Agnes van der Horst:
inzet voor het
achtergestelde kind
Hf
L I
-
m m - p*, v ipsr mm
LEIDEN OMGEVING
£eictac(2ou4aftt
aan tafel
Meloen met ham -
biefstuk met tomaten,
tuinbonen en
aardappelen - blanc
manger met
aardbeiensaus
Voor twee personen: halve
kleine meloen, (port of sher
ry,) 75 g rauwe ham;
2 biefstukjes a 100 g, 30 g bo
ter, zout, peper, 2 tomaten
knoflook, tijm, basilicum;
1,5 kg tuinbonen, zout, 5 g
boter, uitje, halve paprika;
0.5 tot 1 kg aardappelen;
8 g gelatine, 3 dl melk, 35 g
suiker, 1 dl slagroom, 2 le
pels marasquin, 100 g aard
beien, 1 dl water, 1 theelepel
aardappelmeel, suiker en ci
troenaroma naar smaak.
Leg de in vier stukken gesne
den en geschilde meloen, des
gewenst met port of sherry be
sprenkeld, enige uren koel
weg. Maak per persoon een
bordje klaar met twee stukken
meloen en de dubbelgevouwen
plakken ham.
Bak de biefstukjes zoals u ge
wend bent en houd ze op een
bord warm. Leg de afgewassen
en gehalveerde tomaten op de
aangesneden kant en met een
hele teen knoflook in het bak
vet en bak ze daarin twee mi
nuten. Keer de tomaten, be
strooi ze met een mengseltje
van zout, peper, tijm en basili
cum en leg ze naast het vlees.
Maak de jus met weinig water
af.
Kook de tuinbonen in onge
veer een kwartier (reken voor
grove bonen wat langer) gaar
en schep ze door een mengsel
tje van in boter gesmoorde ui
en paprika.
Maak de pudding en de saus
daags tevoren. Los de gelatine
en de suiker op in de heet ge
maakte melk en voeg de room
en marasquin toe. Wacht tot
de massa lobbig wordt en doe
haar in een natgemaakte
vorm. Prak de aardbeien fijn,
breng ze met het water aan de
kook en bind de saus met
aardappelmeel. Voeg suiker en
citroenaroma toe. Schud de
pudding de volgende dag uit
de vorm en schenk er de saus
omheen.
Menutip voor maandag: ge
bakken ham met ijsbergsla en
gebakken aardappelen - rijste
pap.
JEANNE
)dienstuerlening
ARTSEN Leiden: Groep 1: Tan,
Janssen, Zwijnenburg, Meyer, R. van
Leeuwen, Verhage, Groeneveld en De
Ruiter: za. dr. Van Schie, tel. 177100
en zo. dr. Zwijnenburg, tel. 412166.
Groep 2: Bergmeyer, Pieterse, Van
Gent. Taytelbaum, Van Luyk, Klaas-
sen, Rus, Kruis en E. de Lange: za.
dr. Rus. tel. 132500 en zo. dr. Berg-
meijer, tel. 226201. Groep 3: Pleiter.
J van Leeuwen, Smit, W. de Bruijne,
J. de Bruijne, Stolk, Jürgens, Fogel-
berg en Muysenbergh: za. dr. Pleiter,
tel. 131337 en zo. dr. Lely, tel.
120412. Groep 4: Van Wingerden.
Lahr, Van Rijn, Bènit, Nieuwenhuis,
Roos. Boer. Van de Waardt, Arnou, J.
Zaaijer en R. Zaaijer, J. de Kanter: za.
dr. Bènit, tel. 720404 en zo. dr. Zaay-
er. tel. 316008. Groep 5: Jasperse,
Wiersma, Crul, Kooyman, De Jong.
Prince, Reinders, D. Hammerstein en
A. Hammerstein: za. dr. Reinders, tel.
760947 en zo. dr. Bloemen, tel.
311319. Oegstgeest: vanaf za. 8.00
uur: za. en zo. dr. Roelants, tel.
153747. Spreekuur za. en zo. 11.30-
12.30. Kaag Abbenea -Nieuw
Vennep: tel. 02526-72850. Leider
dorp: za. dr. Arndt, tel. 220238.
