lAk
Geprangdheid' Deetman zet kabinet voor blok
Sommige mensen
jedanken ons na
en bekeuring"
K
Politiek
Partij
Parlement
:e
Grotere autobanden voeren
de snelheid ongemerkt op
de avonturen van kapitein rob
3INNENLAND
Eiidóc(SomcMvt
ZATERDAG 7 MEI 1988 PAGINA 5
'luo-mininn' j- milinenl tp warhfpn staat.
:N
ij een
)EN HAAG Hoe moet
et nu volgende week
net CDA-minister Wim
leetman, wanneer de
■weede Kamer reken-
hap vraagt voor zijn op-
ienbare uitlatingen in
agblad Trouw? Niemand
ie het precies weet. Ook
remier Lubbers niet,
oewel deze toch een ze-
ere routine heeft in het
vereind houden van be-
rindslieden.
i al die bewindslieden
ijn hand in de Kamer
;henen. Brinkman na-
hij het parlement had bele-
De Korte nadat hij de
ingin had verboden naar
n te gaan. Braks nadat hij
:rapt was op een zekere
r ite van medeplichtigheid
an fraude op visafslagen en
Van der Linden toen hij met
de hulp van grote broer Lub
bers nog hoopte de paspoorten
te kunnen behouden.
In het geval van Deetman
komt er echter een probleem
bij. Het gaat nu niet alleen om
een minister die een scheve
schaats heeft gereden, nee, het
betreft nu een minister die
zichzelf in feite buiten het ka
binet heeft geplaatst. Na zijn
felle kritiek op het regeerak
koord verkeert Deetman in
dezelfde positie als iemand die
nog wel lid is van een club
maar de statuten daarvan niet
langer onderschrijft.
Zo iemand komt al heel snel
voor de keus: kritiek inslikken
of weg gaan. Welke keus zal
Deetman maken? Ad Hermes,
oud-staatssecretaris en tegen
woordig voorzitter van de
CDA-fractiecommissie voor
onderwijs, acht het heel wel
mogelijk dat de minister op
stapt. „Ik weet hoe menig keer
hij met de handen in het haar
heeft gezeten. Het zou mij niet
verbazen als hij langzamer
hand het punt nadert waarop
hij zegt: ik geloof het verder
wel".
Ook Deetman zelf lijkt die in
druk te willen wekken. Op
geen enkele wijze wenste hij
gebruik te maken van de
vluchtweg die premier Lub
bers en CDA-fractieleider De
Vries hem maandagavond op
een partijbijeenkomst in het
Brabantse Veldhoven wezen.
„Een man van vlees en bloed
met hart voor het onderwijs
en een heel krappe portemon
nee", zei De Vries. „Een mi
nister die spreekt vanuit een
geprangd gemoed", aldus Lub
bers.
„Te gek"
„Hoe komen zij erbij?", stond
op het gezicht van Deetman te
lezen. Met nadruk ontkende
hij dat zijn kritiek op het re
geerakkoord was ingegeven
door bezorgdheid over zijn ei
gen begroting. Hij bleef erbij
dat het akkoord ook voor an
dere ministers heel slecht is.
Het is „te gek" als men van
minister Korthals Altes extra
cellen eist „terwijl hij de cen
ten er niet voor krijgt". En het
is „bijna duivels" dat als er be
zuinigd wordt op Defensie ook
Ontwikkelingssamenwerking
eraan moet geloven. Niet zo
zeer een Deet-man dus als wel
een staats-man, die louter ge
motiveerd wordt door zijn zorg
voor het vaderland en de Der
de Wereld.
Goed ingelichte kringen rond
het kabinet geloven niets van
dit alles. Zij menen dat CDA-
kamerlid Hermes zich, als hij
praat
aftreden van Deet-
de eerste plaats laat
leiden door de gedachte dat
een vacature op Onderwijs
voor hem persoonlijk nooit
weg is. Diep in zijn hart zou
ook dit kamerlid wel weten
dat Deetman alleen bezig is
zich in te dekken tegen verde
re aanslagen van zijn collega
minister Ruding.
