeker in Seoul, te druk. Een verblijf dat hem zelfs geld kost en waaraan va kantiedagen worden opgeof ferd. Tussen en tijdens de eve nementen door wordt gespro ken met de aanwezige leiders van de verschillende bonden. Hij laat voorts zijn belangstel ling blijken voor de prestaties van de atleten, zonder er be hoefte aan te hebben op de voorgrond te treden. Daar naast worden contacten onder houden met IOC-leden en worden waar nodig plooien glad gestreken. Zo heeft hij ook een uitvoerig gesprek ge voerd met Anton Geesink. Recepties „De Spelen bieden een prima mogelijkheid om mensen te ontmoeten. Het is nu eenmaal een centraal gebeuren. Na tuurlijk zijn recepties en offi ciële meetings daarbij belang rijk, maar de informele con tacten tellen wel zo zwaar. Ook al zijn ze soms vluchtig. Ik krijg zo de kans inzicht te krijgen in hoe er internatio naal wordt gedacht. Waar wil men met de Spelen naar toe? Sommigen vinden de huidige formule mooi. Anderen, waar toe ik behoor, kijken ook naar de consequenties en de aan deze vorm van organisatie verbonden risico's. Kan het al lemaal op zo'n grote schaal wel worden behapt? Ik heb respect voor hetgeen hier in Seoul ge beurt. Maar het is toch verve lend als de Spelen door de groei en massaliteit voortaan alleen maar kunnen worden georganiseerd door rijke lan den of landen met een regime dat de bevolking iets oplegt. Het wordt steeds grootschali ger. De demonstratiesporten zijn ook al geaccepteerd. De commerciële invloed wordt steeds groter. Dat hoeft geen bezwaar te zijn, maar we moeten wel oppassen dat de sport zijn waarde blijft behou den. Het moet eerlijk blijven. Spannend en op hoog niveau, maar het mag geen show worden. Waarom moeten nu altijd records worden gebro ken? Ik heb er moeite mee als het een publicitaire must wordt. Dat kan de sport be dreigen. Net zoals het inzetten van hazen of het niet nauw keurig meten van de lengte van banen. Kunstmiddelen moeten niet te veel worden toegepast". Ook andere onderwerpen ko men in Seoul in de wandel gangen aan de orde. De reden waarom Amsterdam bijvoor beeld niet is aangewezen voor de organisatie van de Spelen van 1992. Volgens Vonhoff hebben de activiteiten van de groep Boerlage veel IOC'ers huiverig gemaakt. „Het IOC tilt zwaar aan incidenten. Bo vendien is het algemeen be kend dat voorzitter Sama ranch het prettig vond dat Barcelona zou worden aange wezen. We zijn er overigens ook te laat mee begonnen. Ik ben er in gestapt op een mo ment dat de trein al reed. Het was me toen al duidelijk dat hij niet op tijd op het station zou aankomen. Maar ik was er van overtuigd dat het voor de Nederlandse sport in zijn tota liteit een goed ding was". Het in de campagne gestoken geld vindt Vonhoff dan ook goed besteed. Het was volgens hem een goede promotie voor Amsterdam. Bovendien leidde het tot betere contacten en be grip tussen de sportwereld, de samenleving en het bedrijfs leven. Toch is zijn conclusie dat het niet verstandig is nog eens te proberen de Spelen naar Amsterdam te halen. „In 1996 gaan de Spelen vermoe delijk naar Athene. Europa is dan in het gunstigste geval pas in 2004 weer aan de beurt. Dat is te ver weg. Bovendien moet een bepaalde strategie worden gevoerd om met succes een bod te kunnen uitbrengen. Dat vergt een investering van twintig miljoen. Maar nog maals: wat we hebben gedaan was goed. Het heeft de be stuurders van de verschillende bonden de nodige toernooien opgeleverd. Het heeft hen ook met de neus op het feit ge drukt dat grote delen van de wereld in staat en bereid zijn veel te investeren in interna tionale activiteiten. Bij ons is dat moeilijker. De Nederland se samenleving zit zo niet in elkaar". Strategie De in de toekomst te voeren strategie is voor Vonhoff dan ook duidelijk. Hij vindt dat eventueel beschikbaar geld vooral moet worden aange wend om de positie van de at leten te verbeteren. Dat de ac centen moeten worden gelegd op zaken als maatschappelijke en sporttechnische begelei ding. „We moeten natuurlijk wel op een bepaald minimum niveau de contacten