Leidse Courant | 1988 | 29 april 1988 | pagina 15

Langs

Omwegen

In Ter Aar was 'f steeds n

dolle boek maar elk feest is

Lbuitengewoon

erhuizing naar nieuwe raadhuis plezierigste moment"

ümllDEN OMGEVING

CcidaeSommtl

.|DDINGIUS VERLAAT GEMEENTESECRETARIE NOORDWIJK:

VRIJDAG 29 APRIL 1988 PAGINA 15

Op mijn omwegen door stad en land
kom ik graag mensen tegen. U kunt
mij .telefonisch pi' schriftelijk vertellen
wie u graag in deze rubriek zou willen

tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071

- 12 22 44 op toestel 10. door Ton Pietcrs

Het buitenbad van zwem
bad 't Watèrbos in Rijns-
burg gaat "zaterdag open.
Van elf tot zes uur kunnen
zwemmers er terecht. De
toegangsprijs1 bedraagt die
dag een rijksdaalder.

Rommelmarkt

De Drum, Fanfare en Majo-
retten Vereniging Tamarco
houdt zondag van tien tot
vier een rommelmarkt aan
de Splinterlaan, 89A in Lei
derdorp. Men kan er ook
terecht voor geraniums en
eenjarige tuinplantjes. Wie
spulletjes kan missen: 071-
411242.

Blues Brothers

De formatie Distance treedt
zondag op in bar dancing
Blues Brothers, Henri Du-
nantplein 11 in Hillegom.
De formatie brengt een
compleet repertoire. Blues
Brothers gaat open om ne
gen uur.

Concert

De pianiste Abby Lumsden
geeft zondagmiddag een
concert in Artopa aan de
Grevelingstraat 50 i.n Lis-
se. Zij speelt een program
ma dat zij op 20 mei ook op
haar eindexamen aan het
conservatorium zal spelen.
Het concert in Artopa be
gint om twaalf uur, de
toegang is gratis.

1 mei (1)

De politieke partijen PvdA,
PPR en PSP houden zon
dagavond in Sjelter in Lei
derdorp een 1 meifeest.
Het programma vermeldt
een eerste optreden van het
vrouwenstraatorkest uit
Beverwijk. PPR/PSP-ge-
meenteraadslid Hein van
de Zande leest een speciaal
voor 1 mei geschreven ver
haal voor van de Leider-
dorpse schrijver Kees Ho-
lierhoek. De avond wordt
besloten met een optreden
van het 1-meicabaret Het
1-meifeest begint om half
negen.

1 mei (2)

De Federatie Bollenstreek
van de Partij van de Ar
beid viert zondag de Dag
van de Arbeid in dorpshuis
De Kuip in Noordwijk.
Aanvang acht uur. Joop
Borgman, eerste kamerlid
voor de PvdA, houdt de
meirede. Zijn toespraak
wordt omlijst door liederen
gezongen door het socialis
tisch koor Het Geweten uit
Rijnsburg. Verder is er een
optreden van De Politiek
Stamtafel waarin recente
politieke gebeurtenissen op
de hak worden genomen.
De avond wordt gesloten
met een bal. Er is muziek
van Far Out uit Voorhout.
Iedere belangstellende is
welkom.

1 mei (3)

De PvdA, afdeling Oegst-
geest, ontvangt zondag de
voorzitter van de tweede
kamer Dick Dolman. Men
komt bijeen in het multi
functioneel gebouw 't
Groot Proffijt aan het
Boerhaaveplein (Koopcen
trum Haaswijk). Het onder
werp van de bijeenkomst is:
Is de belangstelling voor de
politiek tanendeHet pro
gramma start om half vier
met een ontvangst met kof
fie en thee. Om vier uur
geeft Dick Dolman een in~
leiding over genoemd on
derwerp.

Zangdienst

Het Radio Jeugdkoor
„Kerk zonder grenzen"
verleent zondag medewer
king aan een zangdienst in
de Hulp en Heilkerk van
het psychiatrisch centrum
Schakenbosch aan de Veur-
sestraatweg in Leidschen-
dam. Voorganger van de
dienst, die om tien uur be
gint, is dominee A. F. Ver-
heule. Verder verlenen me
dewerking de organisten
André Keessen en Richard
Heidema, Willem Lekker-
kerker, trompet en drum
mer Ewit Kerkman. Na af
loop is er koffie in het
Veurhuis.

