Waldheim baseert verdediging op
ontkenning en „bevel is bevel"
„Koning" Arthur Scargil
rekent op herverkiezing
r
3c
Honderden ongelukken met
kernwapens sinds 1945
Carlo de Benedetti
weet vanop tijd
in- én uitstappen
Amateürteam wint opnieuw
Tafeltennisser Han
Leeferink wil gezuiverd
BUITENLAND\SPORT
QeidóaQowumt
VRI1DAG 22 JANUARI
LONDEN De massale
deportaties en de contra-
tiekampen, het karakte
ristieke beeld van het
Derde Rijk, worden het
meest het meest geasso
cieerd met de Duitse ver
nietiging van het Europe
se jodendom. De afgelo
pen veertig jaar hebben
de rechtbanken velen ge
straft, van wie vast is kq-
men te staan dat ze direct
betrokken waren bij het
oppakken en transporte
ren van joden naar de
vernietigingskampen.
de touwtjes in handen hadden
en een beschermde bureau
functie genoten, aan vervol
ging ontkomen op grond van
het feit dat niet bewezen kan
worden dat ze ook werkelijk
..commando-bevoegdheid"
hadden. Kurt Waldheim, de
president van Oostenrijk,
wordt ervan beschuldigd
mede-verantwoordelijk te zijn
geweest voor de deportatie
van Griekse joden naar
Auschwitz en voor de tewerk
stelling van Italiaanse soldaten
in Duitsland Waldheim. sol
daat bij de Wehrmacht, ont
kent die aanklachten en geeft
de SS de schuld.
Veel officieren van de Wehr
macht lukte het in 1945 de ge
allieerden ervan te overtuigen,
dat alle nazi-misdaden ge
pleegd waren door de SS en
dat het leger uit principe ge
weigerd had medewerking te
verlenen aan de massamoor
den. Nu weten we dat die ge
tuigenissen zonder meer gelo
gen waren. Ook Waldheim
geeft nu toe hij moet
wel dat hij zich in de buurt
van Salonika bevond en dat
hij op de hoogte was van de
razzia's en de deportaties van
joden uit Griekenland.
Oorlogsdagboek
In een geheim rapport, geda
Binnen afzienbare tijd zal de Oostenrijkse president
Kurt Waldheim een gesprek hebben met de commissie
van zes vooraanstaande historici, die een onderzoek
instellen naar zijn oorlogsverleden. Omdat de commis
sie benoemd is door de Oostenrijkse regering bestond
aanvankelijk de vrees dat de leden weinig zouden bij
dragen aan de gewenste duidelijkheid over het ver
zwegen oorlogsverleden van Kurt Waldheim. Die
vrees is vooralsnog niet bewaarheid geworden, of
schoon, voor zover bekend, evenmin het onomstotelij
ke bewijs is geleverd dat Waldheim wèl oorlogsmisda
den heeft begaan. En dan blijft het nog maar de vraag
welke conclusies het Oostenrijkse staatshoofd zal
trekken uit het uiteindelijke rapport van de commis
sie. Vooruitlopend daarop zet Tom Bower in twee arti
kelen de feiten over het oorlogsverleden van de Oos
tenrijkse president op een rijtje. Gisteren publiceer
den wij het eerste deel, vandaag het tweede en laatste.
Athene. De Oostenrijker Waldheim (nummer 1) in het gezelschap
teerd 22 september 1943 en ge
parafeerd door Waldheim,
staan instructies voor de ge
welddadige transportatie van
duizenden Italiaanse soldaten
van Griekenland naar Duitse
werkkampen, na de Italiaanse
capitulatie. Waldheim was
zonder twijfel betrokken bij
deze operatie. Maar in een
brief aan een Brits parle
mentslid omschreef hij zijn rol
als „het in goede banen leiden
van de benodigde inlichtingen
voor de repatriëring van de in
Griekenland gelegerde Itali-
Eerder, van 19 juli tot 21 au
gustus 1943, hield Kurt Wald
heim het „oorlogsdagboek"
voor legereenheid E in de Bal
kan bij. Zijn naam staat op de
omslag van het dagboek. Eén
van de aantekeningen op 7 au
gustus betreft het overbrengen
van Hitler's bevel aan de 1ste
JaegerdiVisie dat „bandieten
die in de strijd gevangen geno
men werden" ondervraagd en
geëxecuteerd moesten worden.
