Ruud G ullit de échte
generaal f^an Oranje
bevelhebber
Bom-incident
£eidóc0outcuit'
jN HAAG - Als zestigjarige gaat Ri-
s Michels nog eens naar het front,
et als oud-strijder, maar als bevelheb-
r van een Nederlands elftal dat net als
1974 in West-Duitsland roem en rijk-
m kan vergaren. In 1974, toen Oranje
chts moreel wereldkampioen werd,
d Michels als coach de beschikking
er de briljante Cruijff. Veertien jaar
er is een ander super-talent opgestaan
midden van het miljoen voetballers in
ederland: Ruud Gullit. De 25-jarige
dette van AC Milan is de motor van
anje zoals Cruijff meer de machinist
is. Cruijff was een lastig mens buiten
lijnen, maar nam alle kritiek weg met
i prestaties in het veld. Gullit heeft
ook, maar is ondanks alle adoratie in
warmbloedige Italië, zoals Cruijff die
EI Salvador in het net zo hete Barce-
ia beleefde, zichzelf gebleven.
ZEIST - In Nederland was hij een
„gewone" vedette. In Italië noe
men zij hem koning Calcio (voet
bal). Bij ons was hij een spontane
Amsterdamse jongen, die geen blad
voor de mond nam. In de laars van
Europa heeft hij een fikse muur
rond zichzelf opgetrokken. Zo
maar twee voorbeelden uit het in
een jaar tijd totaal veranderde le
ven van Ruud Gullit, die vroeger
uren door de nauwe straatjes van
de Amsterdamse Jordaan kon slen
teren, maar in zijn nieuwe „vader
land" zonder body-guards de straat
niet op kan. En toch voelt de grote
man van AC Milan, die in West-
Duitsland de oranje gekleurde kar
op sleeptouw zal moeten nemen,
zich gelukkig. Gelukkig, omdat hij
zich een bevoorrecht mens vindt,
maar vooral omdat hij een dik be
legde boterham verdient met het
spelletje, waaraan hij zijn hart heeft
verpand.
Interviews. Vroeger maakte Ruud Gullit
tijd vrij om de (Nederlandse) persverte
genwoordigers te geven, waarom werd
gevraagd. Die tijd ligt al ver achter hem.
Tegenwoordig is een afspraak maken
met Ruud Gullit haast onmogelijk. Niet
omdat hij zich er ineens te groot voor
voelt, maar domweg omdat hij tijd te
kort zou komen als iedereen tevreden
zou moeten worden gesteld. De Neder-
Undse verslaggevers, die de afgelopen
maanden naar Milanello, het luxueuze
trainingsonderkomen van de kersverse
landskampioen togen, mochten na veel
vijven en zessen tussen de trainingen
door babbelen met de afgeschermde
Gullit.
Overvallen
„Volgens mij is er geen krant in Neder
land, die mij niet wil interviewen", rea
geert Gullit laconiek. „Iedereen wil hét
verhaal over Gullit maken, maar wat
moet ik toevoegen aan wat reeds gezegd
is Unieke verhalen kunnen volgens mij
niet meer gemaakt worden, want alle
vragen die er maar zijn te bedenken, zijn
mij al ontelbare keren gesteld".
"Vandaar dat Gullit zich alleen nog voor
ce pers vrijhield op officiële bijeenkom-
ten die door de KNVB werden georga-
_erd. Buiten die uurtjes om verkocht
iij steevast nee, waardoor sommigen tot
le ongerechtvaardigde conclusie kwa
men, dat „meneer Gullit arrogant is ge
worden". Onzin. Ruud Gullit is juist
zichzelf gebleven, maar heeft gewoon
grenzen getrokken. Hij wil zich niet la
ten leven nu hij op een voetstuk is gp-
plaatst. Het liefst zou hij gewoon dezelf
de Amsterdamse Ruudje zijn als een
paar jaar geleden, maar dat kan niet
meer. Bovendien mag hij niet langer de
rol van eerlijke, openhartige voetballer
spelen. Zelfs niet tegen de Nederlandse
reporters. Ervaringen hebben hem, en
ook Marco van Basten, geleerd dat alle
in Nederland gepubliceerde verhalen vrij
vertaald en overgenomen worden door
de Italiaanse sportkranten.
Het Nederlands elftal haalde de eindron
de om het Europees kampioenschap via
de jurykamer. In Zurich won de KNVB
een beroep tegen de beslissing van de
tuchtcommisie van de UEFA om de
winst van 8-0 op Cyprus wegens een
bom-incident om te zetten in een regle
mentaire nederlaag van 0-3. Het duel
werd opnieuw vastgesteld en Nederland
won op het bevroren veld van De Meer
met 4-0. In de aanloop naar Duitsland
gaf de ploeg van Michels slechts in twee
van de acht kwalificatiewedstrijden één
punt weg, tegen Polen en Griekenland,
beide keren thuis. Oranje plaatste zich
vooral door de kracht in de uitwedstrij
den.
