Dubbelfestival maakt
verwachtingen niet waar
Gemeentemuseum presenteert
collectie in geest van Berlage
Zeer geslaagd slagwerkfestival
=E
EeidaeSoivuMit
Leeuwen houden
Verona uit haar slaap
„Gouden Pegusus"
van Spoleto naar
Griekse dirigent
Amnesty viert 40 jaar
mensenrechten met
serie popconcerten
Stoffelijke resten
Bar tok in Frankrijk
KUNST
MAANDAG 4 JULI 1988 PAGINA'
VERONA In de stad van Shakespeares Romeo en Ju
lia worden burgers 's nachts uit hun slaap gehouden door
een ander liefdesspel: dat van Tarzan en Sultan en hun
harem van leeuwinnen. De twee leeuwen zijn de grote
trekpleisters van het American Circus dat Verdna als
standplaats heeft wanneer het niet op tournee is. „We
zijn niet op safari in Kenya we hebben onze rust no
dig," zeiden de burgers van Verona in een petitie die zij
vrijdag afgaven. „De dieren ravotten de hele nacht; u
moest dat eens aanhoren," zei mevrouw Anna della Vec-
chia. De directie van het circus zegt dat de standplaats in
Verona indertijd werd gekozen omdat er geen huizen in
de buurt waren. „Maar door het bouwen van de laatste
tien jaar is de stad naderbij gekomen," voegt zij er aan
toe.
Mozart in Rovereto
ROVERETO Bekende Mozartvertol-
kers uit de hele wereld zijn van 16 tot
24 september aanwezig op het eerste
Mozartfestival van Rovereto in het
noorden van Italië. Medewerkenden
zijn o.a. het Mozarteum van Salzburg en
de universiteiten van Trente en Salz
burg. Op de lijst van uitvoerenden staan
het English Chamber Orchestra, het
Salzburgse Bachkoor, het Octogon-en-
semble, het duo Hasimoto-Keller, het
Carmina-kwartet met Eduard Brunner,
het Orchestra da Camera deH'Academia
di Santa Cecilia onder leiding van de
violist Uto Ughi, het Trio di Trieste met
Piero Farulli en het Salzburger Kam-
merorchester onder leiding van Sandor
Vegh.
SPOLETO De Griekse dirigent Spiros Argiris heeft zaterdag de
felbegeerde prijs „Pegaso d'oro" („Gouden Pegasus") van het „Fes
tival van de twee werelden" van Spoleto in Italië gewonnen. Deze
prijs wordt sinds 31 jaar gegeven aan een persoonlijkheid die zich
artistiek zeer voor het festival heeft ingespannen. Vorig jaar was
de prijs voor de Prima Ballerina en directrice van het Ballet van
Stuttgart, Marcia Haydee. Spiros Argiris heeft op het festival van
dit jaar, dat nog tot 10 juli duurt, de opera „Jenufa" van Leos Jana-
cek gedirigeerd. Hij is muzikaal leider van het festival en verant
woordelijk voor de traditionele „Muzikale Ontmoetingen", die dit
jaar vooral aan de muziek en de vertolkers van Oost-Europa zijn
gewijd.
LONDEN Amnesty International gaat een serie
concerten organiseren die het 40-jarig bestaan van de
Universele Verklaring van de Rechten van de Mens
herdenkt. Onder anderen Bruce Springsteen, Tracy
Chapman, Sting, Peter Gabriel en Youssou N'Dour
hebben hun medewerking al toegezegd. De tournee
„Mensenrechten Nu" begint op 2 september in het
Wembleystadion in Londen en gaat daarna de hele
wereld rond. Volgens de organisatoren bij Amnesty
zal de tour 47 miljoen gulden gaan kosten die via en
treegelden en commerciële sponsors moeten worden
verkregen.
Sting op Torhout/
Werchter, als een
van de weinige ar
tiesten die zijn faam
kon waarmaken.
FOTO: ANP
S(T)INGING IN THE RAIN OP TORHOUT
De elfde editie van het
Belgische dubbelfestival
Torhout/Werchter had op
papier een samenstelling
die blonk als goud. Waar
kom je tegelijkertijd en
Sting en Bryan Adams en
INXS en John Hiatt en
Los Lobos tegen?