Vermoedelijke misdadigers
moesten gearresteerd worden
en gedeporteerd voor dwan
garbeid in Duitsland.
Die Jeagerdivisie was verwik
keld in de strijd tegen de par
tizanen in de moeilijk begaan
bare Joegoslavische bergen.
Behoorlijk gefrustreerd door
de geringe vooruitgang, stuur
de de Jaegerdivisie een bericht
naar het IC/AO (militaire in
lichtingen) kantoor in Arsikli,
waar Waldheim diende. Er
was „alleen kans op succes als
alle mannelijke burgers gear
resteerd en gedeporteerd zou
den worden", zo lieten ze we
ten. De divisie kreeg daarop
toestemming om deze uitzon
derlijke massa-arrestatie te or
ganiseren. Dergelijke verzoe
ken verliepen allemaal via het
kleine IC/AO bureau waar
Waldheim zat en sommige van
hem afkomstige boodschappen
zijn bewaard gebleven.
Bezwarende „M"
Zo werd de bezwarende „W"
van de Oostenrijkse president
aangetroffen op documenten,
die aan de legercommando's
werden gestuurd en die infor
matie bevatten over vermoe
delijke schuilplaatsen van par
tizanen. Deze boodschappen
hadden onveranderlijk één re
sultaat: het uitmoorden van
dorpelingen, vaak na eerst te
zijn mishandeld en verkracht.
De dorpen zelf werden platge
brand. Over de voltrekking
van zo'n „incident" met de co
denaam „Operatie Adder",
schreef Waldheim in het dag
boek: „Nog meer zuiveringen
met de vernieting van alle
dorpen zonder in contact te
treden met de vijand".
Woorden zoals „zuiveringen",
„opruim-operaties" en „tegen
maatregelen" zijn kenmer
kend voor de massale terreur
acties van de nazi's. Dit zou
verklaren waarom Waldheim
veertig jaar lang volhield dat
hij Wenen niet meer had ver
laten na 1941 en waarom hij
geen melding maakt .van de
door hem getekende rapporten
in „het Witte Boek" (een vorig
jaar door de Oostenrijkse rege
ring gepubliceerd document,
waarin getracht wordt de be
schuldigingen te weerleggen).
Op 4 april 1986 beweerde
Waldheim dat hij niet op de
hoogte was van de misdaden
in de Balkan. Maar, drie dagen
later zei hij: „Ja, ik wist het.
Ik was hevig geschokt. Maar
wat kon ik doen? Het was óf
doorgaan, óf zelf geëxecuteerd
worden".
Aan het wankelen
Waldheim ontkent ten stellig
ste dat hij een belangrijke in
lichtingsofficier zou zijn ge
weest. Uit andere documenten
blijkt evenwel dat hij bij afwe
zigheid van zijn chef een aan
tal rapporten afleverde bij ge
neraal Erich Schmidt-Rich-
berg, de hoogste commandant
van legereenheid E. Slechts
drie documenten zijn bewaard
gebleven en hieruit blijkt dat
Waldheim betrokken was bij
het overbrengen van informa
tie aan de generaal over het
gebruik van gijzelaars „om zo
verzekerd te zijn van een vei
lig treintransport", slavenar
beid en de gevolgen van de
moordaanslag op Hitier.
Twee andere documenten
brengert Waldheim's ontken
ning dat zijn bericht aan de
generaal enig belang had, nog
verder aan het wankelen.
