Koopkracht minima tot
half procent achteruit
/erdachtc ontvoerde kinderen op verzoek
Het goede en
het slechte van
no nonsense
nnenland
EcidócSomxmt
pheffing openbaar onderwijs past in filosofie
Voor scholieren blijft slechts lage basisbeurs
ET GEWELD BIJ MOEDER WEGGEHAALD
AVONTUREN VAN KAPITEIN ROB
WOENSDAG 16 MAART 1988 PAGINA 5
j HAAG „Een structu-
wijziging die op den duur
grote financiële betekenis
de collectieve uitgaven
kunnen zijn, is het uitvoe-
geven aan de suggestie uit
•raai Bestek, waar het be-
bijzonder neutraal onder-
ji terloops als cryptisch
dt in de gisteren versche-
bezuinigingsnota van het
inet een voorschot geno-
i op een plan dat, wanneer
daadwerkelijk wordt uit-
berd, grote gevolgen zal
>en voor het totale onder-
jestel. In gewoon Neder-
het kabinet voelt er veel
het openbaar onderwijs
•el op te heffen en te ver-
jen door bijzonder neutra-
holen.
houdt tevens in dat de rol
iwloed van de gemeenten
(nu de bestuurders van open
bare scholen) in het onderwijs
wordt teruggedrongen tot een
minimumomvang. De over
heid kan daardoor geld bespa
ren. Gebleken is namelijk dat
openbare scholen jaarlijks 185
miljoen meer kosten dan ver
gelijkbare bijzondere scholen.
De gemeenten passen dat ver
schil weliswaar zelf bij, maar
het gelijkheidsbeginsel tussen
bijzonder en openbaar onder
wijs schrijft voor dat bijzonde
re scholen net zoveel vergoe
ding krijgen als de openbare.
Door het openbaar onderwijs
om te vormen tot bijzonder
onderwijs kunnen de uitgaven
aanmerkelijk worden gedrukt.
In Liberaal Bestek, waarover
binnen de VVD nog volop
wordt gediscussieerd, wordt
een vrij principieel pleidooi
gehouden voor de omzetting
van openbaar onderwijs in bij
zonder neutraal onderwijs.
Voor het onderwijs houdt dat
in dat niet de lokale overheid
(gemeenten) maar de ouders
(onafhankelijke schoolbestu
ren) het voor het zeggen
moeten krijgen in het onder
wijs.
Premier Lubbers - en blijk
baar ook de andere leden van
het kabinet - kunnen zich wel
vinden in dat standpunt. Over
de omzetting van openbaar in
bijzonder-neutraal zei de pre
mier letterlijk: „Dan zijn alle
scholen in handen van de ou
ders en zijn de gemeenten ook
af van al die afdelingen onder
wijs die ze hebben".
De Vereniging van Neder
landse Gemeenten is nogal
verrast over deze zet van het
kabinet. Volgens de VNG-
woordvoerder kan er „natuur
lijk geen sprake van zijn dat
het openbaar onderwijs wordt
opgeheven".
llegegeld
ig worden
iaald in
mijnen
I HAAG - Studenten
hogescholen en uni-
liteiten mogen met in-
g van het komende
liejaar hun collegegeld
ermijnen betalen.
Vereniging van Samen-
cende Nederlandse Uni-
iteiten (VSNU) en de ver
ing van hogescholen voor
epsonderwijs (HBO-raad)
>en een werkgroep van
;undigen ingesteld die zal
lan wat de beste manier is
iet collegegeld te innen en
;heren.
U en HBO-raad beraden
ook op het plan voor het
noemde auditorenfonds,
uoet dienen om studenten
elpen die na aanvaarding
de harmonisatiewet in fi-
:iële moeilijkheden ko-
Die wet voorziet in een
inschrijvingsduur met
op studiefinanciering
ten hoogste zes jaar. Stu-
en die dan nog niet klaar
kunnen hun studie afma-
door zich als auditor (toe
der) te laten inschrijven,
itoren hebben dezelfde
ten gewone studenten,
r krijgen geen studiebeurs,
jetalen ook meer college-
auditorenfonds krijgt een
nalig bedrag van 150 mil-
gulden en jaarlijks 38 mil-
gulden.