Praatstoel
Onlangs in Noordwijk was Gullit overi
gens best bereid om op de praatstoel te
zitten. „Nu vind ik het niet zo erg", zei
hij. „De laatste weken in Italiè was het
een compleet gekkenhuis. Na elke trai
ning stonden er vijf cameraploegen en
een aantal reporters op mij te wachten.
En elke dag weer stelden zij dezelfde
vraag: Wordt AC Milan kampioen
Daar werd ik op het laatst doodziek van.
Altijd weer dezelfde vragen. Soms komt
een interviewer wel eens met originele
zaken, dan zie je mij als het ware ont
dooien. Kom ik helemaal los. Maar als
verslaggevers elke dag maar weer met
zo'n stomme rotvraag bij mij komen,
dan ben ik het op een gegeven moment
beu".
Ruud Gullit oogt vermoeid. Een jaar
Italië, waar elke wedstrijd een finale is,
heeft een forse aanslag gedaan op zijn fy
sieke gesteldheid. De druk, die op zijn
zeventien miljoen dure lichaam rustte,
verdween pas toen AC Milan op de laat
ste speeldag van de Italiaanse competitie
het kampioenschap veilig stelde. Tijd
om zich te ontladen van alle spanningen
had-ie niet. In de week na het voltooien
van de Italiaanse paleisrevolutie in de
Serie A speelde de houder van het kam-
pioensschild twee oefenduels. Een in het
Engelse Manchester tegen United (1-2)
en één in het praktisch met 75.000
waanzinnig van vreugde zijnde toe
schouwers volgepakte Milanese stadion.
ZATERDAG 4 JUNI 1988
Lang geteerd
In Italiè werd lang geteerd op de niet
verwachte wereldtitel, die onder leiding
van bondscoach Enzo Bearzot in 1982 in
Spanje werd veroverd, maar het EK in
Frankrijk werd niet gehaald. Bearzot
mocht nog naar het WK in Mexico,
maar nadat Italië op het EK in Mexico
opnieuw matig presteerde, maakte Bear
zot plaats en werd technisch directeur
van de Italiaanse voetbalbond. Zijn op
volger heette Azeglio Vicini en onder
zijn leiding plaatste Italiè zich voor het
EK. In de voorronden ondervond het
team slechts echte tegenstand van de
Zweden. Het was niet voor niets, dat de
Azzuri in het Scandinavische land hun
enige nederlaag leden en dat de thuis
wedstrijd tegen de Zweden, in Napels,
met het nodige geluk werd gewonnen.
Weer hulp
Aan Spanje's vorige deelneming aan het
Europese kampioenschap is de naam
van Malta onverbrekelijk verbonden.
Spanje moest de eilandbewoners met ten
minste elf doelpunten verschil verslaan
in de laatste wedstrijd om Nederland op
doelsaldo voor te blijven. Spanje won in
Sevilla met 12-1, plaatste zich voor
Frankrijk en verloor tenslotte de finale
van het elftal van Platini. De Spanjaar
den hadden opnieuw een helpende hand
nodig om de eindronde van het EK '88
te halen. Het al uitgeschakelde Oosten
rijk hield Roemenié op 0-0 in de laatste
groepswedstrijd en door dat verliespunt
werd het betere doelsaldo van de Roe
menen waardeloos.
Daar was Real Madrid van Leo Been
hakker het volgende slachtoffer. De Ma-
drilenen verloren het duel, waarin Mar
co van Basten zijn jukbeen brak, met 2-
1De winnende treffer kwam van Gullit.
Ruud Gullit, de leider van AC Milan en
Oranje, geeft toe dat de vermoeidheid
hem wel degelijk parten speelt. Maar di
rect verduidelijkt dat hij er op het EK
zal staan. „Jaren heb ik naar zo'n toer
nooi uitgekeken, maar sinds Oranje zich
heeft geplaatst, heb ik er nauwelijks bij
stil gestaan. Vind je het gek? Ik had in
Italiè wel wat anders aan mijn hoofd".
Feest
Was constant bezig met mijn club. Dat
kampioenschap leefde enorm. Dank zij
de medewerking van Napoli werd de
spanning in de slotfase van het seizoen
met de dag opgevoerd. Met die geweldi
ge ontknoping. Wat een feestJe kunt
het je haast niet voorstellen".
