De furie van Ruud Lubbers
Europese
miljoenen
Schadevergoeding kan
Groene das omdoen
AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB
De politieke heksenketel in
het eerste weekeinde van juni
heeft vele partijen danig in
verwarring gebracht. Hangt er
een crisis in de luchtAan
voortekenen ontbrak het
allerminst. De toch al wat kille
sfeer tussen de coalitiegenoten
CDA en VVD daalde binnen
48 uur tot het nulpunt
Lubbers beschuldigde de VVD
van politiek vandalisme en
dreigde samen met Bert de
Vries de liberalen de wacht
aan te zeggen als dezen zich
niet terstond zouden bekeren
van hun verderfelijke
standpunten over de nieuwe
ziektekostenverzekering. De
club van Joris Voorhoeve liet
dat niet op zich zitten en
reageerde furieus op het
verbale geweld. Onmiddellijk
brak in alle media een storm
van commentaren en
speculaties los waarin het
woord 'crisissfeer' een
hoofdrol speelde. Menig
partijbestuur kwam dan ook
maandag in spoedberaad
bijeen om alvast de lijnen uit
te zetten voor een
verkiezingscampagne.
Bij het CDA was men het
meest nerveus. Had Joris
Voorhoeve niet gezegd dat de
VVD klaar was voor nieuwe
verkiezingenWij hebben
nog helemaal niks klaar!",
jammerde een CDA-
bestuurslid tot zijn collega's.
„Het enige wat we weten is
dat Ruud weer beschikbaar is
als lijsttrekker. Prachtig hoor, j
maar dat betekent natuurlijk
niet dat we met de armen over
elkaar kunnen gaan zitten als
het kabinet valt Met Lubbers
alléén redden we het niet.
Volgens de opiniepeilingen
staan we op acht zetels verlies.
Ik bedoel maar het wordt echt
knokken geblazen!"
„Rustig nou maar", suste
partijvoorzitter Van Velzen.
„Laten we eerst eens kijken
met wat voor leuze we de 4
verkiezingen in zouden
moeten gaan. Het lijkt me
goed als we onze
reclamejongens alvast een
paar hints geven waarmee ze
aan de slag kunnen. In 1986
hadden we 'Laat Lubbers z'n
karwei afmaken', maar daar
kunnen we nu niet opnieuw j
mee aankomen. Toch moet het J
wel weer iets zijn met Ruuds
naam erin, vind ik, want dat
trekt stemmen. Zoiets als:
'Lubbers laat u niet los'. Dat
ligt lekker in de mond". De
anderen proefden de zin op i
hun tong. „Nee!", riep een
voormalige ARP'er resoluut.
„het moet maar eens uit zijn
met die
persoonsverheerlijking. Weten t
jullie nog wat de leuze van de
antirevolutionairen uit de
vorige eeuw was? Tegen de
revolutie het evangelie!' Met
een kleine variant maken we
daarvan 'Tegen het
vandalisme het evangelie!'
Daar zit een stuk identiteit
van het CDA in en je geeft er
ook mee aan waaruit de crisis
is ontstaan. Bovendien
protesteren we met deze
slagzin tegen de
maatschappijverruwing in het
algemeen, zodat we aan de
hand daarvan óók kunnen
wijzen op onze ideeën over de
veran t woordelijke
samenleving".
„Kom nou!", sprak één der
vrouwen uit het gezelschap
schamper. „Dat meen je toch
niet serieus hè? Wil je soms
nog méér dan acht zetels kwijt
raken? Tussen haakjes, wat
zou de VVD voor strijdkreet
nemen?" „Dat kun je wel
raden", zei Van Velzen. Wat
dachten jullie van 'Geen
gemekker over Dekker' of
'Liberalen lekken niet'?"