Toch maakte dit veelbeloven
de affiche zich niet helemaal
waar. Eigenlijk alleen Sting en
Carmel waren het bedrag dat
organisator Herman Schuere-
mans voor hen neertelde, dub
bel en dwars waard. Vooral
Sting sloot op oorstrelende wij
ze het festival af. Het enige
probleem was alleen, dat de
regen met bakken uit de he
mel kwam, waardoor het al
snel 'S(t)inging in the rain'
was.
Toch viel zaterdag niet het
hele Torhout-festival in het
water. De eerste dag van het
festijn was een bijna geheel
met zon overgoten gebeuren.
In combinatie met het zachte
windje leverde het ideaal festi
val-weer op. Het merendeel
van de 65.000 bepakte en be-
zakte bezoekers vleide zich
dan ook in het gras neer om
van de acht groepen te kun
nen genieten. Kleedjes en
plasticjes werden uitgerold en
de koelbox met frisdranken en
eten werd opengemaakt, ter
wijl truien en regenjassen wer
den afgeworpen.
10.000 Maniacs opende het fes
tival niet echt overtuigend,
maar toch met genoeg charme
om de combinatie van pop en
rock in het hart te sluiten.
Hoewel de Maniacs soms een
behoorlijke muzikale spanning
wisten op te bouwen, leken de
musici overdonderd door de
immense massa. Ze stonden
wat schuchter op het podium
en die invloed was ook merk
baar in hun spel. Vooral Nata
lie Merchant, die haar stemge
luid combineerde met vreem
de dansjes, zong de soms ge
voelige composities wat verle
gen weg.
Ziggy Marley, aangekondigd
als de grote verrassing van het
festijn, maakte die betiteling
helemaal waar. Hij kwam niet
opdagen.Ziggy had zich
verslapen, was daarom te laat
uit Brussel vertrokken en zat
.nog in een file op het moment
dat Zijn reggae de menigte had
moeten veranderen in een kol
kende massa.
Eerder
Carmel klom daarom, na een
lange pauze, wat eerder op het
podium en was vanaf de eerste
minuut een smaakmaker van
wereldklasse. De groep, uitge
breid met vier blazers en twee
achtergrondzangeressen, speel
de een vooral swingende set,
die wat later op de middag
sfeervoller zou zijn geweest
De muziek, waarin jazz zit
verweven, leent zich nu een
maal voor een decor met on
dergaande zon. Het publiek
kreeg vooral oude favorieten
voorgeschoteld, maar dan wel
verpakt in blinkende improvi
saties, die mede door de bla
zers vaak een funky onder
toon hadden. Bij Carmel leken
deze keer de teksten minder te
tellen dan de muziek. Toch
werd de zangeres niet hele
maal weggecijferd. Ze zong be
ter dan ooit en het was dan
ook niet verwonderlijk dat ze
uiteindelijk een staande wei
tegenover zich vond.
Torhout/Werchter '88 was
geen festival waar nieuwe
composities op het publiek
werden uitgeprobeerd. De
groepen speelden op zeker, zo
ook Los Lobos. Het Mexicaan-
se kwartet koos voor lekker in
het gehoor liggend werk,
waarbij de traditionals meer
succes oogstten, dan de eigen
composities. Hun polka-rock
ging er, en dat is een beetje
voorspelbaar, in als koek. Hoe
wel ze gedegen musiceerden,
vlamde het repertoire toch
niet als vorig jaar op Parkpop,
maar daar had ook het eerste
lichte regenbuitje schuld aan.