Men wijst daarbij op het kran-
tebericht dat Financiën On
derwijs ervan beschuldigt nog
steeds te veel geld uit te ge
ven. Door het almaar toene
men van het aantal studenten
zou er in de begroting van
Deetman alwéér een gat gesla
gen zijn, nu van zo'n 170 mil
joen gulden. Volgens het re
geerakkoord moet een minis
ter een dergelijke overschrij
ding in beginsel compenseren
door bezuinigingen op eigen
erf.
En daar hebben we dan de re
gel die Deetman bracht tot zijn
woede-explosie. „Absurd"
noemde hij het in Trouw dat
een onverwacht grotere toe
loop van studenten, die uiter
aard ook allemaal een studie
beurs moeten hebben, ten kos
te moet gaan van bijvoorbeeld
het basisonderwijs. „Een stom
me regel in een stom boekje".
Paardemiddel
Zijn die woorden niet zo fel, zo
onministeriabel dat men toch
maar moet rekenen met een
aftreden? Neen, zeggen de in
gewijden, Deetman móést wel
zo opereren. Bij dreigende be
zuinigingen op Onderwijs
heeft hij al zoveel keer bin
nenskamer met zijn portefeuil
le gezwaaid dat niemand zich
daar nog iets van zou aantrek
ken. Een paardemiddel was
nodig, wilde het kabinet en
zijn eigen partij hem nog se-
Dat het Deetman alleen gaat
om het versterken van zijn po
sitie blijkt ook uit ziin opmer
king in Veldhoven dat hij het
regeerakkoord niet afwijst
doch dat hij er slechts „enige
kanttekeningen" bij heeft ge
plaatst. En ook slechts in die
context is zijn hardop geuite
bewondering te begrijpen voor
de „taaiheid en lenigheid" van
reptielen en de „dikke huid"
van olifanten. Kortom: Wim
Deetman maakt zich op voor
een hard gevecht met de mi
nister van financiën.
Deze zit echter ook niet stil.
Ruding liet, eveneens via een
interview (met het Algemeen
Dagblad), weten dat collega
Deetman niet zo zielig moet
doen. „Hij is al in een aantal
gevallen ontzien". Onderwijs
heeft bijvoorbeeld niet zelf
hoeven opdraaien voor de
dure 'vergrijzing' van het do
centenkorps in het voortgezet
onderwijs, die het gevolg is
van het feit dat bij bezuinigin
gen in het verleden de jongste
leraren het eerst op straat
werden gezet.
Maar aan alles komt een eind,
ook aan de „goedgeefsheid"
van Ruding. De minister van
financiën zei het nergens voor
nodig te vinden extra geld aan
zijn onderwijscollega te geven.
Bovendien zal er, zo voegde hij
er dreigend aan toe, nog deze
kabinetsperiode ernst gemaakt
worden met het dichtschroei
en van een aantal 'open-ein-
deregelingen' (subsidies en uit
keringen waaraan geen maxi
mum is gesteld). Het is bepaald
niet uitgesloten dat ook onder
wijs daarbij een veer zal
moeten laten.
Kemphanen
Dat roept het beeld op van
twee kemphanen, die de stalen
sporen aan hun poten vlijm
scherp hebben geslepen. De al
eerder geciteerde ingewijden
wensen dit beeld enigszins te
relativeren. Ruding zou niet zo
onwrikbaar zijn als hij lijkt.
Het ministerie van financiën
heeft immers al laten uitlek
ken dat bij nader inzien Deet
man dit jaar geen tégenvaller
doch een méévaller (van 100
niljoen) te wachten staat.
„Ruding legt daarmee een
loopplank uit waarover Deet
man weer binnenboord kan
komen", zegt men in kabinets
kringen. Blijft natuurlijk de
vraag of de onderwijsminister
die plank van Ruding breed
genoeg vindt. Hij zou test eens
kunnen denken dat er nog
veel meer te halen is. Het ver
moeden bestaat dat hij streeft
naar de absolute zekerheid dat
overschrijdingen die veroor
zaakt worden doordat er meer
studenten komen dan was ge
raamd, niet langer op zijn
bgroting verhaald zullen
worden, zelfs niet 'in beginsel'.
Premier Lubbers lijkt daar
wel voor te voelen. In Veldho
ven legde hij uit dat in specia
le gevallen budget-overschrij
dingen wel degelijk uitge
smeerd kunnen worden over
de gehele rijksbegroting. Als
Lubbers ook Ruding warm
krijgt voor die redenering, dan
valt er voor PvdA-voorman
Wim Kok en VVD-fractielei-
der Joris Voorhoeve, die bei
den publiekelijk over Deet
man zijn heengevallen, weinig
eer meer te behalen. De on
derwijsminister zal dan met
liefde het gehele Trouw-inter-
view inslikken, desnoods let
terlijk.
