Brenda
Schultz
wil
lekker
beuken
Marathonloopster Beurskens te licht voor littekens
J
n
voetballerlei
LOPEN
SPORT
Keütóc Commit
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1988 PAGf
Lobanovski ingestort Rush naar Liverpool
Valeri Lobanovski, de Russi
sche bondscoach, zal waar
schijnlijk nog deze week uit
het ziekenhuis van de Itali
aanse stad Aosta worden ont
slagen. Hij stortte eerder deze
week in tijdens een congres
over het onlangs in West-
Duitsland gehouden toernooi
om het EK. Voor de Europese
titelstrijd verbleef Lobanovski
wegens een hartkwaal ook
enige tijd in het ziekenhuis.
Ian Rush voetbalt komend sei
zoen weer bij Liverpool. De
spits uit Wales, die ruim een
jaar geleden voor elf miljoen
gulden naar Juventus verhuis
de, is door zijn oude club te
ruggekocht. De transfersom is
niet bekend gemaakt. Michael
Laudrup, de tweede buiten
landse aanvaller die bij de Ita
liaanse topclub ter discussie
stond, kreeg te horen dat hij in
Turijn dient te blijven.
Ian Rush: terug van wegge
weest bij Liverpool.
FOTO: AP
Suarez nieuwe
bondscoach Spanje
Luis Suarez is benoemd tot
nieuwe bondscoach van Span
je. Hij is de opvolger van Mi
guel Munoz die de post sinds
1982 bekleedde. De 53-jarige
Suarez was de eerste Span
jaard die een transfer verdien
de naar een club in het buiten
land. In 1961 vertrok hij naar
Inter Milaan. Hij startte zijn
carrière in de hoogste divisie
in 1953 en stopte in 1973 op 38-
jarige leeftijd, toen hij in Italië
de kleuren van Sampdoria
droeg. Suarez heeft tot 1990
getekend bij de Spaanse bond.
Oostduitse fans in
gevangenis
Een rechtbank in Oost-Berlijn
heeft drie aanhangers van
Union Berlin veroordeeld tot
gevangenisstraffen van maxi
maal achttien maanden. Vol
gens de Berliner Zeitung vie
len in maart dronken fans
supporters van een rivalise
rende vereniging aan in een
trein. De straffen worden ge
zien als een waarschuwing aan
hooligans bij de start van de
nieuwe competitie in de DDR.
Veel clubs hebben de laatste
tijd een legertje vrijwilligers
ingeschakeld om rellen het
liefst te voorkomen of anders
snel tot een goed einde te
brengen.
Russische profs
worden doorbetaald
De Russische voetbalprofs zul
len na het beëindigen van hun
sportieve loopbaan meerdere
jaren gedeeltelijk worden
doorbetaald. Dit is een gevolg
van de invoering van het pro
fessionalisme, met ingang van
het volgende seizoen. De spe
lers uit de hoogste klasse, wier
bezigheid voortaan als officieel
beroep wordt erkend, krijgen
na afloop van hun carrière de
gelegenheid een opleiding te
volgen. Ze zullen tijdens hun
studie zeventig procent van
het salaris, dat ze als prof ver
dienden, ontvangen. Daarna
krijgen ze nog eens drie jaar
lang vijftig procent van hun
laatste inkomen als prof.
Chelsea uit stadion
verbannen
Mede door het slechte gedrag
van zijn supporters, komt de
Londense club Chelsea vol
gend seizoen zonder stadion te
zitten. De uit de hoogste klasse
gedegradeerde club kreeg deze
week te horen dat op de plaats
van het stadion huizen ge
bouwd worden. Chelsea kreeg
geen toestemming het Stam
ford Bridge-stadion, waar de
club sinds 1905 zijn thuiswed
strijden speelt, zelf te kopen.
AMSTERDAM Wan
neer Brenda Schultz en
Paul Dogger bij hun Am
sterdamse club Popeye
Gold Star trainen, dan
flipperen de beloftes van
het Nederlandse tennis in
de middagpauze altijd
even tegen elkaar. Ten-
nistieners hebben tussen
tweemaal twee uur trai
ning door ook hun aflei
ding nodig. Ook al zijn ze
op weg naar de wereldtop.
