We gaan ook voor de volle winst spelen" „Ik had mij er' al bij neergelegd dal het over J r SPORT LEIDEN £eidóc6outfmt ZATERDAG 12 MAART 1988 PAGljJ1 QUICK BOYS SPITS MARTIN VAN DER PLAS OVER STREEKDERBY: ïi/ T KATWIJK De Kat- wijkse zegetocht heeft het hoofd van Martin van der Plas niet op hol doen slaan. Quick Boys mag dan in vierentwintig ach tereenvolgende competi tieduels niet hebben ver loren, die serie is voor de spits met het geweldige linkerbeen bepaald geen reden om maar direct een goed resultaat te voorspel len als de derby bij en met Rijnsburgse Boys ter sprake komt. „Je weet het nooit", laat de 26-jarige Katwijker filosofisch we ten. „Normaal al niet, maar zeker niet als je te gen Rijnsburgse Boys of Noordwijk moet. De prak tijk heeft geleerd dat het in een derby alle kanten opkan. Dus hebben Rijns burgse Boys en Quick Boys evenveel kans". Martin van der Plas kan en wil er niet omheen dat Quick Boys aan een imponerende reeks bezig is. Maar benadrukt wel direct dat die serie met name door de resultaten impo nerend kan worden genoemd. „Goed, we staan bovenaan en we winnen veel. Maar qua voetbal is het allemaal vaak niet zo geweldig". En vervol gend: „Het zit Quick Boys in deze periode gewoon niet te gen. We hebben zeer regelma tig, ook als we minder spelen, het geluk mee. Nu denk ik ook dat je het zonder geluk niet redt. Geluk heb je nodig om bovenaan te komen en mis schien nog wel meer om daar ook te blijven". Collectief Nu gaat het vanzelfsprekend veel te ver om de huidige top positie van het blauwwitte vlaggeschip grotendeels aan Vrouwe Fortuna op te hangen. Op het moment dat een elftal zich bovenaan de eerste klas se-ranglijst meldt, moet zo'n team over kwaliteiten be schikken. Ook Martin van der Plas weet dat de competitie „geen loterij" is. „Quick Boys heeft natuurlijk sterke punten. Het sterkste? Het collectief, denk ik. Quick Boys één is dit seizoen een hele hechte groep geworden. Die ontwikkeling zat er vorig jaar al in, en heeft zich dit seizoen doorgezet. De ploeg is een echte eenheid. Mindere dagen van wie dan ook worden zonder probleem opgevangen. En zo'n instelling maakt een elftal heel sterk". Vorig seizoen maakte Martin van der Plas overigens lange tijd géén deel uit van het keurkorps van Hans van der Zee. Het achtste seizoen in de A-selectie leek zelfs even de laatste voetbaljaargang te worden van de Quick Boys topscorer aller tijden („Het zijn er meer dan honderd, ik weet niet precies hoeveel"). Martin van der Plas kende een hele slechte start van het seizoen en kreeg slechts mondjesmaat een plek toebedeeld in het keurkorps van de blauwwit- ten. Hetgeen dit seizoen an ders werd, ook al omdat Quick Boys in.Frenk van der Kleij een spits met een basisplaats zag vertrekken. „Maar dat is niet de enige reden dat ik nu weer in het eerste speel. Ik ben gewoon weer beter gaan voetballen. Vorig seizoen al, na de winter. Maar ook nu, al moet ik zeggen dat ik dit jaar toch wat mindere wedstrijden heb gespeeld. Ik was afgelopen zaterdag ook heel blij met dat doelpunt tegen ARC. Zoiets Druk Zelfvertrouwen dat Quick Boys de komende tijd node kan gebruiken, de druk van het kampioen moeten worden weegt immers zwaar door op de ploeg? Martin van der Plas: „We moeten ervoor waken nu al over een kampioenschap te praten. Natuurlijk is het zo dat er in Katwijk al lang wordt gewacht. En dat het inderdaad