Spreekuur van 12.30 tot 13.00.
Voorschoten: za. dr. Schotanus, tel.
071-766462 en zo. dr. Baars, tel.
2520. Warmond - Voorhout: za. en
zo. dr. huisartsenpraktijk Hoornweg-
Sleeboom, tel. 02522-11393.
Noordwijk: za. dr. Immerzeel. tel.
12333 en zo. groepspraktijk, tel.
19300. Katwijk aan Zee: za. en zo.
dr. Schonenberg, tel. 12336. Kat
wijk - Rijnsburg - Valkenburg: za. en
zo. dr. Van der Water. tel. 12921.
Sassenheim: za. en zo. dr. Moerman,
tel. 11119. Alkemade - Rijnsater-
woude: za. en zo. dr. Van Dongen,
tel. 01713-4044.
Horizontaal: 1 trio; 7 mannelijk
kind; 8 uitstapje; 11 tegenwoordig;
13 zoogdier; 15 sint (afk.); 16
dienstklopper; 17 rododendronach
tige plant; 21 file; 22 knaagdier; 23
mijne heren (afk.); 26 opschik; 29
niet èèn; 31 vogel.
Verticaal: 1 muzieknoot; 2 zee
hond; 3 voorzetsel; 4 sportevene
ment (afk.); 5 woonschip; 6 Chinese
afstandsmaat; 7 beroep; 9 wijfjes
patrijs; 10 vallei; 12 bolgewas; 13
bloem; 14 doorgang in een muur;
15 symbool van selenium; 18 kant
v.h. schip die van de wind is afge
keerd; 19 hofpersoon in vroegere
jaren; 20 voorzetsel; 24 vogel; 25
watervlakte; 27 persoonlijk vnw.;
28 muzieknoot; 29 Japans bord
spel; 30 eerstkomende (afk.).
OPLOSSING
M a oe
'oB 62 'ei 82 :>t| LZ 'Jaaz S2 'oaq pz
:ujo 02 :jeu 61 'fll 91 'es SI 'uood
pi l-iajse ei :i" 21 liep oi 'ueq
-sfjJied 6 ispeMnuaz l '!l 9 'we S
JL1 V e :qOJ 2 :op I :|BB0!jj3A
">|BO)t
-905) ie ïuaaB 62 :^|S 92 l'H'W E2
:»ej *22 :(|j 12 ;soojuad|e n ;jaAO|s
-lin 9i is SI :dee ei 'nu u :din
8 luooz L 'l»WP J :|BB|uozijoh
WEER EEN AFSCHEID VAN EEN LEERKRACHT MET 40 JAAR DIENST
Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij telefonisch of schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071
- 12 22 44 op toestel 10.
Wederom verlaat een Leidse
juf" de rijen van het basison
derwijs na een 40-jarige car
rière. Eergisteren en gisteren
werd mevrouw Catharina
(Toos) Stuifzand uitgeluid
door de gemeenschap van de
Pacelli-school aan de Dam-
laan in het Morskwartier.
Hup in de VUT, zonder spijt
en met het oog op de vrije
toekomst gericht. Op woens
dag 6 juli a.s. is juf" van der
Horst aan de beurt. Voor haar
is het gewoon juffrouw, en
teamgenoten van de Marien-
burchschool aan de St.Ursu-
lasteeg en ook de dankbare
ouders der leerlingen noemen
haar Agnes van der Horst. Zij
was eveneens 40 jaar onder
wijzeres; goedlachs, beminne
lijk, en de educatie ten zeerste-
toegedaan. Haar collega's zeg
gen thans unisono in koor:
„Agnes, het ga je goed en nog
maals bedankt namens allen
en voor alles waarvoor je je zo
intens hebt ingezet". Oor
spronkelijk stond in de, ter
redactie verstrekte, toege
voegde getypte dankbetui
ging: „Agnes, het gaat je
goed", maar die laatste at was
bij nader inzien en bijtijds wit
weggeradeerd, want zoiets de
finitiefs kun je als gekwalifi
ceerd en vakbekwaam team
niet maken natuurlijk met
een aanvoegende wijs.
