joud blijft in familie Gemoed bij afscheid Vorm Tiny Reniers doet het beste vermoeden Kneuzing duim speelt Vanderlijde parten EOUL 1988 Protest afgewezen Leidse Courant: voor meer dan nieuws alleen. Een krant voor u! Tiny Reniers: olympisch record weer kwijt foto: dijkstra SEOUL Tiny Reniers schiet in Seoul voorlo pig het hand- boogtoernooi van zijn le ven. Met een overwinning in de achtste finales en de tweede plaats in de kwartfi nales geldt de 41-jarige schutter uit Liesel plots als een voorname medaille-kan didaat in de bepaald niet verwende Nederlandse ploeg. Morgen moet Reniers. van daag zelfs even olympisch recordhouder op de 36 pijlen over vier afstanden, zijn plots verworven reputatie waarmaken. De eerste en tweede positie van vandaag, met de daarmee verworven twee keer 328 punten, tellen dan niet meer. In de halve-eindstrijd en de finale, met acht deelnemers, wordt met „lege bak" begon nen. Reniers heeft echter de vorm. die hem ver kan bren gen in het laatste grote hand boogevenement uit zijn 23-ja- rige loopbaan. In de grote in ternationale evenementen, die hij al jaren afloopt, won de Brabander nog nooit een onderdeel in de eindronde. De achtste finale van Seoul gaf een doorbraak te zien. In de kwartfinale bevestigde Reniers zijn vorm. Meer druk „Ik schiet goed. Dat staat vast. Morgen zal er meer druk zijn, maar zoals ik me nu voel, kan ik die wel aan", was het commentaar van Re niers na zijn ijzersterke dag, die hem in het tot vorig jaar gehanteerde puntensysteem een stevige derde plaats in het tussenklassement had op geleverd. Het nieuwe knock- outsysteem is door Reniers toegejuicht, maar in de prak tijk heeft hij nu weinig aan zijn formidabele tweede en derde dag van het handboog- toernooi. Het zij zo, wat Reniers be treft. Hij voelt zich goed en kijkt alsof hij de wereld, in de handboogsport voorname lijk bestaande uit automaat- Koreanen en Amerikanen, aan kan. Hij heeft wat dat betreft al heel wat verwerkt. „Bij de aankomst in Seoul vertilde ik me op de luchtha ven aan een zware koffer. Ik heb mijn boogarm een week niet kunnen gebruiken. Aan de andere kant heeft me dat geholpen in vorm te komen. Ik moet vlak voor een wed strijd niet te veel schieten. Dat heb ik nu noodgedwon gen niet kunnen doen". Na de armblessure volgde de nekkwetsuur, die Reniers vandaag wegens het ontbre ken van een eigen verzorger door de Finse en de West- duitse fysiotherapeuten liet behandelen. Dat is de enige klacht die bij de Brabander over de lippen komt. Hij mist Hans Blüm, zijn vaste fysio therapeut, die hem net als sportpsycholoog Ferdi Oyen na de mislukte Spelen van 1984 uit een diep dal heeft getrokken. JL Florence s ith en Jackie Joy- Cersee zijn schoon- n van elkaar. Snelle is getrouwd met Al de broer van beiden tweede "In me- I op een pe wijze. De exotische [in op de 200 meter ien tweemaal verbe- wereldrecord. Joyner [g vanochtend in het jisch stadion, waar schoonzus later naar ibbele sprintgoud zou :en, de hoofdprijs op Onderdeel verspringen. Vjarige atlete herhaal- larmee het succes van lar geleden bij de strijd wereldtitels in Rome, OMOK 1290 zij ook de zevenkamp oooo 9^et verspringen won.' 4930 Joyner had vorige 2580 2j in de zevenkamp met 19 00 32jneter al laten zien, dat km gevaar"kjke concur- 86 70 ri zou ziJn voor de sPeci- 93.50 «s Galina Tsjistjakova 68.00 a en Heike Drechsler, oo oog w'e °P Oostduits ver- 18 50S i^ het olympische pro- 04.50 loima geruime tijd gele- 71.00 |i was aangepast. Bij de 7600 #"onkelijke program- 2530 »ng zouden de finale 10.00$ het verspringen en de 35M eindstrijden van de 69 30 te dicht op elkaar 17.90 £n gelegen. I4400 iJgreep hielp de Oost- 