Antwerpen
trots op
Persmuseum
met oude
kranten
als kunst
Een vrouw moet iets mysterieus hebben"
Violist Mintz naar
Prinsegrachtconcert
Biografie: John Lennon
leefde laatste jaren in
zeer grote afzondering
KUNST
£eidóc@ou/umt
DINSDAG 9 AUGUSTUS 1988 PAGINA 12
Scenario-schrijvers
na 22 weken staken
weer aan de slag
HOLLYWOOD Stakende
Amerikaanse scenario-schrij
vers zijn akkoord gegaan met
een nieuw vieijaars-contract
met de film- en tv-producen-
ten. Na 22 weken staking, die,
Hollywood verlamden en het
herfstseizoen van de tv-makers
in duigen liet vallen, zijn ze
weer aan de slag gegaan. De le
den van de Schrijversbond van
Amerika steunden zondag het
nieuwe contract met 2.111
stemmen voor en 412 stemmen
tegen.
Natalia Makarova danst
weer met Kirov-ensemble
LONDEN Achttien jaar nadat de danseres Natalia Makarova
tijdens een optreden in Londen het Sovjet-balletgezelschap Ki
rov verliet en in Groot-Brittannië om politiek asiel vroeg, heeft
zij afgelopen weekeinde in de Britse hoofdstad weer met de be
faamde troupe geschitterd. „Ik was zo zenuwachtig, dat ik rilde
als nooit tevoren," vertelde zij, na haar rol in het Zwanenmeer.
Makarova, die 47 jaar is en in Groot-Brittannië woont, had van
tevoren aan de Sovjetautoriteiten moeten vragen of zij met het
gezelschap mocht optreden. Tijdens de Open Doekjes keerde zij
op zeker ogenblik haar rug naar het publiek om met dit gebaar
het gezelschap toe te klappen. Gevraagd of zij nu ook weer in de
Sovjetunie zou gaan dansen, antwoordde Makarova: „Ik geloof
dat nu alles kan." Ook de dansers Rudolf Nurejev - die inmid
dels weer in zijn geboorteland op bezoek is geweest - en Michail
Barischnikov waren vroeger aan het Kirov-gezelschap verbon
den en weken naar het westen uit.
Eerherstel Solzjenitsyn bepleit
MOSKOU De schrijver
Alexander Solzjenitsyn moet
het Sovjetrussiche staatsbur
gerschap terugkrijgen, zo
schrijft Elena Tsjoekovskaja
in een ingezonden brief die
werd gepubliceerd in het
Sovjetweekblad „Book Re-
view". Solzjenitsyn had vol
gens haar in 1974 niet uitge
wezen mogen worden.
„Het is tijd om een einde te ma
ken aan de twist met deze opmer
kelijke zoon van Rusland, officier
in het Sovjetleger, de drager van
militaire onderscheidingen, de ge
vangene in de kampen van Stalin,
de wereldberoemde russische
schrijver", zo schreef Tsjoekovs
kaja. En ze vervolgde:„We
moeten het Sovjetstaatsburger
schap aan hem teruggeven. Pas
als we dat gedaan hebben is het
passend dat we zijn boeken uitge
ven en hun kritische concepten
afdrukken in onze kranten". De
schrijver werd in 1974 verbannen
uit de Sovjetunie als een verdor
ven anticommunist nadat in het
Westen zijn boek 'De Goelag Ar
chipel' over de werkkampen in de
Sovjetunie was gepubliceerd. Hij
woont momenteel in de Verenig
de Staten.
