3rachtig emotioneel
heater in „La batarde"
Indrukwekkende David Sylvian
Redford en Hearst op
filmfestival Cannes
ge
nz< „f
inieidir
Beeldschone Entführung
van Nederlandse Opera
Riccardo Chailly ontleedt
Sacre du Printemps
88 PA(
FNST
EeidócSouoaut
MAANDAG 16 MEI 1988 PAGINA 9
lake
jna echte dood
Romeo en Julia
die
■ieter
rkste
der Sa
Dat v
n de
lood oi
idat zii
gerecl
plichtii
van
Uitloot—
Versti
t dicht
i de
ié van
tussei
innen
(NTA Het scheelde niet veel
*ras werkelijk een dode gevallen
rgej Prokofjefs ballet Romeo en
tijdens een uitvoering in Atlanta,
de 20-jarige balletdanser Richard
eod werd het spel plotseling
Serieus toen tijdens een vechtscè-
de eerste acte een beschermende
voor zijn borst wegschoof en een
echt in zijn lijf terecht kwam en
Illong doorboorde. Omdat het ka-
p sr toch moest sterven viel het pu-
niets op toen McLeod in elkaar
op het toneel. McLeod bleef bij
>n, viel neer en zei tegen een an-
danser: „Ik ben neergestoken,
me van het toneel". McLeod is
'S licht gewond, hij zal over drie
n weer kunnen dansen.
re -A'
ij
ch1 d
le
Von Karajan dreigt
West-Berlijn
met proces
WEST-BERLIJN Herbert von Ka-
rajan, vaste dirigent van het Berlijns
Filharmonisch Orkest, dreigt met een
firoces tegen de gemeente West-Ber-
ijn, omdat zij zonder zijn medeweten
een concert afzegde dat hij in de herfst
zou leiden in de Verenigde Staten. De
dirigent noemt het besluit een „waar
affront". De cultuurcommissie van de
Westberlijnse senaat is van plan deze
zaak en de „handelspraktijken" van
Von Karajans Amerikaanse agent bin
nenkort te onderzoeken. „Onze samen
werking met Herbert von Karajan
wordt langzamerhand onverdraaglijk",
zei de voorzitter van de commissie on
langs.
Theater Spelonk wint
Grote Theaterprijs
AMSTERDAM Theater Spelonk
uit Maastricht is winnaar geworden
van de Grand Prix du Théatre. De
theatergroep kreeg de prijs, bestaan
de uit 3500 gulden, gisteren in het
Amsterdamse theater De Balie uitge
reikt. In totaal hadden ruim zestig
groepen in het gehele land zich laten
inschrijven om mee te dingen naar
deze prijs, beschikbaar gesteld voor
de interessantste voortstelling uit dit
circuit van ongesubsidieerde, profes
sionele theatermakers. „Een frisse
voorstelling, met een hoge amuse
mentswaarde", zo luidde het oordeel
van de jury onder leiding van direc
teur Cox Habbema van de Stad-
schouwburg in Amsterdam, over de
prestatie van Spelonk.
Garcia Marquez in eigen
land met dood bedreigd
CARACAS De Colombiaanse schrijver en Nobel
prijswinnaar Gabriel Garcia Marquez heeft het advies
gekregen niet naar zijn geboorteland terug te keren.
Gezien de vele politieke moorden aldaar zou hij zijn
leven niet zeker zijn.
In een interview met het Venezolaanse blad El Diario
zei Garcia Marquez dat de Colombiaanse president
Virgilio Barco hem aanbevolen had Colombia te mij
den uit vrees voor zijn „fysieke welzijn". „Iedereen die
denkt is in gevaar", aldus Garcia Marquez in gen ver
wijzing naar de toestand in zijn land van herkomst. Hij
ging er niet verder op in. Maar zijn linkse sympathieën
en vriendschap met de Cubaanse president Fidel Ca
stro zijn bekend in Colombia, waar rechtse doodseska
ders zijn beschuldigd van duizenden moorden en ver
dwijningen. Garcia Marquez, die in 1982 de Nobelprijs
voor literatuur kreeg voor zijn roman „Honderd Jaar
Eenzaamheid", verbleef de afgelopen 20 jaar meestal
in Mexico.