RIK IN T HOUT
ÏVREDENHEID OVER SNELHEIDSCONTROLES:
liliteit;
strékt
ruike-
ssing.
jrpro-
•ELDOORN „Een
mkere Audi, een West-
itser, 131 km per uur.
xt, pak jij hem?" Het
>luid komt uit de radar
die 20 meter verder-
goed gecamoufleerd
de Al staat gepar-
xd. Gert Hendrikx, de
immandant van de rijks-
litionele snelheidscon-
ie die avond, start zijn
rcedes. Ook de andere
jens van de rijkspolitie
Jen de achtervolging in
laf een speciaal uitge
kozen parkeerplaats bij
\peJdoorn.
endrikx drukt zijn gaspedaal
ep in. De kilometerteller
eft richting 200. „Hij is weg",
igt hij, doelend op de Audi,
laar zonder een spoor van te-
jrstelling in zijn stem. „Dat
beurt wel eens. Ze zien in
spiegels dat ze geflitst zijn
denken dan: ach, nou
aakt het toch niets meer uit,
ard doorrijden".
hij heeft die woorden
nper uitgesproken of de
'i komt in zicht. Pal voor
afslag Hoenderloo-Apel-
»rn „pakt" („zo noemen wij
it j Hendrikx de snelheids-
livel. Het dashboard van de
gelardeerd met techni-
snufjes, waaronder een
dikker. De Westduit-
uit-
üfnï "di kon"
he snufje
j ^Hidarverkli
geeft gr
Htl zijn sn
^waarop He
achtjes zeg
geeft grif toe dat hij met de
gepoogd heeft op
heid te drukken.
faarop Hendrikx even later
ichtjes zegt: „Die moet zeker
tO hebben gereden",
vriendelijke Audi-bestuur-
krijgt een boete van vijftig
ilden. En hij heeft daarmee
ker de kosten van de radar-
ïrklikker terugverdiend.
hij bij een snelheid van
10 km/u betrapt, had hem
it rond de 250 gulden gekost,
isschien verklaart dat zijn
'iendelijkheid.
endrikx ontkent dat laatste.
Yee hoor. Over het algemeen
i mensen best netjes. Meest-
geen spoor van agressivi-
t". Volgens de commandant
dat een verdienste van
ïze correcte houding". „Wij
tellen ons altijd voor en zeg-
;n dan recht-toe-recht-aan
aar het om gaat. Dan wach-
we af hoe ze reageren. En
immigen bedanken ons dan
zelfs. Dat klinkt misschien wat
raar als je net een bon hebt ge
had. Maar ik denk, dat ze écht
dankbaar zijn dat ze eens een
keer op hun fouten zijn gewe
zen". De suggestie dat die
dankbaarheid misschien meer
voortvloeit uit het feit dat men
niet weet wat anders te zeg
gen, wijst hij resoluut van de
hand.
Verdraagzaam
Die avond worden bij Hoen-
derloo op die wijze tientallen
auto's tot stoppen gemaand en
beboet. Geen tolerantie meer
sinds de invoering 1 mei van
de nieuwe maximum-snelheid
van 120 km/u op de - meeste -
snelwegen. Hoewel, de nieuwe
wet laat npg wel wat ruimte.
De rijkspolitie hanteert een
omrekentabel: 130 km/u is
daarbij gelijk aan 120 echte,
geijkte kilometers. Een speling
die is ingebouwd omdat som
mige tellers in auto's wat af
wijken. In de meeste gevallen,
zoals bij de Westduitse Audi,
geeft die teller echter „hoogst
waarschijnlijk" wél de juiste
snelheid aan. Hendrikx geeft
dat ook toe. En in die zin is er
dus wel degelijk sprake van
enige verdraagzaamheid in de
Nederlandse snelheidswetten.
Maar in termen van de rijks
politie is de tolerantie weg. Die
avond worden totaal 544 voer
tuigen gecontroleerd. 54 krij
gen een boete: 15 personenau
to's en de rest vrachtwagens.
