Omwegen Fraaie reiswekker Vakbekwame gedrevenheid van Vlijtig Lies je van Marion Oorlogsfoto's van oeerdere fotografen Statenleden willen minder slibstort op landbouwgrond rr.EIDEN OMGEVING CaidóeSomcmt VRIJDAG 12 FEBRUARI 1988 PAGINA 13 ar OVER EEN POPPENDOKTER DIE TRAANTJES DROOGT EN VAN OUD WEER NIEUW MAAKT w 9 „Als u twee koppen tij- Ioet°ens cursus maakt, betaalt u voor de 2e kop >de helft van het cursus geld". Een mededeling die een professionele aan- jak verraadt. Maar waar lijk, met een zieke pop, =en verfrommelde lor die )eter moet worden en och haar nostalgische iantrekkelijkheid moet jewaren, zit je goed bij Vlijtig Liesje van het pop- jenatelier. Scène: de jeidse Merenwijk. Een ;ezin met drie kinderen. Jitzicht op de witte kop- )en van de Kaag. Vader s politieman en in z'n rrije tijd „doktersassis- ent" bij z'n vrouw, die joppendokter is. De rech- erhand van z'n vrouw an ogezegd. Vader is erg Iiandig met celluloid en me net repareren. Z'n vrouw dat hij er ook de g'uiste handen voor heeft, ïrote politiehanden. Die ppj panwijdte mist de dokter en enemale. „Ik heb le- (ijke handen", zegt ze; ,dat komt door dat werk met gietsels en priegel- n verk. Maar ik heb, daar- :ntegen, weer mooie voe- en". Vlijtig Liesje toont ;e me niet expliciet, maar k neem het voetstoots at 1 tan. ni let echtpaar lijkt in wissel- el iienst te werken. Oppasfacili- 3 eiten ook. De kinderen kó- de nen niets te kort. Dochtertje i tan moeiteloos paardrijden op v e woensdagmiddageh. Ook al e ii peft mama nog zoveel cur- g ussen of is ze te consulteren vip poppenbeurzen. Daar is ze wee keer in de maand te vin- den. Die cursussen aan huis sijn hele belevenissen: 5 les- ïen, met gebruik van speciale jjietmallen en een gloeidende iakoven die loeiend 1200 gra- ien kan bereiken. Speciale irandverzekering ook. Cur- isten, die zich bekwamen in iet porcelein gietwerk, be- childeren van de kop en het Bizetten van ogen. Je betaalt en bedrag, inclusief de koffie f thee. Cursisten tot uit het uiden des lands, voor twee Bij Liesbeth van Marion in de „kliniek". Popperiger kan het bijna niet. daagse cursussen. Logies kun nen, indien nodig, door Vlijtig Liesje op verzoek geregeld worden. Poppenwinkel en poppenatelier, annex „zieke nafdeling", zijn inmiddels Vlijtig Liesje over het hoofd gegroeid. Van de zomer gaat het gezin verhuizen. Liesje c.s.blijft in de buurt, maar het wordt allemaal wat groter en ruimer. De poppen hebben het voor 't zeggen. Het is weer eens iets anders bij Liesje, één van de zeer weinige poppen dokters die ons land nog telt; „Van de professionele pop pendokters zijn er nog een stuk of 20 in ons land. Ik ben de enige in Leiden en een col lega in Amsterdam zit nog 't dichtst bij". Liesbeth de Mooii (35) heeft ze een poppekopje uit Rijnsburg trouwde 15 jaar geleden met Arie van Marion, die toen al bij de Leidse poli tie was. Een gesprek. Eerst in de huiskamer, met een dure, hitte uitstralende*Amerikaan- se kolenkachel, die de c.v. in deze zachte winter bijkans overbodig maakt. Oud hout en wat briketten. Prima brandstof. En kolen zijn er hier en daar ook nog wel te krijgen. Later praten we bo ven, in het winkeltje en, weer een verdieping hoger, in het atelier, de smetteloze „kli niek" van een poppenmaak- ster die tevens poppendokter is. Zaterdag 20 februari a.s. is in restaurant „Groenoord" bij de hallen een grote poppen- beurs