Leven op
één kamer
soms vol
verrassingen
illulshoff
>Hulshoff
HET KOENEHUIS=TRENDSETTER
„Gematigd
progressief'
wonen in
een Hema-
interieur
J Hulshoff
i Hulshoff
CcidócGouocuit'
2R 198
DONDERDAG 29 SEPTEMBER
nieuw
ider et
refwoo
lebrach
t zijn
tintt
bestaat
irtimet
itig toi
zijde
n tern
n kastt
kunne
voorki
g hooi
in af.
t er oo
eigi
Je zult maar stu
dent wezen. Leg
je met veel pijn
en moeite beslag
op één van die
spaarzame stu
dentenkamers en
op die mogelijk
nog moeilijker te
verkrijgen stu-
diebeurzen van
minister Deetman, dan volgt vaak nog
een probleem waar je eigenlijk nooit zo
bij stil hebt gestaan. Thuis immers was
dat zoiets vanzelfsprekends: woonkamer,
slaapkamer en eetkamer. Nu worden die
ruimtes vaak tot één gereduceerd, waar
bij ook nog eens een gebrek aan vierkan
te meters de ellende compleet lijkt te
maken.
ofd ste
n wel i
'en aa
:len on
en gla
°f Lijkt, want met vaak een enorme ijver
wordt getracht een leefbaar geheel te
produceren. Hoe nu wordt zo'n kamer
opgebouwd en met wat voor (vaak be
perkte) middelen wordt het uiteindelijke
egen
:eramie
produi
;en he
ief Cee resultaat bereikt? Het antwoord is
net lam rassend, de vraag op zich eigenlijk ook,
bankje
isselbar
s uit ui
ikjes ie
-, Rave
inini-ja
kort
>ldoen<
isten d
litbreni
5 allerl
jepassi
e fabrii
d verde
mvoud
deurtj
iheen
nneme
>ootjes
ide spi
gezien de reacties.
Zo werd aan stichtingen voor studenten
huisvesting gevraagd op welke wijze
wordt geadviseerd als aspirant-kamerbe
woners met vragen op dat gebied aan
komen zetten. Alle universiteitssteden in
den lande beschikken wel over minimaal
één zo'n instelling, waar nieuwe studen
ten zich heden ten dage niet eens meer
kunnen inschrijven; zo groot is het ka
mertekort. En de geluksvogel die dat wel
lukt hoeft in elk geval niet aan te komen
met vragen over inrichting. „Daar hou
den We ons niet mee bezig, dat is ook
onze taak ook niet", meldden de diverse
geraadpleegde instellingen, gefrustreerd
geraakt door alle commotie.
INITIATIEF
ïme e< Tja, daar word je dus ook niet veel wij
zer van en eigenlijk ook niet veel vrolij
ker. Want wie of welke instantie moet er
dan worden benaderd? In Delft huisvest
de Technische Universiteit een afdeling
Bouwkunde. Niet alleen leren studenten
daar hoe allerhande gebouwen voor
oert elk vaak enorme bedragen kunnen worden
de vei neergezet (zodat na het afstuderen de
ïgkast 4 praktijk vaak erg tegenvalt), ook wordt
om as aandacht besteed aan leefcomfort. Dus
En fa|
is uite
:ugel.
trbeeldi
ar die
s koste
nwel e
nan-do vraag voorgelegd op welke wijze de ka-
iueler
dan zou je verwachten dat ook voor de
ongelukkige kamerbewoner enig advies
hier zou kunnen worden verkregen. Mis
dus. Eigen initiatief lijkt nu wel erg op
zijn plaats. De stoute schoenen maar
aangetrokken en op pad gegaan. Aan een
groep (gewezen) kamerbewoners werd de
mer werd ingericht.
En dan blijkt dat de student op dat ge
bied in elk geval de inventiviteit aan de
dag legt die in de studie zo wordt ver
langd. Totaal niet gehinderd door moge
lijkheden, al dan
niet van finan
ciële aard, gaat
de nieuwbakken
alleenwoner op
zoek. Ouders,
bekenden, vrien
den, ooms en
tantes, werkelijk
iedereen wordt
ingeschakeld
voor het opsnor
ren van meubels. Kamers worden ver
volgens volgestouwd met meubels die ja
ren geleden eigenlijk al niet meer kon
den. Maar men zit, slaapt of studeert er
prima op, in of mee.