Amsterdam is evenmin
een plaats voor vedette
neigingen. Neerlands
meest getalenteerde ten
nisster sinds Betty Stöve
moet zelf ballen rapen als
het karretje van de leraar
leeg is gespeeld. Nummer
46 van de wereld of niet.
De 17-jarige Heemsteedse
zit er niet mee. Ze heeft
„puf genoeg. Een voor
deel van het grote, fysiek
sterke lichaam, meent de
blonde Noordhollandse,
1.85 meter lang. Ondanks
gemiddeld vier uur trai
ning per dag gaat ze ook
nog regelmatig met vrien
dinnen naar het strand.
„Waarom niet?", zegt ze. „Als
ik geen toernooi speel, sta ik
van negen tot elf en van
twaalf tot twee op de baan. En
dan af en toe 's avonds nog
conditietraining. Dan is er nog
§enoeg tijd om leuke dingen te
oen. Maar er ziin inderdaad
genoeg mensen die vragen of
ik het geen saai leven vind.
Waarom zou het saai zijn? Ik
ben nooit gek geweest van
school en ik vond reizen altijd
te gek. Ik reis nu veel, zie veel
en tennis is mijn hobby. Ik doe
het nu een jaar zo, maar ik
heb het nog geen moment saai
gevonden".
Waar Paul Dogger in het
voorjaar landelijke bekend
heid verwierf via een demon-
stratietoernooi in Ede, waar hij
van Michiel Schapers won,
maar van Ivan Lendl verloor,
moest Brenda Schultz iets lan
ger wachten op (h)erkenning
door het grote publiek. Twee
weken terug trad ze zo opval
lend voor het voetlicht dat
niemand er meer omheen kon.
Bij de nationale kampioen
schappen pakte ze drie titels
(enkel-, dubbel- en gemengd
Brenda
Schultz,
Neerlands
meest
getalenteer
de tennisster
sinds Betty
Stöve.
FOTO: DIJK-
STRA
dubbelspel). Het oppermachti
ge optreden in het enkelspel
toonde tevens dat Schultz te
groot is geworden voor het
Nederlandse vrouwentennis.
Wimbledon
De NOS wenste geen grote be
dragen aan de Franse televisie
te betalen voor de beelden van
de finale van het gemengd
dubbelspel dit jaar op Roland
Garros. Evenmin werd in ons
land de finale van het meisjes-
juniorentoernooi van Wimble
don uitgezonden. Schultz zou
anders op slag algemeen zijn
erkend. Met Michiel Schapers
verloor ze de Parijse finale,
maar in Londen won Schultz
en bereikte ze de royal box.
Komende maandag reist
Schultz naar New York, waar
na een week acclimatiseren en
trainen de open Amerikaanse
kampioenschappen beginnen.
In de Verenigde Staten ligt
mogelijk ook de titel van
„meest imponerende nieuwko
mer" op haar te wachten.
Vorige zomer hield de Heem-
steedse het op school (4-Havo)
voor gezien en richtte ze zich
volledig op tennis. Sindsdien is
ze misschien twee maanden
thuis geweest. Ze klom in één
jaar van plaats 246 op de we
reldranglijst naar plaats 46.
Het met bondscoach én bege
leider Stanley Franker gestel
de doel is al een paar keer bij
gesteld. De plaats bij de beste
tweehonderd speelsters ter
wereld was in een mum van
tijd bereikt. „Toen is het doel
bijgesteld tot de eerste 150.
Maar ook dat ging hartstikke
snel".
Yoga
„Hard werken" én de gelukki
ge factor van een sterk li
chaam zijn volgens Schultz de
voornaamste oorzaken van de
successen. Van de 22 toernooi
en die ze het afgelopen jaar
speelde, bereikte ze ook in Ok
lahoma en Taipeh de finales,
van respectievelijk 100.000- en
50.000-dollartoernooien. Op
Roland Garros sloeg ze zich bij
de laatste zestien. De lijn is
nog niet constant genoeg,
vindt ze. Er wordt via aerobics
gewerkt aan de lenigheid en
verbetering van het voeten
werk. Yoga-oefeningen
moeten het concentratiever
mogen opvoeren. „Of het helpt
weet ik niet, maar je moet toch
alles proberen".