Iedereen lag dubbel. Zo gevat
had men de voorzitter nog niet
eerder meegemaakt „En de
PvdA", riep Van Velzen,
opgezweept door het succes,
„zal wel weer verder borduren
op het thema 'De toekomst is
van iedereenDat wordt nu
'Met Kok en Sint gaat het
ieder voor de wind'. D66 hoeft
trouwens heleméal geen leus
te hebben. Enkel de naam Van
Mierlo op de affiches is al
genoeg. Dat kunnen zelfs wij
ons niet eens permitteren. Met
Lubbers dan. bedoel ik".
„Daar zou ik nog wel mee
akkoord kunnen gaan
hernam de oud-ARP'er, die op
een idee was gebracht
„Waarom proberen we dat
niet? Alleen die zeven letters:
Lubbers. Wedden dat het a
werkt?" De anderen schudden
het hoofd. „Linke boel", zei
Van Velzen. „Nee, we móéten
en zullen een slagzin hebben. -
want een campagne zonder v
leuze is als het Nederlands
elftal zonder Gullit".
Triomfantelijk keek hij om
zich heen en voegde eraan toe: J?
„Die heet trouwens óók
Ruud".
ren is op een aantal regels in
een krante-artikel.
Vorige week donderdag, de
dag na het eerste debat over
het Wir-lek, verscheen in De
Telegraaf een hoofdredactio
neel commentaar over deze
zaak. Daarin werd in herinne
ring gebracht dat een aantal
bedrijven door het nemen van
snelle investeringsbeslissingen
nog gauw even een Wir-subsi-
die in de wacht had gesleept.
Volgens de krant viel dat die
bedrijven moeilijk te verwij
ten. „Maar het is een schande
lijke zaak dat de politiek dit
mogelijk maakte. Wie een niet
van financieel belang ontbloot
geheim in zo'n brede kring
laat lekken, neemt immers het
levensgrote risico dat het
wordt doorverteld aan belang
hebbenden. Een diepgaand on
derzoek naar de gevolgen van
het verstrekken van de infor
matie door minister-president
Lubbers is op zijn plaats", al
dus het artikel.
Bij het lezen hiervan schijnt
Lubbers zo ongeveer uit zijn
vel gesprongen te zijn. Gezien
de traditioneel hechte banden
tussen de VVD en De Tele
graaf vermoedde hij een com
plot. Die indruk werd ver
sterkt doordat de „gezond-ver
stand-krant" ook de dag daar
voor al beschuldigingen had
geuit aan zijn adres. In een
groot opgemaakt verhaal was
„onthuld" dat de CDA-fractie
bijna een week voordat de Wir
officieel werd afgeschaft
„hiervan in het geheim op de
hoogte werd gesteld". Enkele
CDA-kamerleden hadden een
vertrouwelijk stuk uitgereikt
gekregen van de minister-pre
sident.
Lubbers had hierop niet gerea
geerd, omdat 's avonds een
kamerdebat over het Wir-on-
derzoek van de rijksrecherche
gehouden zou worden. Daarin
zou hij toch alle kans krijgen
om te vertellen hoe het wer
kelijk zat. Die gelegenheid was
er uiteraard, maar tot Lubbers'
verdriet maakte dit niets pit.
VVD-woordvoerder Ad Nij-
huis reageerde namelijk in het
geheel niet op de argumenten
van de premier. Hij bleef in
zijn bankje zitten, toen de
woordvoerders van de kamer
fracties in de tweede ronde
van het debat het woord kre
gen.
De premier telde één bij één
op en kwam tot de volgens
hem onvermijdelijke conclusie
dat de VVD of in elk geval
één lid daarvan (Nijhuis) bezig
was met een „Actie Beschadi
ging CDA-leider". Van zijn
voorganger Dries van Agt, die
iets dergelijks aan het eind
van de jaren zeventig mee
maakte, had hij geleerd hoe
een politicus op zoiets moet re
ageren.
Men kieze een plek waar men
bij voorbaat zeker is van bijval
en sympathie (een bijeenkomst
dus van de eigen partij) en
men spuwe zijn gal. Welnu,
twee dagen later zou het CDA
in Rotterdam een partijraad
houden. Mooier kon het niet,
temeer daar de televisie dit
soort uitspraken natuurlijk
fretig zou registreren. Zo wer
en zaterdag de zware
woorden „laster" en „politiek
vandalisme" het land ingeslin-
gerd.
