Voor Lodewijkx bestaan nu alleen nog de vogels Topcricketers zijn chaos zat uoetballerlei '8 ^gÖËT CcidAcSotvtcmt ZATERDAG 7 MEI 1988 PAGINA 11 Geen Nederlanders —^spelen Seoul De wereldvoetbal federatie (FIFA) heeft het Nederlands nterberg, ^bitercorps gepasseerd voor ium, Keg^ef olympisch toernooi in lof una geoui jn 2984 werd in Los enen. '^nge]es de finale nog geflo- ten door Jan Keizer. De gaan FIFA wees 24 scheidsrech- 173. ters aan voor Seoul. Daarvan fikomen er acht uit Europa, ïcwun: vier uit Azië' drie uit Mid' stNMUrlden-Amerika, drie uit Afri- ^ka, vijf uit Zuid-Amerika i één uit Ocean ië. De bekend- ihlbach ste Europese fluiters zijn de Westduitser Tritschler en de Engelsman Hackett. Geen respect De Braziliaanse scheidsrech ter Jorge da Souza mag de voetbalwedstrijd tussen Vas- co da Gama en Flamengo niet fluiten. Da Souza is afge wezen als arbiter voor de derby in Rio de Janeiro, om dat hij homosexueel is. De voorzitter van Vasco wilde de 34-jarige scheidsrechter niet, omdat de spelers voor Da Souza niet het noodzake lijke respect zouden kunnen opbrengen. Santillana stopt Carlos Alonso Santillana heeft voorzitter Ramon Men- doza van Real Madrid mee gedeeld dit seizoen zijn voet balloopbaan te zullen afslui ten. Santillana, 35, kwam in 1972 van Santander naar Real Madrid en heeft met de Koninklijke acht Spaanse kampioenschappen, vier na tionale bekers en één UEFA- beker gewonnen. Hij speelde 56 keer voor het Spaanse elf tal. Ontslag na titel Enkele uren na het behalen van het kampioenschap heeft de Griekse voetbalclub Laris- sa zijn Poolse trainer Jacek Gmoch ontslagen. Het be- CARLOS SANTILLIANA wordt gebracht. De Pool wil de echter niets over eventue le contacten zeggen. Dat heeft zijn ontslag bespoedigd. Paolo Rossi gaat p.r. Napoli doen AS Napoli, Italiaans voetbal kampioen van 1987, heeft oud-international Paolo Rossi aangetrokken als public-rela tions manager. Rossi, topsco rer in het wereldkampioen schap van 1982, heeft zijn loopbaan vorig jaar als 31-ja- rige beëindigd wegens een knieblessure. Tijdens zijn ac tieve jaren had hij een aan- bieding in Napels te komen 7FOTO: SP spelen, afgeslagen. Larissa had het Vier vreemden bij Fransen Het Franse voetbal wil van stuur vermoeden dat het door Gmoch werd bedrogen, om dat diens naam al enige tijd Olympiakos in verband het PAOLO ROSSI plaats van twee buitenlan ders toelaten per club. Voet ballers uit voormalige Franse koloniën, die nu nog worden aangemerkt als Fransman, worden dan echter be schouwd als buitenlander. De voorzitters van de 56 Franse clubs uit de eerste en tweede divisie spraken afgelopen weekeinde over het opheffen van de beperking in het aan tal buitenlanders tot twee per club. Waarschijnlijk wordt de nieuwe regel in juli bekrach tigd. Hamburger SV neemt Deen Hamburger SV heeft volgens manager Magath de Deense international John Jensen (23 jaar, elf interlandsge contracteerd. De transfersom voor Jensen, eigendom van Bröndby, bedraagt 1 miljoen gulden. X$UD-COUREUR imen zijnjv leriands. jNDg sns INGEVAL AAN MIS «ÉPILEPSIE I. en inl.: ndorf. TE R'mond. EDERHORST DEN fcRG Paul Lodewijkx leen levend motorsport- nument. In 1968 treef Lodewijkx ge- jiedenis door als eerste derlander op het circuit i Assen de TT te win- Het daarop volgende en maakte hij in de klasse furore door Teken-, hg eens drje Grand Prix- :r_9n^.B,fe>Fwinningen op de cir- van Imola, Opatija Brno aan zijn palmares te voegen. Lodewijkx eet als geen ander hoe •gankelijk roem kan Nog iri het zelfde jaar ikte hij betrokken bij ernstig ongeluk, dat leven een drastische ding heeft gegeven. gebeurtenissen op de der de oktober zouden het be- van het einde van Lode- motorsportcarrièrè vor- Lodewijkx is ernstig Het gevaar, dat hij van lene op het andere moment m worden getroffen door in aanval van epilepsie zeult e inmiddels 41-jarige Lode- ■ijkx als een loden last met "T» mee door het leven. De _gn, die ooit met ware doods- trachting op zijn 50cc kracht je on de draak stak met de tten der zwaartekracht, kan J85-435 zelfs niet meer alleen in bootje de plassen in de pings, htigeving van zijn ouderlijk s in Nederhorst den Berg eheel Ho zÜn 8rote passie: Het ob- ;nmoer Feren en fotograferen van els. Migen volgelopen lat heeft me al twee keer ra gekost en twee het ziekenhuis, om- n rrpAtipl mijn longen waren volge- met water. Ja, dat is een ponsai^p grap. Zeker als je be lt dat je je niet kunt verze- i als je aan epilepsie aldus Paul Lodewijkx. Is. Lodewijkx raakt er niet over uitgepraat. Dag lag uit begeeft hij zich op zijn tent om ze te ob- 'eren en te fotograferen. ;aat hij nog voor zonsop- e deur uit om pas terug ikomen als het begint te emeren. Liefst 116 ver- illende soorten heeft hij.op vastgelegd. gepaste trots toont Lode- x enkele exemplaren, die een tijdschrift voor voge- die laars hebben gestaan. „Ik heb een intieme band met voge lend Nederland", legt hij uit. Lodewijkx is een graag gezie ne gast. Overal in het land houdt hij spreekbeurten voor vogelaars. Op één voorwaarde: dat hij wordt gehaald en ge bracht. Want zijn rijbewijs heeft hij ingeleverd, nadat hij in 1976 met zijn auto tijdens een aanval van epilepsie in volle vaart een geparkeerde auto ramde. „Mijn kin was zwaar beschadigd en beide au to's waren total loss. Ik heb mijn rijbewijs ingeleverd. Op eigen verzoek. Omdat ik bang was andere mensen ongeluk kig te maken. Je moest eens weten hoeveel mensen zoals ik doodgewoon in een auto rij den. Ik heb eens in een zie kenhuis een praatje gemaakt met een patiënt zoals ik. Die vertelde doodleuk over de tra jecten in Nederland waar je wel 190 kon rijden". Nieuwe bromfiets Alle ellende begon voor Lode wijkx op de 13e oktober 1969, toen hij met de bekende mo- torontwerpef Jan Tiel door Amsterdam reed. „We waren naar een journalist geweest, die een verhaaltje zou maken over onze nieuwe bromfiets. Op de terugweg gebeurde het. Jan Tiel vertikte het altijd om zijn helm op te zetten. Ik wou solidair zijn. In een bocht Daar knalde ik tegenop. Ik smakte met mijn hoofd tegen het wegdek. Men spreekt van een wonder dat ik nog leef. Zes weken heb ik in coma ge legen en na drie maanden werd ik uit het ziekenhuis ont slagen. Ik verkeerde in de veronderstelling dat alles weer normaal was. Alle framenum mers, rondetijden en kogella gers wist ik weer uit mijn hoofd en ik kon meteen weer aan het werk. Wat mij betreft was er niets aan de hand, maar de rapporten wezen an ders uit. Ik had een zware schedelbasisfractuur, aan de linkerkant in mijn hoofd zat een hematoom - dat is een be bloede hersenpartij - en het hersenvlies was beschadigd. Aan de rechterkant zat nog een puist bloed". „In 1975 kreeg ik mijn eerste geval van epilepsie met toeval len. Ik had een vriend, wijlen dokter Van Leeuwen, die op gebied van epilepsie over veel kennis beschikte. De mond zakte hem letterlijk open toen ik hem met de medische rap porten confronteerde. Vooral toen hij vernam wat een Hil- versumse