Saint Sulpice is zijn sprookjesmil liever kwijt dan rijk PC Schoolraad accepteert beperking vrijheid van onderwijs 11 Ik leen bij de GKB. Wordt Hein Fentener van Vlissingen weer een vermogend heer? Het lijkt er niet op. De straatarme telg uit een van de rijkste families van Nederland en sinds drie jaar het bekendste stadstype van Maastricht, heeft na een rechterlij ke beslissing zijn villa in Zwitserland weer terug. Maar het ding is inmiddels een bouwval geworden. En de Zwit sers zitten bepaald niet op zijn terug keer te wachten. BINNENLAND DEN HAAG De wet gelijke behandeling maakt volgens de Neder lands Protestants Christe lijke Schoolraad (NCPS) een juiste afweging tussen de grondrechten van gelij ke behandeling en vrij heid van godsdienst en vereniging. Dit is de eer ste reactie van de raad op het door de regering bij de Tweede Kamer inge diende voorstel voor de wet, die discriminatie naar ras, godsdienst en le vensovertuiging, sekse en seksuele geaardheid moet voorkomen. De NCPS accepteert dat in het regeringsvoorstel de vrijheid van onderwijs in zekere zin beperkt wordt. De schoolraad vindt dat aanvaardbaar omdat zij veel waarde toekent aan het eigene van ieders persoon. cetdócsoiwont vrijdag i april 1j88 pagina SAINT SULPICE „Hoe zeer ik 't hem ook zou gunnen, maar Hein wordt nooit meer miljonair", zegt Mr. H. v.d. Bruggen uit Roermond. „Hij heeft wat te enthousiast gerea geerd". Advocaat V.d. Bruggen is de raadsman van Heintje Fentener van Vlissingen, die onlangs in verschillende kranten luidkeels verkondigde dat hij weer boven Jan was. „De Zwitserse rechter heeft me in het gelijk ge steld. Een deel van mijn vroegere rijkdom krijg ik zeker terug". Maar „gekke Heintje" of „Fen Fen", zoals de Zwitsers hem noemen, heeft in zijn bonte verleden wel vaker wat geroe pen. De man die nu als een wat potsierlijke paradijsvogel door Maastricht paradeert met een aow van 600 per maand, wordt dan ook door menigeen beschouwd als een Don Qui- chotte, die je niet serieus moet nemen. Vrienden sluiten hem in hun hart als een charmant levenskunstenaar, vijanden noemen hem smalend een charlatan, die leeft van het 'geld van anderen en een lStroom van schulden achter zich laat. Krot ..Misschien zegt V.d. Brug gen voorzichtig krijgt Fen tener het iets beter dan hij hgt nu heeft. In feite is hij weer eigenaar van zijn villa aan het Meer van Genève. Maar veel geld valt er echt niet te ver wachten. Hij moet de vorige eigenaar geld terugbetalen. Verder heeft het huis twintig jaar lang leeg gestaan. Het is een krot". Volgens de Zwitsers zijn alle waterleidingen gesprongen en is minstens 300.000 gulden no dig om alles te laten repare ren. Fentener heeft ook nog andere verplichtingen en bo vendien gaan zijn tegenstan ders afkomstig uit Genève in hoger beroep tegen de uitspraak van de rechtbank. ..Rooie Hein" Fentener van Vlissingen behoort tot de arme tak van de familie, die gere kend wordt tot de vijf rijkste van Nederland en die onder mer eigenaar is van de Steen kolen Handelsvereniging SHV. Geschat vermogen 1978: meer dan een half miljard. De directe familie van de nu 67- jarige Hein moet het met min der doen. Zij bezit de Vlisco- textielfabrieken in Helmond. Vlisco gaat in de jaren '70 over in Gamma Holdings. Het ge schatte aandelenkapitaal van de familie Fentener bedraagt dan ongeveer tien miljoen gul den. In de jaren vijftig, toen er nog 3000 mensen werkten, werden de fabrieken geleid door Piet en Jan Fentener, ooms van Hein. In 1958 duikt Hein Tentener van Vlissingen in Helmond op. Hij heeft jaren in Amerika ge woond. Werkte daar als bor denwasser en paardeknecht. Heeft een Amerikaans pas poort omdat hij in het Ameri kaanse leger heeft gediend. Hein