kerk
wereld
'Gehandicapten moeten zelf aan het woord'
£eicLe6oma/r
brieven
lezers
weer
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
Monddood
Beheer van geld en goed
voortaan zaak ambtsdragers
Griekenland en Turkije
Ecidóc Soumnt
ZATERDAG 18 JUNI 1988 PAGI1 JN
door Marinus van der Berg
De post heeft mij vanmorgen
een boekje en een diareeks
bezorgd die ik besteld had bij
het Diocesaan Pastoraal Cen
trum Utrecht. Het boekje en
de dia's heten: „Maria-vie-
ren". Met bijzondere interesse
heb ik naar de dia's gekeken,
die gemaakt zijn van de goua
ches (waterverfschilderingen)
van Theo Sloot, pastor in
Hengevelde. De oppervlakkige
kijker zou kunnen denken dat
pastor Sloot het schilderen
nog moeten leren. Zijn schil
deringen hebben iets van de
trekken van een kind. Er klopt
iets niet met de ogen, met de
mond, met de omtrekken van
het gezicht, met de neus. Wat
hij schildert lijkt op mensen,
maar ook net niet. Juist door
die dingen die niet kloppen,
kun je van een oppervlakkige
kijker een aandachtige kijker
worden. Kijkend naar deze
schilderingen die Maria en in
het bijzonder het lied van Ma
ria, het Magnificat proberen te
verbeelden, merkte ik hoe ze
me aanzetten tot bezinning.
Onder bezinning versta ik dan
de geestelijke activiteit van
een mens die zich de vraag
durft te stellen: wie ben ik,
hoe leef ik, hoe geef ik zin en
inhoud aan mijn leven nu?
Eén van de dia's die mijn bij
zondere aandacht trok laat
Maria zien met hele grote
ogen. Ogen die haast onbe
schaamd kijken maar waarin
ook een zekere verbijstering
te zien valt. Althans zo zie ik
het. En het merkwaardige is
dat Maria hier wel grote ogen
heeft, maar geen mond. Ze
kan niet spreken. Ik moest
denken aan een pas versche
nen boekje over een man die
een hersenbloeding kreeg en
sindsdien een afasiepatiënt.
Een afasiepatiënt is een man
of een vrouw die alles be
grijpt, maar datgene wat hij of
zij begrijpt niet meer in
woorden kan uiten. Dat is een
verschikkelijk lijden. Onvoor
stelbaar voor wie het niet
meemaakt. Een verschrikkelijk
lijden ook voor de omgeving.
De mond van de zieke is
dood. Dezelfde dag waarop ik
dit beeld van Maria zag, heb
ik ook gekeken naar het grote
popconcert vanuit Engeland
bij gelegenheid van de zeven
tigste verjaardag van Nelson
Mandela. Al die artiesten en al
die mensen die stem gaven
aan deze jarige die al jaren
monddood wordt gemaakt
door de Zuidafrikaanse over
heid. In de naam van God
zelfs! Althans ze denken dat
ze deze zwarte leider mond
dood hebben gemaakt, want
juist nu spreekt hij meer dan
ooit. Zo is het merkwaardige
dat de Maria zonder mond
meer spreekt dan Maria met
mond. Zonder mond is zij
sprekender dan met mond. Zo
roept deze afbeelding van Ma
ria, zoals ze geschilderd is
door Theo Sloot, meerdere
verhalen bij mij op. Ik denk
ook aan de verontwaardiging
van een hoogleraar over de
uitspraak van de Hoge Raad
waarin een man die een vrouw
verkrachtte in bescherming
wordt genomen. De hoogle
raar kritiseert de gedachte dat
een man recht zou hebben op
zijn vrouw als het gaat om ge
slachtelijke gemeenschap. Te
lang zijn hierin vrouwen verne
derd. Ik ben al mediterend
steeds meer gaan inzien dat
Maria de stem voor de lijden
de mens, de monddoodge-
maakte, de vernederde vrouw,
de vernederde mens, is. En
juist daarom moeten we haar
eren. Geen verering die blijft
steken in aanbidding, die een
vlucht is voor eigen verant
woordelijkheid, maar een ver
ering die ons inspireert. Geen
verering die exclusief katho
liek is, maar die juist mannen
en vrouwen van alle christelij
ke kerken kan verbinden.