Vlak nadat in 1986 zijn oor
logsverleden voor het eerst
werd blootgelegd, werd aange
voerd aanvankelijk ver
worpen door Waldheim, maar
later toegegeven dat hij in
maart 1942 aanwezig was ge
weest bij „Operatie Kozara".
Dit was een grootscheepse ac
tie, die erop was gericht om de
driehoek Serajevo-Dubfovnik-
Pljevlja te zuiveren van parti
zanen. De orders behelsten on
der meer instructies voor mas
sale wraakacties, die inhielden
dat voor elke Duitser die was
omgekomen elke dag honderd
executies uitgevoerd dienden
te worden. Bovendien werd
opdracht gegeven tot de de
portatie van de „minderwaar
dige mensen" naar Duitse con
centratiekampen.
Medaille
Het eerste bewijs van Wald
heim's aanwezigheid bij deze
actie is het verschijnen van
zijn naam op een lijst, waarbij
vermeld wordt dat hij de „zil
veren Koning Zvonimir me
daille" ontving voor zijn „moe
dige optreden in de strijd" tij
dens Operatie Kozara.
heim beweerde eerst d
medailles „als confetti
deeld werden" aan
ders zoals hij. Toen kwal
ter aan het licht dat I
drie officiers van de t\l
duizend die hadden deej
men aan de operatie
onderscheiden en dat
heim lid van de general
was geweest.
Waldheim bleef
volhouden dat hij alleen]!
een tolk was geweest,
ontkende hij zelfs dat
geweest was. „Ik heb mfg
gist in het gebied"
een vraaggesprek.
Uiteindelijk maakte hij h
lemaal nog erger, door (EL
weren dat hij een eenv(Le€
„bevoorradingsofficier"
geweest. Uit dossiers i
vervolgens dat enkele be11 e
radingsofficiers, maar in
Waldheim, zorg droegenjie
de liquidatie en het tra^at
van 68 duizend Servisch^ vj
gers naar de concentrati^j
Bij de verdediging tegen
re aanklachten bij vi;
beeld dat zijn rapportêp 1
aanzet gaven tot „zuiverfjia
peraties" staat Wak
iets steviger. Ter verdec
citeert Waldheim ook der^
se officier die verantwondi
lijk was voor de massarfijd
van Stip-Kocane, kapot
Karl-Heinz Egberts-Hilk*efa
zijn laatste pleidooi voo\
rechtbank in Belgrado in!,
zei deze, dat hij de enige'ml:
antwoordelijke was voo?sh
operatie. Daarmee zou h—-
schuld van alle anden
zich hebben genomen
het blijft de vraag of de o^-f-
zoekscommissie van hisr
die visie deelt.
TOM BO:
(c) The Times, Lc| J
LONDEN Terwijl de
bemanning van een
Amerikaanse kernraket
van het type Titan-II be
zig was met een lanceer-
oefening, begon de aan
zet tot een echte lance
ring waardoor het negen
miljoen kilo zware ge
vaarte in brand dreigde
te raken. Lijkbleek
slaagde de bemanning er
in de echte lancering te
verhinderen door in al
lerijl de hoofdstroom-
schakelaar af te zetten.
Dit incident, dat zich 19 no
vember 1980 in Kansas af
speelde. is er één uit een hele
reeks die is opgenomen in
„Een handboek over onge
lukken rqet kernwapens", sa
mengesteld door de universi
teit van Bradford. Het rap
port bevat meer dan 200 on
gelukken en bijna-ongeluk-
ken met kernwapens in de
VS. de Sovjetunie en Groot-
brittannië sinds 1945. De sa
menstellers van het rapport
wijzen er op dat ongelukken
met kernwapens onvermijde
lijk zijn, het zij door menselij
ke fouten dan wel als gevolg
van storingen in computers:
„Dit is nog maar het topje
van de ijsberg".
