kolkende Nijl neemt bezit
fan uitgedroogd Soedan
INTERLUBKE
MAAKT PLAATS VOOR
INTERLÜBKE.
Onbuigzame legerleiders
storten Burma in verderf
Robin Hood
regeert in de
sloppen van Rio
IJzeren vuist' tegen Palestijnen
NORME SCHADE, WATER STIJGT NOG STEEDS
Aanval
partij
blad op
Dubcek
duinrell
DAT IS KORTING VOOR KENNERS.
stoutenbeeH
in; jitenland
£cicbc6oiuant
donderdag 11 augustus 1988 pagina 5
ië telt nu drie
(iljard inwoners
KYO Sinds gisteren wo-
i er in Azië drie miljard
usen. Dat heeft een groep
atische volksvertegenwoor-
ers berekend aan de hand
statistieken van de Vere-
e Naties. De Japanse mi-
ter van landbouw, Takashi
heeft verklaard dat de
van de drie miljardste
„„..m om 04.47 uur Neder-
is dse tijd moet zijn over-
s reden. De berekeningen
.'l elen op de jongste bevol*
*-jsschatting van de Vere-
Je Naties, die wil dat de
5 de op 1 juli vijf miljard 111
joen bewoners had. In Azië
int zestig procent van die
2 reldbevolking.
JERUZALEM De Is
raëlische premier Shamir
heeft gezegd dat Israel
een „ijzeren vuist" zal ge
bruiken tegen pogingen
een onafhankelijke Pale
stijnse staat te stichten in
de bezette gebieden. Israel
zal elke pogingen van
dergelijke „ideeën van
idioten" verhinderen. Ook
tegen de vorming van een
regering-in-ballingschap
zal worden opgetreden.
Shamir wees tijdens de specia
le zitting van de Knesset in
Jeruzalem de internationale
eisen voor Palestijnse zelfbe
schikking van de hand als
„hypocriet en zonder beteke
nis". Het debat werd georgani
seerd naar aanleiding van de
recente Jordaanse stappen om
de wettelijke en bestuurlijke
banden met de Westelijke Jor-
daanoever te verbreken. Sha
mir riep de Palestijnen in de
bezette gebieden op de opstand
te beëindigen. Ze zouden
moeten streven naar „echte
onderhandelingen over vrede"
met Israel, en niet praten in
„leugens en schijn-onderhan-
delingen".
PLO-leider Arafat heeft zich
in een eerste openbare reactie
op de recente Jordaanse stap
pen ten aanzien van de Jor-
daanoever ingehouden woe
dend getoond. Arafat deed zijn
uitspraken in een interview
met een Saudische krant. „De
PLO was niet van te voren ge
raadpleegd en ook niet offi
cieel op de hoogte gesteld toen
de Jordaanse beslissing werd
aangekondigd, terwijl de PLO
de partij is die direct betrok
ken is bij deze zaak", zo liet
Arafat zich ontvallen. Andere
Arabische landen, die wel op
de hoogte waren van de Jor
daanse plannen, hebben Ara
fat evenmin ingelicht.
Rebellen vallen
leger Angola aan
CHAMUTETE De
Unita, de anti-marxisti
sche rebellenbeweging
in Angola zegt gisteren
bij een aanval 35 Ango
lese soldaten en 15 Cu
baanse militairen te
hebben gedood; De aan
val vond plaats in Cha-
mutete, waar het natio
nale leger een basis
heeft. De Unita wil met
de aanval onderstrepen
niet mee te doen aan
het staakt-het-vuren
tussen Zuidafrika en
Angola, omdat de Unita
niet aan de vredeson
derhandelingen mocht
deelnemen.
Italië levert
ex-kampbeul uit
ROME Italië heeft de 75-jarige ex-
kampbeul Anton Malloth uitgeleverd
aan West-Duitsland. De vroegere SS-
bewaker van het concentratie-kamp
Theresienstadt zal terecht moeten
staan wegens oorlogsmisdaden. We
gens zijn misdaden in Theresienstadt
werd Malloth in 1948 door een
Tsjechoslowaakse rechtbank bij ver
stek ter dood veroordeeld. Ook in
Oostenrijk werd hij gezocht. Malloth
werd bijna een week geleden in Me-
rano in het Italiaanse Zuid-Tirol aan
gehouden. Toen hij hoorde dat hij
naar Duitsland uitgewezen zou
worden, meldde de ex-SS-er zich
meteen ziek. De gevangenisartsen
stuurden hem echter na een kort on
derzoek naar zijn cel terug.
