München geniet ndi
van Hollands feest
Ook Oranje-vrouwen hecht team
EcidócGomanl
EK-VOETBAL
MAANDAG 27 JUNI 1988 PAGINA V-
Peenhaar
Arie Haan verkoopt
zitplaats aan fan
MÜNCHEN Voor Oranje-su| J
porter Gerard Rood uit Eefde ko
het EK-voetbal zaterdag niet met
kapot.
In een café in München liep h W
onze voetbalcolumnist, de ex-voe he
balier en VfB Stuttgart-traine fez
Arie Haan, tegen het lijf. Van dnj(
vedette uit het WK'74-elftal kon h l0C
tegen kostprijs een zitplaats kopet.e,
Rood: „Er waren anderen die mee -M
boden dan die 83 Mark, maar Ari
Haan zei: „Deze jongen was ht
eerst. Hij krijgt 'm voor de normal
prijs". Arie Haan was overigen *ee
wel present in het stadion. Hij befre
schikte over een extra kaart. ul(
'on
Een variant op het
rasta-kapsel van
Ruud Gullit. Deze
supporters hebben
het hoofd bedekt
met een bos
(oranje) wortelen
die de plaats
inneemt van de
zwarte krullen van
de AC Milan-
speler.
FOTO: AP
Karen van Breukelen, de echtgenote van
de Oranje-doelman, reageerde fel toen de
strafschop van de Sovjetunie in de finale
ter sprake kwam. „Ik loop lang genoeg
met hem mee om te kunnen zien, dat dit
geen penalty was". Voor Karen van Breu
kelen was de winst in München het twee
de grote feest in enkele weken tijd. „Je
leeft echt in een roes. Maar nu hebben we
weer tijd om met elkaar te praten. Twee
dagen nadat PSV de Europa Cup had ge
wonnen, moest Hans al weer met het Ne
derlands elftal in trainingskamp. We heb
ben eigenlijk niet eens tijd gehad om nor
maal met elkaar te praten. Maar dat is
niet erg. 't Is zelfs heerlijk. Je weet waar
voor je het doet, het is een stijl van leven
geworden. En als je dit dan allemaal terug
krijgt.
MÜNCHEN De meest fanatieke fans
van het Nederlands elftal zijn geen man
nen, maar een groep van eenentwintig
vrouwen: de echtgenotes en vriendinnen
van de Oranje-spelers en hun coach.
Een Oranje-shirt om de schouders, een
strik in hét haar, oranje schoenen: de spe
lersvrouwen vormen een hecht team,
staan massaal achter Oranje. De afgelopen
weken hebben ze heel wat afgereisd. Per
bus, trein en vliegtuig naar Keulen, Düs-
seldorf, Gelsenkirchen, Hamburg en Mün
chen. Maar ze wilden er per se bij zijn en
het is, zo zei Monique Schilder, de vrien
din van reserve-doelman Joop Hiele, hon
derd procent de moeite waard geweest.
Zij heeft de stellige indruk dat de onder
linge band tussen de spelersvrouwen anno
1988 heel wat hechter is dan die tussen de
dames van de internationals uit 1974. „We
zijn echt een stel vriendinnen geworden.
Nee, je merkt niets van rivaliteit tussen de
vrouwen van bijvoorbeeld de spelers van
PSV en Ajax. Ik denk trouwens dat we
pas op vakantie goed gaan beseffen wat
we allemaal hebben meegemaakt. Het was
niet leuk elkaar wekenlang nauwelijks te
zien. Maar dat we nu met die cup rondlo
pen, vergoedt een heleboel".
Liesbeth van Kapelleveen en Daniëlle
Oonk, de vriendinnen van respectievelijk
Marco van Basten en John van 't Schip,
en Carmen Rijkaard verheugen zich, nu
alles achter de rug is, zeer op de gezamen
lijke vakantie op Ibiza. „Daar zijn we echt
aan toe, een beetje tennissen en zo, heer-
liik", aldus Liesbeth van Kapelleveen.
