VS bedolven onder
kritiek op beleid
idden-Amerika
Aquiles delle Vigne
Geslaagde passiemuziek Telemann
m
Een zomerdag in Dickson:
vijf graden boven nul
Sprekershoek
in Moskou
MJITENLAND
Qeidóa<2owuvnt
DONDERDAG 24 MAART 1988 PAGINA 17
ïiwan ziet af van
jduktie plutonium
ISHINGTON Taiwan heeft on-
jdruk van de Verenigde Staten een
H gemaakt aan de bouw van een ge-
me fabriek voor de produktie van
Ionium, dat nodig is bij de aanmaak
J atoombommen. Dit meldde de
(tr York Times gisteren op gezag
Amerikaanse regeringsfunctiona-
en. Taiwan zou ook zijn grootste
fcrzoeksreactor hebben gesloten.
6hington ondernam volgens de
ht stappen toen een vroegere me
ierker van de Taiwanese onder
sreactor uit de school klapte en
felde zaaide over de toezegging
de Taiwanese regering, dat zij
i onderzoek zou doen naar de fa-
age van atoombommen.
MOSKOU Het gemeentebestuur
van Moskou overweegt het inrichten
van een „sprekershoek", naar het
voorbeeld van Hyde Park in Londen,
waar publiek de zeepkist mag beklim
men om vrijelijk zijn politieke denk
beelden te spuien. Dit vernam het
weekblad Moskou Nieuws van de
hoofdofficier van justitie in Moskou,
Lev Baranov. Hij zei dat zijn dienst
een voorstel van deze aard aan het ge
meentebestuur heeft voorgelegd en dat
hij verwacht dat het steun vindt. Nu is
het nog zo dat iemand die in Moskou
ergens voor wil demonstreren of open
baar zijn mening wil uitdragen, vooraf
een vergunning moet aanvragen.
Brazilië houdt
„sterke man"
BRASILIA Brazilië zal ook in
de toekomst geregeerd worden
door een machtige president, die
tegelijk staatshoofd, regeringslei
der en opperbevelhebber van de
strijdkrachten is. De president zal.
direct door het volk worden ge
kozen voor een eenmalige ambts
periode van vijf jaar. Een alter
natief voorstel voor een parle
mentaire democratie met een
premier als regeringschef haalde
het niet in de grondwetgevende
vergadering, die werkt aan het
opstellen van een nieuwe demo
cratische grondwet. Het besluit is
een succes voor de zittende presi
dent José Sarney.
Sprinkhanenplaag
teistert Afrika
grote delen van Noord
ka bedreigt, is volgens de Voedsel- en
Landbouworganisatie van de Verenig
de Naties (FAO) gevaarlijk en kan
alarmerend worden. Op initiatief van
de FAO is een internationale campag
ne op gang gekomen om de zwermen,
die dertig kilometer lang en maximaal
vijf kilometer breed zijn, met verdel
gingsmiddelen te bestrijden. De oor
zaak van de tweede sprinkhanenplaag
binnen een half jaar is het warme en
natte weer van de laatste maanden. In
Tunesié zijn de eerste slachtoffers ge
vallen; daar kwamen 24 mensen om na
het eten van sprinkhanen die met pes
ticiden waren bestreden.
Vredesverdrag Angola
in voorbereiding
HARARE Een Angolese gezant
heeft verklaard dat er wordt gewerkt
aan de opstelling van een vredes
overeenkomst, die moet worden on
dertekend door Angola, Cuba, Zuid-
af rika en de SWAPO, de guerrillabe
weging die al jaren strijdt voor de on
afhankelijkheid van Namibië. Zuida-
frikaanse kranten hebben gisteren
intussen veel aandacht besteed aan
berichten over een nieuw Zuidafri
kaans offensief in het zuiden van
Angola. Volgens de berichten had de
operatie tot doel het Angolese leger
tot staan te brengen en af te snijden
van de troepen in een zuidelijke gar-
nizoenstad, waar al maandenlang ge
vechten aan de gang zijn.