MARTOUM De Nijl
ift zich tegen Sudan en
ir hoofdstad Khartoum
teerd. Enorme wolk-
20|!uken, waardoor de af-
open week al zes keer
veel regen is gevallen
normaal gesproken tij-
1*|is de gehele regenpe-
lojde, hebben het peil in
rivier tot een kritiek
$eau doen stijgen. Het
«potste deel van Khar-
is al overstroomd
<jbr het kolkende Nijl-
ter. De ravage is
>rm. En het water stijgt
g steeds.
5 dat het jarenlang minimaal
2 »gend heeft, kon'de keihar-
29 yodem de enorme hoeveel-
22 en regenwater niet ver
ken. Een „catastrofe", een
8 [antische ramp" zijn dan
de kwalificaties door
jorganisaties over het lot,
Sudan sinds eind vorige
jk heeft getroffen.
u|&oofdstad Khartoum ligt in
loorden van Sudan en ligt
Ie plaats waar de Blauwe
de Witte Nijl samenstro-
i. De Blauwe Nijl, die dui-
3{den kilometers oostelijk
de Witte Nijl in Etiopië
ringt veroorzaakt ook
overstromingen in het
loosten van Sudan. De ge-
ten noorden van de
handelsstad Khartoum
den eveneens ernstig door
water bedreigd.
ikens en tenten
bnisaties als Mensen in
pd, de Stichting Oecumeni-
Hulp, Artsen zonder
(nzen en het Rode Kruis
len groot alarm geslagen.
Nederlandse regering heeft
miljoen gulden beschik-
gesteld. Herman van
in van de SOH: „Wat voor-
lodig is zijn dekens en ten-
Slachtoffers van de watersnoodramp in Khartoum verdringen zich op een hoog en drogergelegen spoorbaan.
ten, maar ook medicijnen te
gen verwachte epidemieën.
Het vervoer is echter heel
moeilijk. De wegen zijn ge
blokkeerd en daarom worden
waarschijnlijk droppings uitge
voerd met vliegtuigen vanuit
Kenya".
Omdat het rampgebied mo
menteel geïsoleerd ligt worden
voedseltekorten verwacht; de
prijzen van de produkten die
nog in de stad zijn, zijn met
grote sprongen gestegen. Het
tekort aan drinkwater is nu
reeds een groot gevaar voor de
volksgezondheid.
Artsen zonder Grenzen heeft
vandaag een team van tien
vrijwilligers op weg gestuurd
naar het getroffen gebied.
Woordvoerder Roel Padt: „We
hadden al veel van onze men
sen in Sudan zitten; het land is
eigenlijk een continue ramp.
De stad Khartoum is vanwege
de hulp opgedeeld in gebieden
en wij hebben een deel waarin
50.000 vluchtelingen zitten. De
eerste taak is het opzetten van
gezondheidsposten; we houden
er rekening mee dat slachtof
fers diarree hebben en dat
Herstellen
Khartoum zal ongetwijfeld ja
ren nodig hebben van de ramp
te herstellen. De Oostafrikaan-
se handelsstad begon ander
halve eeuw geleden aan een
grote bloeiperiode, mogelijk
gemaakt door haar strategi
sche ligging langs de oevers
van de Witte en Blauwe Nijl.
In 1823 was het nog een een
voudige Egyptische leger
plaats. De bloeiperiode begon
toen de beroemde „Afrika-
vreter" Lord Kitchener in
1898 de stad onder handen
nam. Hij liet monumentale
panden en paleizen optrekken
en parken inrichten. De recht
hoekige wijken, werden zoda
nig doorkruist door de hoofd
wegen, dat de plattegrond van
de stad geleek op de Britse
„Union Jack".
