Omwegen
flotel Royal is
oyaal geworden
Verlagen snelheid
op Rijksstraatweg
„schijnoplossing"
ïtSport en ontspanning belangrijk
^or geestelijk gehandicapten"
aterschappen zijn discussie over reorganisatie beu
m
DAGi
DEN OMGEVING
CeidócSotwo^L
VRIJDAG 15 APRIL 1988 PAGINA 15.
en-
W METAMORFOSE AAN DE NOORD WUKSE VOORSTRAAT
rs zij
n wi
Leid
auto,
's mi
iwaai
oge
i auti
i hee
den zullen de emoties in
Voorstraat in Noordwijk
len zo hoog zijn opgelo-
als deze week. Woensdag
d een geheel gereno-
rd, uitgebreid en aange-
Hotel Café Restaurant
iyal" door enkele honder-
i feestgangers op een re-
tie met vorstelijke bloem-
iken en heilwensen be
let en gevierd, en nog de-
iflp fde avond laat toen het
•oezemoes amper was ge-
id werden de eigenaars,
jE -jen ma Jan en Ina Alders
rgstefseling opa en oma. Voor
?indfferst 'n ^un 'even- ^un
"i jhter Angela baarde in een
,mjds ziekenhuis voorspoedig
5akel| tweeling: twee dochters,
lheic nu in een couveuse bla-
p wid van gezondheid op hun
i. Derenst gewicht liggen
eliikihten"
J. warring daarom, donder-
e zlcjmorgen. Opa en oma wis-
m vofniet hoe ze precies moes-
B kijken en alle extra feli-
jge. Ities in ontvangst nemen.
3 t was de dag tevoren al zo
rgade|k geweest. En nu werd
isie J een dubbel feest. De fa-
fel g|e Alders was duidelijk uit
3 (je irand. Ma Ina Alders had
dat |et meer, na een eerste be
an de aan Angela „in de
i OBm" (die al mocht „be
ers hf en Pa **an' 'n z n na
ïevere Pa^. w'st °°k n'et meer
r ver)115 van l'nks te onder-
ïldenjeUtem Het was allemaal
iseerd beetje te veel van 't goe-
abstaljEr werd al volop gebiljart
an te|bet bedrijfsdeel „Stalles"
aard finnerend aan het bios-
n. jjpgcdeelte van die rang,
naatri 'n 1979 moest wijken
eht. Ir ruimbemeten, zeg
,gen „royale" appartemen-
ggesti)- De biljartkeus werden
an d(ëekrijt en series gemaakt,
overvwas bet middaguur nog
1 bereikt. Een enkeling zat
'en vilwe inventies op te doen,
iten <jde donkergroene bar met
in p' oude Engelse bovenkast
Wou!Perourï groen. Men dronk
conifen koffie, en er kwamen
aard jongelui binnen die op
ten is'kr,Jkjes gingen zitten en
»urin# Frans op stap een pilsje
Iran (jolden en verder met een
schilriwe blik in de blauwe
rderir ^e m'nuten van een
fisiame dag wegtelden; in
tens, en niet zozeer vro-
rdwijk Binnen, december
in de keuken van hotel-
iurant Royal begaf de
mostaat van de verwar-
g 't in de keuken. Een
vuurhaard, die al
onder controle was,
ar de schade van de smeu-
ie rook was enorm. Pa-
aanvankelijk „We heb
ben erg verdrietige maanden
gekend", vertelde mevrouw,
oma Ina, me donderdagmid
dag. Maar ze lachte alweer.
Ze kwam net uit het zieken
huis, waar het benauwd was,
en ze kreeg het nog benauw
der in de feestelijke entoura
ge van haar „Royal", waar
steeds maar felicitaties bin-
nenkwamen, „vanwege de
heropening/en de geboorte
van de twebling". Zoon Hein
had schenkende dienst, maar
ma schakelde zich ook in, en
liep van zoemende telefoon
naar de tap, en van de tap
naar de telefoon. „Just a mi
nute; I'll give you number
26", zei ze dan, met een lichte
Noordwijkse tongval, en
trachtte een verbinding te
krijgen tussen een binnenko
mend telefoongesprek en een
appartement achter in het
complex. Ze had moeite met
de telefooncentrale ad hoe.
