Prinsjesdag begint met
magie en eindigt ermee
I ipNft j
Wij hebben toch sterk de indruk
dat Claus speciaal naar ons zwaait
GOUD EN GLITTER VAN PRINSJESDAG 1988
[YORK
'j Veren
m beslc
jjen on
Iferend
jK>r de 1
de Sah
[sinds N
II anne
Izich v
lig Poli
1 secre
ivertei
H|e Mar
laarbij
te
n civi<
en ee
FOTO'S:
MILAN KONVALINKA en
CEES VERKERK
rd vo<
ll niet
Zonder incidenteipopt
onze
De jongste zonen van de koningin. Johan Friso en Constantijn,
maakten de rijtoer dit jaar voor het eerst mee, in de glazen
koets.
DEN HAAG Prins
dag is volgens de Haa
politie zonder incideitf"*
verlopen. Alleen tiVy.
„punkers" zijn opgep;
die langs de route van
Gouden Koets publiek w_ -i-
tig vielen en hekken <3 I I
vertrapten. Het twe^
kon, nadat op het hoi
bureau tegen hen
verbaal is opge
weer naar huis.
Binnenhof werd een l
leider van de
Koets onwel. De koninj
was op dat moment
de Ridderzaal. De lak
ter plaatse door menj
van het Rode Kruis
handeld.
Het welluidend slotakkoord van Prinsjesdag: de taptoe 's avonds op het Binnenhof
De begeleiders van de rijtoer met de Gouden Koets even in het
zonnetje
Oud-minister Luns komt voor
Prinsjesdag graag uit Brussel
een dag over.
De Rotterdamse „professor"
met goochelkaarten tapte uit
een heel ander vaatje. Hij was
met zijn tafeltje voor de ABN-
bank neergestreken. Veel ver
kocht had hij nog niet, maar
daarvoor was het ook nog veel
te vroeg. De mensen liepen
hem voorbij. De Gouden Koets
moest nog vertrekken. Om
kwart over een stond er echter
een „eiland" om hem heen. Hij
had toen ook al een halve fles
whisky achter zijn kiezen en
begon luidkeels college te ge
ven.
Als dictaat had hij een serie
groene kaartjes laten stencil-
len waarin de kunst van het
„legaal" bankbiljetten draaien
uit de doeken werd gedaan.
Zo'n beschrijving kreeg je gra
tis als je voor vijf gulden een
geldmachine van hem kocht.
Aspirant-goochelaars die zich
wilden oefenen in „een kaart
door de tafel slaan" kregen
een compleet cursuspakket
aangeboden. Daarin stond be
schreven hoe je een Dame
kunt laten zweven en een
Heer ongemerkt van tafel
veegt.
*1
Bftga—
.-.„a.,.*,,*,,
Het moment waarnaar velen jaarlijks uitzien: de koninklijke familie op het balkon.
DEN HAAG „Gooche
len is geen kunst maar
een wetenschap", zei de
man met de speelkaarten.
„Nou, professor, maak van
mij dan maar een konin
gin", riep een vrouw uit
het publiek. Zo ging dat
gisteren op de Hofweg en
op talloze andere plaatsen
in de stad: Prinsjesdag,
een evenement vol hu
mor, goud en glitter als
mede een tikkeltje magie.
En niet te vergeten bij uit
stek een gelegenheid om
straathandel te bedrijven.
„Het is nodig dat deze zaak in
de aandacht komt", zei giste
ren ex-plantendokter A. Schu-
rink (70) uit Nijmegen. Ooit
driftig in de weer met doodzie
ke bloemen en plantjes, liep
hij rond het middaguur op het
Lange Voorhout te leuren met
NAVO-stickers en prullaria.
Onlangs heeft hij de Stichting
Behoud Nationale Waarden
opgericht. Hoewel hij tijdens
de oorlog niet daadwerkelijk
in het verzet heeft gezeten,
heeft hij altijd een dappere
„verzetshouding" aangeno
men, althans dat zegt hij.
„Met de verkoop van buttons
en stickers wil ik geld verza
melen voor mijn stichting die
de vrijheid van het Verenigd
Europa moet waarborgen".
Verdere tekst en uitleg kon hij
echter niet geven, want hij
had 't razend druk om zijn
„ideeën aan de man te bren
gen". Commercieel gezien kon
de dag voor hem al niet meer
stuk: „Ik heb vandaag al meer
verkocht dan vorig jaar rond
deze tijd".
Dame en Heer
Twee winnaars van de Surpriseshow zagen hun hartewens in vervulling gaan: met Henny Huisman mee naar het Binnenhof.
Glasgerinkel
„Exciting", riep even later een
Amerikaanse, die de koningin
voor het eerst in het echt kon
zien. Ze hing bijna over het
dranghek heen op de overvol
le Kneuterdijk. Dit alles om
een glimp van de Gouden
Koets op te vangen. Met moei
te had ze een plaatsje vero
verd. Om hier te komen had
ze kortste weg gekozen, dwars
door Brasserie Corona op het
Buitenhof. Ze verbaasde zich
over het feit dat Hollanders in
het voorbijgaan schaamteloos
en zonder pardon glazen van
terrastafeltjes mepten. Het ge
luid van glasgerinkel dat haar
achtervolgde, vermengde zich
tenslotte met de muziek van
de Garde Grenadiers van de
Koninklijke Militaire Kapel.