specialist in '69 met me had uitgehaald. Die drukte met een injectienaald lucht on der het beschadigde hersen vlies. Via röntgenopnamen van de luchtpartij in het hoofd kon hij dan nagaan of er te veel bloed in de hersencellen zat. Na die behandeling voelde ik dagenlang mijn oren pie pen. Van Leeuwen noemde die methode sadistisch. Het is zelfs niet denkbeeldig dat ik mijn epilepsie aan hem te dan ken heb. Wie moet ik nog ver trouwen in de medische we reld?" vraagt Lodewijkx zich wanhopig af. Uitkering Vanaf 1981 geniet Lodewijkx een uitkering volgens de Wet Arbeids Ongeschiktheid. Op grond van de medische rap porten uit '69. Dezelfde rap porten dus, die destijds voor ae behandelende artsen geen en kele aanleiding vormden Lo dewijkx af te keuren. „Ik krijg nu tachtig procent van het loon. dat ik in 1969 bij de fir ma Bruinsma verdiende. On voorstelbaar, als je nagaat dat ik tot 1976 gewoon heb ge werkt en door heel Europa aan motorraces heb deelgeno men," vindt Lodewijkx. Het rampjaar 1969 was het topjaar in de motorsportcarriè re van Lodewijkx, die drie Grand Prix op ziin naam schreef en in het klassement om het wereldkampioenschap vierde werd. Daarna viel Lo dewijkx in een diep gat, maar hij heeft daar zelf een plausi bele verklaring voor. „Toen ik in '72 terugkwam had ik op zijn minst verwacht dat ik één van de fietsen van '71 zou krij gen voor de TT van Assen, maar ik werd met een sterk verouderde machine van '68 opgezadeld. En dat terwijl ik tijdens trainingen op Zand- voort al had bewezen dat ik niet minder reed dan mijn col lega's Theo Timmer en Aalt Toersen. Ik reed als in mijn beste jaren. Tijdens de trainin gen vestigde ik zelfs een ron derecord. De voorzitter van de Stichting Jamati Team heeft nog van alles geprobeerd om Jan Tiel en Martin Mijwaart op andere gedachten te bren gen maar er was geen praten tegen". Nieuwe dreun Lodewijkx kreeg een nieuwe dreun te verwerken toen hij zich genoodzaakt zag afscheid te nemen van de motorsport. „Ik dacht dat we het team met zijn drieën hadden gerund. Het rondslijpwerk en de elec- trische mechanica aan de ma chines was altijd voor mijn re kening. Maar ik heb nooit een cent teruggezien. Nee, naar de rechter stappen heeft geen zin, omdat er niets op contract stond. Het was een kwestie van pure en innige vriend schap. Natuurlijk is dat een bittere ervaring geweest voor mij, maar ik blijf niet rancu neus. Ik zou mijn oude vrien den nog zo graag eens willen ontmoeten. Om geld zeur ik niet meer. Intussen ben ik er wel achter wat financiën op aarde betekenen. Jan Tiel is van harte welkom". Lodewijkx heeft nog maar weinig contacten in de motor sport, maar dat ligt aan hem zelf vindt hij. Zelfs tijdens de TT laat hij zich maar weinig zien. Hij wil zo weinig moge lijk met zijn motorsportverle den worden geconfronteerd. De herinneringen doen hem pijn. In het diepst van zijn hart. „Ik wil de ontwikkelin gen graag blijven volgen, maar het hart loopt me leeg als ik er aan denk wat ik allemaal nog had kunnen presteren. Het motorsportblad waar ik altijd op geabonneerd ben ge>veest, heb ik in 1979 moeten opzeg gen. Ik kon het niet«meer aan. Ik ben gevlucht uit de mecha nische wereld, de wereld van de snelheid en de haast". Naar vogels Paul Lodewijkx is gevlucht naar „zijn" vogels. Van de vroege ochtend tot de late avond doodt hij de tijd in de natuur. Vanuit een op een be schutte plaats opgestelde tent bespiedt hij zijn gevederde vrienden met een eindeloos geduld. Wachtend