Geen Kerk mag Maria tot be
zit maken. De schilderingen
van Theo Sloot laten dat goed
zien. Ik besluit deze week met
het noemen van de bestela
dressen: Zowel de dia's als
een waardevol boekje over
Maria vieren zijn te bestellen
via telefoonnummer: 03404-
31434. Het boekje over „Afa
sie": via tel. 02158-1818.
Israëlische parlement interpreteert jood-zijn ruim
JERUZALEM Het Israëlische parlement
heeft deze week een voorstel verworpen dat
een strengere religieuze interpretatie beoogde
van wat jood zijn is. Het omstreden voorstel,
afkomstig van twee religieuze partijen en ver
worpen met 60 tegen 53 stemmen, had vooral
in joodse kringen in de Verenigde Staten be
roering gewekt, omdat zij meestal de liberale
omschrijving inplaats van de orthodoxe han
teren. Volgens de Israëlische immigratiewet
hebben alle joden - mensen wier moeder joods
is of die zich tot het jodendom hebben be
keerd - die het land inkomen automatisch
recht op het staatsburgerschap. Orthodoxe
groeperingen proberen al enkele jaren, tot
dusver zonder succes, te bereiken dat alleen
orthodoxe joden onder deze wet vallen.
De meeste leden van de Likud-partij, de reli
gieuze partijen, de rechtse oppositie en de mi
litante anti-Arabische partij van rabbijn Meir
Kahane steunden het wetsvoorstel, terwijl de
Arbeiderspartij, de centrumbeweging en de
linkse oppositie tegenstemden. De verwerping
van het voorstel betekent dat het pas over zes
maanden of na de verkiezingen van novem
ber weer opnieuw ingediend mag worden.
Kolen branden dicht
op elkaar, als ze zich
scheiden doven ze.
Boeddhistische wijsheid
DOMINIQUE FORCEVILLE SCHREEF BOEK OVER EIGEN ERVARINGEN
BERGEN Lichamelijk
gehandicapte mensen
vormen nog steeds een
categorie mensen waar
óver gepraat wordt, niet
mèt gepraat. Het vooroor
deel dat minder validen
dós ook wel geestelijk
niet helemaal in orde
zijn, is nog steeds sprin
glevend. „Ik heb zelf tij
delijk in een rolstoel ge
zeten", vertelt Dominique
Forceville. „Op een terras
wordt dan over je hoofd
heen gevraagd wat jij wel
niet zou willen drinken.
Of als je kleren aan het
kopen bent, wordt aan je
valide begeleidster ge
vraagd wat voor maat je
hebt. Dan voel je je rot en
denk je: ,Hé hallo, ik ben
er ook nog'."
Dominique Forceville (24),
dochter van publiciste Joke
Forceville-Van Rossum, is
zelf lichamelijk gehandicapt.
Ze werd met een open rug ge
boren, waarbij een aantal
spieren verlamd raakten.
Langere afstanden legt ze af
met krukken, maar thuis redt
ze zich prima zonder. Als de
fotograaf haar voor een wei
land in Bergen wil portrette
ren, leunt ze op een paaltje.
„Dat is gemakkelijker", zegt
ze bijna verontschuldigend.
Want lang staan is er ook niet
bij-
Juist vanwege het feit dat er
over gehandicapten gepraat
en geschreven wordt, greep ze
een tijd geleden naar de pen.
Gehandicapten nloeten zelf
aan het woord gelaten
worden over hun belevings
wereld, vind ze. Ze citeert uit
haar boek: „Ik heb veel lotge
noten gesproken: meer nog,
denk ik, over hen gelezen.