Maar een schitterende zaak is
het geworden, van een nood
een deugd gemaakt: „Royal"
aan de Voorstraat, aan de
buitenkant bepaald door le
venslustige, onder de plan
tenkundige duim gehouden,
linden, met bij de voordeur
bloemperkjes vol nieuwe vio
len. Als je geluk hebt kun je
er voor de deur stoppen; an
ders moet je maar zien waar
je je auto kwijt kunt. Maar
dat gaat over 't algemeen best
hoor. M'n hoofdindruk is
evenwel nog steeds mevrouw
Ina Alders, die zo trots als
een pauw, stralend als een
oma haar métier weer tracht
te op te vatten. De zaken,
evenwel, gingen door. En
dan zie je toch waartoe een
uitgekiend management kan
leiden: een grote eetzaal,
ruim en toch huiselijk aan
doende. Zeker in deze dagen
overstelpt met een bloemen
zee. „Onherkenbaar voor ve
len is „Royal", weet Ina Al
ders. Onder een koninklijke
kroon; „het is een metamor-
- 44 'op' loes^' 10.'iliMir l ull PirliT*
fose geweest".
Opvallend is het „koDer"
waarvan de inrichters vari
het nieuwe „Royal" zich heb
ben bediend. In het algemeen
is het messing, dat tot in alle
vezels gebruikt is. Ik hield
het voor geel koper, Chinees
ook; maar hij is voor z'n
roodkopere..." kun je niet
meer zeggen. Niettemin
maakt de hele vernieuwde
zaak een welgedane indruk.
Ze is nu inmiddels aan derde
generatie Alders toe. Messing
siert het geheel op, tot in alle
uithoeken en zware asbak
ken bij de bar, en boven, als
vlakverdeling, in de pla
fonds. Van glimmend koper
is ook die oude, heuse gene-
verpomp, die nu niet meer
jonge klare schenkt want
wie lust er in hemelsnaam
een lauwe borrel? Maar in
eerste opzet lijkt het me, als
volstrekte zondaar, een in
tense voldoening en een ge
not om dat apparaat te mo
gen bedienen. Daar zal, te zij-
nertijd, „ooit nog eens een
ander destillaat uit getapt
Architect Leen Korbee heropende Hotel Royal onder toeziend
worden, of misschien wel een
rode wijn", verwacht zoon
Hein Alders, die, afgekoeld,
met z'n zus Celine de zaak
onder controle houdt en af
en toe bereid is om op die
wonderschone, eerbiedwaar
dige vleugel te spelen. Een
vleugel van 109 jaar oud, van
het merk Steinweg een
gedegen voorloper van de
Steinway's. Franz Liszt had
er nog z'n duivelse toonlad
ders op kunnen spelen. In
wezen is het een pianoforte.
cerise
Nieuwe oma Alders, op en
neer rennend „alles is an
ders, ik ben helemaal
vreemd in eigen huis
„Laat Hein maar schuiven.
Die speelt van alles. Hij
speelt prachtig". Hein zelf
zei: „Wat er in m'n hoofd
komt, klassiek of wat anders.
Ik speel niet „van muziek",
en zelden op verzoek". „Des
noods speelt Hein op z'n
poot", aldus z'n moeder, aan
vullend en opgelucht na zo
veel spanningen. En ze heeft
er een goed hoofd in.
De hotelkamers, een sieraad
van het Noordwijkse hotel
wezen: acht in getal, en tien,
met die donkergroene kroon
lijst achterliggende apparte
menten alles in totaal 70
bedden dekkend voeren
intern, uiterst luxueus en
comfortabel, inwendig de tint
cerise als hoofdtoon, ook al
vanwege de handdoeken (ge
red van de rookramp) in die
kleur. „Royal" is royaal ge-
wordert, van voren tot achte
ren, onder een koninklijke
kroon, die het huismerk is.
Ook nieuw met de open
haard in de nieuwe lounge.
De Alders zijn immiddels,
met hun familiebedrijf, toe
aan de derde generatie. Pa en
ma Alders, sinds twee dagen
opa en oma, hebben vijf kin
deren, vanwie Hein en doch
ter Celine zich hebben toege
wijd aan „Royal". „Onder de
kroon", zei moeder Ina, „on
der de kroon hebben we een
metamorfose gekend, ko
ninklijk onherkenbaar..."