En passant zegde Lubbers de
VVD ook nog even de wacht
aan wat betreft de discussies
over de basisverzekering tegen
ziektekosten. Als het moest
zou het CDA deze zaak wel al
leen klaren. Met andere
woorden: de premier dreigde
met een kabinetscrisis. Die in
druk versterkte hij door zich
met enig pathos beschikbaar te
stellen als aanvoerder bij de
volgende verkiezingen. Hij zag
af van het voorzitterschap van
de Europese Gemeenschap.
Zijn plaats was hier, bij zijn ei
gen CDA. Op datzelfde mo
ment werd de parallel met
Van Agt vervolmaakt. De ver
meende beschadingsactie van
de VVD was nu niet meer al
leen tegen de leider van het
CDA gericht maar ook tegen
deszelfs lijsttrekker!
Briefje
Maar in tegenstelling tot Van
Agt, die op die plek niet gaar
ne vertoefde, wenste Lubbers
zijn offensief in de Tweede
Kamer voort te zetten. Im
mers, alleen daar zou hij on
omstotelijk kunnen aantonen
dat de VVD hem valselijk had
beschuldigd. Dus schreef hij
een briefje aan kamervoorzit
ter Dolman met daarin onder
meer de opmerking dat een
democratie die zichzelf respec
teert, geschiedschrijving moet
plegen op grond van feiten en
niet van vermoedens.
PvdA-voorman Wim Kok, die
een nieuwe kans rook om te
stoken in het toch al wankele
huwelijk van CDA en VVD,
stelde voor een debat te hou
den over het minister-presi
dentiele schrijven. Dat gaf
Lubbers de kans omstandig uit
te leggen dat er geen sprake
was geweest van een voor
keursbehandeling van de
CDA-fractie. Integendeel, hij
had zich juist alle moeite ge
troost om óók de VVD van
stap tot stap op de hoogte te
houden van de gedachten in
het kabinet omtrent een even
tuele afschaffing van de Wir-
premie.
Als de VVD'er Nijhuis de
moeite had genomen informa
ties in te winnen bij „zijn"
vice-premier De Korte, zou hij
dat geweten hebben en zou hij
in het eerste Wir-debat andere
dingen gezegd hebben, aldus
Lubbers. Nu dat niet was ge
beurd, moest hij wel veronder
stellen dat het de VVD hele
maal niet om de zaak was ge
gaan maar om de persoon.
„Politiek vandalisme" dus.
In ons staatsrecht kan zoiets
niet onbeantwoord blijven,
voegde Lubbers eraan toe.
„Als een coalitiepartner twij
felt aan de integriteit van een
minister-president, dan moet
een minister-president gaan".
Een ijzige stilte ontstond in de
Kamer. Wat zou VVD-fractie-
voorzitter Voorhoeve doen?
De handschoen opnemen, zo
als hij daags daarvoor in alle
}md. De werkloosheid in
land is immers nog altijd
wre!kbarend hoog. Veel ge
nten zouden hun handen
tknijpen als zij ergens een
iwe geldbron zouden kun-
aanboren om meer men-
ban werk te helpen. Zo'n
afTf bron is er, maar de weg
PRen is moeilijk begaanbaar.