Tentoonstelling

Keramische sculpturen van
Moki Last en schilderijen,
werken op papier en gra
fiek van John Lie A Fo zijn
te zien op een tentoonstel
ling in Galerie De Sluis aan
de Sluiskant 24 in Leid-
schendam. De expositie
duurt van 1 mei tot 5 juni.
De tentoonstelling wordt
komende zondag om drie
uur feestelijk geopend door
dr. Paul Niemel met muzi
kale omlijsting van de Suri
naamse zanggroep „Afoe
Sinsi". In de galerie zijn
verder houtsneden te zien
van Olivier Julia en siera
den van Irene Bakker. Ga
lerie De Sluis is op maan
dag en dinsdag na elke dag
open van één tot vijf uur
en bovendien na telefoni
sche afspraak.

personeel van alle scholen
het eenparig vertikte om mee
te, werken met de kinderen.
Hierdoor is een grote taak op
het Oranje Comité gescho-
'ven, een taak die het na de
oprichting in '38 nooit heeft
gedaan. Schande!" Als bui
tenstaander zou je nauwelijks
weten waar het allemaal om
ging, maar de Ter Aarders,
met hun harde koppen, heb
ben de zaak altijd door ge
had. Het werd nogmaals een
zeer geslaagde viering.
Evenals in '73, toen Heyboer
zich terugtrok en Ter Aar
„op schitterende wijze" het
regeringsjubileum van de ko
ningin vierde. 1975: 30 jaar
bevrijding. Bijzonder ge
slaagd. Gondelvaart in het
Aarkanaal, waarbij de bejaar
den met een salonboot het
hele gebeuren van nabij kon
den aanschouwen. Evenwel
ontdekte de voorzitter „een
zekere moeheid in het comi
té", toen hij zeide, dat er
sprake was van „een zekere
matheid in de organisatie".
Zo zijn we inmiddels beland
in het heden van '88, na „een
zeer ontroerend moment
voor het comité", toen een
van z'n leden de ere-medaille
in goud, behorende bij de
Orde van Oranje-Nassau,

mocht ontvangen. Dat was
Mart Heijns, drager van het
V erzetsherdenkingskruis,
„de kurk waarop menigeen
dreef in de donkere jaren 40-
45 en waaruit moed geput
kon worden".

Deze week, op Koninginne
dag '88, gaat Ter Aar er weer
volop tegenaan, met een rijk
gevarieerd programma van
reveille blazen om 6.30 uur,
dauwtrappen, aubade, vallen
de parachutisten, een corso,
veel muziek en 100 jaar
brandweer Ter Aar, met bal
toe. Mogelijk zitten er weer
de nodige voetangels en
klemmen, vlooiepikken en
wespesteken aan vast. Het
hoort erbij, denk ik maar, in
Ter Aar. Men raadplege de
plaatselijke publikaties ero
ver. Het Oranje Comité stelt
zich overigens niet aanspra
kelijk voor welke ricico's dan
ook tijdens de festiviteiten.
Je kunt van alles verwach
ten. In het veen moet je niet
zo nauw kijken. Niettemin
wordt men verzocht te vlag
gen, ook tijdens de volgende
gouden feestelijkheden op 7
en 25 juni. Het comité stelt
zich, niet versagend, krachtig
op. En het welslagen staat bij
voorbaat vast. Te raar alle
maal.