tijd wordt dat Quick Boys kampioen wordt. Maar, het is gewoon nog te vroeg om daar nu over te praten. Goed, Quick Boys staat bovenaan. Maar IJsselmeervogels, Rijns burgse Boys, Noordwijk en ACV zijn echt nog niet uitge schakeld. We moeten per slot van rekening nog tien wed strijden spelen. En dat is een hele hoop. Zeker in deze com petitie. Ik bedoel maar: toen Rijnsburgse Boys vijf punten voorsprong had, werd er ook al gezegd dat de competitie zo'n beetje gespeeld was. Ter wijl die ploeg nu van ons moet winnen om mee te blijven doen..." Of Rijnsburgse Boys dat van daag ook inderdaad zal doen. laat Martin van der Plas tact vol in het midden. Wel laat hij desgevraagd weten dat Quick Boys zelf, in het hol van de geelzwarte buurman, voor de volle winst zal gaan. „We zul len ook tegen Rijnsburgse Boys niet voor een punt spe len. Daar hebben we de ploeg niet voor, daar is de stand in de competitie ook niet naar. En afgezien daarvan: we spe len het hele seizoen al om te winnen. Wat dat betreft is een wedstrijd tegen Rijnsburgse Boys niets anders dan een te gen Broekster Boys of RKA- VIC. Je moet elke week weer proberen te winnen, anders kom je aan het eind van de rit toch weer tekort". Apart Na enig denken, wenst Martin van der Plas het treffen met de Rijnsburgse buur nog net wél in een iets andere catego rie te plaatsen dan een ont moeting met het Friese Broek ster Boys. „Je wil niet voor el kaar onderdoen, niet van el kaar verliezen. Dat maakt zo'n Martin van der Plas is blij na zijn treffer tegen ARC, afgelo pen zaterdag: „Zo'n doelpunt is altijd goed voor je zelfver trouwen". FOTO: KEES VAN DEN BURG wedstrijd apart. Maar verder blijft het toch gewoon een duel waarin maar twee punten te verdelen zijn. Wat dat betreft is er niets speciaals aan". Speciaal en zeer aantrekkelijk was dit seizoen wel de eerste confrontatie tussen de Kat- wijkse en Rijnsburgse elftal len. Na een spectaculaire wed strijd met sterk wisselende kansen, deelden de ploegen met 3-3. Een uitslag die Martin van der Plas nu niet direct weer verwacht, wel ziet hij hetzelfde spelbeeld terugkeren als toen in Katwijk. „Dat kan bijna niet anders. Rijnsburgse Boys werkt meer in de breed te, laat de bal meer rondgaan, terwijl wij wat sneller de diep te zoeken. Maar welk spelletje dit keer winnend is, daar zal je mij geen uitspraak over horen doen...' Martin van der Plas zei het al eerder: met een derby weet je het nooit. GERT-JAN ONVLEE HENRY POUW(UVS) VOETBALT WEER n LEIDEN Henry Pouw voetbalt weer. En dat is, gezien de ontwikkelin gen rond hem van het laatste jaar met recht on voorstelbaar te noemen. De voormalig speler van Roodenburg en Wilhel mus heeft, vanwege een bij Wilhelmus opgelopen knieblessure, een jaar van hoop en vrees achter de rug. Nu speelt hij weer, met in zijn achter hoofd de wetenschap, dat een arts adviseerde om met voetballen te stop pen en een andere hem meedeelde dat hij on danks de mankementen aan zijn knie zonder al te veel risico in de hoofd klasse mee kan doen. Een verhaal over Hen ry's knie, een „doktoren- jacht", besluiten om maar te stoppen en een door Pouw niet verwach te degradatie voor UVS. De „Pouw-story" begint een jaar geleden en handelt over zijn rechterknie. Een knie die toen overigens al niet meer „eerste hands" was. Tij dens zijn dozijn Roodenburg- jaren werd namelijk uit beide knieën reeds de buitenmenis cus