„Ja, natuurlijk geniet ik op die momen
ten. Naar zo'n moment leef je lange tijd
toe. Voetbal is een machtige sport. Ik
ben een liefhebber van alles, wat met
voetballen te maken heeft. En dan praat
Ruud Gullit hoopt de uitzinnige tonelen
die hij onlangs in Italië meemaakte toen
AC Milan de voetbaltitel veroverde ook
tijdens het toernooi om het Europees lan-
denkampioenschap voetbal in West-
Duitsland mee te maken.
FOTO: SP
ik niet alleen over een mooie actie. Ik
kan ook heerlijk ouwehoeren over gras.
Geen veld is gelijk. Op een egale groene
mat is het heerlijk om te spelen. Puur
gevoelsmatig misschien. Ik houd van
perfecte omstandigheden".
„Natuurlijk wil ik ook op het EK preste
ren. Dat ben ik verplicht aan mijn ploeg
genoten, aan de bondscoach en uiteraard
aan die vele goedwillende supporters,
die naar West-Duitsland zullen gaan.
Het bom-incident vorig jaar in De Kuip
heeft mij wel degelijk aangegrepen. Op
zo'n moment is de wedstrijd kapot, stop
je er net zo lief direct mee. Daarna
kwam de angst. Ik was bang, dat de
UEFA ons het EK zou onthouden. Van
daar dat ik nog gepoogd heb om zelf die
beroepszaak in Zurich bij te wonen. Het
was niet mogelijk en achteraf gezien
kwamen wij er nog genadig af. Al was
die overgespeelde wedstrijd tegen Cy
prus in Amsterdam geen wedstrijd.
Voetbal op dit niveau is een publieics-
sport. Spelen in zo'n akelig leeg sta
dion... Nee, liever nooit meer. Ik hoop
dat dit incident een les is geweest".
Middelpunt
Ruud Gullit praat gemakkelijk over het
EK, waar hij opnieuw in het middelpunt
van de belangstelling zal staan. Gullit
wordt nu al de absolute vedette van het
EK genoemd. Het publiek en de pers ei
sen dat Oranjes ster opnieuw zal stralen,
dat hij de generaal zal zijn, de benaming
die bondscoach Rinus Michels zo veel
vuldig wordt opgeplakt.
„Ze kunnen zoveel eisen, maar ik laat
mij niet gek maken", zegt Gullit. „Ik ga
niet naar het EK met de gedachte dat ik
moet bevestigen inderdaad een vedette
te zijn. Ik wil maar één ding: lekker
voetballen. Dat was vroeger al zo, toen
ik bij Meerboys begon. Er is er maar
één, die bepaalt hoe ik zal spelen en dat
ben ikzelf. Ik laat mij door niets èq nie
mand gek maken. Ik ben Ruud Güilit.
Weet heus wel dat ik aardig kan voetbal
len. Maar ik sta niet alleen. In Oranje
heb ik straks een taak, mijn werkzaam
heden moet ik naar behoren verrichten.
Net als Koeman, Rijkaard, Van Breuke-
len en alle andere jongens".
Terug naar Italië, het voetballand van de
onbegrensde mogelijkheden. De droom
van iedere topper. De meest aanspreken
de competitie van de wereld, waar geld
geen rol én» de hoofdrol speelt en de
mensen massaal naar hun „calcio" ko
men kijken. Zij adoreren de vedetten bij
succes en laten hen keihard vallen bij te
genslag. Kortom: een harde, maar boei
ende uitdaging. „Zo zag ik het ook", zegt
Gullit. „Sommige mensen zeiden bij
mijn vertrek, dat ik met hangende poot
jes terug zou komen. Nu hangen dezelf
de mensen als het ware aan mijn lippen.
Ikzelf heb ook nooit getwijfeld, ben nog
al ondernemend aangelegd en heb uitda
gingen nodig. De aanpassing verliep vrij
probleemloos, al had ik in het begin na
tuurlijk de taalbarrière te doorbreken.
Nu spreek ik redelijk Italiaans".
Snel ontwikkeld
„Als voetballer heb ik mij inderdaad
snel ontwikkeld. Was ik bij PSV geble
ven, dan was het een stuk minder vlot
gegaan. Wat viel er in Nederland nog te
leren? Dat is niet denigrerend bedoeld,
maar je kunt de eredivisie niet vergelij
ken met de Serie A. Natuurlijk, ik heb
respect voor de wijze waarop PSV zich
heeft gemanifesteerd. Ik gun die club het
huidige succes. Nee, terugblikken op
mijn laatste jaar bij PSV doe ik niet
meer. Daarover is genoeg gezegd en ge
schreven. Bovendien is dat niet meer be
langrijk. Onze wegen hebben zich ge
scheiden".
„Het leven in Italiè Niet te vergelijken
met Nederland. Ik kan daar absoluut de
deur niet uit. De gevolgen zijn dan niet
te overzien. Met goed fatsoen kan ik niet
naar een discotheek gaan, omdat een stel
bewakers eerst vrij baan moet maken.
