1 EIGEN TEST
BLIJFT TOCH DE BESTI
Alfa Romeo vernieuwt 33-serie
Morgan sterk vooruit
met Rover 16-klepper
Getuigen straks
niet meer verplicht
DE KRANT BRENGT
DE WERELD
BIJU
THUIS.
Door de knieën en handjes binnenboord
Milieudefensie vreest
olie particulieren
L.I.A.Tut
r>v
AUTO
i£etdóc Commit
Binnen niet al te lange
tijd zal eindelijk ook in
ons land Alfa's nieuwe
vlaggeschip, de 164-serie
leverbaar zijn. Om de op
gaande lijn in de verko
pen door te zetten blijft
het merk echter voorals
nog vooral afhankelijk
van de 33 en 75.
De eerste spionagefoto's van
een compleet nieuwe 33 doen
al de ronde, maar de prestatie
daarvan zal nog zeker een jaar
op zich laten wachten, waarna
pas de 75 voor vervanging aan
de beurt komt. Eerst doet Alfa
het nog met een heringedeelde
33-serie, waarin ook voor ons
land de dit voorjaar getoonde
injectie versie wordt opgeno
men. Deze 1.7 I.E. vervangt de
1,5 Ti met carburateurs. Even
als die laatste levert de 1.7,
maar dan met brandstofinjec
tie en katalysator, een vermo
gen van 77 kW/105 pk. De
grotere motor beschikt over
meer trekkracht, maar dat
komt niet tot uiting in hogere
prestaties. Wel is de 1.7 I.E.
een paar procent zuiniger. De
motor is een afleiding van de
eerder ingevoerde 1,7 liter
krachtbron voor de sportieve
Quadrifoglio Verde-variant,
die als voorheen over twee
dubbele carburateurs blijft be
schikken en niet met katalysa
tor geleverd wordt. Het bete
kent dat nu ook de meest lu
xueuze 33-versie (want dat is
de 1.7 I.E) hydraulische, zelfs
tellende klepstoters heeft. De
uitrusting is uitgebreider dan
bij de voorgaande 1.5 Ti; be
halve elektrisch bediende ra
men voorin is voortaan tevens
centrale deurvergrendeling
standaard. Het heeft wel flin
ke gevolgen voor de prijs, die
op ƒ31.090,- is vastgesteld, zo'n
2,5 half mille duurder dan de
1,5 Ti en duurder zelfs dan de
Quadrifoglio Verde. Het overi
ge programma bestaat voort
aan uit 1.3-versies met een of
twee carburateurs, die een
flink stuk goedkoper zijn dan
de reeds genoemde 1.7 varian
ten.
SportWagon
Uiterlijk en interieur van alle
33-modellen zijn een ietsje ge
wijzigd, maar alleen de kenner
zal het opmerken. De voor
spoiler kreeg er een extra
kunststof randje bij, de dorpels
hebben kunststofverbredingen
en de grille een bovenrandje
dat in de kleur van de carros
serie wordt uitgevoerd. De 1,3
liter motoren krijgen dezelfde
verbrandingskamervorm als
de 1,7, die voor een efficiënte
re verbranding zorgt. Men
oordeelt hier kennelijk nog
steeds dat de 1,8 liter driecilin
der turbodiesel-versie niet bij
het sportieve imago van Alfa
zou passen, dus die versie blijft
gereserveerd voor Italië. Wel
krijgt de stationcarversie een
nieuwe kans. Tot nu toe werd
deze Giardinetta alleen gele
verd met anderhalve liter-mo
tor en vierwielaandrijving,
een erg kostbare uitvoering
(dik veertig mille) die nauwe
lijks aan de man te brengen
was. In plaats daarvan komt
nu de SportWagon, diezelfde
Giardinetta zonder vierwiel
aandrijving en met 1,3 S mo-
tor. In deze uitvoering komt |i
hij op ƒ27.400.-. een heel wat f
draaglijker prijs voor deze
fraaie (door Pininfarina omge
vormde) stationcar. Voor rela
tief geringe bedragen kunnen
centrale deurvergrendeling en
elektrische voorportierramen
als extra ingebouwd worden.
