der wet Hoe aan het begrip Aarlanderveen volkomen recht werd gedaan iJiiiNsSiwr Shuttle-bus trekt weinig passagiers S EIDEN OMGEVING CeidóaQoivumt DINSDAG 21 IUNI 1988 PAGINA 15 "wo Schijn jVaar is het hekje? Stuk toor stuk komen de ver- 5P*' jachten de rechtszaal bin- Gtn ,en met lichte paniek in vej Ie ogen. „Waar moet ik nu He ïeen". Stuntelig maken ze 1U^( jp het pasgeboende parket en PïePen^ pirouetje en P' ;even de grote marmeren on chouw tegenover de in- Jk |ang een vriendelijke ;nik. Pas als het koude teen blijft zwijgen (en dat le toet het toch meestal) ont- lobi varen de verlegen stoet- er iaspels de zwarte toga's n o 'ar1 rechter en officier aan lun linkerhand. Een heel noe ndere richting dan ze de tanvankelijk hadden ge- lacht. Even is de wanhoop ties labij. Vragende ogen kij- it hi de rechter aan. )it is eigenlijk de beste het ntree die je kunt maken chti u een rechtszaal. Naïef, atie lij voorbaat onschuldig, tobi todra een verdachte zelf- emi erzekerd op het hekje af- de «ent, zie je de rechter loor enken: „Ik moet op mijn loede zijn want die heeft neer met dit bijltje ge- ok i iakt". pve Clke verklaring, hoe goed n d iok. draagt bij voorbaat al jwe en kleine ontkiemende rbot eugen. Het is aan de rech- eelver de taak om die vroeg- ijdig te ontdekken en met messcherp vonnis leer te sabelen. 1 an de categorie onschul dig en naief kwam giste- en een Katwijkse jonge- g(j j lame voor. had uw ^er uto niet onder controle Pat vroeS de rechter. Dat je ras immers de tenlasteleg- sja ing. „En hoe kwam dat jiou zo?". De jonge vrouw e zcieek bedremmeld naar ip j laar schoenen. „Ik had Jek< h°nd op schoot me- ■sch eer rechter", ant- j roordde zij. „Zo, zo. We fogen hier .dan met recht reken van een schoo- iondje", zei de rechter roog. De vrouw leek op- elucht en had genoeg noed om haar verhaal te :ünnen doen. „Het zit na- lelijk zo, ik zat samen iet mijn vriend in de uto. De hond lag op de :hterbank. Opeens rong hij naar voren en •am op mijn schoot zit- i. Toen heb ik de macht er het stuur verloren en mjjn auto van de weg iraakt". „Tja, daar kunt natuurlijk weinig aan oen", gaf de rechter toe. )e eend van haar moeder vas door dit ongeluk total- rkk iss. Er was ook flinke chade ontstaan aan een isen uto die langs de weg tond. De officier moest Boi 'el lachen, maar mocht ïdza et eigenlijk niet grappig inden. „Het doet allemaal rel leuk aan, maar het is en doodernstige zaak. Het ad veel slechter af kun- en lopen". Hij vond een erd oete voor aanrijding door onthuld op zijn plaats en il k 'ste ƒ155. Weliswaar het Uen 'agste tarief voor deze >ndf vertreding, maar toch. De )orechter nam het niet zo c ft auw. Hij vond het zielig |At het meisje de eend van aar moeder total-loss had lèreden („dat kost toch aulC ck al een hoop geld") en - Vas haar dankbaar dat de enge dag in de rechtszaal elk geval aardig was be- vart innen. Hij vonniste ƒ125. tweede verdachte was inzienlijk minder naïef, e Leidenaar was twee 15 ieer ^oor r00^ kcht gere- en en had daarbij zelfs ppj een veiligheidgordel om. eden genoeg om hem op e bon te slingeren. Tegen et door rood licht rijden ad de man geen verweer, ,-j^iiaar van autogordels reeg hij pukkeltjes. Naar rmu igen zeggen had hij alle oetes bovendien al be- Jacq emen. Na een klein con- Ma iet tussen de rechter en Vl e officier over betalings- I ata en administratieve empeltjes hakte de rech- Alex >r de knoop door. „Als u P v' ie papiertjes nou gewoon >1 op ven thuis gaat halen", zei wei e rechter. De man storm- Mo. e de zaal uit. „Maar niet Ve' e hard rijden", riep de nerk echter hem na. Na twaalf jran ïinuten was de man te- ijke ug. „Nou laten we dan 'naar even kijken". De echter nam de papiertjes Het n ontvangst en was on- bel liddellijk verontwaar- (d. „Meneer u