VERTROUWENS-
STEMMINGIN
MIJNWERKERSBOND
(Van onze correspondent
Roger Simons)
LONDEN De Britse
mijnwerkers waren van
daag bijeen om een nieu
we vakbondspresident te
kiezen. Dat is een vet
baantje, waaraan boven
dien nog talrijke andere
materiële voordelen zijn
verbonden. Mijnwerkers
koning Arthur Scargill
(50), drijfveer van de mis
lukte mijnstaking van
1984/85, rekende vanmid
dag dan ook op een schit
terende herverkiezing.
Scargill nam afgelopen no
vember op sensationele wijze
ontslag als leider van de
NUM-mijnwerkersbond. die
hem in 1981 bij overweldi
gende meerderheid van
stemmen had gekozen voor
het leven. Onmiddellijk na
zijn troonsafstand stelde „ko
ning" Arthur Scargill zich
evenwel kandidaat voor her
verkiezing. „Ik verwacht een
vertrouwensstemming", zei
hij toen.
Vijanden van de militante
vakbondsbaas noemden
diens aftreden en nieuw
kandidaatschap „een cyni
sche en berekend manoeu
vre" om te kunnen aanblij
ven als NUM-president.
Scargill heeft maar één te
genstander: John Walsh (50),
een gematigde vakbondsaf
gevaardigde die tijdens zijn
campagne beklemtoonde dat
Arthur tijdens zijn zesjarig
bewind absoluut niets tot
stand had gebracht.
Gezegd moet worden dat het
vooruitzicht van nog eens 10
jaar Scargill zelfs zijn groot
ste bewonderaars afschrikt.
Gevreesd wordt dat Scairesl
politiek van harde coni de
tatie bij een mogelijke p; dj
tisering van de Britse fel n
triciteitsbedrijven verk voi
zal uitpakken. Niettaags
heeft Scargill nog veel i> V
hang, vooral in het domirs zi
linkse Yorkshire. Zoken
wordt duidelijk of Seas b
het gevecht gewonnen hite f
Dan wordt immers de uit Pr{
bekend gemaakt. de
gen.
ROME - Giovanni Agnel
li, de Fiat-topman en on
gekroonde koning van
Italië, moest toegeven dat
hij zich vergist had: „Wij
hebben geen medewerker
aangetrokken, maar ie
mand die de baas wil spe
len. Maar de baas, dat zijn
wij". Carlo de Benedetti,
drie maanden eerder bin
nengehaald als president-
directeur, pakte vervol
gens zijn biezen en verliet
de multinational in Tu
rijn. Dat was augustus
1976. Sindsdien heeft Car
lo de Benedetti nooit meer
naar andermans pijpen ge
danst.
De Benedetti heeft een indus
trieel imperium opgebouwd
dat in Italië alleen de kolos
Fiat voor moet laten gaan. Nu
begint hij zijn vleugels over
Europa uit te slaan. Eerst
Frankrijk, toen Spanje. Laat
ste doelwit: de Belgische Socié-
té Generale (SG). een wat in
geslapen reus, die de indruk
maakte volkomen verrast te
zijn door de agressieve onder
nemer uit Ivrea. De Belgen
verzetten zich met hand en
tand. Het is ook niet gemakke
lijk te accepteren dat een der
de van de nationale economie
door een Italiaan gestuurd
wordt. Als het over de centen
gaat. sterft de Europese ge
dachte maar al te vaak een
zachte dood. Ook in de Euro
pese hoofdstad Brussel.
Slopend werkritme
De Benedetti's medewerkers
vragen zich af hoe lang de
baas zijn werkritme volhoudt.
Pendelend tussen Rome, Parijs
en zijn thuisbasis Ivrea maakt
hij werkdagen van zestien uur.