SLAPEN
En toch, hoe richt je een kamer zo gun
stig mogelijk in? Want vervelend blijft
bijvoorbeeld het verschijnsel slapen.
Niet dat de gemiddelde student daar
moeite mee zou hebben, maar vaak gaat
dat gepaard met een bed van vaak vo
luptueuze afmetingen. Want je brengt er
tenslotte eemniet onaanzienlijk deel van
je kamertijd in door. Toch trekt zo'n log,
rechthoekig meubelstuk doorgaans direct
de aandacht. Want nogmaals, de student
met meer dan twintig vierkante meter
tot zijn/haar beschikking behoort gega
randeerd tot de uitzonderingen.
In de tocht langs de diverse onderko
mens val je dan ook van de ene verba
zing in de andere. Van ingenieus in el
kaar geknutselde slaapbanken tot hoog
werkers. Die dan weer het meest weg
hebben van de vroegere constructie op
de kinderkamer: het bed dat middels het
beklimmen van een trap kon worden be
reikt, waaronder een bureau is gemon
teerd. Een bevestiging van de opvatting
van velen dat een student met volle
overgave profiteert van de laatste kin
derjaren.
Althans, de meesten. Want er valt nog
iets anders op. Je mag dan vaak nog zo
blij zijn onder moeders vleugels uit te
zijn, een gedeelte van alle nieuwe zelf
standigen valt toch in een groot gat. De
overgang was groter dan verwacht, de
gewenning is uiterst moeizaam. Eén van
de redenen - naast de beperkingen die
minister Deetman aan studerend Neder
land heeft opgelegd - waarom een groot
Met de nodige inventiviteit wordt van de woon/slaap/eetkamer
(ADVERTENTIE)
deel de studie niet voltooit, maar stopt
en levenslang geen studieboek meer in
kijkt. Maar daarover wordt de toekom
stige kamerbewoner niet ingelicht. En
het interesseert hem/haar waarschijnlijk
niet eens. Zolang dat kamertje, hoe klein
ook, maar wordt bemachtigd en volge
stouwd.
INVENTIVITEIT
Dat hoeft natuurlijk niet per se klein te
zijn. Sommigen pakken het direct groot
aan, maar die zijn dan ook van konink
lijke bloede of krijgen van een gefortu
neerde suikeroom een riante woonruim
te aangeboden. En als de nood echt aan
4e man komt, blijkt een student toch
ook heel best in staat tot enige inventivi
teit. Zo zijn er genoeg die met een aantal
anderen voor een sympathiek bedrag een
huisje kopen, of een huis voor een eige
naar bewonen. Dit bijvoorbeeld om kra
ken tegen te gaan. Maar toch zijn het de
spreekwoordelijke uitzonderingen. En
zolang het ministerie van VROM (tegen
woordig verantwoordelijk voor de stu
dentenhuisvesting) niet van zins is spoe
dig iets aan de zorgelijke situatie te
doen, lijkt het nemen van dit soort
maatregelen steeds gewoner te worden.
En als het nu bij die woningnood bleef.
Maar nu de meeste van de torenflats die
in de jaren zestig uit de grond werden
gestampt volledig zijn uitgewoond en al
lemaal tegelijk aan renovatie toe zijn, is
door de gedwongen herhuisvesting van
duizenden het probleem nog nijpender
geworden. In Delft doen tegenwoordig
vele caravans als huisvesting dienst. Be
nieuwd wanneer de eerste met een tent
zich meldt.
HENK KLOOSTERHUIS
(ADVERTENTIES)
2aLFOLUX
KEUKEN
KEUKENS BADKAMERS SANITAIR OPEN HAARDEN MARMER, TEGELS PLAVUIZEN
ïnweg 62 (Binckhors»).Telefoon.070 473434
'teve
■OTO: P
epels
Ie pliss
le gordi
tof mai
erlijk.
nog st
n enke
nogelijl
igvenst
fgewerk
vlakke
somn
hterziji
binnen
i een
stof zi
te tre
EUWE
Wekelijks brengen
zo'n vier miljoen
klanten een be
zoekje aan de
Hema. Worst,
taart, make-up en
bh's. De Hema is
er bekend om.