weet net goed als ik dat dit bon en zijn van een hele an- 'ere zaak". Zijn gezicht tond op onweer. Wat zich elijk liet aanzien plausibel verweer jun chrompelde ineen tot een bil erderangs smoesje. Aan n i 'e pukkeltjes liet de rech- er zich ook niks meer ge- egen liggen. De man ond treeS de volle mep. foor t AN PIETER SCHAAP 50 JAAR GELEDEN OVERLEED ALPHENS ARCHIVARIS W.M.C.REGT Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch, of schriftelijk'vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12 "22 44 op toestel 10. Het viermaal per jaar ver schijnende blad „De Vier sprong", uitgave van de steeds actieve Historische Vereni ging voor Alphen aan den Rijn en Omstreken, heeft in het jongste mei-nummer van de vijfde jaargang ruim schoots aandacht besteed aan een pronkjuweel van de ge meente Alphen aan den Rijn: Aarlanderveen. Niet zo maar; er zit een herdenking achter. Vijftig jaar geleden, op 2 juni 1938, overleed W.M.C. Regt. Een man met vele kwalitei ten. De heer Regt was onder wijzer (van 1897 tot 1926) aan de Openbare School van Oudshoorn en vanaf 1926 op eigen verzoek onbezol digd gemeente-archivaris. Regt was in een tijd dat er nog weinig of geen geïncorpo reerd plaatselijk historisch onderzoek werd gepleegd een man met gezag op het terrein van het geschiedkundig pluis- werk. Hij belichaamde een „oud archief" en alwie begaan was met het verleden van z'n dorp (Alphen a.d.Rijn) nam met recht zijn petje voor Regt af. Hij zinderde van onder- zoeklust, dook met geestdrift in archieven, legde linken, schreef tientallen jaren stuk jes (als correspondent) in het Leidse Jaarboekje, maakte predikantenlijsten, grafboe ken, gedenkboeken en breide genealogieën aaneen. Ja, W.M.C.Regt was de Alphense amateur-historicus bij uitstek en prikkelde tal van lieden met zijn ophelderingen tot on derzoekende activiteiten, wat tenslotte leidde tot meer ge coördineerd plaatselijk ge schiedkundig onderzoek. Als ik me niet vergis was Regt de eerste en, voorlopig, laatste archivaris van Alphen en ook al welkom omdat hij er geen cent voor wilde hebben. Zo'n instelling is nooit weg, meen de het gemeentebestuur, en het maakte er akte van. De Historische Vereniging herdenkt Regt met veel res pect en de redactie van De Viersprong dacht er goed aan te doen te zijner intentie een stuk op te voeren dat al eerder (ca.1931) in De Leid- sche Courant had gestaan. Dat de -typische „domineesman" Regt toegang kreeg tot de door en door Roomse kolom men van de toenmalige L.C. was waarschijnlijk ook te danken aan de koelbloedig objectieve wijze waarop de ar chivaris het katholieke verle den van Aarlanderveen, ja Arleveen, het volle pond gaf. Regt mocht dan wel rechtge lovig in reformatorische zin zijn, hij verdoezelde niets van het verleden. Ook dat geden ken wij vandaag in dankbaar heid. Oud-Aarlanderveens Zo startte Regt in '31: „Aar landerveen! Het is door ge heel Nederland bekend door het oude spreekwoord: „Op z'n oud-Aarlanderveensch' Daar heeft nooit of te nimmer een kwade bedoeling aan ten grondslag gelegen". De goede Regt is dus van een geheel andere mening dan die de Dikke van Dale optekent: „Op z'n (oud) Aarleveens; op (ouderwets) boers eenvoudige wijze, vooral ongunstig; zon der zwier of orde, ongeregeld, boers, plomp; ook Harle- veens". Zoiets van „sikkels klinken, messen blinken". Net zoals in Oss. Eigenlijk niet eerlijk. Nou ja, er kon iets voorvallen dat niet tot de goe de zeden behoorde, maar om daar nu een spreekwoordelij ke consequentie aan te ver binden. Regt heeft daar in elk geval nooit in geloofd. Hij ging dan ook verder: „Moge lijk waren de ingezetenen vroeger meer dan thans aan oude zeden en gebruiken ge woon: dit ligt voor de hand, want ons dorp is een echt lan delijke gemeente, zooals er