Niet alleen in militair opzicht
een strategisch punt, ook als
handelscentrum bleek het
knooppunt Khartoum een
schot in de roos. Ivoor, gum,
koffie, struisveren (geliefd op
dameshoeden) en goud werden
in Khartoum verhandeld en
veelal stroomafwaarts naar
Port Said, Alexandrië en Cairo
vervoerd en van daaruit naar
Europa.
Voortdurende binnenlandse
onenigheid en wijzigingen in
de (koloniale) wereldpolitiek
en mondiale handelsstromen
hebben van Khartoum een
symbool van vergane glorie
gemaakt. De stad is zwaar
overbelast door honderddui
zenden, misschien wel meer
dan een miljoen vluchtelingen;
vooral plattelanders die de
burgeroorlog tussen het rela
tief rijkere islamitische noor
den en het zwakke christelijke
zuiden ontvluchten.
Egypte
Ook vluchtelingen uit het
zuidoostelijk gelegen Etiopië
en het westelijke Tchad heb
ben veelal hun moeizame weg
naar Khartoum gevonden. De
nieuwkomers vestigden zich in
uitgestrekte krottenwijken,
aan de lager gelegen randen
FOTO: AP
van de stad. Elektriciteit is er
niet, de watervoorziening ge
brekkig en riolering- en afwa
teringsystemen toekomstdro
men.
Directe noodhulp voor een on
schatbaar aantal straatarme
mensen lijkt al een schier on
mogelijke aangelegenheid,
maar wie durft te denken aan
de gigantische wederopbouw
van het getroffen gebied en de
eens zo glorierijke stad?
Wrang, maar waar: in Egypte
ziet men de vloedgolf van de
Nijl met minder kopzorgen
aankomen. In Cairo maakte
men zich juist al maanden zor
gen over de lage waterstand
van de rivier. Dat had immers
tot gevolg dat landbouwgebie
den niet regelmatig over
stroomden en uitdroogden; dat
viskwekerijen gevaar liepen;
dat bij de Assoean-dam niet
voldoende elektriciteit kon
worden opgewekt en dat eeu
wenoude fundamenten van
monumenten verkruimelden:
de uit steen gehouwen Toeth-
mosis III in Luxor kan nu
echter zijn borst nat maken.
JOOS PERSOON
PRAAG Het Tsjechi
sche partijblad „Rude Pra-
vo" heeft gisteren in een
paginagroot artikel een
ongekend felle aanval ge
daan op Alexander Dub
cek. Het blad hekelt de
gewezen partijleider om
de steun die hij heeft uit
gesproken aan de glasnost
(openheid) van Sovjet-lei
der Gorbatsjov.
De aanval op Dubcek komt
enige dagen voor de twintigste
verjaardag van de invasie van
het Warschaupact in Tsjecho-
slowakije. Met die inval maak
ten de tanks van de Sovjetunie
op 20 augustus een einde aan
de „Praagse Lente", de door
Dubcek geleide hervormings
beweging.
Rude Pravo schrijft dat Dub
cek in 1968 de kant koos van
rechtse opportunisten en he
den ten dage een pion is in
handen van reactionaire krin
gen. Volgens het partijblad
was Dubcek „geen pionier van
democratische hervormingen
in partij en samenleving. Hij
was mede-verantwoordelijk
voor een autocratische regeer-
stijl die zijn weerga niet ken
de. Hij eigende zich het recht
toe om voor de hele partij te
besluiten op de meest noodlot
tige momenten". Het blad stelt
Dubcek indirect verantwoor
delijk voor de Sovjet-interven
tie van 1968.
99
99
RIO DE JANEIRO In Rio de Janeiro, een stad met
negen miljoen inwoners, leven armoede en overvloed
zij aan zij. De moderne Robin Hood draagt rubber san
dalen, een honkbalpet en een Uzi-geweer. Hij houdt
zich op in het woud van krotwoningen dat de hellin
gen van de prachtige bergen van de stad bedekt. Robin
Hood en zijn mannen heten tegenwoordig „Hairy", of
„Buzunga", „Half-Kilo" of „Speakeasy" en ze handelen
in drugs.