Literatuurprijs
van 105.000,-
DEN HAAG Het boek- en
plaatconcern ECI heeft een
prijs beschikbaar gesteld van
105.000 gulden voor Neder
lands wetenschappelijk-literair
werk. De prijs wordt om het
jaar uitgereikt. Een jury onder
voorzitterschap van Hans
Gruijters, burgemeester van
Lelystad, gaat binnenkort be
oordelen welk werk hiervoor
in aanmerking komt en of het
beschikbaar gestelde bedrag
naar één auteur gaat of moet
worden verdeeld. De prijs is
bestemd voor literair werk dat
ook een wetenschappelijke
kant moet hebben.
Lucille Ball
uit ziekenhuis
LOS ANGELES
Lucille Ball (76) is
gisteravond uit het
ziekenhuis ontsla
gen. De actrice was
daar opgenomen
met hartklachten.
Hoewel Lucille
Ball in 54 films
heeft gespeeld, is
zij het beste be
kend als de dwaze
huisvrouw uit de
„I love Lucy"-
reeks die 25 jaar
na de opnamen
nog steeds over de
hele wereld wordt
uitgzonden.
I Gebeuren: „La Béterde" van
te Leduc. Bewerking en regie:
b Eybers. Choreografie: Pauli-
I Schenk. Koetuuma: Peggy Pit-
Hl. Met Jee Vriena, Marijon Luit-
l, Tooa Scheffera, Simone Delor-
|e, Agaath Meulenbroek, Remko
Imera en oj. Detlev Pola. Tram-
lm ree Parallelweg 225, zaterdag 14
■i, herhalingen t/m 4 juni.
a Batarde" naar het gelijk-
rriige boek van de Franse
hrijfster Violette Leduc is
l. Over geslaagde, aangrijpende
tie Slu orstelling geworden. Het
3 n'et alleen inzicht
het leven van Leduc, zoals
t in de autobiografische ro-
WIM W^an werd beschreven, maar
at iets verder: het confron-
ert met het onvermogen
"de te geven en te accepte-
eg r -
et haar bewerking de ik-fi-
en-ve ,ur zjen jn ,je omgang met
ionstra .jangrjjke personen uit het
Alle ven van Lecjuc jn korte,
latste i iweeglijke scènes komt een
lopen joom informatie over op het
om ibliek. Leduc was een bas-
worst]
taard-kind, van wie de moe
der nooit echt heeft gehou
den. Het meisje wordt op een
kostschool gedaan, waar ze
aan een reeks vluchtige, intie
me contacten begint. Violette
heeft echter nooit geleerd te
vertrouwen in de ander en
dat maakt dat ze zich niet kan
binden in een relatie. Haar
mede-scholiere Isabelle ver
laat ze voor de muzieklerares
Cecile, die ze vervolgens met
de fotograaf Gabriel bedriegt.
Met Gabriel houdt ze het ove
rigens lang uit. Ze trouwt
zelfs met hem, al houden ze
er een „vrij huwelijk" op na.
Leduc leert via haar werk bij
een uitgeverij de schrijver
Maurice Sachs kennen, die
haar aanspoort tot schrijven.