tusschen Rotterdam en Am sterdam wellicht geen tweede bestaat. Ouderwetsch? Ja, misschien wel, maar dan in den goeden zin des woords. Onze voorouders hebben steeds hard moeten werken; zij hebben goede, maar meer nog kwade jaren doorge maakt". De Aarlanderveenders gaven het geld beslist niet uit „aan allerlei opschik en snorrepij- perij". Regt kon zich waardig opwinden over een andere uitleg: „Als er gegeven moest worden, deden zij dat met milde hand". Volgens Regt bestond er geen werkschuw heid en de patroon ging „broederlijk met zijn onderge schikten om" Vroomheid en vaderlandsliefde werden er in de dagen van Regt in ruime mate ondervonden. Aarlan derveen was een parel in het Rijnlandse bestel. Ik ga nog even met wijlen de gemeente archivaris op pad: „Wandel in. den voorzomer naar Aarlan derveen over het Kerkpad, dan valt al dadelijk de over- schoone R.K.kerk in het oog, een kerk zoo fraai als men maar op heel enkele dorpen in Zuid-Holland aantreft. Het Noordeinde van het dorp is één zee van groen: tintelende wilgen, hoogopgaande iepen en dichte elzenstruiken; hofs teden, schilderachtige ar- beidshuisjes. Het dorp zelf geeft nog niet zulke ellendige, miserabele moderne bouwsels te zien als elders; het heeft grootendeels zijn rustig voor komen behouden. Ook al da vert de spoortrein eenige ma len daags dwars door de ge meente. Het kleine Protes- tantsche kerkje noodigt al het ware tot binnengaan". En overal die mooie, goed on derhouden ophaalbruggen en „nergens de schrikkelijkleelij- ke betonbruggen die men in Alphen mag aanschouwen en het landschap op ergenlijke wijze ontsieren. Zeg mij, waar is iets mooiers buiten de duin streek in Zuid-Holland te zien dan hier!" Zo zag Regt Aar landerveen in zijn tijd en we kunnen hem nog steeds nage ven. Regt zou Regt niet zijn als hij niet begon bij het be gin: „Aarlanderveen is al een oude plaats". Regt vat de draad op in 1214, toen de 12- jarige Floris zich, met zege ningen van de H.Moeder de Kerk, verloofde met Machteld van Brabant, die toen al 5 jaar oud was. Daar zat derhalve een dynastieke toekomst in. Natuurlijk was er geld mee gemoeid: 500 Hollandsche ponden, .jaarlijks toe te leg gen". Op de peculanten dre ven kerk en hertogskinderen. Het dorp heette toen Arleder- vene (en dat kon je spellen zo als je 't wou). Een droogmake rij. Zoals heel Holland uit droogmakerijen en monni kenwerk bestond. Waterplas sen, met elkaar verbonden tot één grote poel. Zo'ging ook Regt door met z'n geschiedschrijving, en zo be schreef hij de allernaarste omstandigheden waaronder Aarlanderveen zichzelf op het droge moest zien te houden. Stenen watermolens, teneinde de „waterwolf te beteugelen". De hele middeleeuwen door. Gevolgd door „een nijvere boerenstand", zich toeleggend op veeteelt en zuivelberei ding. Het is ook het verhaal van de Heren van Aarlander veen en perikelen nadien ge durende een periode die we gemakheidshalve de 80-jarige oorlog noemen. Dat is meteen een heel eind. Er gebeurde toen zo weinig en ook weer zoveel, dat we het amper meer leesbaar kunnen recon strueren. Families hadden het te zeggen over Aarlander veen. En de boer ploegde en zwoegde maar voort. Het is het verhaal van „machtige personaadjes", opgetekend door Regt. Een boeiend over- 7^1 ir"',V De Dorpsstraat in Aarlanderveen volgens een ansichtkaart anno 1906: de rust van een vergeten tijdperk. zicht van al wat vaderlands is, verwarrend en nauwelijks meer bij te spijkeren valt. En dan nog het katholieke verleden. Een kerk gesticht door een ridder van „Outs- hoorn", in de laat-13e eeuw. De priester deden er hun werk. Ze stierven en men bad „voor hen tot Godt", en de be dienaars kregen weer opvol gers. Totdat in 1581 de zaak stokte en de „protestantsch- christelijke" tijd doorbrak. Maar in. de