Sinds de toenemende internationale druk om de cocaïneproduk-
tie en -handel in Colombia, Bolivia en Peru te bestrijden, beleeft
Brazilië een opleving als cocaïne-land. En hoewel de nieuwe
benden niet bepaald toonbeelden van goedertierenheid zijn, heb
ben zij de bevolking van de sloppenwijken toch achter zich we
ten te krijgen. Door afwisselend angst te zaaien en gunsten te
verlenen, hebben zij overal op de berghellingen hun eigen mini-
republiekjes gevestigd, waar zij door de welwillende bevolking
worden geholpen en verborgen.
De bandieten worden vereerd als helden. Toen onlangs een
drugsdealer in één van de grotere „shantytowns" stierf, waren
er tweeëntwintig bussen nodig om de mensen naar zijn begrafe
nis te vervoeren. In dezelfde wijk kwam de bevolking in op
stand nadat de politie een veroordeelde drugsbaron had overge
plaatst naar een bijzonder zwaar beveiligde gevangenis. Woe
dende inwoners van de wijk Rocinha kwamen de berg af, gooi
den stenen en versperden een tunnel. Omgekeerd zijn de drugs
dealers ook niet te beroerd om de bewoners van de „favelas"
(sloppen) de helpende hand te bieden. Toen de politie mensen
wilde verwijderen van een door hen illegaal in bezit genomen
stukje grond, schoten bewapende drugsdealers te hulp.
Outlaws
In wetenschappelijke studies over de bandieten van het Wilde
Westen, concludeerde men dat de „outlaws" afkomstig waren
uit de laagste sociale klassen. Hun misdadige leven was een
vorm van verzet tegen de sociale onderdrukking. De stap van
arm maar gehoorzaam, naar rijker en misdadig zou een politieke
zijn. Hoe de verklaring in het geval van Rio ook zou luiden, de
invloed van de bandieten neemt toe. Minstens dertig wijken
zouden door dealers worden geregeerd.
„Rio de Janeiro, koninkrijk van de misdaad", zeiden de kranten
in vette letters. „Bayrut is er niets bij". Dat was in juni en on
middellijk daarop togen driehonderd man politie en militairen
naar de sloppenwijk Rocinha, waar eerder opstanden waren. De
inval werd in alle vroegte uitgevoerd, maar de troepen slaagden
er echter niet in meer dan één van de leden van een gezochte
driemanschap te pakken te krijgen.
Een beetje liefdadigheid van de kant van de dealers doet veel
goed in wijken als Rocinha. Zo kreeg Rocinha eens een samba
orkestje en een geluidsinstallatie. Verder zorgt de onderwereld
voor het handhaven van de orde op plaatsen waar de politie niet
meer durft te komen. De dertigjarige Carlos zegt hierover: i
„Toen het driemanschap hier nog de baas was, hoefde je nergens 1
bang voor te zijn". Q
De drugsdealers bestreden niet alleen de misdaad, maar hadden 1
ook hun eigen rechtspraak. Flavio, een andere inwoner, vertelt:
„Er was een echt beklaagdenbankje. De uitspraak werd ter
plekke gedaan en soms ging men dan over tot executie".
Verbeteringen
Nu de overheid zich serieus wil bezighouden met de drugsben
den, is er al wel iets veranderd. Van hogerhand is bijvoorbeeld
toegezegd dat een school waarvan de bouw al drie jaar stil ligt
eindelijk wordt afgemaakt. Voorts is bijna tien miljoen gulden
uitgetrokken om de wegen en rioleringen te verbeteren. Het is
echter maar de vraag of de belangstelling die de overheid nu
heeft opgevat voor de problemen in de „favelas" door zal drin
gen tot de bevolking. Een lid van het stadsbestuur: „In het ver
leden heeft de regering zich nooit verantwoordelijk gevoeld
voor de toestand in de sloppen. Rio de Janeiro wordt nu gecon
fronteerd met de dure gevolgen van die nalatigheid".
MAC MARGOLIS
(c) The Times
(ADVERTENTIE)
STUNTS VAN DE BOVENSTE PLANK
- Op Duinrcil presenteert Choq dc "American Eagles"
High Diving Show uit Hongkong, met bloedstollende
capriolen. Ineen wervelende showduiken internationaal
vermaarde artiesten van een 30 meter hoge stellage in
klein bad. Met salto's, als clowns, ja zelfs
Info: 01751-14765
brandend!