Vaak waren die verhalen
door validen geschreven over
minder-validen. Op een be
paald ogenblik las ik iets van
ouders van gehandicapten;
hoe zij over hun gehandicapt
kind dachten. Over een aantal
dingen had ik een hele ande
re mening. Op een gegeven
moment ontstond bij mij het
idee om nu eens de minder-
validen zélf aan het woord te
laten."
Haar boek ,Je moet wel wil
len' bestaat uit een enquête
onder zes minder-valide men
sen met verschillende handi
caps en vier begeleiders. Ze
Gehandicapten worden zeer vaak geconfronteerd met betuttelend gedrag, terwijl zij best voor
zich zelf kunnen opkomen.
worden ondervraagd over on
derwerpen als zelfvertrou
wen, eenzaamheid, relaties,
opstandigheid en geloof.
„Geen alledaagse dingen",
geeft Dominique Forceville
toe. Leven gehandicapten
door hun handicap bewuster?
„Dat zou kunnen. Ik denk dat
dit of dat te ondernemen.
Voor iemand die op latere
leeftijd gehandicapt raakt, is
dat veel moeilijker te accepte
ren. Zij hebben die kick ge
kend. Op latere leeftijd een
handicap krijgen en het ac
cepteren, vind ik knap."
Ze durft niet volmondig te
het beleven van de dingen op zeggen dat ze zelf haar handi-
een ander vlak ligt. Iemand cap heeft geaccepteerd. „Ik
die alles kan doen, holt maar
door. Ik kan niet dansen bij
voorbeeld, maar ik geniet er
wel van als ik twee van mijn
vrienden op de dansvloer zie.
Ik kan niet voetballen, maar
ik krijg een kick als ik op de
televisie het Nederlands elftal
een doelpunt zie scoren."
Ze geniet er ook van naar het
strand te gaan en vanaf een
bankje naar spelende en hol
lende kinderen te kijken.
Soms doet dat ook wel eens
pijn. „Met de meeste beper
kingen heb ik geen moeite
meer. Maar ik vind het jam
mer dat ik niet op het strand
kan wandelen." Ze relativeert
ogenblikkelijk, blijkbaar bang
dat ze zich zielig voordoet. „Ik
ben van mijn geboorte gehan
dicapt en ben met beperkin
gen, met dingen niet kunnen,
opgegroeid. Ik ken niet het
gevoel hoe fijn het kan zijn
denk dat je je hele leven bezig
bent met de acceptatie van je
handicap. In een schoolsitua
tie loop je tegen andere din
gen op dan in een werksitua
tie. Doordat je ouder wordt,
ga je er wel anders mee om."
Ze vertelt hoe ze in haar lage
re schooltijd in de winter
thuis op een bank moest lig
gen met haar voet omhoog,
terwijl ze buiten haar klasge
nootjes zag schaatsen en
sneeuwballen gooien. „Toen
dacht ik ook: .Potverdrie'. Nu
ik wat ouder wordt, zie ik
meer mogelijkheden om van
het leven te genieten. Je moet
die mogelijkheden wel zien
en aanpakken ook. Als je wilt,
dan kom je er wel. Daarom
heb ik het boek ook zo ge
noemd."
Een handicap kan een barriè
re vormen voor het aangaan
van een vaste relatie. Hanne-
FOTO: MILAN KONVALINKA
ke, een van de zes minder-va
liden, zegt in het boek: „Vaak
genoeg ben ik verliefd ge
weest, meestal op valide men
sen. Als je gehandicapt bent,
hoeft dat toch niet te beteke
nen dat je alleen maar op
minder-validen verliefd kunt
worden! Ik reageer normaal,
maar de ander heeft vaak
moeite met mijn handicap.
Vrienden blijven is vaak niet
het probleem, maar in een re
latie haakt de ander meestal
af."
