trulls
Lubbers en Yan den Broek moeten
niet om moeilijkheden vragen
Britse kranten in de
slag om zaterdagmarkt
^nnenland
Eeidóe Sou/tant
ZATERDAG 17 SEPTEMBER 1988 PAGINA 5
Tweede Kamer heeft zijn tanden laten zien. Dr.
n van Eekelen en drs. René van der Linden
en ervan mee te praten. Hun beider politieke
«n werd vorig week zonder veel omhaal beëin-
I. Vanwaar deze ommekeer, die voor veel men-
als een donderslag bij heldere hemel is geko-
i? Dr. Sytze Faber (51), burgemeester van Hoo
ien, lijkt uitermate geschikt om deze vraag te
itwoorden. Als voormalig vice-voorzitter en
ïede-Kamerlid voor het CDA is hij één van de
nige waarnemers die de landelijke politiek ook
binnenuit kent. Het bewijs daarvan is dat zijn
imn in het weekblad De Tijd bijna altijd wel
stuk(je) pikante inside-informatie bevat.
ME
akt doo
lEVEEN „De we-
itanding van het
ment is veroorzaakt
een samenspel van
iren. Allereerst is hier
EIDËmacht van mec*ia
aantoonbaar. De
la O nten' rac^° en televisie
y ben in deze zaak een
mbe| belangrijke en mijns
tns positieve rol ge-
tivan id»
hebben de bevolking
ies op de hoogte ge-
van wat er ge-
de met de bevindin-
van al die enquêtes,
sief het onderzoek
de visfraude. Daar-
ontstond in de pu-
e opinie een stern-
van 'nu of nooit'. Als
STfu wéér geen conse-
(ïties getrokken
len uit een serieus on-
k, dan kunnen we
iet z'n allen wel ver-
Dat was de teneur
de berichtgeving".
weede Kamer als verte-
•ordiger van het volk
Idaar heel moeilijk aan
pijgaan. Een man als
I-leider Voorhoeve wilde
jok niet. Hij heeft zich in
tijd ontwikkeld tot de
intrigerende politicus
ihet Binnenhof. Hij stelt
A vrij onafhankelijk op te-
(ver het kabinet, is laco-
i en scherpzinnig. Hij laat
"lover zich lopen en heeft
grote voordeel dat hij als
fek leider niet in het kabi-
*fct. Als dat wel zo zou zijn,
jen zijn marges aanmerke-
Ueiner zijn dan nu het ge-
bij moeten we niet ver-
dat het kabinet in de
irt-affaire ernstige fou-
leeft gemaakt. Met name
iter Van den Broek, terri-
mgevoelig als hij is, zocht
lurend de strijd. Dat
een averechts effect ge-
Hij wierp geen olie op de
(en maar op het vuur.
rdoor liepen de spannin-
lalmaar hoger op. En ten-
was en is er de paspoort-
fetecommissie. Die heeft
i teilen verduveld goed op
ïfeninj «jtje gezet. Daar was geen
tussen te krijgen. Dat
e vier factoren, die naar
gevoel deze bijzondere
,|- aardering van het parle-
mogelijk gemaakt heb-
;n om te doden
weet dat premier Lub-
een heel andere kijk heeft
Tiber' Pe r°i van Pers-
St dat sommige kranten
der Linden kapot hebben
'ireven. Doden om te do-
igezegd. Maar als je het
•te verslag erbij neemt,
dat die stelling in de
verte niet staande ge
len kan worden. Ik denk
Gfook dat die beschuldiging
i, Ger.IjLubbers voortkomt uit het
dia. H#lat het kabinet er nog niet
len 1, d gewend is dat het niet
en m; r hét politieke zenuwcen-
:dag 19, is".
voor kort was het zo dat,
wijk, C iet er echt op aan kwam,
9V1®' andere politici met de pet
klLeK e 'lanc' naar ^et kabinet
iq or 'ten luisteren. In het paas-
toen CDA-fractieleider
de Vries zich keerde te-
mmige kabinetsplannen,
daar al enige verande-
in te komen. En nu zijn
illen écht omgedraaid.-Nu
ten de ministers door het
Er rollen koppen van be-
lslieden. Als we de zaak-
ex even buiten beschou-
laten, was dat al in tien-
n jaren niet gebeurd. De
ier waarop Van Eekelen
an der Linden ten val ge-
:ht zijn, vind ik overigens
de koninklijke weg. Ik
let met al die boze Lim-
;ers eens dat het in de Ka-
had moeten gebeuren,
:f- en i
el, ven
:en "01 c
ik t
Hf"
rtioud
of In
.Tol,
door het indienen van een mo
tie van wantrouwen. Maar dat
gebeurt niet, omdat zo'n bot
sing dan voor een ieder zicht
baar is. En in dat geval is de
kans groot op een ernstig con
flict in de betrokken partij".
