Maria del Mar Bonet zet
Leiden in vuur en vlam
Energiek concert van
Collegium Musicum
Nederlanders in prijzen
op Elisabeth-zangconcours
JST
EeidóeSomarit
MAANDAG 30 MEI 1988 PAGINA 7
JiSbtaUen gewonden
IM ohard-rockconcert
roke heT H
Sfwo
e dagenpE Tientallen gebroken polsen en sleutel
oor projioofdwonden en diverse kneuzingen kreeg de
de weekfbij het dit weekeinde in Zwolle gehouden
ening. wokfestival te verwerken. Tijdens dit heavy-
»nheim iptival, waar zesduizend mensen aanwezig wa-
vedkant$en de meeste gewonden door het zogenoemde
Inmi waarhii mnsii>i on niihlialr vink
zing, waarbij musici en publiek zich met een
d zo'n in de kolkende massa voor het podium
iik geno(- ^aar ook het tiJdens het dansen wild om
Noord\#n slaande publiek zorgde voor heel wat lich-
lem. Hetfwondingen- Tijdens de jaarlijkse Aardschok-
;im stafen groePen °P die van hard en opzwepend
mevrouw1"1 specialiteit hebben gemaakt, zoals Mega-
lillegom) Testament, waarbij dan ook de meeste ge-
vielen.
Jazz-musicus „Sy"
Oliver overleden
NEW YORK Meivin James „Sy" Oliver, één van
de grootste componisten voor „big-band"-orkesten, is
overleden. Oliver leed aan kanker. Oliver kreeg in
de jaren dertig vermaardheid als componist en zan
ger. Onder zijn leiding groeide het Jimmie Lunceford
Orkest uit tot één van de grootste big-bands van het
„swing"-tijdperk. Hij schreef onder meer de hits
„Stomp it off", „Dream of You" en „For dancers
only". In 1939 stapte hij over naar het Tommy Dorsey
Orkest, waarvoor hij verschillende songs componeer
de, waaronder „Easy does it" en „Opus One". In de
periode 1974 tot 1984 was Oliver met zijn eigen ne
gen-leden tellende orkest praktisch permanent te
zien en te beluisteren in de New Yorkse nachtclub
Rainbow Room. Ook op Jazz-festivals was Oliver een
graag gehoorde gast.
Opgeborgen werken weer
te zien in Stedelijk
AMSTERDAM De kostbare schilderijen die
deze week uit de zalen 16 tot en met 23 op de
begane grond van het Stedelijk Museum in
Amsterdam werden gehaald, om ze met het
oog op de veiligheid elders in het gebouw op te
bergen, zullen weer voor het publiek te zien
zijn. De werken worden nu in zalen op de eer
ste verdieping gehangen, waar de veiligheid
groter is. Het gaat hier om schilderijen uit de
periode 1850-1920. Na de kunstroof achtte de
museumdirectie de kwetsbare zalen op de be
gane grond niet meer zo geschikt voor deze
doeken. Dinsdag werd besloten ze elders in het
museumgebouw op te bergen. Van de daders
van de drie geroofde schilderijen is tot dusver
nog geen enkel spoor, aldus heeft een woord
voerder van de politie meegedeeld.
Weer een Van Gogh onder de hamer
LONDEN Bij het Britse veilinghuis Christie's komt eind juni
weer een schilderij van Vincent van Gogh onder de hamer. Het gaat
om het schilderij „Les Romans parisiens" met de ondertitel „Les Li-
vres Jaunes", waarvan de waarde door Christie's op ruim tien mil
joen gulden wordt geschat.
Het doek, dat door een anonieme Zwitserse verzamelaar wordt aan
geboden, is een van de weinige schilderijen die van Gogh in Parijs
heeft vervaardigd. Het toont een stapel opengeslagen boeken van
Goghs lievelingsauteurs - Zola, Flaubert en Guy de Maupassant -
tegen een gele achtergrond. Het schilderij, dat voor het eerst ten
toongesteld werd op de geruchtmakende „Salon des Indépendants"
van 1888, was onlangs nog in het museum d'Orsay in Parijs te zien
tijdens een overzichtstentoonstelling van het werk van de Neder
landse schilder. Van Gogh schilderde „Les Romans parisiens" in
1887, kort voor hij zich in Arles vestigde.