„Levensduur genetisch bepaald"
BOSTON Een onderzoek onder kinderen die bij de geboorte
werden gescheiden van hun natuurlijke ouders wijst erop, dat
de leeftijd waarop mensen overlijden goeddeels genetisch be
paald is. Alleen bij kanker lijken omgeving en ervaring be
langrijker te zijn dan genetische bepaaldheid. Het onderzoek,
dat in Denemarken werd uitgevoerd, liet zien dat mensen wier
biologische ouders voor het 50e jaar stierven, twee maal meer
kans dan normaal hadden
Het overlijden van hun ac
vloed. Het Deense onderzoek, uitgevoerd
Sorensen van het Hvidovre Universiteitsziekenhuis in Kopen
hagen, was volledig gericht op mensen die hun natuurlijke ou
ders sinds de geboorte niet meer hadden gezien. De resultaten
van het onderzoek zijn verschenen in het Amerikaanse vak
blad New England Journal of Medicine. Een van de opvallende
bevindingen was dat wanneer een biologische ouder voor het
50e iaar overleed aan een infectie, het sterftecijfer onder de
kinderen vijfmaal hoger was dan normaal. Volgens het onder
zoek doet dit sterk vermoeden dat het menselijk immuniteits-
ïtelsel genetisch wordt doorgegeven.
'ervolg van de voorpagina)
djfASHINGTON De
jmerikaanse president
inald Reagan heeft de
iatste twee jaar geen ge-
ïgenheid voorbij laten
aan om erop te wijzen
ioezeer de democratie in
gtótijns- en Midden-Ame-
8 ika in opmars is. Maar
ntenÜn enthousiasme wordt
Lévyieer en meer gelogen
straft; het buitenland-be-
och £id van de VS wordt be-
ïaultfoiven onder de kritiek
'an fen Latijns- en Midden-
merikaanse landen,
oegef
Mexicaanse president De
U oni Madrid, die bepaald niet
vanekend staat als kritisch ten
fdekLnzien van de VS, heeft een
-en <cherpe veroordeling uitge-
)ze iproken over wat hij de
atsselmerikaanse „interventiepo-
jjtiek" in Middenamerika
Roemde. Argentinië en Co-
^>mbia hebben eveneens gro-
zmgL zorg geujt ©ver het besluit
l6 °Ian de VS om ruim driedui-
;n- end militairen toe te voegen
pn de even grote permanen-
Amerikaanse strijdmacht
Honduras.
Iverigens heeft een woord-
berder van het Pentagon
ïefensie) laten weten dat de
roepen mogelijk begin vol
lende week worden terug
getrokken. De militairen
werden gestuurd als reactie
op het grote offensief dat Ni
caragua tien dagen geleden
tegen de rebellerende Con
tra's startte. Daarbij zou de
grens met Honduras zijn
overschreden om ook de ba
ses van de Contra's te vernie
tigen.
De VS zijn echter nog niet
zeker van terugtrekking van
de troepen, ook al bereikten
de Sandinisten en de Con
tra's gisteren een akkoord
over een staakt-het-vuren en
een amnestieregeling. Het zal
ook president Garcia van
Peru en tevens Nobelprijs
winnaar voor de Vrede niet
weerhouden snel naar Nica
ragua te gaan om zijn steun
te betuigen aan de Sandinis-
tische regering.
Betalingen
Ook tegen de Amerikaanse
rol in Panama is kritiek ge
rezen. De campagne om ster
ke man Noriega tot vertrek
te dwingen wordt met econo
mische pressiemiddelen ge
voerd, maar ook daarin zien
de Latijnsamerikaanse lei
ders een ontoelaatbare inter
ventie. Volgens de Mexicaan
se president De la Madrid
maken de VS zich daarmee
schuldig aan „grove schen
ding van het internationale
recht".