Nu ziet het er niet naar uit,
dat juffrouw Agnes van der
Horst zonder slag of stoot
haar boeken en cahiers opge
lucht dichtslaat. Ik meen te
hebben begrepen, dat juf Ag
nes (61) twee jaar geleden al
met VUT is gegaan, maar niet
uit de school was weg te
slaan. Ze bleef almaar terug
komen, elke dag, omdat ze het
niet over haar hart kon ver
krijgen haar leerlingen (en
zichzelf) in de kou te laten
staan. De jongens en meisjes
konden haar eenvoudig nog
niet missen. Wie loste inge
wikkelde rekensommen op
als het grut er niet uit kon ko
men? Juf van der Horst, ui
teraard! Wie anders? De jeugd
kan haar nog steeds niet mis
sen, maar de reglementen zijn
onverbiddelijk en slepen een
vitaal mens naar het dolce far
niente van een nakende le
vensavond, ook als daar door
de betrokkene nog geen prijs
op wordt gesteld. Ze heeft nu
de 40 jaar volgemaakt. Het is
mooi geweest, heet het.
Stut en steun
Agnes van der Horst heeft
zich vooral ingezet als stut en
steun van kinderen die het
moeilijk hebben met de leer
stof. Ze was geen leerkracht
die zich zonder meer overle
verde aan een vastgesteld
schema. Haar zorgen gingen
uit naar kinderen van divers
pluimage, zowel Nederlandse
als buitenlandse prille jonge
lieden. Het toch wel bijzonde
re van „de Marienburch" is.
dat het een interconfessionele
basisschool is. „Het zijn alle
maal kinderen van één Va
der", moet ze wel gedacht
hebben en Agnes van der
Horst heeft daar nooit enige
moeite mee gehad. „Alles dat
leeft looft de Heer", kan zij de
psalmist nazeggen. En wie in
de traditie van de reformatie
is groot gebracht is ook bij
haar aan het goede adres,
evenals de kinderen die God
als Allah kennen en Zijn Pro
feet volgen. Zending en Mis
sie vonden bij haar een vurig
apostolaat. Met haar katholie
ke hart heeft ze wel steeds
veel op gehad met het voorbe
reiden van de kinderen op
hun eerste H.Communie.
Daar zou ze ook best mee
door willen gaan
Het onderwijzend team van
„de Marienburch" is trots op
haar. Het getuigt er ook van,
Via een zegsvrouw. „Om in
kort bestek iemand te be
schrijven die tot een uitster
vend ras behoort, is niet ge
makkelijk. Agnes van der
Horst is zo iemand. Zij heeft
in die 40 jaren zoveel Leidse
kinderen (men zegt wel een
stuk of 1200) in haar klas ge
had van braaf met de ar
men over elkaar zitten, ze
mochten zich amper bewegen,
„Juf" Agnes
van der Horst:
toonbeeld van
40 jaar be
reidwilligheid.
FOTO: PR
tot de grote „mondigheid''
van onze tijd dat er sprake
is vaa een paar generaties die
door Agnes kordaat onder
handen zijn genomen. Juf van
der Horst heeft kinderen van
„haar" eerste kinderen ge
koesterd. Agnes had ooit Mien
onder haar vleugels en nadien
ook Miens subversieve kroost.
Ik bedoel maar.
Namens het onderwijzend
team van „de Marienburch"
wordt gezegd, dat „zij in die
40 jaar zoveel kinderen uit
Leiden in haar klas heeft ge
had, dat beweerd wordt dat
de Agnes Scholengemeen
schap haar naam aan Agnes
van der Horst te danken
heeft". Een boude-bewering,
maar het tekent de nasleep
van juf van der Horst wel.
„Zij kent Leiden van haver
tot gort en ze zou bij de Leid
se VVV op deze leeftijd een
onmisbare kracht zijn", be
weert het team vol erkente
lijkheid. „Dit alles allereerst
vanwege haar grote verdien
sten voor 't onderwijs, maar
ook vanwege haar grote inzet
Voor zaken die buiten haar ei
genlijke beroep liggen. Zij
bouwt nu heel langzaam haar
'loopbaan op de Interconfes
sionele Basisschool Marien
burch af". Waarmee bedoeld
wordt, dat Agnes van der
Horst niet meer bouwt ze
ker niet meer af maar met
een teruggang bezig is. Er valt
voor haar niets meer af te
bouwen. Die tijd is voorbij en
voltooid. Agnes is uitge
bouwd.