Zwembad

(AT EEN ORANJE COMITÉ IN 50 JAAR ALLEMAAL BEREIKT HEEFT

mi
in

Ol

k<

RDWIJK De heer
Reddingius, chef van
(deling interne zaken
gemeentesecretarie,
an het eind van deze
ld een punt achter
ambtelijke loopbaan,
i 41 jaar heeft hij de
cnschap in verschil-
zall Plaatsen gediend,
vJfan een kwart eeuw
Dat ih huidige functie op
annelloordwijkse gemeen-
at lns. Begin mei wordt
De festig en dit is voor
.(^(aanleiding gebruik te
ingtn van de mogelijk-
aanliom vervroegd uit te
t aanjn.
alle F

voI terugziet op zijn loop-
i voJn Noordwijk, noemt hij
izersvfhuizing van de afdeling
de SÖe zaken naar het riante
besPr in het nieuwe raad-
ir te jpls het meest plezierige
liet j[nt uit zijn carrière. „We
terw* van veel ellende ver-
n Gepgt hij „en dat hebben
oorscP de afdeling met een
eur Jfeestje gevierd",
wegj

uits^gins heeft bijna 25 jaar
t nieuwe raadhuis
wachten. Toen hij om-
mei 1963, bij zijn be-
n jui!ug> door de toenmalige
punt jntesecretaris B. Ike aan
Ideling werd voorgesteld,
j rondkeek in het toch
irmzalige kantoortje, zei
er Ike met een summum
'jptimisme: „Ik kan je ge-
Jtellen, want binnenkort
re°Jn het Dobbelmannduin

it biP16 sPa *n 6rond voor

,uw van een nieuw raad-

djverwachting bleek ijdel

P.F. Reddingius: „Door de nieuwe behuizing van veel ellende verlost".

en zelfs zijn opvolger W. van
Sprang heeft in z'n ambtspe
riode de bouw van het raad
huis niet meer mogen meema
ken. Talloze plannen, kredie
ten, en dergelijke bij de raad-
huisbouw betrokken zaken,
heeft Reddingius in de loop

van de jaren in de gemeente
archieven kunnen bijzetten.
Vele jaren heeft de jubilaris
moeten werken in een scha
mele ruimte, die men nauwe
lijks een kantoor kon noemen.
Daglicht was er bijna niet zijn
staf van zes mannen/vrouwen

zat er knie aan knie. „Ieder
een sjouwde door mijn kamer
heen en dat bevorderde de
rust niet". „De werksfeer
heeft er echter nooit onder ge
leden", meldt de heer Reddin
gius met nadruk.

De wieg van Peter Frederik

FOTO: HENK VAN DEN ENDE

Reddingius stond in Gronin
gen. Daar zag hij op 6 mei 1928
het levenslicht. In zijn geboor
testad bezocht hij de MULO.
In 1946 begon hij als onbezol
digd volontair (zo noemde
men dat in die tijd) op de ge
meentesecretarie van het Gro

ningse Hoogkerk. In 1954
maakte Reddingius zijn eerste
overstap. De gemeente Haren -
het „Wassenaar" van de pro
vincie Groningen - benoemde
hem op de afdeling bevol
kingsboekhouding Na ruim
een jaar volgde een benoeming
op het ministerie van binnen
landse zaken in Den Haag.

In zijn Haagse tijd leerde Red
dingius zijn vrouw kennen en
in 1956 trouwden zij. Mevrouw
Reddingius zegde toen haar
baan als analyste bij TNO op
en volgde daarna een studie
voor logopediste. Dit werk
doet zij nog steeds. Haar prak
tijk oefent zij uit aan de
ZMOK-school te Oegstgeest,
maar ook particulier. Het echt
paar Reddingius heeft een
dochter. Deze studeert rechten
en hoopt in juni van dit jaar af
te studeren.

In 1960 volgde een benoeming
op de gemeentesecretarie in
Emmen. „Zelf kende ik die
Drentse streek, maar voor
mijn vrouw was het een hele
overgang. Haar familie woon
de in het westen en zelf wilde
ik na een paar jaar toch ook
wel naar de Randstad terug".

In de strenge winter 1963 solli
citeerde Reddingius naar twee
plaatsen: Hoorn (NH) en
Noordwijk. Voor beide plaat
sen kreeg hij gelijktijdig een.
oproep. „Maar Noordwijk be
sliste eerder en daar ben ik
nog altijd ontzettend blij mee",
zegt de scheidende chef inter
ne zaken.