PETER FOKKER
Tot nu toe werd deze Giardi
netta alleen geleverd met an
derhalve liter-motor en vier
wielaandrijving, een erg kost
bare uitvoering (dik veertig mil
le). In plaats daarvan komt nu
de SportWagon, zonder vier
wielaandrijving en met 1.3 S
motor. In deze uitvoering komt
hij op 27.400,-.
FOTO: PR
Wie van echte open sport
wagens houdt, bij voor
keur van klassieke Britse
makelij, zal belang stellen
in het nieuws van Mor
gan. Jazeker, dat merk
dat nog auto's uit de vroe
ge jaren vijftig bouwt.
Daarmee wil de eigenzinnige
fabriek in Malvern Link ook
doorgaan, maar er zal dan toch
wel aan de modernste uitlaat
gas- en geluidsproduktie-eisen
voldaan moeten worden. Nu
hoeft dat in principe geen pro
bleem te zijn, daar Morgan
sinds jaar en dag motoren in
koopt van grote Britse mer
ken. Zo benutte men tot nu toe
de Ford Escort XR3 viercilin-
der van 1.6 liter voor de Mor
gan Plus 4 en de 3,5 liter
Rover-V8 die nog door Land
rover gebruikt wordt voor de
Plus 8. De Fordmotor moet nu
ook wijken voor een Rover-
produkt, waarbij het voor
Morgan vast een hele gerust
stelling zal zijn dat de overna
me van Rover door British Ae
rospace nu geheel rond is en
de toekomst van de motorleve
rancier dus verzekerd. Het be
tekent, zeker voor het zo ui
terst behoudende Morgan, niet
minder dan een revolutie. Niet
alleen meet de nieuwe Rover
motor voor de Plus 4 twee li
ter in plaats van 1,6 zoals de
Fordmotor, hij heeft ook nog
eens vier kleppen per cilinder.
De praktische achtergrond is
waarschijnlijk dat Morgan met
deze moderne krachtbron zon
der katalysator aan de Europe
se uitlaatgaseisen kan voldoen,
en zelfs aan de strenge Zwit
serse eisen op het gebied van
geluidsproductie. Dat had met
de Ford motor ook wellicht ge
realiseerd kunnen worden,
maar dan ten koste van het
vermogen dat toch al niet erg
ruim bemeten was voor de
zware en niet-gestroomlijnde
auto.'
De Rover zestienklepper
brengt juist aanzienlijk toege
nomen prestaties, met 103
kW/140 pk in het vooronder.
Genoeg voor een top van 190
km/u en waarlijk sportieve ac
celeratie (0-100 km/u in 7,5 se
conden). Daarbij is het ding
nog zuinig, men belooft ten
minste een gemiddeld ver
bruik van 1:12. Daarmee bena
dert de Morgan Plus 4 ineens
aardig de prestaties van de
Plus 8, bij een stukken gunsti
ger verbruik. En hij blijft be
langrijk goedkoper: als twee-
Dank zij de
Rover 16-klep-
per benadert de
Morgan Plus 4
ineens aardig de
prestaties van
de Plus 8, bij
een veel zuiniger
gebruik.
Er moet een samenhangend inzamelsysteem komen voor afge
werkte motorolie. Dit schrijft de Vereniging Milieudefensie in
een brief aan de overheid en de Bovag. Milieudefensie is bang
dat de komende tijd grote hoeveelheden afgewerkte motorolie
in de bodem of het riool terecht zullen komen. Aanleiding tot
die angst is een advies van de Bovag aan de 7300 aangesloten
garagebedrijven om olie van particulieren niet langer bij de af
gewerkte olie van de garages zelf te gooien. „Particuliere" olie
zou vaak met andere afvalstoffen als koelvloeistof vermengd
worden, waardoor de garagehouder extra moet betalen wanneer
hij de inhoud van zijn verzameltank naar een inzamelplaats
brengt.