annex expositie. Daar komen 35 poppenmaaksters op af. De bezoeker kan daar alles te weten komen over het zelf maken van poppen en Teddyberen. Een poppen-uni- versum vol zeemleer, textiel, zelfhardende klei, kunststof, porcelein, gips, papier-maché, houtpasta, kantjes en bandjes, pruikjes. Je kunt 't zo vreemd niet maken in poppenzaken. Braafjes Maar ook Liesbeth van Ma rion zal er met raad en daad, eventueel met naald en garen, aanwezig zijn, als poppendok- ter-uit-roeping. Ze heeft zo juist Japie (een prachtige jon genspop) een knoop aange naaid z'n pakje heeft ze na tuurlijk zelf vervaardigd en 't als Victoriaans overko mend ordentelijke ventje gaat naar boven om daar te sho wen. De poppen ogen braaf jes. Zelfs de donkere creatie, met wie je, als mannetjespop, best wel de samba of conga zou willen dansen. In de uit nodiging tot de beurs heet het, dat de aanwezigheid van Liesbeth (die haar atelier met veel gevoel voor realiteit de naam Vlijtig Liesje heeft mee gegeven), een „speciale attrac tie" is. „Oude en vermoeide poppen geeft zij een opknap beurt, kleien reparaties her stelt ze ter plaatse, maar pop pen met grotere mankemen ten neemt ze mee naar haar poppenziekenhuis", zegt de convocatie. En een opsteker is ook nog: „Mannen houden zich steeds meer bezig met de hobby van hun vrouw, vooral de karakterpoppen, met hun veelal „verhalende" situatie, lenen zich goed voor de man nelijke inbreng". Wat niet al tijd opgaat, maar Arie, in elk geval, stelt z'n Vlijtig Liesje niet teleur. Men schat, dat momenteel ongeveer 100.00 vrouwen („en in toenemende mate ook mannen") zich met deze „verslavende vorm van vrije tijdsbesteding bezig hou den". Poppen maken en poppen be ter maken. Dat is het werk van Liesbeth van Marion, die nu om meer ruimte voor haar (professionele) hobby heeft gevraagd. Haar systeem werkt. Ooit begon ze met een cursus poppenmaken in Zee land. „Met niks dus", zegt ze nu kordaat; ze is immers self made en heeft altijd in de creatieve hoek gezeten en liep via een vakbeurs ooit tegen de porceleinen pop op. „Dat vond ik 't mooist. Wel kost baar. Ik ging kleding maken, les geven en met het verdien de geld kocht ik die potten bakkersoven. Rij toeval werd ik poppendokter en ging op bouwen met onderdeeltjes en rommeltjes, werken met 100 jaar oude poppen, kinderpop jes met oogkwalen". Liesbeth van Marion, die nu 3 jaar officieel een atelier drijft, neeft nooit een echte oplei ding gehad. „Wat m'n ogen zien. maken m'n handen". Op mijn omwegen door stad en land I kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 ^HBsKiè ItflHB - 12 22 44 op toestel 10. door Ton Pintors Daarbij importeert ze uit het buitenland broderiekraagjes en nieuw blikken speelgoed dat heel oud lijkt en prachtig is. Allemaal te zien in haar speelse winkeltje. „Dat is han del; je moet een stukje ver koop erbij hebben". Vlijtig Liesje ging allengs materialen en techniek van een 100 jaar geleden leren beheersen, ze ging oude onderdelen probe ren en daarmee oefenen. „In de lopp van de 3 jaar dat ik dit nu doe, heb ik honderden gevallen onder handen gehad. Dat had ik nooit kunnen dro men". En dan die beurzen. Daar heeft de poppendokter ook de handen vol aan, in coöperatie met rond 35 poppenmaaksters uit het hele land. En maar kwebbelen en de belangstel lende dames een oor aannaai en. Ze moet ook er demon streren, de pop met de