Radicalen in Solidariteit eisen meer dan erkenning In Burundi heerst stilte van het graf Vredesoverleg Iran/Iraq volledig vast Vliegtuig schuift in zee: zes doden Crisis in Zuidafrika door omstreden wetsvoorstellen Vals visum voor Geheugenverlies <z> <z> Terras BUITENLAND Getdae Commit WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1988 PAG11 Duizenden doden door hongersnood in Sudan LONDEN Duizenden mannen, vróuwen en kinderen die waren gevlucht voor de burger oorlog in het zuiden van Sudan, zijn de afgelo pen weken van honger gestorven in vluchte lingenkampen. Dat heeft de internationale hulporganisatie Oxfam verklaard. „Het is een verschrikkelijke tragedie", aldus een woord voerder van de organisatie. Veel vluchtelin gen uit het zuiden hebben de vluchtelingen kampen niet eens gehaald. Zij zijn onderweg gestorven en de lijken langs de voornaamste wegen en spoorbanen tussen Noord- en Zuid- Sudan zijn de stille getuigen van hun noodlot. Degenen die de kampen wel bereiken, komen uitgeput aan. Intussen heeft minister Bukman verklaard dat hij Sudan meer hulp wil geven, zodra concrete voorstellen op tafel komen. Kans op doodstraf schoonzoon Breznjev MOSKOU In Moskou begint aan staande maandag het proces tegen Joeri Tsjoerbakov. de schoonzoon van wijlen partijleider Leonid Brezn jev, en acht andere voormalige rege ringsfunctionarissen. Volgens de woordvoerder van het ministerie van buitenlandse zaken Gerasimov kan Tsjoerbakov de doodstraf krijgen. Tsjoerbakov was de sleutelfiguur in een soort maffiabende in de repu bliek Oezbekistan. In 1980 werd hij onderminister van binnenlandse za ken. In het partijblad Pravda wordt Tsjoerbakov afgeschilderd als een man die bezeten is van machtshonger en zijn familieconnecties gebruikte voor zijn misdadige praktijken. GENEVE Secretaris generaal van de Verenig de Naties Javier Pérez de Cuéllar heeft andere lan den om hun bemiddeling gevraagd, in een poging het volstrekt vastgelopen vredesoverleg tussen Iran en Iraq weer op gang te krijgen. Sinds beide landen op 25 au gustus begonnen aan de on derhandelingen onder leiding van de VN, hebben zij nog slechts twee maal op minis tersniveau rechtstreeks met elkaar gesproken. Zij beschul digen elkaar van „kwade trouw". Centraal staat de kwestie van de grensrivier Shatt al-Arab. Iraq wenst het gezag over de gehele rivier, maar Iran wijst dat voorstel fel af. Zodra over deze kwestie door bemiddeling een akkoord zou worden bereikt, doemen ech ter gelijk nieuwe moeilijkhe den op. VN-waarnemers die kampen van Iraanse en Iraakse krijgsgevangenen hebben bezocht, hebben na melijk ontdekt dat veel ge vangenen vrezen bij terug keer in hun land vervolgd te worden. In sommige kampen van Iraakse gevangenen zul len mogelijk opstanden uit breken, als gepoogd wordt hen te repatriëren. Ook over de aantallen krijgs gevangenen bestaat nog grote onduidelijkheid. Iran heeft opgegeven dat het in totaal 46.098 Irakezen gevangen houdt, maar omdat veel nieu we gevangenen nog niet zijn geregistreerd houdt de VN het op ongeveer 70.000 Iraak se krijgsgevangenen. In Iraq, waar officieel 18.139 Iraanse soldaten gevangen zitten, wordt het werkelijke aantal op 35.000 geschat. Grote oogst bij anti-drugsactie WASHINGTON Dertig landen die de handen ineengeslagen hadden tegen de internationale handel in verdovende middelen, hebben beslaggelegd op elf ton cocaïne, 244 ton marihuana, 118.000 coca- planten, 13 cocaïnelaboratoria en 3,8 mil joen dollar baar geld. Daarnaast werden 1.200 verdachten gearresteerd en zeven illegale landingsbanen voor drugssmok- kelvliegtuigen vernietigd. Dat is in Was hington bekendgemaakt door de Ameri kaanse minister van justitie, Richard Thornburgh. De minister zei dat het ge zamenlijke optreden van de lidstaten van de internationale conferentie ter bestrij ding van drugs (IDEC), waaronder Ne derland, plaatshad van 1 tot 28 augustus. (Van onze speciale verslagge- Henk van den Boom) WARSCHAU Voorzit ter Lech Walesa heeft dan vandaag eindelijk een ge sprek gehad met de Pool se autoriteiten, zijn vak verbond Solidariteit lijkt aan versnippering