dagen van W.M.C.Regt was er veel weer bij 't oude. De pastoors waren nooit helemaal uit Aarlander veen verdreven, maar het was wel een tumult binnen de christelijke gemeenschap, de reformatie of Rome toege daan. Kerken werden afge broken en later weer opge richt. Al snel na het begin der 17e eeuw was er een pastoor Gijsbert Bosman die de calvi nistische blokkade doorbrak en de rooms gebleven dorpe lingen kon bedienen met de (eerste en laatste) sacramen ten. Regt schreef toen ca. 1645. „Na Bosman hebben 22 gees telijken te Aarlanderveen een dienst als pastoor verricht. „Oude parochianen (in *31, red.) kunnen zich nog pastoor Van der Hagen herinneren, die in 1871 naar Zoetermeer vertrok en daar in 1901 is overleden". Ten behoeve van het artikel in de L.C. van die dagen, begin '30, beschreef Regt nog een hele waslijst met pastoors. Totdat hij stokte bij pastoor A.J.M.Hoogeveen „uit den Houtrakpolder bij Half weg", die in '29 naar Aarlan derveen overkwam, als opvol ger van pastoor v.d.Blom, aan wie de heer Regt de „aller aangenaamste herinneringen bij menig bezoek" had. „Steeds ging alsdan een vriendelijke ontvangst met groote bereidwilligheid en hulpvaardigheid gepaard". Dat was Alphense onbezoldig de archivaris Regt, een ver stokte „oecumeen avant la let- tre", die na 50 jaar weer even aan de vergetelheid is ont rukt. AUTOMOBILISTEN IN DE FILE KIJKEN VAAK JALOERS ALPHEN AAN DEN RIJN De Leimuidense brug doet zijn naam als gevreesd verkeersknoop punt ook dit keer eer aan. Een lange file auto's kruipt in de richting van de verlossende verkeers lichten. Voor de Shuttle bus zijn er echter geen problemen. Chauffeuse Klarina Bulk stuurt het voertuig via een busbaan langs de file, krijgt pal voor de brug meteen groen licht en rijdt ver volgens over de brug. Na gestaard door veel afgun stige automobilisten die elke ochtend zeker zo'n 20 minuten nodig hebben om de brug te passeren. „Veel automobilisten kijken ja loers als de bus hen voor bij raast", zegt een tevre den E. Geerdes, directie secretaris van de buson derneming Westneder land. De proef met de luxe uit gevoerde Shuttle-bus, die onder andere rijdt van Al phen naar het bedrijven centrum Amsterdam Zuid-Oost, is inmiddels twee maanden oud. De bus, die onderweg maar enkele stops maakt om de passagiers vlakbij huis op te halen, heeft als doel het fileprobleem aan te pak ken en de passagiers com fortabel te vervoeren. Zo zitten de passagiers in ge makkelijke stoelen, wordt koffie geserveerd, zijn kranten beschikbaar en kan naar de radio worden geluisterd. De Shuttle lijkt een prachtige uitvinding voor het vermijden van de ver keersdrukte, maar tot nu toe is de belangstelling voor het experiment niet overweldigend. Voor de reis van Alphen naar het bedrijvencentrum in Am sterdam Zuid-Oost staan woensdagochtend vroeg slechts negen passagiers op de lijst. De goed ogen de bus, die dertig zitplaat sen heeft, lijkt vrijwel De 21-jarige Boskoopse chauf feuse Klarina Bulk denkt dat veel mensen de bus niet inte ressant vinden omdat men zich aan de tijden gebonden voelt, ,,'s Morgens gaat het nog wel, maar veel zakenlieden zitten 's middags nogal eens met vergaderingen die uit kunnen lopen. Dan zitten ze met de vertrektijd van de Shuttle in hun maag", aldus Bulk. Terwijl zij de koffiekop- ies klaar zet en de ochtend- cranten in het rekje stopt, ver telt zij over deze moeizame start van de business-bus. „Het doel is zoveel mogelijk men sen, die normaal met de auto naar het werk gaan, in de bus te krijgen. Ook al doen we er even lang over als wanneer je met een auto naar het werk zou gaan, die ergenis van de file ben je kwijt. Maar er zijn nog maar een paar mensen die dit voordeel inzien", aldus Bulk. E. Geerdes van Westnederland en chauffeuse K. Bulk