op het mo ment, waarop hij met zijn ca mera kan toeslaan. Niet zelden wordt zijn pad gekruist door jagers of vissers. Lodewijkx verafschuwt hen, die het do den van dieren tot een kunst hebben verheven. „Jagers schieten jaarlijks voor duizend ton lood af. Die rot zooi blijft in de natuur achter. In de Verenigde Staten is het gebruik van lood in de jacht al twaalf jaar verboden, maar in Nederland, België en West- Duitsland mogen de jagers ge woon doorgaan". Dan toont Lodewijkx een door hem zelf aangelegd „zwartboek" met fotos van een Sint Hubertus- mis. Foto's, die de rijke buit van een jachtpartij opgehan gen in een kerk laten zien. Lo dewijkx spreekt er schande van. De mens heeft volgens hem niet het recht dieren in koelen bloede neer te schieten. Op de vraag of hij wel vegeta riër is, verschiet hij van kleur. „Hoe kun je dat nou vragen? Natuurlijk ben ik dat. Ik heb al jaren geen vlees meer gehad en ik voel me er prima onder. Het gekke is dat ik nu eerder genees van een wond". En de motorracers dan? Die hebben toch ook maling aan de natuur? Lodewijkx: „Mo torsport is een miljoen maal sportiever dan jagen en vissen. Een motorsporter meet zijn krachten met de medemens. Jagers en vissers komen alleen in actie als ze weten dat de te- het afweten. Motorracers moeten dempers gebruiken, omdat het aantal decibels tot minder dan 76 te beperken. Maar een schot uit een geweer is meer dan 200 decibel geluid. De schade door motorsporters berokkend staat in geen ver houding tot die van de jacht en de visserij. Motorracers heb ben misschien weinig belang stelling voor de natuur. Maar ik weet zeker dat als ze net als ik driehonderd dagen per jaar in de natuur zouden doorbren gen er anders over zouden denken". Lodewijkx heeft vorig jaar 91 keer een aanval van epilepsie moeten doorstaan. Dankzij nieuwe medicijnen heeft hij dat aantal dit jaar behoorlijk terug kunnen dringen. Hij hoopt dat het goed blijft gaan. De toekomst blijft echter voor hem een duister gat. „De uitla tingen van behandelende art sen zetten me wel aan het denken. Als ik daar kom zeg gen ze „Nou, je praaf nog rede lijk normaal en je ogen staan ook no^ recht'. Dat klinkt niet 22 UBBERS EN ELFERINK BEDANKEN VOOR NEDERLANDS TEAM HAAG Steven •bers (Kon. UD) is het igzat en hij is niet de (e. Samen met Oranje- igenoot Rob Elferink pong) heeft de De- naar - nog niet zo geleden uitgeroepen „Cricketer van het - na lange tijd van jtratie over het func- 67jieren van de Commis- Topcricket Nederland ont krachtig tegen de gegooid en bedankt het Nederlandse De directe aanlei- voor de demonstra- e actie van het topduo Ie gang van zaken rond nte tour van de na- selectie door luwzeeland. Hoewel de in sportief opzicht een •t succes was, bleek de op op verbetering van (begeleiding door de «missie ijdel. Het gede- b rapport dat de spe- sgroep over de Nieuw- zeeland-trip maakte, be vat slechts verse voorbeel den van al jaren oude grieven. „De kogel moest maar eens door de kerk, daarvan is de commissie kennelijk nogal ge schrokken - ze zou zich „over vallen" voelen - en dat is nu juist tekenend", aldus Lubbers. „Want er zijn al jaren duidelij ke signalen vanuit de spelers groep dat het niet gaat zoals het moet gaan". Om de cricketcrisis in histo risch perspectief te plaatsen, schetst de oud-bondscoach van het Nederlands elftal het ont staan van de omstreden com missie: „Zo'n jaar op vier gele den werd duidelijk dat het Ne derlandse cricket in de lift zat. Er waren wat