Het doel is voorlopig „de top
twintig bereiken en dan ver
der doorgaan". Ze zou de eer
ste Nederlandse worden in de
top twintig na Betty Stöve, die
begin jaren zeventig jaren fu
rore maakte in de wereldtop.
Haar „opvolgster" Marcella
Mesker kwam nooit verder
dan de 31e plaats van het we
reldklassement.
Schultz wil meer. Meer ook
dan bijvoorbeeld collega Mi
chiel Schapers, die tevreden is
met een plaats bij de eerste
dertig van de wereld en af en
toe een overwinning op een
speler uit de mondiale top
tien. „Michiel is een heel an
dere speler dan ik. Hij doet
heel veel op mentaliteit en
heeft gewoon niet de techniek
voor een plaats bij de eerste
tien van de wereld. Ik denk
dat een plaats in de top-tien
voor mij wel haalbaar is, als ik
er tenminste alles voor over
heb. En ik heb er alles voor
over".
Graf
Schultz heeft in de internatio
nale kopgroep al wel indruk
gemaakt. Haar opslag wordt
beschouwd als één van de
hardste services uit het vrou
wentennis, zo niet de hardste.
De agressief geslagen forehand
wordt vergeleken met de strie
mende slag van Steffi Graf.
Schultz houdt net zo min als
de Westduitse aanvoerster van
de wereldranglijst van schaak-
tennis. „Ik hou van snel sco
ren, lekker beuken. Ik heb al
tijd gebeukt, van jongs af aan".
Vanaf haar kindertijd leeft
Schultz ook al met het idee om
de tennistop te bereiken. Ze
zwom, deed aan softbal en is
gek van skiën. Maar sinds ze
als achtjarige met tennis in
aanraking kwam, stond ze de
meest tijd van vrije uren op
het gravel. Een jaar later al
won ze met 6-0, 6-0 de titel
van Haarlem in de categorie
tot en met twaalf jaar. „Alleen
als ik in Zwitserland had ge
woond, had ik misschien op
een tweesprong gestaan. Dan
had ik waarschijnlijk getwij
feld tussen tennissen en
skiën".
Internationaal ligt Schultz, die
dit seizoen reeds ongeveer
70.000 dollar bijeen sloeg, in
middels goed in de markt. In
Amerika tekent ze komende
week vermoedelijk een con
tract bij IMG, de Internationa
le Management Group van
McCormack, die alle (financië
le) zaken van en voor onge
veer alle toptenniss(t)ers re
gelt. Van de verdiensten van
het afgelopen jaar moest ze
wel de helft afstaan aan de
KNLTB, in ruil voor onder
meer vliegtickets en begelei
ding.
Haat en nijd
Aan het leven in het globetrot-
tende tenniscircus is ze inmid
dels gewend. „Jammer is al
leen de eeuwige rivaliteit.
Goede vriendinnen ben je aan
de top nooit van elkaar. Ik heb
wat meisjes met wie ik kan op
schieten, zoals Arantxa San
chez, maar échte vriendinnen
zijn het nooit. Als mij ook iets
is opgevallen, is dat er toch
wel veel haat en nijd is. Steffi
Graf zal nooit wat zeggen. Aan
de ene kant heb ik daar wel
bewondering voor. Ze praat
met niemand, alleen met haar
coach Slozil. Ik zou dat niet
kunnen, mezelf zo opsluiten.
Ik hoop ook dat ik het nooit
nodig zal hebben".
RENE VAN HATTUM
BELFELD Hoewel
Carla Beurskens al negen
tien nationale titels op
haar naam had, variërend
van overwinningen op de
3000 meter tot en met de
marathon, hunkerde ze
eind juli naar de twintig
ste. Want winnen bij het
Nederlands kampioen
schap op de weg over 15
kilometer in Emmeloord
betekende voor de Bel-
feldse meer dan alleen
wéér een nationale titel.
