„Ik zie dit werk als een roeping"
Het riskante glas van het geluk
kerk
wereld
ficidóc
vueer
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
CfiidócSomcmt
MGR. BACKIS ERVAREN DIPLOMAAT
MmN.ll.l.N.l
Vrede Midden-Amerika ver wf
ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1988 PAG1M
In een artikel en een aantal
interviews, onlangs nog in
deze krant, heeft pater Otto
ter Reegen, gesproken over
de situatie van mensen die
gescheiden zijn geraakt. Hij
heeft het opgenomen voor de
gescheidenen en vanuit zijn
brede ervaring de stelling
verdedigd dat er eerder licht
zinnig getrouwd wordt dan
gescheiden. Pater ter Reegen
stelde vooroordelen die voor
betrokkenen zeer pijnlijk kun
nen zijn, en die zowel in de
samenleving als in de kerk le
ven, ter discussie. Dat hij dat
gedaan heeft verdient waar
dering en is moedig. De toon
van zijn uitlatingen is de toon
van een pastoraal die je een
pastoraal van de uitnodiging
mag noemen. Deze uitdruk
king en deze zelfde toon vind
ik ook in het boekje dat is uit
gegeven door de diocesane
werkgroep „Huwelijk, Gezin
en Relatievragen van het bis
dom 's Hertogenbosch". De
collega van pater Ter Reegen
is èèn van de medesamen
stellers. In dit boekje vond ik
één opmerking die ik niet ge
hoord heb van pater Ter Ree
gen en die een belangrijke
aanvulling is. De werkgroep
schrijft: „Er zijn ook situaties
waarbij een partner door de
ander verlaten wordt en één
zijdig abrupt de huwelijksre
latie wordt verbroken. De
verwerking van de scheiding
verloopt dan meestal nog
moeizamer. Immers, naast
gevoelens van onmacht en
capitulatie, kampen veel van
deze mensen ook met de er
varing onrechtvaardig behan
deld en in de steek gelaten te
zijn. Schade aan hun zelfver
trouwen en aan het vertrou
wen in andere mensen is
hiervan nogal eens het ge
volg". Pater Ter Reegen heeft
vooral gesproken over echt-
scheidingsmoed. Het blijkt
dat zijn woorden en de be
doeling van zijn woorden op
een pijnlijke wijze misbruikt
kunnen worden door hen bij
wie je twijfels kunt hebben
over de moed en zich de
vraag opdringt of er niet
eerder sprake is van een laffe
scheiding. Het is immers een
voudig om van buitenaf een
oordeel te vellen, maar som
mige verhalen roepen grote
vragen op en doen toch den
ken aan lichtzinnigheid met
grote schade voor de verla
ten partner. Er zijn situaties
waarin de moed tot scheiden
ontbreekt en er voor de bui
tenwereld een mooi plaatje
hoog wordt gehouden, maar
waar er intern sprake is van
een zeer verziekte situatie.
Andere belangen, zoals fami
lie-eer en zakenbelangen,
gaan dan een grotere rol spe
len dan het belang van de
partner aan wie trouw is be
loofd. Er zijn ook situaties
waarin de moed ontbreekt
om hulp in te roepen of waar
een van beiden dat weigert.
Een gesprek in een eerder
stadium had misschien de
weg van de scheiding kunnen
voorkomen. In élle gevallen
brengt scheiding pijn en
schande aan mensen en ze
ker van de geloofsgemeen
schap mag verwacht worden
dat zij daar zorg om heeft. In
het boekje van Den Bosch
zegt de Vlaamse dominicaan
pater Van de Walle over het
gebruik van bijbelwoorden:
„Een woord van Jezus kén
gewoon niet juist geïnterpre
teerd zijn, indien dit mensen
van goede wil kansloos zou
maken en zou veroordelen tot
een, moreel en kerkelijk, mar
ginaal bestaan". Belangrijk in
zijn uitspraak is de term „van
goede wil". De woorden van
Jezus zijn een kritisch woord
voor allen aan wiens goede
wil getwijfeld wordt. Ze zijn
een kritisch woord voor allen
die éénzijdig de relatie ver
breken en daarmee zeer on
zorgvuldig omgaan. In Jezus'
tijd waren dat nogal eens
mannen en daarom zouden
die bekende en strenge
woorden van Jezus gelezen
moeten worden als: „Wat
God heeft verbonden mag
een man niet zomaar verbre
ken". Jezus komt op voor de
menselijke waardigheid van
de vrouw, van elk mens. Zorg
om hen die getroffen zijn
door het leed van de schei
ding moet centraal staan.