Dominique Forceville vertelt
hoe ze verkering had met een
hele knappe jongen. „Ik had
voortdurend de gedachte in
het achterhoofd: Voor hetzelf
de geld komt hij morgen een
heel knap meisje tegen en
zegt hij .adios'. En die angst is
bevestigd. Die angst kwam ik
ook tegen in het revalidatie
centrum. Als het uitgaat, hoor
ik heel vaak: 'Oh, het zal wel
met miin handicap te maken
hebbenDat kan, maar dat
hoeft niet. Het kan net zo
goed dat de valide partner
verliefd wordt op een ander."
In het boek komt ook het ge-
noemt zichzelf „gelovig". Ze
legt geen verband tussen haar
handicap en God. „Heel vaak
hoor ik mensen zeggen: ,Góh,
je bent gehandicapt. Dan zul
je wel boos zijn op God en op
Jezus. Dat heb ik niet. Die
waarom-vraag heb ik nooit
gehad. Ik geloof niet dat God
of Jezus mij zo heeft gemaakt.
Als ik al een vraag stel, is die
niet in de waarom-vorm,
men. Én ook wel eens om te
zeggen: .Fijn dat het zo goed
gegaan is, een operatie of zo'.
Een belletje naar boven om te
bedanken."
In de zeven hoofdstukken
heeft ze rond het onderwerp
teksten van verschillende au
teurs verzameld. In het
hoofdstuk over geloof citeert
ze Joan Bell Geddes: „Wat
spottend heb ik altijd gezegd:
geloof is alleen maar een
.kruk' om je overeind te hou
den. Maar waarom spotten
met krukken?." Ze vind die
tekst niet te hard: „Er staan
ook wel dingen in het boek,
die ik anders zie. Maar daar
om hoef je ze nog niet weg te
laten. Ik heb in het revalida
tiecentrum wel eens personen
meegemaakt, waarvan ik
dacht: ,Als die geen geloof
had, zou hij het tien keer
moeilijker hebben dan hij het
nu heeft."
Met het boek wilde ze ook
heel duidelijk gehandicapten
.emanciperen'. „De hele maat
schappij wordt in hokjes ge
duwd en een daarvan is voor
minder-validen. Met dit boek
wil ik de integratie van ge
handicapten op gang brengen.
Niet de aanpassing van een
bepaald gebouw, maar de in
tegratie op geestelijk niveau."
Zelf is ze volledig .geïnte
greerd'. Ze woont zelfstandig
in een gewoon rijtjeshuis en
werkt bij een uitgeverij op de
redactie-afdeling. „Je draagt
verantwoordelijkheid en dat
is bijzonder goed voor je ei
genwaarde. De collega s op
mijn werk behandelen me zo
als ieder ander. Ze zeggen te
gen me: ,Je doet ook zo ge
woon. Je bent niet de gehan
dicapte Dominique, maar Do
minique met een handicap'.
Dat wil ik ook: als persoon"
benaderd worden, niet als ge
handicapt persoon."
RUUD VAN HAASTRECHT
Dominique Forceville: Je
moet wel willen - als min
der-valide midden in het le
ven, Uitgeverij Gottmer
Haarlem, 24,50.
KARDINAAL
WILLEBRANDS:
Grote
mogelijkheden
voor contact
met kerk in
Sovjetunie
KIEV De veranderin
gen die zich op het ogen
blik voordoen in de Sov
jetunie zullen tevens een
intensievere ontwikke
ling bevorderen van de
dialoog en de samenwer
king tussen de rk-kerk
en de Russisch-orthodoxe
kerk, zo zegt kardinaal J.
Willebrands deze week
verklaard in een vraagge
sprek met het Sovjetpers
bureau Tass. Willebrands,
president van het Vati
caanse Secretariaat voor
de Eenheid der Christe
nen, zei dit in Kiev tij
dens een bezoek in ver
band met de viering van
het duizendjarig bestaan
van de kerk in de Sovjet
unie.
