jVergeer rekent nergens meer op
Dick de Vroomen heeft
de hele wereld beduveld
TO
1500 METER LAATSTE KARWEI VOOR EX-WERELDKAMPIOEN
teeds meer
etuigen van
)edienen
Ioeddoping
n u
Qeidóct.
ZATERDAG 20 FEBRUARI 1988 PAGINA 11.
Schansspringen
mogelijk na sluiting
CALGARY Frank King, voorzitter van het organi-
satie comité van de Olympische Winterspelen, houdt er
rekening mee dat het skispringen van de negentig-me
terschans pas na de sluitingsceremonie wordt gehou
den. Het evenement in Calgary duurt vier dagen lan
ger dan voorgaande Winterspelen. Het springen van de
hoogste schans, het meest windgevoelige onderdeel
van de Spelen, staat voor vandaag op de agenda. Naar
verwachting is er echter in de middaguren te veel
wind. Een suggestie om het schansspringen in het Ca
nada Olympic Park bij nacht te verwerken, werd door
King afgewezen. Grootste spelbreker in de eerste week
van de Spelen was de wind. Doorgaans zijn de weers-
condities in de nachtelijke uren en vroege ochtend
gunstiger. De combinatie van het alpine-skiën bij de
dames zal vandaag en morgen worden gehouden. De
wedstrijden moesten worden verschoven na de vertra
ging van een dag bij de afdaling voor dames.
Jörg Hofmann (boven) en Jochen Pietzsch
rodelen naar goud.
Goud voor rodelaars
Hoffman en Pietzsch
CALGARY Jörg Hoffman en Jochen Pietzsch
hebben de Oostduitse overheersing bij het rodelen
nog eens bevestigd door het olympisch goud in de
tweezitter te winnen. Hun landgenoten Stefan
Krausse en Jan Behrendt veroverden de zilveren
medaille. De Westduisters Thomas Schwab en
Wolfgang Staudinger grepen brons. De wereld
kampioenen Hoffmann en Pietzsch namen in de
eerste omloop al de leiding. De tweede Oostduiste
tweezitter, met Krausse en Behrendt, nestelden
zich op de tweede plaats. Zij werden verrassend
gevolgd door Sovjetrussische rodelaars Deloesov en
Beljakov. De Russen konden in de tweede manche
hun bronzen medaille niet vasthouden. De West
duitsers Schwab en Staudinger, die de eerste man
che enigszins teleurstellend als vierde hadden af
gesloten, slaagden er in de achterstand op de Rus
sen goed te meken.
Russen
te sterk
voor
Westduitsers
CALGARY
Tsjechoslowakije,
de Sovjetunie zijn
zeker van een
plaats in de finale
poule ijshockey. De
Tsjechoslowaken
wonnen vrijdag met
4-0 van Oostenrijk,
de Russen versloe
gen de Westduitsers
met 6-3 en hebben
nog geen puntver
lies geleden.
Russen heersen ook op
op 15 kilometer skiloop
CALGARY Na de drievoudige zege op de 30 km
ski-lopen klassieke stijl trok de Sovjetunie ook de
titel op de 15 km naar zich toe. Degene, die dat
karwei opknapte, was Michael Devjatjarov; een
bijna 29-jarige spor^officier. Lange tijd zag het er
naar uit, dat de Noor Pal Gunnar Mikkelsplass ein
delijk de zege zou gaan behalen, waar deze al jaren
op jaagt. „Het traject stond mij op het lijf geschre
ven. Korte klimmetjes, steile afdalingen. Dat moet
voldoende zijn. Meer kon ik niet doen", hijgde de
Noor, toen hij met zijn Zweedse trainer Ake John
son aan de finish wachtte op de aankomst van
Devjatjarov, die het veld van achteren oprolde. De
Rus verdeelde zijn krachten goed. Hij startte snel,
nam toen enigszins snelheid terug om met de fi
nish in zicht weer onweerstaanbaar aan te zetten.
Met een eindtijd van 41 minuten 18,9 seconden was
hij beduidend sneller dan Mikkelsplass (41.33,4).