(Van onze
parlementaire redactie)
DEN HAAG De kabi
netsbesluiten over het so
ciaal-economisch beleid
leiden in 1990 tot een
koopkrachtverlies van 0,5
procent voor de mini
muminkomens. Het Cen
traal Planbureau heeft dit
op verzoek van het kabi
net uitgerekend. De voor
naamste oorzaak ligt in de
plannen voor belasting
vereenvoudiging volgens
de voorstellen van de
commissie-Oort.
Uit ccn brief van het kabinet
aan de Tweede Kamer blijkt
dat er maximaal 1250 miljoen
gulden zal worden uitgegeven
om het verlies aan koopkracht
voor dc laagstbetaalden op te
vangen. Dit geld komt niet uit
nieuwe bezuinigingsmaatrege
len maar uit eventuele belas
tingmeevallers of fiscale maat
regelen, aldus het kabinet.
De kabinetsbrief maakt ook
duidelijk dat de bezuinigingen
veel lager uitvallen dan pre
mier Lubbers maandag mee
deelde. Binnen de rijksbegro
ting wordt 1495 miljoen gulden
gekort. Het blijvend voordeel
is echter 100 miljoen gulden
hoger. De maatregelen op het
terrein van de sociale zeker
heid en bij de studiefinancie
ring leveren binnen de rijks
begroting 1050 miljoen gulden
op. Bij de sociale fondsen ont
staat een besparing van 890
miljoen gulden. Het is nog on
duidelijk of het kabinet het
voordeel bij de fondsen wil af
romen.
Nog eens 350 miljoen gulden
wil het kabinet besparen door
een extra beperking van de
fiscale aftrekposten voor auto
mobilisten. Deze aftrekposten
worden al beperkt door de be
lastingvereenvoudiging. De to
tale bezuinigingen komen
hiermee uit op ongeveer drie
miljard gulden, afgezien van
de genoemde besparing bij de
sociale fondsen. Daartegeno
ver staan als extra uitgaven:
100 miljoen voor de boeren en
150 miljoen voor de bijstand,
omdat werklozen daar eerder
in terecht komen.
Enkele andere aangekondigde
plannen waren tot nu toe on
bekend. Zo wil het kabinet
nog eens bezien of de kinder
bijslag moet worden verhoogd
om de gevolgen van de her
vorming van de ziektekosten
verzekering op te vangen. Ook
wordt duidelijk dat de verlen
ging van het minimumjeugd
loon tot 27 jaar doorwerkt in
een verlaging van de RWW-
uitkering voor jongeren. In
het kader van de RWW zullen
jongeren beneden 21 jaar als
thuiswonend worden be
schouwd.
Het invoeren van een derde
wachtdag in de Ziektewet
wordt gemotiveerd door de
hogere ziektekosten van 550
miljoen gulden. De derde
wachtdag zal vooralsnog al
leen gelden voor ambtenaren
en trendvolgers. Het kabinet
ziet ervan af de werkgevers te
verplichten met ingang van 1
juli 1989 minimaal vijf procent
van de werknemers te laten
bestaan uit gehandicapten.
Premier Lubbers noemde die
verplichting maandag op zijn
persconferentie, maar in de
brief aan de Tweede Kamer
staat die bepaling niet.
Het kabinet wil wijzigingen in
de AWW (Algemene wedu
wen- en wezenwet) die gelijke
behandeling van man en
vrouw moeten waarborgen
maar die gelijktijdig tot bespa
ringen moeten leiden. Duide
lijk wordt nu ook dat de 50
miljoen gulden die WVC extra
moet inleveren gehaald
worden uit de Welzijnswet.