blijven onderhouden. We moeten in beeld blijven. De vraag is ook wat de politiek wil. Ik proef een kentering ten goede voor de topsport". Vonhoff maakt van zijn hart geen moordkuil. Voor zover het hem mogelijk is, gaat hij op de verschillende aangesne den onderwerpen eerlijk in. Ook als de naam van Anton Geesink ter sprake komt. De Utrechter die het mede dank zij zijn contacten met Sama ranch tot IOC-lid heeft ge bracht. Een positie waarvoor ook Henk Vonhoff in de race is geweest. Geesink heeft kort voor het vertrek naar Zuidko- rea trouwens nog een keer de knuppel in het hoenderhok gegooid door te beweren dat in het NOC-bestuur vooral men sen zouden moeten zitten die uit de sport voortkomen. Henk Vonhoff heeft de gelegenheid gebruikt om tijdens de Spelen uitgebreid met Geesink van gedachten te wisselen. Anton heeft recht op zijn me- Inzicht ning", zegt Vonhoff. „Een aan- tal 1 overwegen waard ook al deel je ze niet. Ik heb hem hier ge zegd dat de NOC-vergaderin- gen moeten worden bijge woond als hij de zaken op het nationale vlak wil beïnvloe den. Een brief sturen is niet voldoende. Je kunt niet ver wachten dat enig bestuur re kening houdt met de wensen van degenen die vaak afwezig zijn. Ik heb open met hem ge sproken. Hij heeft toegezegd er over te zullen nadenken. Maar laat het duidelijk zijn: er is geen probleem tussen ons. Daar is geen behoefte aan. Controverses zijn alleen leuk voor krantekolommen maar Ook over de opmerking met betrekking tot de keuze van de NOC-bestuurders heeft Henk Vonhoff nagedacht. Hij signaleert dat de statuten van het NOC in beginsel niet zo veel afwijken van het olym pisch handvest. Toch is er sprake van verschil van in zicht. „Het handvest gaat veel meer uit van een hiërarchi sche structuur. Ik heb beloofd dat ik na Seoul een notitie voor het NOC-bestuur zal schrijven. In november zal dit onderwerp tijdens de leden vergadering eveneens aan de orde komen". Henk Vonhoff wijst er achte loos op dat gedurende zijn re geerperiode veel tot stand is gekomen. Het beleid staat, zo als hij zegt, op de rails. Als be wijs daarvan verwijst hij naar een reeks resultaten. Ook met betrekking tot de olympische selectie. „De selectie voor de Olympische Spelen is zonder grote conflicten verlopen. Voor de eerste keer in de olympische geschiedenis heb ben de kranten niet bol ge staan van incidenten. Het be leid mag worden gezien, maar ik wil wel weten of dat de me ning is van een bedrijfsblinde voorzitter of dat dit gegeven een brede ondersteuning ge niet. Er moet vertrouwen in het beleid zijn. De reacties zul len meespelen in mijn overwe gingen. Maar successen liegen nooit helemaal. De laatste vier jaar zijn we best goed bezig ge weest". PETER VAN PUTTEN SEOUL Betere regeling en vooral duidelijkheid over doping. Het geven van gelijke kansen aan topsporters ongeacht hun sociaal-maatschappelijke achtergronden. Proberen te voorkomen dat de atle ten de dupe worden van politieke verwikkelingen en het inschakelen van topsporters bij het werk van de verschillende na tionale olympische comi- te's. Dat is in grote lijnen de doel stelling van de zogenaamde at- letencommissie, die in 1984 tij dens het IOC-congres van Ba den Baden op initiatief van IOC-voorzitter Samaranch is opgericht. In de commissie hebben inmiddels dertien per sonen zitting. Het zijn voorna melijk befaamde ex-topspor ters die worden gesteund door enkele IOC-leden als de Fin Peter Tallberg, de Hongaar Paul Schmitt en Walther Tro- ger, de IOC-sportsdirecteur. Dit drietal zorgt ervoor dat de zaken ook in organisatorisch opzicht soepel verlopen. De activiteiten om de werksi tuatie en vooral de mogelijk heden voor de topsporters te verbeteren, worden echter ge daan door de voormalige ve detten. Dat zijn Anita Defrantz (roeien), Thomas Bach (scher men), Sebastian Coe (atletiek), Kipjoge Keino (atletiek). Li Ning (turnen), Daniele Masala (moderne pentathlon), Paul Montgomery (waterpolo), Ed win Moses (atletiek), Vladislav Tretyak (ijshockey) en Ken Read (alpine skiër). In door het IOC in het olym