Een veilingmeestèr van Christie's zei te verwachten dat het schilde
rij veel meer dan tien miljoen gulden zal opbrengen, gezien de be
langstelling van Japanse verzamelaars. Zijn schilderij „De Irissen"
bracht vorig jaar 102 miljoen gulden op, terwijl Van Goghs „Zonne
bloemen" voor 77 miljoen gulden van de hand ging.
JU
loeiende Farantouri zingt
n *|ver liefde en vrijheid
Schouwburg: Maria Faran-
n de derde Leidse chanson-
met als gast Basilis Lekkas.
Srd op 29 mei.
leen levende legen-
lan (bijna) niet zon-
f enige toelichting,
om beloofde en gaf
Farantouri haar
jek Engelse samen-
tigen van haar lie-
die zij aankondig-
:ls moderne Griekse
op muziek,
kse cultuur van nu,
t dan niet in de zin
net een glaasje ouzo
J een vooral toeris-
I geïnspireerde sirta-
Ijken.
zestiger jaren reisde
itouri met de dichter
imponist die veel spe-
oor haar schreef door
>r kolonels geregeerde
j genland. In 1967 wordt
U Theodorakis, de stem
de oppositie, gearres-
oorhout,en vlucht zij naar Lon-
aag rek^aarna zij van Moskou
r en daaashington haar ode aan
vo als afijheid blijft brengen,
/oorhouhg jaar later is dat niet
el wat fs- Haar zalmkleurige
n The )fel (voor de pauze,
tun optr»a in massief zwart)
terdaga^rkte de gewijde geba-
„John#'e zij maakte terwijl
)f in livf romige en licht om-
ste vervfte alt de schouwburg
ital Fl<# met een hooglied van
lé bandpde en de vrijheid. Een
t popfe*PPig combo en haar
van duiBasilis Lekkas stonden
onvergeMMM—MMM-»!—
ken. Nu
haar daarbij terzijde. Die
laatste is een aardige, verle
gen jongeman aan het begin
van zijn zangcarrière die on
danks zijn zenuwen en zijn
daardoor onverantwoord
hoge ademhaling gisteren
toch een mooi helder en zui
ver geluid had. Jammer al
leen dat de begeleiding zich
daaraan niet voldoende aan
paste; het talent dat de pia
nist had voor houthakker
manifesteerde zich hier hin
derlijk.
De Griekse traditie (waar
vooral Farantouri's 'eigen'
componisten Theodorakis en
Manos Hadzjanakis verant
woordelijk voor zijn) om ei
gentijdse poëzie op muziek
te zetten, is voor een Neder
lander als ik om jaloers op te
worden. Liederen op teksten
van Aristophanes, Odysseus
Elysis, Janis Rhytsos, Theo
dorakis zelf en verwante
buitenlandse geesten als Pa-
blo Neruda, Nino Rota en
Viktor Jara maakten door
hun zeggingskracht grote in
druk, zelfs op iemand die de
taal van het lied niet mach
tig was.
Jammer genoeg trapte Fa
rantouri af en toe toch in de
door haarzelf aangekondigde
valkuil van de restaurant-
muziek. De overgang van
twee adembenemende liede
ren uit de ballade van Maut
hausen naar het vlotte bou-
zoukigepingel op het einde
kan ik binnen één concert
niet maken. Daarmee brak
Maria Farantouri de ban die
zij eerder zelf wist op te roe
pen.
DICK VAN TEYLINGEN
Leidse Schouwburg: Maria
del Mar Bonet met een pro
gramma van Catalaanse en
Griekse chansons in het ka
der van de derde internatio
nale chansonweek. Gehoord
op 28 mei.
Een doorslaand succes
was de Nederlandse pre
mière van de Mallorcaan-
se chansonnière Maria del
Mar Bonet op de vierde
avond van de internatio
nale chansonweek in Lei
den, afgelopen zaterdaga
vond in een op enkele
plaatsen na uitverkochte
schouwburg. De belang
rijkste vertegenwoordig
ster van het nieuwe Cata
laanse lied het „nova
cancó" is in Spanje al
twee decennia een begrip,
maar in ons land geniet
deze artieste nog niet zo
lang enige bekendheid.