CALGARY Hij is niet
terug bij af. De cyclus van
een Olympiade wordt in
Calgary afgerond. Dat po
sitieve oordeel spreekt
Hein Vergeer (26) uit op
de dag dat hij zijn laatste
olympische afstand, de
1500 meter, zal rijden, jim-
nenige dagen voor het be
gin van de Winterspelen
uit. Vier jaar geleden
kwam sprinter Vergeer in
Sarajevo zonder succes uit
op de 500, 1000 en de 1500
meter en het ziet er naar
uit dat ook Calgary hem
geen felbegeerde olympi
sche successen zal bren
gen.
„Ik had er graag de vijf kilo
meter bij gedaan. Dit seizoen
bleek definitief dat dat buiten
mijn mogelijkheden ligt. Ik
kan niet blijven teren op de
6.54, die uit Inzeil (1986) da
teert". Berusting klinkt door
in Vergeers woorden. In het
laatste seizoen van zijn loop
baan weigert hij vooralsnog te
erkennen kansloos te zijn voor
medailles. „Het zou heel goed
kunnen, maar ik ben er niet
mee bezig. Sinds mijn laatste
wereldkampioenschap is er
nogal wat mis gegaan. Ik weet
dat ik het niet in eigen hand
heb".
Op grond van zijn beste sei
zoen tijd op zijn sterkste af
stand, de metrische mijl
(1.56,44) en de tijden van zijn
tegenstanders, hoeft Vergeer
nergens op te rekenen. Hij be
seft dat en onthoudt zich van
het doorzichtig acteurswerk,
dat de televisie-interviews met
hem vaak kenmerkt.
„Juist op.de 1500 meter is de
prestatie-dichtheid enorm. Ik
schat het aantal medaillekan
didaten op tien. Vlak voor het
foto: Milan konvalinka uur U wil ik niet relativeren.
De Olympische Spelen zijn
nog steeds een heilig doel.
Maar als het mis gaat, probeer
ik zelfs daarin een positieve
kant te zien. Ik ga niet ver
kondigen dat het niet zo best
met me gaat. Het gaat hier pri
ma".
Zonder glorie
Vergeer dreigt evenals Hilbert
van der Duim de schaatsge-
schiedenis in te gaan als als
een allrounder zonder olympi
sche glorie. Gedeeltelijk een
gevolg van een beleidskeuze
van de KNSB, die niet ondub
belzinnig op specialisatie ge
richt kan zijn.
„Hilbert heeft enorm veel
pech gehad. Die heeft veel ge
wonnen, en had nog veel meer
kunnen winnen. Hij is te veel
allrounder geweest om olym
pische potten te breken en trof
net bovendien niet met het fe
nomeen Heiden als tegenstan
der. Mij heeft het eigenlijk
nooit tegen gezeten. Mijn car
rière was stormachtig. Volgens
mij gaat de vergelijking met
Hilbert niet helemaal op".
Vergeers olympische ambitie
werd voor het eerst uitgespro
ken nadat hij in 1985 in Eskil-
stuna zijn eerste Europese titel
veroverde. Die eerzucht werd
hem ten dele ingefluisterd
door Henk Gemser. „Een ob
sessie is het niet meer, de druk
viel weg toen ik door het NOC
werd aangewezen. Tot en met
die 1500 meter in Davos was
die druk er wel degelijk. Die
wedstrijd liep niet. De dag er
op had ik de pest in, en toch
kon ik de vijf kilometer naar
behoren rijden".
Op dat moment stelde Vergeer
al andere eisen aan zijn
schaatswerk dan voorheen.
Tijdens de Noordamerikaanse
reis nam hij in feite afscheid
genomen van de 5000 meter,
de afstand waarin hij naar Ge-
msers woordkeus twee seizoe
nen lang woonde. „Mijn vijf
kilometer had altijd al beper
kingen, het ging goed als ik de
race rustig opbouwde. Zodra
ik ga jagen, loopt het mis".
Vergeer zegt nog steeds te gis
sen naar het waarom van zijn
drastisch verzwakte vijf-kilo
meterprestaties. Hij veronder
stelt dat de val die hij in de
herfst van 1986 maakte ernstig
is onderschat. Gemser zei eni
ge tijd later te zijn geschrok
ken van Vergeers techniek.
„Met die heupblessure heb ik
een hele tijd gesukkeld. Ik ben
er van uitgegaan dat het steeds
beter zou gaan. Door mijn fout
in Heerenveen bij de wereldti
telstrijd te snel weg te gaan, is
het er nooit van gekomen".