Hoe je op een zinvolle wijze in
een parochie aan die zorg
vorm kunt geven wordt be
schreven in het tweede
hoofdstuk van dit boekje dat
ik graég onder de aandacht
breng. De laatste jaren is veel
goeds gebeurd als het om
deze zorg gaat. Het lijkt me
belangrijk dat dit werk en
deze aandacht ook steeds
meer plaats krijgt In de paro
chies zelf. Hiervoor vindt u
goede suggesties in dit boek
je dat te bestellen is bij ge
noemde werkgroep, adres:
Kerkstraat 71, 5211 KE 's
Hertogenbosch. Titel: Ge
scheiden en deel uitmaken
van de hele kerk.
(Vervolg van de voorpagina)
VATICAANSTAD Mgr. Audrys Juozas Bac-
kis, de nieuwe apostolische pro-nuntius in Ne
derland, groeide als zoon van een diplomaat op
in Parijs en studeerde theologie in Rome. Daar
werd hij op 18 maart 1961 priester gewijd. Nadat
hij korte tijd pastoraal werk had gedaan onder
de Litouwse katholieken in de Verenigde Sta
ten, keerde hij voor verdere studie naar Rome
terug. Backis promoveerde tot doctor in het ker
kelijk recht aan de Lateranenuniversiteit en stu
deerde aan de pauselijke diplomatenopleiding.
Van 1964 tot 1973 werkte Backis bij de diploma
tieke vertegenwoordigingen van het Vaticaan op
de Filipijnen en in Costa Rica, Turkije en Nige
ria. Sinds 1973 werkt Backis bij de raad voor de
publieke aangelegenheden van de kerk, het
„Vaticaanse ministerie van buitenlandse zaken".
In 1979 werd hij daar in zijn huidige functie be
noemd. Backis heeft zich vooral beziggehouden
met de relatie tussen het Vaticaan en internatio
nale organisaties en met vraagstukken van
vrede en veiligheid. De nieuwe pro-nuntius in
Nederland maakte deel uit van de delegatie van
het Vaticaan die in juni onder leiding van kardi
naal-staatssecretaris Agostino Casaroli in Mos
kou deelnam aan de plechtigheden ter gelegen
heid van duizend jaar christendom in Rusland.
Wij moeten kiezen
voor de moeilijke weg.
Al wat lééft kiest voor
die weg.
Rainer Maria Rilke
OUD-JOURNALIST WERKT ALS EVANGELIST OP SCHEVENINGSE BOULEVARD
DEN HAAG Van de
week stond hij met „zijn"
bus op de Scheveningse
boulevard. De „busevan
gelist" Klaas Snijders
(36), de Amersfoortse
oud-journalist die ook
aan deze krant geregeld
zijn medewerking ver
leende. Klaas trekt het
hele jaar in een omge
bouwde bibliobus door
Nederland. De naam van
de bus luidt: „Er is
hoop". Deze tijding
kwam ook de badgasten
en toeristen in de Haagse
Badplaats ter ore.
„Het is fantastisch hoe ie via
zo'n bus mensen kunt berei
ken. De Scheveningers lie
pen gewoon af en aan. Die
bus is een uitstekend middel
om mensen met het evange
lie te bereiken", zegt Klaas
dol enthousiast. Met een team
van tien jongeren, die een
week van hun vakantie voor
niets meegaan met de bus,
proberen ze mensen in con
tact te brengen met het chris
telijk geloof. Elke week gaat
er een ander jongerenteam
mee. Voordat de jongeren op
pad gaan, krijgen ze instruc
ties op het conferentieoord
De Bron in Dalfsen. Klaas:
„Op die dag worden ze toege
rust op het werk van de ko
mende week".