Een all-road Daihatsu. Er is nog niet veel bekend van dit model
met codenaam X180, dat kleiner is dan de Daihatsu Rocky. In
Japan gaat-ie Feroza heten, hier misschien ook.
FOTO'S: PR
kendgemaakt. In Japan gaat-ie
Feroza heten, hier misschien
ook. De indruk wordt gegeven
dat het een all-road voertuig
is. om een typering uit Hon
da's motorfietsreeks te gebrui
ken. Dat is een voertuig dat
meer gericht is op het gebruik
op de verharde weg dan een
off-road, hoewel het toch naast
de weg nog aardig uit de voe
ten kan.
Aangepast dus aan de feitelij
ke situatie van de modale 4x4-
bezitter, die naar blijkt maar
zelden of zelfs nooit echt ge
bruik maakt van de terreinca
paciteit van zijn auto of motor
fiets (maar het stoere uiterlijk
zo mooi vindt). Daihatsu zegt
tenminste dat de Feroza een
sportief model zal zijn met zes-
tienkleps 1,6 liter motor en het
rijkarakter van een personen
auto. Het model moet het gat
opvullen tussen de kleine ter
reinwagen (lees: Suzuki Samu-
73.975.-. De produktie van de'
nieuwe Plus 4 versie is al eni
ge tijd geleden begonnen, toch
kunnen we het nieuws voor
1989 noemen; als u er nu één
bestelt heeft u hem op zijn best
volgende zomer.
Daihatsu Feroza
Dit najaar, tijdens de autoten
toonstelling van Birmingham,
zal Daihatsu een nieuw soort
4x4-model voorstellen. Er is
nog niet veel van dit model
met codenaam X180, kleiner
dan de Daihatsu Rocky, be-
ADVERTENTIE
rai) en de volwassen modellen rent voor de Suzuki wordt, wijderen is om er een cahi
(waartoe dan de eigen Rocky geen ware vierpersoonsauto van te maken. In Ned C
gerekend wordt). Wij zelf hou- dus. Wel een leuk en sportief zou de nieuwe Daihatsu
den het er meer op dat de Fe- ding, met een kunststof dakop- volgend jaar verschijnei
roza in formaat een concur- bouw die gemakkelijk te ver- PETER FO
(^roenen^
(ADVERTENTIE)
Maak een proefrit in de vernieuwde Alfa Romeo 33
Vondellaan 45 Leiden. Telefoon 071-769303
Alfa Romeo deale^
OPNIEUW VERDWIJNT BIJ TROUWEN WAT FRANJE
DEN HAAG Het past
een beetje in de verande
rende trouwcultuur. Trou
wen wordt steeds minder
plechtig: het „aanplak
ken" van voorgenomen
huwelijken is er niet meer
bij en nu lijkt ook het bij
na traditionele plaatsen
van de handtekeningen
door getuigen te gaan ver
vallen. „Een echte functie
heeft het aanwezig zijn
van getuigen bij een hu
welijk niet meer. Da's
voorbij, in feite kan het
gewoon zonder getuigen.
Maar juist omwille van de
traditie en omdat veel
mensen toch nog hechten
aan dat plechtige, hoeft de
getuige voor ons niet hele
maal te wijken".
Secretaris W. de Jongh van de
Nederlandse Vereniging van
Ambtenaren van de Burgerlij
ke Stand (NEVABS) heeft het
over een „verouderd -insti
tuut", dat naaste familieleden
of goede vrienden bij een hu
welijksvoltrekking op het
stadhuis aanwezig zijn en ac
tief als getuige optreden. Toch
stelt de wet die voorwaarde
nog steeds. Een huwelijksakte
dient minimaal twee namen
en handtekeningen van getui
gen te bevatten om geldig te
zijn.