Het feit dat deze viering
wordt bijgewoond door zovele
vertegenwoordigers van de
rk-kerk is een aanwijzing
voor vele dingen, zo zei de
kardinaal.
Dit is zeker een zuiver chris
telijk feest, maar het belang
ervan overstijgt verre de be
langen van de kerken zelf.
De twee kerken, die sinds
1962 intensievere contacten
zijn gaan onderhouden, kun
nen volgens Willebrands na
melijk hun inspanningen
vooral bundelen voor werk
ter bevordering van vrede zo
wel als op het gebied van de
ethische en christelijke waar
den, het gezin, sociale proble
men en christelijke genade.
Willebrands sprak het ver
trouwen uit dat de rk-kerk op
deze gebieden niet alleen kan
samenwerken met de christe
nen van de socialistische we
reld, maar ook met de socia
listische gemeenschap in haar
geheel.
DEN HAAG De zorg voor
geld en goederen van de kerk
is een bij uitstek geestelijke
zaak en daarom zijn de be
heerders van kerkelijk geld
en goed als regel ambtsdrager.
Zo'n uitspraak lijkt een open
deur, maar in hervormde
kring is ze allerminst vanzelf
sprekend. Of beter gezegd:
wés, want gisteren heeft de
hervormde synode zich met
meerderheid van stemmen
(29-22) achter die uitspraak
geschaard.
Het besluit van gisteren komt
er op neer dat in alle gemeen
ten de kerkeraad de hoofdlij
nen voor het beheersbeleid
vaststelt. De kerkvoogdij is in
die kerkeraad vertegenwoor
digd en voert dat beleid uit.
Voor driekwart van de her
vormden is bovenstaande al
praktijk, maar een kwart van
de hervormden heeft een
kerkvoogdij onder „oud toe
zicht" of „vrij beheer".
Deze driedeling heeft een his
torische achtergrond. Onder
meer de eenheid van kerk en
staat heeft er mee te maken.
Koning Willem II gaf in 1816
de kerkvoogden de opdracht
het beheer in de hervormde
staatskerk uit te voeren. De
kerkvoogden waren toen
geen ambtsdragers. Op het be
leid van de kerkvoogden
werd toezicht uitgeoefend
door provinciale en landelijke
colleges, de laatste ingesteld
door de rijksoverheid.
In 1870 trok de overheid zich
terug uit bestuur en beheer
van de Hervormde Kerk. On
geveer tweederde van de
kerkvoogdijen koos toen voor
een regeling met provinciale
colleges van toezicht, met bij
stand van
zogeheten notabelen („oud
toezicht").
Een derde deel van de ge
meenten had vooral moeite
met toezicht van buiten de ge
meente en maakte eigen rege
lingen. Vaak functioneerden
daar de kerkvoogden met
hulp van notabelen (vrij be
heer).
De kerkorde-wijziging van
1951 probeerde eenheid van
bestuur en beheer te berei
ken: de kerkvoogden zouden
tevens ambtsdrager zijn. Het
beheer zou dan geïntegreerd
worden in de vergadering van
ambtsdragers, de kerkvoog
den.
Een voorname reden voor de
overigens niet door iedereen
gevolgde „aanpassing" van
kerkvoogdijen was dat deze
niet ambts-dragers soms het
(geestelijk) leven van de ge
meente ging besturen door de
portemonnaie. Talloze conflic
ten waren het gevolg. Op
sommige plaatsen komen
kerkvoogden nooit in de
kerk, terwijl ze wel veel van
het het beleid bepalen, name
lijk via de knip. Er zijn nu
nog enkele honderden niet
aangepaste kerkvoogdijen in
ons land.
De discussie in de synode, gis
teren, leidde tot een historisch
besluit: De ouderling-kerk
voogd wordt regel, en daar
mee de eenheid tussen be
stuur en beheer. De aanpas
sing mag zo'n vier jaar duren.