Maar ook de arti
kelen op het ge
bied van woning
inrichting eri -decoratie („kleinwonen"
zoals het concern het zelf noemt) ge
nieten een enorme belangstelling. Ver
lichting, gordijnen, serviesgoed, glas
werk, huishoudtextiel en keukenarti
kelen. Qua vormgeving soms gedurfd,
soms behoudender. Maar in elk geval
fris en opvallend eri met een heel ei
gen stijl, ondanks de relatief lage prij
zen.
„Actueel, gematigd progressief en ei
gentijds". Zo typeert groepsinkooplei-
der C. IJsbrandy, werkzaam op het
hoofdkantoor in Amsterdam Zuid-
Oost, het assortiment. „Kijk, wij zijn
geen trendsetters en we steken onze
nek niet uit met nieuwe dingen waar
van we niet weten hoe ze het doen.
Het echte design laten we over aan de
A-merken. Maar we proberen wel be
paalde trends zo snel mogelijk te vol
gen".
Dat was in de beginperiode van de
Hollandse Eenheidsprijzen Maat
schappij Amsterdam (opgericht in
1926) wel even anders. In alle winkels
dezelfde lage prijzen, was de slogan.
Kwaliteit kwam op de tweede plaats
en aan vormgeving werd nagenoeg
niets gedaan. „We werden eind jaren
WARENHUIS
WIL ROL ALS
VORMGEVER
BENADRUKKEN
(ADVERTENTIE)
Gelderland
zestig gedwongen
meer aan kwali
teit en vormge
ving te doen, toen
het discount-feno
meen ontstond",
vertelt IJsbrandy,
die onder meer
voor de woningin-
richting verant-
woordelijk
„Lage prijzen wa
ren niet meer voldoende. Dat resul
teerde in de oprichting van een Hema-
lab voor het testen van artikelen en
een afdeling styling die zich bezig
houdt met de vormgeving. Verder zijn
we in de jaren tachtig meer gaan doen
aan de vormgeving per assortiment in
plaats van per artikel. Zo zie je nu
veel vaker een zelfde kleur in verschil
lende assortimentsgroepen terugko
men.
SIGNALEREN
De stylisten zijn voor de Hema van
groot belang. Omdat het bedrijf alleen
het eigen merk verkoopt, hebben hun
ideeén een grote invloed op het imago
van de artikelen. Toch worden de
meeste artikelen in het „kleinwonen"
niet door de stylisten ontworpen.
„Zelf produkten ontwikkelen is een
langdurig proces en vergt grote startin
vesteringen. Neem nou bijvoorbeeld
pannen. Het kost veel geld om daar
voor mallen te maken. En dat is te
duur voor ons smalle assortiment".
De stylisten reizen de hele wereld door
om nieuwe trends te signaleren. Twee
keer per jaar presenteren ze hun be
vindingen aan de afdeling inkoop.
Naar aanleiding daarvan wordt de
nieuwe collectie bepaald. Bij het ene
artikel treedt het Hema-imagp duide
lijker op de voorgrond dan bij het an
dere. „Bij sommige fabrikanten kopen
we alleen het produkt in en zullen we
misschien slechts de kleur veranderen.
We zullen er wel altijd naar streven
zo'n artikel exclusief voor Nederland
te krijgen. Gaat het om gordijnen en
huishoudtextiel, dan kunnen we mak
Ook gordijnen zijn een belangrijk onderdeel van Hema's assortiment kleinwonenHier meet. een verkoop
ster in het filiaal aan de Grote Marktstraat in Den Haag een lap stof voor.een klant af.
FOTO: CEES VERKERK
kelijk zelf een dessin bepalen. Al dan
niet in samenwerking met de stylisten
van zo'n textielbedrijf', aldus de heer
IJsbrandy. Nieuwe ideeën voor vorm
geving worden vooral opgedaan in Ja
pan, Frankrijk, Italië en Scandinavië.