De Benedetti vult zijn tijd op
timaal. Gesprekken met mede
werkers en managers duren
zelden langer dan tien minu
ten. Om het ergerlijke verlies
aan reistijd nog verder te be
perken heeft hij een paar jaar
geleden geleerd helikopter te
vliegen. Het ambitieuze doel
dat hij zich gesteld heeft ver
oorlooft hem geen rust: „Ik wil
in één generatie doen wat an
deren in drie generaties be
reikt hebben", zei hij tegen het
Italiaanse weekblad „Espres
so" dat ook onderdeel uit
maakt van zijn imperium. De
miljardair De Benedetti, één
van de rijkste mensen van Eu
ropa. werkt al lang niet meer
voor het geld „Mijn werk is
mijn hartstocht", zo tekende
Business Week uit zijn mond
op. De Benedetti's doel: „In
Europa als ondernemer de er
kenning krijgen, die ik in Ita
lië al heb" Het bereiken van
zijn zakelijke doeleinden past
in de levensfilosofie van -De
Benedetti. „Ik geloof niet in
geluk dat niet voortkomt uit
inspanning en hard werken."
Familiebedrijf
Zijn vader had in Turijn een
fabriek waar metalen slangen
werden gemaakt. Toen Carlo
was afgestudeerd als ingenieur
ging hij in het familiebedrijf
werken. Op zijn 33ste nam hij
de leiding over en bouwde de
onderneming uit tot de groot
ste producent van auto-onder
delen in Italië. Zi jn succes viel
ook op bij de Agnelli's. Een
slechte modellenpolitiek en
reeksen van stakingen hadden
Fiat vleugellam gemaakt. De
Benedetti moest Fiat er weer
bovenop helpen. Voor de toen
42-jarige De Benedetti was er
moed voor nodig om na drie
maanden al weg te gaan bij
Fiat Het was een ongehoorde
beslissing. President-directeur
van Fiat is immers de hoogste
management-functie die in
Italië te vergeven is. Toch
nam De Benedetti onmiddel
lijk zijn ontslag toen zijn in
grijpende reconstructieplan
van tafel werd geveegd.
Twee jaar later, in 1978, werd
hij president-directeur van
Olivetti. Ook met Olivetti ging
het slecht. Maar in tegenstel
ling tot bij Fiat had hij nu de
vrije hand. Hij stuurde duizen
den werknemers naar huis en
verving de hele top van het
bedrijf. Zijn harde personeels
beleid maakte hem tot een
doelwit van de terroristische
Rode Brigades. Vrouw en kin
deren moesten een tijd lang
onderduiken.
Maar Olivetti kwam er glans
rijk bovenop en het meerder
heidsbelang dat De Benedetti
in Olivetti had genomen werd
de kip met de gouden eieren
voor zijn verdere activiteiten.
Aan de computers en de auto
onderdelen voegde de inge
nieur de koekjes- en levens
middelen van Buitoni toe.
Noodlijdende bedrijven en be
drijfjes werden aan het con
cern toegevoegd en meestal
weer gezond gemaakt. De Be
nedetti begon ook te bankie
ren en te financieren. Momen
teel staan er meer dan hon
derdduizend mensen op zijn
loonlijst.
Sommigen noemen het impe
rium een grabbelton van in
dustriële en financiële activi
teiten, anderen zien in de ver
scheidenheid van activiteiten
juist de kracht van het con
cern. De ondernemersfilosofie
van De Benedetti is duidelijk:
tegenover computer-onderne
mingen met grote winstmoge
lijkheden maar ook met grote
risico's zoals Olivetti, staan be
drijven als Buitoni, die lang
zaam naar gestaag groeien en
ook in tijden van recessie een
redejijk rendement opleveren.
Immers, eten moeten mensen
altijd. „Deze combinatie van
grotere en kleinere risico's
biedt de investeerder zeker
heid", meent De Benedetti.
Oorlog
De Benedetti hecht niet al te
zeer aan zijn rijkdom. Daar
voor heeft hij te veel meege
maakt. Zijn gedeeltelijk joodse
familie ontsnapte in de oorlog
ternauwernood aan de dood.