VERKEERSPOLITIE WASSENAAR:
WASSENAAR Je rijdt
er als vanzelf wat oplet
tender. De meeste mede
weggebruikers doen dat
ook en daardoor lijkt het
wel of een film in slow
motion wordt afgespeeld.
De Rijksstraatweg, het
verkeersriool van Wasse
naar, waar 55.000 tot
60.000 voertuigen per et
maal langs jakkeren, lijkt
soms op geen stukken na
de levensgevaarlijke do-
deweg waar die voor door
moet gaan.
„Inderdaad, de snelheid is er
goed uit. Dat komt absoluut
door het ongeluk. Maar ja,
hoe lang blijf die schrik bij
de mensen duren?". Hoofd
agent L. van Dam van de
Wassenaarse politie staat met
zijn rode Golf bij heetome-
terpaal 23,9 (tussen Den Deyl
en de Van der Oudermeulen-
laan) in de richting van Den
Haag. De politiewagen is vol
gestouwd met radar-appara-
tuur van de firma Gatsoni-
des. De camera staat afge
steld op een maximum snel
heid die beduidend hoger is
dan de toegestane 70 kilome
ter per uur. Voor vrachtwa
gens geldt een wat lagere
drempel, voordat de radar
opdracht geeft aan de came
ra om de overtreder op het
celluloid vast te leggen.
„Zet er maar niet bij hoeveel
dat precies is", zegt hoofd
agent Van Dam. Er is niets
mis met de camera. Hij gaat
gewoon erg weinig af. „Toen
ik vlak na het ongeluk weer
ging „radaren" was het een
openbaring. Vrijwel iedereen
hield zich keurig aan de
snelheid. En dat is tot op he
den. nog steeds zo. De schrik
zit er knap in. Veel mensen
denken dat de nieuwe limiet
van 50 kilometer per uur al
geldt en daarom menen zij
dat ze tot 70 kilometer kun
nen gaan. Maar dat gaat pas
in op 1 mei, want de ambte
lijke molens draaien nu een
maal langzaam. Er is boven
dien nog overleg over de
vraag of ook op het Haagse
deel van de weg die lagere li
miet moet worden inge
steld".
„Zoals het nu is, is het alle
maal wel erg verwarrend.
Als je van de snelweg af
komt, geldt 50 km tot aan
Den Deyl, dan mag je plotse
ling 70 rijden. Als de nieuwe
maatregel van kracht wordt,
geldt vanaf de Van der Ou-
demeulenlaan dan weer 50
kilometer. Als je de snelheid
in Den Haag niet aanpast,
zou je voorbij het viaduct in
eens weer 70 mogen tot aan
de Benoordenhoutseweg. Erg
verwarrend. Maar ja, of deze
weg met een lagere snelheid
er ook echt veiliger op
wordt, betwijfel ik. Ik vind
het een schijnoplossing. Als
je bij 50 km per uur een bot
sing krijgt ben je misschien
niet dood, maar toch wel
zwaar gewond".
Doorgetrokken streep
„Als een vrachtwagen een
andere inhaalt, dan is de
ruimte wel erg krap. Het ge
beurt vaak genoeg, dat hij
dan over de doorgetrokken
streep rijdt. Een tegemoet
komende automobilist hoeft
daar maar van te schrikken
en hij verliest de macht over
het stuur. Zo gebeuren heel
wat ongelukken. Verlagen
van de snelheid heeft daar
niet zo veel mee te maken".
De Gatso-camera maakt bij
tijd en wijle een zoemend ge
luid. De snelste coureur
klokt af op 128 kilometer per
uur. Een VW-Golf van een
beveiligingsdienst lijkt nog
harder aan te komen rijden,
maar hij ziet de politiewagen
op tijd en mindert snelheid.
Desondanks passeert hij
ruimschoots te hard het con
trolepunt. De radar regis
treert niet. Een meting is pas
geldig als acht keer achter
elkaar continu dezelfde snel
heid wordt geconstateerd.
Dat gebeurt uiteraard in een
fractie van een seconde.
Maar een auto die in die kor
te tijdspanne beduidend van
snelheid verandert en dat
kan dus ook accelereren zijn
gaat vrijuit.