In Butte noteerde Vergeer
voor het tweede keer in zijn
loopbaan een tijd onder de ze
ven minuten, een week later
bleek hoe weinig een dergelij
ke prestatie bij de huidige
stand van zaken (wereldrecord
van Geir Karlstad 6.43,59)
zegt.
De wereld van Vergeer is de
laatste twee jaar aanzienijk
veranderd. Destijds werd een
olympisch scenario vastge
steld, dat reikte tot ver na
„Calgary". Met adviseur Ron
Mulder zette Vergeer al pro
jecten op touw om de olympi
sche medailles, waarvan hij
zich zo zeker wist, te verzil
veren. Eerst verspeelde hij zijn
Europese titel, vervolgens de
wereldkroon. Omdat hij niet
langer de voornaamste troef is
maar een outsider, heeft hij af
gezien van zijn stellige voorne
men nooit meer Alma Ata
(waar begin maart om de we
reldtitel wordt geschaatst) te
bezoeken.
„Alle commerciële projecten
voor straks staan op een lager
pitje. Het is beter dat ik me er
niet mee bemoei. Ik weet niet
wat er gaat gebeuren. Ook niet
tijdens het IJsgala. Daar zal
wel een bijdrage op de schaats
worden verwacht. Want dat is
het definitieve einde".
iLGARY Bloeddo-
|g, waarbij eerder afge-
|te rode bloedcellen la-
weer bij een atleet
|rden ingespoten, wordt
jer toegepast dan ver
led. Dat heeft de voor-
lige coach van het Ca-
flese ski loopteam giste-
i verklaard.
I deze uitspraak komt An-
k Lenes, die vier jaar gele-
I in Sarajevo als bondscoach
jgeerde, zijn opvolger Marty
te hulp. Deze stond na
beschuldigingen aan het
fes van de Sovjet-delegatie
er zware kritiek.
les zegt in een Canadese
bt in Sarajevo getuige te
I geweest van het toedienen
I bloeddoping. Het betrof de
I Aki Karvonen, winnaar
I zilver en brons, die ook in
Eary tot de deelnemers be
kt. Destijds werden al twij-
I geuit door de Noorse coach
knar Lundema.
mens de Finnen is alles
~l[r chef-trainer Esa Klinga
[ikend. In een interview met
ij Amerikaanse blad Sport
.fstrated heeft Karvonen
I
- nes verklaart dat hij bij toe-
i! het Finse appartement in
J olympisch dorp binnen-
ï>te, terwijl dokters en coa-
0 jte Karvonen bloed toedien-
Karvonen eindigde in
|l>more als negentiende op
'0 kilometer. De nu dertig-
]e Fin behaalde in Saraje-
tilver op de 15 kilometer en
is op de 50 kilometer. Zijn
ite succes dateert van vo-
'ar, toen hij bij de wereld-
Istrijd de tweede plaats be
lde.
CALGORY Dick de
Vroomen is een recht-
voor-zijn-raap mens. Een
Amerikaan die zijn olym
pische jas wil kopen wordt
gevraagd of hij miljonair
is. Zo niet, dan is verder
onderhandelen overbodig.
Woensdag smokkelde hij
kroonprins Willem-
Alexander met behulp
van Eric Heiden de olym
pische ijsbaan op, streng
verboden terrein voor
niet-olympische schaat
sers, zelfs ^voor prinsen.
Hij leende het konings
kind zijn eigen kleding.
„Dat soort dingen heb ik altijd
gedaan. Ik heb de hele wereld
beduveld". Dick de Vroomen
(58) gaat er nog even mee
door. Aan het eind van dit
schaatsseizoen houdt hij ermee
op. Dan is hij 38 jaar het ma
nusje-van-alles van de Neder
landse schaatstoppers geweest.
„Tegenwoordig heet dat ploeg
leider. Je doet gewoon alles
wat de coach, de dokter en de
fysiotherapeut niet doen. Ei
genlijk ben je iemand die de
rotzooi erom heen een beetje
regelt. Ik heb altijd getracht
paniek te voorkomen op ieder
ogenblik. Ik sta altijd met ve
ters, een schaartje en een zak
doek langs de baan bij de start.
Die dingen kunnen altijd no
dig zijn net voor de start en
dan kun je geen paniek ge
bruiken. Maar ik heb geen
verstand van schaatsen en dat
zal ik ook nooit krijgen. Ik ben
ook nooit lid van de KNSB ge
weest".