Toen de familie in augustus
1945 vanuit Zwitserland in Tu
rijn terugkeerde, lagen woon
huis en fabriek in puin. „Deze
ervaringen", zei hij tegen een
Frans blad, „zijn bepalend ge
weest voor mijn hele leven.
Niet de materiële problemen
hebben mij gevormd, maar het
feit dat de toekomst volslagen
onvoorspelbaar was".
Het geluk lijkt aan de zijde
van De Benedetti. Zoals met
zijn deelneming in de Banco
Ambrosiano, de bank van de
avonturier Roberto Calvi. Een
paar maanden was hij vice-
president-commissaris van de
bank. die in opspraak kw.am
door schimmige, illegale trans
acties. Vlak voordat de Banco
Ambrosiano failliet ging, ver
kocht De Benedetti zijn aan
deel en vertrok. In tegenstel
ling tot alle andere commissa
rissen is De Benedetti nog niet
in staat van beschuldiging ge
steld. De kans dat hij de dans
zal ontspringen, wordt groot
geacht. Wellicht is dat het gro
te geheim van zijn formidabele
succes: de ingenieur uit Ivrea
weet van op tijd in- en uitstap
pen.
Geen krant ontvangen Bel
tussen 18.00 en 19.00 uur, za
terdags tussen 14.00 en 15.00
uur, telefoonnr.071-122248 en
uw krant wordt nog dezelfde
avond nabezorgd.
PERTH Het Nederlands
amateurelftal heeft in Austra
lië ook de tweede wedstrijd uit
de mini-tournee met ruim ver
schil gewonnen. In Perth wer
den de semi-profvoetballers
van Floreat Athena met 5-1
verslagen. Bij rust was de
stand nog gelijk. De eerste
wedstrijd in West-Australië
was al met 6-0 gewonnen. De
grote man van Oranje tegen
Floreat was spits Volkert Vel-
ten van Enter Vooruit. Zondag
bleef de 23-jarige zaterdag-
voetballer om principiële rede
nen aan de kant.
Velten scoorde tegen Floreat
vier keer. Vlak voor rust
maakte hij gelijk uit een straf
schop, nadat Reglero onderuit
was gehaald. Na rust zorgde
Reglero zelf voor 2-1, waarna
Velten nog drie keer op rij
raak schoot. Velten staat met
vijftien treffers aan kop van
de topscorerslijst van het za
terdagvoetbal. Het Nederlands
amateurelftal beëindigt zater
dag met de derde wedstrijd de
trip door Australië.
(1-1), 9. Wormley 1-0, 37. Vel
ten 1-1 (strafschop), 53. Regle
ro 1-2, 58. 67. en 89. Velten 1-3,
1-4 en 1-5.
Opstelling Oranje: Teeuwen
(TOP); Janssen (SC Enschede),
Versteeg (Elinkwijk) vervan
gen door Hendriks (Aalsmeer),
vervolgens vervangen door De
Groot (Wilhelmina) en Leo
Rontberg (DHC); Buys (Heer-
iansdam). Van der Zwan (Wil-
lelmus) en Reglero (Elink
wijk); Riemens (SC Genemui-
den), Velten (Enter Vooruit)
en Nöllgen (SVN).
INZAKE AFFAIRE-BC LIFTERS
HENGELO De Hengelose
tafeltennisser Han Leeferink
gaat de NTTB dringend ver
zoeken in hoger beroep te
gaan in de „omkoopaffaire-BC
Lifters". Eerder deze week se
poneerde de tuchtcommissie
van de bond de zaak wegens
gebrek aan bewijs, maar Lee
ferink vindt dat zeer ten on
rechte. De inmiddels ex-speler
van De Blaeuwe Werelt/De
Veluwe is direct betrokkene in
de zaak. Hij was lid van het
team van De Veluwe, dat in
november op tamelijk opzich
tige wijze met 18-0 verloor van
BC Lifters, waardoor laatstge
noemde club uit Oegstgeest
promoveerde naar de eredivi
sie.