Busevangelist
De „Er is hoop-bus" is eigen
dom van het Instituut voor
Evangelisatie in Doorn. Sinds
september vorig jaar werkt
Klaas Snijders voor dit insti
tuut. „Ik werk zonder salaris.
Een vriendenkring, die ik
zelf maak, steunt me in mijn
werk. Dat is natuurlijk geen
vetpot. Maar ik maak me
geen zorgen voor de dag van
morgen. God zorgt!". Zijn
vrouw werkt nu nog bij voor rp
de kost. Maar in de toekomst lerrasje
willen Klaas en zijn vrouw
allebei „voor de Heer" gaan
werken. „Ik zie dit werk in
de bus als een roeping", zegt
Klaas spontaan die zeventien
De „Er is hoop-bus" op de
boulevard van Scheveningen.
FOTO: MILAN KONVALINKA
de Evangelische Omroep,
Tear Fund of andere instel
lingen kon krijgen. Maar het
leek alsof opeens alle deuren
voor me sloten. Gelukkig zag
ik later bij toeval een adver
tentie in het blad Uitdaging
van het Instituut voor Evan
gelisatie. Dit instituut vroeg
een part-time chauffeur. En
dat ben ik geworden. Sinds
één september werk ik full
time voor de organisatie".
zaam was. Nu noemt Klaas
zich „busevangelist". „Toen
ik in 1984 tot bekering
kwam, wilde ik per se iets
gaan doen. Ik probeerde on
der meer of ik een baan bij
In de oude bibliobus staat een
boekentafel waar de bezoe
ker kennis kan maken met
allerlei christelijke lectuur.
Ook is er binnen ruimte om
met mensen een persoonlijk
gesprek te voeren. Voor de
bus kunnen passanten op een
terrasje genieten van een
kopje koffie. „Door de anoni
miteit durven de mensen
eerder binnen te komen. Ze
weten dat je 's avonds weer
vertrekt met de bus. En dat
is een veilig gevoel". De re
acties van de mensen lopen
sterk uiteen. „Ook in Scheve
ningen reageren de mensen
verschillend. Zo kwamen er
christenen binnenlopen die
zeiden: „Zo doe je het
verkeerd, man". Maar aan de
andere kant kregen we ook
spontaan geld in de handen
gedrukt". Snijders is blij dat
hij via deze bus veel mensen
bereikt. „Er is een enorme
behoefte aan zekerheid. Veel
mensen die naar de bus toe
komen, denken dat we in
Nederland met een „godsver
duistering" te maken hebben.
Ze geloven verstandelijk nog
wel in een God, maar dat hij
werkelijk iets doet in deze
wereld, dat hij werkelijk
zichtbaar werkt, kunnen ze
niet meer geloven. Ik ben
dan ook dankbaar dat ik die
mensen kan vertellen dat
God leeft. En iedere dag voor
ons klaar wil staan".
Snijders zegt dit niet zomaar.
In zijn eigen leven maakte
hij een zeer donkere periode
mee. „Ik kom uit een socia
listisch milieu. Van huis uit
ben ik dan ook totaal niet ge
lovig opgevoed. Ik trouwde
met een hervormd meisje en
dat leverde al veel commen
taar op". Voor de romantiek
trouwde Snijders in de kerk.
Ook met Kerstmis ging hij
wel eens naar de kerk. „Maar
voor mij was het niet meer
dan een gebouw met vier
muren".