„Negentig procent van wat we
pakken is vrachtwagen", zegt
Hendrikx. „Vrachtwagen
chauffeurs denken dat wij al
leen de personenauto's streng
controleren. Mis. We pakken
alles". Voor vrachtwagens is
de wet niet veranderd. De
maximum-snelheid is 80 km/u
gebleven. „Ik denk dat in de
chauffeurs-cafés die controles
het gesprek van de dag 'zijn.
Daar hadden ze simpelweg
niet op gerekend..."
Via de mobilofoon krijgt Hen
drikx door: (firmanaam
vrachtwagen), met aanhanger,
98. kilometer, tijd: 20 uur 41.
Gert!" „Levensgevaarlijk",
zegt Hendrikx. „Vrachtwagen
combinaties die zo hard rij
den... je moet er niet aan den
ken als ze een noodstop
moeten maken of zo. Zeker als
het regent. De grofste overtre
der van de snelheidslimiet is
die avond een vrachtwagen
die „geflitst" wordt met een
Rijkspolitieman
Gert Hendrikx,
commandant van
een surveillance
eenheid: „Reken
maar dat mensen
schrikken als ze in
de berm een
Porsche van ons
zien die net
iemand heeft
aangehouden.
Dat werkt
preventief".
APELDOORN - Hoewel de meeste snel
heidsmeters een paar procent te veel aange
ven, rijden veel automobilisten ongemerkt
harder dan hun snelheidsmeter aangeeft. Het
gaat met name om personenauto's waaronder
grotere banden zijn geplaatst, terwijl de snel
heidsmeter hieraan niet is aangepast. Afwij
kingen van meer dan tien procent zijn hier
door mogelijk. Inmiddels hebben de laatste
dagen al vele automobilisten hun snelheids
meters laten ijken bij hiervoor gespeciali
seerde bedrijven. Daarnaast is er een groei
ende vraag ontstaan naar waarschuwingssy
stemen die de bestuurder attenderen op het
overschrijden van de 120-kilometergrens. De
firma Wibo in Apeldoorn is inmiddels bezig
met de ontwikkeling van zo'n systeem.
snelheid van 112 km/u, 32 ki
lometer te snel. De boete be
draagt bijna 200 gulden. Bij de
personenauto's wordt als top-
overtreder een automobilist
geregisteerd bij een snelheid
van 156 kilometer, goed voor
een boete van ruim 200 gul
den.
Boetes
De boetes zijn sinds 1 mei ho
ger geworden. Voor een over
schrijding van de snelheidsli
miet tot en met 14 kilofneter
geldt een boete van 50 gulden;
dat was 35 gulden. De boete
loopt op tot 140 gulden bij een
overtreding met 30 kilometer.
Daarboven wordt het een zaak
van het Openbaar Ministerie.
Duitsland. Daar is geen snel
heids-begrenzing en zijn snel
heden van tegen de 200 kilo
meter per uur een volstrekt le
gale zaak. Vaak zijn het echter
ook vlotte boete-betalers.
Want onze oosterburen zijn
doodsbang dat hun overtre
ding in het buitenland wordt
doorgespeeld aan de Duitse
justitie. Dat kan ze een aantal
punten kosten; te veel verlies
van punten en hun rijbewijs
wordt ingetrokken.
De rijkspolitie voert sinds 1
mei veel vaker controles uit
dan voorheen. Dat blijft vol
gens Hendrikx ook zo. „Vroe-
Het zeilschip De Vrijheid
besluiten Sidi met de dieren achter te laten. De klauterpartij,
nog voor de boeg ligt, is niets voor de brave kamelen en de
Iele Abdullah. De drie anderen sluipen nu verder langs de rot-
naar het midden van het stenen landschap, waar zich de
i stad moet bevinden. Plotseling draait Rob zich geruisloos
hij legt een vinger op de mond en wijst naar een donkere
ir. Een wachter, ongetwijfeld „Touaregg", fluistert Yoessof.
lijkt gevaarlijk te worden! De wachter is in een soort pij ge-
Zijn hoofd is verborgen in een eigenaardige muts: de ku-
fiya, zodat er bijna niets van zijn gezicht is te zien. Ja, de Toua
regg lijkt wel iets op de roofvogels, die hier nestelen en ook zo
op de punt van een rots over de vlakte zitten te loeren. Ineens
draait de man zich om. Zijn oor heeft al onraad gehoord. Als zijn
spiedende blik het groepje ziet, heft hij zijn geweer, maar met
enkele sprongen heeft Yoessof hem bereikt. Een slag, een kreet
en een seconde later is de eerste vijand in het ravijn verdwe-
ger controleerden we bijna uit
sluitend het verkeersgedrag: te
dicht op mekaar rijden, rechts
inhalen... dat soort dingen. Nu
doen we wat meer snelheids
controles".