vraagt zijn ooms om een baan en wordt benoemd tot di recteur van de marketing-af- deling. Legerpetje In 1959 is zijn carrière al ten einde. De ooms pikken het niet dat Hein Fentener plan nen maakt om de arbeiders meer inspraak te geven. Nog bozer worden ze als hij op een aandeelhoudersvergadering zijn Amerikaanse legerpetje draagt. „Hij is getikt", vindqp Apothekers bezorgen ziekenfondsen strop DEN HAAG De gezamenlijke ziekenfondsen zullen dit jaar naar schatting 25 miljoen meer moeten uitbetalen aan apothe- kerskosten. Dit is het gevolg van het nieuwe honoreringssys teem voor apothekers dat op 1 januari is ingegaan. De particulie re ziektekostenverzekeraars zullen echter juist minder geld kwijt zijn aan medicijnvergoedingen: in totaal circa 100 mil joen. Het nieuwe systeem voor de honorering van apothekers houdt in dat een apotheker geen vaste jaarvergoeding meer krijgt van twaalf gulden voor elke ziekenfondsverzekerde die bij hem ingeschreven staat. Een ziekenfonds moet een apothe ker nu bijna elf gulden per afgeleverd medicijn betalen. Met een verzekerde die jaarlijks veel medicijnen gebruikt is een apothe ker dus beter uit dan voorheen. Dit betekent voor het zieken fonds echter een strop. Voor particulieren zijn door het nieuwe systeem de dure medicijnen goedkoper geworden. (ADVERTENTIE) SCHOUWBURG "KUNSTMIN", GOUDA Circa 30-40 geselecteerde exposanten Verkoop met VNA-Garantie Certificaat Café-restaurant en parkeergelegenheid aanwezig. Zaterdag 2 april t/m maandag 4 april 1988. Dagelijks van 11-18 uur. Verenigde Nederlandse Antiquairs: 085 648181. Ik leen met een zeer lage rente zelfs. Hoe dat kan.' Heel eenvoudig. De Gemeentelijke Kredietbank is namelijk een bank zonder winstoogmerk. Vandaar. Bovendien ben ik er prima geholpen met een uitstekend advies. Hebt u ook geld nodig! Dat is zo geregeld: als 't moet, kan het f lK morgen ai. Belt u maar, ga zelf langs of schrijf even. ^->1D Gemeentelijke Kredietbank DENHAAG WESTEINDE40 TEL 070 047373 GEOPENO ALLEWERKOAGEN045 16OOUUfl DINSDAG EN DONDERDAGAVOND 19 00 2100 UUR DELFT MARTINUS NIJHOFFl AAN 2 (WINKELCENTRUM IN DE HOVEN) TEL 015 610552 GEOPENO ALLE WERKDAGEN 9 00 13 00 UUR VRUDAGTOI1500UUR ZOETERMEER T TREFPUNT DORPSSTRAAT 135 GEOPENO VRIJDAGAVOND 19 00 2100 UUR GOUDA KATTENSINGEL 42 TEL 01020 26070 GEOPENO DINSDAG 9 00 1% 00 UUR EN DONDERDAG 12 30 17 00 UUR EN19 00 2100UUR „Het voorstel van de regering kan in dit opzicht een rugge steun zijn voor het personeel van een school dat in conflict komt met het bevoegd gezag", aldus prof.mr A. Koekkoek, de voorzitter van de commissie wetgeving gelijke behandeling van de NPCS. „De commissies van beroep, die belast zijn met de geschillen tussen leerkrach ten en bestuur, worden nu ook belast met de toepassing van de wet gelijke behandeling". Kritiek heeft de schoolraad op het feit dat het bijzonder on derwijs geen onderscheid meer mag maken naar godsdienst of levenshouding. „Als dat bete kent dat de school in haar aan namebeleid niet meer mag uit gaan van de grondslag of le vensbeschouwing wijzen wij dat af", zei Koekkoek. „Het moet voor een school mogelijk blijven bij de aanstelling aan een leraar te vragen of hij meelevend kerklid is. Ook mag een school eisen stellen ten aanzien van de godsdienst van de concierge. Dat wordt gewaarborgd door artikel 23 van de grondwet dat de vrij heid van godsdienst regelt. Onduidelijk is het wetsvoorstel volgens de NPCS op het punt van de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer. De schoolraad vindt dat deze vol strekte bescherming verdient op het punt van de intieme le venssfeer. „De regering en het bestuur van een school hebben zich volstrekt niet te bemoeien met het onderscheid tussen