Van 7 maart tot eind mei
moest Beurskens immers
haar loopschoenen in de
kast laten vanwege een
blessure aan de linker
voet. Daarna werd ze in
testloopjes zelfs voorbij
gelopen door meisjes die
ze voordien royaal achter
zich liet. In Emmeloord
veranderde dat. „Die titel
betekende veel voor me,
omdat ik sindsdien weet
dat ik weer goed bezig
ben". Emmeloord nam de
laatste twijfels weg van
een 35-jarige Seoul-reizig-
ster.
Van de atletiekdelegatie die
naar de Olympische Spelen in
Seoul reist, was Carla Beurs
kens één van de eersten die
werd uitverkoren. In Japan
won zij 15 november vorig jaar
de marathon van Tokio in de
snelste marathontijd die ze ooit
liep: 2.26,34, zeveneneenhalve
minuut onder de limiet van 2
uur en 34 minuten die was ge
steld voor uitzending naar
Seoul.
Begin maart dook Beurskens
weer royaal onder die limiet.
Opnieuw in Japan werd ze
tweede in de marathon van
Nagoya in 2.28,58. Daarna ging
het fout. Na de gebruikelijke
twee weken van relatieve rust
na de marathon van Nagoya,
openbaarde zich bij de eerste
serieuze voorbereidingen op
Seoul een stress-fractuur in de
Carla Beurskens mist het gebrek aan concurrentie uit eigen land niet.
linkervoet. Door eenzelfde
blessure moest Gerard Nijboer
vorig jaar de wereldkampioen
schappen in Rome laten schie
ten.
Met de marathon van Seoul in
het verschiet werd geen risico
genomen. Tot eind mei deed dag. Om de dag vijf minuten
Beurskens van alles om de langer.
conditie op peil te houden, be- De opbouw voor Seoul werd in
halve lopen. Dat moest twee- zoverre in de war gegooid dat
ëneenhalve maand terug weer Beurskens de afgelopen maan-
worden opgebouwd, te begin- den graag kort werk had ge
nen met een kwartiertje per daan. „Voor de snelheid". Zo
had ze zich bij de Nederlandse
baankampioenschappen op de
drie kilometer willen meten
met Elly van Hulst, die deze
week in Zurich het nationale
record op die afstand scherper
stelde. Die test ging niet door.
Na een testloop over 16 kilo
meter in Duitsland werd het
NK in Emmeloord de eerste
echte wedstrijdtest op Neder
landse bodem. En een met suc
ces.
Doorgaans heeft Beurskens bij
de vaderlandse hardloopwed
strijden langer dan tien kilo
meter weinig te zoeken. Geen
tegenstand in ieder geval van
loopsters uit eigen land. Sinds
Beurskens begin jaren tachtig
van de baanatletiek overstapte
op de marathon is ze in Neder
land ongenaakbaar als de
strijd langer duurt dan pakweg
vijf kilometer.
In '83, ook al na een blessure,
moest ze bij het WK in Helsin
ki nog genoegen nemen met
een zeventiende plaats en in
Los Angeles met een 22e.
Sinds '85 behoort Beurskens
op de lange afstanden ook tot
de wereldtoppers. Ze boekte
zes zeges in internationale ma
rathons en eindigde bij het
WK 15 kilometer in 1986 in
Porto als derde.
Vechtlust
Ze mist het gebrek aan con
currentie uit eigen land niet.
„Natuurlijk zou het leuker zijn
met wat meer rivales in eigen
land. Ik kan natuurlijk altijd
met de mannen meelopen,
maar als het te snel gaat, laat
je die gaan. Als er vrouwen
van je eigen kaliber meelopen,
laat je ze niet zo makkelijk
gaan. Dan toon je toch meer
vechtlust. Maar ik ervaar het
niet als het jgemis van een
prikkeling. Mijn prikkel is kij
ken hoever ik zelf kom op de
marathon. Ik weet dat ik nog
sneller moet kunnen dan die
2.26. Dat is mijn motivatie".
Vorig jaar ging Beurskens wel
naar de Verenigde Staten om
daar concurrentie van het ei-
'gen geslacht te krijgen. „En
vooral om veel te vechten".