HAAG - Alle achttien-
Aars in het voortgezet en
felbaar beroepsonderwijs
pcht hebben op studiefi-
liering, krijgen - uitwo-
lof niet - alleen nog maar
[lage basisbeurs, zoals die
r thuiswonenden geldt. Zo
Wen de kosten met 90 mil-
beperkt. Studeren in het
Ar beroepsonderwijs en we-
rhappelijk onderwijs
lit een vereiste om voor
[basisbeurs voor uitwonen-
Jin aanmerking te komen.
Her zullen zoals bekend
geen reiskosten meer vergoed
worden, aangezien alle studen
ten die studiefinanciering ont
vangen een jaarkaart voor het
openbaar vervoer uitgereikt
krijgen. Daarnaast wordt de
basisbeurs over de gehele linie
fors verlaagd.
De precieze kortingen op de
basisbeurs zal minister Deet-
man later deze maand bekend
maken, maar men houdt reke
ning met een verlaging met 70
tot 100 gulden per maand.
Ruim de helft van die korting
betreft de afschaffing van de
normbedragen voor reiskos-
Een en ander vormt de j_
uitwerking van de 800 miljoen
bezuinigingen die het kabinet
is overeengekomen voor de
onderwijsbegroting. Verreweg
het grootste deel (550 miljoen)
moet gevonden worden bij de
studiefinanciering. De overige
250 miljoen worden elders op
de onderwijsbegroting bijeen
gesprokkeld. Daarvan denkt
Deetman zo'n 50 miljoen gul
den te winnen door het verder
aanscherpen van de ophef
fingsnormen voor kleine scho
len.
Wachtgelders
Wachtgelders in het onderwijs
zullen waarschijnlijk verplicht
worden arbeid te aanvaarden,
ook als dat eerst omscholing
betekent. Het kabinet wil
werkloze onderwijsgevenden
onder meer inschakelen in de
verwachte uitbreiding van
(commerciële) scholingsactivi
teiten in het middelbaar be
roepsonderwijs en het voortge
zet onderwijs.
De 400 miljoen gulden, die nu
jaarlijks moeten worden be
taald aan wachtgelden vindt
het kabinet veel te te veel. Het
aantal wachtgelders zal in 1992
tot de helft gedaald moeten
zijn.
iude
RECHT Nee, een
Roering wilde de
ifdverdachte het niet
imen. Wel gaf hij toe
hij op 2 juli 1987 met
nonnenkap over zijn
ifd in Baarn tevoor-
jijn sprong om een
der, die haar drie kin-
jen fietsend naar school
jcht, peper in het ge-
jdek' te gooien, de kinde-
in een auto te laden
(met grote snelheid weg
Irijden. Maar een ont-
tWËfting? Nee.
|iï, ontvoering dat is als
nsen duimpjes opsturen en
(I vragen", legde de man, de
jarige G. K. uit Sneek, gis-
in uit aan de rechtbank in
«cht. Maar de officier van
|itie beschuldigde hem van
„zeer ernstig misdrijf". Hij
2,5 jaar gevangenisstraf
K. en 1,5 jaar tegen
vrouw en een andere
iepleger".
De zitting van de Utrechtse
rechtbank was het gevolg van
de geruchtmakende kidnap
ping die leden van de stichting
„Belang van het Kind" vorig
jaar uitvoerden. „Tragisch en
triest", noemde officier mr. E.
Wesselius die gebeurtenis,
vooral omdat de kinderen nog
steeds niet bij hun moeder te
rug zijn, maar met hun vader
(de 42-jarige H.P.) in Oosten
rijk verblijven. Omdat Oosten
rijk vooralsnog weigert de
man met zijn kinderen uit te
wijzen, wordt de kans steeds
kleiner dat de moeder haar
kinderen ooit nog terugziet.
En dat is nu net" de bedoeling
van P.