onder hevig te raken. Binnen de vakbond blijkt een „linkse vleugel" te groeien, die verder wil gaan dan het stre ven naar erkenning. Binnen deze stroming leeft het verlan gen meer politieke invloed te geven aan de stakingen van Solidariteit. De meer radicalen nemen geen genoegen met de leuze: „Geen vrijheid zonder Solidariteit". „Vrijheid" moet volgens hen politiek worden vertaald in partijen en pro gramma's. Hoe groot die stroming is valt moeilijk na te gaan, omdat men er binnen Solidariteits- kringen niet over wil praten. Daarentegen blijkt ook de lei ding moeite te hebben met de toekomst. Adam Michnik, een belangrijke ideoloog van de verboden vakbond antwoord de op de vraag wat er zou moeten gebeuren na erken ning van Solidariteit: „Ik zou het niet weten". „Solidariteit is een sociale be weging en geen politieke par tij", zo vervolgde Michnik. „Wij streven vrijheid na, en vrijheid is altijd pluriform. Dat betekent dat in Polen verschil lende politieke partijen moge lijk moeten zijn. Dat is een de mocratie." Tot dusver lijkt So lidariteit met name gedragen door Lech Walesa, die door zijn aanhangers bijna als een heilig symbool wordt gezien. Ook de manifestatie rond de persoon van Jankowski, de pastoor van de Brygida-kerk in Gdansk is niet geheel ont bloot van heldenverering en nationalistische trekjes. Verhalen als zou een groep ka tholieken in Polen bezig zijn een soort christen-democrati sche partij op te richten, kun nen niet worden bevestigd. Met een bevolking, die voor 95 procent rooms-katholiek is, en een kerk, die zich heel duide lijk bemoeit met de politiek van de regering, zou dat niet zo'n gekke gedachte zijn. Pastor Jankowski zegt heel stellig, dat geen sprake kan zijn van betrokkenheid van de bisschoppen. „Dat is de taak van de kerk niet. De taak van de kerk is om het volk te on dersteunen. Vooral in moeilij ke tijden zoals die waarin we nu leven. Men moet het werk van de kerk ook niet vereen zelvigen met dat van Solidari teit. Solidariteit heeft haar ei gen verantwoordelijkheid en de kerk ook". Socialisten Een partij die momenteel in Polen voorzichtig overeind probeert te krabbelen is de Poolse Socialistische Partij (PPS), die misschien het beste te vergelijken is met de Euro pese sociaal-democratische partij. De socialistische partij stamt al uit 1892, maar is na de oorlog door de communistische partij opgeslokt. Secretaris Ma- lanowsksi vertelt, dat de partij vorig jaar november tijdens een congres weer is herrezen. Het is volgens Malanowsksi nog te vroeg om over een uit gebalanceerd politiek pro gramma te spreken „vooral omdat we eerst voor erken ning moeten vechten". De Poolse wet verbiedt volgens Malanowski het bestaan van politieke partijen niet, maar keurt het ook niet goed. De wet zegt er niets over en „daar maken wij nu gebruik van," aldus de secretaris. Het be langrijkste streven van de PPS is volgens de secretaris de vrij heid van politieke partijen. Het is duidelijk, dat de Polen en masse het communisme meer dan zat zijn. De ontwik kelingen in Rusland onder lei ding van Gorbatsjov verande ren daar niets aan. Tegen die achtergrond moet de mis schien wat dweperige Solidari- teitsverering worden gezien. In een land waar geen vrijheid heerst, >vordt een Lech Walesa het symbool van die vrijheid. Een regering zou moeten we ten, dat symbolen heel gevaar lijk kunnen zijn. HONG KONG Een Chinees verkeersvliegtuig met 89 mensen aan boord is vanmorgen tijdens hevi ge regenval in Hong Kong van de landingsbaan ge schoven en in zee gestort. Er vielen zes doden en dertien gewonden. Het toestel, een Trident van Britse makelij, brak in twee ën. Een deel van het wrak ligt onder water. Direct na het ongeluk werd met heli kopters, een landingsvaar tuig, rubberboten en duikers gezocht naar overlevenden. Van de zes doden die bij het ongeluk vielen hoorden er vijf tot de Chinese beman ning. De meeste passagiers aan boord waren Chinezen, maar er zat ook een groep Japanse toeristen in het vliegtuig. Het toestel van Air China, de Chinese nationale lucht vaartmaatschappij, maakte een lijnvlucht uit Canton