Vrije tijd

De heer Reddingius blijft met
zijn gezin in Noordwijk wonen
in de riant gelegen woning bo

ven de winkels aan het Rede
rijkersplein. Met de vrije tijd,
die hij straks krijgt, weet de
heer Reddingius best raad. Al
vele jaren is hij imker en nog
meer dan in het verleden zal
men hem vinden bij z'n bijen
kasten op het landgoed Offem.
Vele jaren maakte hij deel uit
van het bestuur van de Leidse
Vereniging van Bijenhouders
en nog altijd is hij secretaris
\van de commissie, die elk jaar
in juni de milieu-bijenmarkt
aan de Sterrenwachtlaan te
Leiden organiseert. Tevens is
Reddingius secretaris van de
landelijke commissie public re
lations van de Vereniging tot
Bevordering van de Bijenteelt
in Nederland. Een andere
functie is het bestuurslidmaat
schap van het Genootschap
Oud-Noordwijk.

Reeds vele jaren is Reddingius
lid van het Genootschap Ne-
derland-Israël en sedert twee
iaar maakt hij deel uit van het
bestuur van de afdeling Lei
den van het Genootschap. „Ik
voel mij, mede als gevolg van
de oorlogsjaren, emotioneel bij
dit volk betrokken. Bovenaan
de lijst van zijn wensen staat
dan ook een reis naar Israel.
„Om daar zelf eens rond te kij
ken".

Het afscheid van deze hoofd
ambtenaar valt samen met het
25-jarig jubileum in Noord-
wijkse gemeentedienst. Ter ge
legenheid van beide feiten
biedt het gemeentebestuur
hem een receptie aan. Deze
wordt vanmiddag vanaf vier
uur gehouden in de raadszaal
van het nieuwe gemeentehuis.
Tijdens deze bijeenkomst
wordt Reddingius onderschei
den met de eremedaille in
goud.

ekls nagenoeg elke respec-
lele gemeente in ons van
■tsuit Oranje-landje, be-
[ikt ook Ter Aar over een
pnje-vereniging op brede
[is. Officieel is de naam
anje Comité Ter Aar, al 50
i* f lang. Opgericht op 20
k li 1938, nadat ons land tot
getogenheid was geraakt
ar aanleiding van de ge-
5rte van Beatrix Wilhelmi-
atjes'Arm8arch destijds begroet
jgelejt „Wees welkom lief klein
alleptenkindje". Ter Aar
we4d in vaderlandsliefde ook
prei#» °P een eigen gedegen
6 Jnier. Een halve eeuw oe-
ovlnwas aanleiding voor het
mociPige comité-bestuur een
j da^eum^oe^je °Pen te doen
at deFf het reilen en zeilen van
gebrjl d'e bijzonder eigen-
A a(jeid en levendig is. Aan de
;t cold van de notulenboeken
ir.g f11611 tot een prachtige re-
a virfstructie van 50 jaar fees-
i in Ter Aar gekomen. In
verloop van de comité-
jchiedenis zijn de ontboe-
£es%ingen van secretaris Cor-
T~>a rs Heyboer (1955-1973) wel
meest opzienbarend ge-

t"^st. Mede dank zij zijn
k°°Pjts en niemand ontziend

^elhousiasme kun je gniffe-
.u en lachen met zijn schil-
11 Jaaring van veel volksver-
e wo!ak en -leed. Een burge-
Sem%ster zei het al eens: „Uw
Perajslagen zijn als een schilde-
PPnJ>. Daar plukt dan het pro-
immaboekje annex histo-
llde'fo overzicht 1938-1988 nu
eeI?i vruchten van. In elk ge-
en is het duidelijk dat het
j10 petten van Oranjefeesten
*"pe gemeente Ter Aar een
>brei|ie £oel is, maar hoe dan
jnoeT; steeds was het feest
't n|itengewoon geslaagd",
.pecifen we, globaal, eens zien
een en ander in z'n werk
iear gegaan.