Bereidwiligheid
Het meest opvallende aan juf
van der Horst was haar be
reidwilligheid om juist 't ach
tergestelde kind te helpen.
Dat was bij haar een vanzelf
sprekendheid. En „een onver
togen woord over collega's
was en is haar vreemd. Ge
paste dankbaarheid is hier op
z'n plaats", zo getuigt het
team. van medewerkers aan
„de Marienburch". Juf van
der Horst heeft een hele om
wenteling, een evolutie, m.„.
gemaakt in het proces *d
kinderen van de basissch
leeftijd zich kunnen ontp|(PH
en. Voor haar was het a'er'
maal vanzelfsprekend. „I rijf
ping" vindt ze, ook na 40 j i s
een te groot woord. D'r h; bet
familie met tantes en al za ps°
dat onderwijs, en Agnes w de
het ook graag gaan doen". KI
zo is het gekomen.
Nu moet Agnes er echt (eet
God helpe haar de brug o C
als je opeens moet stop ?ns
met wat je oprecht dierbaj d<
geworden. Niet meer even de
rug in de klas. Niet meer e >pe
helpen. Niet meer die dag\ pk
ling hebben. Een iuf mete'ir
dienstjaren kan 't bij
scheid even duizelen. Hefraa
gedaan, denkt ze dan.
wel in de wetenschap dat
deren met liefde haar
overnemen en voortzetten,
blijft twijfelen, Agnes: „In
huidige systeem vallen n
steeds meer kinderen tus LE
wal en schip. Iemand die d rd.
kinderen nu en dan bi de
geeft is feitelijk onmisba het
En Agnes van der Hi - E
hoopt in haar hart, dat er i
weer een beroep op h he
„know how" gedaan we "n
Je bent, immers, nooit te fig
om te „leren".
Woensdag 6 juli om 13.00 h)
een H.Mis uit dankbaar!) jnj
in de Hartebrugkerk; geleg lcje
heid voor het geven van enj
(formeel laatste) handd jn,
van 17.00 tot 18.30 uur in e
Marienburchschool, St.Ui ,n
lasteeg 28, Leiden. Meed
met een cadeau? Dat kan v n
zelfsprekend. Dan graag
bijdrage gestort op
1643597 t.n.v.J.Bekooy te If
den, t.a.v.mevr.A.v.d.Ho
Was getekend Team MariX
burch. Agnes is er maar it
mee.
Onder redactie van Ton Pieters.
DE CAVALIER: „Dr.Hofstede de Groot bekijkt in het raam zij
ner woning de schilderij „De lachende Cavalier", waarover
zooveel strijd ontstaan is".
Het geringe aanbod van ge
noeglijk leesvoer in het „Geïl
lustreerd Zondagsblad" van
zaterdag 26 juni 1926 hel
was in de dagen, dat buiten
„de lente heur jonge weelde
te zonnebaden lag" was
van dien aard dat ik maar
weer voor wat poèzie gekozen
heb: „Rozen", geschreven
door „Maurice LASKA"
waarom LASKA er met kapi
talen bij stond moge verder
een raadsel blijven. De teder
heid lag er in „Rozen" in elk
geval duimendik op.
„Kind, wil je met mij in de
gaarde gaan,
dat ik je m'n rozpn toone
m'n rozen, die schitt'rend te
bloeien staan,
m'n rozen, zoo lokkend-
schoone!
Nu mag je wel knippen de
mooiste eruit;
je ziet het, daar zijn er vele...
Kom, open je schortje, en kies
je buit
van roode, van roze en gele.
O zie deze roode, vol donk'ren
gloed
verrukt naar de zonne staren!
De roze zijn zachter en passen
foed
ij 't licht van je blonde ha
ren.
De gele, zoo teeder van geur
en tint,
zijn wazig als droomgedach
ten...
en waar je een harte te treu
ren vindt,
ze zullen daar 't leed verzach
ten!
Kom meisje! het schortje nu
rijk belaén
met gele, met roze en roode!
Laat enkel de witte... raak die
niet aan:
de witte zijn voor de Dood-
en..."