Hoewel de meeste Latijnsa
merikaanse landen net als de
VS Noriega zo snel mogelijk
willen zien vertrekken me
nen zij toch ook de VS er als
eerste verantwoordelijk voor
was dat hij überhaupt aan de
macht kon komen. Die opinie
heerst ook heel sterk onder
de Panamese bevolking. Vol
gens veel Panamezen is No
riega een figuur die alleen
met de hulp van de VS aan
de macht kon komen en het
is nu dan ook aan de VS om
hem kwijt te raken, menen
zij.
De VS hebben alle betalin
gen voor het Panama-kanaal
gestaakt en de overheidste-
goeden op Amerikaanse ban
ken geblokkeerd in een po
ging om Noriega in een eco
nomische uitputtingsslag op
de knieen te krijgen. Maar
terwijl de roep onder alle la
gen van de Panamese bevol
king om het vertrek van No
riega toeneemt, neemt ook de
kritiek op de VS toe, naar
mate Panama steeds verder
in het economisch moeras
wegzakt.
In het land dreigt een voed-
selcrisis te ontstaan als ge
volg van de staking van de
bevolking en de economische
pressie van de VS. President
Delvalle, die door Noriega is
afgezet, maar door de VS nog
altijd wordt beschouwd als
het wettige staatshoofd, heeft
vanuit zijn onderduikadres in
Panama een oproep gedaan
op het buitenland om voed
selhulp te bieden aan de Pa
namese bevolking. Volgens
Delvalle is de nood al zo hoog
gestegen dat het niet lang
meer zal duren voor de eer
ste mensen van de honger
om zullen komen.
Gaarkeukens
Kerkelijke functionarissen
hebben laten weten dat hulp
centra in het hele land een
steeds grotere toeloop krijgen
van ménsen die soms al een
week lang niet hebben gege
ten. De katholieke kerk heeft
in krottenwijken in de steden
gaarkeukens ingericht. Wa
renhuizen en winkels zijn al
dagen gesloten. Dinsdag gin
gen ook de meeste benzine
stations niet open, waardoor
de benzineverkoop kwam stil
te liggen.
De Panamese regering heeft
gisteren overigens voor de
tweede keer een Amerikaan
se dipomaat 48 uur de tijd ge
geven het land te verlaten.
Een eerder uitwijzingsbevel
tegen Terence Kneebone,
hoofd van de Amerikaanse
informatiedienst in Panama,
is genegeerd door het Ameri
kaanse ministerie van bui
tenlandse zaken, dat liet we
ten niet te zullen communi
ceren met wat het beschouwt
als een „onrechtmatige rege
ring".
Afgezien van de perikelen in
Nicaragua, Honduras en Pa
nama, doet ook de situatie in
Amerikaanse soldaten wachten op transport naar Honduras. De onverwachte „oefening" was bedoeld om indruk te maken
op Nicaragua. FOto: ap
El Salvador momenteel veel
denken aan een kruitvat,
waarvan de lont reeds
brandt. Bij de parlementsver
kiezingen van afgelopen
weekeinde behaalde de ui
terst rechtse Republikeins
Nationalistische Alliantie
(Arena) een overwinning die
het president Duarte's chris
ten-democraten vrijwel on
mogelijk zal maken verder te
regeren.
Geloof
De Arena staat onder leiding
van de zeer beruchte majoor
Roberto d'Aubuisson wiens
naam rechtstreeks in ver
band wordt gebracht met de
gevreesde doodseskaders die
vele tientallen en mogelijk
zelfs honderden politieke
moorden op hun naam heb
ben staan, onderwie bisschop
Romero. Het linkse verzet
heeft gezegd dat de enorme
verkiezingsoverwinning van
extreem rechts, het land „on
bestuurbaar" zal maken. Aan
de andere kant noemde een
rebellencommandant de uit
slag „gunstig" omdat het ver
zet het volk nu „een duide
lijk alternatief" kan bieden.