homoseksuele gerichtheid en handelen", zei Koekkoek. „De school mag wel beperkingen stellen aan het openbaar uit dragen van deze geaardheid voor de klas of door samen te wonen". De NPCS vindt dat in de praktijk de identiteit van de instelling en de persoonlijke levenssfeer van de leraar te gen elkaar moeten worden af gewogen. Als grondslag en doel van een school duidelij ker geformuleerd zijn in de statuten, mag hiermee in een botsing van belangen meer re kening gehouden worden. De schoolraad zou er dan ook voorstander van zijn als de wetstekst zou worden veran derd in het „zoveel mogelijk" eerbiedigen van de persoonlij ke levenssfeer. De Nederlandse Katholieke Schoolraad (NKSR) ziet mo menteel geen aanleiding om haar oordeel over de wet gelij ke behandeling te herzien. „Er vindt geen hernieuwde discus sie plaats in de NKSR omd* er geen enkele reden is om orf)El eerder ingenomen standpurw0r£ te herzien. Het heeft mij g%un noegen gedaan dat de kritiel van de Raad van State op d^0^ zelfde lijn zit". De schoolraaft^3® pleitte er in juli voor uitzond4edi ringen op wet gelijke behandegom lingen toe te staan ten aanziehrip van „eisen die gelet op de be£Le^ tekenis van de grondslag er™ doelstelling van een instellin|[er aan een werkverhouding kunPe* nen worden gesteld". we DE AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB Het zeilschip De Vrijheid stevig aan zijn kooi vastgebonden. Dat is dat", zegt Kapitein Rob tevreden. In de kast vindt hij nog een keurige uniform en die trekt hij aan.. Maar nu moet hij nog een snorretje hebben! De haarborstel van de kapitein en een lijmpot brengen uitkomst. Na wat knippen en plakken bekijkt hij zich tevreden in de spiegel. Hij lijkt werkelijk op de kapitein van het roversschip. Net een film ster! Maar nu verder! Hij stapt voorzichtig de hut uit.... niemand te zien.... en wandelt kalmoe marconistenkamer binnen. )- ZWITSERS KNIJPEN HUN TENEN BIJ ELKAAR VOOR MOGELIJKE TERUGKEER VAN „FEN FEN" man ook die in Helmond aan de armen briefjes van duizend uitdeelt „zolang de voorraad strekt". Maar geen journalist die erbij vermeldt hoe groot die voorraad op dat moment is.... Rooie Hein mag honderduit vertellen. Nagetrokken worden zijn smakelijke vertel sels zelden of nooit. Waarom je eigen sprookje afbreken? Het verhaal van de excentrieke miljonair die zich nergens iets van aantrekt en zijn geld weg geeft aan de armen, daar lust het lezerspubliek wel pap van. Limousine Donderdag 10 maart 1988. Als de edelman-bedelman het goe de nieuws uit Zwitserland hoort, denkt hij al voorzichtig aan een schitterende limousine met eigen chauffeur. Maar in Lausanne wordt die droom weggehoond. „Fentener van Vlissingen weer miljonair? Geen sprake van!", zegt Victor Singal, journalist van „Le Ma- tin", die zich in de zaak heeft verdiept. „Het enige dat klopt is dat de rechter het koopcon tract voor het huis in Saint Sulpice ongeldig heeft ver klaard. Fentener is weer eige naar van de villa. Maar dan moet hij accountant Ruegg op z'n minst 600.000 gulden te rugbetalen". M§ar Hein blijft onverbeter lijk. „Lariekoek!" roept hij als we hem confronteren met de zienswijze van zijn advocaat in Roermond en de reactie uit Zwitserland. „Ik heb het huis terug en de rest van het geld komt ook, let maar op. En als het geld niet komt, is het ook goed. Ik zit er niet mee". Een uitnodiging om met ons mee te gaan naar Saint Sulpi ce, wimpelt hij voorzichtig af. „Ik kan nu niet, maar ik ga nog vóór Pasen met mijn ad vocaat naar Zwitsrland. De man zit nu nog in Hong Kong". Mr. Hein v.d. Bruggen zit die week overigens keurig achter zijn bureau in Roer mond en reageert verbaasd: „Een reisje naar Zwitserland? Dat lijkt me wel leuk, maar ik weet echt