„Ach, feitelijk is het hele
maal niet erg dat ze ons al
van verre zien staan. Het
doel is namelijk niet om zo
veel mogelijk overtreders te
registeren, maar om de snel
heid omlaag te krijgen. We
gaan zelfs binnenkort borden
plaatsen met „Let op: radar
snelheidscontrole".
LUUD VAN DER HAM
B '58 VIERT 30-JARIG BESTAAN
plaat; EN
„Geestelijk
hdicapten moeten net
iéLp$deren,df ka,ns k,rii-
intrek111 m clubverband te
d ondpn of iets aan een
tekeay te doen", vertelt J.
a eei^tro, al jaren vrijwil-
edewerker van Club
Leiden. Deze stich-
voor sport en vrije
westeding voor geeste-
ost zjehandicapten bestaat
jaar en viert dit
vandaag tot en met
^nde week zaterdag
allerlei activiteiten.
'58 telt inmiddels
isil40 leden van alle
len. Een probleem
het vinden van vol-
vrijwilligers om
>g steeds groeiende
activiteiten te bege-
>orde r
enlan
voor
fonei
ringe
linder
de enorme groei van
lental is ook het aantal
liten toegenomen", ver
telt hoofdleidster C. Kante
been, een dochter van de op
richter van de club W. Tirolf.
„Toen mijn vader in 1958
startte met het organiseren
van activiteiten voor geestelijk
gehandicapten, bestond de
elyb uit zes jongens".
Haar vader was maatschappe
lijk werker en had daardoor
veel contact met gezinnen met
geestelijk gehandicapte kinde
ren. Tot groot ongenoegen van
Tirolf konden die kinderen al
leen maar een beetje thuis zit
ten. Henwerd geen enkel
amusement geboden. Boven
dien waren er toen nog geen
voorzieningen voor geestelijk
gehandicapten zoals dagver
blijven of een sociale werk
plaatsen.
Verhuizingen
„Mijn vader begon met het
brengen van thuiswerk, zodat
ze in ieder geval iets om han
den hadden. Later startte hij
met zes jongens een clubje dat
in de Voorthuyzenschool in de
Marnixstraat een soort soos be
gon. De groep werd echter
steeds groter en men verhuis
de na enige tijd naar de Jan
Vossertsteeg. De club begon
toen enige vorm en bekend
heid te krijgen", aldus Kante
been.
Het bleef niet bij die twee ver
huizingen. Van de Jan Vossen-
steeg verhuisde Club '58 naar
't Breehuys, naar de kantine
van de sociale werkplaats in
de Vestestraat, de Morspoort-
kazerne, de Barbaraschool aan
het Levendaal en nu is de club
gehuisvest in een pand aan de
Langegracht. „Die verhuizin
gen hebben veel geld gekost,
want elke keer moest er wel
iets worden opgeknapt", aldus
Kwestro die opmerkt dat de
stichting dankzij een gemeen
telijke subsidie van 10.000 gul
den per jaar en bijdragen van
fondsen zich goed kan redden.
Een paar weken geleden
bracht bovendien een presta
tie-sponsorloop 15.000 gulden
in het laatje. Kwestro: „Maar
men moet zich niét verkijken
op dit bedrag. We zijn er na
tuurlijk heel blij mee maar het
is snel op, zeker als je bedenkt
dat alleen de wekelijkse uren
in het zwembad per jaar zo'n
8000 gulden kosten".
Training
Deze zwemactiviteiten zijn er
voor verschillende groepen.
Sommige geestelijk gehandi
capten leren- zwemmen voor
een diploma. Anderen zwem
men recreatief, maar er is ook
reddend zwemmen. Naast het
zwemmen is er bij Club '58 op
dinsdagavonden ook voetbal
training en oefent op woens
dag de muziekvereniging voor
verstandelijk gehandicapten
De Sleutels. Donderdagavond
is er een hobby-soos waar al
lerlei spelletjes worden ge
daan. Op zaterdag zijn er wan
deltochten en voetbalwedstrij
den.
„We hebben goede contacten
met andere sportclubs in en
rond Leiden waardoor het spe
len van wedstrijden mogelijk
is. Zo is er ook waterpolo en
kort geleden zijn we een judo-
groep gestart. Ook is er sinds
kort één keer in de maand een
instuif", vertelt Kantebeen.