in de Shuttle-bus. „Er zijn nog maar een paar mensen die het voordeel van deze bus inzien". FOTO: WIM VAN NOORT Geerdes is in tegenstelling tot de chauffeuse optimistischer over de proef met de Shuttle. „We zijn nog maar net twee maanden bezig. We moeten het vooral hebben van mond op mond reclame en het ver loopt inderdaad wat moei zaam. Ik verwacht echter dat na de zomer veel mensen een abonnement zullen nemen". Geerdes is bovendien van me ning dat de zakenlieden hun werktijden gaan aanpassen aan de tijden van de bus. „Ze1 beginnen gewoon iets eerder met vergaderen en zijn dan, om vijf uur klaar om met de bus naar huis te gaan". Comfort Hoe je het ook wendt of keert, het is een genot om met dit voertuig naar het werk te gaan. Bij de Leimuidense Brug wordt de verkeersopstopping al ruimschoots vermeden en bij Amsterdam worden een voudigweg wegen van Schip hol bereden, die slechts mogen worden gebruikt door het luchthavenpersoneel. Ook daar gaat het dus snel en zon der filevorming. Als de bus eenmaal weer verplicht is de snelweg op te rijden, zou je denken dat de vluchtstrook daar uitkomst kan bieden. „Helaas hebben we daar nog geen ontheffing voor gekregen in verband met de verkeers veiligheid", vertelt Geerdes. En inderdaad: er staan drie auto's met pech op de vlucht strook en dat zou de Shuttle danig gehinderd hebben. Ondanks dat de Shuttle zich hier tussen het normale ver keer moet mengen, blijft het comfort in de bus wel aanwe zig. Zoals eerder genoemd is er uitstekende koffie en een krant en zijn de stoelen inder daad zeer comfortabel. Deze van origine standaard toerbus is prachtig ingericht in grij stinten met gele accenten en biedt plaats aan dertig perso nen. Alle luxe is aanwezig en ongemerkt is men in een uur in Amsterdam Zuid-Oost. Er zijn nog maar twee Shuttles in gebruik: Alphen-Amster dam Zuid-Oost en Amster dam-Amsterdam Zuid-Oost. Maar als we de directiesecreta ris moeten geloven, bestaat het plan om dit in de loop van de tijd uit te breiden tot 26 bus sen. Met subsidie van bedrij ven, het ministerie en een cent in het zakje door de NV Vere nigd Streekvervoer Westne derland moet dit volgens Geerdes te verwezenlijken zijn. In tegenstelling tot het eerder genoemde „zoveel mogelijk auto's van de weg halen", blij ken echter twee passagiers uit Alphen hun vroegere treinreis te vervangen door deze busrit. „Ik maak nog gebruik van het introductietarief dat twee maanden geldig is", vertelt een passagier. „Ik reis inmid dels drie weken op deze ma nier en het bevalt me goed. Met de bus en trein deed ik over dit traject anderhalf uur. Nu haal ik het binnen een uur". Een andere passagier reist die dag voor het eerst met de business-bus. En schrikt als deze niet stopt op een plaats waar hij een andere bus moet nemen. Hij is van mening dat de reis inderdaad sneller is, maar voegt er aan toe dat hij vooral blij is dat er een nieuw tarief is ingesteld. Hij vond het daarvoor toch wel wat duur. Het eerdere tarief van 300 gul den per maand is inmiddels te ruggebracht tot 250 gulden. Bovendien bestaat naast het nemen van een jaarabonne ment, met twee maanden vrij reizen, nu ook de mogelijkheid eep kwartaal-abonnement te nemen. „Als je gaat uitreke nen wat het kost als je iedere dag met de auto naar je werk gaat en dan ook nog eens in de file staat, kan dit wel eens goedkoper zijn", vertelt Geer des. Tijdens de twee jaar du rende proef zullen meer bus sen worden ingezet en meer trajecten worden ingevoerd. Er zijn, zo blijkt uit een onder zoek, wel 49 knelpunten in de Randstad. „Het resultaat zou eigenlijk moeten zijn dat er zo veel mensen met de Shuttle mee gaan dat zowel de Shutt les als de auto's zonder opont houd hun weg kunnen vervol gen", vertelt Geerdes. Inmiddels hebben de passa giers in Amsterdam de bus verlaten en rijdt deze leeg te rug naar Alphen. „De bus zou overdag voor meerdere doel einden gebruikt kunnen worden, maar zover zijn we nog niet", vertelt Geerdes. 