Bij uitzondering mogen niet
ambtsdragers kerkvoogd
worden, maar dan meer in de
functie van adviserend lid
met stemrecht. Het toezicht
wordt onder de nieuwe rege
ling ook anders: meer begelei
ding en minder controle. Het
besluit is binnenkerkelijk ge
zien van belang, maar ook als
gebaar naar de gereformeer
den. Die kennen commissies
van beheer, als adviserend or
gaan van de kerkeraad en er
is geen sprake van toezicht op
de gereformeerde kerkera
den. Juist de beheerskwestie
vormde tot nu toe een flinke
blokkade voor Samen op
Weg, de eenwording van bei
de kerken. De hervormde sy
node heeft nu de meeste ste
nen van de blokkade opge
ruimd.
LÜTSEN KOOISTRA
sl
rr
-jee
tg'
Het Zwitserse Davos staat bekend om het gezonde kl
Die heilzame werking van de Zwitserse lucht lijkt ziel het
ter niet alleen te beperken tot de lichamelijke conditi :n v;
mensen. Ook internationale politieke verhoudingen k' u.
in Davos een fris aanzien. Dat blijkt met name uit de !?jj
verbeterde relaties tussen Griekenland en Turkije, sir mer
premiers Papandreou en özal elkaar in januari van d y de
voor de eerste Grieks-Turkse „top" in de wintersport verl
ontmoetten. alist
het
HET initiatief tot de verbetering van de betrekkin) ges
voorql door de Turken genomen. Premier Özal hoopt d 1" p<
land nog voor het eind van deze eeuw kan toetreden
Europese Gemeenschap. Daarvoor heeft hij de steui °.ve(
Griekenland nodig, dat zich vooralsnog tegen het Turki
maatschap verzet. Premier Papandreou was geslepen g jni<<
om deze kans niet voorbij te laten gaan. Als Turki J81.C
Griekse steun wil verwerven, zal het heel wat water jaar.
wijn moeten doen. end
norr
■pv rnoi
UE historische ontmoeting in Davos kreeg begin maa Sen
vervolg tijdens een bijeenkomst in Brussel. Eerder deze zei
volgde het voorlopige hoogtepunt in de dooi tussèn Gri ,d®
land en Turkije: voor het eerst sinds de jaren vijftig !jev
een Turkse premier naar de Griekse hoofdstad AtheneJ h
de premiers hebben inmiddels ook een principe-afsprai vo
maakt voor een bezoek van premier Papandreou aandagf
kije, later dit jaar. ren
som
VEEL meer dan mooie verklaringen over „verdere v tem
ning" hebben de gesprekken tot nu toe overigens niet t- 1
leverd. Meer mag op zo'n korte termijn ook nauwelijk ^en
wacht worden van landen die elkaar sinds mensenhei (Ai
naar het leven staan en vorig jaar op de rand van een r»
we oorlog balanceerden. Het feit dat beide regeringsli
met elkaar in gesprek zijn èn openlijk durven te conclu Dv.
dat geen doorbraken in geschillen zijn bereikt, is op z
een bewijs vart een realistische visie op de onderlinge bt
kingen. ~-j
DUIDELIJKHEID over die onderlinge relaties, het
winnen van vooroordelen en het creëren van een sfee
wederzijds vertrouwen; samen vormen zij de basis die L&
is om de werkelijke problemen in de Grieks-Turkse i
op te kunnen lossen. Het gaat daarbij om de conflicten gÉ
de Egeïsche zee en vooral de kwestie Cyprus. De
regeringsleiders hebben er zeer verstandig aan gedaan
elk optimisme over een spoedige oplossing van deze p 1 J
men de kop in te drukken. Maar zij hebben het aange
met elkaar in gesprek te komen. Dat is aanmerkelijk p<
ver dan wat in jaren over de Turks-Griekse relatii
worden geschreven.