Dat juist de VS worden over
laden met kritiek over het
ontstaan van de explosieve
situatie in Midden-Amerika,
komt omdat zij zich vanuit
hun sterke anti-communiti-
sche gevoelens hebben laten
leiden en daardoor een pola
riserend effect bewerkstellig
den. Zo is daar nog steeds de
steun voor het christen-de
mocratische bewind in El
Salvador, zelfs op het mo
ment dat paramiliatire eska
ders, dood en verderf zaaiden
in de straten en de gezinnen
Zo was daar ook de jarenlan
ge miljoenensteun aan de
Contra's, nadat de Sandinis
ten, de door de VS gesteunde
dictator Somoza verjaagden.
En zelfs nu de Sandinisten en
Contra's in directe onderhan
delingen tot een staakt-het-
vuren wisten te komen,
hecht Washington hieraan
bitter weinig geloof. Presi
dent Reagen heeft immers
een nieuw voorstel tot wa
penleveranties aan de Con
tra's al weer in de maak.
zaal K O, Leiden: Piano-reci-
or Aquiles delle Vigne. Werken
ichubort en Chopin. Gehoord
de vertolking van Schu-
I sonate in Bes-groot (D
heeft Aquiles delle Vigne
ravond voor een muzikaal
{standje van de de eerste
gezorgd. Deze door Schu
il 797-1828) op het eind
zijn leven gecomponeerde
te, waaruit een, in de visie
deze Argentijnse pianist,
5ting in de naderende
I spreekt, is een ware 'tour
brce', zelfs voor de meest
nommeerde pianist. Het
st niet alleen een gewei
techniek, maar bovenal
uiterst fijnzinnig gevoel
de met dit werk verwe-
dramatiek, expressiviteit
mamiek.
iet grootste gemak, intens
eefd en nergens verval-
in al te routineus spel,
:ed Aquiles delle Vigne
aan de noodzakelijke vereis
ten. De door hem gekozen in
terpretatie van de sonate valt
uiteraard te betwisten, maar
een feit is wel dat hij de zijne
vlekkeloos voor het voetlicht
bracht. Met zijn spel overtrof
hij zelfs de toch al zeer hoog-
gespanne verwachtingen.
Zeer genuanceerd bracht hij
het eerste gedeelte van de so
nate, het 'molto moderato'. Hij
gaf blijk van een juist inle
vingsvermogen voor het in
aanvang weemoedige, treuri
ge, het de dood in de ogen
ziende karakter van dit al
lengs sneller, grimmiger en fu
rieuzer wordende deel dat hij
vervolgens langzaam, zacht en
verstervend deed eindigen. De
traditionele herhaling van dit
eerste deel van de sonate is bij
Schubert geen exacte kopie,
maar een herhaling in ruimte
lijke zin, met de zich opnieuw
ontspinnende lange lijnen, in
felheid en weemoed op en
neergaand om weer uitdovend
als een uitgaande kaars, door
Delle Vigne in alle rust geëta
leerd tot een einde te komen.
In het tweede deel, het 'An
dante sostenuto' leek de tijd
welhaast stil te staan. Dat ef
fect werd bereikt door het
continue voortborduren van
gelijkgestemde accoorden, die
zich steeds oplossen in de door
de Argentijn trefzeker, licht
getoucheerde hoge tonen. Hij
liet het 'Andante' daarop heel
luchtig overgaanin het bijna
dansende, zingende 'Scherzo'
om in de finale, het 'Allegro
.ma non troppo', de spanning
van het voorgaande, in de met
vaste hand gespeelde krachtig
begonnen frasen geheel op te
lossen.
Na de pauze bracht hij de 'Ma
zurka' in cis-klein van Fréde-
ric Chopin (1810-1849) ten ge
hore, een op de Koejawiah,
een droefgeestige Poolse
volksdans, geïnspireerd piano-
werk, dat in het spel van deze
Argentijn goed tot zijn recht
kwam. Hierop volgde van de
zelfde componist het eerste
'Scherzo' in b-klein (1831-
1832). Dit werk opent met
twee accoorden die direct uit
lopen in een epische passage
om daarna over te gaan in snel
te spelen, explosieve, bijna fu
rieuze golven van energie. Het
'Scherzo' heeft bij Chopin in
tegenstelling tot Beethoven
niet meer het schertsmatige
karakter, maar wordt veeleer
grimmig van aard. Tegen het
eind ontspant het werk zich
weer, in het centrale trio dat
gebaseerd is op het Poolse
kerstlied 'Lulajze Jezuniu'
(Slaap, kleine Jezus) om dan
toch, zoals vaak bij werken
van Chopin, weer in een felle,
zich snel ontrollende climax te
eindigen.