AMSTERRDAM Een van de grootste hedendaagse
violisten, Sholomo Mintz (31), begeleid door zijn vaste
muzikale partner Paul Ostrovsky (40), luistert dit jaar
het Prinsegrachtconcert in Amsterdam op. Dit inmid
dels ook internationaal bekende evenement dat voor
de zevende keer wordt georganiseerd door Hotel Pu
litzer en Salon Cristoforie, wordt gehouden op 26 au
gustus. De AVRO maakt een tv-registratie die op een
later tijdstip wordt uitgezonden. Elk jaar trekt het
gratis toegankelijke Prinsegrachtconcert grotere aan
tallen belangstellenden. Vorig jaar keken en luister
den vanaf de kaden en vaartuigen ruim 15.000 men
sen naar Jaap van Zweden, Ronald Brautigam en Ja
cob Slagter. Als het vrijdagavond de 26e slecht weer
zijn, dan wordt het evenement verschoven naar za
terdagavond.
„Dit museum is een
passionele zaak. Maar
ik hoop dat het ertoe
bijdraagt dat binnen
twee jaar veel mensen
een ander gedacht
gaan krijgen over wat
een dagblad is. Als
dat lukt, ben ik een
contente mens."
Antwerpenaar
Georges Blommaert
(50) is apetrots op zijn
persmuseum, dat hij
met vrouw en
kinderen nu al een
jaar draaiend houdt.
Aan de
Lombardenvest in
Antwerpen bracht hij
een unieke collectie
kranten bijeen.
Blommaert,
enthousiast: „Ik wil
het dagblad terug bij
de mensen brengen.
Want iets mooiers dan
een krant is er niet."
Persmuseum Antwerpen, Lombar
denvest 6; vrijdag, zaterdag en zon
dag van elf tot vijf en na afspraak:
09-32.33.87.50.86. Entree: honderd
ANTWERPEN Terwijl
in Amsterdam en Aken
de lokale dagbladmusea
een kwijnend bestaan lei
den en het grootste deel
van hun collecties nog
steeds in grote dozen ligt
opgeslagen, loopt in Ant
werpen het bezoek de
deur plat.
In het statige Abraham Ver-
hoevenhuis vlakbij de Groen
plaats, eens de uitvalsbasis
van 's werelds eerste journa
list, is het een drukte van be
lang. Twee Amerikaanse
meisjes werken aan de leesta
fel een klapper met Engelsta
lige kranten door; een aanko
mend bibliothecaris uit Moes-
kroen doet er opzoekingen in
oude Franstalige dagbladen.
Een drukker vergaapt zich
aan de uitgestalde techniek.
En dan lopen er ook nog ge
wone mensen binnen. De
vrouw van eigenaar Georges
Blommaert schenkt koffie en
jenever. Blommaert zelf geeft
zo goed en zo kwaad als het
gaat in drie talen uitleg. Hij
geniet.
Blommaert begon zijn mu
seum ruim een jaar geleden,
maar de oorsprong ligt toch al
een kleine honderd jaar ver
der terug. Vader Blommaert,
drukker van professie en op
dat vak al even verliefd als op
zijn vrouw, verzamelde al
zo'n vijftig jaar kranten en
ander drukwerk, toen ook
Georges, de jongste van zijn
veertien kinderen, door dat
virus werd aangestoken.
Blommaert junior: „Als kleine
jongen ging ik vaak met mijn
vader wandelen, en dan kwa
men we altijd door de Lom
bardenvest. Mijn vader ver
telde dan over Abraham Ver
hoeven. die hier al in 1605
zijn eerste gazetjes uitgaf. Dat
huis wil ik later gaan wonen."
Toen vier jaar geleden het
Abraham Verhoevenhuis te
koop kwam, aarzelde Blom
maert dan ook geen seconde.