Brieven graag kort en
duideli|k geschreven De
redactie behoudt zich
het recht voor ingezon
den stukken te bekorten
Drugpreven tie
Het Landelijk Comité Drug
preventie (LCD) is verheugd
te vernemen dat de Weten
schappelijke Raad voor het
Regeringsbeleid in zijn Rap
port Rechtshandhaving juni
1988, na vele mogelijke voor-
en nadelen te hebben afgewo
gen, zich uitspreekt tegen de
criminalisering van hard
drugs.
Tegelijk meent het LCD in het
belang van jongeren en hun
ouders te moeten reageren op
conclusies van het onlangs in
Tilburg gehouden congres van
vooral strafrechtdeskundigen
en politiefunctionarissen, over
het Nederlandse drugsbeleid
in Westeuropees perspectief.
Het LCD waarschuwt vooral
tegen de conclusie dat soft
drugs en hard drugs als heroï
ne en cocaïne, onder bepaalde
voorwaarden in alle landen
vrij verkocht zouden moeten
worden.
De deskundigen geven toe dat
deze maatregel in het begin
het druggebruik zal doen toe
nemen, maar zij verwachten
in de nabije toekomst een af
nemen van de nieuwsgierig
heid en van de toeloop. Het
LCD kan dit optimisme niet
delen. Het gaat bij drugs om
verslavende stoffen. Helaas is
het kenmerk van verslaving
dat men er zeer gemakkelijk
in-, maar moeilijk uitstapt.
Het LCD is het geheel eens
met de conclusie dat het beleid
gericht moet zijn op het ver
kleinen van de markt, dat wil
zeggen op preventie van drug
gebruik door goede voorlich
ting. Ook in Nederland moet
goede voorlichting komen
over de in de laatste jaren be
kend geworden wetenschappe
lijke gegevens over de schade
lijke gevolgen van hasj en ma
rihuana voor hersenen, lon
gen, immuunstelsel, voortplan
tingsorganen, e.a. Preventie
door goede voorlichting is nu
ook daarom meer dan ooit ge
boden, omdat naast de door de
deskundigen gesignaleerde
grote pressie van de illegale
handel, ook het optredei
aids door druggebruik
versneld. rs,
Voorts stelt het LCD voa *-'<
juist de kleine handelaaiOO
tegelijk verkoper, kopt
consument is, aan te pa11 z
Het is juist de kleine h Z(
laar die de drugs aan de
brengt, distribueert, pusfoot
het drugcircuit op gang 1 .w
Door hem aan te pakken
men hem de kans om e
komen van zijn versl
door hem de keus te
tussen behandeling c
straf uitzitten.
be
Jen
ïrlijl
D;
K.F. Gunning,
Voorzitter LCD,
VOORBURG.
Vrije keuze
Naar aanleiding van h(^J
richt op de voorpagina Jr.
dinsdag („Acht ton smartn(j?
na dood door kanker") i ,ai<
ik denken aan het Vrijt
beeld bij New York, dat
gens mij onder meer syn,H(
seert dat de particuliere
sumptie een vrije keuze i
zo hoort dat in een democ
De dame in kwestie wa
waarschuwd voor de g
van het roken door de
VS verplichte) opdruk
pakjes sigaretten. Ze koe
voor het risico kanker te|e|sl-
gen. Wellicht overwoog
het mischien beter was
ken en daardoor eerd p
sterven dan het roke xvk
moeten missen en dus 1 B K;
te moeten leven met de
die nu juicht omdat de
bank hem een smartege
acht ton heeft toegeweze
erger me ondertussen w< O
de uitspraak van de jun
had het toch al nooit Zo l rrj.
pen op dit soort rechtsprifi'
In West-Duitsland gaat i:
kanselier Kohl (CDU) I
zijn boekje door de bevo 'I
te vragen (het blijft geli j(,"
nog bij vragen!) voor h.
kinderen te zorgen. In F vtrb
rijk ijverde de regering
geleden voor. hetzelfde,
der resultaat. In West-I
land zal het wel êen brok
fenis zijn van het Duizem
Rijk! Laten we toch oppfcJi:
dat de wil van het ind
helemaal om zeep wordfL_
holpen. Er mag ai zo er
niet. Op het gevaar af c i
anders een volk van sfm
worden: de particuliere
heid van consumptie ma
der geen beding worden
getast.