München
MÜNCHEN In het we
grestaurant Siegburg, vlak
vttor Keulen, zaten ze za
terdagavond laat wat
triest aan een tafeltje. Va-
d*r en zoon Romijn uit
Rotterdam. Vol goede
meed waren zij in de
nacht van vrijdag op za
terdag naar München ver
trokken. Zonder kaarten,
rniaar dat was geen pro
bleem. Immers, zouden
niet veel Italianen en
Duitsers hun toegangsbe
wijzen alsnog aanbieden
Hoe anders zou het allemaal
uitpakken. Vader Romijn:
„Toen we eenmaal na een rit
van tien uur in München arri
veerden, kreeg ik al een beetje
een voorgevoel dat het alle
maal toch niet zo gemakkelijk
zöü gaan als we dachten. Dat
bleek al op de Autobahn bij
München, waar tientallen Ne
derlanders met geld stonden te
zwaaien in de hoop dat auto
mobilisten kaarten extra zou
den hebben. Eenmaal op het
plein voor het stadion stonden
duizenden supporters die ook
nog geen kaartje hadden. Het
werd al snel duidelijk dat we
de finale wel konden verge
ten. In een hotelletje in de
buurt hebben we de wedstrijd
toen maar op tv gevolgd". Een
schrale troost voor Romijn en
zoon was dat duizenden Ne
derlanders in hetzelfde schuit
je zaten.
Een paar uur voor de wed
strijd: Nederlanders, in de
gekst mogelijke oranjekleding
rondlopend, in afwachting van
kaartjes. Er waren een paar
zwarthandelaren, maar de
priizen die zij vroegen waren
zo hoog, dat verbolgen suppor
ters, door de politie in bedwang
moesten worden gehouden. De
politie, die voor het toernooi
had gezegd streng op te treden
tegen de zwarte handel, moest
nu de handelaren in bescher
ming nemen.
De veelzijdige Ruud Gullit verzorgde tijdens het feest na de wedstrijd met zijn favoriete band Reve
lation Time een optreden.
FOTO: Al
MÜNCHEN Van Mün
chen mag het Hollandse
legioen in oktober, wan
neer Nederland ander
maal tegen West-Duits-
land voetbalt, opnieuw
massaal naar de Beierse
hoofdstad komen. Want
ondanks het feit dat de
„Mannschaft" niet in de
finale om het Europees
kampioenschap speelde,
heeft München een uiterst
feestelijk weekeinde ach
ter de rug. Met hartelijke
dank aan die tienduizen
den hossende, zingende en
bier drinkende Oranje
fans.
„Er deden zich minder inci
denten voor dan rond een nor
male competitiewedstrijd in de
Bundesliga", aldus maakte een
politiewoordvoerder de balans
op van een voetbalweekeinde
dat zijn weerga niet kent. De
Beierse politie had in totaal
3.799 man op de been om de
ongeveer 73.000 voetbalsup
porters in toom te houden. In
totaal werden 103 mensen op
gepakt, onder wie 80 Neder
landers, wegens onder meer
openlijke geweldpleging, dief
stal, vernieling en openbare
dronkenschap. Ook werd een
aantal zwarthandelaren in
hechtenis genomen wegens
woeker. De meeste arrestanten
werden overigens na enige tijd
weer vrijgelaten.