van niets" Charlatan Dan maar alleen naar Saint Sulpice. Een plaatsje dat uit 28) Met een ruk trekt Rob de deur van de hut open en stapt naar binnen. De kapitein wordt bleek van schrik als hij zijn te genstander daar ineens voor zich ziet en staat met knikkende knieën op (en dat komt heus niet alleen van de jenever....!). „Jij hier", gromt hij nog tussen zijn tanden. Maar dat is dan ook voorlopig het laatste wat hij zegt. want Rob stort zich op zijn vij and, die te beduusd is om nog iets te doen. Een prop in zijn ny.nd belet hem om hulp tt. roepen en met een lijntje worgt hij Boven: De omstreden villa aan het Meer van Genève, die al ruim twintig jaar leeg staat. Van buiten nog redelijk, van binnen een bouwval. (ADVERTENTIE) Ik leen met lage rente. ze Als Hein weigert de direc teurskamer te verlaten wordt hij door de politie van het fa brieksterrein gezet. Vanaf die tijd is Hein Fente ner van Vlissingen voortdu rend in het nieuws. Hij zou zijn aandelen in de Vlisco-fa- brieken voor acht miljoen gul den hebben verkocht en in alle Nederlandse kranten duikt het verhaal op dat hij sinds zijn ontslag multi-miljo- nair is. Hein preekt het niet tegen. Als hij in de jaren '70 beweert dat hij nooit miljonair is geweest, wordt hij niet ge loofd. Nu relativeert hij dat filoso fisch. „Ach", zegt hij, „een miljonair spreekt tot de ver beelding, een arme drommel niet. Journalisten hebben me nooit goed geciteerd. Ze heb ben geschreven wat ze wilden zien, de waarheid telde niet. Ik ben nooit zo rijk geweest. Ik had wat onroerend goed. Ik heb het kunnen redden door vaste goederen te belenen. Bo vendien was mijn moeder nog al kapitaalkrachtig. Ze heeft me links en rechts geholpen". Hein komt in Nederland al snel in de problemen. Drie vrouwen, tien kinderen. Elke maand moet hij per kind 1000,- alimentatie betalen. Hein: „De rechter ging er van uit dat ik Zwitserland wel wat verstopt zou hebben. Hoe durft de man!" Te sjiek „Brieven, telefoontjes, proces sen. Niets hielp", klaagt Mr. H.E. Schweers van de Tilburg- se hypotheekbank in 1973. „Hij is veel te apart en te sjiek om met zo'n platte hypotheek bank zaken te doen". Inmid dels heeft de Brabantse flieref luiter het ook aan de stok ge kregen met de autoriteiten in Zwitserland, waar hij zich in 1961 heeft gevestigd. Zijn huis in het^jieke Saint Sulpice, aan het Meer van Genève, is 60 centimeter hoger dan de bouwvoorschriften toelaten. Hein weigert het dak te verla gen en wordt meegesleept in een proces dat twintig jaar gaat duren. Een geruchtma kende affaire, die de brave burgerij in opschudding brengt. De Zwitserse staat pro beert Hein krankzinnig te ver klaren. Als dat niet lukt wordt hij in 1965 het land uitgezet. „Het is een querulant, die steeds tegen onze wetten in gaat", laat de Zwitserse ambas sade weten. „Zijn te hoge huis is niet de enige reden van de uitwijzing. Hij trekt zich ner gens iets van aan. Er lopen 70 rechtzaken omdat hij weigert zijn schulden te betalen". Fentener reageert laconiek: „Ik heb illegaal gebouwd, roe pen ze. Nou, dan hoef ik ook de hypotheek op het huis niet te betalen". In 1981 wordt de geruchtma kende zaak geschikt. Het huis hoeft niet te worden afgebro ken als Fentener de gemeente Saint Sulpice 15.000 betaalt. Aan de grond „De processen hebben me mil joenen guldens gekost", zegt hij in het ene interview. In een ander interview noemt hij een bedrag van 300.000 gulden. Hoe dan ook, Fentener zit aan de grond. Om zijn kapitale landgoed in het Brabantse AarleRixtel te redden verkoopt hij zijn huis in Saint Sulpice in 1981 aan de Zwitserse accountant Rene Ruegg in Genève. De officiële verkoopprijs is 450.000 Zwit serse francs, iets meer dan 600.000. Hij krijgt voorlopig maar 