internationale succesjes en de bond zag in dat de oude structuur geen garan ties bood voor continuteit van dat succes. Er was behoefte aan een begeleidings- en selec tie-orgaan dat dichter bij de cricketers stond en dat bete kende toen de geboorte van de Commissie Topcricket Neder land, een trio bestaande uit Rob van Weelde, Willem van der Sloot en Dick Abed". Van wie de laatste zijn interland- dit weekeinde beëin digt. Warrig Over deze laatste persoon kan Lubbers, ook na lang naden ken, weinig positiefs teN berde brengen. „Abed is notabene al vanaf '75 manager van het na tionale team, maar er is nog steeds een onvoorstelbare cha os rond de begeleiding. Er is een uiterst warrig tot geen be leid. Een beleid, dat absoluut niet herkenbaar is voor indivi duele spelers. Van effectieve communicatie kan geen sprake zijn, omdat iedereen zich ver schuilt achter de wanorde. Af spraken zijn nauwelijks te ma ken: er is steeds weer een an der verhaal. Niet verwonder lijk trouwens, als je weet dat er zelden of nooit genotuleerd wordt". In de voorbereiding op de Nieuwzeeland-tour ontstonden er al onmiddellijk problemen over het aanvoerderschap. De commissie had de ongetwijfeld talentvolle, maar ook nog ta melijk onervaren Peter Entrop aangewezen als captain voor de belangrijke interland-serie. „En dat terwijl Entrop al tegen Jan en alleman had verkon digd dat hij tot 1990 nog geen aanvoerder wil zijn", aldus Lubbers. „Dat leidde tot hoog opgetrokken wenkbrauwen. „Waarom ben jij geen aan voerder?", vroegen andere spelers aan mij. Leuke start van een internationale tour! In het veld leidde dat ook tot tra- gi-komische situaties. Alle hoofden draaiden automatisch naar Elferink of mij". Illusies Het voor de commissie niet zo vleiende rapport had al bij de bond moeten liggen, maar ma nager Abed kreeg kennelijk lucht van de zaak en nodigde via Entrop een aantal spe lers, onder wie Lubbers en El ferink, uit voor een spoedver gadering. „Daarvoor hebben we maar netjes bedankt", zegt Lubbers met een sardonische grijns. „Ik heb niet de illusie dat er nu opeens wél geluis terd zal worden. De kogel eens goed door de Het bedankje van Lubbers en Elferink heeft wel wat losge maakt, zowel bij de bond, die zich voorlopig in een diep stil zwijgen hult, als bij de Oranje- spelers, die dit weekeinde (za terdag) hun seizoen openen met een wedstrijd tegen een team van nota bene Dik Abed. De kritiek van het tweetal wordt wel door de meeste teamgenoten gedeeld, maar men is nog wat onthutst door de rigoureuze protestactie. Lubbers: „Kijk, wij zijn twee jongens die de klappen wel op kunnen en willen vangen. Toen Klaas Vervelde (de top man van de KNCB) hoorde dat wij ons voorlopig niet meer beschikbaar stelden, bel de hij me op: „Je bent nu toch niet helemaal weg?", vroeg-ie geschrokken. Hij gaat nu pro beren de scherven te lijmen en zal over een week of twee wel met een voorstel komen. Ik hoop dat hij met een structure le oplossing komt". EDWIN VENEMA Steven Lubbers FOTOARCHIEF door Frank Werkman SPORTBEURS Wilt u even in de agenda noteren: 19 tot en met 23 mei. Jaarbeurs Utrecht. Op één van die dagen moet u, als het aan de onvolprezen Nederlandse Sport Federatie NSFligt, even naar de Domstad. Daar wordt namelijk een nieuw fenomeen geïntroduceerd, een heuse sportbeurs onder de lokkende titel Sportief '88. Gedurende vijf dagen kunt u zich in de Jaarbeurs laten voorlichten over een scala aan sporten, waarbij voor een ludieke aanpak is gekozen. Pront