Voorhoeve
„Mijn lof voor Joris Voorhoe
ve wil overigens niet zeggen
dat ik geen respect heb voor
het optreden van Bert de
Vries. Ook hij heeft zich ont
wikkeld tot een tamelijk onaf
hankelijk fractieleider, die ze
ker niet meer aan de leiband
van Lubbers loopt. Maar dat
kon alleen maar gebeuren
dankzij Voorhoeve. Want als
die een dorre, conservatieve
VVD'er zou zijn, dan kreeg De
Vries zijn fractie heus niet
mee tegen het kabinet of tegen
een eigen bewindsman. Dat
zou volstrekt uitgesloten zijn".
„Nu hebben we dus de pikante
situatie dat het doen en laten
van de grootste regeringsfrac
tie vrij sterk bepaald wordt
door de kleinste regeringsfrac
tie. Wat dat betreft zijn de
bordjes wel verhangen. Want
een paar jaar geleden was de
VVD, ondanks alle strapatsen
van Nijpels, in feite een afge
leide van het CDA. Nu blijkt
ook hoezeer Voorhoeve in het
begin is onderschat. Hij had
totaal geen uitstraling, vond
'men'. Maar wat 'men' over
het hoofd zag is dat uitstraling
ontstaat door te scoren".
„Iedereen wil nu weten wat
Voorhoeve te zeggen heeft.
Dat is interessant, want dat
kan van alles tot gevolg heb
ben. En vanaf dat moment
wordt een politicus verder op
gebouwd door de media. Want
die gaan de indruk wekken
dat elk woord of juist het ach
terwege laten daarvan een be
doeling heeft. Daardoor groeit
een politicus tot steeds grotere
hoogten. In die omstandigheid
verkeert Voorhoeve nu. Dus
dat gaat nog wel even nog
goed, hoor".
Van Velzen
„Wie René van der Linden de
doodsteek heeft toegebracht?
Wat er in het Catshuis ge
beurd is, weet ik niet. Maar als
we ons even beperken tot het
geen er in de openbaarheid is
gebeurd, dan moeten we voor
al partijvoorzittér Wim van
Van Velzen niet over het
hoofd zien. Ik vind dat hij in
het openbaar nog verder is ge
gaan dan De Vries".
„Dat stukje van hem in CDA-
Actueel (partijblad CDA),
waarin hij schreef dat ver
diensten geen reden zijn om
iemand aan te laten blijven,
gaf Van der Linden de nek
slag. Kijk, ik denk dat er in
het CDA even een discussie is
geweest over de vraag: wie
vertelt het aan René? Welnu,
dat is dus Van Velzen gewor
den. Het was overigens de eer
ste keer dat hij echt politiek
opereerde. In de zaak van het
paaspakket bleek hij nog abso
luut geen inzicht te hebben in
de gang van zaken. Toen deed
hij nog niet veel anders dan
in- en uitpraten".
„Het is ontzettend kortzichtig
geweest van Van der Linden
dat hij niet veel eerder is afge
treden. Als hij dat gedaan had,
had hij ook buiten Limburg
groot respect gewekt. Daar
heeft het volk bewondering
voor. In mijn ogen had hij al
drie maanden geleden móeten
opstappen. Hij had zich nooit
moeten laten aanleunen dat de
VVD hem betitelde als een
mooi-weer-staatssecretaris
toen Van den Broek zei dat hij
de paspoortkwestie terug zou
krijgen als de problemen voor
bij zouden zijn. Hoe haalt een
minister het trouwens in zijn
hoofd te zeggen dat zijn staats
secretaris een zaak mag behar
tigen als de kou uit de lucht
CDA-politicolodg dr. Sytze Faber: „Nu moet het kabinet door het stof. En daar zijn ze nog niet aan
gewend".