Details of anecdotes van 38
jaar ploegbegeleiding wil - kan
- De Vroomen niet kwijt. „Ik
kan niet vertellen wat ik alle
maal zou moeten vertellen.
Ten eerste zijn er allemaal
dingen gebeurd, dingen die in
zo'n vertrouwenssfeer zijn ge
beurd, dat ik die nooit kén
vertellen. En ik heb zoveel er
varingen dat ik er niet één uit
kan pakken. Ik heb 38 jaar ge
noten, ik heb gelachen, ge
juicht, gehuild, g^chreeuwd
èn getreurd met de schaat-
„Het mooiste? Alles was mooi.
Als je bij een groep jongelui
kunt zijn, waar je je helemaal
thuisvoelt, en waarvan je weet
dat je het hele vertrouwen van
de jongens en van de coach
hebt, en ook nog het vertrou
wen van de KNSB, het NOC
en weet ik hoe al die mensen
heten, dan denk ik': „Wat kun
je mooier hebben!"
Moordgozer
„Ard Schenk was een moord
gozer, maar er zijn ook jaren
geweest dat we geen top-
schaatsërs hadden en dat we
toch fijne dingen beleefden
met elkaar. Plezier wordt ze
ker niet aan medailles of pres
taties afgemeten. Het maakt
het wel een stukje plezieriger,
maar het is niet de graadme
ter. Ik heb alle kampioenen
aangepakt en het is natuurlijk
altijd een genoegen wanneer je
er bij mag zijn wanneer jon
gens of meisjes zulke prestaties
leveren. Ik weet niet hoeveel
dameskampioenen ik aange
pakt heb. Maar van de heren
allemaal in elk geval sinds
1951. Ik. heb er voor mezelf
een boek met anecdotes aan
overgehouden. Dat blader ik
zo nu en dan eens door met
mijn vrouw".
Na 38 jaar vindt de bloembol
lenexpediteur uit Lisse het
mooi geweest. Hij wil meer
thuis zijn, bij zijn vrouw en de
zes paarden. In 1951 kwam De
Vroomen tijdens een zaken
reisje in Noorwegen zes Ne
derlandse schaatsers tegen, on
der wie plaatsgenoot Egbert
van 't Oever. „Als je tijdens
zo'n zakenreis in de weekein
den geen fluit te doen had,
kon je kiezen: öf met de hotel
gasten in het hotel hangen, óf
naar de ijsbaan gaan". Hij be
loofde Van 't Oever te komen
kijken. „Dat had ik nóóit
moeten doen. Die jongens reis
den zonder begeleiding, maar
ik sprak Zweeds en als je
Zweeds spreekt verstaan ze je
in Noorwegen ook. Toen heb
ik ze wat geholpen. Ben ik be
smet geraakt en nooit meer
genezen".
Die eerste tien jaar gaf de
KNSB niet door dat De
Vroomen tijdens verblijven in
Scandinavië van alles voor de
schaatsploegen regelde. Hij liet
via zakenrelaties zelfs verse
groenten uit Nederland ko
men. „Ik was daar voor het
werk toch altijd in januari en
februari en het waren toch al-,
tijd wedstrijden tussen Neder
land, Noorwegen en Zweden.
Dat ik niets kreeg vergoed was
geen punt; ik had zo zó'n ple
zier in de stille weekeinden".
Daarna duurde het tot de Spe
len van 1972 voordat het NOC
hem in de gaten kreeg. In 1968
reisde De Vroomen nog op ei
gen kosten naar Grenoble. „In
1972 zou ik ook niet meegaan.
Maar Ard en Keessie stonden
erop dat ik meeging naar Sap
poro. Ik ben toen uiteindelijk
als kok meegegaan. Dat stond
tenminste op mijn papieren".
Vroeger had De Vroomen
door de KNSB gevulde enve-
loppes op zak om de hotelre
keningen van de ploegen te
betalen. Nu heeft hij een cre-
ditkaartje, maar worden de ta
ken hem langzaam te veel.
„Als je het karwei dat ik doe
goed wil doen, is er hoognodig
een jongere kracht nodig.
Want ik sjouw mezelf half
dood voor die jongens en meis
jes. En als ik dat niet meer
kan, dan ben ik te laat gestopt.
Het is ook een vak apart ge
worden".