Le» energie en geduld is no-
pm de bron te bereiken,
gaat hier om het Europees
pal Fonds, een subsidiepot
de Europese Gemeen-
Een aantal gemeenten,
ame kleine steden, heeft
4eg naar Brussel gevonden,
'grote steden daarentegen
?n bijzonder slecht als het
om het verkrijgen van
es geld.
nou de gemeente
:ht, die nota bene aan de
van een faillissement
igeten bedreigd wordt met de
Itliir van ••art'kel-12 gemeen-
een noodlijdende gemeen-
onder curatele van het
uisisterie van binnenlandse
nr(in staat. De Domstad weet
r jaar maar enkele tientjes
anjverkloze uit het fonds te
din terwijl dat bedrag in
Wrbeeld Ede ruim 200 gul-
f Jbedraagt. Nog droeviger is
It-Ugesteld in de provincie
>ei"0nd (11.000 werklozen),
1.J geen enkele gemeente
uit de Europese pot ont-
en.jt.
flget
rom dit verschil? Is het
coördinatieprobleem of
fchien meer een welvaart-
bleem? Alvorens deze
g te beantwoorden is het
[zakelijk het hoe en waar
van het fonds nader te
——(laren. Het Europees Soci-
Fonds (ESF) bestaat even
als de Europese Gemeen-
p zelf. Het heeft als be-
rijkste taak de werkgele-
eid binnen de Europese
leenschap te verbeteren,
"it doel te bereiken ver-
it het ESF subsidies aan
^gelegenheidsprojecten in
B EG-lidstaten. Het budget
[Mbit het ESF kan putten
Waagt voor 1988 naar schat-
zes zeven miljard gul-
^■Van dat bedrag ontvangt
^^erland dit jaar 160 miljoen
fen (in 1986: 175 miljoen).
■Men 1984 en 1987 werden in
1294 Nederlandse pro
lan in Brussel ingediend
een bedrag van 907 mil-
ten werden er 693 goedge
keurd voor een bedrag van 705
miljoen gulden. Uiteindelijk
werd 414 miljoen gulden aan
Nederland toegewezen, omdat
door de Europese Commissie
met hoge kortingen moest
worden gewerkt teneinde het
goedgekeurde bedrag in over
eenstemming te brengen met
de beschikbare middelen op de
begroting.
Bij de besteding van het geld
werkt het fonds met zoge
naamde „prioritaire gebieden".
Dat wil zeggen: de subsidies
gaan in de eerste plaats naar
regio's en bevolkingsgroepen
die in' een achterstandspositie
verkeren op de arbeidsmarkt.
De aangewezen prioritaire re
gio's in Nederland zijn: Oost-
Groningen, Twente, Arnhem-
Nijmegen, kop van Noord-
Holland, IJmond, Alkmaar
e.o., Zaanstreek, Haarlem e.o.
en Helmond e.o.
Jongeren
Ten minste driekwart van het
ESF-geld wordt besteed aan
jongeren onder de 25 jaar. De
subsidies komen ons land dus
goed van pas omdat het aantal
jeugdige werklozen in Neder
land eind april waren het
er ruim 200.000 nog altijd
eenderde van de totale werk
loosheid in ons land uitmaakt.
De Europese subsidie kan niet
alleen worden aangevraagd
door gemeentebesturen en
zelfs door provincies, maar
ook door ondernemingen, ver
enigingen en stichtingen.
Laatstgenoemde particuliere
PROVINCIES
Groningen
Friesland
Drente
Overijssel
Utrecht
Zuid-Holland
Gelderland
REGIO'S
Dordrecht
Gouda
Den Haag
Leiden
Rotterdam
Amsterdam
Utrecht
Hengelo*
Enschede*
Amersfoort
Nijmegen*
Arnhem*
Ede
145,-
96,-
33,-
141.-
18.-
80,-
29,-
864,-
628,-
41,-
127,-
110,-
233.-
Prioritaire ESF-gebieden)
aanvragers moeten echter te
allen tijde een overheidsin
stantie (gemeente, provincie of
rijk) bereid vinden het project
voor ten minste de helft mee
te financieren. Verder moet in
alle gevallen een overheidsin
stantie de subsidie-aanvraag
indienen.
Een probleem dat zich voor
doet bij het aanvragen van
ESF-subsidie is het grote aan
tal voorwaarden waaraan, op
grond van Europese afspra
ken, moet worden voldaan.
Daar komt nog bij dat de aan
vraagprocedure vrij ingewik
keld is. De ene gemeente
wordt hierdoor afgeschrikt en
waagt zich er niet eens aan.