gaten weer tot nieuw leven bren gen. Dat is op zo'n beurs ter plekke te bekijken. Poppen maken en hun dokter zijn ligt in één lijn, „maar iedere ma ker repareert nog niet", zegt Liesbeth, alsof ze het over een witte raaf heeft: een vliegen de kraai heeft altijd wat, maar vang eens zo'n kraai, dat gaat niet zo glad! Doorkijkpoppen Liesbeth van Marion heeft 't in haar slanke vingers. Eigen lijk al sinds ze het diploma medisch analyste behaalde. Precisiewerk is haar niet on bekend. Wat ze destijds deed met pipetjes, doet ze nu met een rietje, om vacuum te zui gen binnen een poppenkome, teneinde er de ogen met oa- lanceermechanisme te kun nen aanbrengen. Ik druk me maar wat onbeholpen uit. De dokter kan het beter vertel len, maar ik heb er de ruimte niet voor, zal ik maar zeggen. Het is in ieder geval kostelijk, leerzaam en boeiend. Vlijtig Liesje vertelt over „doorkijk poppen": je kijkt er doorheen van de voorkant naar de ach terkant. Dat moet dan ook weer normaal worden". Dat is je reinste chirurgie, op de ta fel van de kliniek, met al die losse armen, benen en lijven, en gaten in poppenhoofden. En „goochelen met chemica liën". De poppendokter (ook vermeld in de Gouden Gids voor reparaties) hoeft niet te verdoven. Dat scheelt alweer. In januari kreeg ze alweer een stuk of 70 gevallen in haar bedrijfje boven. Het ate lier Vlijtig Liesje werkt op hoogspanning, nu en dan. De dokter is dan bezig met gaten in schedels en elastieken. „Met krengen van poppen ook, maar ook dan kunnen ze een stuk gevoelswaarde heb ben poppen die de Jappen kampen hebben overleefd, bijvoorbeeld. Of de pop van een overleden zusje die weer heel gemaakt moet worden. Er zijn ook antiekreparaties, verzekerd en wel. Poppen van een paar duizend gulden met technische mankemen ten". Ze komen weer punt gaaf uit dokter Liesbeths vaardige handen. „Zwakke punten blijven vingers en ogen. Kinderen porren rück- sichtlos in ogen en bijten op poppevingertjes, ze bijten ze zelfs af. Platgekauwde vin gertjes. Je moet dat allemaal zien bij te spijkeren". Zo kun je, als poppendokter, doorgaan: mamma-apparaat- ies, verbogen toetertjes met blaasbalgjes. „Die moeten niet helemaal verteerd zijn, anders moet er een nieuwe in". Haar-overplant. Haartjes in zetten, of pruikjes voor de oudste poppen; van een tientje tot een paar honderd gulden. Het is meestal „tientjeswerk". Een pop is als een kind; er zit altijd een stukje van jezelf in. Compleet maken en restaure ren, dat is mooi, daar heb ik voldoening van". En straks, in de komende herfst, teddy beren maken (een opkomende poppenliefde), en weer lesge ven. Poppendokter Liesje beleeft ook weieens drama's: „Een kind wil d'r pop niet kwijt voor eén tijdje, voor een repa ratie. Het gaat dan om echte knuffeldieren of liefste pop pen. Dat zijn meestal ouwe mormels, lorretjes, druiloren, dat maakt niets uit. Maar veel kinderen willen ze meteen weer terughebben. Die willen geen opgelapte pop of beest hebben, maar hun eigen flod der die van ellende aan el kaar hangt. Alleen de ouders denken daar dan soms anders over. En dan de hopeloze ge vallen. Laatst nog een knuffe laap. Een harde kop. Ik kon niet meer bij die ogen komen. De aap was werkelijk afge schreven, volgens de aard van 't beestje. Maar het kinderleed is dan vaak niet te overzien. Dan houden ze nog liever het lijk van een verloren aap in hun armpjes". De