„Ik ben zelf vlak vóór die
wedstrijd benaderd door ie
mand van BC Lifters. We zou
den de wedstrijd met 18-0
moeten verliezen tegen een
bepaalde betaling. Ik heb
daarvoor bedankt en gezegd
dat ik me met dergelijke prak
tijken niet inliet. Tijdens de
eerste partijen merkte ik al
iets bij mijn teamgenoten, par
tijen werden gewoon uit han
den gegeven. De jongens ga
ven ook toe dat ze het geld
zouden aanpakken. Ik ben
toen onmiddellijk met de wed
strijd gestopt, ónder die om
standigheden wilde ik niet
verder spelen".
Leeferink, die inmiddels heeft
bedankt voor De Veluwe, ont
dekte vervolgens een front te
gen hem. „Ik werd als schuldi
ge naar voren geschoven", al
dus de Hengeloër, die afgelo
pen zondag wel voor de tucht
commissie verscheen. „Mijn
ploeggenoten wezen de be
schuldiging van de hand, maar
ze logen dat ze barstten. Maar
ik denk wel dat de bond in ho
ger beroep zal gaan".
AVO-Nederland bemiddelt
bij en zoekt werk voor men
sen met een handicap. Al 60
laar Jaarlijks kunnen vele
gehandicapten zich via AVO-
Nederland maatschappelijk
ontplooien. Bij een bedrijf of
als startende ondernemer.
Daarnaast geeft AVO-Ne
derland financiële ondersteu
ning voor bepaalde aanpas
singen, recreatie en oplei
dingen. Want AVO-Neder
land helpt waar wettelijke
voorzieningen echt te kort
schieten Voor iedere
gehandicapte
Wilt u meer informatie
over de mogelijkheden die
AVO-Nederland u kan bie
den, noem dan kontakt op
mei onderstaand adres
AVOHEDERLAND
Postbus 850
3800 AW Amersfoort
Tel 033-63 52 14
Steun de collecte
GIRO 625000
Ajax is f
Europese
ploeg van hh°
jaar
MONACO Het Nederli
voetbal scoort hoog in Ei£N
Na de uitverkiezing van hett
Gullit tot Europees voet|anc
van het jaar werd Ajax
avond in Monaco geroercyjet
beste elftal in Europa vaPaat
afgelopen seizoen. Het wj
vijfde keer dat Ajax dii-
ten deel viel. Eerder 1
Amsterdamse ploeg
'71, '72 en '73 al gekoz^
Europa's sterkste elftal,
WEL
meen Camataru de
schoen als topscorer van 1
pa. De spits van Dinamohg]
karest maakte 44 doelpvkan
De uitreiking werd oveiP
duwd door de absentie^^
Toni Polster, die met 39Üë
fers tweede werd. De Otoen,
rijker beschouwt Camataipp
een oplichter. De Roemeeu^
in de laatste zes compC.
wedstrijden 21 doelpunten101
maakt hebben. Zon'
Frank Stapleton is vanda£n
ruggekeerd bij Ajax. De i
rige spits werd in oktobeiDe
pereerd aan een hernituss
werkte in Manchester aaivooi
herstel. Het genezingsprobub
inmiddels zover gevoifeenl
dat de aanvoerder van heVooi
se elftal de training mf^uis
Ajax-selectie kan hervatt<jn„j
John van 't Schip moetg
mend weekeinde toekig-0
hoe zijn vereniging AjafcjT
vergaat in het thuisduel L
Sparta. De aanvoerder vS...
Amsterdamse formatie |Wn
door de tuchtcommissie viöta*
KNVB voor één duel01"*
schorst, nadat hij bij het'"' 8
tegen Roda JC zijn derdej0001
kaart had ontvangen.