Na een welverdiend applaus,
door een helaas slechts gering
aantal aanwezigen, bracht
Aquiles delle Vigne als toegift
een luchtige, aangenaam in
het gehoor liggende wals van
Schubert, een welkome vera
deming na het prachtige, mee
slepende, maar van de luiste
raar veel vergende 'Scherzo'
van Chopin en de voor de pau
ze uitgevoerde, ook al niet vrij
ikerk, Leiden: Christelijk#
rium Vereniging Exultate Deo
M ensemble L'estro srmonico:
euspsssie van Telemann mat
werking van Marco Bakker
i Jorina Samson (sopraan), De-
thnston (tenor), Henk van den
(bas), Addis de Jong (orgel)
■rgriat dan Hartog (clavecim-
onder leiding van Sander van
Gehoord op 23 maart.
verheugend dat de mu-
dig Georg Philipp Tele-
uwoordig in de traditie
iliio jjg jaarijjkSe Matthöus-
m-uitvoeringen een
weet te veroveren. De
1 belangstelling voor dit
I bleek gisteravond in een
Pieterskerk en lijkt deze
te rechtvaardigen,
linds enkele jaren is in
;re kring bekend dat be-
Bach ook diens tijdge-
en vriend Telemann het rouw en angst, Telemann stelt
len zich aan de waarnemer op.
Het zijn dan vooral de ver
schillen die het werk van Te
lemann in de vergetelheid
hebben doen belanden. Hoe
wel tijdgenoten, sluit het werk
van de Thomascantor veel
meer aan bij de wat zwaar op
de hande, zeventiende-eeuwse
'Gedenk te sterven'-ethiek, die
met een hoogbarokke vormen
taal ten dienste van de strijd
bare reformatie werd ontwik
keld.
Het werk van de Hamburgse
operadirecteur Telemann
daarentegen, onstond in een
ander, moderner milieu en
lijkt mede daarom meer aan te
sluiten bij de muzikale vormen
van de laat-barok, waarin be
vallige eenvoud meer gewaar
deerd werd dan diepgravende
tragiek. Bij Bach wordt de na
druk gelegd op emoties als be-
Igei
i
erhaal van Jezus be-
ineerd heeft. Vergelijkt
Telemanns passiemuziek
die van zijn beroemde
berusting en dankbaarheid
centraal. Is Telemann opper
vlakkiger? Ongetwijfeld, maar
de helderheid en het berusten-
[enoot, dan dringen vele de vertrouwen in de Verlosser
nkomsten en verschil- die uit het werk spreken, ma
ken zijn Mattheuspassie toch
tot een interessant werk.
Al in de ouverture met zijn
brede, kalme bouw van strij-
kersaccoorden, waarin slechts
door hobo en fluit een klagend
effect wordt aangebracht,
treedt Telemanns volkomen
andere benadering van het
Mattheus-evangelie aan de
dag. De aanpak van dirigent
Sander van Marion en het spel
van het orkest L'Estro armo-
nico verried onmiddellijk be
grip voor en een grote affini
teit met Telemanns opvatting
van het lijdensverhaal (maar
waarom de ongemotiveerde
coupures van de nummers 29,
40 en 78?). Het programma
vermeldde dat het koor Exul
tate Deo al enige jaren erva
ring heeft met dit werk. In
derdaad, de zangers waren uit
stekend in staat om de in sfeer
en vorm nogal uiteenlopende
koorpartijen met telkens nieu
we expressiviteit uit te voeren.