Het lopen in Amerika is bo
vendien lucratief. Bij de Ame
rikaanse „road-races" wordt
door de organisatoren flink
met de portemonnee geram
meld. Over inkomsten heeft
Beurskens sinds de aansluiting
bij de wereldtop derhalve niet
te klagen. De Limburgse is
van de Nederlandse atleten
waarschijnlijk de best verdie
nende. De anecdote bestaat,
dat Beurskens bij een loop in
Chicago schrok toen ze hoorde
dat ze nog maar één minuut
achter oud-wereldkampioene
Ingrid Kristiansen liep. De
winnares van die loop wachtte
een auto en Beurskens wist
niet waar ze die zou moeten
laten.
Holten
Toch blijft Beurskens de laat
ste maanden voor Seoul in Ne
derland. Er zitten twee korte
uitstapjes naar Westduitsland
in de voorbereiding. Verder
wil de Limburgse geen dag
van de voorbereidingsperiode
meer verliezen met reizen. „Ik
heb door die blessure toch al
een grote achterstand opgelo
pen".
Beurskens trok wel tweemaal
naar het Overijsselse Holten.
Eenmaal met de wegselectie
en deze maand twee weken op
eigen houtje. De bossen rond
Holten en het heuvelachtige
terrein zijn Beurskens bij eer
dere kennismaking prima be
vallen en moeten als surrogaat
dienen voor de omstandighe
den in Seoul. Holten was ook
de bakermat voor de successen
van Gerard Nijboer. Voor de
Zuidkoreaanse heuvels is
Beurskens het meest bevreesd.
„Ik ben geen heuvelloopster
en slechts acht kilometer van
het parcours in Seoul is vlak".
De temperatuur is een tweede
zorg. In Helsinki ('83) en Los
Angeles ('84) was het Beurs
kens veel te warm. „Mijn idea
le marathontemperatuur ligt
tussen de twaalf en vijftien
graden". De eerdere mara
thonzeges in Azië wenst
Beurskens dan ook niet als
gunstig voorteken te be schou
wen voor de marathon in
Zuidkorea. „Tokio was in no
vember en Nagoya in maart.
Dan zijn de temperaturen heel
anders dan straks in Seoul.
Daar is het naar verwachting
tussen de vijftien en twintig
graden".
Eén voorspelling doet Beurs
kens voor Seoul wel hardop.
Rosa Mota, de Portugese we
reldkampioene op de mara
thon, wordt de te kloppen
loopster van de Olympiade.
„Ik ga zelf om zo kort moge
lijk te eindigen. En ik denk
dat voor de eerste plaats een
hele snelle tijd nodig is: een
2.26'er. Mota zal er wel alleen
vandoor gaan. Die is veruit de
sterkste. De rest heeft, als
Mota tenminste heel blijft, al
leen kans in een groepje.
Waarom ik zo zeker ben? Mota
loopt altijd goed. Ze loopt nooit
slechte tijden". Beurskens
bleef haar laatste zes mara
thons overigens ook steevast
onder de 2 uur en 30 minuten.
Zestiende
De 42 kilometer in Seoul
wordt haar zestiende mara
thon sinds de eerste in 1981.
Maar zeker niet de laatste.
Beurskens wordt nog niet ge
hinderd door lichamelijke
schade, als gevolg van de ja
renlange afmattende trainin
gen en het gesjouw op het wei
nig veerkrachtige asfalt. „Ik
ben niet zo groot en zwaar als
bijvoorbeeld Gerard Nijboer.
Gerard moet zich door zijn ge
wicht veel meer inspannen en
loopt natuurlijk ook niet echt
soepel. Ik loop met mijn 46
kilo (Beurskens is 1.65 meter;
red.) veel lichter. Daarom zijn
de littekens van die vijftien
marathons bij mij niet zo
groot. Ik kan nog heel lang
doorgaan, denk ik. Het zal er
gewoon van afhangen hoe
lang ik zin heb om door te
gaan. Er komt een punt achter
als ik geen zin meer heb in al
die trainingen. Dan ga ik af
bouwen. Iedereen denkt ook
altijd dat die marathons zo
zwaar zijn, dat die voor de lit
tekens zorgen. Maar de trai
ning voor de marathon, dat is
het zwaarst".