Nadat hij in januari 1986 ge
scheiden was van zijn vrouw
begon hij een gevecht om zijn
kinderen. De rechtbank in As
sen besliste dat de drie jong-
sten (nu vijf, zes en acht jaar
oud) „zo spoedig mogelijk"
naar hun moeder moesten en
dat de twee oudsten (nu zes
tien en zeventien) bij hun va
der konden blijven. P. nam
daar geen genoegen mee en
ging bij het gerechtshof in
Leeuwarden in beroep. Het
hof was niet in staat onmiddel
lijk uitspraak te doen en liet
een onderzoek instellen door
de kinderpsycholoog Wolters.
Nadat Wolters op 26 mei 1987
met zijn rapport op de proppen
was gekomen, raakte de zaak
in een stroomversnelling. P.
begreep uit het rapport dat een
van de kinderen die bij zijn
ex-vrouw in Baarn woonden
op het punt stond zelfmoord te
plegen en tegelijkertijd be
greep hij dat de kans klein
was dat de kinderen alsnog
aan hem toegewezen zouden
worden. Ten einde raad kwam
hij via een advertentie in con
tact met de stichting „Belang
van het Kind", waarvan G.K.,
die toen nog in Bolsward
woonde, voorzitter was.
Dossier
K: „We kregen zijn hele dos
sier en daaruit bleek dat drie
van de vijf kinderen aan de
moeder waren toegewezen,
terwijl ze heel erg graag bij de
vader hadden willen blijven.
De oudste zoon, die bij zijn va
der woonde, was al zover heen
dat hij helemaal kapot ging
omdat hij zijn broertjes zo mis
te. Tot overmaat van ramp
bleek uit het rapport van Wol
ters dat één van de kinderen
in Baarn zelfmoord wilde ple
gen; „Ik steek me met een mes
in de buik", had hij gezegd".
„Hebt u het morele recht der
gelijke uitspraken te beoorde
len, terwijl u daarvoor alle
deskundigheid mist?", vroeg
Van Schendel. „Nou", zei K.,
„ik doe samen met mijn vrouw
een studie kinderpsychologie.
Mijn vrouw doet er meer aan
dan ik, maar ik neus toch ook
wel in die boeken. Bovendien
hebben we heel veel instanties
bezocht en zelfs een brief aan
Korthals Altes geschreven,
maar niemand hielp ons. Toen
heb ik het idee geopperd, dat
eerder al door P. op tafel was
gelegd, om de kinderen maar
weg te halen".
K. charterde de penningmees-
Het zeilschip De Vrijheid
Het scheepje Is tegen een drijvende kist gevaren. „Een
deautje van de Zeemeerminnen," lacht Kapitein Rob. „Laat
'eens zien, wat ze me toedenken." Het is niet moeilijk de kist
n boord te krijgen en Skip is minstens zo nieuwsgierig als zijn
baas. Met een breekijzer is de kist gauw genoeg geopend en dan
begint onze Kapitein te grijnzen. „Nu zie je, waar ze me hebben
willen, ouwe jongen. Dat is zo hun manier om iemand uit te nodi
gen." In de kist zit nl. een compleet duikerscostuumI
ter van zijn stichting, de 27-ja-
rige J. de R. om wat techni
sche voorbereidingen te tref
fen en zijn maat te zijn bij de
daadwerkelijk ontvoering. Op
2 juli was het zover. K.: „Om
half acht stonden op een par
keerplaats in Baarn, De R.,
een van de zoons van P. en ik.
Toen de zoon riep dat zijn
moeder en zijn broertjes er aan
kwamen zijn we uit de auto
gerend, ik heb haar een hand
peper in het gezicht gegooid
en het kind gepakt dat bij haar
achterop zat. De moeder rende
gillend weg, De R. en de jon
gen pakten de andere kinde
ren in de auto en vier minuten
later waren we weg".