FOTO: PERSUNIE
nen, waarin ze beloofden zich
altijd neer te zullen leggen bij
het standpunt van de meer
derheid. Toen was z'n baas dus
de partij, waarvan het belang
boven alles diende te gaan.
Een ander voorbeeld is die
zaak van de Tsjechische schrij
ver Vaclav Havel die van Van
den Broek z'n mond niet
mocht opendoen bij de uitrei
king van de Erasmusprijs. Je
zou denken dat het leuk was
als zo'n dissident een redevoe
ring zou houden. Nee, dan gaat
het om de verhouding met het
regime daar, de bestaande
orde. Als diplomaat wil Van
Grote held
„Dat Van der Linden deson
danks de grote held is in Lim
burg, heeft mij niet verwon
derd. Hij heeft altijd het 'tic
ket' van Limburg gehad. Dat
heeft hem geen windeieren
gelegd. Daarom werd hij in '82
als vijfde op de kandidatenlijst
geplaatst, daarom werd hij
vervolgens ook ondervoorzit
ter van de fractie en daarom
kwam hij in '86 in het kabinet.
Via Van der Linden meende
het CDA nog zoveel mogelijk
greep te hebben op het afbrok
kelende Limburgse bolwerk.
René is typisch de cliëntge
richte politicus, die voor zijn
kiezers belastingformulieren
en bouwvergunningen ver
zorgt. Zo'n patronagesysteem
zie je in het buitenland veel
vaker, maar komt in ons land
eigenlijk alleen in Limburg en
een beetje in Brabant voor.
Kijk maar eens naar het VVD-
kamerlid Jos van Rey. Die
opereert in Limburg op soort
gelijke wijze".
„Voor een goed begrip: ik ben
daar niet alleen cynisch over,
maar in het geval van Van der
Linden nam het extreme vor
men aan, waardoor hoofd- en
bijzaken niet goed meer on
derscheiden worden. Dat vind
ik niet goed. Als je zo de emo
ties van het volk bespeelt,
maak je een zuivere beoorde
ling onmogelijk. Maar aan de
andere kant is er ook het feit
dat er veel andere kamerleden
zijn die nooit een spreekbeurt
houden, die onbekend zijn en
die als totale vreemdeling in
de samenleving staan".
„Ik zal ze niet noemen maar
ik kan er in de CDA-fractie
een stuk of wat aanwijzen die
nooit een kiezer zien. En dat
noemt zich volksvertegen
woordiger! In feite zijn dat na
tuurlijk veel slechtere politici
dan mensen als Van der Lin
den, die veel tijd en moeite in
het contact met hun kiezers
steken. Politiek is niet alleen
economie en cijfers. Neen, po
litiek is ook dat je mensen zo
danig kunt toespreken dat die
tevreden naar huis gaan. Dat
is de manier om de vervreem
ding in de politiek tegen te
gaan. We moeten dus oppassen
te praten over die oliedomme
Limburgers".
Van den Broek
„Nu Van Eekelen en Van der
Linden van het toneel verwij
derd zijn, zijn aller ogen ge
richt op minister Van den
Broek. Wie zijn houding wil
begrijpen - inclusief zijn tira
de van afgelopen vrijdag tegen
de Tweede Kamer - moet
naar zijn verleden kijken. Hij
is begonnen als advocaat en
dat is hij in zekere zin nog
steeds. Ik bedoel daarmee dat
hij zich altijd sterk vereenzel
vigt met zijn baas, zijn op
drachtgever'
„Als CDA-kamerlid heeft hij
ooit voorgesteld dat al zijn
fractiegenoten - het was in de
tijd van de loyalisten - een
verklaring zouden onderteke-
den Broek dat de relatie met
het regime goed blijft".
„Nog een voorbeeld is zijn
houding tegenover Amerika
en de NAVO. Daar mag je
geen kritiek op hebben. En
datzelfde heb je nu met z'n de
partement. Wie er aan Buiten
landse Zaken komt, komt aan
Van den Broek. Daarbij komt
dat' ie een merkwaardige com
binatie van karaktereigen
schappen heeft. Hij is buiten
gewoon scherpzinnig, kan heel
goed juridisch redeneren,
maar tegelijk is hij zeer emo
tioneel. Daardoor komt hij
zichzelf nu tegen".