Voor het opvoeren van een
dergelijk komen en gaan zou
geen betere locatie gekozen
kunnen zijn dan de tramremi
se aan de Parallelweg, waar
het stuk zich als het ware tus
sen de rails afspeelt. Enige
tramkarkassen functioneren
soms als huis, dan weer als
kantoorruimte. Op de perro-
Toeschouwer in gat onder rails
DEN HAAG Een toeschouwer is gisteren tijdens de uit
voering van La BStarde in de Tramremise in een ruimte
tussen de rails gevallen, die normaal wordt gebruikt om re
paraties te verrichten. In dit geval werden de ruimten ge
bruikt door de acteurs om van daaruit op te komen. De
ongelukkige bezoeker is naar een ziekenhuis overgebracht
en is een dag ter observatie opgenomen. De verwondingen
bleken van lichte aard.
nachtige vloer, waarin de re
paratiesleuven tussen de rails
voor het opkomen worden ge
bruikt, vindt de omgang tus
sen Violette en de anderen
plaats. De schemering zet zich
tijdens de voorstelling om in
duisternis en dat benadrukt
de emotionele lading des te
meer.
Eybers heeft door haar be
werking fragmenten dialoog
behouden, die de tragiek van
haar hoofdpersoon bevestigen.
Het stuk beslaat een lange pe
riode uit het leven van Leduc,
maar verliest door zijn vloei
ende overgangen niets aan
continuïteit. De personages
gedragen zich als passanten.
Slechts grootmoeder Fideline,
de enige wier warmte tot Vio
lette doordrong, blijft lange
tijd op de vloer, als om ae
hoofdpersoon te herinneren
aan de liefde waar ze naar op
zoek is.
Toch zou „La bétarde" nooit
zo treffend zijn geworden als
de ik-figuur niet met zo'n gro
te zorgvuldigheid wordt neer
gezet. Jes Vriens' Violette
draagt het stuk. Ze spreekt
nadrukkelijk en zichzelf een
beetje overschreeuwend en
dat past. Zo klinkt iemand
Scène uit La Batarde. het geslaagde regiedebuut van actrice Guusje Eybers.
FOTO: PAN SOK
wier spontaniteit in de jeugd
is gedood. Haar tekst mag dan
wel literair klinken, maar
geeft door die toon haarzuiver
de onzekerheid weer van een
begeeft zich kwiek en krach- Eybers en de indrukwekken-
tig over de vloer, alsof ze geen de locatie zet de indruk van
seconde mag verliezen. Haar eenzaamheid en verlatenheid
stralende ogen zijn het mas- en de roep om liefde zich vast
ker van de angst, dat zelfs in het publiek. „La batarde"
vrouw die z» graag liefde wil niet op momenten van teder- is een prachtige voorstelling,
voelen. Gabriel noemt haar heid breekt. een indrukwekkend debuut
'kereltje' en dat typeert deze Door dat acteren van Vriens, van Eybers.
Violette ten voeten uit. Vriens de bewerking en regie van PETER SNEL
borah Polasky
littert in Die
Iküre van
'gner
tfalküre, opera van Wagner,
uti ae.hat staatsti
it naarLwbu'fl in f
va® dk-
laaltl.W' inle'd'ng v"" Wagner's
en en) des Nibelungen „Das
n kngold", die donderdag in
fidam ging, werd het bedrog
Alberich en van Wotan, die
list en geweld de goudschat
p— de Rijndochters ontroofden,
Igelegd. In de drie daarop
p-.f] ende operadelen moet daar
ci U |r voor worcjen geboet.
Die Walküre" dat het Staats-
- Eei ter van Kassei gisteren in
iterd^ vijf uren durende topuitvoe-
r een bracht, gaat deze spannende
ijnsbui leton verder in vier aktes,
lwedsleder een volstrekt eigen ka-
Na ;r hebben. De eerste scène
een t de binnenzijde van de bun-
naakti het met het geroofde goud
;en o Wotan gebouwde Walhalla,
en si Wotan en Fricka aan het
e Riji van Das Rheingold betrok-
gifte i Zij vormen in alle opzichten
imposant goden-echtpaar,
Julia Juon en Franz Ferdi-
I Nentwig; maar droeg de t
nflo ;e Wotan niet zijn doekje j
het andere oog?