Het klinkt belachelijk voor ons, nuchtere
Nederlanders, maar het is de realiteit.
Nee, ik kan niet alle dagen binnen zit
ten, heb soms de drang om er even uit te
gaan; anders word ik dol. Bij Milan be
greep men dat eerst niet en werd het mij
afgeraden. Nu zeurt niemand er meer
over".
„In juni is Ruudje weer voor even onze
Ruudje", roept de Nederlandse aanhang.
Overal in den lande worden de in Italiè
zo razend populair geworden petjes met
het rasta-kapsel verkocht. Ondanks de
extreem hoge prijs van bijna twintig gul
den verwisselen ze grif van eigenaar. De
massahysterie rond de vedette kan dus
ook hier tot grote hoogte stijgen. Gullit:
„Daarop ben ik best een beetje trots.
Wie had ooit kunnen denken, dat ik de
anders zo nuchtere Nederlanders zo ver
zou krijgen. Prachtig toch".
RICHARD THANNHAUSER
Routinewerk
BONN - Voor Hermann Neuberger, de
voorzitter van de Westduitse voetbal
bond, wordt het leiden van een organisa
tiecomité van de grootste voetbaltoer
nooien langzamerhand routinewerk. De
67-jarige inwoner van het onder de rook
van Karlsruhe gelegen Bischmisheim
trad inmiddels al vier keer als opperrege-
laar op bij wereldkampioenschappen en
is ondertussen ook al weer verzekerd
van de leidersrol tijdens het WK, dat
over twee jaar op Italiaanse bodem zal
worden gehouden.
Indrukwekkend
Engeland heeft een indrukwekkende
kwalificatieserie gespeeld. In de eerste
vijf wedstrijden werd één punt afgege
ven, in de uitwedstrijd tegen Turkije, en
een doelsaldo van 15-0 opgebouwd. Des
ondanks was Joegoslavië voor het begin
van de laatste wedstrijd nog kanshebber.
De illusie duurde slechts heel kort, de
Engelsen namen in de eerste helft al een
voorsprong van 4-0 en incasseerden diep
in de tweede helft pas hun eerste tegen
treffer uit de competitie.
Met dank aan
Denemarken (in zes groepswedstrijden
vier treffers vóór en twee tegen) dankt
zijn kwalificatie voor de eindronde
mede aan Tsjechoslowakije. In de laatste
wedstrijd van de groep had Wales in
Tsjechoslowakije een overwinning no
dig. De tegenstander van Nederland in
de voorronde van de wereldtitelstrijd
1990 verloor echter met 2-0 van de al
uitgeschakelde Tsjechoslowaken.
Automatisch
West-Duitsland was als gastland auto
matisch geplaatst voor de eindronde om
het Europees kampioenschap. Becken-
bauer liet zijn elftal na de wereldtitel
strijd van Mexico liefst vijftien keer oe
fenen. Alleen dit seizoen al kwam de
Westduitse ploeg tien keer in het veld.
Vandaag sluiten de Duitsers hun oefen
programma af met de zestiende inter
landwedstrijd sinds september 1986, in
Bremen tegen de Joegoslaven. West-
Duitsland boekte acht overwinningen,
speelde zes keer gelijk en verloor, kort
na het wereldkampioenschap, met 0-2
van Denemarken.
Belangrijk
Schotland heeft een belangrijke rol ge
speeld bij de eerste kwalificatie van de
Ierse voetbalploeg voor een groot toer
nooi. Niet alleen lieten de Schotten drie
van de vier punten aan de Ieren in de
twee ontmoetingen, zij veroverden er
eveneens drie tegen Bulgarije, het land
dat de vrijwel zekere groepswinnaar leek
te worden. In november 1987, toen de
Schotten al hoog en breed "waren uitge
schakeld, werd in Sofia met 1-0 van Bul
garije gewonnen. Een resultaat dat voor
Ierland de weg vrijmaakte naar West-
Duitsland.
Geen enkele
De voetbalmachine van de Sovjetunie
liep in de aanloop naar West-Duitsland
tegen geen enkele nederlaag op. Van de
acht duels speelde de ploeg van coach
Lobanovski er drie gelijk, de uitwedstrij
den tegen IJsland en Óost-Duitsland en
het thuisduel tegen de toen al uitgescha
kelde titelverdediger Frankrijk. De Sov
jetunie speelde zijn laatste kwalificatie
wedstrijd in oktober 1987. Dit vooijaar
kwam de ploeg onder andere via een
trainingskamp in Italiè en het vierlan-
dentoernooi van West-Berlijn tot vijf oe
fenwedstrijden.