Zo klonk het koraal „Ach, wie
hungert mein Gemüte",
vreemd genoeg in stralend
majeur geschreven, al meteen
veelbelovend. Ook daarna, in teressant dan die bij Bach. Des
onder andere de snelle dia- te verdienstelijker daarom dat
loogpassages met de solisten je solist van gisteravond met
wist het koor de juiste toon en zijn voortreffelijke interpreta-
het juiste tempo te treffen. tie iecjers aandacht vasthield.
Hoewel de verhouding man- hoewel hij soms in de overa-
nen/vrouwen niet optimaal is, koestische ruimte onverstaan-
bereikte het koor in de piano's baar was
en fortes een volle klank en De sopraan Jorine Samson gaf
deed het ook de teksten, met in <je aria Was ist das
het nodige gevoel voor effect, Schmeicheln dieser Erde"
overal recht. Vooral daar waar blijk van een groot inlevings-
de mannen het voortouw na- vermogen en een verfijnde
men, klonken de inzetten hier techniek, hoewel onder meer
en daar wat aarzelend, maar
haar duet met de bariton
over het algemeen lieten de Henk van den Brink, die op
koorleden zich kennen als ge- indringende wijze de Christus-
concentreerde musici met een partij zong bleek dat een klei-
open oor voor zowel de afwer- nere ruimte haar haar stem
king van details als de opbouw waarschijnlijk nog meer moge-
van grote melodische lijnen. üjkheden had geboden. Marco
Bakker die voor de baspartijen
De passiemuziek van Tele- was geëngageerd, dwong veel
mann kent geen indrukwek- bewondering af in de aria
kende, breed uitgewerkte da- „Gott ruft: Mein Gott, mein
capo-ana s zoals die in Bachs Gott" en leek onmisbaar in de
werk de muzikale hoofdmoot knap uitgevoerde recitatief-
vormen. De solisten kweten arja van Judas „Ach wehe,
zich echter met veel zorg van wehe mir". Alles bij elkaar
hun relatief bescheiden taak. geslaagde uitvoering van
De evangelistenpartij, gezon- een terecht weer in de belang-
gen door de tenor David John
ston, is beduidend minder in-
DICKSON Een ijsbeer
scharrelt door de met ijs
en sneeuw overdekte pa
den, die voor straten
moeten doorgaan. Als het
dier te opdringerig wordt,
wordt de politie gewaar
schuwd, die hem met
schoten in de lucht ver
jaagt. Plaats van hande
ling van dit curieuze tafe
reel is de stad Dickson in
de Sovjetunie, de meest
noordelijk gelegen stad
ter wereld.
De stad, die alleen door de
lucht of over zee te bereiken
is, ligt 800 kilometer boven de
Poolcirkel, en 1.760 kilometer
onder de Noordpool. Dickson
telt 5.000 inwoners, voor wie
de mogelijkheden tot ontspan
ning niet dik gezaaid zijn.
Sportvelden zijn op de ijswoes
tijn die zich 500 kilometer
naar het zuiden uitstrekt on
denkbaar en zwemmen in de
Kara Zee is ook in de „zomer"
als de temperatuur gemiddeld
niet hoger komt dan vijf gra
den boven nul, niet aan te ra
den. 's Winters daalt het kwik
tot zestig graden onder nul.
De plaats is genoemd naar de
Zweedse brouwer en inves
teerder Oskar Dickson, die de
internationale expeditie finan
cierde die in 1875 ontdekte dat
hier een natuurlijke haven lag.
De eerste kolonisten arriveer
den in 1915, om de radiozen
der van de haven te bedienen.
Tijdens de Tweede Wereldoor
log woonden er een paar hon
derd mensen, om de scheep
vaart af te handelen op de ri
vier de Jenisei, die even ten
zuiden van de stad in de Kara
Zee uitmondt.
Vaarroute
Tegenwoordig is de haven van
Dickson de toegangsweg tot de
Noordelijke Vaarroute, die
voor Europa de enige directe
toegang vormt tot de Stille
Oceaan. De haven is dan ook
de enige onderneming van de
stad. Het havenbedrijf zorgt
volgens Gennadi Svetkov, een
gemeentebestuurder, voor in
komsten van zes miljoen roe
bel per jaar, ongeveer achttien
miljoen gulden.