De surveillance-eenheid van
Hendrikx bestaat uit drie Por
sches, twee Mercedessen en
een radarauto. Dertien man
zijn op de weg. Over de hele
dag wisselen ze vier keer van
standplaats. In de rest van het
land vinden op nog drie plek
ken soortgelijke controles
plaats. De pakkans is met die
extra controles fors gestegen,
aldus Hendrikx.
Het ligt in de bedoeling dat de
controles met zogenaamde
„onopvallende auto's" worden
opgevoerd. Nu zijn er natio
naal nog zeven van dat soort
auto's. Dat aantal wordt ver
dubbeld. Bovendien worden ze
uitgerust met een nieuw type
radar. De auto's rijden nor
maal met het verkeer mee. Al
les wat die auto's passeert met
een te hoge snelheid, wordt
geflitst. Nu zijn radarcontroles
alleen nog mogelijk door een
radarauto die vanuit een stil
staande positie snelheden
meet. Bovendien kunnen de
„onopvallende auto's" straks
meer doen dair - zoals nu -
„achter een auto plakken en
kijken wat die verkeerd doet".
De taak was dan om een ver-
keersfout fotografisch vast te
leggen, bijvoorbeeld als ie
mand rechts inhaalt. „Zo'n
manoeuvre kan met drie, vier
foto's worden vastgelegd", zegt
Hendrikx. Overigens behou
den zij ook in de toekomst die
controle-functie.
Oliecrisis
In een artikel over de 120 ki
lometer-limiet in het Alge
meen Politieblad spreekt top
ambtenaar drs. A. Moolenaar
Buitenlandse automobilisten worden bij de grote Nederlandse
grensovergangen gewezen op de hier geldende maximum- snel
heden. Nieuw is daarop het 120-teken. Vooral op Westduitsers
lijkt dat weinig indruk te maken.
FOTO S: PERS UNIE
zijn wat harder te gaan rijden.
Maar een echte balans kunnen
we nu nog niet opmaken.
Over een maand kunnen we
meer zeggen. Dan is die maat
regel al wat ingeburgerd. De
angst zit er nu goed in. Maar
hoe zit dat over een paar we
ken. over een paar maanden?
Daar hebben we nu nog geen
zicht op".
„We proberen het weggedrag
te veranderen. Als dat door
bekeuren gebeurt, oké. Maar
als dat door preventief optre
den kan, is dat leuk, dan ben
je erg goed bezig. Zoals van
avond: reken maar dat men
sen schrikken als ze in de
term een Porsche van ons
zien die net iemand heeft aan
gehouden. Natuurlijk werkt
dat preventief".
LEX VAN KOOTEN
van het ministerie van justitie
de verwachting uit dat zo'n
vijftien procent van de snel
weggebruikers harder dan 120
kilometer per uur zal blijven
rijden. Dat levert volgens hem
130.000 processen-verbaal per
jaar op. De gemiddelde snel
heid lag voor de invoering van
de 120 kilometer-limiet op 111
kilometer per uur. Verwacht
wordt dat deze zal dalen tot
106 kilometer.
Hendrikx: „Het was onze eer
ste controle deze week. En ik
kan niet anders zeggen dan
dat de mensen zich heel be
hoorlijk aan de limiet houden.
Drie procent van de automobi
listen reed te hard. Dat is heel
keurig; je moet niet vergeten
dat het al avond is, het wat
rustiger op straat is en de
dan sneller geneigd
Hebt u ook geboeid zitten kij
ken naar die televisiedocu
mentaire over Beatrix, die aan
de vooravond van koninginne
dag en op de feestdag zelve
werd uitgezonden? De kans
dat u deze vraag bevestigend,
beantwoordt is 1 op 5. want
volgens een schatting van de
NOS hebben drie miljoen-
landgenoten op de bewuste
tijdstippen het filmportret van
de koningin bekeken. En ken
nelijk met grote interesse,
want het waarderingscijfer
voor het programma was bij
zonder hoog, namelijk 7,8.