K. reed met de kinderen naar
de grens bij Zevenaar, waar ze
werden opgewacht door P. en
de 39-jarige vrouw van K. Zij
zou met P. en de kinderen
meerijden om eventuele ach
terdochtige douanes en agen
ten de indruk te geven dat het
hier ging om een gelukkig ge
zinnetje op vakantie.
Zelfmoord
„Wat mij heeft verbaasd", rea
geerde officier Wesselius, „is
de gedrevenheid van K. Zel
den heb ik meegemaakt dat ie
mand zich zo identificeert met
één persoon. Onvoorstelbaar.
Het ging hem niet om de kin
deren, nog minder om de moe
der, het ging hem alleen om
de vader, alsof die alleenzalig
makend was". Dat moest wel,
zei K. want er dreigde een
zelfmoord. Ook P. zelf ziet
daarin hét argument voor de
hele zaak. „Eén van de jon
gens wilde zich met een mes
in de buik steken, dat kan ik
niet toestaan", zei hij gisteren
vanuit Oostenrijk. „Het leven
van mijn kinderen gaat boven
elke gerechtelijke uitspraak".
Wesselius meende echter dat
het verhaal over de dreigende
zelfmoord op een foutieve in
terpretatie van Wolters* rap
port berust. Wolters zelf zei tij
dens de zitting zich „misbruikt
te voelen". Volgens hem was
de uitspraak van de jongen
juist „positief" en niet letter
lijk bedoeld. Hij zou er voor
het eerst openlijk mee hebben
willen aangeven welke emo
ties door hem heen gingen.
Bovendien is volgens Wolters
de vader wel de laatste om de
jongen in bescherming te ne
men: „De jongen werd door
zijn vader gedwongen op een
bandje in te spreken dat hij
zijn moeder haatte en dat ze
seksuele dingen deed met Jan,
Piet en Klaas. Hij is doodsbang
voor zijn vader".
Wesselius eiste daarom, zoals
hij zelf zei, „zeer hoge straffen
wegens het onttrekken van
minderjarige kinderen aan het
wettig gezag, met gebruikma
king van geweld". Tegen
hoofdverdachte K. eiste hij 2,5
jaar gevangenisstraf, waarvan
zes maanden voorwaardelijk
en tegen diens vrouw en D.R.
achttien maanden, waarvan
zes voorwaardelijk. De R., die
vrijwillig in voorarrest is ge
bleven nadat de maximale ter
mijn daarvoor was verstreken
(wel zo veilig nadat hij telefo
nisch was bedreigd) reageerde
daarop door te verzoeken om
een alternatieve straf, zodat hij
niet langer tussen „verkrach
ters en drugsverslaafden'
hoeft te zitten. De advocaat
van mevrouw K. bepleitte
vrijspraak, omdat zij niet bij de
daadwerkelijke ontvoering be
trokken was geweest. Overi
gens liet hij weten dat zij en
haar man bezig zijn met een
echtscheidingsprocedure en
dat hun driejarig dochtertje
aan haar zal worden toegewe
zen. De stichting „Belang van
het Kind" kan daar niets meer
aan veranderen, die is opgehe
ven.
De rechtbank doet op 29 maart
uitspraak.
STEVO AKKERMAN
99
99
(Van onze sociaal-
economische redactie)
DEN HAAG Het was
wel even schrikken van
wat het kabinet afgelo
pen weekeinde na vele
uren zwaar vergaderen
uiteindelijk besloten
had. Op zijn ruim twee
uur durende persconfe
rentie van maandag
schetste een opmerkelijk
ontspannen ogende pre
mier Lubbers een „del
ta" van gigantische geld
stromen van en naar
lage en hoge inkomens,
kleine en grote bedrij
ven, werkenden en
werklozen, jongeren en
ouderen.