Jannen zijn niet zachtaardig genoeg"
HiyïEVE Er zouden vermoedelijk minder lesbiennes en ho-
ielen zijn, als mannen aardiger waren voor vrouwen en
Ier bezorgd over hun seksuele prestatie. Dat staat in een
ort van de Verenigde Naties over de problemen van seksue-
425i>inderheden. Volgens opsteller Jean Fernand-Laurent heeft
haatschappij het verschil tussen de seksen teveel benadrukt.
is meer dan waarschijnlijk dat het doordrukken van de
jnelijke suprematie op veel vrouwen een storend effect heeft
id en dat er minder lesbiennes zouden zijn als mannen meer
lacht en tact zouden hebben. Ook zou er minder impotentie
imoseksualiteit zijn als mannen niet het gevoel hadden sek-
veel te moeten presteren".
1 incering pendel stap dichterbij
'E CANAVERAL Het Amerikaanse ruimtevaartbureau
>A is vol vertrouwen dat het ruifriteveer Discovery eind sep-
ber kan worden gelanceerd. Nadat gisteren een ontbran-
sproef met de drie hoofdraketmotoren .slaagde, moet de
8 >A alleen een klein heliumlek dichten. Daarvoor moet een
worden gezaagd in de aluminiumwand van het veer. Dat is
nige manier waarop een monteur met zijn armen bij de lek-
de leiding kan komen. De methode is omslachtig, maar de
e andere oplossing zou zijn de Discovery naar de hangar te
le rijden, hetgeen een vertraging van twee maanden ople-
De Discovery zal het eerste veer zijn dat na de ontploffing
uï Challenger in januari 1986 de ruimte wordt ingeschoten.
(ADVERTENTIE)
Interlübke maakt plaats voor InterlUbke. Maar voordat we u die nieuwe
collectie kunnen laten zien, maken we er ruimte voor. Dus zullen we
afscheid moeten nemen van de laatste Interlübke meubelen. Die nu
heel voordelig van eigenaar kunnen wisselen. Meer hoeven we de ken
ner niet te vertellen. Alleen In leiderdorp.
NET N TIKKELTJE EIGENZINNIGER
Leiderdorp: Meubelplein 1. tel: 071 - 899 323. Donderdag koopavond. Maandagochtend gesloten.
In volle zee rapporteerde de uitkijk vijf zeilen. Het eskader
recht op de Hollandse schepen aan; blijkbaar zijn het vijan-
te vaartuigen, die de strijd zoeken. Robert Janszoon besluit
J risico's te nemen en geeft het bevel de kleine vloot ge-
I I itsklaar te maken. Van de campagne af geeft hij zijn korte,
^^elijke bevelen. „Loefbrassen aan", commandeert hij en be-
>n, aan dek, geven de kwartiermeesters de bevelen onmid
dellijk door. Wanneer alles gereed is en allen op hun post staan,
dreunt ook reeds het eerste vijandelijke salvo. Een dikke kruit
damp onttrekt de schepen even aan het gezicht, maar de Hollan
ders laten zich er niet door uit het veld slaan. Ze zijn op alles
voorbereid en langzaam drijven de schepen dichter bij elkaar.
Bewapend met pieken, sabels, bijlen en musketten staan de ma
trozen van Robert Janszoon gereed om de vijand te enteren.
ONLUSTEN BEREIKEN BLOEDIG HOOGTEPUNT
(Vervolg van de voorpagina)
DEN HAAG Veertig
jaar na de onafhankelijk
heid van Groot-Britannië
en 26 jaar nadat het leger
een staatsgreep pleegde,
lijkt de bevolking van
Burma schoon genoeg te
hebben van de toestand
in het land. De onlusten
lijken vooralsnog een
bloedig hoogtepunt te
hebben bereikt.