Daar kunnen zelfs topscorers
als Jos Brink en Henny Huis
man hun pet voor afnemen.
Een van de vragen die na de
uitzending van de koninginne-
film rees, was hoeveel Neder
landers hierdoor een andere
kijk op het staatshoofd hebben
gekregen. Naar mijn mening
zijn dat er heel wat. Die bewe
ring is niet met harde bewij
zen te staven (helaas heeft het_
NIPO of een vergelijkbaar in-
stituut er nog geen enquête
over gehouden) maar uit de-
geluiden die ik in m 'n omge
ving heb opgevangen blijkt dat
Beatrix bij menigeen in aan
zien en populariteit is geste
gen. Kwalificaties als „schitte
rend mens" en „prachtvrouw"'
en opmerkingen in de trant
van „dat had ik toch allemaal
niet achter haar gezocht" wa-
ren niet van de lucht. Dit alles
in overweging nemend kwam
ik tot de conclusie dat een niet
onaanzienlijk aantal medelan
ders een 'Oranjegroep' moet
zijn opgeschoven.
Deze opmerking verdient ver
duidelijking. In hun houding
tegenover de koningin zijn de
Hollanders grofweg te verde
len in vier 'OranjegroepenDe
eerste groep bestaat uit men
sen die het instituut van de
monarchie verheerlijken en
wier denken en spreken over
het vorstenhuis zijn door
drenkt met gevoelens van aan
bidding en devotie. Groep
twee behelst degenen die de
monarchie als historisch gege
ven aanvaarden, geen behoef
te voelen daar verandering in
te brengen, respect tonen voor
wat Beatrix doet en nuchter
constateren dat wij het met
haar beslist niet slecht hebben
getroffen. In de derde groep
bevinden zich de twijfelaars
en onverschilligen. De twijfe
laars dubben van tijd tot tijd
over de vraag of we toch niet
beter een gekozen president
kunnen hebben en kraken nu
en dan kritische noten over
wat vaak 'de franje van Oran
je' wordt genoemd. De onver
schilligen in groep drie
worden, zoals de naam al zegt.
warm noch koud van wat zich
in en rond onze paleizen af
speelt. Tenslotte hebben we
groep vier. Daarin vinden we
de fervente anti-monarchisten
in wier ogen geen enkel lid
van de koninklijke familie ook
maar enig goed kan doen. Zij
zijn de absolute tegenpolen
van degenen die tot groep één
behoren.
Deze twee extremiteiten val
len echter buiten het bestek
van dit verhaal. Het gaat hier
om de groepen twee en drie.
Mijn (veronderstelling is nu
dat groep twee is toegenomen
ten koste van groep drie. En
dat allemaal door een docu-
mentaire die in geen enkel an
der land ter wereld mogelijk
zou zijn geweest. Welk staats-
hoofd zou zichzelf en zijn af
haar gezin op zo'n manier aan
de bevolking willen en durven
presenterenZiet u de Britse
koningin Elizabeth met be-
smeurde handen het hoofd
van prins Charles boetseren.
een rondleiding door haar pa-
leizen verzorgen en met de
(klein-)kinderen een spelletje
doen? Nee toch? Maar nu pra-
ten we alleen nog maar over
randverschijnselen. Wat voor- I
al indruk maakte, was dat nu J
eens goed uit de verf kwam
hoe hard Beatrix werkt en op -
welke manier zij haar functie l
gestalte geeft. Hoe zij tot diep
in de nacht staatsstukken zit te J
lezen, hoe zij al haar bezoeken J
minutieus voorbereidt en hoe
zij ministers en staatssecreta-
fissen meetroont door het land
om hun de praktijk van het
beleid te laten zien. Had Julia-
na vooral de uitstraling van
een 'nationale moederfiguur'. T
Beatrix is meer een 'nationale
vriendin' en bovenal een sym-
pathieke, intelligente ma na-
gersvrouw, waar ons land het
inderdaad beslist niet slecht
mee heeft getroffen. U begrijpt
het al: ook ik behoor tot dege- j
nen die de grens van groep
drie naar groep twee zijn over-
gestoken.
TRUBBELS I