Hij bracht zijn hele collectie
kranten en aanverwante spul
len, de vrucht van 86 jaar
verzamelwoede, naar het Ver
hoevenhuis over en bracht er
zijn jongensdroom tot uitvoe
ring. Blommaert heeft nu in
zijn dagbladmuseum meer
dan 50.000 kranten uit 126
verschillende landen, waaron
der 3000 antiquariaatsstuk
ken. Hij reisde er de halve
wereld voor af, gaat nu nog
wekelijks naar Amsterdam en
Londen voor nieuwe aanwin
sten, maar nam ook al heel
wat giften in ontvangst. De
journalist Jos De Schans, ex-
Volksgazet, schonk hem een
unieke postzegelverzameling
met zegels over journalistiek
en druktechnieken, onder
werpen waarover Blommaert
ook nog een bibliotheek van
meer dan 2000 boeken heeft
aangelegd.
Ontstaan
Blommaert: „Voor veel men
sen is de krant alleen om naar
de koer te gaan, om patatten
te schellen of om in de stoof
te doen. Ik probeer ze hier
duidelijk te maken hoe onte
recht dat is. Door te laten zien
hoe de krant is ontstaan - van
de rotstekeningen van de oer
mens via de hiërogliefen van
de oude Egyptenaren en het
spijkerschrift van de Mesopo-
tamiërs tot het kleurendag-
blad van nu - krijgt de krant
weer de plaats die hem toe
komt. Voor veel mensen is
dat een openbaring. Zij weten
niet wat er bij het maken van
een krant komt kijken, elke
dag opnieuw."
Wie bij Blommaert langsgaat,
krijgt daar al snel een indruk
van, net als van de verschei
denheid van het nieuws zelf,
die aanleiding geeft tot uren
lang doelloos bladeren. Kran
ten met doodsberichten van
wereldberoemde politici en
dramatische topics als de
machtsgreep van Hitier liggen
er naast de zilveren en gou
den edities die de Britse Daily
Mail uitgaf ter gelegenheid
van haar 25- en 50-jarig be
staan. Een fotoloze versie van
de Herald Tribune, gevolg
Dagbladmuseum Antwerpen, interieur.
FOTO'S: PERS UNIE
van een fotografenstaking,
vergezelt er de handgeschre
ven krant die De Morgen
twee jaar geleden uitgaf. Ook
Nederland is goed vertegen
woordigd, met een rijke selec
tie uit de illegale verzetspers
en met het kleinste dagblad
ter wereld, het Utrechtsch
Nieuws- en Advertentieblaad
je, dat in 1844 en 1845 op lilli-
put-formaat werd uitgegeven,
omdat het zegelrecht dan
maar een in plaats van vier
cent bedroeg. Blommaert,
grinnikend: „Die zuinigheid is
beloond, want de familie Van
Conservator Georges Blommaert met NA-courant uit 1784.
Boekhoven, die destijds dat
blaadje uitgaf, is nu bij jullie
een vooraanstaand uitgever."
Belegering
Blommaert, die ter gelegen
heid van de opening van zijn
museum zijn reclamebedrijf
aan zijn zoons overdeed, is
een enthousiast gids en ken
ner van de stiel. Vol trots
wijst hij op de Nieuwe
Tydinghen van 19 en 20 juli
1624, een pronkstuk waarin
zijn grote idool Abraham Ver
hoeven, compleet met een
„oprechte ende waerachtighe
afbeeldinghe van de stadt
Breda", op aanschouwelijke
wijze verslag doet van de Bar
baarse belegering van deze
stad door Spinola.
De status van Verhoeven als
oudste journalist ter wereld is
niet onomstreden, want vol
gens Folke Dahl, een Zweeds
diplomaat die onder de titel
Dutch Corantos een journalis
tiek handboek samenstelde,
heeft ene Van Hilten nog ou
dere rechten. Blommaert: „In
Stockholm zeggen ze dat, om
dat ze een stapeltje nieuws
brieven uit 1618 hebben ont
dekt die steeds onder dezelfde
titel verschenen, en omdat
Verhoeven zijn uitgaven van
voor die tijd weieens onder
een andere titel verspreidde.
Maar voor mij was hij de eer
ste."
FRANS BOOGAARD
Dagbladmuseum Antwerpen in het Abraham Verhoevenhuis.