verwijderd. Pouw: „De ene meniscus ging er in de regionale jeugd uit, de andere toen ik in het eerste bij Rood enburg speelde". Op zijn 21e stapte Henry van Rooden burg over naar het Haagse Wilhelmus. „Ik had toen bij Roodenburg drie seizoenen onder Laurens Mouter in het eerste gespeeld en ik vond het daar welletjes. Ik had het gevoel dat ik op een dood spoor zat en wilde hogerop". Bij de Haagse club, toen eer steklasser en met de nieuwe UVS-trainer Ruud de Groot aan het roer, begon de lij densweg van Pouw in zijn derde en laatste seizoen. „Vlak na de winterstop ver stapte ik me tijdens een oe fenduel", begint Pouw terug blikkend. „Ik ben behandeld door de fysiotherapeut van Wilhelmus. Het ging allemaal helemaal fout, want ik wilde te snel terugkomen. Na de winterstop heb ik geen hele wedstrijd meer gespeeld. Toen vroeg ik me al af waar ik mee bezig was en nam ik de beslissing te stoppen". Smaak Aan het begin van dit seizoen kreeg de 25-jarige Leidenaar de smaak toch weer te pak ken en daarom meldde zich aan bij UVS. „Maar als ik van te voren had geweten wat me te wachten stond, dan was ik er niet aan begon nen", meent de 25-jarige Lei denaar. Omdat Pouw zijn rechterk nie tijdens de zomerperiode niet teveel had belast, leek het of hij genezen was. Het tegendeel bleek echter waar te zijn. Eenmaal op de Kik kerpolder vergde hij in de voorbereiding teveel van zijn rechterknie en ging het in de eerste oefenpartij tegen RCL al fout. Vanaf dat moment begon zijn „doktorentocht". De start was in het Sport Medisch Ad viescentrum in Leiderdorp. Daar vertelde men hem dat deze blessure bij het voetbal hoorde. Ze raadden hem aan zijn bovenbeenspieren te trainen. Pouw wilde echter meer dui delijkheid en ging met zijn vriendin Yvonne van Dorp. Nederlands kampioene op de 200 en 400 meter, naar Pa pendal. Daar werd hij onder zocht door de arts van het Nederlands atletiekteam, Pe ter Vergouwen. Uit een test bleek, dat zijn rechterbeen 30% minder krachtig was dan zijn linker. Vergouwen ver wees hem dan ook door naar het Dijkzigt ziekenhuis in Rotterdam. „Daar ben ik behandeld door dokter Heyboer. Heyboer nam foto's en kon niets ont dekken. Omdat hij mij advi seerde weer te gaan voetbal len, heb ik voorzichtig training hervat. Maar twee weken stond ik wee hem op de stoep omdat echt niet ging". Heyi sloeg aan het opereren, dens deze operatie, die op deo werd vastgelegd, wei behalve een stukje van buitenmeniscus ook en splinters verwijderd. Verwilderd „Direct na de operatie ki hij tot de conclusie dat kraakbeen, dat een schokdempende wer vervult, dun en verwili was. Hij heeft mij toen viseerd met voetballen stoppen omdat de kans vervroegde slijtage aanu zou zijn". Toen UVS-trainer Arie gendijk in het Dijkzigt scheen, had Pouw zijn bt sing al genomen: hij zou meer voetballen. Vrij sne deze beslissing kwam de denaar met de oud-voon Kruyt van UVS overeen de knie door dokter Hern te laten bekijken en zo vi dige zekerheid te krij r Niet alleen vanwege de langen van UVS, ook van ge de latere carrière vai voetballer, die overigens tevreden is over de beha; ling van de Leidse hoofd! ser. „Na ruim drie maanden ik pas terecht bij Herm want die man is nogal beklant. Daar vertelde nogmaals het verhaal ei werden opnieuw foto's f men". Om een definitie! deel te geven wilde ^Herm echter de video-opnai van de operatie bekijl Toen hij die gezien