naar Hongkong. De luchtha ven van Hongkong is een van spectaculairste in de we reld met een landingsbaan die aan het water begint en waarbij vliegtuigen net over de top van de wolkenkrab bers van de dichtbevolkte stad moeten vliegen. Het zicht was zeer slecht op het moment van de landing, met hevige regen en dichte mist. Zuidafrikaanse tanks rijden bij het terugtrekken in Namibia onder een spandoek door waarin de soldaten welkom worden geheten. foto: ap MOGELIJK VERVROEGDE VERKIEZINGEN: KAAPSTAD De drie gescheiden Kamers van het Zuidafrikaanse parle ment, de blanke-, kleur lingen en Indische Kamer komen vrijdag op voor dracht van president Bot ha bijeen. De president gaf geen reden voor het bijeen roepen van het par lement, maar onmiddel lijk staken geruchten de kop op als zou Botha ver vroegde verkiezingen wil len aankondigen. De landelijke verkiezingen zouden tegelijk met de lokale verkiezingen kunnen worden gehouden, die reeds voor 26 oktober zijn uitgeschreven. In Zuidafrika is namelijk een crisissfeer ontstaan als' gevolg van het indienen van een om streden pakket wetswijzigin gen door Botha's Nasionale Partij. De voorstellen leiden, indien zij worden aanvaard, tot zwaardere straffen voor overtredingen van de Wet op de Groepsgebieden. Ook zou den de autoriteiten meer be voegdheden krijgen om over treders van de wetgeving uit hun huizen te zetten. Zo moest gisteren al een echtpaar voor de rechtbank verschijnen, om dat de blanke man en de Indiase vrouw een huis bewo nen in een buurt die uitslui tend aan blanken is voorbe houden. Zelfs regeringsgezinde dagbla den hebben negatief gerea geerd op Botha's voorstellen. Een liberale krant als de Sun day Times uit Johannesburg voerde gisteren een kop die luidde: „Een regering die gek geworden is". Andere bladen vergeleken Botha met Benito Mussolini en Shakespeare's King Lear. DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB Het scheepsjournaal van Peer Den Schuymer 155) Peer en de chirurgijn aanvaarden de terugtocht. Ze nemen hartelijk afscheid van de Incakoning, die hun twee paarden mee geeft en bovendien nog een pakpaard, dat aan twee stokken de kist voortzeult met het goud. De weg gaat dwars door het oer woud, vol poelen en plassen, die wemelen van slangen en ander ongedierte. Daar komt de degen aan te pas en Peer hakt er ge ducht od los. Maar hij weet nog niet. dat een geheel ander ge vaar hem wacht. Lambert en de bottelier menen dat hun kans nu is gekomen en hebben zich verdekt opgesteld langs de weg die de kapitein moet nemen. Van een vat buskruit hebben zij een bom gemaakt. Ziezo, nu zullen ze wel eens wraak nemen voor de minderwaardige behandeling, die zij zo vele jaren van Peer de Schuymer hebben moeten ondervindenKomt hij er nog niet aan? Ja. daar nadere in de verte drie paarden. Een teruggekeerde vrouw bekijkt het uitgebrande huis en de stukgeslagen kookpotten van een Tutsi-familie in Ntega. Alle zes familieleden zijn waarschijnlijk gedood. FOTO:AP „ALS U CHRISTEN BENT, BID DAN VOOR DIT LAND" NTEGA De verklaring van de Burundische rege ring dat de vrede is weer gekeerd na de stamment wisten in de noordelijke regionen mag dan waar zijn, voor duizenden is het de vrede van het graf. We zagen geen mens toen we het Ntega-district binnenre den; we passeerden wel hon derden lege huizen, sommigen verbrand, de meeste met de deur open om een blik te gun nen op achtergelaten bezittin gen zoals kleren, kooppotten en een enkele schoen. Alles wat te zien was in de bewerkte tuinen en velden waren een paar geiten. Onze chauffeur verbrak de stilte: „Waar zijn de mensen?" Er waren er 150.000 in Ntega en van zo'n zevenduizend be woners is de verblijfplaats be kend. Vijftigduizend mensen zijn naar het buurland Rwan da gevlucht. Duizenden ande ren vluchtten naar rustiger streken in Burundi en volgens de regering zijn er vijfduizend gedood. Niemand is er zeker van, wat er met de rest is ge beurd. Dr. Ralphe Dupre, een Duitse arts in Kiremba, enkele kilometers van Maranaga zei: „Als de regering zegt dat het er vijfduizend zijn, schat ik het aantal op twintigduizend". Het