Rode Kruis in de slag
met jonge hulpverleners
Trektochten
door provincie
Kan de zeehond nog overleven?
Kamer hekelt snelle uitzetting Tamils
)n
n
Tandartsen bieden
abonnement aan
Slaaptekort niet in te halen
met langer slapen
DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB
BINNENLAND SaidóaOowuwtwoensdag 22 juni i9ss pagina s
Geen Duitse reclame
voor Boekje Gaddafi
veen BONN Het zag er zo lucratief uit
/'iaa voor de Bundespost: een advertentie-
sïrei| contract voor 3,4 miljoen mark met
de „Verlag für ein besseres Leben"
om reclame te maken op de gele be
stelbussen van de Westduitse posterij
en. Totdat er kritiek kwam van de
christendemocratische jongeren Jun-
ge Union en de SPD. Zij attendeer
den de Bundespost erop dat die „uit
geverij voor een beter leven" nog
slechts één keer een boekje had uit
gegeven, namelijk het Groene Boekje
waarin de Libische leider Gaddafi
zijn denkbeelden uiteen zet. De Bun
despost is nu opzoek naar
adverteerder.
Minister steunt NS in
conflict met gehandicapten
DEN HAAG Minister Smit-Kroes (verkeer)
neemt gezien de financiële consequenties genoe
gen met het ontwerp van de NS voor nieuw stopt-
reinmaterieel. De Gehandicaptenraad heeft bij
haar tevergeefs gepleit voor diverse alternatieven
om de vloerhoogte van het nieuwe materieel nog
verder te verlagen dan de NS heeft voorgesteld.
In een brief aan de Tweede Kamer concludeert de
minister van verkeer dat „binnen het kader van
de financiële mogelijkheden" het uiteindelijke
ideaalbeeld van een volledig toegankelijk spoor
wegsysteem stap voor stap naderbij" komt. Het
conflict tussen de Gehandicaptenraad en de NS
ging om zestien centimeter die de raad nog van de
vloerhoogte wilde afpraten. De NS raamde de
meerkosten per jaar op twintig tot dertig miljoen
gulden.
Migranten geven voorkeur
aan onderwijs in landstaal
ROTTERDAM Uit onderzoek van de Erasmus
Universiteit blijkt dat onder de in ons land wonende
Turken, Marokkanen, Joegoslaven en Kaapverdianen
weinig behoefte is aan onderwijs in de moedertaal.
De voorkeur gaat uit naar de officiële landstaal. De
onderzoekers adviseren daarom geen les in Berberta-
len, Marokkaans-Arabisch, Koerdisch en Kaapverdi-
aans-Creools te gaan geven. Een belangrijke reden
om de landstaal te prefereren is dat bij eventuele re
migratie kennis daarvan aanzienlijk betere maat
schappelijke vooruitzichten biedt. Daarnaast zijn ook
praktische bezwaren oorzaak van de geringe belang
stelling voor onderwijs in de moedertaal. In veel ge
vallen kent die taal geen geschreven vorm, zijn er
nauwelijks docentenopleidingen en is er vrijwel geen
lesmateriaal beschikbaar, aldus de onderzoekers.
DEN HAAG De Tweede
Kamer vindt dat de uitzetting
van vijf Tamils onlangs op
Schiphol niet volgens de
rechtsregels is verlopen. De
Kamer eiste van staatssecreta
ris Korte-Van Hemel (justitie)
gisteren dat in het vervolg
meer zorgvuldigheid wordt be
tracht.
De vice-president van de rechtbank
in Haarlem deed op 10 juni om 14.45
uur officieel uitspraak in een kort
geding dat negen Tamils hadden
aangespannen. Vijf van hen zaten
toen al in een KLM-toestel met be
stemming Colombo dat tien minu
ten later vertrok, zo moest Korte-
Van Hemel erkennen. De overige
vier waren ondergedoken. De advo
caat die namens de staat in het ge
ding optrad, heeft voorkennis gehad
van de uitspraak. PvdA en PPR
vinden dat ontoelaatbaar en in strijd
met de rechtsregels, omdat een von
nis pas geldt als het ook daadwerke
lijk is uitgesproken. De vijf Tamils
zou de kans ontnomen zijn ee
klacht tegen hun behandeling in t
dienen bij het Europese Hof va
Justitie
De staatssecretaris meent dat d
staat desondanks de rechtsgan
geen geweld heeft aangedaan. Er i
contact opgenomen met de verte
genwoordiger in ons land van d
VN-commissaris voor de vluchtelin
gen. Van een klacht bij het Europe
se Hof was tot aan het vertrek va
de vijf volgens Korte-Van Heme
niets bekend.