„Dat hij desondanks tot voor
kort zeer populair was, is niet
zo moeilijk te verklaren. Als
minister van buitenlandse za
ken kun je vrij gemakkelijk in
de polls scoren. Je mag voort
durend op de buis uitleggen
wat er in de grote wereld ge
béurt en je hoeft je niet bezig
te houden met al het binnen
landse gewriemel. Maar als het
er echt op aankomt, zoals in
die Havel-zaak en nu in de
paspoort-affaire, vind ik zijn
houding niet zo erg evenwich
tig"-
„Waarom Lubbers juist hém
als minister gekozen heeft?
Begrijp me goed, ik ben er niet
op uit Hans van den Broek
even bij het vuilnis te zetten.
Hij is een bekwaam politicus
en hij had goed gefunctioneerd
als kamerlid en staatssecreta
ris. Allemaal redenen waarom
Lubbers hem uitverkoren kan
hebben. Anderzijds is het na
tuurlijk wel weer zo dat een
minister-president soms be
paalde mensen liever naast
zich dan tegenover zich heeft.
Als Van den Broek was terug
gekeerd in de fractie, was het
niet uitgesloten geweest dat hij
voorzitter was geworden! Dat
zijn zaken die een formateur
en'beoogd premier in de gaten
moet houden".
„Ja, natuurlijk zal de oppositie
haar uiterste best doen volgen
de week in het finale pas
poortdebat ook Van den Broek
om zeep te helpen. Maar dat is
bij voorbaat uitgesloten. We
hebben het nu niet langer over
het kanonnevlees. In tegen
stelling tot Van Eekelen en
Van der Linden is Van den
Broék één van de opperofficie-
ren. Voor hem is er geen vuil
tje aan de lucht, mits hij zich
terughoudend opstelt en er
kent dat er op zijn departe
ment duidelijke fouten zijn ge-
maakt.'Als 'ie dat doet, dan ge
beurt er in dat debat helemaal
niks".
„Dan is ook Voorhoeve afge
troefd, want die kan het dan
absoluut niet maken samen
met de PvdA iets te bekoksto
ven. Zo verklaar ik ook die
uitval van Lubbers woensdag
avond in het debat over dat
briefje van hem. Hij wilde de
liberalen eens even heel goed
duidelijk maken dat het nu uit
moet zijn met het gezeur. Met
weinig resultaat overigens,
want weer kwam Voorhoeve
als yrinnaar uit de strijd".
Je kunt je dus afvragen of die
gespierde taal het gewenste ef
fect heeft. Als Van den Broek
en Lubbers volgende week
ook kiezen voor zo'n agressie
ve en arrogante opstelling,
vragen ze gewoon om moei
lijkheden. Daarmee bedoel ik
niet dat dan bijvoorbeeld ook
Van den Broek naar huis gaat.
Neen, dan wordt er een hem
onwelgevallige motie aangeno
men. Iets over de invoering
van het paspoort of zo. En dat
betekent dan weer een stukje
prestigeverlies voor Van den
Broek. Dus als ik zijn PR-ad-
viseur zou zijn, zou ik zeggen:
Hans, gedraag je deemoedig en
je komt het debat uitstekend
door. Maar het zal hem niet
meevallen zich te richten naar
de wens van de Kamer. Dat is
in strijd met z'n natuur. Maar
hij krijgt de kans zich te
revancheren. Als het goed is,
moet dat voor hem de doorslag
geven. Parijs is wel een mis
waard".
•siSlSKE EN WISKE DE DAPPERE DUINDUIKERS
(c) Standaard Uitgeverij, Antoerpen-Weaap
LONDEN Sinds enkele
weken tracteren de Britse
„kwaliteitskranten" hun
lezers op fraai uitgevoerde
zaterdagbijlagen en extra
kleurenkaternen. Een op
merkelijke ontwikkeling
daarbij is de verschuiving
van de zondag- naar de
zaterdagkrant.
De traditionele dikke Britse
zondagkrant lijkt verdrongen
te worden door de zaterdag
krant die rijkelijk gevuld is
met advertenties. Traditioneel
was de zondagskrant in Groot-
Brittannië de dikste krant, met
veel achtergrondartikelen,
opinie en bij de boulevard-
kranten extra smakelijk opge
diste roddelverhalen. De zater
dageditie was de dunste krant
van de week.
Deze omwenteling is het ge
volg van de technologische re
volutie waartoe krantenmag
naat Rupert Murdoch de aan
zet heeft gegeven.