Dat bedrag zou kunnen ver
veelvoudigen, als de Sovjetu
nie zou besluiten de Noordelij
ke Vaarroute open te stellen
voor de internationale scheep
vaart, zoals partijleider Mi-
chail Gorbatsjov in oktober
beloofde. Sinds 1964 is de rou
te alleen open voor Russische
schepen.
In de winter, die tien maan
den duurt, wordt de haven al
leen bezocht door bevoorra
dingsschepen, die zich met
hulp van ijsbrekers een weg
banen naar de stad. In juli en
augustus bruist de haven ech
ter van leven, als er veel sche-
?en liggen met goederen voor
apan, China, en nog verder
zuidelijk gelegen bestemmin
gen.
Als de haven werkelijk inter
nationale status zou krijgen,
zou dit het stadsbeeld drastisch
veranderen, maar het stadsbe
stuur is voorlopig nog scep
tisch over deze vooruitzichten.
Voorlopig verzoenen de inwo
ners van Dickson zich met
hun ontberingen en kwijten ze
zich van hun taak van het
openhouden van de vaarroutes
en het verzamelen van de ge
gevens van de acht weersche-
pen in de Poolzee.
„Het is hier niet zo koud, het
is vooral vervelend," meent de
20-jarige Marina Rovenska, die
werkt in het winkelcentrum
van de stad. Acht jaar geleden
kwam ze met haar ouders naar
de ijzige stad, uit de Oekraïne.
Zij is een van de jongeren die
hun ontspanning zoeken in de
enige uitgaansgelegenheid van
de stad, de Cupola Lounge van
Igor Perlovsky.
Perlovski is een 36-jarige oud-
zeeman, die in de stad is gebo
ren. Na enige jaren in Odessa
aan de Zwarte Zee te hebben
gewerkt, kocht hij voor 10.000
roebel (ongeveer 30.000 gul
den) een videorecorder van de
vriend van een vriend van een
diplomaat. Zijn videobanden
verkrijgt hij door opnamen
van de Finse televisie of uit
Russische filmbibliotheken,
via een uitgebreid netwerk
van vrienden en relaties. Elke
band kost hem driehonderd
gulden.
Alcoholisme
Perlovski is zowel staats-bar-
keeper als particulier video
verhuurder; de „video-bar"
bevindt zich in een betimmerd
zaaltje van zijn cafe. Perlovski
werkt althans voor een deel
„Na Levo", „aan de linker
kant"., de Russische betiteling
voor de zwarte economie. Ziin
nering is echter een voorbeeld
van het feit dat de Sovjetauto
riteiten geneigd zijn in afgele
gen gebieden een oogje aicht
te doen.
Sterke drank is in Perlovski's
cafe in ruimere mate voorhan
den dan in de meeste andere
plaatsen in de Sovjetunie,
waar Michail Gorbatsjov een
kruistocht is begonnen tegen
het alcoholisme. Oudere inwo
ners menen overigens dat het
aantal vandalen en andere
misdadige elementen in de
stad tot het minimum beperkt
blijft door het barre klimaat
Dieven kunnen met hun ge
stolen waar de stad niet uit, en
omdat de meeste huisvesting
de vorm heeft van woonge
meenschappen is het moeilijk
om gestolen goederen te ver
bergen.
Volgens Gennadi Iltsjenko, de
directeur van het weerstation
die al 37 jaar in de stad woont
werkt het straffe klimaat als
een natuurlijke schifting. „De
zwakken, luien, of ongetalen-
teerden vallen hier snel door
de mand," meent hij. Dat
neemt niet weg dat het stads
bestuur toegeeft dat ieder jaar
twintig procent van de inwo
ners wordt „ververst", omdat
vooral jongeren na enige tijd
genoeg krijgen van de barre
omstandigheden.