Alcohol
Vier jaar geleden werd de
vrouw van Snijders in het
Centrum van Amersfoort
neergestoken. „Mijn vrouw
kwam in het ziekenhuis te
recht en <^at was voor mij een
hele klap. Ik raakte aan de
drank en kon nog maar net
mijn werk bij de krant vol
houden. Omdat ik zoveel
dronk, verloor ik veel van
mijn vrienden en ook de re
latie met mijn vrouw liep
heel wat deuken op". Door
dat zijn vrouw in het zieken
huis tot geloof kwam, veran
derde er toch wat in Snijders
leven. „Door de kracht van
het gebed ben ik later van
mijn drankverslaving afge
komen. Ik voelde mij herbo
ren. Sindsdien ben ik „clean"
en ben ik gaan begrijpen hoe
God echt werkt". Over die
persoonlijke ervaringen wil
Snijders graag praten. „Door
het werk met de bus kan ik
mensen helpen. Kan ik voor
anderen „een wegwijzer"
naar God zijn. Ik wil niet ho
vaardig zijn, maar door ons
werk komen veel mensen tot
geloof".
De bus reed in 1987 hon
derdtachtig dagen door Ne
derland. Volgend jaar gaat de
bus elke dag op pad. „We
hebben zelfs zoveel aanvra
gen van kerken en gemeen
ten gekregen dat we volgend
jaar twee bussen inzetten.
Een tweede bus is al gekocht
en een tweede chauffeur
staat in de startblokken".
WOUTER SMIT
De verrassende aantrek
kingskracht die de dag
boeken van Etty Hille-
sum op velen blijken te
hebben, is die niet voor
een deel terug te voeren
op de Duitse dichter en
Godzoeker Rainer Maria
Rilke?
Leveren Rilkes overpeinzin
gen ook niet een verklaring
voor de tegenstelling in Ettty
Hillesums dagboeken die
voor velen bij lezing onver-
dragelijk was? Want zij is
enerzijds die emotionele, reli
gieus getinte vrouw die in
het volle leven staat - en
daar zonder schaamte ook
van geniet, maar ervaart an
derzijds schijnbaar gelaten de
vernietiging en dood van het
concentratiekamp.
Lezing van het werk van
Rilke - en Etty Hillesum was
een enthousiast lezer van Ril
ke - maakt duidelijk dat die
tegenstelling slechts schijn is.
Dat zij zo verrassend modern
en eigentijds kon zijn en tóch
de dood kon aanvaarden, is
pas goed te begrijpen voor
wie het werk van Rilke tot
zich laat doordringen. Dat
wil niet zeggen dat zij een
epigoon was van Rilke, wél
dat zij bij haar groei naar ei
gen persoonlijkheid rekening
hield met Rilkes superieure
raadgevingen.
Correspondentie
Zijn leven lang heeft Rilke
met jongeren gecorrespon
deerd en Etty Hillesum zou
wellicht een voortreffelijke
correspondentiepartner zijn
geweest, als zij hem nog tij
dens zijn leven - hij stierf in
1926, terwijl zij in '41 aan
haar dagboek begon -, had
gekend. Toch was Rilke ze
ker geen man met een van
zelfsprekende vaderlijke au-
Etty Hillesum
toriteit, hij stak juist vol on
zekerheden en liet dat ook
aan correspondenten blijken
die zelf met vragen zaten.
Dat is bijvoorbeeld te zien in
de Brieven aan een jonge
dichter die Rilke tussen 1903
en 1908 schreef aan Franz
Kappus nadat deze hem zijn
eerste gedichten had voorge
legd. Rilke schreef toen:
„Niemand kan u raad geven
en helpen, niemand. Er is
maar een middel. Voel u zelf
aan de tand. Onderzoek de
reden die u dwingt te schrij
ven: ga na of die reden tot in
het diepst van uw hart zijn
wortels uitstrekt, beken uzelf
of het uw dood zou zijn als u
niet meer zou mogen schrij
ven. En zo dit bevestigend
luidt stem dan uw leven
af op die noodzaak."
Voor onwaarachtigheid is bij
Rilke geen plaats, hij is vol
ernst en die is ingegeven
door zijn meest hartstochtelij
ke de wens te groeien tot
persoonlijkheid. In diezelfde
orieven aan Kappus laakt hij
„de angst voor het ondoor-
die „niet alleen
van de enkeling
armer (heeft) gemaakt, ook
de intermenselijke betrek
kingen zijn er door ingeperkt
en als het ware uit de rivier
bedding van oneindige moge
lijkheden gelicht om te
worden gedeponeerd op een
braakliggende oever, waar
niets gebeurt".