Het feit dat haar interna
tionale doorbraak zo laat
heeft plaatsgevonden, is
niet aan haarzelf, maar
hoofdzakelijk aan het pas
sinds veertien jaar ver
dwenen Franco-regime te
wijten. .Tijdens dat bewind
waren alle uitingen van
Maria Farantouri
Catalaanse cultuur, dus
ook de taal, verboden.
Dat Nederland zo lang versto
ken is geweest van een derge
lijk zeldzaam talent als Maria
del Mar Bonet, is op zichzelf
treurig, maar het concert dat
zij zaterdag samen met een
groep van vijf instrumentalis
ten gaf, lijkt in een klap dit
gemis voor althans een deel
goed gemaakt te hebben. Dat
r 'i
deze zangeres geen moeite had
om met haar persoonlijkheid
de schouwburg onmiddellijk te
vullen, hoeft niemand te ver
bazen: een artieste die op di
verse internationale toernee's
telkens een publiek van vele
duizenden weet te boeien, zal
in een kleine zaal alleen maar
beter tot haar recht komen.
Het publiek was dan ook di
rect in de ban van haar een
voudige, maar veel allure uit
stralende, optreden.
Temidden van haar vijf musi
ci, die op het podium een hal
ve kring om haar heen vorm
den, zong zij een groot aantal
Catalaanse en enkele Griekse
liederen, vaak in arrangemen
ten van haarzelf. Behalve met
een aantal op de volksmuziek
geënte chansons, bracht ze het
publiek regelmatig buiten
zichzelf met haar muzikale
vertolkingen van Catalaanse
dichters uit deze en de vorige
eeuw. Onnodig te zeggen dat
de meeslepende uitvoering
van deze veelal sterk gepassio
neerde chansons een ruime
weerklank vond bij de toe
hoorders. Dit natuurlijk bij het
grote aantal landgenoten dat
zich in de menigte bleek te be
vinden en voor wie de soliste
ongetwijfeld al veel meer een
begrip is, maar evenzeer bij de
Leidenaren, die uiteraard toch
net grootste deel van het pu
bliek uitmaakten.
De vinger te leggen op het ge
heim van de onweerstaanbare
aantrekkingskracht die Mari
a's zang op haar gehoor uitoe
fent, is iets waar maar weini
gen zich aan zullen willen wa
gen. Is het de verleidelijke
zoetgevooisde ronde klank van
haar stem, die ook voldoende
pittig en kernachtig kan zijn?
Zit het in haar perfekte tech
niek zij schijnt geen registe-
rovergangen te kennen en
maar zelden adem te hoeven
halen het heldere en tege
lijk warme timbre, de spitse
uitspraak? Het publiek sprak
zich over deze vraag zaterdag
avond in ieder geval niet uit
want het applaudiseerde tel
kens enthousiast, of Maria nu
een zeer verstilde „cancó",
zonder enige begeleiding ten
gehore bracht, een Catalaans
lied als het „Coloma blanca",
of een Grieks lied over bij
voorbeeld Alexander de Grote.
De liederen werden begeleid
door een of twee gitaren en
soms, als dit Griekse lied, door
opzwepende klanken van con
ga's, verschillende soorten gi
taren en andere mediterrane
tokkelinstrumenten. In andere
chansons werd deze bezetting
afgewisseld of gecombineerd
met een peinzende cello of een
klagende vedel. De laatste
twee instrumenten kwamen
vooral van pas in een aantal
weemoedige chansons, die be
stonden uit een mengeling van
Iberische en Oosterse klanken
en motieven, zoals in het schit
terende „El meu poeta". Een
dergelijk concert kon natuur
lijk niet eindigen voordat de
ster van de avond herhaalde
lijk teruggeroepen was door
een dolenthousiast publiek dat
pas na een derde, bijzonder
stille, toegift schoorvoetend af
scheid van Maria del Mar Bo
net wilde nemen. Maar dat het
een afscheid voor slechts korte
tijd zal zijn, staat nu al vast.