Hypermodern
Murdoch heeft enige jaren ge
leden de produktie van zijn
kranten overgebracht van de
antieke kantoren in Fleet
Street naar een hypermoderne
elektronische fabriek in Wap-
ping, in het gerenoveerde
Londense havengebied. Hij
stuitte op krachtig verzet van
de vakbonden, maar hield met
bescherming van de politie
stand. Na een jaar was duide
lijk dat hij het pleit had ge
wonnen en dat het in de Britse
krantenwereld nooit meer zou
worden zoals het geweest was.
De technologische revolutie,
die werd nagevolgd door ande
re kranten, komt vooral tot ui
ting in opmaak en omvang
van de weekend-kranten.
Een en ander heeft er inmid
dels toe geleid dat de kranten
steeds zwaarder worden. Zo
woog de Sunday Times vorige
week ruim anderhalve kilo.
Verder zijn de oplagen op jaar
basis met gemiddeld bijna
twaalf procent gestegen.
Overschakeling
De sensatiebladen begonnen
een paar maanden geleden al
met de overschakeling op
kleurendruk. De dporgaans so
De eerste slag was dit najaar voor de Times, die op 3 september
uitpakte met een verdubbelde zaterdag-editie verlucht met kleu
renfoto's.
FOTO: SP
berder kwaliteitskranten zijn
de afgelopen weken ook ge
zwicht. De eerste slag was dit
najaar voor de Times, die op 3
september uitpakte met een
verdubbelde zaterdag-editie
verlucht met kleurenfoto's. De
dftectie meldde een verkoop
Een week later volgde de twee
jaar oude Independent, met
een in matglans uitgevoerde
kleurenbijlage, waarin bijdra
ge^ van de schrijvers V.S. Nai-
paul en Graham Greene. Vol
gens hoofdredacteur Alexan
der Chancellor steeg de ver
koop met dertig procent.
Volgens Tony Loynes, uitge
ver en hoofdredacteur van de
U.K. Press Gazette, is de stap
van de Independent ingegeven
door onderzoek waaruit bleek
dat steeds meer Britten de za
terdag vrij nemen. Dat maakt
de zaterdageditie beter ge
schikt voor advertenties. Ook
het zondags winkelen wordt,
tengevolge van de expansie
van de Thatcher-economie,
steeds populairder.
Face-lift
Tegelijkertijd met de innovatie
van de Independent verplaat
ste de Daily Telegraph haar
zondag-bijlage naar de zater
dag, en werd voor de zuster-
krant Sunday Telegraph een
nieuwe kleurenbijlage ge-
creeërd. De Sunday Telegraph
zelf kreeg een donkerder,
scherper lettertype om de
krant een sprekender aanzien
te geven. En The Observer,
een zondags-kwaliteitskrant,
voegde een vijfde katern met
kleurendruk toe, evenals de
Mail on Sunday.
Een van de weinige kranten
die op 10 september niet ver
anderde was The Guardian,
maar dat blad had in februari
al een ingrijpende gedaante
verwisseling ondergaan. Velen
zijn van mening dat dat voor
de concurrentie de aanzet was
om ook tot een face-lift over te
gaan.
Mediadeskundigen vragen
zich echter af of - als de kruit
damp is opgetrokken - de
kranten per saldo veel zullen
zijn opgeschoten. Paul John
son, de media-columnist van
het weekblad The Spectator,
schreef onlangs dat hij ont
moedigd wordt door de hoe
veelheid gedrukte materie die
hij wekelijks wordt geacht tot
zich te nemen.
Ook Loynes is zeer somber
over de uiteindelijke gevolgen
van de „zaterdag-revolutie"
voor de zondagskranten: „Ik
vrees dat dit een moeizame
weg bergafwaarts is waarvan
velen dachten dat ze hem
moesten inslaan".
LESLIE SHEPHERD
Hoe vaak bent u de laatste
twintig jaar van mening
veranderd? Duizenden keren
Honderdduizenden misschien?
Laten we het maar op
ontelbaar houden.
Meestal hebben we een
verandering van gedachten
niet eens in de gaten, omdat
het tot de alledaagse dingen
des levens behoort. U neemt
zich heilig voor dinsdag naar
de kapper te gaan, maar als
puntje bij paaltje komt wordt
het bezoek aan de coiffeur
uitgesteld omdat andere zaken
voorrang moeten hebben.