Volksverhuizing
De Oranje-invasie van Beieren
München trokken, was er voo
de Oranje-spelers een ver^(
plichte feestavond in het Hilell
ton Hotel, waarop vooral binrQ
nen- en buitenlandse official
en andere „prominenten" act>P
de présence gaven. rjj
Premier Ruud Lubbers ,,Iu
een woord fantastisch" -
zwaaide met zijn oranje za! fl
doek in de richting van (Lp.,
spelers. Mr. Pieter van Vollei
hove, die met zijn zoon Joha tf(
Friso het koningshuis verte jj
genwoordigde: „Hartstikk
goed en ook voor de vele Ne
derlanders die er niét in kon al
den was het een groot feesl
Ja, ik houd van voetbal. Di et
was heel mooi". VVD's fractie oet
leider Joris Voorhoeve ha< n
vooral genoten van het sfeer oet
tje. „Nationale verbroedering' srs
noemde hij de dolkomische ta uizi
ferelen op de tribunes. >n
Voor Ruud Gullit volgde e aar
nóg een optreden, dit keer me am
de reggae-band Revelatior
Time. Play-back weliswaar ie
want Veronica, die de VIP d
party vergeefs trachtte uit t im
zenden, vond dat mooier klin ied
ken. Overigens hielden de spe oel<
Iers het officiële feest snejet
voor gezien. Zoals Ruud Gulli oiic
later verklaarde: „Mensen di >n
ik nog nooit eerder had gezien rs
die ik helemaal niet kende ild
wilden me nu opeens aanraleir
ken, naast mij op de foto. He >llc
feest was er niet voor ons, d :nd
spelers, maar voor de officialshek
de boridsbonzen, de Bobo's ichi
Dat heeft onze avond behoor ind
lijk bedorven, daarom zijn w ns
snel weggegaan. Dus zijn w ms
maar voor onszelf begonnei ndi
en is het toch nog gezellig ge in
worden".
was al in de nacht van vrijdag
op zaterdag begonnen. In de
loop van de ochtend namen
naar schatting veertigduizend
Nederlanders bezit van de fi
nale-stad. Gedreven door de
voetbalkoorts, maar .meren
deels met één grote handicap:
geen kaartje. Voor een Neder
lander die op het Centraal Sta
tion aankwam was dat geen
probleem. Tot grote hilariteit
van alle omstanders vroeg hij
een agent hoe ver het lopen
was naar de zwarte markt...
Tientallen stonden uren langs
de ringweg rond het Olympia-
park, de biljetten van tien en
honderd mark zichtbaar in de
hand, in de hoop dat iemand
bereid zou zijn de zo felbegeer
de entreekaart te verkopen.
Af en toe liep iemand juichend
weg: de kaarten triomfantelijk
in de lucht gestoken.
Het lukte uiteindelijk toch
zo'n dertigduizend Nederlan
ders een plaatsje te bemachti
gen, waardoor de tribunes op
nieuw diep-oranje gekleurd
waren. Talloze anderen bleven
evenwel voor de hekken staan
en moesten het volksfeest van
afstand meemaken. Na het
eindsignaal en de huldiging
nam een deel van het legioen
opnieuw bezit van de Mün-
chense binnenstad, waarbij het
bier tot diep in de nacht rijke
lijk vloeide en uit steeds/hese
re kelen steeds opnieuw de
Oranje-liederen klonken, ge
volgd door een „Auf Wieder-
sehen Deutschland", tot in ok
tober.
VIP-party
Terwijl de fans zingend en
hossend door de straten van
De VIP's op de tribune. Bij veel van de supporters zette hun aanwezigheid kwaad bloed.
1PP6970I
Langs de Autobahn in de omgeving van München stonden diver
se supporters met geld, in de hoop dat automobilisten over een
extra kaartje zouden beschikken, die zij voor een redelijke prijs
wilden verkopen.
FOTO: ANP
Schande
„Het is een grove schande wal
ze voor een kaart vragen"
véftelde een woedende Lim
burger, die even tevoren een
zwarthandelaar een welge
mikte schop onder zijn achter
ste had verkocht. „Hij vroeg
600 mark voor een staanplaats
Belachelijk. Die schop Mag
ilyme alstjeblieft even afreage
ren. Ik ben tot nu toe naar
eftce wedstrijd van het Neder
lands elftal gaan kijken. Niet
afgëhaakt toen ze de eerste
Wiedstrijd in Keulen verloren.
Daarna waren er genoeg kaar
ten; te krijgen. Maar nu het
vöör ons, zeg maar de modale
voetbalsupporter, ook eens
leïik wordt, kun je niet naar
bföjtlien. Nu worden de kaarten
gegéven aan lui die anders
nooit naar een wedstrijd gaan.