Er is echter een goede kans
dat de regels wat worden ver
soepeld en dat alleen nog
bruidsparen die daar prijs op
stellen getuigen mee kunnen
nemen. „De bedoeling van het
meenemen van getuigen bij
een huwelijk was vroeger dui
delijk", zegt De Jongh, „Ach
teraf moest via die getuigen
het bewijs geleverd kunnen
worden dat een huwelijk in
derdaad voltrokken was. Van
daag de dag is dat overbodig,
ik zou niet weten wanneer
men voor het laatst via getui
gen heeft moeten bewijzen dat
twee mensen met elkaar ge
huwd waren". We hebben de
bewijzen in de vorm van een
akte van de burgerlijke stand,
bovendien wordt alles opgesla
gen en in het bevolkingsregis
ter verwerkt. Die getuigen
kosten onnodig geld, bezorgen
zinloze arbeid", zegt De Jongh,
tevens directeur van de Dienst
Burgerzaken van de gemeente
Den Haag.
Staatssecretaris Korte-Van
Hemel van justitie kreeg begin
dit jaar van de staatscommis
sie-Mulder het advies sommige
oeroude bepalingen te moder
niseren, waaronder de akte
van de burgerlijke stand. De
Jongh en de meeste leden van
de NEVABS erkennen de
schaduwkant van een comple
te afschaffing van de huwe-
lijksgetuigen. Een beetje cere
monieel bij het trouwen wordt
immers door velen op prijs ge
steld.
Dat beseft ook prof.mr. W.M.
Kleijn, hoogleraar burgerlijk
en notarieel recht aan de
Rijksuniversiteit Leiden. „Ie
dereen die dat wil moet nog
gewoon met vier getuigen
kunnen aankomen. Maar het
wegnemen van de verplich
ting is een stroomlijning die ik
alleszins toejuich. Ook in het
notariaat bestaan al een paar
jaar goede ervaringen met het
afschaffen van de getuigen-
plicht bij het vaststellen van
huwelijkse voorwaarden. Bij
een notariële akte krijg je im
mers een stroom van juridi
sche taal over je heen; een ge
tuige zal zich achteraf hooguit
herinneren dat de betrokke
nen getekend hebben, maar
waarvoor, dat weet hij niet
meer. In het notariaat wordt
tegenwoordig bijna alleen nog
gebruik gemaakt van getuigen
als het om testamenten en
soortgelijke zaken gaat. En het
werkt prima".
Vorige eeuw
De wetswijzigingen rond de
getuigen bij de notariële akte
zijn indertijd door de volks
vertegenwoordiging zonder
problemen aanvaard; Kleijn
verwacht dat dat ook met de
nieuwe plannen voor het trou
wen-zonder-getuigen het geval
zal zijn.
Daarmee zal een eind komen
aan een verplichting die in de
vorige eeuw is ingevoerd. De
wetgever heeft toen alle akten
van ambtenaren van de bur
gerlijke stand tot „authentieke
akten" verklaard. Om die een
wettig en formeel karakter te
geven waren getuigen nóodza-
kelijk. „Vroeger zat de notaris
nog op de markt. Daar ging je
heen om een stuk te laten op
maken; omdat de mensen
4 vaak nog analfabeet waren
was het heel nuttig er een ge
tuige bij te hebben. Die situatie
is veranderd en tevens is het
gevaar niet meer zo groot dat
akten verloren gaan, zoals bij
voorbeeld bij de watersnood
ramp in Zeeland gebeurde. Als
alles weg is dat als bewijs voor
een huwelijk dient, is het han
dig als je getuigen kunt oproe
pen die kunnen verklaren dat
het huwelijk is gesloten. Ik zie
zo'n ramp niet meer zo gauw
gebeuren. Ja, als op een Ne
derlandse ambassade in het
buitenland een huwelijk wordt
geregistreerd en bij een volk
soproer de bewijzen daarvan
worden gestolen. Ook bij een
brand kunnen dergelijke com
plicaties optreden", aldus prof.
Kleijn. Maar hij wijst er op dat
gegevens van de burgerlijke
stand op meer dan één plaats
staan geregistreerd, zoals bij de
belastingdienst.