poppendokter heeft de handen vol. Ze is zowat dag en nacht bezig. Er is een oude dame, die liefdevol voor haar pakjes, sokken, ondergoed en jurkjes breit. En dat komt al lemaal in het alleraardigste winkeltje boven, helder en vrolijk. Daar staan al die nieuwe poppen, met hun kant, sokken, schoenen, on dergoed, kraagjes, de stoffen, de pruiken en de tasjes. En het nieuwe oude speelgoed toetert en belt, netzoals de speeldozen erboven; „een stil le liefde van me", zegt Lies beth van Marion. Verschrik kelijk leuk, en allemaal tip top voor mekaar. En het ate lier, steriel wit als een kli niek, is het hoogtepunt. Daar wordt gewerkt met mallen, de dokter bedient zich, fijn schil derend, van een palet met fij ne kleurtjes (wenkbrauwtjes, ooghaartjes in ragfijne zekere streekjes). Daar liggen ook de nog levenloze koppen en kop jes, vaak vruchten van mal len, lijfjes en losse teentjes ter behandeling gereed. „Effe porceleinen", en na het bak ken in de oven een „lekker soppie" ter afwikkeling. Zo verloopt het spreekuur van een poppendokter. Werken aan een verleden met een nieuwe toekomst. Knuffelen en koesteren is de mens inge goten. 'OETERMEERSE HERKENT WERK ;AN FOTOGRAAF STREEFKERK !N HAAG Hoewel medewerker van het ksinstituut voor Oor- (sdocumentatie dat gis- onwaarschijnlijk ïtte, wijzen nieuwe ge- yens erop dat de op de iderparkschool ontdek- verzameling oorlogsfo- teife van verschillende nskfotografen afkomstig Werd gisteren bekend de foto's hoogstwaar- lijnlijk van Francois S^dendijk waren, inmid- t 3 ls is ondubbelzinnig dat zich ook :rk van de Haagse stu- )fotograaf W. Streef- rk tussen de 2.000 glas- gatieven bevindt. J was mevrouw G.J. Bleij- )erg (76) uit Zoetermeer, die usdagavond tussen de in het nj IS-journaal getoonde opna- i n de foto herkende, die bij pr in de woonkamer staat, sc heeft de foto in 1943 laten ken door de fotograaf W. eefkerk, die een fotostudio de Vaillantlaan in Den ig had. „Als ik in die jaren wos wilde, dan ging ik altijd raar Streefkerk. Wij woonden de Bresterstraat in Den ag en Streefkerk was de sc ge fotograaf in de buurt", rtelt de weduwe. Op de foto poseert mevrouw Bleijenberg met haar enige zoon Otto (thans 50 jaar oud). „Mijn zoon was gisteren bij me en riep even na half zes: ma, dat zijn wij met z'n tweeën op de televisie. Toen ik snel keek, herkende ik de foto ook", al dus mevrouw Bleijenberg. „Kort daarna belden m'n zus en een nichtje op om te vertel len dat ook zij de foto hadden gezien. Ik heb die foto laten maken om hem naar mijn man te sturen, die wegens de Ar- beitseinsatz in Duitsland zat. Toen mijn man de foto ont ving, heeft hij gehuild van blijdschap, za vertelde hij la ter". Dat het inderdaad om werk van W. Streefkerk gaat, wordt duidelijk als een in 1941 ge maakte opname van de kleine Otto Bleijenberg, met achterop de vermelding „Atelier Wil lem Streefkerk, Vaillantlaan 115-117, Den Haag", wordt vergeleken met een glasnega tief uit de ontdekte collectie. Het negatief toont eveneens een kleuter. Het jongentje staat in een foto-studio naast een speelgoed-lokomotiefje op gesteld. Precies hetzelfde loko- motiefje als het exemplaar dat de kleine Otto aan een touwtje heeft. De naam W. Streefkerk is de oudste zoon van fotograaf Francois Oudendijk bekend. Zoon F. Oudendijk, geboren in 1942: „Ja, Streefkerk, dat weet ik, maar op dit moment kan ik er niet verder over