Balkonscène
Na de Troonrede was het nog
steeds druk in de stad, hoewel
veel mensen het wachten moe
waren en naar de kermis ver
trokken. Anderen echter die
geen seconde van de balkons
cène wilden missen, spoedden
zich naar Paleis Noordeinde.
Een lakei had daar de grootste
moeite zijn paard in bedwang
te houden. Een militair schoot
hem te hulp.
De dranghekken werden op
zijgeschoven, zodra de konin
gin van de rijtour in het paleis
was teruggekeerd. Afmarcher
ende soldaten werden bijna
onder de voet gelopen door het
opdringend Oranje-publiek.
De witte deuren van het bor
des zwaaiden open. De konin
gin verscheen in haar rose
iurk op het balkon en toverde
haar liefste glimlach tevoor
schijn. Prinsjesdag begon met
magie en eindigde ermee.
DEN HAAG Theo Um-
menthun uit de Limburg
se gemeente Sevenum is
een Oranjeklant van de
soort die in Den Haag zel
den meer wordt waarge
nomen. Gisteren stond hij
voor de zeventiende ach
tereenvolgende keer op
zijn vaste stek achter de
dranghekken aan het
Lange Voorhout. Zijn zus
Mien en schoonzusters Nel
en Elly vergezellen hem
sinds een jaar of vijf. Maar
Prinsjesdag 1988 was een
wel heel speciale beleve
nis.
Het geval wil namelijk dat
Theo voor het eerst met een
koninklijke onderscheiding op
de borst naar Den Haag af kon
reizen. Hij heeft vierentwintig
jaar lang voor Sinterklaas ge
speeld, was oprichter van de
kindervakantieweek en heeft
zich verdienstelijk gemaakt
binnen caravalsvereniging
Den Ezelskop. Toen hij af
scheid nam als beheerder van
camping de Schatberg kwam
de burgemeester ineens met
die fonkelende medaille voor
de dag. Want Theo Umment-
hun betekent veel voor Seve
num.
Tot vorig jaar droeg hij alleen
een enorme oranje hoed met
rood-wit-blauwe band, een
oranje stropdas en had hij
's lands vlag bij wijze van sjaal
om de nek gehangen. Gisteren
kon aan dat geheel dus het
kersverse eremetaal toege
voegd worden.
Gratis haring
In de loop der jaren zijn Theo
en zijn metgezellen op gaan
vallen. Zij nemen op de Derde
Dinsdag van september stee
vast hun posities in tegenover
de trappen van Diligentia.
Voor de ingang is een eet-
kraampje ingericht voor geno
digden. Hoewel zij niet tot dat
selecte gezelschap behoren,
wordt het viertal uit Sevenutn
altijd op een gratis haring ge
trakteerd. En dat gebaar wordt
gezien als een duidelijke vorm
van erkenning.
Nel is van mening, dat hun
aanwezigheid ook niet onopge
merkt aan de inzittenden van
de Gouden Koets voorbij is ge
gaan. „Wij hebben toch sterk
de indruk dat Claus speciaal
naar óns zwaait".
De vier familieleden vormen
een lacherig, maar hecht ge
zelschap en dat willen ze zo
houden. Vandaar dat de overi
ge Ummenthuns en hun aan
hang beste lieden, daar niet
van ondanks felle protesten
niet mee mogen naar Den
Haag. Er is nu eenmaal een
speciaal, gezellig sfeertje ont
staan en voor je het weet,
heeft het jaarlijkse ritueel aan
charme verloren.
Bod van 25 gulden
De vier Limburgers gaan dol
graag in hun oranje uitdossing
over straat. Het wekt namelijk
ook van die leuke reacties op.
Zo is er al eens een bod van
vijfentwintig gulden gedaan
op de hoed van Nel, blijken
vele Hagenaars een praatje
met het opvallende gezelschap
te willen maken en worden ze
ontelbare malen gefotogra
feerd. Zonder dat oogverblin
dende oranje aan hun licha
men zou er lang niet zo veel
gelachen worden. Dat niet
meer mensen zich op die ma
nier vertonen, bevreemdt de
Limburgers enigszins „Oranje f
hoort bij Prinsjesdag, zoals
maskers bij carnaval horen", is
Nels stellige overtuiging.
Volgend jaar zullen ze voor
het eerst niet aan het Lange
Voorhout te vinden zijn. Juist
door het opvallende hoofddek
sel van Theo kwam het viertal
op het Binnenhof in contact
met een kamerlid dat toevallig
ook uit Limburg afkomstig
bleek te zijn. De politicus
knoopte een praatje aan en be
loofde volgend jaar een plaats
je in de Ridderzaal te regelen.
Theo: „Dan hebben we dat ook
eens meegemaakt. Maar het
jaar daarop staan we gewoon
weer op onze oude vertrouwde
plek".
■i# w
|s
Mien, Nel. Theo en Elly (v.l.n.r.). het bonte gezelschap uit Sevenum,
FOTO: MILAN KONV/f
urn, w sm,