1,5 ton in handen. In het contract komt wel te staan dat de Nederlander het huis mag terugkopen als hij weer boven Jan is. Als dat door een veran dering in de Zwitserse wetge ving niet meer kan, begint Hein Fentener een rechtzaak tegen de Zwitserse accountant. Afgelopen maand stelt de rechtbank van Genève Hein in het gelijk. Het contract wordt ongeldig verklaard en Links: Hein Fentener van Vlissingen ten voeten uit. De schelmen roman van de Brabantse edelman- bedelman lijkt nog niet ten einde. hij is weer eigenaar van de villa aan het Meer van Genè ve. Hoewel de woning nu al meer dan 25 jaar leeg staat, denkt Hein dat dit bouwwerk nog anderhalf miljoen gulden waard is. Reden waarom hij in een Maastrichts etablissement vast met champagne feestte op zijn toekomstige rijkdom. Maar de baardige vrijbuiter, die ooit de arme baron speelde in de film „Dokter Vlimmen", vertelt al jarenlang verhalen, waarin het onderscheid tussen „Dichtung und Wahrheit" niet al te duidelijk is In de jaren zestig laat hij zich in kranten en tijdschriften gewillig af schilderen als een rijk man. die de wereld wil verbeteren en geld maar bijzaak vindt. De 2600 binnenvetters bestaat, die schichtig reageren op buiten landse pottenkijkers. Narrige zwijgzaamheid alom. Een kor te verkenning maakt echter al gauw duidelijk dat hier nie mand op de terugkeer van Monsieur Fen Fen zit te wach ten. De verhalen uit Neder land zijn al overgewaaid en de inwoners van het welvarende dorpje gelegen op 12 kilo meter afstand van Lausanne en 50 kilometer van Genève knijpen hun tenen al bij el kaar. Sommigen meer, ande ren minder. Echte vrienden van de excentrieke Nederlan der hebben we in twee dagen tijd niet kunnen vinden. Madame Wolff, die naast de villa van Hein woont, wordt zelfs hysterisch: „U moet die man niet geloven", briest ze. „Het is een charlatan, die ons leven verpest heeft. Hij vertelt maar raak en iedereen gelooft hem". In het gemeentehuis ontmoe ten we burgemeester Ernest Steinhauer. Een uiterst be leefd, maar zeer benauwd kij kende heer. die zichtbaar moeite heeft om diplomatiek te blijven. „Als het opperste gerecht in Bern beslist dat Fentener zijn huis terugkrijgt en hier mag komen wonen, dan hebben wij daar als ge meente niets in te vertellen", zegt hij. „Maar we zullen zeker niet de vlag voor hem uithan gen. De mensen in Saint Sul pice hebben een hekel aan moeilijkheden en willen hun rust. Die geschiedenis over dat huis van Fentener willen tx liever vergeten. En als hij ech komt, moet hij zich gedragei zoals iedere Zwitser. Fatsoen lijk dus" Spuugzat s Journalist Victor Singal Q looft niet dat Hein Fentener van Vlissingen echt naar Zwitt seriand komt. „Maar als hi J komt, wordt het nog leuk", s voorspelt hij met een grijns c ..Er zijn hier mensen die zijn A bloed wel kunnen drinken. D affaire met dat dak en al di verhalen daar omheen zijn del mensen na twintig jaar spuug-1 zat I Fentener heeft altijd beweerd dat het een complot is geweest De buurman, de burgemeester en de architect zouden de bouwplannen veranderd heb- J ben door de grond veertig een-; timeter te verhogen. Die be schuldigingen zijn ze nog lang niet vergeten". De schelmenroman lijkt nog niet ten einde. Heins Zwitserse advocate, maitre Marie Floor Dessimoz, houdt de spanning er nog even in: „Fentener isl formeel weer eigenaar van dé villa en dat betekent dat hij 1000 vierkante meter grond inl zijn bezit heeft. Die is in Saint Sulpice 650 per vierkante meter waard. Het federale hof in Bern moet nu uitmaken' hoevel geld Fentener nog ver-1 schuldigd is. Dat kan meeval len, maar ook tegenvallen, i Over enkele maanden weten we meer". HENK LANGENBERG

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 4