Bodes
Dat ook in kringen van ge
meente-ambtenaren de roep
om vereenvoudiging van de
huwelijksakte wordt gehoord,
heeft te maken met het stre
ven naar efficiency. Ambtena-
Het meenemen van getuigen voor een huwelijkssluiting is straks wellicht niet meer verplicht
de mogelijkheid moet blijven bestaan.
FOTO: CEES VI j
ren dienen nu nog alle gege
vens van de getuigen over te
nemen op de huwelijksakte.
Komen er andere getuigen,
dan moeten de gegevens weer
worden veranderd. Sommige
getuigen komen zelfs helemaal
niet opdagen, wat meestal nog
een grotere chaos tot gevolg
heeft. De Jongh: „Het komt
steeds vaker voor dat gemeen
te-ambtenaren als getuige fun
geren, sommige bodes op het
stadhuis zijn al bij duizenden
huwelijken getuige geweest.
Omdat het nou eenmaal moet,
't is een paskwil, niet meer
van deze tijd, overbodig. Het
bruidspaar dat 's morgens sa
men op de bus stapt naar het
stadhuis om de formaliteiten
even af te ronden zal er geen
behoefte aan hebben".
Zo wordt steeds meer huwe
lijksfranje weggeknipt. De ge
beurtenissen in de trouwzaal
worden soberder. Meer en
meer bruidsparen geven te
kennen geen behoefte te heb
ben aan het praatje van de
ambtenaar, een wens die vol
gens De Jongh door de meeste
ambtenaren „in dank" wordt
genoteerd.
Prof. Kleijn: „Het schri
van een kille huweliji
monie? Onzin. Iederei.
dat wil mag toch stra'
getuigen meenemen? Ni
hoeft het sentimentele
te missen".
Volgens De Jongh hot
ook geen vrees te bestal
over enkele decennia vi
huwelijk niets meer o i
„Het aantal huwelijken
weer toe, dus wat dat
zie ik het niet somber i
ARJEN VAN DEI
De poging van vlieginstruc-
teur Henk Brink om een
hete-luchtballon op te laten
stijgen met vijftig mensen
aan boord, is geslaagd. Gis
teravond maakte de Nashua
Number One een tochtje van
een kwartier en landde zon
der problemen. Hiermee ver
dienen Brink en de ballon
een vermelding in het Gui-
ness Book of Worldrecords.
De weersomstandigheden
voor de tocht waren na
maanden wachten gister
avond eindelijk gunstig. Na
een laatste geslaagde proef
vlucht 's morgens met 25
mensen, kreeg de organisa
tie van de recordpoging toe
stemming van Rijkslucht
vaartdienst om het dan
maar eens te proberen. De
passagiers, die bijna alle
maal al ruim een jaar wis
ten dat ze mee mochten bij
het groene licht van de
Rijksluchtvaartdienst, wer
den inderhaast opgetrom
meld.
LELYSTAD „Nee echt,
ik ben niet zenuwachtig',
zegt Marionne Dubbeld
voor het vertrek. Ze is een
onderdeeltje van de le
vende ballast doordat ze
ruim een jaar geleden een
kaartje instuurde naar het
programma „De eerste de
beste' waarna ze werd in
geloot. Ze zegt het hele
gebeuren geweldig te vin
den. „Ik zie wel wat er
gaat gebeuren'. En als de
ballon nou eens door de
zuidoostwind in Noord-
Holland terecht komt?
„Geen probleem', lacht ze.
„Dan ben ik vlak bij
huis".
Algemeen directeur Carl Tho
mas van sponsor Nashua vind
het allemaal wel een beetje
spannend. Een record-poging
die twee jaar voorbereiding
heeft gekost, en waarbij ook
nog eens vijftig mensen het ri
sico lopen niet helemaal onbe
schadigd naar huis te gaan, tja.