uitwijden. Ik kan ook de naam Bitter noemen. Er zit namelijk meer achter dan u denkt". De zoon, die ongelukkig is met de publiciteit rond de naam van zijn vader, acht zelf de kans „groot" dat de gevonden fotoverzameling werk van zijn vader bevat. „Met het RIOD is afgesproken, dat ik maandag naar de Zuiderparkschool ga om de negatieven te bekijken. Er moeten nog wat dingen ge verifieerd worden, maar er zijn flink wat aanwijzingen. Niet alleen dat m'n vader in de oorlog een foto-atelier schuin tegenover de school dreef, maar ook dat hij de hele oorlog heeft doorgewerkt en alle negatieven viit die jaren spoorloos zijn". Dat er veel op drachten voor de Duitsers, en ook foto's van NSB'ers, bij de collectie zitten, verklaart de zoon aldus: „Om de boterham was een vakfotograaf destijds wel gedwongen voor de bezet ter werken. Deed je dat niet, dan kreeg je geen foto-materi aal meer. Maar ja, als mijn va der fout is geweest, dan zal dat wel blijken. Ik kan hem nu niet meer ter verantwoording roepen". POD De vraag blijft hoe die enorme hoeveelheid negatieven op de schoolvliering terecht is geko men. Blijkt het inderdaad zo te Mevrouw G. Bleijenberg uit Zoetermeer met de door studio-foto- graaf W. Streefkerk gemaakte foto die ze van het NOS-journaal herkende. foto: zijn dat het om werk gaat van verschillende fotografen, dan wordt de verklaring aanneme lijker van de oud-politieman die vlak na de bevrijding in de Zuiderparkschool voor de Po litie Opsporingsdienst (POD) werkte. Tientallen POD'ers verhoorden destijds in de school van collaboratie ver dachte Nederlanders en van oorlogsmisdrijven verdachte Duitse soldaten. Bij dat werk werd erg veel belastend mate riaal in beslag genomen. Vol gens de Haagse oud-politie man, die zijn naam liever niet gepubliceerd ziet („Ik ben te oud voor zulke toestanden"), zouden de 2000 glasnegatieven een onderdeel van die in be slag genomen spullen kunnen zijn geweest. „Misschien heb ben de schoolmensen die nega tieven later op de vliering ge gooid. Foto's konden ons bij het opsporingswerk enorm helpen. Soms gingen we een van collaboratie verdachte Ne derlanders thuis ophalen. Het kwam voor dat zo n man ont kende dat hij in Duitse leger dienst was getreden, totdat we een foto in Duits uniform van hem vonden". GERRIT BAL bd 'DE WETERING Om het tertoerisme in de provincie id-Holland te stimuleren, 'ft de provinciale VVV een Khure uitgegeven. Deze is iteld „De Hollandse Plassen, veelzijdige watersportge- )0i d van Zuid-Holland". De 'chure is vanochtend in café- taurant De Brasem in Oude tui itering officieel aangeboden ruj1 de gedeputeerde van econo- lejNhe zaken, de heer H.A. van DEN HAAG „Het stor ten van zuiveringsslib op bollen- en landbouw grond moet zoveel moge lijk voorkomen worden. Het is een taak van de provincie en het hoog heemraadschap om alter natieve oplossingen daar voor te zoeken". Dat was één van de punten die het CDA-statenlid W. van den Berg gisterochtend onder de aandacht bracht in de vergadering van de pro vinciale commissie voor waterhuishouding en wa terschappen. Ter sprake was het waterkwaliteits beheersplan Rijnland, dat is opgesteld door het Hoogheemraadschap van Rijnland. In grote lijnen konden de statenleden zich gisteren vin den in het door Rijnland op gestelde plan. Het plan voor de verbetering van de water kwaliteit in het gebied komt grotendeels overeen met