Nieuw werk
John Hiatt was de enige die
veel nieuw werk liet horen zo
als „Tennessee Place" en „Ri
ding Along". Met zijn door
leefde stem, gitaar en uitste
kende groep musiceerde hij
gedegen. John, die tussendoor
veel sprak, kon zijn optreden
echter niet naar een hoogte
punt stuwen. Ook INXS lukte
dat niet. De Australiërs waren
de grootste teleurstelling van
het festival. Doordat Michael
Hutchence geen stem meer
over had en volledig faalde in
de lage regionen, maakte het
publiek voor het eerst kennis
met de instrumentale versies
van de nummers. Dat de mu
ziek allerbelabberdst klonk,
was niet geheel aan INXS te
wijten. Hoewel het het optre
den niet had kunnen redden,
stond de geluids-installatie
zeer slecht afgesteld. Mede
hierdoor bleef ook het optre
den van Bryan Adams steken
in de middelmaat. Bovendien
klonk Adams als een Bonnie
Tyler-zonder-borsten en had
hij net als Hutchence, veel wa
ter nodig om zijn stem nog
enigszins op peil te houden.
Terwijl donkere wolken zich
boven Torhout samenpakten,
trakteerde de Canadees het
publiek op de songs die het
wilde horen. De oogst bleef
echter heel magertjes. De elec-
triciteit tussen de muzikanten,
waardoor nummers kunnen
schitteren als juweeltjes, ont
brak. De enige song die eruit
'sprong, was „Native Son" en
dat gebeurde door de schitte
rende solo van gitarist Keith
Scott. Op het moment dat
Adams voor zijn toegift terug
keerde, diende de eerste re
genbui zich aan en werd het
niet meer droog.
Gerijpt
Het weerhield Sting er echter
niet van het elfde Torhout-
/Werchter festival op vooral
swingende wijze af te sluiten.
In de periode tussen zijn con
certen in de Haagse Statenhal
in april en Torhout is de sa
menwerking tussen hem en
zijn musici nog meer gerijpt.
En dat miste muzikaal en vi
sueel zijn uitwerking niet.
Sting had er zichtbaar plezier
in en bouwde zijn composities
uit tot verlichte vuurbollen in
de pikdonkere, regenachtige
nacht, terwijl hij regelmatig
synchroon lopende dansjes
met zijn musici uitvoerde.
Verscholen onder paraplu's en
de plastic-zeilen waarop ze
eerst hadden gezeten, beleef
den de bezoekers een pakkend
concert, waarbij de sentimen
tele lading van „Sister Moon"
hand in hand ging met de
dansbare tonen van „Bring On
The Night". Het waren vooral
de rappe vingers van pianist
Kenny Kirkland en het ka
rakteristieke saxofoonspel van
Branford Marsalis die de toon
van het concert bepaalden.
Het tweetal kon zich uitleven
in composities die in schitte
rende arrangementen zijn ge
stoken en inmiddels dichtbij
symfonie-lengte komen zonder
dat ze gaan vervelen. Sting
bleek met zijn lichthese stem
en krachtig musicerende groep
het stralende zonnetje aan de
soms sombere festivalhemel,
een licht dat binnenkort hope
lijk op elpee verder schijnt.
HANS PT FT
MET „VERZAMELING AAN ZEE'
DEN HAAG Het Haags
Gemeentemuseum heeft
een ander gezicht. Een
rustgevend, mooi en ook
boeiend gezicht. En het is
nu al duidelijk dat naar
mate dit gelaat ouder
wordt, het alleen maar
nog mooier kan worden.
Wat is er gebeurd De nieuwe
directeur van het museum,
Rudi Fuchs, heeft het pakje
dat al heel lang klaar lag, ein
delijk open gemaakt. Hij heeft
het bezit van het museum, dat
vele jaren, vanwege allerlei
spectaculaire en minder spec
taculaire tentoonstellingen in
de kelders stond, naar boven
gehaald. Het pakje „Verzame
ling aan zee", blijkt een schat
te bevatten en het is eigenlijk
treurig, dat dit zo lang verbor
gen is gehouden.