TOM STRENGERS
lpen. SI -
Cooder
almen L
te drij
rlijk
taal van
3ERT Th-
^ponerende schoonheid
gang), Stave Douglas (saxo-
:laco Jimenez (accordeon),
£inson (piano), Jorge Galde-
paagitaar), Jim Keltner
Bobby King (zang), Terry
eland. I
eno, No ovationele applaus
rja, 'oe^et einde van het bij-
ep, WVee-en-een-half uur
'groep, (de concert van Ry
eest, N<ir gaf gisteravond
L™denhoe het publiek had
voort. 3.?n van het vaak ïn-
;erhout.Bn gitaarspel van de
(kaan. Het publiek
I t Utrechtse Vreden-
[jen geheel uitverkocht,
lan ook intens geno-
jan een hoogstaand
22 jaar van vakman-
ladden' en terecht,
itdekt d[
mensen?der, bijgestaan door een
n de kn professioneel musice-
is ook gegroep, had in de over-
ïweg, vfde trap laten horen, hoe
er echt gitaar tot leven kunt
en en om hem vervolgens
Ibliek te laten bespelen
beste jongleur in een
De Amerikaan bindt
1 daarbij niet aan een
^tsoort, maar put uit het
^Wieden vol gospel, rock
j i folk, blues, texmex en
ae Moge muzieksoorten. Hij
°Pé>ebarbij zelfs een sappige
ian te ü,p njet uit de weg Dat
act opiL jet ajieen heel veel va
ns, tel,p maar ais je het doet
ty Cooder, voert het de
f lar door een wereld
waarin emotie en opwinding
hand in hand gaan. Zijn vir
tuoze slide-gitaarspel levert
koude rillingen op en als hij
door middel van de hoge en
lage tonen op zijn gitaar, op
muzikale wijze een ruzie tus
sen man en vrouw uitvecht,
maakt dat plaats voor bewon
dering. Cooder maakt vooral
emotionele muziek en verpakt
deze in sensationele soli. Daar
bij heeft vooral zijn bottle
neck-spel een imponerende
schoonheid.
Gisteravond won zijn spel aan
kracht door de indrukwek
kende ondersteuning van zo
wel saxofonist Steve Douglas,
accordeonist Flaco Jimenez als
pianist Jim Dickinson. Cooder
schijnwerpers te bieden. Het
drietal dwong respect af met
hun doorwrochte, veelal ge
passioneerde spel. Het zangtrio
Bobby King, Terry Evans en
Willie Greene jr. zorgde er op
gepaste wijze voor dat het wat
hese stemgeluid van Cooder
werd ingebed in een memora
bele klankzee, die soms wat
weg had van een blazerssectie.
Een enkele keer liet hij de
zangpartijen zelfs over aan
Bobby King, die dankbaar van
deze gelegenheid gebruik
maakte om te schitteren. De
gitarist begeleidde zijn eigen
spel door, licht door de knieën
gezakt, met een van zijn voe
ten ritmisch mee te bewegen.
De show liet een wisselende
combinatie van instrumenten
horen, waarbij de in Los An
geles geboren muzikant na
vijftig minuten, een van zijn
akoestische gitaren oppikte,
een krukje kreeg aangereikt,
en het publiek vervolgens
trakteerde op een solo-set. Op
het podium is Ry Cooder min
der terughoudend en gesty-
leerd dan op zijn platen. Die
uitbundige manier van wer
ken heeft een positieve uit
werking op zijn materiaal en
op het publiek, dan de ene
keer als ademloze toehoorder
en het volgende moment (in
de meer swingende nummers)
als meezingende en -klappen
de menigte fungeerde. Als
toetje had Cooder het senti
mentele „Goodnight Irene"
bewaard, dat een gedreven
uitvoering kreeg. En dolgeluk
kig walste het publiek de
nacht in.
HAflS PIËT
Avonturen van kapitein rob
Het zeilschip de Vrijheid
öereen weet, wie iedereen is en de grootste vreugde en
b tot uiting zijn gekomen wordt het tijd om zakelijk te zijn.
jin Rob belegt de krijgsraad. In deze sombere gewelven
jhog nooit zo'n stoutmoedig woord geklonken. Allen voelen
*rt van blijdschap trillen als Rob besluit: „Die schurk moet
'Welijk van de kaart. Al veel te lang brengt hij het leven van
jBn in gevaar". Daarna deelt hij zijn orders uit en gaat de
1 in zijn hol opzoeken. In de grote zaal zitten alleen Llnksky
en zijn adjudant. Zij sn eden weer boze plannen, want als je een
maal met zoiets begin komt er geen einde aan. De roverkapi
tein kijkt alsof hij een geestverschijning ziet naderen. Erg ver
vaarlijk ziet Rob er in zijn sportpakje niet uit, maar in iedere hand
houdt hij een revolver. „Jij hier", steunt zijn vijand weer. „Ja, ik
nog eens", grijnst Rob. „Geen gekheid herenl Handen omhooq
Het spelletje is uit".