Voor de andere gemeente
(lees: ambtenaren) is dit juist
een uitdaging. Heeft men een
maal door hoe één en ander in
Brussel werkt dan is het mo
gelijk om de ene ton na de an
dere binnen te slepen.
Het zeilschip De Vrijheid
üInNENLAND geidóeOou/ia/nt zaterdag 11 iuni ioss pagina 5
J-
HAAG Zoals in
iber 1576 de Spaanse
e woeddde in Antwer-
zo raasde dezer da-
de Lubberiaanse furie
r Den Haag. De razer-
van de minister-presi-
jt had in één opzicht
hetzelfde effect als
optreden van de mui-
He Spanjolen. Niemand
-het Binnenhof durfde
hoofd nog buiten de
ir te steken, uit angst
het er subiet zou
rden afgehakt.
len van de VVD-fractie,
iet boze oog van de eerste
iter het meest op zich ge
wisten, slopen als op
„•voeten door de wandel
len. Hun leider ^rad ken-
het parool uitgevaardigd
er niets gedaan mocht
tien waardoor de spannin-
in de coalitie nog verder
jen oplopen. Dat hielp,
fiit na 24 uur kwam het ver-
4nde bericht dat Lubbers
incident" nu werkelijk als
iten beschouwde en dat
'ikai weer zou overgaan tot de
0... van de dag.
rmee was er echter nog
:arat antwoord op de vraag
p. «de minister-president be-
el 1 had. Waarom was hij zo
jer gegaan tegen de VVD
=aet algemeen en het libera-
'•^jhrnerlid Ad Nijhuis in het
i^Jnder? Ingewijden menen
VrPie houding terug te voe-
HAAG Door een
k aan creativiteit en
laksheid, bureaucra-
PEQtijdgebrek, desinteres-
J,J1n onwetendheid laten
.j Nederlandse gemeen-
erci jaarlijks miljoenen
i9sjens aan su^s^^es voor
Hkgelegenheidsprojec-
aan zich voorbij gaan.
dat in tijden dat veel
_j>en en steden steen en
Ti klagen over hun nij-
Tie financiële situatie.
media had beloofd? Nee, toch
maar niet. Het kabinet-Lub-
bers/De Korte is de VVD nog
altijd meer waard dan het heb
ben van het laatste woord. „De
integriteit van de minister
president is en wordt door de
VVD niet in twijfel getrokken,
daarover behoeft echt geen
misverstand te bestaan," ver
klaarde Voorhoeve heel braaf.
Schrobbering
Objectief beoordeeld kwam
Ruud Lubbers dus als onbet
wiste winnaar uit de strijd. Hij
had de VVD een zelden eerder
vertoonde schrobbering gege
ven. Hij bereikte daarmee te
vens dat de liberalen 's ande
rendaags van pure schrik een
toontje lager zongen in het de
bat over de basisverzekering.
Voorts mag ook nog verwacht
worden dat andere lastige fi
guren in kabinet en Kamer,
inclusief een aantal christen
democraten, zich voorlopig
zeer koest zullen houden.
Maar objectiviteit is in de poli
tiek een schaars artikel. Zo
ook nu. De bedaagde, professo
rale wijze waarop Joris Voor
hoeve de premier van repliek
diende zal bij velen meer
waardering geoogst hebben
dan de furieuze houding van
Ruud Lubbers. Misschien dat
sommigen het zelfs wel met de
VVD-voorman eens zijn dat
Lubbers, nu hij doorgaat te
strijden tegen „een hersen
schim", hard aan vakantie toe
RIK IN T HOUT
hand van Rudi Boon, waarin
hij Terpstra betichtte van het
„persoonlijk ter hand nemen
van de telefoon" om twee be
drijven in te lichten over de
afschaffing van de wir. „Op de
vrijdag voor de afschaffing
van de wir vernam een redac
teur van de Groene dat een
computerbedrijf in een groep
van medewerkers had uitge
legd dat hij zojuist door Terp
stra over de afschaffing was
ingelicht. Een aantal weken
later werd een andere redac
teur van de Groene door een
tweede computerbedrijf gebeld
met eenzelfde mededeling", al
dus de advocaat van de Groe
ne, mr. W. van Manen.