volgende scène werd ge-
)SVE id door het goedburgerlijke
;omob van Hunding - Hans Georg
ï«n t - en Sieglinde - Aviva
endsi ith - waar de vitale Sieg-
vond d, sigaretjes rollend en veel
Het drinkend uitgedost als een
<ruisii iam-veteraan de show
it/All m stelen.
endsv Ier duidelijk was het kale
itdooinlandsehap, waar hij en
De i ding elkaar ombrachten. In-
Ie w< n was Brunnhilde met de
één re acht Walkuren in een
le lie vrolijke punkuitrusting op
heeft ken en had met haar sponta-
:won< ocale uitbarstingen grote be-
1- dering geoogst. Haar „hoj-o-
1 de Walkuren-roep, was geen
juui a' schoongepoetste reuze-
ng, maar een levende roep
ontl r zij met haar hele lichaam
meedeed.
erdam verschaft geen achter-
er v dinformatie over de zangers
rscho venmin een aangepaste spe-
ianda ijst bij invallers. Weinigen
lat h n bij binnenkomst de aan-
>ntuc liging hebben gelezen dat
;ens, avond Deborah Polasky als
n de inhilde inviel, dezelfde jonge
ïan i ice die Brunnhilde deze zo-
at zij °ok in Baireuth gaat zingen
litie 1 'as de topper binnen dit ge-
eel g hap van uitstekende zangers.
It datn van de acht Walkuren
k beprekend. Die Walkuren be-
lig inIlen de laatste scène, die met
igerei bombardement begon, een
ie. uitgebrande bunker en zon-
daar en vanaf de zaalbalkons
hallucinerend gezang. Sa-
1 met het deze avond door Ja-
Kulka heel pittig geleide or-
>3-jar zorgden zij wat mij betreft
1e na een van ae hoogtepunten,
g ra scène eindigt met een door
ikend an in een lange slaap ge-
De hte Brunnhilde, binnen een
uw D simpele rode lappen nage-
op t Ste vlammencirkel, terwijl
loor inhilde keurig met een zil-
17 v olie anti-branddeken werd
daar edekt. Daar rust zij tot Sieg-
ai 1 haar bij de volgende episo-
De afip 25 mei wakker kust
de bi F.RÏK RESIER
laid
Hartmut Haenchen.
Die Entführung au» dem Serail, opera van Mozart in première in Amsterdam
door het Nederlands Philharmonisch Orkest o.l.v. Hartmut Haenchen en zes
zangers, zaterdagavond.
Regisseur Helmut Polixa en
decor- en kostuumontwerpster
Kathrin Kegler waren de eni
ge twee personen die na afloop
van" de première van Mozarts
Entführung aus dem Serail,
zaterdagavond in Amsterdam,
niet alleen applaus maar ook
een luid bravo- en enig obli
gaat boe-geroep in ontvangst
mochten nemen. En tereent,
want het visuele aspect won
het in deze uitvoering van het
muzikaal-auditieve.
Als het Nederlands Philhar
monisch Orkest de aanwijzin
gen van Hartmut Haenchen
preciezer en spiritueler had
opgevolgd en als er sterkere
zangers waren aangetrokken,
had deze voorstelling spectacu
lair kunnen worden. Het to
neelbeleid was als door een
beeldend kunstenaar ontwor
pen en bestond uit strakke
monochrome vlakken in de
vorm van twee rijen hoge ver
schuivende wandpanelen. Het
geheel werkte als een camera.
Dat wil zeggen dat het publiek
in de eerste acte alleen via een
diafragma met Osmin, de pas-
ha en Constanze kennis maak
te en dat in de tweede akte pas
de grote lege ruimte daarach
ter, die paleis en tuin ver
beeldde, werd onthuld. Een
derde laag werd zichtbaar als
de achterpanelen openschoven
en bood uitzicht op wolken
luchten of monochrome rode
configuraties. Requisieten ont
braken geheel.