5070 s» vandaag niet. Uitein- 18.50 ij bleek zij zich toch 1jp moeten haasten om- 6i.5o «zij was aangewezen 120.00 230 de dopingcontrole, iel vijf van Drechslers bgingen boven de ze imeter eindigden, zij jte als enige geen fout- moest zij met haar van 7,22 meter toch •n centimeter toege- n Jackie Joyner. De ikaanse maakte maar jeldige sprongen, wat et aan het feit dat zij it jaar volledig op de ikamp heeft geconcen- d en in slechts drie jringwedstrijden is uit ten. De geldige spron- aren haar eerste (7,00 lerde (7,16) en vijfde De Russin Galina jakova, wereldrecord- iter met 7,52 meter restatie die zij op 11 'an dit jaar in Lenin- leverde, moest tevre- fijn met brons. De fra- ussin, die hinder on- nd van een kniebles- n daardoor een week n nauwelijk kon trai- had in naar eefste sprong meteen de beste: 7,11 meter. Zij kwam in haar vierde poging nog een keer boven de zeven meter: 7,02. De tweede Russische finaliste, Elena Beljevskaja de nummer twee van Rome, passeerde als vierde van de twaalf finalistes ook nog de grens van zeven me ter: 7,04 m. De olympische discustitel, die vier jaar geleden in Los Angeles naar Ria Stalman ging, kwam in het bezit van de Oostduitse Martina Hell- mann. De 27-jarige Oost duitse voegde daarmee een nieuw succes aan haar in drukwekkende erelijst toe. In 1983 werd de bijzonder snel door de ring gaande Hellmann, toen nog onder haar meisjesnaam Opitz, in Helsinki de eerste wereld kampioene. Vorig jaar in Rome prologeerde zij haar titel. De atlete uit Leipzig was bij de bekendmaking van de Oostduitse ploeg niet direct aangewezen. Over wereldrecordhoudster Gaby Reinsch (76,80 m) en Diana Gansky, dit seizoen al goed voor 73,42 meter, bestond geen twijfel. Marti na Hellmann en like Wy- ludda, de wereldkampioene en- recordhoudster bij de junioren, zouden in een on derlinge wedstrijd om de derde plaats strijden. Die ontmoeting heeft waar schijnlijk nooit plaats ge vonden, althans er is geen uitslag gepubliceerd. De keuze voor Hellmann bleek uiteindelijk de juiste. Diana Gansky veroverde voor de DDR het zilver met 71,88 meter. Jacky Joyner-Kersee springt naar 7,40 meter, goed voor haar tweede gouden medaille. foto- ap Waar Ben Johnson tijd genoeg had om bij zijn finish op de 100 meter één hand omhoog te steken onderstreept Florence Griffith haar superioriteit met maar liefst twee handen en twee lang benagelde vingers. SEOUL De Nederlandse ploegleiding heeft vergeefs gepro testeerd tegen de onregelmatigheden in de eerste serie van de 1500 meter dames. In de laatste bocht werd Elly van Hulst, op dat moment op de tweede plaats nog in kansrijke positie, ge duwd en op haar hiel getrapt. De Rotterdamse kwam daar door bijna ten val, moest zich herstellen en bracht het niet verder dan de vijfde plaats. De eerste vier alsmede de vier snelste verliezers gingen over naar de eindstrijd. Het protest werd afgewezen. Bij bestudering van de videobeelden van de race bleek dat de Amerikaanse Kim Gallagher degene was die duwde. De protestcommissie van de IAAF vond dat „op grond van het beschikbare bewijs" geen reden aanwezig was Gallagher te diskwalificeren. Een teleurgestelde Arnold Vanderlijde wordt na zijn nederlaag broederlijk ondersteund door Rogi- lio Tuur. foto: anp SEOUL Het duurde enige tijd alvorens Arnold Vanderlijde vanmorgen de pers te woord kon staan. Na zijn ver pletterende, bijna dramati sche nederlaag tegen de Ame rikaan Ray Mercer moest hij in de beslo tenheid van de kleedkamer even tot zichzelf komen. Daar toe was alle reden. Om als fa voriet te verliezen was op zich al niet leuk, maar de manier waarop maakte het allemaal nog een graadje erger. Mercer, de Tyson onder