Hoewel deze keuze uit de col
lectie van het Haags Gemeen
temuseum een duidelijk stem
pel op het museum drukt,
wordt het ware nieuwe gezicht
toch vooral bepaald door de
wijze van presenteren. Een
manier namelijk waaruit eer
bied voor het kunstwerk
blijkt. Niet alleen is de presen
tatie van dien aard dat de
kunstwerken optimaal tot hun
recht komen, ook de samen
stelling van werken in bepaal
de ruimten is bijzonder. Fuchs
lijkt de werken, vaak van ver
schillende kunstenaars, in de
zalen en nissen zo te groepe
ren dat ze elkaar ondersteu
nen of juist een dialoog aan
gaan. De ruimten krijgen zo
allen een heel eigen sfeer en
aantrekkingskracht.
Rust
Na een periode van korte
spectaculaire tentoonstellin
gen, lijkt de rust in het mu
seum te zijn weergekeerd.
Fuchs zegt niet mee te willen
doen in de luidruchtige race
waarin van musea alleen nog
opwinding verwacht wordt.
Volgens hem staat een derge
lijke modieuze intentie lijn
recht tegenover de geest van
de ontwerper vanhet mu
seum: Berlage. En in die geest
wil Fuchs aan de slag.
In zijn openingstoespraak stel
de hij dat Berlage als geen an
der heeft begrepen hoe kunst
gepresenteerd moet worden.
Fuchs was het dan ook niet
De Stijl heeft een eigen zaal in „Verzameling aan Zee", met meubilair van Gerit Rietveld en schilde
rijen van onder meer Mondriaan en Theo van Doesburgh.
FOTO: PR
eens met opmerkingen dat het
museum net een doolhof is.
„Kunst moet je in detail kun
nen bekijken. Verder is een
kunstwerk kwetsbaar en kan
snel uit zijn evenwicht gehaald
worden. Daarom moet er let
terlijk ruimte geschapen
worden, waarin een kunst
werk zich kan tonen zonder
dat details verloren gaan. De
toeschouwer moet bij elk ding
tot stilstand komen om het in
ïich op te nemen. Berlage
heeft dat begrepen door aller
lei soorten ruimten elkaar te
laten opvolgen. Elke ruimte
vraagt een nieuw oriënteren
dat het langdurig kijken bena
drukt. De intimiteit van het
gebouw zorgt er verder voor
dat de toeschouwer ook dicht
oij de voorwerpen gebracht
wordt", aldus de directeur van
het museum, die inmiddels
een flink deel van het gebouw
weer in de originele staat
heeft teruggebracht.
Met zijn presentatie lijkt Fuchs
geheel in de geest van Berlage
gehandeld .te hebben. De ten
toonstelling speelt tenminste
heel goed in op de architec
tuur. De werken wekken de
indruk alsof ze een natuurlijke
plaats in het totaal hebben in
genomen.
Schat
De presentatie van Fuchs
toont welk een schat het Ge
meentemuseum eigenlijk in
bezit heeft. Slechts enkele
werken die op de presentatie
vertegenwoordigd zijn, komen
niet uit het eigen bezit en zijn
bedoeld als aankoopvoorstel-
len. Wat geboden wordt is ei
genlijk te veel en te veelzijdig
om op te noemen, maar duide
lijk is dat er eigenlijk voor elk
wat wils is, met grote namen
uit binnen- en buitenland.
Deze „eerste versie in de rich
ting van een eigen collectie",
zoals Fuchs de presentatie om
schreef, biedt een zeer boeiend
rustpunt, waaromheen even
tueel wisselende tentoonstel
lingen gehouden kunnen
worden.
Wat opvalt is verder dat de di
versiteit van het gebodene, dat
behalve uit schilderijen en ob
jecten ook uit meubelen, ser
viezen, vazen en gebruiks
voorwerpen bestaat, nergens
een rommelige indruk maakt.
Het selecteren en combineren
van die verschillende uiting
svormen lijkt juist de kracht
van deze presentatie, waarbij
bovendien op subtiele wijze
verbanden zichtbaar worden
gemaakt.