Voor de textiel zit men veel in de
Bondsrepubliek. „Duitsland heeft nu
eenmaal een sterke textielgroep".
KWALITEITSBESEF
Dat de Hema zijn rol als vormgever
wil benadrukken blijkt uit de ontwerp
wedstrijden die tweejaarlijks worden
(ADVERTENTIE)
gehouden. Het concern wil hiermee
een brug slaan tussen onderwijs en
bedrijfsleven, maar ook de vormge
ving in het algemeen onder de aan
dacht brengen. „Vroeger hoorde je nog
wel eens: mensen die weinig geld heb
ben, doen niks aan vormgeving. Maar
dat is niet zo. Als je niet veel hebt uit
te geven, wil dat nog niet zeggen dat je
geen kwaliteitsbesef zou hebben of
geen interesse voor vormgeving. Bo
vendien: goede vormgeving hoeft be
paald niet duur te zijn", aldus IJsbran
dy.
Een 51 pagina's tellende, gratis ver
krijgbare kleurenbrochure (inclusief
kortingsbonnen) moet het assortiment
„kleinwonen" bij de klanten aanprij
zen. Is dat niet wat duur voor een
Hema, die zijn produkten altijd zo za
kelijk brengt? „De presententatie in
onze winkels is vrij recht toe recht
aan. Sober en functioneel. Daardoor
kunnen we niet alles tot zijn recht la
ten komen en zoeken we naar andere
wegen om de artikelen onder de aan
dacht te brengen. Inderdaad, de gids is
duur. Maar als je je winkel in Bijen
korfsfeer wilt omtoveren, is het nog
duurder".
Stoelen, tafels, kasten en bankstellen
zul je bij het warenhuis niet tegenko
men. „Geen plaats voor. De opper
vlakte van de winkels is gewoon te
klein". En grappend: „Maar ze gaan
ook niet door de draaideur". Wel ging
er onlangs een karpetten-experiment
van start. Deze zijn in dertig vestigin
gen te bezichtigen, maar kunnen' ook
in de andere vestigingen besteld
worden.
CLARISSE BUMA
Piano
spelen
zonder
buren
te hinderen
Er zijn twee, nee eigenlijk drie manieren
om de buren niet te hinderen als je een
piano hebt. De eerste: niet spelen. De
tweede: geluidsisolatie. Om te beginnen
moet de piano op rubber worden gezet
en niet tegen de muur die de twee wo
ningen scheidt. Dat alleen is verre van
afdoende, daarom zijn er nog meer aan
passingen noodzakelijk. Die kunnen
zelfs zo ver gaan dat er een kamer in een
kamer ontstaat. Maar in praktijk blijkt
zelfs de beste en duurste isolatie (waar
voor je een Steinway-vleugel zou kun
nen kopen) tegen te vallen.
De Stichting Geluidshinder (NSG) krijgt
geregeld klachten van pianospelers en
ouders van pianospelende kinderen, dat
hun buren blijven klagen. De NSG
noemt dan als mogelijke oplossing de di
gitale piano, omdat daarnaar kan
worden geluisterd via een koptelefoon.
Maar dit imitatie-instrument stuit op
veel bezwaren. Muziekliefhebbers vin
den het een kwelling: de klank haalt het
niet bij een normale, akoestische piano,
de aanslag is gevoelloos, het past niet in
een verantwoorde muzikale opleiding en
het is geen gezicht als meubelstuk.
Volgens de NSG zouden velen een digi
tale piano echter toch serieus moeten ne
men, omdat het de enige wérkelijke op
lossing voor .geluidsoverlast is. „Door
toepassing van geavanceerde digitale
technieken is er een bijzonder goede
imitatie van een normale piano te reali
seren". constateert de stichting. „En
vooral bij jongeren, dus ook bij jonge le
raren, is de weerstand tegen digitale pia
no's aan het wegebben".
DICK HOFLAND
(ADVERTENTIES)
hülsta !S
DAMADLICHTSTUDIO
halogeen verlichting
TORENSTRAAT 146 2513 BW DEN HAAG TELEFOON 070-647250