John Lennon en Yoko Ono in hun gelukkigste jaren.
NEW YORK John Lennon
leefde de laatste drie jaar van
zijn leven praktisch afgezon
derd in zijn kamer, waar de
rook van tabak en marihuana
hing. Hij leed feitelijk aan
anorexia, ziekelijke vermage-
ringsdrang. Dit schrijft de
journalist Albert Goldrqan in
de eind deze maand verschij
nende biografie van de ver
moorde „Beatle".
In zijn boek tekent Golfman
een weinig flatteus beeld van
de beroemde Beatle en zijn
vrouw Yoko Ono. Tussen 1976
en 1979 „leefde Lennon in fei
telijke afzondering". Behalve
enkele uren in de ochtend en
avond „sloot Lennon zich op
in zijn kamer, alleen en in stil
te".
John Lennon was volgens het
boek geobsedeerd om zijn hon
gergevoel te verliezen „sinds
een of andere idioot hem (in
1965) in de pers de „dikke Be
atle" had genoemd", schrijft
Goldman. „Die zin was zo'n
zware slag voor zijn wankele
ego dat hij er nooit overheen
kwam".
Volgens de 719 pagina's tellen
de biografie droeg Lennon in
eigen huis zelden kleren op
een paar slippers na en ver
meed hij mensen aan te raken.
De schrijver vernam verder
dat Yoko Ono in 1979 per
week 10.000 gulden uitgaf om
tegemoet te komen aan zijn
heroine-verslaving. „The Li
ves of John Lennon" is het re
sultaat van zes jaar onderzoek,
waarbij 1.200 mensen, onder
wie vrienden en zijn ouders,
werden geïnterviewd over de
zanger/componist.
CLAUDIA CARDINALE:
99
ROME Claudia Cardi-
nale: „Ik weet niet waar
ik het aan te danken heb,
maar ik wek kennelijk
gevoelens van sympathie
op. Ik heb in nogal wat
films gespeeld waarvan ik
later dacht: nou, nou, dat
was ook niet veel bizon-
ders. Maar de critici heb
ben mij steeds in bescher
ming genomen, ik ben
nooit echt afgekraakt. De
pers heeft mij altijd de
hand boven het hoofd ge
houden".
Vraag een willekeurig iemand
welke Italiaanse actrices hij
kent. In negen van de tien
keer komt er dit drietal uit:
Sophia Loren, Gina Lollobrigi-
da en Claudia Cardinale. Je
ziet en hoort niet meer zoveel
van ze, maar de namen kun
nen niet kapot. Drie symbolen
van de na-oorlogse Italiaanse
cinema, die vooral in de jaren
zestig menig hart sneller deed
kloppen.
Maar terwijl de inmiddels zes
tigjarige Gina Lollobrigida in
Italië voornamelijk nog op het
scherm te zien is in een weinig
flitsende reclame voor een be
kend merk frietpannen, gaat
het met „La Loren" en Clau
dia Cardinale als met goede
wijn. Hoe ouder, hoe beter. So
phia Loren schittert dezer da
gen in de (televisie)film
„Mamma Lucia", terwijl Clau
dia Cardinale lof oogst met
haar opmerkelijke rol van
gouvernante in de film „Blu
Elettrico" van de onbekende
Duits-Italiaanse regisseur El-
friede Gange. „Het is de eerste
film van Elfriede Gange. Zij
heeft een Duitse vader en een
Italiaanse moeder. De film
gaat waarschijnlijk meedoen
aan het festival van Venetië in
september. Daarna komt hij in
de roulatie".
Introvert
Claudia Cardinale, 49 jaar in
middels, zoekt de publiciteit
niet. Aan interviews heeft ze
eigenlijk een hekel. „Ik ben
heel introvert, ik houd niet
van praten". Deze middag
heeft ze een uitzondering ge
maakt en is ze in de Via della
Mercede in Rome neergestre
ken om met een aantal buiten
landse correspondenten te pra
ten over haar carriëre. Ze
lacht veel en heeft een sexy,
enigszins doorgerookte, stem.