te b
hoi
de A
ORGANISATIES STRIJDEN OM GOEDGEEFSHEID VAN PUBLIEK
LEIDEN Het Rode
Kruis Nederland is de af
gelopen vijf jaar ruim
100.000 leden kwijtge
raakt en daarmee daalde
het totaal aantal tot ruim
onder het miljoen. Nu is
een organisatie met om
en bij een miljoen leden
nog steeds iets op trots op
te zijn, maar het is een
duidelijk teken aan de
wand. Vergrijzing zou de
oorzaak zijn van het le
denverlies, maar wat is er
mis met het Rode Kruis
dat het geen nieuwe, jon
ge aanwas trekt?
Hoewel uit het publiek gelui
den komen als zou het Rode
Kruis een „stoffige club" zijn,
hoeft het ledenverlies niet per
definitie te betekenen dat er
onvrede bestaat over het be
leid van deze oudste hulpver-
lenings-organisatie ter wereld.
Eerder lijkt de verklaring te
liggen in de concurrentieslag
die de laatste jaren plaats
vindt onder de verschillende
instanties, die elk op hun ei
gen wijze hulp vferlenen.
„Hulpverlenen is een publici
taire activiteit", zei ooit Ber
nard Kouchner, oprichter van
de Franse „Mèdecins du Mon
de". Kouchner spreekt mor
gen op een driedaags congres
over humanitaire hulp in ge
wapende conflicten (oorlogen!
in het Vredespaleis in Den
Haag. Het congres, vandaag
door minister Bukman geo
pend. is georganiseerd door de
Universiteit van Leiden en is
onderdeel van de viering van
het 125-jarige bestaan van het
Rode Kruis.
Slagveld
Het plan dat zomer 1859 in
het hoofd van Henry Dunant
rijpte, heeft in de loop van de
afgelopen 125 jaar gestalte ge
kregen in een hulpverlenings
instituut van wereldfaam. Du
nant zag als jonge bankier op
doorreis vele duizenden ge
wonde soldaten in Solfarino,
waar zich kort daarvoor een
veldslag had afgespeeld tus
sen Franse en Italiaanse troe
pen enerzijds en Oostenrijkse
troepen anderzijds.
Dat de gewonde soldaten zon
der meer op het slagveld wer
den achtergelaten, veelal om
te sterven, trof hem diep. In
1863 richtte hij met enkele
Geneefse mede-bewoners een
comité op, dat al snel zou uit
groeien tot het nu bekende
Internationale Comité van het
Rode Kruis. Als embleepi
werd het rode kruis gekozen,
de omgekeerde Zwitserse
vlag. als eerbetoon aan die be
wogen bankier uit Genève
Henry Dunant zou zich mis
schien omdraaien in zijn graf,
maar anno 1988 blijken
opeens tal van organisaties
zich op te werpen om maar
zoveel mogelijk hulp te verle
nen. Er wordt, weliswaar niet
gewapend, gestrèden om de
gunst en de goedgeefsheid
van publiek en overheid én
om de gunst van de ontvan
gende partij. „Verkeerd is het
niet", zo meent de Leidse pro
fessor Frits Kalshoven, „maar
omdat er niet méér geld be
schikbaar komt, moet het
worden verdeeld over de di
verse instellingen en dat kan
hun positie verzwakken".
Professor
Frits Kals
hoven.
FOTO:
CEES
VERKERK
1 besefte dat er hulp geboden moest
FOTO: RODE KRUIS
Diplomatie
Als hoogleraar internationaal
humanitair recht is Kalsho
ven een van de organisatoren
van het congres. Hij vindt het
een slechte zaak dat bewegin
gen met hetzelfde oogmerk
„elkaar vliegen gaan afvan
gen".
De concurrentie is de afgelo
pen decennia om verschillen
de redenen gegroeid. Geld en
goederen worden niet langer
aan de lokale missionaris ter
besteding geven; de kerken
zijn steeds meer professionele
hulp gaan verlenen. Ook ont
stonden talrijke instanties, zo
als bijvoorbeeld Mèdecins du
Monde (en in minder mate
Artsen zonder Grenzen), die
weinig voelen voor de stille
diplomatie van het Rode
Kruis.