Wat wordt hier bedoeld met
de braakliggende oever, waar
oneindige mogelijkheden lig
gen te vergaan? In een ander
verband, in de na zijn dood
gepubliceerde Brieven over
God, (1933) komt Rilke daar
op terug. Het zijn nadrukke
lijk niet, zoals men misschien
zou verwachten, brieven tót
God. Het best laten ze zich
omschrijven als pogingen het
goddelijke opnieuw in het
bestaan te integreren. Dat
goddelijke is echter geen be
staande gegevenheid, zoals in
de christelijke openbaring,
maar iets dat veroverd moet
worden door dóór het leven
heen te gaan. God is de wor
dende, hij was er altijd al,
maar leeft verborgen op de
achtergrond. Slechts zij die
fiutten uit hun eigen persoon-
ijkheid, kunnen die God in
hun eigen leven naderbij ko
men.
Aanschouwelijk
Het briljante en grootse van
deze brieven is dat Rilke, net
als zijn tijdgenoten gehandi
capt door het gebrek aan een
herkenbaar en begrijpelijk
vocabulaire, deze weg
niettemin volstrekt concreet
en aanschouwelijk wist te
maken. Met met alle groten
deelt hij het vermogen verge
zichten te openen. Boven
dien, en dat is wellicht de
grootste betekenis ervan, was
deze weg, zoals zijn schoon
zoon Carl Sieber in een inlei
ding tot deze brieven schreef,
geen bouwwerk dat slechts
uit woorden bestond maar in
zijn hart gegrondvest. Daar-
Rainer Maria Rilke
mee was Rilke zijn tijd vér
vooruit.
In zijn dagboek liet Rilke
merken de traditionele ge
loofsverkondigers te zien als
mensen die met God omgaan
alsof het wisselgeld betrof.
Met andere woorden, zij ma
ken de schat niet open, zij la
ten hem verkwijnen op een
braakliggende oever. Hoewel
zijn religieuze ervaringen
startten bij het christendom, -
zijn eerste romantisch-melan-
cholische verzen zijn daarvan
een duidelijk bewijs - ging hij
(elementen van) deze gods
dienst steeds meer als een ob
stakel ervaren om de volle
ruimte van het bestaan - die
tegelijkertijd een opgaan in
de goddelijke ruimte is - te
verkennen. In die visie paste
het de verdringing van de
seksualiteit aan te klagen, die
in Rilkes ogen debet was aan
de „ontzettende onwaarach
tigheid en onzekerheid van
deze tijd" (t.w. de jaren twin
tig).
Dood
bestaan verdween, maar ook
tot het geestelijk middelpunt
van ons leven zou moeten be
horen, is in Rilkes visie de
dood. Aan ons bestaan is zij
even vreemd geworden als
de God die in kerken is opge
borgen. De dood werd tot iets
uitwendigs gemaakt die er
gens vanuit de leegte loert
om deze en gene te overval--
len. Hij is als het „riskante
glas van ons geluk" dat ons
op ieder ongewenst moment
kan vermorzelen. Maar is de
dood, zoals de natuur laat
zien, niet onafscheidelijk ver
bonden met het leven? Wie
vol van leven, is tegelijker
tijd vol van dood. In dat ver
band herinnert Rilke aan
Tolstoi: de kracht waarmee
hij in zijn werk de dood er
voer, sloeg om in ongenaak
bare kracht.
Slechts door de dood te aan
vaarden is groei mogelijk. In
zijn eerste brief aan de jonge
dichter Franz Kappus
schreef Rilke dat we moeten
kiezen voor de moeilijke
weg. Immers: „Al wat lééft,
kiest voor die weg." Het ont
roerende aan Etty Hillesum
is dat zij die weg op een bij
zondere manier heeft waar
gemaakt.
