Alle knieën verzamelen Londen ziet mini wel zitten Parijs maakt er een vrolijke zomer van LEIDSE COURANT DINSDAG 23 FEBRUARI 1988 PAGINA 4 V Jean Louzac uit Voorburg, altijd al geporteerd voor mini, raakt in extase als de korte rok ter spra ke komt in het maandelijks Mo decafé in Amsterdam, georgani seerd door de Nederlandse Ver eniging van Modejournalisten. „Een vrouweknie doet iedere man iets", begint Nederlands enige „singing designer" zijn boeiend betoog door de micro foon. „De lange rok en de te brede schouders zijn opge warmde erwtensoep. „Es war einmahl". De korte rok heeft het nu gewonnen. Dat is duidelijk en men kan er niet meer omheen. Men draagt het of men draagt het niet, maar als men het draagt is men wel „in". Ik be doel IN!! Parijs is nuffig op hoge hakken. Pumps met strikken liefst. Beter een mini in de kast dan een lange rok die niet meer past. Er zijn twee stijlen: een blazertje dat vijf centimeter van de minirok laat zien en het zoge naamde „cropped jacket", het kleine nauwsluitende jasje met de ronde natuurlijke schouders. „Vive la taille!" Hoe toont mini? Hoe kijkt men bij mini? Ben je ladylike of uitdagend? Dit be paalt de sfeer van de mini. Alle bei zijn op gezette tijden goed. Mini is now, micro, coming! Car- la Schmelzer wilde in haar tijd dat (modisch gesproken) 'de beer los was'. Ik maakte een jurk voor haar met splitten tot haar slipje. Mevrouw Luns heeft de beer nooit losgelaten! Maar als iemand ladylike mini heeft gedragen is het mevrouw Luns. Zij bleef altijd een dame. Mijn moeder droeg jurken van 5 cm boven de knie. Dat vond ik als jongetje van vijf jaar al mooi. Mijn vader zei: „Vrouwen keur je net als paarden, naar de be nen"... Mata Hari heeft er veel mee bereikt. Ze had alleen niet verliefd moeten worden, dat heeft haar de kop gekost. Maar ze was wel de eerste die met de benen werkte". Jean Louzac, Nederlands enige „singing designer" meent: Beter een mini in de kast dan een lange rok die niet meer past". Dit been tekende de mode-ontwerper uit Voorburg speciaal voor onze krant. FOTO: MILAN KONVAUNKA Kanten topje bij een kanten rok. De top is eendelig, maar lijkt te bestaan uit een strapless lijfje met daarover een openhangend ves tje, dat in de taille met twee knopen vastzit. De Fransen noemen dit trompe-l'oeil" (gezichtsbedrog). rnrn c- pp Duizenden mensen zijn onlangs als door een magneet aange trokken tot de „Londen Show", waar meer dan 350 modecollec ties voor zomer en winter 1988 te zien waren. Want Engeland gaat een steeds grotere rol spe len in de mode en had zo'n vijf tig confectionairs en ontwerpers opgetrommeld onder één dak, het „Kensington Exhibition Cen tre". Er schitterden namen als „Pamplemousse", „Cobber- nob", Gordon King, Network en uit het buitenland onder meer WWRA (Japan) „Twisted Sis ters" en „Milenco" (Holland). De Engelsen hebben wat hun mode-uitingen betreft nog altijd het keurige kostschoolmeisje in de kop, dat echter in toenemen de mate uit de band springt. De Britse mode heeft nog altijd er gens in de verte een aura van ingetogenheid: het schooluni form, het strohoedje en de plat te schoenen. Maar even zo goed verzet de Engelse mode zich te gen deze beeldvorming door soms dwars te liggen, gek te doen en tegen het verleden aan te trappen, op weg om volwas sen te worden. Het resultaat is een eigenzinnig beeldmerk. Kant en rozeknoppen vieren hoogtij in overdadige jaquard patronen naast prints uit verre warme eilanden. Polo's en shirts voor mannen zijn tegenhangers van tailor-made, dat nog altijd voor deftige heren wordt ge maakt in Regentstreet. Geen echte Engelsman koopt dan ook gewoon een overhemd, hij laat het aanmeten. Maar voor dit soort chic is de London Show niet in elkaar gezet. Er werd veel gegokt op tweedelig. Een geheel nieuwe mannencollectie van Crowther Comp. bestond uit sluitend uit (over)hemden, polo's en tops. Voor de vrouw komt ook in En geland de knie duidelijk in beeld. Voor wie daar niet aan wil (zoals premier Tatcher) zijn er nog rokzomen net onder de knie. Het overgrote deel van de Engelse zomermode laat een flink deel van de dij bloot. Hot pants zijn geen uitzondering. De korte minirokken en zeer korte broeken doen aan de jaren zes tig denken, maar het uitgangs- met tricot „coordinate" op heupstuk, vast gehouden door bretels. Bijpas sende blouse, maar er kan ook een andere blouse of een polo onder worden gedragen. punt is anders. Toen was mini er om te schokken, nu is het de gewone golfbeweging van de mode: lang, kort, lang en op nieuw kort. Net als de danspas sen van de goede oude tango. Rokken vertonen ook weer aller lei bollingen en wijdtes, die