Stadsgehoorzaal (Leiden): Concert
door het Leidse studentenkoor- en
orkest Collegium Musicum met
werk van Edvard Grieg en Vaughan
Williams onder leiding van Jos Ver
munt en Renè Gulikers met mede
werking van Paulien van der Werft
(sopraan) en Hans Weijere (bariton).
Gehoord op 29 mei.
Het is een goede gedachte ge
weest van de organisatoren
van het aan Grieg en Vaughan
Williams gewijde Voorjaars
concert van Collegium Musi
cum om met orkest én koor de
uitvoering van fragmenten uit
Griegs Peer Gynt-suite ter
hand te nemen. Immers, de to
neelmuziek die de Noorse
componist in de jaren zeventig
van de vorige eeuw op ver
zoek van de schrijver Hendrik
Ibsen bij diens drama schreef,
behoort weliswaar tot het ijze
ren repertoire, maar wordt
meestal alleen in orkestversie
uitgevoerd en is zelden in de
oorspronkelijke vorm met
koor namelijk te beluiste
ren. Dat de uitvoerenden gis
teren ook nog gekozen hadden
voor de Noorse tekst en niet
voor de Duitse vertaling was
een extra verrassing.
Onmiddellijk bij de eerste ma
ten bleek dat er hard op dit
stuk gestudeerd was en gedu
rende de hele uitvoering van
deze overbekende muziek ga
ven koor én orkest blijk van
een grote betrokkenheid bij
het werk en een goede beheer
sing van hun partijen. In de
kalme interpretatie van diri
gent Gulikers kwamen koor
en orkest tot een uitvoering
waarvan vrijwel alle onderde
len op een heel behoorlijk peil
stonden. Na de „Noorse dans"
voor soloviool waarmee Ger-
linde Banda de spits afbeet,
zette het orkest „Ingrids brui-
droof'in. Wel had hier de bas-
sectie iets meer naar voren
mogen treden, toch verloor dit
deel weinig van ziin zeggings
kracht. „Solvejgs lied" klonk
zoals men het graag hoort: be
heerst maar intens klagend.
Bijna moeiteloos speelden flui
tiste Meike Buma en hoboïste
Sabine Kroeze vervolgens hun
solopartijen in „Morgenstem
ming". Ook in de uitbundige
onderdelen zoals „In de hal
van de bergkoning" en de
„Stormnacht aan zee" kwa
men de musici van CM goed
uit de verf.
In de twee onderdelen voor de
strijkerssectie, „Aase's dood"
en „Anitra's dans", verraste
het orkest zijn talrijke gehoor
in het eerste door een zeer
evenwichtige, zuivere klank,
terwijl het tweede met zijn las
tige piccicato's een eind onder
dat niveau bleef en teleurstel
de door onzekerder samenspel
en minder toonvast spel. De
hierna door het kamerkoor
van CM gezongen psalmen
klonken helder en goed afge
werkt. Onder de handen van
dirigent Jos Vermunt misten
deze muzikale aquarellen hun
uitwerking op het publiek
niet.
Na de pauze voerden de leden
van CM de cantate „Dona no
bis pacem" van Ralph Vaug
han Williams uit, eveneens ge
leid door Jos Vermunt. De
musici sloegen zich goed door
de razend moeilijke orkestpar
tijen met hun nadruk op het
slagwerk en de kopersectie
heen. Met veel energie aange
pakt, leverde dit een indruk
wekkende ondersteuning voor
de aangrijpende teksten van
het koor en de solisten. Het
koor bracht het er meestal
goed van af en had voldoende
aandacht voor de vele disso
nanten en zwaarmoedige chro
matiek, maar schoot soms te
kort in een niet altijd eenvor
mige klankkleur en kwam ook
in de mezzofortes niet overal
boven het orkest uit.