Kalshoven: „Jonge organisa
ties willen nog wel eens de
publiciteit zoeken met wan
toestanden. De kritiek op het
Rode Kruis is dan dat het
meewerkt a«n het establish
ment, wanneer zij dat niet
doet. Het Rode Kruis komt in
haar werk ook schendingen
van de mensenrechten tegen
en rapporteert dat aan de be
treffende autoriteiten: niet
aan de wereldpers". En in die
houding zou volgens de filoso
fie ook de kracht liggen van
het jubilerende internationale
comité. Waarbij overigens het
verschil niet uit het oog moet
worden verloren tussen het
Internationaal Comité, dat te
hulp schiet bij oorlogen, en de
Liga van (ruim 130) Rode
Kruisafdelingen, die in de
slag als het gaat om (natuur
rampen in vredestijd.
Rebellen
Concurrentie is overigens niet
het enige thema dat tijdens
drie dagen brainstormen in
Den Haag onder de loep
wordt genomen. Zo worden
de verschillende uitgangspun
ten besproken van waaruit de
diverse organisaties hulp ver
lenen. En de vraag hoe ver je
kunt gaan met die hulp.
Voorts ligt er het zeer ingewi-
kelde probleem rond de hulp
verlening in binnenlandse
conflicten.
Kalshoven: „Over internatio
nale gewapende conflicten of
wel oorlogen tussen landen
zijn zo'n vijfhonderd artikelen
opgenomen in de vier Con
venties van Genève. Daarin
zijn de rechten opgenomen
van gewonde soldaten, krijgs
gevangenen en van burgers.
Over interne conflicten zijn
nog maar achttien artikelen
geschreven. Die artikelen be
slaan wel een groot deel van
„hoe te handelen bij verzets-
rebellen- of afscheidingsbe
wegingen" in eigen land.
Maar er zijn gaten".
Als voorbeeld noemt de Leid
se hoogleraar het geval Etio-
pië en de oorlogen die zich af
spelen in de provincies Eri
trea en Tigray. Behalve met
een oorlog, kampt Etiopië ook
met droogte en hongersnood.
Kalshoven: „Op een gegeven
moment kon Etiopië het Co
mité niet meer garanderen
dat de hulpgoederen ook wer
kelijk bij de getroffen bevol
king terecht kwamen. En dat
is een voorwaarde voor hulp
verlening. Het Rode Kruis
eiste die garantie toch, waar
op Addis Abebe een einde
maakte aan de konvooien. Op
dat moment- zette de Liga van
het Rode Kruis de hulptran
sporten wél voort, omdat zij
géén garantie eist dat alle goe
deren op plaats van bestem
ming aankomen. De Liga re
deneert dat als ook maar
veertig procent van het totaal
aankomt, dat altijd nog beter
is dan nul procent". En daar
ligt nu een groot dilemma
voor het Rode Kruis, „want
het schept wel een precedent"
aldus Kalshoven.
In Biafra (1967) moest het Co
mité de voedselhulp staken,
omdat Biafra door Nigeria
werd geïsoleerd. De Liga
sprong toen niet in die leemte,
omdat de honger werd ver
oorzaakt door politiek geweld,
niet door een natuurramp.
Een dergelijke afweging doet
Kalshoven wel verzuchten
„dat wat je ook doet, het is
nooit goed. Het Rode Kruis
steekt zich altijd in een wes
pennest".
JOOS PERSOON
rokke
192.0
politi
pperi
hef
tot 01
g opé
Nederlander houdt zich redelijk'aan 120 km/uur
DEN HAAG - De Nederlander houdt zich redelijk aan de nieu
we maximumsnelheid van 120 kilometer per uur die sinds 1 mei
op de meeste autosnelwegen geldt. De gemiddelde snelheid op
die wegen daalde in mei tot 105 kilometer per uur, terwijl dat in
april nog 112 kilometer per uur was, zo blijkt uit metingen van
Rijkswaterstaat. Daaruit blijkt verder dat op wegvakken waar
de maximumsnelheid 100 kilometer per uur is de gemiddelde
snelheid zakte van 109 tot 98 kilometer per uur. De onderlinge
snelheidsverschillen tussen automobilisten zijn ook kleiner ge
worden en dat bevordert de verkeersveiligheid. Het beeld is
minder positief bij personenauto's met aanhanger, vrachtauto's
i bussen.