dulfetiviteiten opzetten rond
Sem%nementen in ons konink-
en! Huis was vóór '38 in Ter
gemj. geen eenvoudige zaak.
f f?werd een comité ad hoe
iedere viering opgezet
vdAyervoigens weer ontbon-
amst| volkje deed mee of
ïan ^feette zich puur. Er waren
ifi^ers grote verschillen in
't Ifyattingen, niet in 't minst
Jjhet terrein van geloofso-
verektuiging. In Langeraar
=fn<w> ref°rmatie nooit over
D.000cn, en in Ter Aar kon de
ee' jtoor wel inpakken en
vercgwezen. Maar toen Beatrix
Jmaal geboren was ging
e* Kin de zaken met onwenni-
daar^enSgezincjheid stevig aan-
[ken. En jawel, het was di-
;s. del al raak: grote hilariteit
jaar«e vergadering, toen bleek
buite) bakker Vuyk gratis 1000
eninijntebollen wilde bakken
ader r de schoolkinderen,

kur

„waarmee de twee bakkers
in de commissie in grote ver
legenheid werden gebracht".
Van het aanbod werd afge
zien, maar de kinderen kre
gen oranje-toffees (begroot op
f 18). Het werd, evenwel, een
schitterend feest.

Opnieuw Vuyhs bol
len

1938: 40-jarig regeringsjubi
leum van koningin Wilhel-
mina. In Ter Aar wilde een
enkeling een zondigachtige
kermis organiseren, maar de
meeste comité-leden hadden
hiertegen principiële bezwa
ren, ook al riep de katholieke
penningmeester luide: „De
bevolking vraagt om verma
kelijkheden en de Lange-
raarders willen wel eens een
echt feest!". Welnu, de pen-
nmgmeester zat er naast,
„want de kermis werd rich
ting prullebak verwezen".
Maar: „Zonder kermis en
met een erbarmelijke sfeer in
het comité werd het een bui
tengewoon geslaagd feest".
Wederom gooide bakker
Vuyk 1000 krentebollen in de
strijd. Het comité nam ze af
tegen kostprijs en kwam
overeen, dat alle Ter Aarse
bakkers een keer in aanmer
king zouden komen om een
dergelijke leverantie te doen.
Van de jaarlijkse collecte in
die eerste tijd werd meestal
gezegd dat ze „een ramp"
was.

Tijdens de eerste bezettings
maanden in '40 bleek de kas
derhalve totaal leeg. De Duit
sers eisten de naam van het
comité te wijzigen, niks
Oranje meer, en toe te treden
tot de Kulturkammer. De
discussie daarover besloeg
minder dan een minuut en
het Oranje Comité Ter Aar
besloot waardig onder te dui
ken. Twee dagen na de be
vrijding kwam op 7 mei '45
het comité weer boven water
en manmoedig bijeen. Het
werd, volgens goed gebruik,
een chaotische vergadering
omdat er enkele leden ge
royeerd moesten worden
vanwege hun sympathie met
de bezetter. Niettemin ging
Ter Aar rond 1 augustus '45
feestvieren „zoals nog nim
mer tevoren gebeurd was".
Een grote optocht van meer
dan 100 al dan niet gepant
serde voertuigen: „toen het
begin van de stoet reeds aan
Papenveer was, moesten de
laatste nog vertrekken uit
Langeraar". De kinderen
kregen als tractatie melk en
koek, „want juist dit hadden
zij in de oorlogsjaren moeten
ontberen".

Het feestvieren zat er weer
goed in, in Ter Aar. Wilhel-
mina trad in '48 terug en Ju
liana volgde haar moeder op
als koningin. Het Oranje Co
mité kwam opnieuw in het
geweer en mengde zich in de
concurrentiestrijd van de
plaatselijke middenstand. De
Ter Aarse kruideniers von
den het oneerlijk dat slechts
de bakkers, waarvan er twee
lid van het comité waren, in
aanmerking kwamen voor de
leveranties. „Ongevraagd
brachten zij eén offerte uit
voor de levering van snoep
goed". De bakkers werden
zelfs beticht van „het in re
kening brengen tegen woe
kerprijzen". De prijs van de
broodjes zou „aanmerkelijk
goedkoper kunnen zijn". Er
werd gesproken van een
„wraakneming" en een „niet
erg elegante opstelling ten
opzichte van de bakkers".
Maar de film „Plant den Mei
boom" werd vertoond, er was
gymnastiek, een grote Gon
delvaart in het Aarkanaal, en
dus was het feest weer „bui
tengewoon geslaagd".