De ijle en heldere sopraan van
Paulien van der Werff die in
de Peer Gynt-suite al te horen
was geweest, deed het uitste
kend in deze muziek vol van
bange voorgevoelens, waarin
haar telkens terugkerende
„dona nobis pacem" een
prachtig effect op het geheel
had. Hans Weijers, die zich
eveneens voor de pauze al had
onderscheiden met zijn solo
partij in Griegs psalmen, gaf
met zijn buigzame en goed
verstaanbare bariton de profe
tische woorden aan het eind
van de cantate de vereiste
diepgang.
TOM STRENGERS
BRUSSEL/DEN HAAG
De Koningin Eliza-
bethwedstrijd van het lied
in Brussel is zondag ge
wonnen door de Poolse
sopraan Aga Winska. Zij
won ook de internationale
prijs van het oratorium.
Als tweede eindigde Jea-
nette Thompson uit de
Verenigde Staten, even
eens een sopraan. De der
de prijs ging naar de Ne
derlandse bas/bariton
Huub Claessens, die te
vens ging strijken met de
internationale prijs van
het lied.
Onder de verdere prijswin
naars was de Nederlandse
mezzo-sopraan Yvonne Schif-
felers, die vijfde werd. In to
taal dongen negen vrouwelijke
en drie mannelijke zangers
naar de prijzen. De internatio
nale jury, met onder andere de
beroemde zangeres Elisabeth
Schwarzkopf, stond onder
voorzitterschap van de Belg
Eugène Traey die de uitslag in
de nacht van zondag op maan
dag voor de televisie bekend
maakte.
Het was dit jaar voor het eerst
dat een concours van het lied
werd uitgeschreven, dat
plaatsvond in het Paleis voor
Schone Kunsten in Brussel en
rechtstreeks door de Belgische
televisie werd uitgezonden. Er
bestaat al een Koningin Eliza-
bethwedstrijd voor piano en
viool, dat in 1937 werd inge
steld door de toenmalige Belgi
sche vorstin als de Internatio
nale wedstrijd Eugène Ysaye.
Na een onderbreking tijdens
de oorlog werd het prestigieu
ze concours in 1951 opnieuw
ingesteld, onder de huidige
naam.
Voor een uitgebreide
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
bioscopen
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6, tel. 01720-20800):
Three men and a baby (al);
18.30, 21.15. wo. ook 13.30.
EUROCINEMA II: Moonstruck
(al); 18.30. 21.00. wo. ook 13.30.
EUROCINEMA III: Someone
to watch over me (12); 18.30,
21.15. wo. ook 13.30. EURO-
CINEMA IV: Amsterdamned
(12); 18.45. 21.30. Junglebook
(al); wo. 14.00.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg
19. tel. 071-121239): The ser
pent and the rainbow (12);
19.00, 21.15. Junglebook (al);
wo. 14.30. LIDO en STUDIO
(Steenstraat 39, tel. 124130):
Cry Freedom (al); 20.00. Three
men and a baby (al); No way
out (al); Moonstruck (al); Broad
cast news (al); 14.30, 19.00,
21.15. TRIANON (Breestraat 31,
tel. 123875): Luchtmacht acade
mie (al); 14.30. 19.00, 21.15.
REX (Haarlemmerstraat 52,
tel. 071-125414 Hot girls (16);
14.30. 19.00, 21.15.
NOORDWIJK LIDO THEATER
(Pr. Bernhardstraat 56, tel.
01719-12800): Dirty Dancing
(12); ma. 19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30. tel. 01718-74075):
Fatal attraction (12); 21.15. Hot
bubblegum op vrijersvoeten
(16); 19.00. Troetelbeertjes in
Wonderland (al); wo. 14.45.
CITY THEATER II: Nadine (al);
wo. 19.00. Empire of the Sun
(al); 21.15.
VOORSCHOTEN GREENWAY
(tel. 01717-4354): Amsterdam
ned (12); wo. 15.45. Fatal At
traction (16); 20.30. Hersen
schimmen (16); 20.30.
KINDERVOORSTELLING
De reddertjes: wo. 14.00. Repel
steeltje; wo. 14.15.
