Het geheim van de rooie rug Klassiek voor de schooljeugd CONTAC1 R VAN HUIS UIT CöidócSoutcmt MAANDAG 12 SEPTEMBER 1988 PAGIN Junior in een blauwe sweater van katoen/acryl, met stiksels versierd langs de naden. Op de polsboorden en het taille- boord een schildje. Bijpassende joggingbroek. Dat de merkenbe- wustheid onder de schooljeugd groot is, is be kend. De firma VEM uit Brugge speelt in op de tendens naar kwalitatief goede, maar duurdere kleding. VEM Tricots (50 ver kooppunten in Nederland) bor duurt met haar broekrokken in schotse ruiten voort op een trend die al enke le jaren in het modebeeld gesig naleerd wordt. Hierbij passen de kwalitatief goede klassieke wollen truien met appli caties in de vorm van schildjes. Daarnaast worden groene pakken verkocht waarvoor het pi- lotenkostuum mo del heeft gestaan. Ook de bijbeho rende badges en insignes ontbre ken hierop niet. Naast deze kle ding in uitgespro ken kleuren zijn ook kleren met pasteltinten die in zachte wol zijn uitgevoerd, ver krijgbaar. Swea ters en truien zijn uitgevoerd in twee blauwtinten. Hieroverheen passen de even eens tweekleurige parka 's met re fro - tekeningen, waarop schildjes bevestigd zijn. De firma VEM wordt in Den Haag vertegen woordigd door ..Boemerang", Thomsonlaan 51 en „Siliacus", An- nastraat 11, en in Leiden door „Lol lipop Kinderboe tiek", Oude Rijn 12. Ook de exclu sieve Bonnetterie- warenhuizen ver kopen deze kle ding. De prijzen van de onderde len variëren van 119 tot 130 gul den. TINY FRANCIS Ook klassiek is deze herfst „in" bij de schoolgaande jeugd. Hier een marineblauwe trui van wol met acryl met leuke En gelse schildjes erop. De broekrok is schotsgeruit in een mix van wol met tergal. FOTO'S: PR Tentoonstelling over bankbiljetten in Rotterdams belastingmuseum Marktkooplui en hande laren in tweede hands auto's spreken niet van duizendjes of duizenden guldens, maar van rooie ruggen. Of kortweg: rug gen. „Wat moet je nou nog hebben voor die bak?", vraagt de sportie ve automobilist die inte resse heeft in een overja rige, maar nog waar neembaar accellererende BMW. Dan antwoordt de handelaar bij voorbeeld: „Voor twee ruggen weet je alles". Uiteindelijk gaat zo'n auto dan voor anderhalve rug in ande re handen over. Wie al jaren worstelt met de vraag wat nu toch de achter grond is van de uitdrukking „een rooie rug" als aandui ding van een bedrag van dui zend gulden, denkt allicht hierop een antwoord te vin den op de afgelopen vrijdag geopende tentoonstelling „Geld is zo gek nog niet" in het Rotterdamse Belasting museum. Op deze aan bank biljetten gewijde expositie hangt een foto van de oerrug, de allereerste rug die het aanschijn zag. Het is een in 1814 door de Nederlandsche Bank uitgegeven papier dat de toonder duizend gulden belooft en dat door de direc tie eigenhandig is onderte kend. De kleur van de rugzij de van dit papier: rood. Maar de kleur van de voorzijde: ook rood. In 1860 verscheen er een nieuwe versie van het dui zend- guldenbiljet. En ook dit was zowel aan de voor- als aan de achterzijde roodkleu rig- In 1906 kwam het bargoens zakwoordenboekje „De Boe ventaal" van W.L.H. Köster- Henke op de markt. Daaruit blijkt dat toen al onduidelijk was waar de uitdrukking „rooie rug" vandaan komt. Köster-Henke spreekt in 1906 het vermoeden uit dat de duizendjes aanvankelijk wellicht slechts aan de ach terzijde rood waren. Maar volgens hoofdconservator J. Paulussen van het Belasting museum, mede-samensteller van de tentoonstelling, is dit per se niet het geval. Waar mee het geheim van de rooie rug dus recht overeind blijft. Maar goed. De oerrug is te vens het eerste echte bank biljet dat in Nederland in omloop kwam. Daarvoor was er wel iets geweest dat er op leek. Assignaten. Ofwel waardepapieren waarmee de Franse soldaten na de inval in 1795 hun rekeningen be taalden. Assignaten, hadden de Franse revolutionairen