de amateurs, toonde geen enkel ontzag voor de sterker geachte Nederlan der. Hij raakte met name in de tweede ronde Vanderlijde her haaldelijk knalhard. Na eerst acht tellen rust te hebben ge kregen, bracht een venijnige opstoot de Limburger aan het wankelen. De dreun, waarmee vervolgens het pleit werd be slecht, zou zelfs een os hebben geveld. Vanderlijde reikte derhalve niet verder dan de bronzen plak. Hij meende dat er on danks alles progressie was ge toond. Hoewel hij zich niet achter het omgemak wenste te. verschuilen, verwees hij te-, vens naar zijn in de partij te gen de Hongaar Alvics ge kneusde linkerduim. „Ik kon geen vuist maken. Ik heb Mer cer één keer met die hand ge raakt. Ik ging door de grond van de pijn. Ik kon hem daar door ook niet van mij afhou den", aldus Vanderlijde die de duim later op de dag in een ziekenhuis in Seoul in het gips liet zetten. Het op afstand hou den van z'n tegenstander was in de eerste ronde overigens nog wel gelukt. Vanderlijde scoorde fn die drie minuten Boksbond gaat met graduaties werken SEOUL De Nederlandse Boks Bond heeft de plannen voor de toekomst al klaar liggen. Het is de bedoeling net als in de judobond met graduaties te gaan werken. Voorzit ter Henk Los: „We hebben besloten een systeem in te voe ren waardoor de technische en conditionele vaardigheid van de bokser duidelijk wordt. Zonder dat wedstrijden be hoeven te worden gedraaid. Net zoals de judobond met verschillende kleuren en banden werkt, willen wij met ge kleurde handschoenen beginnen. Op die manier willen we de zaak in de breedte beter onderbouwen. Daarnaast zullen we alles moeten doen om de top kansen te geven om zich op internationaal niveau te manifesteren. We hebben voor de komende vier jaren ongeveer vijf ton extra nodig. Wim Comello, die vroeger bij de schaatsbond actief was, maakt zich voor ons sterk. Hij wordt ook onze nieuwe penning meester", aldus de Hagenaar. dan ook de meeste punten. Technisch was hij een klasse beter dan de Amerikaan die in die fase vooral opviel door zwaaistoten die het ,doel ver misten. Laf In de tweede ronde werd dat anders. Ray Mercer had na af loop geen enkel respect voor zijn tegenstander. Hij vond Vanderlijde laf. De verliezer reageerde lakoniek: „Iedereen bokst naar ziin mogelijkheden. Zijn opmerking is typisch Amerikaans. Al bij de loting snoefden zij dat ik niet verder zou komen dan het zilver. Ze probeerden me constant uit mijn tent te lokken". Vanderlijde probeerde de za ken netjes op een rijtje te zet ten. Hoewel hij het liefste een potje zou gaan huilen - „Ik ben nu eenmaal emotioneel, zowel bij succes als bij tegenslag" - werd iedereen netjes te woord gestaan. Op zachte toon ging hij ook op de toekomst in. Meer dan ooit een belangrijke aangelegenheid. Uiteindelijk verloor hij recentelijk in Oost- Berlijn ook al door ingrijpen van de scheidsrechter van de Cubaanse wereldkampioen Sa von. Er was dus reden genoeg om eens een poosje na te den ken. Vanderlijde kondigde aan dat ook te zullen gaan doen. „Ik heb drie mogelijkheden. Stop pen, amateur blijven of prof worden. Stoppen zie ik niet zo zitten, want ik heb nog steeds plezier in het spelletje. Ik neem Mercer ook niets kwa lijk. Mischien blijf ik amateur. Ik kan fysiek nog sterker worden en over vier jaar ben ik aan de top van mijn fysieke kwaliteiten. Dan ben ik 29 jaar". Toch kon uit zijn woorden worden afgeleid dat hij een profcarrière nog niet uit zijn gedachten heeft gezet. „Als ik het doe. moet ik tien kilo zwaarder worden en aan mijn eindstoot gaan werken. Het klinkt misschien gek, maar het profboksen is gemakkelij ker. Bij de amateurs heb je slechts drie ronden om de te