Geiten zonder gras

1955: 10 jaar bevrijding. Cor-
nelis Heyboer werd de nieu
we secretaris, een lokaal in
stituut. Aanwinst voor het
comité. Op 5 mei, met een
sterke wind en met de comi
té-leden in het zwarte jasje
met streepjespantalon, was
het feest opnieuw bijzonder
geslaagd, al was het alleen
maar om dat ijsje en de ranja;
financieel ging het niet best.
Zeer geslaagd was het ook in
1960: 15 jaar bevrijding.
„Grote onenigheid, omdat de
gemeente er zo weinig voor
over heeft". Secretaris Hey
boer (dat deze man in '73 af
trad was een zwaar verlies
voor het kollektief) signa
leerde een onvolkomenheid:
„Door een inwoner van onze
gemeente is een klacht inge
diend omdat hij, door het tal
rijke publiek, zijn gras ver
trapt zag en hierdoor zijn gei
ten de eerstkomende tijd niet
meer kon voeren. Het comité
geloofde van deze bewering
geen spriet en toog op onder
zoek uit om de berm, waar
het in dit geval om ging, aan
een nader onderzoek te on
derwerpen. De aanklacht
bleek wat overdreven omdat
er nimmer veel gras gestaan
had. Wij hebben de eigenaar
een zak graszaad aangebo
den, gratis beschikbaar ge
steld door onze voorzitter,
maar hij weigerde bot. Later
zijn hem twee balen hooi ge
stuurd en hebben wij hem
niet meer gehoord".

Beeld van de Ter Aarse
Oranjefeesten in 1976.

FOTO: BART SPIJKER

In het Ter Aar van Heyboer
werd op 30 april '62 het zil
veren huwelijksfeest van ko
ningin en prins gevierd. Men
wilde de feestelijkheden „wat
moderner" opzetten, wat
aanleiding gaf tot grote on
enigheid onder de leden. Een
dansavond! Veel comitéleden
vreesden dat hierdoor het co
mité in opspraak zou kunnen
komen. Tenslotte mocht „er
in stijl worden gedanst, waar
bij een nette doch ingetogen
polonaise tot de mogelijkhe
den moest behoren". Het co
mité zou evenwel het feest
onmiddellijk doen beëindi
gen, of ingrijpen, wanneer er
sprake zou zijn van „het ver
werpelijke en verderfelijke
geswing en getwist".

Er werd een herinneringste
gel uitgegeven en voor 't
eerst werd in de „kathedra
le" kerk van Hadrianus,
Langeraar, een gezamenlijke
dienst van alle kerkgenpot-
schappen gehouden. Feest
middag voor de bejaarden,
met Ome Freek en conferen
cier Roos, en het comité trac-
teerde op bruidsuikers. De
bejaarden ontvingen ieder
twee oranje sinaasappels en
keerden ermee tevreden en
gelukkig huiswaarts. Het
feest was uitermate geslaagd

te noemen.

Weer zo'n hoogtepunt in het
bestaan van het Oranje Co
mité: 1965, 20 jaar bevrijding:
reveille blazen, keur van ar
tiesten, klokgelui. Meneer
v.d.Heuvel trad op als onge
loofwaardig goochelaar, maar
dat strookte niet met zijn
waardigheid van koster van
de Ned.Herv.Kerk te Alphen.
Een motorcross ook, met la
ter harde woorden daarover,
omdat de comitévoorzitter,
die ook voorzitter was van de
Ter Aarse IJsclub, deze con
currerende activiteit nooit
had mogen toestaan. Maar
het Oranje Bal werd een „be
levenis van de hoogste
plank''.

Heyboers laatste
klacht

Zo vierde Ter Aar onder
haar Oranje Comité het ene
bijzonder geslaagde feest na 't
andere. Met herinneringsgla
zen en melkbekers voor alle
scholieren bij het huwelijk
van Beatrix en Claus in '66.
Een ferme oprisping van
Heyboer in 1970; 25 jaar be
vrijding: „een grote teleur
stelling heeft het comité te
incasseren gekregen, name
lijk, dat het onderwijzend