F.J. Beekman,
DEN HAAG.
Af en toe zon
DE BILT (KNMI) Er
verandert maar weinig
aan het weer. Wolkenvel
den van de Noordzee drij
ven in de nacht het land
binnen en lossen in de
loop van de dag vooral in
het binnenland weer op.
Zo is het gisteren gegaan
en voor morgen en zondag
wordt weinig of geen ver
andering verwacht.
Aan de kust, waar de kans
op oplossen van de bewol
king het kleinst is, wordt
het in de middag maar
rond 16 graden; in het
binnenland kan het plaat
selijk 20 graden worden.
Het blijft overwegend
droog en de wind is in het
algemeen matig uit noord
west tot noord. Deze wind
wordt in stand gehouden
door een uitloper van een
hogedrukgebied boven
Engeland, die maar wei
nig van plaats verandert.
Weersvooruitzichten voor di
verse Europese landen, mede
gedeeld door het KNMI, geldig
voor morgen en maandag:
Zuid-Scandinavië en Dene
marken: perioden met zon,
maar vooral zondag ook wol
kenvelden en overwegend
droog. Middagtemperatuur
van 15 graden aan de Noorse
westkust tot 23 graden plaatse
lijk in het binnenland.
Britse Eilanden: half tot zwaar
bewolkt en vooral in Schot
land mogelijk wat regen. Mid
dagtemperatuur van 15 graden
in Schotland tot 21 graden in
züid-Engeland.
Benelux, noord-DuitsIand en
noordwest-Frankrijk: vooral
in de kustgebieden wolkenvel
den, elders ook perioden met
zon. Overwegend droog. Mid
dagtemperatuur van 16 graden
aan zee tot 21 graden in het
binnenland.
Zuid-Duitsland, zuid-Frank
rijk en Zwitserland: perioden'
met zon en kans op een ver
spreide bui. Middagtempera
tuur ongeveer 25 graden.
Oostenrijk: wisselend bewolkt
en een enkele bui. Een kleine
kans op onweer. Middagtem
peratuur 23 graden.
Spanje en Portugal: flinke pe
rioden met zon en vooral 's
middags en 's avonds kans op
een enkele bui. Middagtempe
ratuur van 20 graden in het
noordwesten tot 30 graden in
het binnenland.
Italië en de Joegoslavische
kust: wisselend bewolkt en
vooral zaterdag nog een enke
le regen of onweersbui. Mid- Kopenhagen onbew.
dagtemperatuur 25 graden. £2»™ zw£«
De Bilt
Eclde
Eindhoven
Den Helder
x:
Rome onbew.
Split h.bew.
Stockholm l.bew.
Warschau zwbew.
Wenen :w bew.
Zurich zwbew.
Casablanca h bew.
Cyprus onbew.
layrut
Pel-Aviv
Boos
De studenten zijn boos o)
nister Deetman. En ik
boos op de studenten
landers die persoonlijk v
komen zeggen wat zij va;
regeringsbeleid vinden.
Den Haag altijd welkoi lf
komen ze met duizenden
lijk. Als tegenprestatie y>
verwacht worden dat de 7
stranten zich als fatsoei
gasten gedragen. Door
Binnenhof met verf
smeuren en de bestral
ruïneren hebben de stud
het tegendeel gedaan.
A.M. Dullaart,
DEN HAAG.
Je. 15:
'IN
lts)
Kl
0'
l(
V