Dat ze met rasse schreden de
vijftig nadert is haar niet aan
te zien. Een vrouwelijke colle
ga wil dan ook prompt weten
wat haar geheim is. Een dieet,
een stug gymastiek-program-
ma la Jane Fonda? „Er is
geen geheim. Plezier in het le
ven. Genieten van alles wat je
doet. Het bewust beleven van
elk ogenblik. Niet hier zijn en
met de gedachten elders. Dat
is belangrijk."
Terug naar haar laatste film
„Blu Elettrico". Waarom kiest
een gevestigd actrice als Clau
dia Cardinale, die voortdurend
scenario's bij de post heeft,
voor de eerste film van een
volstrekte nieuweling in film
land? "Ik wil alleen nog in een
film spelen als ik er voor hon
derd procent door gegrepen
Claudia Cardinale: „Ik ben heel
introvert, ik houd niet van pra
ten".
FOTO: FEDERIC HAMECOURT
word. Gebeurt dat niet dan
blijf ik veel liever bij mijn
kinderen. "Blu Elettrico" heb
ik gedaan omdat de film over
de eenzaamheid van kinderen
gaat. Een onderwerp dat me
zeer aanspreekt. De ouders
zijn aan het werk of hebben
andere andere dingen aan hun
hoofd en ze laten de kinderen
thuis maar aan hun lot over
onder de hoede van een fami
lie-lid of iemand anders. Het is
een film over kinderen die
wanhopig op zoek zijn naar
liefde. Een heel gevoelig ver
haal. Draaiboeken die weinig
van doen hebben met de wer
kelijkheid zoals ik die zie, wei
ger ik. Dat is niet altijd even
gemakkelijk, ook al kan ik het
me permitteren."
Poes
In de jaren zestig, de hoogtij
dagen van Cardinale en van
de Italiaanse film, onbrak het
niet aan superlatieven voor de
in Tunesië geboren Italiaanse.
„De ideale vrouw", zwijmelde
regisseur Federico Fellini.
„Een spinnende, getemde,
kat", meende collega Visconti.
Schrijver Alberto Moravia
hield het op „de nieuwe godin
van de liefde". Zelf ziet ze zich
niet als een van de mooiste
vrouwen uit de geschiedenis
van het witte doek. „Beslist
niet nee. Als schoonheid zal ie
mand als Mariene Dietrich al
tijd onbereikbaar blijven".
Toen de hausse van de Itali
aanse film voorbij was, speelde
ook Cardinale zich internatio
naal minder in de kijker. Toch
ging ze stug door met films
maken. Inmiddels heeft ze in
ruim negentig rolprenten gefi
gureerd. Haar films met regis
seurs als Fellini (Acht en een
Half) en Visconti vestigden
haar roem definitief. "Met
Visconti", zo analyseert ze,
„heb ik een plaats in de ge
schiedenis van de film gekre
gen".
„Ik ben niet iemand die boe
ken leest op zoek naar een
goed film-script en daar dan
mee naar een regisseur gaat.
Ik heb nog nooit een vinger
verroerd om een film te ma
ken. Ik heb altijd gewacht op
datgene wat mij werd aange
dragen. Misschien is dat fout."
„Ik houd niet van de Ameri
kaanse film. Ik heb hele goede
aanbiedingen uit Amerika ge
kregen die ik allemaal heb af
gewezen. Ik beschouw me zelf
als een Europese actrice."
Geen sexy rollen
Al te sexy rollen heeft Claudia
Cardinale steeds van de hand
gewezen. „Ja. Ik heb altijd ge
vonden dat een vrouw iets
mysterieus moet hebben. Dat
wordt in die films volkomen
ontkend en daarom vind ik ze
totaal oninteressant. Afgezien
van het feit ik er nu onge
schikt voor zou zijn."