RENÉ VAN HATTUM
door Frank Werkm
Je haalt ze er zo uit, Jp
genheidstrimmers. Het\
parelt ze op het voorhooft
ze langs de bakkebaardeL
nek en het rugpand
hemd vertoont een grotty
natte plek. Het ritme is cp
onregelmatig, de geest icj
maar de spieren geho<£
nauwelijks meer. in
Het meest aangrijpendek
is de jogger, die zichzelf H
gende lantaarnpaal fij
staande pauzeplaats heek
zen. Daar pas - heeft hij fa
gelegd - mag de loopW
sommigen niet veel ml"
de snelheid van een ziek
glementair verplaatsend
wandelaar, overgaan tc
normaal tempo. Kan c/ef
gejaagde ademhaling r
enigszins normaliseren, L
hartslag weer ietwat mfc
ke proporties geraken, E
bij de vervolgens gekozQ
kering de marteltochtr
voortgezet, de hele ma{J,
opnieuw in gang wou\
bracht. p
Je ziet ze niet veel, <rj
voetgangers. Mensen, cfl
nelijk hun onderdanen
gaans gebruiken om eeiQ
pootje te lichten of af et^
hun achterste benen
staan. Tót het sportseizoi
staat te beginnen en ze i
liseren dat die paar vak^
lootjes en die vele wekeri,
zen en innemen bepaal'
goede basis betekenel
competitieve capriolen
terrein dan ook.
worden de lommerrijld
en traditionele trim pan
volkt door wat ik voorl
mak maar gelegenh
mers noem. Doel is tegen
dat de degens weer diet
kruist met anderen de I
spieren soepeler zijn, dQ
liters lucht meer kunnegi
ten en het machtige ma
meer de allure van eenkl
veling uitstraalt. r
Ik heb bewondering v<G
dapperen, die ongeacht
de hitte, lokkende lav*
andere attracties toch 4
schoenen aantrekken, P
een korte broek hijsen
pad gaan. Omdat ze zichjr
ren ook beter een beet#
ging te kunnen nemenfi
slechts het consumerenV
nolzuurhoudende margi
het oppeuzelen van eal
energie verschaffende (C
dereep niet alles zijn.
Echter, niet alleen rót\
drinken maar ook o[j
schaadt. Het begint al bè
ongezond te worden ig
eenmaal verlegde gré\
nieuw moet worden i(
keerd. En weer en
Wanneer een horlogeU
schaduw meeloopt gaat je
Beginnen met een trit/i
over anderhalve kilorty
uiteindelijk de marathoi[
ken is slechts weinigen
Het leven wordt al zo It
neerd door uurwerken,
een hobby de tijd best 6<
mag zetten. li
Lekker lopen is prima, f
zen aftasten gaat ook nf
zodra een richttijd eenf
dreigt te worden is het i
trimmen trainen wordti
gen jagen, dan heb je bs
kortste keren je eigeA
van de Way of life-shot
wordt deelnemers ondt
opgedragen door massie
ren te springen. En dait
Nederlandse HartstichtiL
ANWB nog verbaasd I
fondsenwerving tegen f
Hartstichting pompte*
liefst negen miljoen gi1
de door televisie, radio Ir
te-advertenties fors ge,
campagne om het volk f
bewegen aan te zetten.
Uitgerekend de AlgemL
derlandse Wielrijders A'
ganiseert de als trimac[t
aangeduide stompzin
Die dus geld had moek
veren, maar inmiddels r
tekort van enige tonnen
gedraaid. Dat is dus str
gelopen.
De combinatie goed df
sement heeft in het L
nog wel eens gewerkt
ooit wat goedgevigheiL
best gemakkelijk in bet\
brengen landje. Maaft-
kennelijk over. Nu de L
bediening als een L
voortwoekert behoeft /f
voor het televisie-appaL
meer overeind te kornet
voor menigeen de enil
ging bestaat uit het
de slijter en het sigat
zijn.
Er mogen best meer
meelopen in het legit
of zacht, 's och tent
avonds, in het licht
donker, alleen of in gi
maakt me niet uit.
ze dan wel een gest
koers opzoeken. Want
we wegpiraten zijn
Groen of rood, het
niets uit. Moet zo
hand het „Hardlopers
lopers" van spreekt
wachtwoord worden?