ko men uit de jaren vijftig. Hier dus ook een beetje terug naar het verleden. Pettycoats en ruime broekrokken zijn „in the pictu re" en de cocktaildresses zijn zwierig en onschuldig. Ze kun nen bij wijze van spreken ook overdag worden gedragen. De kleuren zijn vol van gulle Caraï- bische tonen en waterige pas tels voor transparante stoffen die de schouders bloot laten. Je zag ook nogal wat korte (pof- jmouwtjes. Veel werk wordt ge maakt van de hals; vormvaria ties geven schouders (niet meer zo breed) nadruk, dus halterlij- nen, soms met een klein kraag je, boothalzen, rechte en blok vormige decolletés. De ouder wetse dubbele kraag van door zichtige stof die langs het V-vor- mige decolleté loopt, is weer van stal gehaald. Opvallend is het aanbod van lin nen bij het netjes gestreken schooluniform. Als tegenhanger voor „classics" als Prince de Galles en pied de poule zijn er kinderlijke weidebloempjesdes- sins. Voorts wordt er nogal wat kant gebruikt, zoals malle zwar te kanten ruches aan witte rok ken of zwarte kantkraag en - mouwen aan een pastelkleurige blouse. Daarbij witte panties. Sommige jurkjes krijgen motie ven als vliegtuigbestek of de driesterren-aanduiding van koel kasten. TINY FRANCIS ADVERTENTIE Guy Laroche met japonnetje van taft. De korte rok lijkt op een omgekeerde paraplu. Het geheel is uitgevoerd in regenboogkleu- LEIDSE COURANT DINSDAG 23 FEBRUARI 1988 PAGINA 9 Dunne cloquée in zebra-print voor een prachtige, gedrapeer de wit/zwarte jurk van Christian Dior, die hij een shawl-japon noemt. Provenpaalse imprimé robe bustier van Lacroix. Hoeden als wagenwielen doen opgeld. FOTO'S: PR Van Dior een gepoederd rood jasje op een zwart/wit pied de poule rokje met gedrapeerde panden en uit de taille komende geplooide strook. Zwart/witte blouse met zeer kleine nopjes en een coquet herenhoedje op één oor. Handschoenen. Laurent heeft zeer mooie grijze mantelpallen met satijnen blou ses. Er is ook veel wit in een mix met marine. Pastels, voorname lijk voor de lente, zijn lila met rose. Voor de zomer felle kleu ren: rood, groen, geel en een blauwachtig paars. Over de hele linie worden de rokken kort ge houden, alleen Karl Lagerfeld brengt twee langere rokken, een sensatie omdat Lagerfeld (voor Chanel) nu juist de pionier voor mini is geweest. Een voorteken, dat de zomen zullen zakken? Ook Nina Ricci en Guy Laroche hebben naast ultra korte rokken knielange exemplaren en dit lijkt, nu veel modellen alleen maar het middenstuk van het li chaam lijken te gaan bedekken, al behoorlijk lang. Overigens moet een vrouw wel een figuur hebben dat die billen omspan nende lijn verdraagt. De lijfjes van de bustiers met een lapje rok eraan zitten zó nauw dat het moeilijk is je er relaxed in te be wegen. Korte bollende rokjes komen er ook uit Parijs (Lacroix). Jasjes met schootjes eraan doen den ken aan hoerendracht uit de Provence. Bij de meisjesachtige, haast popperige outfit worden zeer grote hoeden gedragen. Je kunt zelfs zeggen, dat de zomer hoed terug in de mode is. Groot als wagenwielen staan ze op omhoog gekapte haartjes, klaar voor de rennen in Longchamp. De broek die in de prêt porter' nauwelijk „ruimte" kreeg, is voor de haute couture wel ge lanceerd, maar dan in een zeer wijd model en gemaakt van dun ne, spoelende stof. Vaak is het model hoog opgeknipt. St. Laurent, die zich bepaalde tot een korte, rechte rok, heeft enkele sportieve broeken in zijn collectie. De schouders van jas jes en jurken (voor zover die niet strapless of off-shoulder zijn), hebben een bollende ronding en zijn duidelijk minder manhaftig en breed. Vrouwelijkheid staat dus overal hoog in het vaandel. Mouwen hebben accenten, zelfs pofmouwen voor de avond zijn toegelaten. TINY FRANCIS Van Christiaan Lacroix een robe maillot van zwart/ witte katoen in de badpakstijl. Het dessin is uitgevoerd in polkadots. Het rugdeel zit met bandjes vast. Kort, strak, borduursels en ro zen zijn trefwoorden voor de olijke zomermode die Parijs brengt. De bloempatronen zijn nieuw. Ze bloeien op de meest verscheiden stoffen. Christian Lacroix, wiens ster hemelhoog gerezen is, loopt voorop met zijn zuidelijke ideeën. Hij is één der belangrijkste couturiers en is verrukt van bloemenpracht: an jers, margrieten, kleine bloemp jes en rozen verdringen elkaar op de korte wijde jurkjes over uitstaande onderrokken, die ook een trend vormen. Sommige modellen zijn voorzien van een taille-lange bolero, overdekt met tot rozen of rozetten gedraaide stof. Andere dessins vormen de ruit, de nop en de streep, soms door elkaar gebruikt in één model. St.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 21