Het waren de zes zangers die
rlpze arofp rinmtp hinnpn ppn
strakke lijst, met hun persoon
lijkheid en zang moesten vul
len. Daarvoor bezat alleen
Kenneth Cox, de in een vuur
rood gewaad gestoken Osmin,
voldoende acteertalent en
stem. Bovendien spraken hij
en de Pasha goed Duits, terwijl
de vier anderen daar veel
minder van maakten. Hun
stemmen waren op zichzelf
goed, maar bleken alle in min
der of meerdere mate tekort te
schieten als het om koloratuur
en/of noten in extreem hoge
of lage ligging ging.
In de laatste derde acte als die
vier via een ladder het eni
ge requisiet willen ontsnap
pen en daarbij op een meer
grappige dan spannende wijze
worden gesnapt, is er meer
sprake van ensemblewerk
zonder veel coloratuur. Zan-
fers en orkest voldeden hier
eter. Alleen was de ontkno
ping, het edele gratiegebaar
van de pasha, in deze regie ge
reduceerd tot een bijna ter
loops „ga nu maar". Het was
niet groots, niet Turks, en wat
de in vrijetijdskleding gesto
ken namaakedelman betreft,
verre van edel.
Daar stond tegenover dat ero
tiek en humor als meer alge
mene menselijke waarden in
deze regie extra werden be
licht en dat het visuele beeld
van een weldadige rust was.
Dat geldt ook de kleding van
het koor die in zijn geometri
sche belijning prachtig opging
in het decor
ERIK RESIER
IN TACHTIG DAGEN ROND DE WERELD
Concert David Sylvian. Met David
Sylvian (zang, toetsen, gitaar), Ro
bert Aceto (gitaar, toetsen), Richard
Barbieri (toetsen), Mark Isham
(blaasinstrumenten), Steve Jansen
(drums), Ian Maidman (basgitaar)
en David Torn (gitaar). Ahoy', Rot
terdam. Gisteravond. Herhaling: 26
Onder de titel „In Praise of
Shamans" onderneemt David
Sylvian momenteel een tachtig
dagen durende tournee rond
de wereld. Gisteravond deed
hij een volgepakt Rotterdams
Ahoy' aan voor wat simpelweg
omschreven kan worden als
een indrukwekkend concert.
Sylvian heeft zich vanaf het
begin van zijn carrière gespe
cialiseerd in het schrijven van
sfeer-stukken. Zijn wat hese,
breekbare stem en heel eigen
stijl van zingen lijken zich
daar het best in thuis te voe
len. Al tijdens zijn periode met
Japan leverde dat materiaal op
waar de luisteraar bij kon
wegdromen. Als solo-artiest en
rijper muzikant bouwde hij
zijn ideeën uit tot rijk gescha
keerde composities, die vooral
opvielen door hun schoonheid.
Op het podium weet hij de
emotie en intgeriteit van de
songs vast te houden en soms
op indrukwekkende wijze uit
te bouwen tot uitvoeringen die
kippevel veroorzaken.
Sylvian wil tijdens deze we
reldtournee blijkbaar niets aan
het toeval overlaten en laat
zich dan ook omringen door
een groot aantal topmuzikan-
ten. Zij stonden gisteravond
garant voor kwalitatieve hoog
standjes, waarbij vooral het
opmerkelijke gitaarspel van
David Thorn, het basspel van
Ian Maidman en de wonder
schone blaaspartijen van Mark
Isham een hoofdrol speelden.
David Sylvian kwam als zan
ger het beste uit de verf tij
dens de rustige sfeerstukken,
met in de wat zwaardere com
posities vocale ondersteuning
van gitarist Robert Aceto.
Doordat hij zowel materiaal
uit zijn beginperiode als solo
artiest als later werk speelde,
was duidelijk hoorbaar hoe hij
als componist is gegroeid. Zijn
songs hebben onder meer aan
intensiteit gewonnen, maar ze
tonen ook dat hij steeds weer
opnieuw bepaalde muzikale
passages in zijn werk laat te
rugkeren.