jaarlij
mbter
burea
weg)
83 sta
keni
relati
defe
ndust
ordrii
n goe
het oi
iandal
LEIDEN/DEN HAAG
!n het landelijk gebied
van Zuid-Holland wil de
provincie een zogenaamd
„groen netwerk" van een
aantal fiets-, wandel- en
kanoroutes tot stand bren
gen. Vooral mensen die
houden van de meer ac
tieve en sportieve vorm
van openluchtrecreatie en
mensen die gesteld zijn op
rust, stilte en een aantrek
kelijke landelijke omge
ving. zullen van zo'n
groen netwerk gebruik
kunnen maken.
Om meerdaagse trektochten
mogelijk te maken, moeten
ook overnachtingsmogelijkhe
den. zoals kampeerterreinen
en trekkershutten, in de rou
tes worden opgenomen. In de
komende jaren (1989-1990) wil
de provincie in samenwerking
met gemeenten. recreatie
schappen en particulieren er
zo'n tachtig kilometer kano
en wandelroutes per jaar bij
laten komen. In totaal moet er
dan een netwerk van onge
veer zevenhonderd kilometer
ontstaan. Dit blijkt onder meer
uit het beleidsplan en werk
plan „Het groene netwerk" dat
gisteren door het dagelijks be
stuur van de provincie is ge
presenteerd.
Volgens GS moeten de recrea
tieroutes meer worden gekop
peld aan bestaande toeristische
elementen, zoals bezoekers
centra, musea en cafés en res
taurants. Er zullen folders ko
men met allerlei wetenswaar
digheden die „de toerist" op
weg moeten helpen. Momen
teel heeft de provincie in
Zuid-Holland al vier wandel
routes met een totale lengte
van 84 kilometer gerealiseerd.
NIEUWEGEIN Vanaf
september kunnen vol
wassenen (vanaf 19 jaar)
bij de tandarts een abon
nement nemen dat recht
geeft op volledige tand
heelkundige zorg. Dit sy
steem, dat naast de be
staande verzekeringssyste
men komt te staan, kent
een onderverdeling in zes
verschillende categorieën
patiënten. Afhankelijk
van de staat van het gebit
kost het abonnement 7,50
tot 27,50 gulden per
maand.
Dat hebben de initiatiefnemer,
de tandartsenorganisatie NMT
en Tandplan BV. het bedrijf
dat het zorgsysteem gaat uit
voeren. gisteren in Nieuwe-
gein bekendgemaakt. Het
voordeel van het nieuwe
Tandplansysteem is de zeker
heid van tandartsenzorg voor
een vast bedrag. Specialisti
sche hulp en de kosten van het
zijn van
gesloten.'
In eerste instantie is Tandplan
alleen voor particulier verze
kerden interessant, omdat het
ziekenfonds tandheelkundige
verzorging nog steeds ver
goedt. Het bedrijf richt zich
dan ook voorlopig alleen op
particulier verzekerden, van
wie er ongeveer drie miljoen
onverzekerd zijn voor tand
heelkundige zorg. Later kan
het systeem ook een rol gaan
spelen voor. ziekenfondsverze
kerden. De kans is namelijk
groot dat de tandarts voor vol
wassenen geen deel uit zal ma
ken van de basisverzekering
voor ziektekosten, die het ka
binet over enkele jaren wil ïn-
Tandplan BV wordt een zelf
standige commerciële onder
neming. die los staat van de
NMT. Per statuut is wel gere
geld dat de tandartsenorgani
satie een vinger in de pap
krijgt op het gebied van kwali
teitsbewaking.
GRONINGEN Langer slapen is geen effectief middel om een
slaapachterstand in te halen. Sneller en diep slapen daarentegen
wel. Dat blijkt uit een onderzoek van bioloog drs. D.J. Dijk die
morgen promoveert aan de Rijksuniversiteit Groningen. Mensen
die langere tijd geen of weinig slaap hebben gehad en dus een
grote „slaapsehuld" hebben opgebouwd, slapen daarna diep en
intensief. Op die manier compenseert het lichaam op een effi
ciënte manier het slaaptekort.