Al vijf maanden is het onrus
tig in het land dat ingeklemd
ligt tussen de Volksrepubliek
China, India, Thailand en de
Golf van Bengalen. Het af
treden, eind vorige maand,
van de autocratische Bur-
maanse leider Ne Win, die
werd opgevolgd door de ge
hate Sein Lwin lijkt de be
volking niet tot rust te heb
ben gebracht.
Van Mandalay in het noor
den en Moulmein in het oos
ten tot in de hoofdstad Ran
goon zijn betogers massaal de
straat op gegaan om hun on
genoegen kenbaar te maken
over het repressieve bewind
in Burma en de steeds ramp
zaliger worden economische
toestand.
Uit de naar het Westen door
sijpelende berichten valt op
te maken dat de bevolking
nu tot grote offers bereid is
om een einde te maken van
het huidige bewind. Waar
schijnlijk honderden mensen
zijn de afgelopen dagen om
het leven gekomen tijdens
hardhandige confrontaties
met leger en politie.
Het is niet voor het eerst dat
de bevolking in Burma de
straat op gaat maar alle teke
nen wijzen er op dat het de
regering nu heel wat meer
moeite zal kosten de opstand
te onderdrukken. Kort na de
staatsgreep van 1962, on
taardden protesten van stu
denten tegen de strenge re
gulering van de universitei
ten in bloedige rellen, die
werden onderdrukt door met
machinegeweren bewapende
militairen.
Edelstenen
De onvrede met het regime
wordt verergerd door de
steeds verslechterende econo
mische toestand. De werk
loosheid neemt toe, de prijzen
stijgen schrikbarend en er is
zelfs een tekort aan voedsel.
Al deze factoren maken dat
de studenten niet meer alleen
staan. Voor het eerst hebben
andere bevolkingsgroepen
zich bij de studenten aange
sloten en nemen zij deel aan
de aanhoudende protestacties
en demonstraties.
In potentie is Burma een rijk
land en lijkt niet veel nodig
te hebben om ooit weer wel
varend te worden. Toen Ne
Win in 1962 zijn staatsgreep
fdeegde was Burma een be-
angrijke exporteur van rijst.
Het teakhout van Mount
Pegu is het beste ter wereld.
In de heuvels liggen robij
nen, saffieren en prachtige
jade bij wijze van spreken
voor het oprapen.
Volgens sommige optimisten
zijn alleen de olie- en gas
voorraden in het Midden-
Oosten omvangrijker dan
wat in Burma in de grond zit.
Desondanks is het land in
middels afgezakt naar de ne
gende plaats van de lijst met
armste landen. De zwarte
markt is het enige succesvol
le onderdeel van de econo
mie. Teakhout, rubber, jade,
edelstenen en heroïne stro
men de grens met Thailand
over. Vanuit dat land komen
allerlei luxe artikelen, van
shampoo en zeep tot sterke
drank en elektrische appara
ten, Burma binnen.
Bankbiljetten
De huidige onrust begon ei
genlijk al in september vorig
jaar toen studenten de straat
opgingen uit protest tegen
het plotseling waardeloos
worden van alle grotere
bankbiljetten. Toen bleven
burgers uit angst nog binnen
en werden de rellen snel on
derdrukt. In maart sloten an
dere delen van de bevolking
zich bij de betogingen aan en
de oproerpolitie en het leger
moesten worden ingescha
keld om de zaak onder con
trole te brengen. Ruim twee
honderd mensen verloren
hierbij het leven.
Aangenomen mag worden
dat de vele minderheden die
Burma kent, zoals de Karen,
Shan, Kachin, Palaung, Ka-
renni en Wa, van deze gele
genheid gebruik maken zich
eveneens te roeren. Deze vol
ken, die voornamelijk wonen
in het onherbergzame noor
den en oosten van het land,
vechten al meer dan veertig
jaar tegen de centrale rege
ring in Rangoon.
Ne Wins onbuigzame beleid
van „Burma voor de Burma-
nen", waarin voor andere
volken geen enkele ruimte
werd gelaten, leidde tot een
van de langdurigste opstan
den die de wereld kent. De
huidige onrust wijst er op dat
het regime niet alleen de
minderheden van zich heeft
vervreemd maar dat zelfs het
eigen Burmaanse bevolkings
deel het niet langer pikt.