Wie naar David Sylvian gaat
kijken, moet geen visueel
spektakel verwachten. De be
lichting is heel sober, maar ui
terst efficient. Waar het om
draait is de muziek en die
nam, inclusief twee toegiften,
in Ahoy' bijna twee uur in be
slag. David Sylvian liet horen
een begenadigd muzikant te
zijn. Hoewel hij een hekel
heeft aan het geven van con
certen, misstaat het hem niet
als hij wat meer zijn gezicht
zou laten zien.
HANS PIËT
Robert Redford tijdens zijn aankomst op de vertoning van zijn nieuwste film op het filmfestival van
Cannes, met aan zijn zijde de actrice6 Melanie Griffith en Sonia Braga (rechts).
FOTO: AP
(Van onze speciale
verslaggever Jos Kessels)
CANNES Met de komst van
Robert Redford en Patty He
arst kreeg het druilerig begon
nen filmfestival van Cannes
het afgelopen weekend einde
lijk wat kleur.
„Er is me steeds verteld hoe
belangrijk dit festival voor mij
en mijn films zou zijn en ik
was toch in de buurt zo ver
klaarde de publiciteitsschuwe
Redford gistermiddag zijn aan
wezigheid. Met in de buurt be
doelde hij Moskou, waar hij
uitgenodigd was een aantal
van zijn films te vertonen.
Vermoedelijk speelde ook mee
dat zijn nieuwe film, The Mi-
lagro Beanfield War, die in
Cannes de Europese première
beleefde, in Amerika weinig
publiek trekt. Ten onrechte,
want het is een goede en war
me komedie over de inwoners
van een rustiek Amerikaans
dorpje aan de Mexicaanse
grens, die onderling verdeeld
raken als een projectontwik
kelaar van de streek een pret
park wil maken.
Redford vertelde dat hij zich
met de film wilde inzetten
voor het behoud van oude cul
turen. Ook werden vragen ge
steld over een eventuele poli
tieke carrière („alleen op lo
kaal niveau") en zijn privéle-
ven, omdat het gerucht gaat
dat hij zijn langdurige huwe
lijk ontbindt vanwege Sonia
Braga, de hoofdrolspeelster uit
zijn nieuwe film en eveneens
op de persconferentie aanwe
zig. „Hè, het is eruit", zei Red
ford en voegde er aan toe dat
hij niet naar Cannes was geko
men om zijn privéleven te be
spreken.
Patty Hearst had daar zater
dag minder moeite mee. He
arst was naar de Franse bad
plaats getogen om de film te
promoten, die de cineast Paul
Schrader maakte naar aanlei
ding van haar biografie. De
kleindochter van de kranten-
magnaat Hearst werd in 1974
od 19-iariae WftiiH nntwwrH
dingsfront, waarbij ze ziel
vervolgens aansloot. Later be
weerde ze dat ze een hersen
spoeling had ondergaan, maar
werd toch veroordeeld tot een
gevangenisstraf van zeven
jaar. Na twee jaar kreeg ze
gratie.
Op weg naar de persconferen
tie werd Hearst omgeven door
kleerkasten en in gestrekte
draf de persruimte binnenge
loodst. Achteraf was deze en
tree nog het opwindendst, om
dat ze weinig meer te vertel
len had dan dat ze gelukkig
getrouwd was met een van
haar vroegere lijfwachten,
twee bloedjes van kinderen
had en in haar vrije tijd wat
aan liefdadigheidswerk deed.
Net als in de film bleef ondui
delijk of ze indertijd wel of
niet gehersenspoeld was. Dat
ze in die turbulente periode
wel een hoop onzin van de ter
roristen te verstouwen kreeg,
kwam in de film tot vervelens
toe terue.