meldt de NSF in een rondschrijven, dat deze eerste sportbeurs uit de historie in niets lijkt op andere tentoonstellingen, die tot doel hebben een produkt of zelfs een hele branche bij het volk er in te rammen. Geen aaneen gegorde kraampjes, waarin jolige jongens en malle meiden hun waar aanprijzen, maar doorgaans niet veel verder komen dan een vlotte babbel en een stapel folders. Sportief '88 wordt heel anders. De beurs, zo laat de NSF weten, zal bruisen van de sportieve en recreatieve activiteiten en demonstraties. Daartoe is een hele reeks zogenoemde dorpen en pleinen gepland, plekken waar op elk moment van de dag wel ergens wat gebeurt. Het pakket wordt compleet gemaakt met het vertonen van video-films en mode. Bovendien worden op een show-podium bekende topsporters geïnterviewd en treden Nederlandseartiesten op. Reken maar dat de vaderlandse omroepen, met de TROS, A VRO en. Veronica voorop, de manifestatie zullen aangrijpen om de stereotype studio's in Hilversum voor even te ontvluchten. Om vanuit de Jaarbeurs weer de nodige van boert en jolijt overlopende radio- en televisieprogramma 's de ether in te slingeren onder het motto gezelligheid kent geen tijd. Dat wordt dus weer tegen heug en meug genieten geblazen van doorgewinterde doordrammers als Chiel Montagne en consorten voor wie geen berg onbenul onbedwingbaar is met hun programma's als In Schrille Kleuren en dergelijke. Het schijnt er tegenwoordig allemaal bij te horen,maar ik gruw er van. Even terug naar waar het allemaal om te doen is, de sport. Sportief '88 wordt een zo meldt de NSF - happening met maar liefst elf dorpen, waar met decors en dergelijke voor een bonte afwisseling wordt gezorgd. De NSF speelt een centrale rol in de presentatie van informatie en wordt daarbij geassisteerd door NOC en stichting Sportsupport. Dat kan dus niet meer fout i gaan. Zeker niet met de wetenschap dat tijdens de beurs de nationale kampioenschappen wandklimmen en aerobic worden gehouden. Goede redenen om straks tijdens de Pinksterdagen even richting Utrecht te koersen. Per spoor mag ik u raden, want autoracen ontbreekt toch op Sportief '88, waar bewegen het motto is en file-rijden is meer stilstaan dan hollen tenslotte. Sportief '88 wordt voor de eerste keer gehouden en - zo zegt de NSF - voor genoemde data zou zijn gekozen, omdat dit jaar een olympisch etiket draagt en de Pinksterdagen russen de- winter- en zomerspelen liggen. Mooie gedachten en prijzenswaardige ideeën, waaraan de commercie ook zijn steentje zal meemetselen. Maar dat is tegenwoordig al even onvermijdelijk als onoverkomelijk. 'Zelfs de Nederlandse Sport Federatie is daar inmiddels wel achter, getuige ook het van sponsors vergeven maandagse gebeuren in Almere, waar het stupide „Sportstudio" vandaan komt. Met Barend en Van Dorp als de Spaan en Vermeegen in hun NOSense, een variant op het thema Pisa en Verona. Waar Van Dorp uitblinkt met vragen aan Van Basten als „Je bent fantastisch", „Kun jij goed voetballen" en „Tutti saluti". Dit duo moet, het kan niet anders, ooit een Siamese tweeling zijn geweest. Ze zijn immers onafscheidelijk, hoewel ze niet op elkaar lijken. Ook innerlijk niet. Kennelijk hebben de doktoren 'bij de operatieve scheiding van het vergroeiden due de hersens bij Van Dorp weggenomen. Misschien komen ze ook op Sportief '88. Om deel te nemen aan het Nederlands kampioenschap figuurzagen. Over sport en beurs gesproken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 11