pisch dorp beschikbaar gestel de kantoorruimte wordt dage lijks met de in Seoul aanwezi ge topsporters gesproken. Vol gens Ken Read, die bureau- dienst heeft, is dat een goede zaak. „Wij hebben hier al veel voor de atleten kunnen doen. Wij hebben de klachten over voedsel, het niet aanwezig mo gen zijn bij de openings- en sluitingsceremonie en het niet kunnen bezoeken van andere wedstrijden om landgenoten aan te moedigen met het uit voerend comité van het IOC besproken. Daar hebben wij een goed oor voor de proble matiek gevonden. Het eten is al een stuk beter. Kaartjes zijn beschikbaar gesteld. In de bus sen mag tijdens het vervoer van de atleten niet meer worden gerookt. Voorts mogen zij tijdens de sluitingsceremo nie in het stadion blijven tein- de alles mee te maken". De 32-jarige in Calgary wo nende Canadees die in zijn land uiterst populair is beseft echter dat de atletencommissie er vooral is voor zwaardere za ken. Met name het onderwerp doping prijkt hoog op de lijst. „Veel atleten komen bij ons met vragen. Zij zijn bezorgd over de controles. Het gebrek aan kennis over de dopingpro- blematiek is opvallend groot. Wij willen duidelijkheid ge ven. De onzekerheid wegne men. In Calgary hebben we bijvoorbeerd tijdens onze ver gadering Prins de Merode, de voorzitter van de IOC doping- commissie als toehoorder ge had. De angst bij de topspor ters is groot. Bij de verschil lende toernooien worden ze steeds weer door andere men sen gecontroleerd. Voorzich tigheid is geboden. Ook al om dat de lijst met verboden mid delen nogal eens veranderd en niet iedereen daarvan kenne lijk op de hoogte is. De groot ste vrees bij veel topsporters is dat er iets gebeurd zonder dat zij het weten". Wantrouwend De atletencommissie probeert door veel te praten de situatie te verbeteren. Volgens Ken Read worden vorderingen ge maakt, maar zal er nog veel moeten veranderen. „Er moet méér samenwerking komen tussen het oost- en westblok. Beide partijen kijken met scheve ogen naar elkaar. Vol gen wantrouwend eikaars acti viteiten. We zijn echter op de goede weg. Recentelijk is in Ottawa een wereldomvattend anti-dopingcongres gehouden. In de herfst volgt in Moskou nog een conferentie voor mi nisters die sport in hun porte feuille hebben. We zijn nu zo ver dat goede afspraken lijken te kunnen worden gemaakt over de manier van testen en wat wel en niet is verant woord. Het wordt ook hoog tijd nu er ook al middelen zijn om dopinggebruik te maske ren. Helemaal verdwijnen zal het niet, maar we kunnen een eind komen. Onze commissie is in Ottawa vertegenwoordigd geweest. Wij informeren deze week de atleten over de stand van zaken en zullen ook wij zen op de ethische kant. Do pinggebruik is tegen de regels. Het is bedrog. Ik heb echter goede hoop dat in 1992 in Bar celona 99 procent van de atle ten niets meer gebruikt. Bar celona moet inderdaad een mijlpaal in de olympische ge schiedenis worden". Ook op andere terreinen zijn de commissieleden actief. Zo wordt geadviseerd hoe het be haalde sportsucces het beste kan worden omgezet in finan ciële welstand. Ken Read: „Toch is dat eigenlijk vooral een verantwoordelijkheid van de nationale olympische comi- te's. In Amerika en Canada werkt dat al goed. Daar zijn instellingen die banen zoeken voor ex-topsporters. In mijn land loopt het nog niet perfect maar daar zijn we ook pas vier jaar bezig, amerika ligt vele ja ren op ons voor. Daar zijn al honderden sporters aan werk geholpen. Met het oostblok be moeien wij ons niet te veel. Daar hebben ze hun eigen sy steem". PETER VAN PUTTEN lot door Frank Werkman RadiOIympia Ik heb hem jarenlang met redt lijk succes kunnen ontlopen, maar de afgelopen veertien daJ |T gen was het helaas toch raak. Of liever: mis. Door omstandig heden kruiste hij dagelijks mijt l« pad en de uitwerking was bijni zinsbegoochelend. Lang heb ik gedacht dat een ze kere Tom Mulder, die zichzelf0. tijdenlang bediende van het int der dit geval onovertrefbare pseu- ;lg' doniem Klaas Vaak, het holste vat in omroepland was. Ik heb me vergist. Vanaf het begin van 45 de Olympische Spelen in Seoul heb ik tot mijn grote schrik en onuitsprekelijke ergernis moeten vaststellen dat onderha nn( vige oppertetteraar Mulder nog 45 verre overtreft. 