„Ik ben in de jaren zestig be
gonnen, dat was een gouden
tijd voor de Italiaanse film. De
huidige situatie is nogal triest.
Goede jonge regisseurs zijn er
nauwelijks. Er is een gebrek
aan goede ideeën en de produ
centen willen alleen maar op
zeker spelen. Toch ben ik niet
pessimistisch voor de toe
komst."
„Ik ben politiek zeer geïnte
resseerd. Ik probeer op de
hoogte te blijven. Het feminis
me is belangrijk voor mij. Ik
heb steeds doelbewust de zijde
van de vrouwen gekozen. Ik
heb aan demonstraties meege
daan, maar moest me terug
trekken. Ik werd steeds gefo
tografeerd en gefilmd en dat
wilde ik niet. Ik wilde een van
de vele vrouwen zijn. Dat ik
als actrice invloed kan hebben
op de vrouwenbeweging ge
loof ik niet. Ik weet niet wat
ik me daar bij voor moet stel
len."
GERARD KESSELS
o
Voor een uitgebreide u
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
ii
bioscopen
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6, tel. 01720-20800):
Rambo 3 (12); 13.45, 18.45,
21.30. My little pony (al); 14.00.
EUROCINEMA II: Rambo 3
(12); 13.45. 18.45, 21.30. EU
ROCINEMA III: Honneponnetje
(al); 13.30, 18.30. EUROCINE
MA IV: Police Academy 5 (al);
13.30, 18.30. Cry freedom (al);
21.00.
LEIDEN e LUXOR (Stationsweg
19, tel. 071-121239): Rambo 3
(12); 14.30. 19.00, 21.15. LIDO
en STUDIO (Steenstraat 39. tel.
124130): De ondraaglijke licht
heid van het bestaan (al): 14.00,
20.00. Crocodile Dundee 2 (al);
Honneponnetje (al); Salsa (al);
14.30, 19.00, 21.15. Three men
and a baby (al); 19.00, 21.15.;
Junglebook (al); 14.30. TRIA
NON (Breestraat 31, tel.
123875): Last emperor (al);
14.30, 19.00, 21.15. REX
(Haarlemmerstraat 52. tel. 071-
125414): Telefono Rosso (16);
14.30, 19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30. tel. 01718-74075):
Police Academy 5 (al); 14.45,
19.00, 21.15. CITY THEATER
II: Wall street (al); 19.00. ma. di.
14.45. Cry Freedom (al); 21.15.
De Reddertjes (al); wo. 14.45.
VOORSCHOTEN GREENWAY
(tel. 01717-4354): The last em
peror (al); ma. t/m wo. 20.00.
KINDERVOORSTELLING
De reddertjes; 14.00.
WASSENAAR ASTRA (tel.
01751-13269): Police Academy
5 (al); ma.t/m wo. 20.00.
KINDERVOORSTELLING
Police Academy 5; mat/m wo.
14.009.
ZOETERMEER
PROMENADE: Rambo III; ma.
di. wo. 14.00, 20.00. Crocodile
dundee; ma. di. wo. 14.00,
20.00. Honneponnetje; ma. di.
wo. 20.00. My little pony; 14.00.
DEN HAAGASTA 1 (Spui 27, tel.
463500): Salsa..."it's hot" (al);
14.00, 19.00, 21.30. ASTA 2:
Honneponnetje (al); 14.00,
19.00, 21.30. ASTA 3: Biloxi
blues (al); 14.00, 18.45, 21
BABYLON 1 (Winkelcentrum
Babylon, tel. 471656): De on
draaglijke lichtheid van het be
staan (al); 13.45, 20.00. BABY
LON 2: Bright lights big city
(12); 14.00, 18.45, 21.30. BA
BYLON 3: Three men and a
baby (al); 14.00, 19.00, 21.30.