bedacht, gaven recht op een deel van de door hen ver gaarde kerkelijke en adellij ke buit. Spoedig bleek echter dat de hoeveelheden assigna ten die zij in omloop brach ten zo enorm waren, dat het onderpand erbij in het niet viel en de hele constructie neerkwam op ordinaire laaie-lichterij. Vóór de assig naten kende ons land uitslui tend muntgeld. PROF.DR. VAN DER POEL Het Belastingmuseum in Rot terdam heet voluit Belasting museum Prof.Dr. Van der Poel. Dat dekt de lading vol ledig wijlen de grote Van der Poel was de oprichter maar de wervende kracht die van zo'n naam uitgaat lijkt beperkt. Niet iedere huisva der zal op gejuich van zijn kinderschare durven reke nen als hij aankondigt: jon gens, zondag naar het Belas tingmuseum Prof.dr. Van der Poel! Bankbiljetten kijken! Toch zijn zowel het museum als de expositie een regen achtige middag zeker waard. Het museum is gevestigd in de Rotterdamse buurt die „Het Nieuwe Werk" heet en die eind vorige, begin deze eeuw werd gebouwd ten be hoeve van een zich toen ma nifesterende nieuwe laag Rotterdamse chic. Meneer Goudriaan van de rederij ging er wonen. Meneer Ja- min van de snoepjes. En te genover meneer Jamin: me- neer De Kuyper van de drank. In het in 1909 aan de Parklaan 14 gebouwde huis van De Kuyper nam in 1949 het Belastingmuseum zijn in trek en daar zit men nu dus nog. Het gebouw bestaat uit een sousterrain, een bel etage, een eerste en een tweede verdieping plus een, destijds door de bedienden bewoonde, zolder. Alles in nog vrijwel de oorspronkelij ke staat, inclusief de Hol landse betimmering van de ontvangstzaal op de» eerste etage. En groot genoeg om via de invalshoek van de fis cus een beeld te schetsen van duizend jaar Nederlandse cultuurgeschiedenis. SWAZILAND De vrijdag geopende exposi tie over bankbiljetten gaat, door de aard van het onder werp, niet verder terug dan het begin van de vorige eeuw. Maar reikt wel over de grenzen heen. Behalve rug gen, meiers, geeltjes en joeten is er papiergeld te zien van uit alle delen van de wereld. Waaronder een biljet uit Swaziland ter waarde van één lilangeni, dat aan de voorzijde koning Makhosi Mede-samenstelster van de tentoonstelling Conny Felius laat de oerrug (midden) zien, het al lereerste bankje van duizend. FOTO: DE JONG VAN ES Makhosetive laat zien plus drie van zijn speren. En aan de achterkant zijn in totaal elf echtgenotes. Afgezien van Frankrijk, aldus mede-sa menstelster van de tentoon stelling Conny Felius, is Swa ziland het enige land ter we reld dat op zijn papiergeld vrouwen toont met blote bor sten. Conny Felius: „Welk land je ook neemt, steeds zie je dat de bankbiljetten datgene to nen waar de betreffende na tie het meest trots op is. Het tientje dat in 1925 in roulatie kwam. Het afgebeelde Zeeuws Meisje stelt de toenmalige dienstbode voor van de agent van de Nederlandsche Bank in Middelburg. Een biljet van 10.000 roebel dat na de revolutie in 1917 is uit gegeven, maar waarop desondanks de tsaristische dubbele adelaar is te zien. FOTO'S: PR Waar het zijn identiteit aan ontleent. In Nederland is dat heel lang de Gouden Eeuw geweest. Tot de invoering van de „snip", het honderd- guldenbiljet dat in 1981 in roulatie kwam, kom je op de Nederlandse bankbiljeten vrijwel voortdurend verwij zingen tegen naar schilders als Rembrandt, Moreelse en Jan Steen, naar Oostindië- vaarders, en naar vooraan staande wetenschappers uit die tijd zoals Michiel de Ruy- ter, Hugo de Groot en Chris- tiaan Huygens". Een interessante uitzonde ring op deze regel is het tien tje dat in 1925 werd uitgege ven en waarop een dame in Zeeuwse klederdracht stond afgebeeld. Model voor dit Zeeuws meiqe was de dienst bode geweest van de agent van de Nederlandsche Bank in Middelburg. Deze dienst bode was katholiek en toen het tientje uitkwam was dat aan de aard van haar hoofd kap duidelijk te zien. Maar Nederland was in die