Verlichting
Ook geheel in de geest van
Berlage is volgens Fuchs de
huidige wijze van verlichting
in het museum. Berlage heeft
het gebouw namelijk zo ont
worpen dat eigenlijk overal
met daglicht volstaan kan
worden. Verbouwingen in de
loop der tijd brachten hierin
soms verandering. Fuchs heeft
dit echter weer voor een deel
in de oorspronkelijke staat la
ten terugbrengen en in die
ruimten blijft het kunstlicht
dus ook uit. Bij voldoende dag
licht zal dit ook waarschijnlijk
het mooiste zijn, maar zater-
dagmidag was het vrij somber
weer, waardoor het hier en
daar wel erg donker werd.
Met de presentatie „Verzame
ling aan zee" toont Fuchs zijn
idee van het museum. Een
idee dat volgens hem zo nu en
dan best eens gereconstrueerd
mag worden, mits het past in
het specifieke karakter van
het museum. Volgens de direc
teur van het museum wordt
door deze min of meer perma
nente presentatie van lang
verborgen gebleven kunstwer
ken, weer recht gedaan aan de
intentie van de kunst, name
lijk dat het gemaakt is om ge
zien te worden. Iets dat vol
gens Fuchs ook de moraal van
een museum zou moeten zijn.
SYLVIA VAN LEEUWEN
ALPHEN AAN OEN RIJN
ROCINEMA I (Van Boetzela(
straat 6. tel. 01720-20800): K
neponnotje (al); 18.30,
wo. ook 13.30. Junglebook (ic/
wo. 14.00. EUROCINEMA U a
Honneponnetje (al): tijden 2
Eurocinema I. EUROCINEwjef
III: Three men and a baby (a
18.30, 21.15. wo. 00k 13 »e th
EUROCINEMA IV: Police Ae»erS(
demy 5 (al); 18.45, 21.30. %jre
00k 13.45.
ier,
,dra
(fn,
y \tukj
LEIDEN LUXOR (Statlonswt/05-
19. tel. 071-121239): Police A400
demy 5 (al); 19.00, 21.15. wbr/i
00k 14.30 UOO en STUDu,»/
(Steenstraat 39, tel. 12413fUe\
Honneponnetje (al); Brigry
lights, big city (al); Summit
school (al); Three men and \50
baby (al); No way out (al); 14.3»aar
19.00, 21.15. Junglebook (31
wo. 14.30. TRIANON (Breestr^
31. tel. 123875): Surrender (1S,
14.30, 19.00, 21.15. Rljfea/
(Haarlemmerstraat 52. tel. 07tieni
125414 Girls for sale (Ifcosf
14.30, 19.00, 21.15. ,ned(
KATWIJK CITY THEATERarta
(Badstraat 30. tel. 01718-7407^°/
Three men and a baby (al); nuntii,
di. wo. 19.00, 21.15. Bambi (akruj,
wo. 14.45. CITY THEATER L.r/.
Someone to watch over m
(12); zo. t/m wo. 21.15. Deal0"'
Wish 4 (16); wo. 14.45, 19.0taet
ma. di. 19.00. fen 1
VOORSCHOTEN GREENWAL, d
(tel. 01717-4354): A night on tlTn<>
town (al); wo. 15.45. Fatal bear^
ty (al); ma. t/m wo. 20.15. Erf00"
peror of the sun (al); do. t/m v^res*
20.00. lies.
KINDERVOORSTELLING Uaaj
Avontuur met een staartje; wi-
14.00. 15.45. Troetelbeertjes Ify
wonderland 3; wo. 14.00.
WASSENAAR ASTRA
01751-13269): Barfly (12); r
m wo. 20.00. »e. i
KINDERVOORSTELUNG w
Disney's parade van tekenfiln^, n
sterren; wo. 14.00. f
ZOETERMEER 9/Jtv
PROMENADE. Police acadwrti
my 5; ma. di. 20.00. wo. 14.0Laj
20.00. Honneponnetje; ma. L
20.00. wo. 14.00, 20.00. Thr?V
men and a baby; ma. di. wp0"'
20.00. My little pony; wo. 14.0pr) 1
DEN HAAG ASTA 1 (Spui 2{jesf,
tel. 463500): Honneponnetje (ajr/.w
14.00, 19.00, 21.30. ASTA P'
Overboard (al); 18.45, 21.3^™
ma. di. 00k 14.00. ASTA Jvas
Man on fire (16); 14.00, 19.0ü/f/e
21.30. BABYLON 1 (Winkflffee.
centrum Babylon, tel. 47165$.«,r
Police academy 5 (al); 14.0T
19.00, 21.30. BABYLON !n 0
Bright lights big city (12); 14.0f°d*
18.45, 21.30. BABYLON tfe
Three men and a baby (a
14.00. 19.00. 21.30. CINEACj^-p!