voorbarige cijfer van de regering was gebaseerd op het aantal doden onder de leden van de dominerende Tutsi- minderheid, die in de eerste dagen van het bloedbad wer den afgeslacht. Maar volgens vluchtelingen en patiënten werden vervolgens de Hutu's vermoord door het nationale (Tutsi-) leger. En daarbij zou het om veel meer doden gaan. Jaap Op het moment dat we in het ziekenhuis van de Duitse arts aankwamen, droeg hij een met bloed overvlekt schort; een jonge vrouw wier been zojuist was afgezet reed voorbij in een rolstoel. De arts voerde afgelo pen week al twintig amputa ties uit terwijl nog meer pa tiënten met afschuwelijk ont- Medische hulp Terwijl een aantal wester se landen overweegt do norhulp te gaan verlenen aan Burundi, stuurt de Belgische afdeling van „Artsen zonder grenzen" twee medische hulpteams naar het land. De medi sche teams gaan naar Nte ga en Marangara, in het noorden van het land. Daar zijn de moordpartijen tussen de Hutu's en de Tutsi's het hevigst geweest en daar zijn ook de meeste slachtoffers gevallen. Een verslaggever van het Brit se dagblad The Times be zocht deze week het be treffende gebied. stoken wonden werden bin nengebracht. Bijna alle van de tachtig ge wonden in het ziekenhuis zijn Hutu's. Vijftig van hen, vooral vrouwen en kinderen hadden elk twintig bajonetsteken. Hoe konden zij dergelijke verwon dingen overleven? De Duitse arts Dubre: „Zij zijn sterk. Er is heel wat voor nodig hen te doden". Een patiënt op de binnenplaats had een jaap van vijftien cen timeter lang en ruim twee centimeter diep in de nek zo dat de ruggegraat te zien was. Bij een ander was een deel van de mond weggeschoten, zodat de tanden bloot liggen. De vrouwen en kinderen wa ren er even slecht aan toe. Een vrouw had een ontstoken wond aan haar borst, veroor zaakt door een schot door de rug. De slachtoffers van het dagen lang durende bloedbad in Bu rundi waren echter niet alle maal Hutu's. Immers, de af schuwelijke moorden onder de Hutu's gingen vooraf aan do delijke aanvallen op Tutsi's. De Hutu's in de vluchtelingen kampen in Rwanda geven toe dat het gebeurd is, maar velen zeiden dat zij er niet bij waren. Zuster Liberatrice van de ka tholieke missiepost in Ntega vertelde dat in de nacht van 14 augustus „iedereen wakker werd van het geschreeuw. We hadden geen idee wat er ge beurde". De volgende dag kwamen Tutsi's zich verber gen op de missiepost, maar kort daarna kwam een menig te Hutu's naar de post. „Geef ons de mensen die jullie ver bergen. We zijn er klaar voor", hoorde de zuster hen roepen. Weer een dag later werd de verblijfplaats omsingeld en werden de Tutsi's eruit ge jaagd; zestien van hen werden gedood. Zuster Liberatrice: „Een normaal mens zou zoiets toch niet doen. Ik ben er zeker van dat zij waren gedrogeerd". De reden voor het bloedbad is nog steeds niet duidelijk. Er gaan verhalen dat Hutu's zou den zijn opgeruid door infil tranten uit een buurland, waarschijnlijk Rwanda. Dat buurland heeft dezelfde bevol kingssamenstelling als Burun di, namelijk 15 procent Tutsi en 85 procent Hutu. In Rwan da hebben echter de Hutu de macht in handen. In de vluchtelingenkampen in Rwanda wordt verteld dat het bloedbad was ontstaan omdat Hutu's hadden gehoord dat de Tutsi's een nieuwe slachting wilden gaan aanrichten, zoals in 1972 toen na een mislukte staatsgreep zeker honderddui zend Hutu's door Tutsi's wer den gedood. Uit vrees vooi bloedbad, zouden de Hutu's zelf in de aanval zijn gegaan Ofschoon president Buyoya van Burundi die elf maanden geleden de macht over nam, meerdere gebaren heeft ge maakt naar de Hutu's, lijkt het er sterk op dat de bloedbad door het Tutsi-leger is aange richt als gevolg van de voort durend angst onder Tutsi's dat de Hutu's de macht willen overnemen. Wat dan ook de redenen waren voor de hyste rische wreedheden over en weer, de stilte daarna geven de woorden van zuster Libera trice nieuwe betekenis: „Als u christen bent, bid dan voor dit land". (c) The Times, Londen NEW YORK Een voormalige vertegen woordiger van het Kinderfonds van de Vere nigde Naties, UNICEF, heeft naar