Het blad weigerde tijdens het
i- rfr.r]\- »c>r fp .f.rf 1 pn
van wie de informatie precies
afkomstig was. Evenmin heeft
de Groene pogingen onderno
men om het bericht te verifië
ren. Het blad heeft verzuimd
Terpstra om opheldering te
vragen. Mr. Ascher vond dat
de Groene de beschuldiging
niet aannemelijk heeft kunnen
maken en achtte deze dan ook
onrechtmatig.
Terpstra ontkent informatie te
hebben gehad dat de regering
op het punt stond de wir af te
schaffen. Als de redacteuren
van de Groene blijven weige
ren hun bronnen prijs te ge
ven, overweegt Terpstra een
eis tot schadevergoeding. Voor
de Groene die niet royaal bij
kas zit, kan een schadevergoe
ding de ondergang betekenen.
DEN HAAG Het Twee
de-Kamerlid Erica Terp
stra (VVD) wil dat alle re
dacteuren van de Groene
Amsterdammer onder ede
worden verhoord door de
rechter-commissaris. De
rectificatie die de presi
dent van de Amsterdamse
rechtbank, mr. B. As-
scher, gisteren het opinie
blad in kort geding opleg
de is slechts een eerste
stap, aldus Terpstra, die
haar goede naam gezui
verd wil zien.
In de Groene van deze week
verscheen een artikel van de
Uit deze verschillende houdin
gen ten aanzien van het ESF
kan bijvoorbeeld verklaard
worden waarom Rotterdam en
Nijmegen aanzienlijk minder
Europees gemeenschapsgeld
binnenhalen dan bijvoorbeeld
Ede, terwijl de werkloosheid
zowel in de Maas- als in de
Waalstad relatief aanzienlijk
hoger is.
Een woordvoerder van de ge
meente Rotterdam voert zoals
verwacht de ingewikkeldheid
van het fonds aan. „Boven
dien", zo geeft hij toe, „voor
dat we ons wagen aan die in
gewikkelde regelgeving vra
gen we ons eerst af of het wel
nodig is fondsen van buiten
aan te boren". Met andere
woorden: als de gemeente en
de provincie geld uittrekken
voor werkloosheidsprojecten
waarom zou er dan nog een
Europees fonds moeten
worden aangesproken?
De woordvoerder van het Ge
westelijk Arbeidsbureau in
Ede is heel wat meer te spre
ken over het ESF. „Het is een
kwestie van doorzetten. Er
gaat inderdaad veel tijd in de
administratieve rompslomp
zitten. Eén verzoek levert al
snel een stapel papier op van
zeker 25 centimeter. Wij heb
ben er speciaal iemand voor
vrijgemaakt. Het resultaat is
wel dat het merendeel van
onze verzoeken ook daadwer
kelijk wordt gehonoreerd en
we met het geld heel wat
werklozen hebben kunnen
helpen".
Het gaat echter wel om kop
pelsubsidies en dat houdt in
dat de overheid ook moet mee
betalen aan een project. Bo
vendien heeft de gemeente de
eindverantwoordelijkheid en
draait die op voor de kosten
als het misgaat. Dat is het pro
bleem in Utrecht. Die stad
kampt met geldgebrek en zegt
onmogelijk de de benodigde 50
procent aan eigen middelen op
te kunnen hoesten. Bovendien
moet het met name gaan om
projecten waarin wordt inge
speeld op nieuwe technolo
gies „En die hebben we niet",
aldus een woordvoerder.