(Buitenhof 20. tel. 630637): Hart
burger hill (16); 14.00. 18.4!°£ 1
21.30. CINEAC 2: Three me
and a baby (al); 18.45, 21.3
ma. di. 00k 14.00. CINEAC
Raw (16); 14.00. 18.45, 21.3
METROPOLE 1 (Carnegielaal
tel. 456756): De ondraaglijHPOl
lichtheid van het bestaan (aliens
14.00. 20.00. METROPOLE |to L
Maurice (16); 14.00. 18.4Vaar<
21.30. METROPOLE 3: Thok v
last emperor (al); 14.00, 20.3INGI
METROPOLE 4. Cry freedoffiN
(al); 20.30. ma. di. 00k 14.0#ke
METROPOLE 5: Programmalve
filmzomer '88. 14.00, 18.4|ag 1
21.30. ma. 14.00, 20.30. Threke
mission (16); ma. Los Santos in756:
nocentes (16); di. Zoeken naster
Eileen (12); wo. ODEON 1 (Hruis).
rengracht 13. tel. 462400): Poli Oe
ce academy 5 (al); 13.45, 18.4!erhi
21.30. ODEON 2: No man* L
land (16); 13.45, 18.418a i
21.30.e ODEON 3: Honnepo¥ERI
netje (al); 13.45. 18.45, 21.3SEBI
ODEON 4: Fatal attractitfnge
(12); 13.45, 18.45. 21.30. STlfer e
DIO 1 (Kettingstraat 12b. td422
656402): No way out (12); 19.1)umr
21.45 wo. 14.00. STUDIO *EZ<
(S)he's having a baby (afiacr
19.00, 21.30. STUDIO !|ks
Moonstruck (al); 19.00. wiB3C
14.15. Oci ciornie (16); 21.3<)age
HAAGS FILMHUIS: Zaal neer
Der Himmel über Berlin; 19.31) Sin
21.45. Zaal 2: Lady bewaMenei
19.30. The belly of an architect"
21.45. Zaal 3: 19.30, 21.45. Beyok
ond the valley of the dolls; mfag.
Anne et Muriel; di. VD; wo. 9.3(
KINDERVOORSTELLINGEN "Oor
ASTA 2: My little pony; w(5 0C
14.00. CINEAC 2: My littWag.
pony; wo. 14.00. METROP09 3<
LE 4: Jungle book; wo. 14.0(pn
STUDIO 3: E.T. wo. 14.30. 19 0(
Het waterpodium en de Waag (Lei
den): derde Leidse slagwerkfestival.
Met Willem Jansen, Djemga's, Slag
werkgroep Den Haag, Africa Soli en
Slagerij Van Kampen. Gezien op 2
Over het water van Oude
en Nieuwe Rijn, soms ge
dempt door de muren van
de Waag, klonk zaterdag
het gebonk en getik van
handen en stokken op
dierevellen, blazen, inge
nieus verwerkte stukken
hout en metaal, en in
principe alles waarop je
maar kan slaan. Het hart
van Leiden klopte als zel
den tevoren.
De organisatie (de afdeling
culturele zaken van de ge
meente Leiden) maakte na
twee jaar slagwerkfestival in
maart gebruik van de moge
lijkheden van het drijvend po
dium voor de Hoogstraatkel
ders. Dat beviel uitstekend, al
leen was het jammer dat het
weer niet van harte meewerk
te. De eerste openluchtoptre
dens, van Willem Jansen en
Djemga's, vonden plaats onder
een tentachtig afdak dat nogal
wat van het geluid dempte en
afbreuk deed aan de dramati
sche aspecten van de muziek.