PAUL VAN VELTHOVEN
Rainer Maria Rilke: Brie
ven over God; Brieven aan
een jonge dichter. Uitgeve
rij Balans, A'dam.
Gereformeerd* Kerken
Benoemd tot ziekenhuispredikant
van het Medisch Centrum Leeuwar
den mevrouw drs. C.A. Boonstra te
Glanerbrug die deze benoeming
heeft aangenomen.
Gereformeerd* Kerken Vrijge
maakt
Beroepen te Lemele-Lemelerveld
drs. T.P. Nap. kandidaat te Gronin
gen.
HET is morgen een jaar geleden dat de presidenten varjj^
Middenamerikaanse landen „Esquipulas II" presenteeij,
het vredesplan voor Midden-Amerika. Van de hoop en [t
waarmee de voorstellen toen werden verwelkomd is eï
weinig meer over. Natuurlijk, niemand mocht verwa»
dat de enorme conflicten in landen als Nicaragua, El Si
dor en Guatemala snel uit de wereld zouden zijn. Maa|j
geringe vooruitgang die tot nu toe is geboekt, doet voor|e
weinig goeds verwachten. »te
Toch zijn de vooruitzichten niet altijd even sombei'
weest. Vooral de eerste maanden na de ondertekening! I
het vredesakkoord leken de landen, die al tientallen jl
gekweld worden door sociaal onrecht, onderdrukking
moede en uitbuiting, op weg naar een wat betere toekq
In El Salvador en Guatemala kwamen regering en v(L
met elkaar in gesprek. Lang duurde dat echter niet. De
sprekingen liepen vast en sindsdien zijn de activiteiten:
de guerrillabewegingen en doodseskaders alleen maar to 1
nomen. In beide landen bestaat gegronde vrees voor|J
staatsgreep door het leger of door extreem-rechts.
VOORAL in El Salvador is de situatie gecompliceerd.
dent Napoleon Duarte lijdt aan leverkanker. Hij heeft! f
maar kort te leven en de machtsstrijd om zijn opvolgingi
in volle gang. Duarte was de afgelopen jaren tenminste
bereid met het verzet rond de tafel te gaan zitten. Het isflÊ
ter geenszins uitgesloten dat als deze christen-demo^j
komt te overlijden, de macht bij de eerstkomende verkitiT
gen overgaat in handen van de extreem-rechtse Natiq
Republikeinse Alliantie. g
n
DEZE Arena-partij, die nauwe banden onderhoudtaa
doodseskaders, wil het linkse verzet met wortel en tak z
roeien. Dat verzet heeft echter grote delen van het land 1
der controle. Daarom moet gevreesd worden voor een e)(
me opleving van de oorlog, waarvan dan opnieuw de ge^J
burgers het slachtoffer dreigen te worden.
1°
DAN is er natuurlijk nog Nicaragua, het land dat de afj8
pen maanden veruit het verst was gevorderd in de uitj
ring van het vredesplan. Maar ook daar zijn de onderhaiv
lingen vastgelopen en lijken aan beide zijden, zowel bb
Contra's als bij de Sandinisten, de aanhangers van de
lijn aan de winnende hand te zijn. In Nicaragua is de re^
sie de afgelopen weken weer aanzienlijk verscherpt. IntiL
is als hoogste leider van de Contra's een man benoemqg
onder het gehate bewind van president Somoza lid wasjn
diens beruchte Nationale Garde. Hij voelt niets voor het|r
desoverleg en is uit op een militaire confrontatie. Die ka'
echter alleen aangaan, als de Contra's opnieuw mili?tj
steun krijgen van de Verenigde Staten.