tijd nog een protestantse natie. Dus kwam er een herdruk van het biljet waarop de katholie ke kap was vervangen door een ordentelijk reformato risch exemplaar. KASTEKORTEN Kritiek op de aard van de af beeldingen op het Neder lands waardepapier is er heel veel geweest. In 1927 bracht de Nederlandsche Bank een blauw biljet van 25 gulden in circulatie dat moeilijk te on derscheiden bleek van het eveneens blauwe biljet van 10 gulden. De overeenkomst was zelfs zo groot dat het hoofdbestuur van de PTT vanwege de vele vergissin gen te kampen kreeg met kastekorten. In 1930 besloot men het vijfentwintigje weer terug te nemen.en te vervan gen door een rood gekleurde uitgave. Conny Felius: „De afbeelding op een bankbiljet is daarom ook zo belangrijk omdat het mede als functie heeft het vertrouwen erin te verster ken. Dat zie je bijvoorbeeld aan de Russisiche roebels ten tijde van de revolutie in 1917. Vóór de revolutie waren de Russische bankbiljetten voor zien van het wapen van de Romanovs, de tsaren-familie. Dat wapen bestond uit on dermeer een gekroonde dub bele adelaar met scepter. Op de eerste bankbiljetten na 1917 komen deze symbolen niet meer voor. Maar zonder het Romanov-wapen wordt het geld niet algemeen door het publiek geaccepteerd. De nieuwe Russisiche leiders zien zich dan ook genood zaakt in 1918 een ander biljet uit te brengen waarop, zij het in een meer sobere vorm, de tsaristische dubbele adelaar weer wél voorkomt". Roebels uit Rusland, lilange- ni's uit Swaziland, cedi's uit Ghana, dalasi's uit Gambia. Papiergeld uit Nederlandsch- Indië en Indonesië. Onze ei gen joetjes, geeltjes, en meiers uit heden en verleden de hele eerste etage van de vroegere woning van de fa milie De Kuyper aan de Parklaan 14 is er mee volbe- hangen. Veel over de beteke nis en de achtergrond van bankbiljetten wordt opgehel derd. Maar het geheim van de rooie rug blijft in nevelen gehuld. WILLEM SCHEER Het Belastingmuseum Prof.dr. Van der Poel aan de Parklaan 14 in Rotterdam is van dinsdag tot en met vrij dag open van 10.00 tot 17.00 uur. Zaterdag en zondag van 11.00 tot 17.00 uur. De ten toonstelling „Geld is zo gek nog niet; beeld en verhaal op het bankbiljet" blijft te zien tot 5 december. Slaap Apnoe Syndroom erger dan snurken Waarom dat zo is weet men niet - het zou iets met hormonen te ma ken kunnen hebben - maar man nen snurken vijf keer zo veel als vrouwen, en bovendien buitenge woon hard. Een beetje geoefend snurker haalt met gemak 75 tot 80 decibel, wat boven het lawaai van een straat uitkomt en ongeveer ge lijk is aan de herrie van een fa briekshal. Maar erger nog dan snurken is het Slaap Apnoe Syndroom. Dat is snurkend slapen waarbij de adem haling ook nog minstens 30 keer per nacht stilstaat en dat telkens minstens 10 seconden lang. Dat ge beurt niet ongestraft: de bloeddruk gaat ervan omhoog, het hart kan rare sprongen maken en typisch is de niet te stuiten slaperigheid overdag. Het syndroom is niet zeldzaam: een tot drie procent van de Nederlanders heeft er last van, en van hen heeft weer tien pro cent - misschien wel 50.000 men sen - dringend hulp nodig. Niet niks, en toch is het Slaap Apnoe Syndroom nauwelijks bekend bij het grote publiek en bij dokters ei genlijk nauwelijks veel meer. Uit modern slaaponderzoek is ge bleken dat de bovenste luchtwe gen zich tijdens de slaap vernau wen. De tong zakt naar achteren, het zachte gehemelte gaat lager hangen samen met de huig. Dit veroorzaakt een snellere lucht stroom die als een strijkstok het zachte gehemelte aan het trillen brengt. Dat is snurken. Maar ter wijl bij snurken de adem geen mo ment stokt, gebeurt dat bij het Slaap Apnoe Syndroom wel, meestal vanwege een verstopping van de bovenste luchtweg. Waar die verstopping vandaan komt weet men niet precies. Soms is de keel-neusholte minder doorganke lijk door een te grote tong, een scheef neustussenschot