C. Kantebeen en J. Kwestro zijn twee van de veertig vrijwilligers die Club '58 dragen.
FOTO: WIM VAN NOORT
Om deze activiteiten, die alle
maal in de avonduren plaats
vinden, goed te begeleiden zijn
veel vrijwilligers nodig. Zo'n
veertig vrijwilligers zijn aan
gesloten bij club '58. „Dat zijn
er eigenlijk nog te weining
omdat we steeds meer activi
teiten willen organiseren. Zo
zouden we graag een dansclub
opstarten. Maar bij gebrek aan
begeleiders kan dit eenvoudig
weg niet", aldus Kwestro.
Kantebeen merkt echter op
dat het werk veel voldoening
geeft. ,,Je krijgt er zoveel voor
terug. Bijvoorbeeld het ver
trouwen dat die mensen in je
hebben. Na verloop van tijd
kruipen ze echt uit hun
schulp. Als je merkt dat som
mige geestelijk gehandicapten
in het begin alleen maar stil in
een hoekje zitten en later heel
enthousiast met iedereen pra
ten en leukè dingen doen, dan
geeft je dat voldoening".
In de week van 15 tot en met
23 april vieren alle leden het
dertigjarig bestaan van de club
met activiteiten als een voet
baltoernooi in de Vijf Meihal
en een zwemfeest in het Vijf
Meibad. Tijdens de koopavond
van 21 april zullen enkele le
den verkleed in de Haarlem
merstraat te vinden zijn voor
een vossejacht. De feestweek
eindigt op zaterdag 23 april
met een sport- en speldag in
het complex van Swetterhage
in Zoeterwoude. De dag wordt
dan besloten met een geza
menlijke maaltijd en een disco.
JULIA VAN BOHEMEN
A AG/ REGIO De waterschappen
iland hebben schoon genoeg van de
iies over de reorganisatie. Dat bleek
n tijdens de vergadering van de pro-
Ie commissie voor waterhuishouding
fterschappen, waar de nota van het
ciaal bestuur over de reorganisatie
!t waterschapsbestel aan bod kwam.
nu maar een uit zijn met dat ge-
over de concentratie van de wa-
ippen. Sinds 1984 wordt daar over
'praat en dat veroorzaakt veel onrust,
'me ook bij het personeel", aldus ver-
ie dijkgraaf C. van der Sluis van wa-
'P de Ommedijck (Zoeterwoude en
Tieer) de gevoelens van veel aanwezi-
anwege de overweldigende belang-
van vertegenwoordigers van de wa-
'annpn wprd de Statenzaal van het
Provinciehuis gisteren gebruikt voor de
commissievergadering.
„Wij zijn geen voorstander van een reorga
nisatie, omdat we bij de Ommedijck, een re
latief klein waterschap, in de huidige situa
tie vrijwel dagelijks snel kunnen inspelen
op waterstaatkundige zaken. Als het dan
echter toch door moet gaan willen wij wel
de verzekering dat we de komende 20 tot 25
jaar geen discussies meer krijgen over de or
ganisatie, ook niet als de nieuwe Water
schapswet over enkele jaren van kracht
wordt", aldus Van der Sluis. Ook dijkgraaf
A. Jacobs van Noordwoude (Hazerswoude,
Zoetermeer) sprak zich in krachtige be
woordingen tegen gang van zaken uit. „Een
rommelige handelwijze van de provincie,
argumenten die niet overtuigend zijn. Beter
is hpt de nieuwe WaterschaDSwet af te
wachten", zo stelde hij. De heer D. Buiten
huis van de Hollandse Maatschappij voor
Landbouw sprak zich uit namens de agra
riërs. „De waterschappen functioneren nu
goed. Ik heb het idee dat het slechte water
staatkundige onderhoud van Zuidgeest op
de schouders van Noordwoude en Omme
dijck wordt gelegd. De provincie legt een
reorganisatie dwingend op, naar ons wordt
niet geluisterd. De actiebereidheid neemt
daardoor toe", aldus Buitenhuis.