GRATIS ELKE WOENSDAG DE
BIJLAGE BIJ UW KRANT MET
INFORMATIE OVER FILMS.MUZIEK
THEATER, RECREATIE,EXPOSITIES
EN EEN COMPLETE AGENDA
Voor een uitgebreide
agenda, ook voor de ko
mende dagen, raadplege
men „UIT", de gratis we
kelijkse bijlage van deze
krant.
bioscopen
ALPHEN AAN DEN RIJN EU
ROCINEMA I (Van Boetzelaer-
straat 6, tel. 01720-20800):
Three men and a baby (al); wo.
13.30, 18.30. 21.15. ma. di.
18.30, 21.15. EUROCINEMA II:
Hello again (al): wo. 13.30,
18.30, 21.00. ma. di. 18.30.
21.00. EUROCINEMA III: So
meone lo watch over me (12);
wo. 13.30, 18.30. 21.15. ma. di.
18.30. 21.15. EUROCINEMA
IV: Amaterdamned (12); 18.45.
21.30. Junglebook (al); wo.
14.00.
LEIDEN LUXOR (Stationsweg
19. tel. 071-121239): Running
man (16); 19.00. 21.15. Jungle-
book (al); wo. 14.30. LIOO en
STUDIO (Steenstraat 39. tel.
124130): Cry Freedom (al);
20.00. Planea, traina and auto
mobiles (16); Three men and a
baby (al): No way out (al); Moon
struck (al); 14.30, 19.00. 21.15
TRIANON (Breestraat 31. tel.
123875): Dirty dancing (al);
14 30, 19.00. 21.15. REX
(Haarlemmerstraat 52. tel. 071-
125414 y. When she was bad
(16); 14.30, 19.00. 21.15.
NOORDWIJK LIDO THEATER
(Pr. Bernhardstraat 56. tel.
01719-12800): Amaterdamned
(12); ma. 19.00, 21.15.
KATWIJK CITY THEATER I
(Badstraat 30. tel. 01718-74075):
Fatal attraction (12); wo. 14.45.
19.00. 21.15, ma. di. 19.00.
21.15. CITY THEATER II: Hot
bubblegum op vrijersvoeten
(16); 21.15. Dirty Dancing (al);
19.00. Troetelbeertjes in Won
derland (al); wo. 14.45.
VOORSCHOTEN GREENWAY
(tel. 01717-4354): Amaterdam
ned (12); ma. t/m wo. 20.15. wo.
18/5 14.00, 15.45 Fatal Attrac
tion (16); ma. t/m wo. 20.30.
KINDERVOORSTELLING
De reddertjes; wo. 14.00. Gulli
vers reizen; wo. 15.45.
WASSENAAR ASTRA (tel.
01751-13269): Dirty Dancing
(al);. 20.00. wo. ook 14.00.
KINDERVOORSTELLING
Troetel beert jes in wonderland;
wo. 14.00.
ZOETERMEER PROMENADE
1.2,3 (Promenade 7. tel. 079-
511313): Three man and a
baby; ma. di. 14.00. 20.00.
Broadcasting News; ma. di.
14.00, 20.00. The last emperor.
20.00
DEN HAAG* ASTA 1 (Spui 27.
tel. 463500): Planes, trains A
automobiles (al);; 14.00, 19.00,
21.30. ASTA 2: Moonstruck
(al); 14.00, 19.00, 21.30. ASTA
3: Wall street (al); 14.00, 18.45,
21.30. BABYLON 1 (Winkel
centrum Babylon, tel. 471656):
Someone to watch over me
(12); 14.00, 19.00, 21.30. BA
BYLON 2: Fatal attraction (al);
14.00, 18.45. 21.30. BABYLON
3: Less than zero (12): 14.00.
18.45, 21.30. CINEAC 1 (Bui
tenhof 20. tel. 630637): Three
men and a baby (16); 14.00.
18.45. 21.30. CINEAC 2: Hello
again (al); 14.00. 18.45. 21.30.