Het hele twee meter lange lijf
van Willem Jansen deed uit
bundig mee met de subtiel
verschuivende ritmes die hij
uit zijn Afrikit wist te halen.
Zijn imponerende optreden
was nog sterker geweest als
het canvas boven zijn hoofd
was weggehaald.
De Leidse groep Djemga's
klonk daarna heel wat minder
gevarieerd. De groep is Afri
kaans en Caraibisch geïnspi
reerd en gebruikte het slag
werk ook als begeleiding van
liederen. Later in juli is de
groep weer op het podium te
zien, hopelijk onder meer tro
pische omstandigheden.
's Avonds in de Waag kwam
een heel andere kant van het
slagwerk aan bod. De interna
tionaal vermaarde Slagwerk
groep Den Haag speelde eigen
tijdse composities van Steve
Reich op een instrumentarium
dat varieerde van xylofoon tot
verf- en bierblikken. Grote
verschillen in de dynamiek
van de uitvoering maakten de
ingewikkelde ritmische patro
nen heel spannend.
Africa Soli ging terug naar de
roots. Het viemansgezelschap
speelde traditione Guinese rit
mes met prachtige namen als
kiwigi, wanadan, gugu, gongo-
ba en tenslotte de rumba bam-
bulee a libaba. De muziek
wordt in Guinee nog steeds ge
speeld bij gelegenheden als het
planten en oogsten van de
rijst, de verkiezing van een
sterke trommelaar en de fees
ten bij het volwassen worden
van jongens. Het publiek
mocht meedoen: een Afri
kaanse danseres haalde toe
schouwers erbij, een van de
slagwerkers zong met een
stem waarmee je glas kan snij
den herhaalbare regels.
Het slagwerkfestival werd bui
ten afgesloten door Slalêrei
van Kampen. Op vier mefag*
hoge torens om het waterpj??*
um heen speelden vier drj^
mers een speciaal gemfaie
stuk. Helaas was het wJoor
schijnlijk niet te vermijdend"
het geluid vooral centraal^1
de speakers op het podLpi
kwam, zodat het effect vaijaar
unieke locatie een beetje pier
loren ging. Toch zorgden"™1'
sonore ritmen van de slajg*®
voor een bijna religieuze f£n
le. Het silhouet van een vatan
groepsleden tekende zich rf«t
achtig af op een gevel aaiu[e
Hoogstraat, van het pod}^
vertrok heel langzaam |un<j
boot, een vliegtuig vloog o|8.3i
het leek een zorgvuldig f'*~~
gisseerd ritueel.
DICK VAN TEYLIN'
CHERBOURGH Het schip
met de stoffelijke resten van
de Hongaarse componist Bela
Bartok aan boord is het afgelo
pen weekeinde vanuit Sout
hampton in het Franse Cher-
bourgh aangekomen. Van daar
zullen zij per trein worden
overgebracht naar Hongarije,
waar zij opnieuw begraven
zullen worden.
De reis gaat via via de Bonds
republiek en Oostenrijk naar
Hongarije. De kist met de stof
felijke resten van de Hongaar
se componist werd in Sout
hampton uitgeleide gedaan
door een orkest van 21 cavale
risten van de Britse koninklij
ke Huzaren. die voor de gele
genheid waren ingehuurd
door de rederij die Bartoks
posthume terugkeer naar Eu
ropa verzorgt.
Voor de Tweede Wereldoorlog
verliet Bartok Hongarije om
politieke redenen en vestigde
hij zich in de VS. In 1945 over
leed hij hier op 64-jarige leef
tijd.
Donderdag kwamen de stoffe
lijk resten van Bartok vanuit
New York in Southampton
aan. Op de universiteit van
deze Britse havenstad had
donderdagavond een herden
kingsconcert plaats.
De resten van Bartok worden
op hun reis naar Hongarije be
geleid door diens zoons. Peter
en Bela Jr
Peter en Nika Bartok, uiterst links en uiterst rechts op de foto, bij de kist met de stoffelijke re?PI
van hun vader Bela Bartok in Cherbourg, Frankrijk.