had, de hij een andere diag dan Heyboer: Hermans de verbaasde Pouw gr „voetballicht". „Beide artsen zeggen eig i lijk hetzelfde, alleen Heyl was het meest voorzichtig klamp me maar vast" Hermans want die man een schat aan ervaring zo verschrikkelijk veel if ters geadviseerd. In zijne hoef ik niet te stoppen de spieren van mijn bo\ been maar train. En behi dat hij mij ieder jaar wil rugzien, sta ik ook on controle van een fysiothi peut. Na zijn advies heb it training weer hervat en nu toe is het allemaal gegaan. Toch wel vreemd gevoel, want ik mij er al bij neergelegd da nooit meer zou spelen". Vanaf begin januari is He Pouw weer echt in train Hij speelde inmiddels ah twee duels in het tweede pakte afgelopen zondag laatste tien „ongelukk: minuten van RCH - mee. Morgen komt hij v schijnlijk uit tegen zijn maatjes van Wilhelmus, duel tegen de Hagenaar! sowieso een speciale pa waaraan een aantal spec kantjes zitten. Zo staan bc Eloegen er in de hoofdkl epaald niet riant voor; bc ploegen kunnen de pun derhalve erg goed gebruil: En verder staat Wilheli strainer Ruud de Groot zijn minst voor een klein lemma. Als Wilhelmus UVS wint, kan dat aan eind van de rit betekenen zijn huidige club mede droeg aan de degradatie UVS, waar hij volgend als trainer op gaat treden Van een mogelijke degrs tie gelooft Henry Pouw o rigens niks. „Laat ik voo stellen dat UVS geen tc heeft om te degraderen, de laatste tien wedstrij moeten we zeker 14 pun halen. Dan redden we Daarom moeten we nu te Wilhelmus gelijk twee p ten pakken. Ik merk dat jongens op scherp staan, pelijk hoeven Fillipo Meys de kar niet alleen trekken. Ik zie mezelf overigens nog niet doen wil graag alles geven, m laten ze alsjeblieft niet te* 1 van me verwachten", denkend aan het gele „knieleed": „Trouwens, laat me niet meer gek ken". LOUIS HOOGENDOO Er is niets te koop in de wereld, of't komt in de krant. Naast? geld. En er is een tegenpartij die eerst zegt dat er niks ge sloopt is, dan de helft van de gedeclareerde schade betaalt en na het omkleedprobleem met het 16e Woubrugge een kopie stuurt van een brief aan de KNVB waarin staat dat er wél schade is veroor zaakt en dat die „slechts" be staat uit een aantal verbogen Effe 3 Maar. wij gaan evenzeer'mee met de gedupeerde mannen van het 16e van ARC. Die za gen geen brood in de om- kleedseance in de koude, door sneeuw doorkliefde bui tenlucht. Zoiets doen geset telde mannen van in de der tig of veertig zichzelf in de regel nu eenmaal niet aan. En dus gingen de boys van 16 onverrichterzake terug naar Alphen. Met die snotters uit de jeugd en hun sloperijen hadden zij niks te maken; ze kwamen alleen maar om op een normale wijze hun weke lijkse balletje te schoppen- Het voetbalverkeer tussen beide partijen ligt overigens niet helemaal stil. ARC meldde „de vijand" in de loop van de week namelijk, dat de effies van Woubrugge bij hun potje tegen de effies van ARC van vanmorgen 9.00 uur ongehinderd van de Alphense kleedgelegenheid gebruik zouden mogen ma ken. „Effe" wapenstilstand dus. En dan? Worden we dan wijs, denkend aan sop dat de FOTO: BRAM VEEFKIND kool al dan niet waard zou zijn? Naast? Wij van Hutspo(r)t willen niet vervelend doen. Erken nen ook onmiddellijk nooit op eerste klasse niveau te hebben gevoetbald en heb ben het grootste respect voor al die kanjers die zich op dat niveau handhaven. Maar: kanjer of niet; soms