Maar met geld is het net als
met water. Het stroomt uit
eindelijk daarheen waar al
geld is. Onderweg „ver
dampt" het voor een deel
omdat het wordt uitgegeven
of naar de bank gaat, maar
in beweging blijft het hoe
dan ook. Voor de duidelijk
heid trekken we de vergelij
king nog heel even door. Al
leen door het bouwen van
„stuw- en strekdammen" is
de snelheid en de richting
van die stroom enigszins te
beïnvloeden. Het is zelfs mo
gelijk reservoirs te laten ont
staan die droge gebieden
kunnen bevloeien. Maar zo
als gezegd, geld stroomt uit
eindelijk daarheen waar al
geld is. Dat is het gevolg van
de zuigende „onderstroom",
zoals de trek in zee en in ri
vieren. Het is die „onder
stroom" die niet alleen
PvdA maar zelfs ook het
CDA als regeringspartij de
stuipen op het lijf jaagt.
Waar voert die „onder
stroom" heen?
De dieper liggende gedach
ten en motieven achter het
zeer ingrijpende kabinetsbe
sluit van maandag staan te
lezen in de gedreven klin
kende slotzinnen van de 45
pagina's tellende brief aan
de Kamer waarin het besluit
wordt toegelicht. „Maar het
belangrijkste is dat het bij
dit alles gaat om mensen.
Kort gezegd: kansen bieden
aan een nieuwe generatie,
zekerheid bieden aan de ou
dere generatie". Daaraan
vooraf gaat nog een andere,
evenzo cruciale zin: „Europa
in 1992 is inderdaad een uit
daging en een opgave. De
arbeidsmarkt dwingt tot een
nieuwe aanpak". In deze
zinnen ligt het credo beslo
ten van de boodschap waar
mee het kabinet deze week
kwam.
Vrij
Kijken we eerst naar het
„Europa van 1992". Bedoeld
is het streefjaar waarin Eu
ropa alleen nog maar buiten
grenzen zal kennen en daar
binnen een vrij verkeer van
personen en goederen. Dat
kan alleen als de belastingta
rieven niet te veel uiteenlo
pen en de lonen ongeveer
hetzelfde zijn. Dat zal, al
thans dat is de verwachting,
een eenheid smeden van
grote economische veer
kracht die het kan opnemen
tegen de rest van de wereld
waar economische groot
machten als de Verenigde
Staten en Japan de dienst
uitmaken.
Lubbers trok dan ook op
merkelijk vaak een vergelij
king met „de ons omringen
de landen" om uit te leggen
waarom de belastingtarieven
voor de hoogste inkomens in
ons land ook omlaag moeten
en de vennootschapsbelas
ting voor het groeiende aan
tal winstmakende bedrijven
flink zal moet zakken. Het
moest nu maar eens afgelo
pen zijn met de steeds moei
lijker wordende concurren
tiepositie van ons land bin
nen Europa en ook daar bui
ten. Philips verplaatst som
mige activiteiten naar het
buitenland, omdat daar de
belastingen al laag zijn en
omdat daar de goed gekwali
ficeerde maar hoogbetaalde
managers (blijven) zitten.
Voor het tegenwicht gaan tal
van aftrekposten en allerlei
andere fiscale voordeeltjes
zoals het etentje van de zaak
en de auto van de zaak wel
iswaar onder het mes, maar
volgens recente berekenin
gen weegt dat bij hogere in
komens lang niet op tegen
het lagere belastingtarief.
Door de bank genomen
komt de ondernemer of de
manager die veel geld heeft
of verdient, heel wat beter
te zitten. Het kabinet moti
veert dat kort en goed: geld
is investeren en investeren
is werkgelegenheid. Wat
waar is. Dat is de ene kant
van de medaille.