of vergroot tonsil, maar vaker verstopt de zaak zomaar. Waarschijnlijk is bo venmatige slapte van de spieren er de oorzaak van, dat in de slaap de tong nog meer naar achteren zakt, de huig en het gehemelte nog la ger komen te hangen en zo de boel afsluiten. Soms duurt het dan wel twee minuten voordat de ademha ling met veel gewoel, geronk en gesnuif weer op gang komt. Zuurstoftekort Maar het beeld is veel uitgebrei der. Door het telkens stokken van de ademhaling komt het lichaam 's nachts zo stelselmatig rust en vooral zuurstof tekort dat zich dit ook overdag gaat wreken. Een ex treem gevoel van slaperigheid is daarvan het opvallendste symp toom: 's morgens voelt de patiënt zich niet uitgerust en overdag kan hij op willekeurige momenten - tijdens een vergadering, midden in een gesprek - zomaar in slaap suk kelen. Bij sommigen verandert heel duidelijk de persoonlijkheid, mep wordt somberder, en ook de geestelijke vermogens ljjken te minderen, terwijl het geheugen soms zo achteruit kan gaan dat het wel op dementie lijkt. Verder treedt er een onverklaarbare hoge bloeddruk op, het hart slaat af en toe ritmisch op hol, is vaak te groot, en de tik die een lange ademstilstand kan uitdelen kan dan wel eens levensgevaarlijk zijn. Het Slaap Apnoe Syndroom begint vaak rond het veertigste levens jaar om zich dan in de loop der ja ren niet zelden te ontwikkelen tot een niet geringe kwaal. Daar moet men niet licht over denken. Het Slaap Apnoe Syndroom vergalt in ieder geval een hoop plezier in het leven, het ondermijnt op den duur de gezondheid, het kan je je baan kosten, ie huwelijk of relatie, en Soms je leven. Wat er aan te doen? Het is belang rijk dat eerst de juiste diagnose wordt gesteld. Het Slaap Apnoe Syndroom (vanaf nu SAS) kan lij ken op een horde andere ziekten en kwalen als narcolepsie, depres sie, slechte functie van de schild klier of dementie. Is de diagnose gesteld dan staat de behandelende arts minsterts een dozijn verschil lende behandelingen ter beschik king, wat een slecht teken is, want hoe meer remedies, hoe hopelozer de kwaal. Wat nogal eens helpt is stelselmatig op de zij slapen en niet op de rug waarbij een in de rug van het pyjamajasje ingenaai de tennisbal wonderen kan ver richten. Wat ook helpt is afvallen. Dikke mensen hebben meër vet achter in de tong en dat zou de ademtocht belemmeren. Inderdaad zijn opvallend veel mensen met een SAS zwaarlijvig, maar of dat nou de oorzaak is van de kwaal, of juist een gevolg, daar is men het tot op heden niet over eens. Dan de afdeling apparaatjes. Met een buisje achter in de keel kan men proberen om de luchtweg tijdens de slaap open te houden. Het buis je heeft met een ander apparaat, een bijtklem die de kaak en dus de tong naar voren trekt, het nadeel dat het tijdens de slaap niet op zijn plaats wil blijven zitten. Het meest belovend schijnt op het moment een apparaat te zijn dat lucht on der druk de mond in blaast. Het in 1981 door Sullivan ontwikkelde apparaat had aanvankelijk nog wat kinderziektes waardoor ra zend enthousiaste patiënten later afhaakten, maar dat schijnt tegen woordig beter te gaan. Rest een voor de hand liggende oplossing: het chirurgisch verwijderen van de verstopping in mond-keelholte. Als die verstopping aanwijsbaar is, een scheef tussenschot of keela- mandelen, dan gaat dat makkelijk genoeg. Moeilijker wordt het wan neer er sprake is van een onbe paalde slapte in de mond en keel. Daar heeft men het volgende op gevonden. Men verwijdert het zachte weefsel van het achterste gehemelte en de huig plus de keel- en neusamandelen. Die operatie heeft de schrikwekkende naam uvulopalatopharyngoplastiek mee gekregen, ofwel UPPP, en geldt als een nieuwe, veelbelovende aanpak die in 40 procent van de gevallen een blijvende oplossing zou bieden. Betrouwbare cijfers ontbreken nog. Anders Niet een van de behandelingen is de beste, de