Het zeilschip De Vrijheid
zelfin,
ebt no
verloi
'ewon
o schi
lit on
versli
n het
95) „Nu gaan we haaien vangen, jongens", roept Delf tot zijn
manschappen, ledereen kent zijn taak en staat op zijn post. De
„Boreas" gooit los en beschrijft een bocht. Met grijnzende ge
zichten gooien de mannen van de „Boreas" een sleepnet over de
railing. „Wie lust er straks zo'n visje?" spotten ze. Ze zijn alle
maal blij, die scherpschutters niet meer voor zich te hebben en
nog meer, dat zij hun gerechte straf niet zullen ontgaan. Linsky moeten worden.
en zijn maat zien Jiet motorschip regelrecht op zich afkomen. Ze
spartelen om niet overvaren te worden. Linsky maakt zelfs een
prachtduik. Het gaat zo vlug en de golfslag brengt ze zo van de
wijs, dat ze niet eens begrijpen wat er aan de hand is, als het net
zich om hen sluit. De matrozen van de „Boreas" wuiven en
schreeuwen, alsof er een paar Kanaalzwemmers gehuldigd
De zeehonden worden be
dreigd in hun bestaan door
twee virussen en hongersnood.
FOTO: ANP
PIETERBUREN
REDT WAT ER
TE REDDEN
VALT
PIETERBUREN Perso
neel en vrijwilligers van
de Zeehondencreche Pie-
terburen zetten momen
teel alles op alles om van
de zeehondenstand te red
den wat er te redden valt,
nu twee epidemieën tege
lijk hun tol eisen. En ter
wijl de waddenzeehond in
zijn voortbestaan wordt
bedreigd door een tweetal
virussen, heerst er in de
noordelijke wateren een
structurele hongersnood
voor de zadelrob. Met dui
zenden tegelijk trekken ze
voor voedsel naar het zui
den, waar ze al in grote
aantallen op de Noorse
kust stranden. In Pieter-
buren wordt er serieus re
kening mee gehouden dat
de golf vluchtende zadel
robben ook de Nederland
se kust bereikt.
In de zeehondencreche van
Lenie 't Hart in Pieterburen
zijn momenteel alleen nog de
gevolgen merkbaar van de vi
rusepidemie die slachtoffers
maakt in het Waddengebied
en de Noordzee. De circa 6500
exemplaren van de gewone of
wel waddenzeehond (Phoca
vitulina) die het waddengebied
rijk is, raken geïnfecteerd met
twee virussen. Het ene is het
herpesvirus, waartegen inmid
dels antistoffen zijn ontwik
keld. Het andere virus wordt
nog onderzocht, er bestaat nog
geen serum voor.
De bioloog Hans de Heij, die
als vrijwilliger aan de zeehon
dencreche is verbonden:
„Over de incubatietijd en het
ziektebeeld van die virussen
weten we nog te weinig om er
meer preventief tegen te kun
nen optreden. Normaal hou
den we hier jonge zeehonden
tot ze een gewicht van onge
veer 35 kilo bereikt hebben
Dat gewicht krijgen ze alleen
als ze zich goed ontwikkelen
en onze ervaring leert dat ze
dan zonder problemen kunnen
overleven in het waddenge
bied. Nu echter houden we de
jonge dieren hier zo lang mo
gelijk, voor zover onze ruimte
en voorzieningen dat toelaten.
Als we ze nu loslaten in de
waddenzee stellen we ze bloot
aan de virussen. Pas als de
dieren een betere weerstand
hebben, zullen ze niet zo snel
geïnfecteerd raken"
Foetus
Eén van de gevolgen van de
virusinfecties is dat drachtige
vrouwtjesrobben in een groot
aantal gevallen hun foetus te
vroeg verliezen. De geboorte
dag van de jonge zeehond ligt
rond de 21e juni, de langste
dag van het jaar. Dit natuurlij
ke schema wordt door de
spontane abortus onderbroken.
De zeehondenbabies die zo ter
wereld komen zijn weliswaar
nagenoeg volgroeid, maar heb
ben nog de dikke witte vacht
die zij normaal bij de geboorte
verliezen. Het gevolg is dat ze
als een spons water in hun
vacht opnemen en grote kans
lopen te verdrinken of aan
longontsteking te bezwijken.