WASSENAAR ASTRA (tel.
01751-13269): I've heard the
mermaids singing (al); wo.
20.0Q.
KINDERVOORSTELLING
Sinbad en het oog v.d. tijger;
wo. 14.00.
ZOETERMEER PROMENADE
1,2,3 (Promenade 7. tel. 079-
511313): Three man and a
baby; ma. di. 20.00. wo. 14.00.
20.00. Last Emperor; 20.00.
Jungle book; wo. 14.00. Empire
of the sun; 20.00. wo. 14.00,
20.00.
DEN HAAGe ASTA 1 (Spui 27.
tel. 463500): Rent-a-cop (12);
14.00, 19.00, 21.30. ASTA 2:
Moonstruck (al); 14.00, 19.00,
21.30. ASTA 3: Wall street
(al); 14.00, 18.45, 21.30. BA
BYLON 1 (Winkelcentrum Baby
lon, tel. 471656): Ironweed (16);
14.00, 20.15 BABYLON 2: Fa
tal attraction (al); 14.00, 18.45,
21.30. BABYLON 3: Planes,
trains A automobiles (al); 14.00,
19.00, 21.30. e CINEAC 1 (Bui
tenhof 20, tel. 630637): Three
prayer for the dying (16); 14.00,
18.45, 21.30. CINEAC 3: Prin
ce of darkness (16); 14.00,
18.45, 21.30. METROPOLE 1
(Carnegielaan, tel. 456756):
Three men and a baby (al);
14.00, 18.45, 21.30. e METRO-
POLE 2: Dancers (al); 14.00.
18,45, 21.30. METROPOLE 3:
The last emperor (al); 14.00,
20.30. METROPOLE 4: Cry
freedom (al); 14.00. 20.30.
METROPOLE 5: Someone to
watch over me (12); 18.45,
21.30. ma. di. ook 14.00.
ODEON 1 (Herengracht 13.
tel. 462400): The serpent and
the rainbow (16); 13.45, 18.45,
21.30. ODEON 2: The running
man (12); 13.45. 18.45, 21.30.
ODEON 3: No way out (12);
13.45, 18.45, 21.30. ODEON 4;
Death wish 4 (16); 13.45, 18.45.
21.30. STUDIO 1 (Ketting-
straat 12b, tel. 656402): Baby
boom (al); 19.15, 21.45. wo.
14.15. STUDIO 2: Amster
damned (12); 19.00, 21.30. wo.
14.00. STUDIO 3: Oci ciornie
(16); 19.00, 21.30.
KINDERVOORSTELLINGEN
METROPOLE 5: Jungle book;
wo. 14.00. STUDIO 3: E.T. wo.
14.30.
WVC geeft
3,7 miljoen voor
restauratie
Gooiland
HILVERSUM Minister
Brinkman, heeft de ge
meente Hilversum een be
drag van 3,7 miljoen gul
den toegezegd als bijdrage
voor de restauratie van
het Gooiland-complex.
Het geld wordt gebruikt
voor het opknappen van
het voormalige hotelge
deelte. De totale opknap-
kosten bedragen tien mil
joen. Hilversum zelf in
vesteert onder meer de
opbrengst van Mondriaans
„Compositie met twee lij
nen" (2,5 miljoen) in de
restauratie.
Het complex werd in '75 door
Hilversum aangekocht. Het
wordt een cultureel centrum
en bovendien worden de re
gionale muziekschool en de
volksuniversiteit er gevestigd.
Het Gooiland-complex is niet
het enige gebouw dat de ge
meente wil opknappen. Ook
het raadhuis wordt in fasen,
aangepakt. Totale kosten: 33
miljoen gulden. Voor de eerste
fase heeft de minister al 2,45
miljoen toegezegd. Aanvullen
de subsidie op termijn behoort
nog tot de mogelijkheden, al
dus de gemeente.
Het qua architectuur unieke
ziekenhuis Zonnestraal staat
ook al op het lijstje. In 1995
wordt de ziekenhuisfunctie be
ëindigd. Hilversum wil het ge
bouw graag behouden en
werkt nog aan een restauratie-
en bestemmingsplan. Ook in
dit geval zal het opknappen
vele miljoen kosten.