dokter moet voor iede re patiënt iets anders verzinnen, want iedere patiënt is weer anders. Daar heeft hij deskundigheid voor nodig en die heeft hij niet altijd. Als wij er niet waren, zegt de Ne derlandse Vereniging voor Narco lepsie, dan zouden er nog heel wat mensen rondlopen zonder dat ze weten wat ze mankeren. Dan was het ook zeker dat een hoop artsen nooit van kwalen als narcolepsie en slaap apnoe hadden gehoord. De vereniging, die ook opkomt voor de belangen van mensen met Slaap Apnoe Syndroom, geeft, des- fevraagd informatie waar je des- undige hulp kunt vinden. Nederlandse Vereniging voor Nar colepsie. Postbus 397 1440 AJ Pur- merend door Joke Forcovillo-Van K [JC it pro trail als b usen te h< het b Hoe graag ik ook idei de wereld in tuur, ik v het goed is een zekel dacht voor de realiteit verwaarlozen. Als publ wordt bekend gemaakt jonge vrouw een „a/s; service" in het leven hi roepen, kan ik natuur met ontroering en ge van genegenheid daan geren. Wat een mensel middelend handelen is touw gezetMaar ik dan toch maar niet uit dat een gat in de mark) dekt, een gat dat men d kunnen opvullen. Mevrouw Ruby-Jane heeft een „afspraken-skj geïntroduceerd. Een nisch bemiddelingsburefc t stemd voor ieder die, vrijblijvend, gezelschap 'I Om een reis te maken, e bridgen of tennissen, winkelen of een concei zoeken. Ze heeft ook at voor degene die iemam te vinden om bijvo lva postzegels te ruilen. Ee looi we vorm van persi -n dienstverlening dus. ve_ erover hoorde, was i L" lichtelijk verbaasd. maatschappij, waarin municatiemogelijkhede J°w zijn en iedereen ten eersl staan, lijkt zo'n instelli -rar U eer teste ?n a e in Ai tel compleet overbodig? bepaalde sport wil be contact zoekt met geli) den hoeft daar toch 'kin brekende toeren voor Ier richten. De krant versier d artikelen èn ad verten m I gelijks een enorme lc heid informatie en mk de radio stelt allerleiX voorstelbaar vele g\ aan de orde. De oprichtster van hel is echter van mening wel allemaal de mond ben over communicati\ intussen niet zo gen, en vanzelfsprekend c leggen. Niet iedereen uit een huwelijkspa. vinden, en evenmin contact trachten te leg) middellijk en altijd me^21.) 'Uen, h k kal f haar We gr een naar bed willen, mP°F duidelijk. Ze kon ook wM n gelijk hebben. Misschv*^ er heel wat mensen in f1nle€ menleving minder met plezierige contaij hun naaste omgeving y en ik. Wellicht is het <f teken aan de wand initiatief blijkbaar - gèverc eerste ontwikkelingen\ort, gedoemd is te mislukkis b< leven wel met velen bij^ de maar leven we i een beetje voor en met\ tot. In onze propvolle ma, pij zien we de ander drjgg nogal eens over het hL vind het, welbeschour,. aardig initiatief. A/evjf heeft al heel wat posifl n acties gehad van meri er blij mee waren datf eens niet om seks te dit Je kunt daarbij aan dafj plan denken, waarvanl op de televisie hebbenl Je wordt lid van een U club, die je wil helpenl zoeken naar gezelscË plakt het clubstickertji voorruit van je auto d bij een stoplicht in Aetl moet wachten en hef j welgezind, zie je in del naast je staat te wachu schien wel een adem ba de Adam of, omgekej eindeloze Eva. Je hd anders te doen dan opt kertje te wijzen om aal ven dat je „in" bent tact Nu, eerlijk gezegd een dergelijke benadeif wat minder sympathii meer dan de gemeens lijke ervaring dat die i aardig uitziet en wel looft" is zo voldoend eerstvolgende dwan te slaan. Waar zou dafj den? Nee, geef mij i maar die kordate, vrouw die mensen mei lijkgerichte belangsteL hobby bij elkaar ti rii brengen. Hadden de oi gaande generaties vol zaken óók oog? Nee, i zeer waarschijnlijk i hadden er geen oog vt moedelijk vooral omd geen tijd voor konden" Gewerkt moest er van de vroege morgeF late avond. Service die mensen met me .a contact brengen zijn geval een luxe versch bin •ehooi b 1 Rans IJl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 10