De zeehondencrèche in Pieter
buren krijgt momenteel steeds
meer van die te vroeg geboren
jongen. Niet alleen uil het Ne
derlandse waddengebied, maar
ook van de Duitse en inciden
teel zelfs van de Deense wad
den. De Heij: „Duitsland heeft
ook enkele opvangstations,
maar drie daarvan zijn alleen
in de zomertijd in bedrijf. Alle
zeehonden van het Duitse
waddeneiland Sylt komen mo
menteel naar ons toe".
Zadelrob
Een derde zeehondesoort is
verleden week sterk in het
nieuws gekomen: de zadelrob.
Deze soort leeft onder meer in
de Barentzzee en voedt zich
per definitie met de lodde, een
zalm-achtige vis. De Heij: „De
zadelrob heeft zich puur ge
specialiseerd op de lodde, een
andere vis eet-ie niet. Door
veel te intensieve bevissing is
de Barentzzee zo goed als leeg
en lijden de zadelrobben mo
menteel honger Het stomme is
dat de lodde niet eens con-
sumptiewaarde heeft als vis.
Er wordt slechts vismeel va
gemaakt".
Vorig jaar gingen ook al zo'
vierhonderdduizend zadelrol
ben op trek. Dat waren toe
hoofdzakelijk jonge mannetje
de groep die het best gemi:
kan worden als het om h«
voortbestaan van de koloni
gaat Langs de Nederlands
kust zijn er toen ruim tie
dood aangespoeld.
Op de televisie was pas te zie'
hoe een Noorse visser in kort
tijd driehonderd zadelrobbe:
dood schoot. De Heij: „He
walgelijke van wat er nu ii
Noorwegen gebeurt, is dat ge
■suggereerd wordt, dat de za
delrobben de kweekvis van d
Noren opeten. Maar ze luste:
die niet eens. Die zadelrobbe:
die hier vorig jaar dood aan
spoelden, hadden niets ander
in hun maag dan wat stukkei
plastic. Ze hadden van honge
wel wat om zich heen gehap
maar bij het ontbreken van d
lodde gingen ze van honge
dood. Komt de golf zadelrob
ben richting Nederlandse kus
dan zullen we er alles aai
doen om die dieren in conditi
te brengen en ze vervolgen
naar een plaats brengen waa
ze overlevingskansen hebben'
LEIDEN Overleden: H. J. B.
Geenjaar geb. 18 sept 1909,
man. A. G. M. Weenink geb. 26
dec 1900, gehuwd geweest
met: Th. J. A. Jongmans. J. C.
Bruyn geb. 14 mei 1930, ge
huwd geweest met: K. van der
Hoeven.
VALKENBURG Geboren:
Martijn Florian, zn. van J. N.
Noort en D. J. J. van der Wes
ten: Suzanne, dr. van D. Ru
waard en H. Kuijt; Anne, dr.
van R. van de Weerd en
J. P. M. Gillissen; Wilhelmina,
dr. van J. de Zwart en J. van
Egmond; Yolanda, dr. van L. A
Hoffland en L. C. van Beelen;
Erik, zn. van G. van der Plas
en C. H. van der Plas. In on
dertrouw: R. A. van Rijssel en
H. C. Hunger; G. M. Hogen-
doorn en G. C. Godwaldt; G.
Jepkema en C. Buurman. F. G.
van der Oest en N. S de Vries,
P. Swager en L. A J van
Schie, P. J. Thijs en A. N. M
Spieker, J. L. Klom en M. J.
van Donge, J. H. Labots en A.
J. M. Kaptein. F. M. J. Hen-
drickx en A. M. M von Kos-
poth. A. J. Knevel en A. C. van
der Vlugt; F. C. Meijers en
C. P. Bergman; J. C. van d€
Lippe en A. Gallè; R. H.
Wessel en M. C. Boon; J. I
Heerebout en O. R. Pasinsk
E. van Winkel en K. Brugmar
J. de Nobel en M. Westernen<
J. W. Broekema en B. J. Eng*
len; M. G. M. Buck en M. va
Tol; B. Geijteman en H. M. I
Wolvers; A. Gopi en S. Bharc
sa; R. E. van West en E. Kevs
naar; R. van Heyningen en V
van Rij; R. F. B. Rijnbeek en t
Schoschies; L. J. H. Basttaan
en D. M. P. de Vriend.
Gehuwd: F. J. Zandbergen e
M. Boekee; L. H. Svedhem e
C. M. G. Backer; G. M. Hoo{
endoorn en G. C. Godwaldt.