CINEAC 1 (Buitenhof 20, tel.
630637): Rambo 3 (al); 14.00,
18.45, 21.30. CINEAC 2: A
clockwork orange (16); 14.00,
18.45. 21.30. CINEAC 3: Blue
jean cop (12); 14.00, 18.45,
21.30. METROPOLE 1 (Carne-
gielaan, tel. 456756): Crocodile
dundee 2 (al); 14.00, 18.45.
21.30. METROPOLE 2: The
bedroom window (12); 14.00,
18.45, 21.30. METROPOLE 3:
The last emperor (al); 14.00JO
20.30. METROPOLE 4: Cry|
freedom (al); 20.30. METRO- 1
POLE 5: Programma filmzomer I
'88. wo. 14.00. 18.45, 21.30. ma. l
di. 14.00, 20.30. ma. The color I
purple (al); dl. Lolita (16); wo.
Havinck (al). ODEON 1 (He- I
rengracht 13, tel. 462400): Ram
bo 3 (12); 13.45, 18.45, 21.30.
ODEON 2: Gooi mamma uit de r
trein (al); 14.00, 18.45, 21.30. f
ODEON 3: The couch trip (al); t
13.45, 18.45, 21.30. ODEON 4: P
Police academy 5 (al); 13.45, 0(
18.45, 21.30. STUDIO 1 (Ket-^u
tingstraat 12b, tel. 656402):
Maurice (16); 19.00, 21.30.
STUDIO 2: Fatal attraction
(12); 19.15. 21.45. STUDIO 3:
Oci ciornie (16); 19.15. 21.45.
HAAGS FILMHUIS: Zaal 1:
Une flamme dana mon coeur;
19.30, 21.45. Zaal 2: Der Hlm-
mel Ober Berlin; 19.30.Der ame-
rikanische Freund; 21.45. Zaal
3: 19.30, 21.45. ma. Jean de flo-
rette; di. Au revoir les enfants;
wo. La femme de ma vie.
KINDERVOORSTELLINGEN
METROPOLE 4: Jungle book;
14.00. STUDIO 1: My little
pony; 14.30. STUDIO 2: De
speurneuzen 14.45. STUDIO
3: Benji; 15.00.
Franse dichter
Francis Ponge
overleden
PARIJS De Frans
dichter Francis Ponge, di
wordt beschouwd als ee
van de grootste dichter
van Frankrijk van d
eeuw, is op 89-jarige leef
tijd in zijn villa in Bai<
sur-Loup bij Nice, in he
zuiden van het land, over 51
leden.
Het werk van Ponge, waaror 5
der „Le parti pris des choses
uit 1942, wordt gekenmerk
door de wil om zo diep moge
lijk door te dringen tot het we
zen der dingen en een preciez
en objectieve beschrijving va
de werkelijkheid. Hij oefend
daarmee ook invloed uit op d
Nouveau Roman.
Ponge is vele malen ondei
scheiden, onder meer met d
Grand Prix de la Poésie va
de Académie Francaise, d 4
Franse nationale prijs voo
dichtkunst en de internationa
le letterkundeprijs Ingran t
Merrill, New York.
Na „twintig jaar in een woei q
tijn" te hebben verkeen 1,
schrijft hij in 1942 tussen h(
bekleden van een twaalfta
ambten door - verzekeringsa£
gent, vakbondsman, journa q
list - zijn hoofdwerk, „Le pari 0
pris des choses". Hij treedt 6 2
mee uit de anonimiteit.
Ponge, die zichzelf liever „fa
buliste" dan dichter noemde, i q
in het buitenland bekende
dan hij in Frankrijk was. I
1982 verscheen hij overigen-2
pas in Duitse vertaling, dank
zij de Oostenrijkse auteur Pe
ter Handke. Hij was lid van d
Beierse Academie van Schon -8
Kunsten.