Lubbers trok deze week op
merkelijk vaak een vergelij
king met „de ons omringen
de landen" om uit te leggen
waarom de kabinetsmaatre
gelen noodzakelijk zijn. foto:
dijkstra
En nu de andere kant. Ne
derlanders blijken veel va
ker ziek dan andere inwo
ners van de Europese Ge
meenschap. Is het hier zo
veel ongezonder? Dat blijkt
niet het geval. Waarom dan
geen derde wachtdag in de
ziektewet? Werkgevers en
werknemers moeten onder
ling maar uitmaken wie die
derde dag betaalt; de over
heid in elk geval niet.
Voor een deel arbeidsonge
schikt? Opnieuw blijkt dat
ons land met kop en schou
ders boven andere EG-lan-
den uitsteekt. Wie nog wer
ken kan, ook al is het maar
voor een deel, moet aan de
slag. Werk genoeg. Werkge
vers moeten gehandicapten
en andere gedeeltelijk ar
beidsongeschikte mensen,
die voorzover hun lichame
lijke mogelijkheden dat toe
laten maar al te graag bereid
zijn de handen uit de mou
wen te steken, durven aan
nemen.
Leerkrachten op wachtgeld,
terwijl talloze ongeschoolde
of te weinig geschoolde
werklozen thuis zitten met
een uitkering? Dat kan niet.
Aan de slag, en wel in het
cursorisch onderwijs. Jonge
ren in de kracht van hun le
ven thuis laten zitten met
een uitkering, terwijl stude
rende leeftijdgenoten met
aanzienlijk minder moeten
rondkomen? Aan de studie
dus, maar wel met dezelfde
lagere studie-uitkering. Wie
niet wil, raakt zijn uitkering
kwijt en belandt in de bij
stand. Waarom nemen be
drijven zo weinig jongeren
in dienst? Ze zijn te duur en
dus gaan de lonen voor deze
categorie omlaag.
En dan de niet te stuiten
stroom van buitenlandse
asielzoekers, die hier een
humanitair, sociaal en ook
economisch beter heenko
men zoeken, omdat ze het in
hun thuisland om welke re
den dan ook niet meer zien
zitten. Ze blijken in ons land
- althans economisch - dik
wijls nauwelijks beter af om
dat ze geen baan kunnen
vinden. Naar school moeten
ze, een vak leren, handen
uit de mouwen! Maar hier
wonende en vaak reeds lang
werkende buitenlanders met
kinderen in het oorspronke
lijke thuisland moeten het
voortaan met minder kin
derbijslag doen. Het is alle
maal niet meer te betalen;
dat hebben andere EG-lan-
den ook al lang ontdekt.
Almacht
Toegegeven, het zijn feiten
en situaties waar op zich
weinig tegen in te brengen
is. Wie maar één been heeft
maar wel twee goede han
den en graag wat wil doen,
kan achter een beeldscherm
werken. Natuurlijk, dan kun
je als overheid -de werkgever
achter de broek zitten. Maar
wat het kabinetsbesluit be
denkelijke kanten geeft, is
de onverwachte vanzelfspre
kendheid en het grote ge
mak waarmee de oplossing
van al die problemen geheel
ondergeschikt is gemaakt
aan de noodzaak van een
goede economische ontwik
keling.
Dat is de zuigende werking
van de „onderstroom" uit dit
kabinetsbesluit, een „onder
stroom" van geld naar plaat
sen waar al geld is. Plat en
ongenuanceerd gezegd
ademt het besluit de sfeer
van „wie niet werkt, zal ook
niet eten". Dat kan nooit al
leen de bedoeling zijn, om
dat het appelleert aan de al
macht van het grootkapitaal,
waarvan we dachten dat die
verslagen was. Het is de
slechte kant van het „no
nonsense"-credo; ooit als eti
ket op het eerste kabinet-
Lubbers geplakt, maar in de
loop der jaren verbleekt en
nu dan weer helemaal, blin
kend gepoetst, in volle glorie
terug. Over dit aspect rept
het kabinetsbesluit met geen
woord. Het lijkt wel of nu
ineens de aap uit de mouw
komt
ED FIGEE