Vaste baan
Den Haag heeft dit jaar maar
vier projecten in het kader
van het ESF kunnen realise
ren. „We hadden er twintig
ingediend", zegt de woord
voerder, „maar het overgrote
deel is afgewezen omdat die
projecten niet aan alle gestelde
voorwaarden voldeden. Bo
vendien vraagt Brussel om een
garantie dat driekwart van de
deelnemers na afloop van een
dergelijk project doorstroomt
naar een vaste baan. Die ga
rantie kunnen we niet altijd
geven". Maar waarom lukt het
in andere gemeenten dan wel?
„Het is zo'n gigantische klus
om al die formulieren, in te
vullen, dat schrikt mensen af.
althansons in ieder geval
wel".
Provinciale Staten van Zuid-
Holland heeft het afgelopen
jaar een ambtenaar vrijge
maakt om het belang van het
ESF onder de aandacht van de
Vooral
jongere
werklozen
kunnen baat
hebben bij
het Europees
Sociaal
Fonds. Maar
dan moeten
de
gemeenten
waar ze
wonen zich
wel
inspannen
om het geld
binnen te
halen. Vooral
de
ambtenaren
in de grotere
steden laten
zich echter
afschrikken
door de
enorme
stapel
papieren die
daarvoor
moeten
worden
ingevuld.
foto: sp
Zuidhollandse gemeenten te
brengen. Volgende week loopt
die periode af. Volgens de pro
vinciale coördinator heeft zijn
inzet het afgelopen jaar weinig
zoden aan de dijk gezet. „Het
aantal subsidie-aanvragen is,
in vergelijking met andere ja
ren. nauwelijks toegenomen.
Mijn indruk is dat slechts een
klein aantal gemeenten door
heeft hoe het ESF werkt. De
meesten hebben er eigenlijk
geen zin in om veel moeite te
doen omdat de hoeveelheid
formulieren al bij voorbaat af
schrikt".
Contactpersoon van het ESF
in Den Haag, J. van Baal: „Wij
zijn ervoor de aanvragers te
helpen, maar dan moeten ze
wel om die hulp vragen en dat
gebeurt slechts mondjesmaat.
We proberen op talloze manie
ren gemeenten te interesseren
voor het Europees Sociaal
Fonds. Met landelijke voor-
lichtings- en advertentiecam
pagnes wijzen we op het be
lang van het fonds, maar des
ondanks is de respons mini
maal. Ik begrijp niet dat ge
meenten die met tekorten op
hun begrotingen zitten en kla
gen dat ze moeten bezuinigen,
de extra middelen uit Brussel
onbenut laten. Weliswaar
worden niet alle ESF-subsi-
dieaanvragen gehonoreerd,
maar het is in ieder geval het
proberen waard. Ambtenaren
zouden eens wat groter
moeten denken in plaats van
zich alleen met hun eigen pro
ject bezig te houden".
MARGA RIJERSE
Als de helicoptère iedereen heeft opgehesen probeert ze nog de
schelmen te pakken te krijgen. Het is echter onbegonnen werk.
,,De vliegboot is al stukgeslagen, we moeten ze maar aan hun lot
overlaten, beter verd.enen ze niet", zegt de stuurman. „O, die
Linksky heeft altijd geluk", peinst Rob. Dan verdwijnt de helicop
tère van het toneel. Linksky heeft inderdaad veel geluk. De onbe
schadigde drijver van de vliegboot komt in zijn buurt. „Leg dat
zaakje even vast", commandeert hij. „Ja, die Linksky is weer he
lemaal op dreef.
de helicoptère zo aan het werk is, hebben Linksky en zijn
elkaar eens aangekeken. Samen nemen ze de wijk naar
plekje achter een paar rotsblokken. Half in het water
ze zich tegen de stenen aan. Linksky is alweer aan het
Zijn sommetje klopt ditmaal. Een heel lange schelmen-
strekt zich opnieuw voor hem uit. „Laag blijven", sist
die zijn neus te ver boven de versperring wil steken,
zowat in het water", bromt zijn trawant. „Zit je soms liever
gevangenis, idioot"!, mompelt de roverkapitein woedend.
1