eigen zeg gen jarenlang door de wereld gereisd op een vaccinatiepas met het stempel van de fictieve „Soevereine Republiek Amnesia". De bewus te VN-functionaris, de uit Sri Lanka afkom stige Tarzie Vittachi, verklaart dat de pas zeer nuttig was om bepaalde inentingen te omzeilen. Slechts één keer had iemand ge vraagd waar Amnesia lag. Hij had genoegen genomen met het antwoord dat het „een van die nieuwe Afrikaanse landen in de Verenig de Naties" was. Amnesia is Latijn en bete kent geheugenverlies. ADVERTENTIE Dinsdag 20 september verschijnt bij deze krant de special Miljoenennota. Informatie over de adverteermogelijkheden in deze special wordt u graag verstrekt door Aernoud Lippman, bereikbaar onder telefoonnummer 071 - 122 244 CetdaeSowuvnt door JoWiinmn WASHINGTON Vooi iemand zoals ik, die het op een caféterras als een aardse variant op de eeu gelukzaligheid beschouw Amerika een woestenij. 1 hier vrijwel geen terrass waar ze al zijn is het zitt erop een onderontwikke cultuur gebleven. Ameri verstaan de kunst van h terraszitten nu eenmaal wellicht omdat ze het te beschouwen als een plaa waar ze alleen maar hun kunnen lessen in de opei lucht. Ik heb mij vele malen h hoofd gebroken over de waarom Amerikanen in opzicht niet kunnen wedijveren met de Europ Onlangs vertelde iemand dat het café in het algen en het terras in het bijzc zo onderontwikkeld zijn gevolg van de drooglegg de jaren twintig en derti Toen was het gebruik v, alcohol in de VS verbodi hetgeen de kroeg, het ca het terras definitief de genadeslag gaf. Zelf heb ooit gedacht dat de ontv< en de leegloop van de Amerikaanse binnensted het terrasleven hebben b tot bloei te komen. Het i aannemelijke verklaring de waarheid evenwel sle gedeeltelijk dekken. Want waarom zit een Europeaan op een terras zit daar niet zozeer om z dorst te lessen, als wel o naar zijn medemens te k Vandaar ook dat nagenot doorgewinterde terraszitl zich altijd naar de straat, keren. In die positie doel medemens zich aan de Europeaan voor als een boeiend, bezienswaardig vele gevallen zelfs hoogs lachwekkend wezen. Hel terras maakt in de Euro\ de spotlust wakker, maai zijn gevoelens van deern humor, medelijden en ootmoed. Dat hij er een drankje kan nuttigen en onderwijl ook nog met ti vrienden kan praten is intussen mooi meegenom De Amerikanen hebben evenwel geen vaardighei het nauwlettend in ogenschouw nemen van medemens. Zijn hoog ontwikkelde individuals die hij als een vaderland deugd beschouwt bele zich vrolijk te maken ovt lotgenoten. Hij verbaast niet over de ander, heeft medelijden noch deernis en wordt er zeer in h algemeen niet door gei Excentriek ogende, rare, vreemd uitgedoste, overn dikke, afstotelijk lelijke, buitengewoon mooie of doodgewone exemplaren het menselijk ras roepen belangstelling niet wakkt Een Amerikaan kijkt, on zo maar eens te zeggen, n of om. Iedereen moet zelf maar weten wat hij doet. Daar gaat de Amerikaan voorb het mooiste dat er is: ziel Want uiteindelijk is het verblijf op een terras eeni schokkende, soms lachwekkende, maar bijn altijd verhelderende confrontatie met het eige Op de keper beschouwd i echte terraszitter er on be op uit zich enig inzicht it, eigen verschijningsvorm I verwerven. En hij doet d door middel van een nauwkeurige observatie i de ander. Als de Amerikaan al ove, terrassen zou beschikken, zou hij meteen worden geconfronteerd met een a gemis. Hij beschikt name niet over over de verbale vermogens om datgene w, zou waarnemen van pass commentaar te voorzien, is misschien om die redei hier in Amerika de imita de satire en wat de Duitse mooi de „publikumsbeschimpfung noemen, nooit echt tot bh zijn gekomen. De Amerii benadert de werkelijkheit langs haar ernstige, in pl van langs haar humoristi kant, een enkele uitzondi daargelaten, natuurlijk. Ii ziel zal zich de diepere betekenis van de terrascu nooit definitief nestelen. I mist de Amerikaan de en en echte aardse variant q eeuwige gelukzaligheid. J het ergste is nog dat hij, i aan de ander voorbij te t nooit aan zichzelf toekon

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 16