CINEAC 3: Dirty dancing (al);
14 00. 18.45. 21.30. METRO-
POLE 1 (Carnegielaan. tel.
456756): Three men and a baby
(al). 14.00, 18.45. 21.30. ME-
TROPOLE 2: The last emperor
(al); 14.00. 20.30. METROPO-
LE 3: Cry freedom (al); 14.00.
20 30. METROPOLE 4: Slam-
dance (16); 14.00. 18.45, 21.30.
METROPOLE 5: Baby boom
(al); 18.45. 21.30. ma. di. ook
14.00. ODEON 1 (Herengracht
13. tel. 462400): The running
man (12); 13.45. 18.45, 21.30.
ODEON 2: Death wish 4 (16);
13.45, 18.45, 21 30 zo. 13.30.
16.00. 18.45. 21.30. ODEON 3:
No way out (12); 13.45, 18.45.
21.30. ODEON 4: Amaterdam
ned (12); 13.45. 18.45. 21.30.
STUDIO 1 (Kettingstraat 12b,
tel. 656402): Haill Haill Haill
Rock 'n Roll (al); 19.15, 21.45.
wo 14.15. STUDIO 2: Good
morning Babilonia (16); 19.30.
21.30. wo. 14.00. STUDIO 3:
Oci ciornie (16); 19.00. 21.30.
HAAGS FILMHUIS (Denneweg
56. tel. 459900): Zaal 1Au re-
voir les enfant»; 19.30. 21.45.
Zaal 2: Elena et les hommes.
19.30. zo. 14.00. Barfly; 21.45.
Zaal 3: di. wo. 19.30, 22.00. ma.
19.30. 21.45. The caine mutiny;
ma. The seven samurai; di.
Alexander Nevsky; wo.
KINDERVOORSTELLINGEN
METROPOLE 5: Jungle book;
wo 14.00. STUDIO 3: E.T. wo.
14.30.
Concertgebouworkest o.l.v. Ricardo
Chailty, Dr. Anton Philipszaal, Den
Haag.
Het is althans mij moeilijk ge
vallen even enthousiast als de
stampvolle Dr. Anton Philips
zaal te reageren op het con
cert, dat zaterdagavond door
het Concertgebouworkest o.l.v
Riccardo Chailly werd gege
ven. Dit lag zeker niet aan het
orkest, dat vooral in Strawins-
ki's Sacre du Printemps met
adembenemende virtuositeit
speelde. En de klank was soms
ongelooflijk mooi. Maar het
lag m.i. aan de opvatting van
Chailly, zowel in Schumann's
le Symfonie als in de Sacre.
mannse romantiek niet aan,
voelde weinig begrip voor het
inhoudelijke. Zo klonk het le
deel als een dramatische Itali
aanse (Verdi) ouverture, ter
wijl de leidende idee van het
gehele werk berust op de
dichtregel „lm Tale zieht der
Frühling auf" vandaar de
naam Frühlingssinfonie. Dra
matiek past niet in deze mu
ziek, wel de stroere blijheid
van Florestan, de dromerige
tederheid van Eusebius in het
2e deel, dat moeizaam, te wei
nig als een liefdesdicht klonk.
En het dansante in het prach
tige 2e trio van deel 3, dat te
zwaar van tempo werd geno
men. was afwezig. Gelukkig
FOTO: PR
braken in de Finale momen
ten van de échte Schumann
door (2e thema), waarin het
orkest een prachtige klank
had. En de Sacre? In de visie
van Chailly was het allemaal
té: te uitgesponnen in de lang
zame tempi, te opjagend in de
felle ritmiek Maar Chailly
kende de partituur tot in alle
hoeken en gaten en juist door
deze uiterst zorgvuldige detail
lering hoorde men des te be
ter, hoezeer de latere genera
ties de invloed van de Sacre
hebben ondergaan, tot in onze
tijd. En dat vonden wij de
grootste verdienste van deze
uitvoering.
MOK vnvrv