Dié als er succes in de lucht
haitgt zo nodig op de voor
grond moeten treden. Triest
vind ik dat. En ze zitten nog
op het ereterras ook".
Eén paar zwarthandelaren
raakten hun kaarten kwijt
zonder dat er voor werd be
taald. Zodra zij lieten zien dat
zé inderdaad over een toe
gangsbewijs beschikten, werd
hét kostbare papiertje uit hun
handen gerukt en verdween
dè dader over het algemeen
spoorloos in de menigte. Sup
porters die wel over een kaar
tje beschikten, durfden dat
vaak niet te zeggen uit angst
het aan steeds agressiever
wordende Nederlanders kw»;*
té raken.
Een zwarthandelaar die vanu
zijn peperdure Mercedes du
zend mark voor een staan
plaats vroeg, moest zijn inha
ligheid duur betalen. Een paar
jonge Rotterdammers spron-
al was het bij sommige agen
ten te zien dat het niet echt
van harte ging. De stemming
sloeg om toen de fans erachter
kwamen dat de prijzen voor
de kaarten niet daalden, maar
steeds hoger werden. Een
staanplaats ging weg voor 500
mark. Een zitplaats deed het
dubbele. Een Nederlander was
zelfs bereid 2000 mark neer te
tellen voor een plaats op de
ere-tribune.
Grote groepen supporters wa
ren dat niet van plan. Zij ver
zamelden zich voor de hekken
van het stadion en met een va
riant op „We gaan naar Mün
chen toe" werd aan de politie
kenbaar gemaakt dat ze nu
„naar binnen toe" gingen.
Links en rechts verzamelde de
Duitse politie honderden verse
krachten, inclusief vervaarlijk
blaffende (Duitse) herders om
dat te verhinderen. Supporters
die onrechtmatig naar binnen
trachtten te komen, werden
afgevoerd. Dat gebeurde ook
met een enkeling die wel in
het bezit was van een kaartje,
maar daarover waarschijnlijk
zo opgetogen was, dat hij een
beetje te uitbundig deed.
van de wedstrijd kunnen zien.
Anders rijden we maar terug
en horen we in de auto wel
hoe het afloopt". Anderen
haastten zich naar de binnen
stad om de finale op de tv van
een café te zien of de wedstrijd
in het gras rond het stadion te
volgen.
Na de wedstrijd trokken luid
toeterende, oranje versierde
auto's door München om de
inwoners te laten weten wie
„Europameister" was gewor
den. De Münchenaren rea
geerden sportief en staken de
duim omhoog, tevreden met
het feit dat hun „Mannschaft"
had verloren van de uiteinde
lijke kampioen. Maar, zoals
een Duitser dreigend aan zijn
gelukwens toevoegde: „Jullie
hebben nu dan wel gewonnen,
in oktober nemen we wraak".
Oranje is gewaarschuwd.
Een volgende keer zullen va
der en zoon Romijn zeker niet
zonder kaartjes naar het sta
dion vertrekken. „Dit is een
goede les geweest. Eén keer,
maar nooit weer".
Op weg naar de auto kwam
Romijn een paar duidelijk vro
lijkere supporters tegen. „Ja
hoor, wij hebben het gezien.
Kaartjes Een beetje duur, 500
mark per stuk. Maar het was
de moeite waard. Dit hadden
we niet willen missen".
Even later scheurde Romijn
met zijn zoon het parkeerter
rein af om zich te mengen tus
sen al die andere oranje en
rood-wit-blauwe auto's, op
weg terug naar feestend Ne
derland.
DTPK DT.TKHTTT7TTM
Duimen omhoog
Veel supporters hadden toen
echter al begrepen dat het on
mogelijk was binnen te ko
men. Een groepje van zeven
Nijmegenaren, aan wie een
pakket staanplaatsen was aan
geboden voor 4000 mark,
droop teleurgesteld af. „We
gaan nog even op die heuvels
rl-ior irMor Viikm of wp jpfs
Groot feest in München na afloop van de finale. Het beroemde Hofbrauhaus kon de drukte nam
lijks aan.