Daarbij is het nog helemaal
niet zeker of het immense ge
vaarte (totale hoogte ruim 46
meter, inhoud 24 miljoen liter
lucht) wel van de grond zal
komen. „Maar toch, het is fan
tastisch. Voor ons is dit soort
een bekroning". Enthousiast
volgt hij de verrichtingen rond
de half-opgeblazen ballon.
Gaat zelf overigens niet mee
de lucht in. Een tikkeltje spij
tig op zijn buik kloppend: „Ik
zit niet onder de limiet van ze
ventig kilo".
De wat lichtere passagiers be
staan, naast de vijfkoppige be
manning onder leiding van re
cord-vreter Henk Brink, uit de
Eerste-de-beste-inzenders, za
kenrelaties van Nashua en
personeelsleden van het be
drijf. Voor het vertrek krijgt
iedereen nog instructies. „Dus
denk eraan, bij het fluitsignaal
houdt iedereen z'n mond zodat
de bemanning elkaar kan ver
staan. Voelt iemand zich niet
goed, meldt dat eerst bij ons en
ga dan zitten, eventueel met
het hoofd tussen de knieën. En
bij de landing: handgrepen
vasthouden, door de knieën
zakken en handjes binnen
boord, begrepen?". Een in
stemmend gemompel.
De lucht in
Dan is het zover. Het is juist
acht uur geweest, de ballon is
vol met hete lucht en er waait
een zacht briesje. Alles klaar
om de vijftig ongeduldige
mensen in de uit twee verdie
pingen bestaande mand te la
ten klimmen. Zwijgend
worden de manden bestormd.
Hup, over de rood-fluwelen
rand. Schouder tegen schouder
blikken de 45 vrijwilligers
licht uitdagend in de ogen van
de achterblijvers. Er wordt iets
gemompeld over „sardientjes
in blik" en „hoezo kniebuigin
gen?" Weer even wachten.
Dan maar naar de vijf kleine
re ballons kijken die de Nas
hua Number One zullen bege
leiden.
Nog tamelijk onverwacht,
schijnbaar moeiteloos, komt
het gevaarte los van de grond.
Gejuich, en wuiven naar de
achterblijvers. Langzaam stijgt
de ballon enkele meters, van
luchtziekte heeft niemand last.
En zelfs aardappelvelden zijn
interessant wanneer je ze en
kele meters pal beneden je
ziet. Flevoland hééft iets van
uit de lucht. „Hebben jullie
nou het gevoel dat we een re
cord breken", vraagt een rood
harige vrouw onverwacht. Dat
heeft niemand. „Maar wel een
persoonlijk record", zegt er
eentje.
Na een kwartiertje lijkt de
reuze-ballon weer te gaan da
len. Een collectieve - teleurge
stelde - zucht wanneer dat in
derdaad het geval blijkt. Maar
een landing is ook spannend,
en een pasgemaaid maisveld is
al in zicht. Bovendien is de
eerder vertrokken ballonvaar
der met z'n éénmansballon
precies op dat veld geland en
de Nashua glijdt recht op hem
af. „Theo, ga weg!", roept een
bemanningslid. „Theo, ga
weg!", gillen negenenveertig
anderen. Waarna accuut ge
probeerd wordt een kniebui
ging te maken. Gelukkig stui
tert de mand enkele tientallen
meters voor de slappe ballon
op de grond. Bonst/zweeft nog
wat door, maar van gevaar is
geen sprake meer.
Champagne
De karavaan met volgauto's
heeft de grote ballon binnen
de kortste keren bereikt.
Champagne wordt aangedra
gen, iedereen krijgt een slokje.
De kersverse ballonvaarders
giechelen, ze mogen de mand
niet uit omdat de ballon an
ders weer de lucht zou ingaan.
Een paar minuten later wordt
de tweedelige mand langzaam
op z'n kant gelegd. Even lang
zaam vallen de passagie
elkaar heen. Er wordt j
terd, gesteund en gei
„Die landing was het ml
zegt passagier Hans M
wanneer hij weer vaste
onder zijn voeten heeft
ELLIS WIE!