1 c Iedere Nederlander die de voor bije veertien dagen 's ochtends ^hl vroeg wenste te worden bijge praat over het nachtelijk gebeu ren in Zuidkorea en daarvoor Radio 1 aanzette kreeg 's mans smeuiig bedoelde maar o zo mis plaatste meligheid als een lawi ne over zich uitgestort. In een b stijl, die de meest doordravendi discjockey nog als muziek in de oren zou doen klinken, raaskal- iu de dit microfoon-monster door ei, de ether. En als je al niet hele- er maal uitgeslapen was na een zware olympische voornacht, dan trokken golven van irritatie de maag wel voldoende samen en tenen bij elkaar om de laat ste Morpheus-mootjes uit het mechanisme te meppen. Ooit was deze matineuze min-jLj( kukel een presentabel presenta- en tor van het sportprogramma IV( Langs de Lijn. Met wijlen Wil- |e lem Ruis aan zijn zijde zag de regisseur van die rubriek ken nelijk kans om de ongebreidelde ongein van mijn steen des aan stoots binnen de perken te hou-x den. Tot de man dacht dat zijn M stem goud waard was, hij de ra- dio voor gezien hield en meende zijn verbale vermogen te kun nen exploiteren. Dat viel danig tegen, maar Hilversum is klein en iedereen met een klein beet je talent, ervaring en een krui wagen in de schuur ziet wel kans om uiteindelijk via een achterdeur toch weer op de an tenne te klimmen. Zo ook onze onnozele hals. Die in de glitter en glamour nog fu rore meende te maken, want hij mocht zelfs in televisieprogramj ma's zijn opwachting maken, i Was het daar nu maar bij gèblêj ven, dan was het leed nog te overzien geweest. Maar nee, de simpele ziel mocht, nee móest commentaar geven bij truttige TROS-spelletjes (of een andere omroep van soortgelijke signa-' tuur, daar wil ik van af zijn). Met als hoogtepunt zijn baldadi' ge begeleiding van de beelden van omvallende dominostenen. Waaraan deze ratelende reute laar ook zijn stem leent, het maakt hem niets uit Hij zou zelfs bij het becommentariëren van het groeien van gras geen moment stokken. Onnozelheid kent geen tijd. Maar zou het toeval zijn dat deze neuzelende nitwit juist op de meest ongelukkige uren is te beluisteren op radiOlympia? Slechts van vier uur 's nachts tot acht uur 's ochtends in de microfoon mag spugen? De goe gemeente slaapt gedurende die uren en - oh gelukzaligheid - wordt niet geteisterd door 's mans stupide strapatsen. Maar wee de werkers in de nachtelijke uren, die tegen het eind van hun shift, als de ver moeidheid voelbaar begint te j worden, de oren horen tuiten als de warhoofdige waterval het woord neemt. Tegen achten loopt het hele maal de spuigaten uit. In de we tenschap dat dan pas het aantal luisteraars op een redelijk peil is beland raakt de razende roeland t pas goed op toeren. Om op het hoogtepunt afscheid te nemen met een uitsmijter, waarop hij waarschijnlijk uren heeft zittenn, broeden. Want zelfs onze verba- V le virtuoos bereidt zich wel eens 1 voor. Schrijft net als Koos Pos-, ït tema en Harmen Siezen een 2 zijns inziens) goede greep eerst rb even op alvorens 'm de ether in te slingeren. Om vervolgens plaats te maken voor onder meer Annette van Trigt, die - er onze kakelende kakafoon naar |m, de kroon steekt, maar dan in onkunde met de materie. Het geen resulteert in stupide vra gen aan studiogasten én verslag gevers. Maar zelfs dat is nog een vera deming na de balorige bezighe den van haar voorganger. Die niet voor niets niet werd terug gevraagd toen onlangs bij Langs de Lijn tweemaal een vacature ontstond. Nog één nacht en Seoul zit er op. Kunnen ze er bij de NOS niet voor zorgen dat deze man nooit meer terugkomt? Des noods ga ik handtekeningen verzamelen. PS. Het gaat om Tom Blom. IU il -n 5 .MmSsSSJiLJ ■I» *JtBË Henk Vonhoff voelt zich soms tekort gedaan. Desondanks vermaakt hij zich uitstekend tijdens de olympische Spelen in Seoul. FOTO: ANP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 10