Ik vind LASKA een obscure
lokker en een zanikende
zwartkijker: zoiets doe je een
onschuldig kind toch niet aan.
Hij kon beter zelf maar in z'n
gaarde gaan zitten dromen
over z'n „witte" dan zo'n
wicht een beetje overstuur te
maken. Maar kom, „den Rei-
nen ist alles rein".
De moppentrommel gaat deze
keer al snel open, want als ik
u nu vertel dat er een foto
was met een oude heer die
een schilderij op een balkon
netje boven de bloemenbak
houdt, zou u daar geen bood
schap aan kunnen hebben.
Het bijschrift luidde:
„Dr.Hofstede de Groot bekijkt
in het raam zijner woning de
schilderij ,,De lachende Cava
lier", waarover zooveel strijd
ontstaan is". We zouden ons
hooguit kunnen afvragen
waarom dr.Hofstede de Groot
dat schilderij per se „in het
raam zijner woning" moest
bekijken. Misschien zijn er
nog abonnees die zich flauw
tjes dr.Hofstede de Groot kun
nen herinneren, en waarom
er zoveel drukte was om „De
lachende Cavalier". Was het
indecent, wellicht, of een ver
valsing? Laten we het er
voorlopig op houden dat het
beide was.
„Dame van twijfelachtigen
leeftijd in spoorwegcoupé tot
heer die rookt: „In mijn jeugd
zou een heer het niet gewaagd
hebben in een coupé te roo-
ken, als er een dame in zat!"
Rookende heer: „Wel moge
lijk, maar waren er in uw
jeugd al spoorwegen?"
„Een gierigaard had eene zeer
leelijke vrouw. Op zekeren
dag was zij bezig nieuwe gor
dijnen op te hangen, de oude
waren totaal versleten.
„Waartoe dat?", vroeg de
vrek, „Ja man", was het ant
woord, „ik moet gordijnen
hebben, zoo zonder gordijnen
is veel te onvrij, de buren
kunnen mii anders aldoor
zien". „Ochviel de gieri
gaard uit, „dan zullen zij wel
gordijnen laten maken".
„Na een langdurige ruzie tus-
schen twee oude jongejuffrou
wen slaagde de geestelijke er
eindelijk in een verzoening
tot stand te brengen. In zijn
zitkamer gaven zij elkaar
voor 't eerst weer een hand.
„En, juffrouw", voegde de een
er bij, „ik wensch u alles toe
wat u mij wenscht". „Nu
vraag ik u, eerwaarde", riep
toen luide de ander, „wie be
gint er nu met onaangenaam
heden?!"
„Als u goud wilde laten ver
dwijnen zonder een spoor na
te laten, tot welk middel
zoudt u dan uw toevlucht ne
men?", vroeg de professor in
de chemie bij het tentamen.
„Tot het huwelijk, professor",
antwoordde de student.
„De timmerman Kuipers
heeft 'n zeer bezorgde, vrees
achtige vrouw. lederen mor
gen drukt zij hem op 't hart,
toch vooral voorzichtig te zijn
dat hij onder 't werk niet van
't steiger zal vallen. Dezer da
gen nam zij weer met de ge
wone vermaningen van hem
afscheid, maar Kuipers ant
woordde: „Om mij hoef je
geen zorg meer te hebben,
Trui. Gisteren heb 'k van den
opzichter vijf gulden geleend.
Nu laat hij me voortaan alleen
gelijkvloers werken".
BOVEN: ANDER SCHILDE
RIJ: „Op de Jan Steen-ten
toonstelling in de Leidsche
Lakenhal, gehouden ter her
denking van den 300sten
verjaardag van den genialen
kunstenaar. De commissie
bij het bekende doek van
den meester: „De Emmaüs
gangers".
RECHTS: PLAATS RUST:
„Een groepje Pauselijke
Zouaven (houding: „op de
plaats rust") uit den H.Kinds
heid-optocht te Hillegom".
„Ijverige
koopman, tot
jongeman, die
een meisje uit
zee heeft ge
red: ,,'n Fij
nen verloo-
vingsring
koopen, mijn
heer?!"
v'
«És
'.IV 3
K
*f-
A