Bij de reorganisatie die de provincie voor
ogen staat worden Zuidgeest, Ommedijck en
Noordwoude samengevoegd tot één water
schap, terwijl Middengeest naar waterschap
de Oude Veenen (Leiderdorp, Alkemade)
gaat. Dijkgraaf E. baron van Tuyll van Se-
rooskerken van het Hoogheemraadschap
van Riinland kwam cisteren nog-met een
alternatief: de samenvoeging van Zuidgeest
(Wassenaar) en Middengeest (Bollenstreek).
De vertegenwoordigers van die polderafde
lingen vonden dat een redelijke suggestie,
hoewel de voorkeur werd gegeven aan
handhaving van de bestaande situatie.
Dijkgraaf J. uit den Boogaard van de Oude
Veenen toonde zich als éen van de weinigen
een voorstander van de fusie. „De situatie
bij ons is goed, het achterstallig onderhoud
is weggewerkt. Middengeest is welkom bij
ons. Het zal bij het bestuur worden betrok
ken, er vallen geen ontslagen en er is geen
sprake van stijging van de tarieven".
Ook wethouder E. Jenné van Zoetermeer,
dat momenteel met vijf waterschappen te
maken heeft toonde zich een voorstander.
„De samenvoeging van de Ommedijck en
Noordwoude zou de situatie bij ons in de ge
meente aanzienlijk vergemakkelijken. Bij
de bevolking bestaat veel onduidelijkheid
over al die verschillende waterschapslasten.
En soms zijn er wel vier vergunningen no
dig om één brug te bouwen", aldus Jenné.
Op aandrang van de leden van de commis
sie besloot gedeputeerde mevrouw I. Gün-
ther gisteren de behandeling van de nota te
verplaatsen naar de vergadering van 23
juni. „Ik blijf overigens achter het'voorstel
staan zoals dat er nu uitziet. Ook vind ik dat
er snel duidelijkheid moet komen. In die
twee maanden tijd die we nu hebben tot de
volgende vergadering zullen we de nota na
der onderbouwen. Ook is er dan gelegen
heid om de reacties'van vandaag te verwer
ken". aldus de eedeDuteerde.
Psychiatrisch
oordeel arbeids
ongeschiktheid
aan tand gevoeld
LEIDEN „De betrouwbaar
heid van het psychiatrisch
oordeel over eventuele ar
beidsongeschiktheid is verre
van optimaal. Dit zou verbe
terd kunnen worden door het
inschakelen van meer dan één
psychiater bij de beoordeling.
Ook moet de diagnostiek van
de beperkingen ten aanzien
van het werk verbeterd
worden. De keurende psychia
ter zou beter op de hoogte
moeten zijn van de sociale
wetgeving en zijn taak hier
bij".
Dit concludeert M. Kabela in
het proefschrift „Psychiatrisch
oordeel beoordeeld: de psychi
atrische beooordeling van ar
beidsongeschiktheid". Kabela
promoveerde gisteren op dit
proefschrift tot doctor in de
geneeskunde aan de Medische
Faculteit Leiden.
Volgens Kabela zou het psy
chiatrisch rapport moeten vol
doen aan vier criteria, te we
ten: voldoende toegankelijk
heid (leesbaar en begrijpelijk
voor leken), verifieerbaarheid,
onderlinge vergelijkbaarheid
en deskundigheid. Kabela on
derzocht de overeenstemming
tussen psychiaters over de be
oordeling van arbeidsonge
schiktheid en de argumenten
die zij bij het bepalen daarvan
gebruiken. Een groot pro
bleem bij het vaststellen van
een psychiatrische stoornis is
volgens Kabela dat ziekte,
ziektegevoel en ziektegedrag
moeilijker van elkaar te on
derscheiden zijn dan in de an
dere medisch disciplines.
Uit het ohderzoek van Kabela
onder 32 psychiaters en tien
psychiatrische rapporten bleek
dat zij dezelfde argumenten
hadden bij de beoordeling van
arbeidsongeschiktheid maar
dat ze de argumenten verschil
lend waardeerden. „Het ver
schil in de beoordeling van de
arbeidsongeschiktheid door de
psychiaters blijkt niet een ge
volg van het al dan niet daar
bij betrekken van bepaald fei
tenmateriaal maar op interpre
tatie-varianten ervan", aldus
VnKoU