rt
DAARMEE zijn we weer terug bij het land, waar het ii1
conflict in Midden-Amerika uiteindelijk allemaal om du,
Volgens de regering-Reagan is de toekomst van MicQl
Amerika in één klap vol rozegeur en maneschijn, als het»
dinistische bewind eenmaal ten val is gebracht. Het vals
te ontkennen dat de ontwikkelingen in Nicaragua uil
zorgwekkend zijn. Maar het is niet het enige land in dal
bied waar de zaak fout loopt. Door alle aandacht op Ni^,
gua te concentreren gaan de VS voorbij aan de diepgewqc
de structurele armoede en onderdrukking in geheel
Amerika, waaraan Washington zelf in hoge mate nL
schuldig is. Zolang die situatie niet verandert, blijft hel
bied een grote tijdbom, die niet alléén onschadelijk D
worden gemaakt met behulp van de vrije-marktideo
van de regering-Reagan. Die oplossing staat alleen g$|
voor rijken die nog rijker en armen die steeds armer woi
De Verenigde Staten en Nicaragua zouden nu eind
eens een keer met elkaar moeten gaan praten. Dat is
nooit serieus geprobeerd. Gelet op de staat-van-bijna-o
tussen beide landen is de kans hierop momenteel zeer 1
Maar als Washington wèl kan onderhandelen en tot af
ken komen met de Sovjetunie, Cuba en Angola, moet ee
sprek met Nicaragua toch ook mogelijk zijn? Nu won
zijn minst de indruk gewekt dat de Amerikaanse rege
bewust aanstuurt op een escalatie in Nicaragua, zodat d^
litaire hulp aan de Contra's kan worden hervat. De b(c
king van Midden-Amerika kan intussen niets anders h
dan hopen dat de nieuwe bewoner van het Witte Huis'
gend jaar het wèl eerst probeert met praten. Als Nicaij
ook dan niet bereid blijkt tot concessies, kan hij alsntj,
spierballen laten rollen.
Meer zon en warmer
DE BILT (KNMI) - Het weer
beeld ziet er vandaag nog wat
beter uit dan gisteren. Er is
meer zon en de temperaturen
worden hoger. Met name in
het binnenland kan de 25 gra
den gehaald of zelfs over
schreden worden en dat bete
kent dus een zomerse dag. De
vorige zomerse dag viel op 23
juli. Er zal niet veel wind zijn.
Dit zomerse weertype hebben
we te danken aan een hoge-
drukgebied, dat zich via ons
land langzaam naar het Oosten
verplaatst. Ook morgen en
maandag blijft het dank zij dit
druksysteem nog zonnig en
warm maar vanaf dinsdag
neemt de kans op een regen-
of onweersbui toe en wordt
het weer koeler.
Weersvooruitzichten voor di
verse Europese landen, geldig
voor morgen en maandag:
Zuid-Scandinavië en Dene
marken: op veel plaatsen zon
nig, vrijwel nergens neerslag.
In de middag rond 18 graden
in west-Noorwegen en 22 tot
25 graden elders.
Britse Eilanden: in het westen
en in west-Schotland veel be
wolking en vooral later af en
toe regen. Elders perioden met
zon, vooral in zuidoost Enge
land. Middagtemperatuur van
18 graden in het noordwesten
tot 27 graden in Londen.
Benelux, Duitsland, midden en
noordoost Frankrijk: vrijwel
overal zonnig. In de middag
van 24 graden bij de kust en in
noord Duitsland tot 25 30
graden elders, in Frankrijk op
maandag tot 34 graden.
Zuidwest Frankrijk: morgen
overwegend zonnig en in de
avond mogelijk een onvi
bui, maandag meer bewd
en plaatselijk regen of oni
Middagtemperatuur vail
graden aan zee tot 33 gf
landinwaarts; maandag
koeler.
Alpengebied: zonnig. Voj
melijk in het zuidoostelijk
pengebied in de midda
avond een lokale régen- c
weersbui. Middagtempe
ren in de dalen en in het
land 27 tot 30 graden ii
zuidwesten tot 33 gradi
graden grens op 3500 a
meter hoogte. N
Weerrapporten 5 augustus
Weer Max.
Eelde
Eindhoven
Den Helder
Rotterdam
Aberdeen
Athene
Barcelona
Berlijn
Bordeaux
Brussel
Dublin
Frankfurt
Gcnèvc
Helsinki
Innsbruck
Klagenfurt
Kopenhagen
Malta
Moskou
Munchen
■Vi'l-A