Naast deze kleine, doorgaans
moeiteloze omschakelingen in
het denkproces zijn er ook -
grotere, die veel geleidelijke!
tot stand komen. Een licht
motorbootje wendt de steven'
nu eenmaal gemakkelijker
dan een tanker. Tot deze
tanker-categorie behoren onze
opinies over maatschappelijke
ontwikkelingen en
gebeurtenissen: opvattingen
over politieke partijen, over
het geloof, over abortus,
euthanasie, homoseksuelen,
Zuidafrika, het conflict tussen
Israel en de Palestijnen, noem
maar op. Soms gaan er jaren
overheen eer men in dit soort
kwesties van mening
verandert.
Radio en televisie, kranten,
boeken en gesprekken met
anderen spelen daarbij een
belangrijke sturende rol. Er
zijn maar heel weinig mensen
die zich daar niets aan gelegen
laten liggen en leven als een
soort robot die altijd hetzelfde
programma afdraait.
Hoezeer onze opinies over
allerlei kwesties in de loop der
jaren kunnen veranderen
werd deze week weer eens
duidelijk uit het jaarlijkse
verslag van het Sociaal en
Cultureel Planbureau (een
onderdeel van het ministerie
van WVC) dat woensdag aan
premier Lubbers werd
overhandigd. Elk jaar weer
biedt dat rapport heerlijk
leesvoer voor liefhebbers van
statistieken. In 500 pagina's
legt het boekwerk aan de
hand van talloze steekproeven
en opiniepeilingen onze hele
samenleving bloot. Wie
Nederland en de Nederlanders
goed wil leren kennen, moet.
het Sociaal en Cultureel
Rapport 1988 als verplichte
kost beschouwen.
Het leukst is het hoofdstuk
„Culturele veranderingen in
Nederland", want daarin
komen onze opiniewijzigingen
uitvoerig aan bod. Enkele
voorbeelden. De vraag 'Mag
men kritiek leveren op het
koningshuis?' werd in 1966
door 48 procent van de
volwassen Nederlanders met
'ja' beantwoord. Nu is dat
percentage gegroeid tot 69.
Mag men militaire dienst
weigeren? 'Nee' vond 60
procent in 1966, maar
inmiddels is het aantal
tegenstanders gereduceerd tot
37 procent. Mag een vrouw
met kinderen een baan
hebben? Twintig jaar geleden
vond 84 pet. dat bezwaarlijk
en nu nog maar 27 pet. En hoe
dachten we in de late jaren
zestig over homoseksualiteit
Zesendertig van de honderd
Nederlanders vonden toen nog
dat dit niet acceptabel was.
Thans zijn nog maar zes van
de honderd die mening
toegedaan. Hoe zouden we het
vinden om mensen van een
ander ras als naaste buren te
hebben? 'Geen enkel bezwaar'
antwoordde maar liefst 86 pet
in 1966. Daar blijken echter
velen van teruggekomen te
zijn. Het 'geen bezwaar' wordt
nu nog slechts uitgesproken
door een krappe meerderheid
van 52 pet
Eén van de grote politieke
problemen van deze tijd,
euthanasie, was in 1966 een
nog vrij onbekend begrip.
Bijna de helft van de
bevolking (49 pet.) verklaarde
zich er faliekant tegen.
Geleidelijk is dat percentage
geslonken tot 15. Opmerkelijk
is overigens dat dit cijfer in
1979 al werd bereikt en
sindsdien niet meer is
veranderd. Nog zo'n gevoelig
onderwerp: religie. Van de
mensen die lid zijn van een
kerk gelooft momenteel 87 pet
in een hemel, 40 pet. in een
hel, 19 pet in een vagevuur, 53
pet. in een duivel en 55 pet. in
het verhaal van Adam en Eva.
En geloof maar dat die
percentages in de jaren zestig
een stuk hoger lagen.
Zo kunnen we nog wel
pagina's lang doorgaan. Panta
rei, zeiden de Grieken al. Alles
stroomt Mies verandert
voortdurend. Hoewel... alles?
Uit één der statistieken blijkt
dat al sinds 1979 circa 40
procent van de bevolking geen
enkele behoefte heeft aan
uitbreiding van hun vakantie.
Wat zijn dat voor rare
mensen?
TRUBBELS