Dick de Vroomen wilde al va
ker stoppen, maar het lukte
nooit. Behalve in 1984, het
Olympische jaar zonder me
dailles voor Nederland. „Maar
dat had er niets mee te maken.
In '84 ben ik weggelopen om
dat er niemand meer was op
wie je terug kon vallen. Het
KNSB-bestuur was weg, de di-
Dick de Vroomen: „Ik heb 38 jaar genoten, ik heb gelachen, ge
juicht, gehuild, geschreeuwd èn getreurd met de schaatsers".
foto: ANP
recteur ging weg, de trainers
hadden ruzie. Het was een
grote puinhoop. Sarajewo was
een fiasco en ik voelde me
daar gewoon schuldig aan en
ik dacht: Dat moet allemaal
maar door anderen opgeknapt
worden want ik kan het ook
niet meer. Aan die hele toe
stand in Sarajewo kon ik toch
geen positieve bijdrage leve
ren". De Vroomen keerde te
rug toen zijn oude vriend
Henk Gemser de leiding
kreeg. Dick de Vroomen wil
geen „groot verhaal", „en ook
niet zo overdreven". Hij geeft
zichzelf ook maar één keer
een schouderklopje. „Ik denk
dat er heel wat toernooien
duurder waren geweest voor
de KNSB als ik er niet was ge
weest. Want ik heb vrienden
over de hele wereld. Daardoor
viel er ook altijd en overal wel
wat te ritselen. Dan weer in
een hotel, en dan weer op de
baan. En het leuke is, dat al
die mensen als ze in Holland
komen allemaal aan mijn ias
gaan hangen. Ze denken alle
maal dat ik hier heel wat ben.
Maar dat is het aardige, want
ik ben hier helemaal niets".
„Dingen zoals met de prins
heb ik altijd gedaan. Ik heb al
tijd tassen met official-arm
banden en -kaarten. Als de
vrouwen niet waren uitgeno
digd voor het banket, dan aten
ze toch mee. De baas van de
ijsbaan van Hamar kwam des
tijds naar Deventer. Die kon
nergens in, want hij had geen
kaart. Toen heb ik hem een
armband gegeven. Hij kon
overal in en uit en hij was dol
blij. Na afloop wilde hij die
armband houden als souvenir.
„Nee, die moet ik terug van
je", heb ik toen gezegd, „want
die heb ik straks weer nodig
om jullie te kunnen beduve
len".
RENÉ VAN HATTUM
Organisatie niet zo perfect
je kunt je afvragen of voor de Canadese organisatie de Spe
len tot nu toe wel helemaal naar wens zijn verlopen. Vooraf
werd gesproken over een tot in de perfectie georganiseerd
evenement. Perfect georganiseerd en volledig uitverkocht.
In december al werd mij gezegd dat er ook voor het vrou-
wenschaatsen geen kaartje meer was te krijgen. „Nee. echt
niet, jammer voor uw ouders, maar u bent echt te laat", al
dus Klaas Schipper, Nederlander van oorsprong en lid van
het organisatiecomité Calgary. Gelukkig voor mijn ouders
dat ik niet daar, maar hier in Den Haag zit. Het zal je toch
gebeuren dat je om die reden bent thuisgebleven en je ziet
op tv een lang niet uitverkocht olympisch stadion. En wat te
denken van al die halflege tribunes bij de ijshockeywedstrij-
den, terwijl de ijshockeyliefhebbers uit Calgary geen kaartje
meer konden krijgen om naar hun favoriete sport te gaan
kijken.
De slechte weersomstandigheden heeft het ski-programma
al aardig overhoop gegooid. Misschien had de organisatie er
beter aan gedaan om toch te kiezen voor de wat minder
winderige hellingen van Lake Louise.