genstander van je af te hou den. De profs nemen de tijd, gebruiken hun ogen, behou den het overzicht. Dat kan ik ook. Het profboksen ligt me in principe beter". PETER VAN PUTTEN u Als ze er niet rainingskamp ver ras Bettine Vriese- in haar dromen an 1 ;n wedu naar gracht het mee naar ig Ying volgde haar ^kerswoude opa haar in e geheimen van de rgreep in te wijden, waar de jonge Zweed de oude Hongaar (35) het Chinese feitennis een onge- opdoffer gaven, iesekoop aan het ein- haar internationale londer een vertegen van het rijk van len te hebben ont- kwartfinales kans- n door Marie Hra- kinde", vond ze ach- toe op jat ik niet tegen een kwam te staan. „Nu egen rijksda i< ia de g. °P Ie Verfc< flter e eind srklarii^. met maar ;au nie! heb ik niet kunnen laten zien wat ik kan". „Maar", vermande zij zich", alvorens een rustig plekje te zoeken om de emoties de vrije loop te laten: „Ik kan hier met opgeheven hoofd vandaan gaan. Per slot van rekening was ik hier ééen van de drie Europese speelsters, die bij de laatste acht terechtkwamen". Die prestatie levert een olym pisch diploma op. Een papie ren dankbetuiging voor de vele diensten het tafeltennis bewezen. In drie van de kwartfinales stonden Chinese meisjes om elke westerse vertegenwoor digster de doorgang te belet ten: Zhimin Jiao, Huifen Li en Jing Chen. Ook bij afwezig heid van wereldkampioene He Zhili een machtig trio met een service-bal die vanaf grote hoogte neerdaalt en klappen die de tafel niet schijnen te kunnen missen. Hrachova was voor coach Ge rard Bakker een veel betere mogelijkheid. De 24-jarige Praagse filosofie-studente was vorig jaar bij de wereldkampi oenschappen in New Delhi de laatste Europese vertegen woordigster; in Seoul bereidde de Tsjechoslowaakse de Zuid- koreaanse nummer vier van de wereldranglijst Young Ja Yang in eigen land een onple zierig afscheid. Maar Vriese- koop had de reputatie goed te gen haar te kunnen spelen. Dat blijkt ook uit de volgorde op de wereldranglijst: Vriese- koop twaalfde, Hrachova zes tiende. Gevoel Vriesekoop had op de dag dat er eindelijk schot kwam in het tafeltennis-toernooi niet het juiste gevoel, zoals de Hazers- woudse dat formuleerde. Ook in de achtste finales 's mor gens tegen de Hongaarse Edit Urban niet. Vriesekoop ver sloeg de zwartgelokte Hon gaarse weliswaar met 21-7, 19- 21, 21-15, 18-21,2 1-18, maar het was naar haar zin te moei zaam gegaan. Twee kansloze nederlagen in het damesdub belspel; eerst tegen de wereld kampioenen Jung Hwa Hyun en Young Ja Yang (Zko) droe gen allerminst bij tot verbete ring van de mentale gesteld heid. Vriesekoop berustte: „Ik denk dat dit mijn internationale af scheid is geweest. Alleen nog de nationale competitie. In ja nuari zet ik er een punt ach ter. Met een beetje weemoed misschien. Maar met een opge heven hoofd. Zeker na dit re sultaat". In het herenenkelspel maakte Europa onverwacht een einde aan de Chinese suprematie. Ji- aliang Jiang, winnaar van de laatste twee wereldkampioen schapen, ging in vier games onderuit tegen Lindh. In het Chinese kamp was wellicht re kening gehouden met de uit schakeling van Liang, maar zeker niet met het verlies van kroonprins Longcan Chen. Het was Tibor Klampar, de 35- jarige veteraan die dit dat be werkstelligde: met 21-29 in de vijfde game. Twee Zuidkorea- nen Kyu Nam Yoo en Ki Taik Kim completteerden de laatste vier. Tegen hen waren de an dere Zweden Persson en Waldner niet opgewassen. Bettine Vriesekoop stapt gedesillusioneerd over de afscheiding van de tafeltennisarena. Medailleverdeling ■GINATJRT CeidóaQowant DONDERDAG 29 SEPTEMBER 1988 PAGINA 7

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 7