het provinciale waterkwaliteits plan. Wel vroegen de com missieleden aandacht voor met name het probleem van de verwerking van zuive ringsslib. Stuk voor stuk vroegen de vertegenwoordi gers van de fracties om spoe dige vaststelling van een de finitief slibplan. Evenals J. Pool (D66) en J. Steegh (PSP/CPN/PPR) vroeg het PvdA-statenlid T. Sterringa aandacht voor het probleem van de kleine lo zingen van huisvuil en gier op het oppervlaktewater. Volgens haar wordt dit pro bleem waardoor zware meta len in het oppervlaktewater terecht komen in het plan te gemakkelijk afgedaan. Ver der zei zij het niet eens te zijn met het doorspoelen van veenweidegebieden met ri vierwater. „Dat richt vooral in de zomer veel schade aan. Het water verdampt dan en de viezigheid blijft over". Zij toonde zich voorstander van meer natuurlijke aanpak van vervuiling met bijvoorbeeld regenwater. De statenleden waren alle maal verheugd met de forse verhoging van investeringen die het hoogheemraadschap steekt in de aanleg van zui- veringstechnische werken zoals afvalwaterzuiveringsin stallaties. Brochure moet watertoerisme in Zuid-Holland stimuleren der Meer. Hij kreeg de folder overhandigd van mr. W.J. Geertsema, voorzitter van de provinciale VVV. De brochure is tot stand geko men in samenwerking met de Vereniging Watersportbedrij ven Hollandse Plassen en His- wa regio Zuid-Holland. Het boekwerkje telt zestien pagi na's, is verluchtigd met kleu renfoto's en heeft een oplage van vijftienduizend exempla ren. Behalve een nederlandsta- lige, is er ook een duitstalige versie gemaakt. Doel van de uitgave is water sportliefhebbers in Nederland en in het buitenland te wijzen op de mogelijkheden daartoe in het Hollandse plassengebied. Zo geeft de brochure algemene in formatie over het gebied, be zienswaardigheden, verhuurbe drijven, geschiktheid van de plassen voor de verschillende vormen van watersport, bereik baarheid over land en water, uitgezette tochten en zeil- en surfscholen. Het tweede deel van de brochure geeft informa tie per gebied. Zo komen het Braassemermeer, de Reeuwijk- se Plassen, de Kagerplassen, de Nieuwkoopse Plassen en de Westeinderplas aan de orde. De brochure is verkrijgbaar bij alle VVV's in de provincie Zuid-Holland en verder bij de grote VVV's in de rest van Ne derland en de Nederlandse Verkeersbureaus in Duitsland en België. Tenslotte zal het plassengebied via de folder de aandacht krijgen op een aantal watersportbeurzen, vakantie beurzen in Nederland, Duits land en België en op Boot Düs- seldorf, de grootste watersport- beurs van Europa. deze handige opvouwbare Quartz reiswekker, uitgevoerd in donkerbruin kunstleer, is voor u wanneer u ons een nieuwe abonnee opgeeft. In opgevouwen toestand meet de wekker slechts 8 x 8 x 1,5 centimeter. De nieuwe abonnee wordt ook hartelijk onthaald: deze krijgt de krant de eerste twee weken gratis. Noteer als nieuwe abonnee ingaande Naam: I I I .(voor controle bezorging) j Deze ontvangt de krant de eerste twee weken gratis. Daarna wordt het abonnementsgeld betaald per. maand automatisch betalen f 23,74 I kwartaal per acceptgiro f 70,93 Stuur als dank de reiswekker naar I I I Stuur deze bon in een open envelop postzegel niet nodig - naar Leidse Courant, Antwoordnummer 998, 2500 VD Den Haag j Adres: Postcode/plaats: Ceicbxz (Bowuvnt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 13