De Olympische Spelen van Calgary kent ook haar eerste
echte grote rel. Gelukkig niet in het Oranjekamp, maar in
de ploeg van de Canadese langlaufers. Coach Marty Hall be
schuldigde eerder deze week de skilopers uit de Sovjet Unie
van bloeddoping. De Canadese minister van sport bood aan
zijn Russische collega reeds zijn excuses aan. De Canadese
trainer neemt echter niets van zijn uitlatingen terug. Niet zo
verstandig van Hall om zoiets te roepen. Het brengt alleen
maar onrust binnen de ploeg en wat schiet je ermee op zo
lang het nog niet kan worden bewezen. Dat vind ik trou
wens met al die verhalen over het al dan niet gebruiken van
doping. Regelmatig beginnen verslaggevers over het feit, dat
die Oostduitse dames toch zo verschrikkelijk veel harder rij
den dan de Nederlandse. Wat moet je dan zeggen Het enige
dat we zeker weten is dat de pupillen van Rainer Mund ont
zettend hard rijden. Harder dan dat wij doen, daar ben ik
van overtuigd. En de medische begeleiding staat in Oost-
Duitsland ook op een veel hoger niveau. Wat ze verder doen
is tot nu toe een groot vraagteken. En voorlopig ga ik ervan
uit dat je toch in de eerste plaats een ontzettend groot talent
moet zijn, die ontzettend hard heeft getraind, om zo hard als
Karin Kania te kunnen rijden. Maar wie weet komen we
nog wel eens achter het grote geheim, als Rainer Mund hier
in Nederland damescoach wordt.
Vandaag is het de dag van Hein. Ik hoop dat hij op deze
1500 meter weer eens als vanouds over het ijs gaat, gewoon
lekker ontspannen, met iets van dat katachtige in zich.
Want dat hebben we nog niet van hem gezien dit seizoen.
Met een plaats bij de eerste acht mag hij dan best tevreden
zijn.
De Nederlandse damesploeg is inmiddels ook gearriveerd in
Calgary. „Twee dagen eerder dan gepland vanwege de
slechte weersomstandigheden in Butte". aldus een bericht in
deze krant. Zou het weer daar echt zo slecht zijn geweest....?
MEDAILLES
Land
goud
zilver
Sovjetunie
5
4
Oost-Duitsland
4
3
Finland
2
0
Zwitserland
1
2
West-Duitsland
1
1
Oostenrijk
1
1
Zweden
1
0
Nederland
0
2
Tsjechoslowakije
0
1
Noorwegen
0
1
Canada
0
0
Frankrijk
0
0
Japan
0
0
Verenigde Staten
0
0
O II
Vrijdag 18 maart verschijnt
deze krant met de bijlage Auto
1988.
Informatie over de adverteer-
mogelijkheden in deze special
wordt u graag verstrekt door
Aemoud Lippmann, bereikbaar
onder nummer 071-122 244.
£eidóeSou/ia/nt
sportuitslagen
RODELEN
Tweepersoons: 1. Hoffmann/Pietzsch
(ODI) 1.31,940 (45.786-46,154), 2.
Krausse/Behrendt (ODI) 1.32,037
(45,886-46,153). 3. Schwab/Staudin-
ger (WDI) 1.32,274 (46,024-46.250. 4.
Ilsanker/Hackl (WDI) 1.32,278
(46,054-46,244), 5. Flucklnger/Man-
zenreiter (Oos) 1.32,364 (46,136-
46,229).
SKIËN
Afdaling dames: 1. Klehl (WDI)
1.25,86, 2. Oertli (Zwi) 1.26.61, 3. Per
cy (Can) 1 26,62, 4. Walllser (Zwi)
1.26,89, 5. Graham (Can) 1.26,99, 6.
Konberger (Oos) 1.27,03, 7. Mögen-
lechner (WDI) 1.27,16, 8. Klrchler
(Oos) 1.27,19, 9. Flgini (Zwi) 1.27.26,
10. Medzihradska (Tsj) 1.27,28, 11
Bournissen (Zwi) 1.27,46, 12. Merle
(Fra) 1.27,53, 13. Gerg (WDI) 1.27,83,
14. Kawabata (Jap) 1.27,85, 15. Lee
(Can) 1.28,07.
15 km skilopen: 1. Devjatjarov (Sov)
41.18.7, 2. Mikkelsplass (Noo)
41.33,4. 3. Smlrnov (Sov) 41.48.5. 4
Bra (Noo) 42.17,3, 5. Bellmann (Old)
42.17.8. 6. Zolt (Ita) 42.31.2, 7. Ulvang
(Noo) 42.31,5, 8. Kirvesnleml (Fin)
42.42.8. 9. Albarello (Ita) 42.48,6, 10.
Vanzetta (Ita) 42.52,6.
IJSHOCKEY
Poule B: Tsjechos!owaklje-Oostenri|k
4-0 (2-0, 1-0, 1-0), Sovjetunie-West-
Duitsland 6-3 (2-1, 2-1, 2-1).