zitten ze er toch maar mooi, of beter, lelijk, naast. Naast die bal, bedoelen we dan, daarbij vriendelijk verwij zend naar bijgaand plaatje. Een foto van twee, voor deze gelegenheid naamloos blij vende eersteklassekanjers van Quick Boys en ARC. Hoewel, bedenken we nu ook: is „naast" nu wel een juiste benaming? Kunnen we, in navolging van het Verona-team, nu maar niet beter vaststellen dat men afgelopen zaterdag overtuigend „bovenop het leer" zat, daar in Katwijk? Archief Het beeld mag gerust trooste loos worden genoemd. Dat beeld van die gewisselde speler van de Leiderdorpse Racing, die, de sleutels in de linkerhand, teleurgesteld de gang naar de RCL-kleedka- mer maakt. Een archieffoto, inderdaad. Maar daarom niet minder sprekend, niet minder troos teloos. En: niet minder actueel? Onder redactie van Erik Huisman en Gert-Jan Onvlee Anja Anja Aandewiel. Anja Aan dewiel? Dat is toch helemaal Anja Aandewiel niet. En: is dat nou wel basketbal? Da's toch volleybal? Da's... Inderdaad: da's een foutje. Beter gezegd: dat was maan dag een kanjer van een plak- fout bij dat verhaal over die super succesvolle Katwijkse Grasshoppers. En dit is Anja. Alsnog. Hopen wij... Effe Was me dat een onaangena me ontvangst zeg. Ongebrui kelijk ook èn onverwacht. We hebben het nu over de mannen van ARC 16. En over het feit dat die bij aan komst op de percelen van Woubrugge geen gebruik mochten maken van een ver- kleedgelegenheid. Dat kwam, omdat een jeugdteam van de Alphense club onlangs in zo'n Woubrugse gelegenheid de gelegenheid te baat nam om het interieur een geheel ander aanzien te geven. Dus de kleedkamer ongevraagd en ongewenst verbouwde. Uiteraard was men daar in Woubrugge niet recht mee in de schik. En dat werd er niet beter op toen de gedupeerde club bij het bestuur van ARC verhaal ging halen. ARC vroeg om een schaderapport en meldde, na ontvangst daarvan, telefonisch aan Woubrugge dat „het allemaal zo niet zou zijn". En dat de ARC-ieugd lang niet zoveel schade had aangericht als Woubrugge opvoerde. De dorpers raakten op slag nog minder in de schik en meia den per omgaande dat hun standpunt was verhard: „Er komen geen ARC-ers meer in onze kleedruimten, totdat de kwestie netjes afgewik keld is". Effe 2 De Alphense Racers wilden daarop onderzoek doen naar de schade en lieten per post' weten dat er tijdens het on derzoek niets, noppes, naks gebleken was van verniele- rijen, maar tevens dat de Al phense club niettemin bereid was om de helft van de ge vraagde vergoeding naar Woubrugge over te maken. En aldus geschiedde. Maar daar was de ontvangende club heiemaai niet zo blij mee. Want, redeneerde men in Woubrugge, niet schuldig en toch (deels) betalen klopt niet, dat is logica die wringt. De 300 pieken werden dan ook giraal aan de gever re- tourgezonden. De reactie uit Alphen kwam alras: ARC beschouwde de zaak als afgedaan. Voor Woubrugge gold dat in geen enkel opzicht. En daarom moesten de mannen van ARC 16 zich zoals „beloofd" buiten omkleden. Wij van deze rubriek gaan een heel eind met de redena tie en het eruit voortvloeien de verkleedruimte-gebruik- verbod van Woubrugge mee. Ook al zit de club volgens de regelen waarschijnlijk fout; de tuchtcommissie buigt zich daar nu en de komende we ken over. Want er is wel schade, uiteindelijk geen Anja... FOTO: BRAM VEEFKIND

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 16