's Middags om vijf uur haalt de chauffeuse alle passagiers weer op in Amsterdam en wordt dezelfde weg naar huis terug gevolgd. „En dan gebrui ken velen de koptelefoon om dat ze het gezeur dat ze tijdens de werkdag aan hun hoofd hadden, even willen verge ten", aldus Geerdes. En na tuurlijk is daar weer de luxe van de koffie en de mogelijk heid om de krant nog even uit te lezen. JULIA VAN BOHEMEN Geboren: Laurens zn van W. C. van Kleef, E. M. T. Straathof. Stephanie dr van P. J. J. de Groot, F. Roodak- ker. Femke Sophie dr van P. R. Ro denburg, C. J. Star. Christiaan Stein Jaco zn van D. A. C. M. Hammer- stein, L. Middendorp. Marcella dr van D. Molenaar, M. A. Stouten. Talicia Aspacia dr van A. M. Braumuller, J. S. Babb. Wies Berthe Riekje dr van W. D. van der Velde. E. J. Mijnssen. Michelle dr van T. van der Plas, M. Baars. Gaby dr van E. van Veen, M. Krijgsman. Jelle Joris zn van J. J. Groenemeijer, M. A. M. Nieuwenhuis. Menno Richard Johan zn van H. van' Driel, C. H. Vis. Maurits Friso zn van M. Snijder, A. M. W. van der Haagen. Wendy Danielle dr van J. W. Broos- hooft. G. A. Baptiste. Deborah dr van M. Hazenoot, R. J. C. Verbeek. Max zn van N. Vreeken, E. M. Dietmann. Eva Maria dr van P. M. L. Frentrop, M. Sepers. Aletta Eline dr van R. A. C. G. Martens. A. G. Martens. Abdel- lah zn van A. Azzahid, R. Ezzahld. Alexander Maarten zn van C. P. A. Kimmel, E. M. de Tombe. David Fran- ciscus Gomarus zn van P. F. G. Heemskerk. J. M. de Vries Björn zn van P. W. Th. Zuithoff, S. M. van Bemmelen. Tareq Jawaid zn van J. Nasir Hyder, M. E. E. van Beek. Ilona Krista Valéry dr van S. P. M. Lesger, C. T. E. M. Mimpen. Floris Cederik zn van F. C. M. Twaalfhoven, L. M. T. Kehrer. Osman zn van V. Yazici, N. Yazici. Maryam dr van A. El Ghourri, Z. Draoui. Imane dr van A. El Ghourri. Z. Draoui. Robin zn van H. G. Hulse bosch, P. Kleijne. Karei Martijn zn van D. van der Bent. M. de Bruin. Kir- sten Maud dr van M. Schiphof, A. M. Erdmann. Sven zn van A. de Haan. H. F. Veilbrlef. José Else dr van P. F. M. Schamper. E. C. M van der Vooren. Maarten Dirk zn van D. Jasperse, E. Oudshoorn. Wouter Jan zn van J. W. van Gamrneren. E. J. Haas. Paulus Jan Dirk zn van P. Ravensbergen. K. K. de Mare. Elard zn van J. de Wolf. L C. Martijn. Tom zn van N. J. Vrees wijk, M. C. M. Grootes. Justin Florian zn van L. Heijligers. N. Breedijk. Irisa Margeretha Georgians dr van P. H. Vedder. H. B. Koek. Jong Long zn van S. M. Hu. H. Y. Hu. Rutger zn van T. M. M. van der Bosch. A. C. W. J. van der Voort. Maikel zn van T. Ou wehand, M. J. I. van Delft. Adriana dr van P. van Duijvenbode, H. P. Kuijt. Overladen: P. Groenhart geb. 25 juli 1911, man. G. Masmeljer geb. 12 aug 1951, man. J. P. Geertsma geb. 9 juni 1916, man. J. C. Arnoldus geb. 4 okt 1919, man. L. van Dijk geb. 27 feb 1953, man. J. van Baarlen geb. 14 dec 1899, gehuwd geweest met: G. F. Middelman. P. J. van Kerkvoorde geb. 9 sep 1955, man. T. Dekkers geb. 23 april 1943, man. M. H. op der Heijde geb. 18 april 1905, man. E. Paauw geb. 31 jan 1908, gehuwd ge weest met: J. de Best. P. Smeding geb. 18 maart 1913, man. J. N. M. Rozenbroek geb. 26 dec 1946, man. N. Kalkhoven geb. 24 maart 1988, dochter. H. de Vries geb. 3 juni 1940, man. J. D. Slegtenhorst geb. 29 dec. 1909, man. J. Brugman geb. 19 maart 1927, man. H. Spruijt geb. 10 sep 1911, man. M. Boekee geb. 4 feb 1903, gehuwd geweest met: A. J. Ou wehand. D. Kagchelland geb. 20 dec. 1919, gehuwd geweest met: J. van Keulen. A. E. Pietersz geb. 21 sept 1943, echtegenote van: E R. Geer-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 15