Vhortaan zijn i i\v gi robe taal kaarten e kascheques veiliger te verzilveren. Jk maak graag ongewone films Monsterlijke wraak voor slippertj De giromaatpas. Makkelijken veilf1 FILM QeidteQowiant DAGBOEK VAN EEN OUDE DWAAS" TWEEDE SPEELFILM LILI RADEMAKERS VEIIDAG 15 IANUARI 1988 PAGIN^y AMSTERDAM - Een Ja- pans boek, twee Britse hoofdrolspelers, verfilmd in België, in de Engelse taal, onder leiding van een Nederlandse regis seur, Lili Rademakers, vrouw van Oscarwinnaar Fons. Het zijn de interna tionale ingrediënten van Lili Rademakers' tweede eigen speelfilm, „Dagboek van een oude dwaas". ,.Ik heb deze film gemaakt omdat er innerlijke dingen ui terlijk in vertaald worden. Daar houd ik van en datzelfde heb ik feitelijk met mijn eerste speelfilm, „Menuet" gedaan" zegt Lili Rademakers. We zitten op het hoofdkantoor van Cannon in Amsterdam, mede-financier en distributeur van haar film. Lili Radema kers is een mooie, elegante, als door een etsnaald neergezette vrouw, al een leven lang met film bezig. Ze studeerde om. bij het Centro Sperimentale in Rome (waar ook Frans Weisz een opleiding kreeg), was script-girl bij Fellini's „La Dolce Vita", assisteerde bij Hugo Claus' „De vijanden" en bij al de films van haar echt genoot. In '82 maakte ze haar eerste film. Ook een Belgisch- Nederlandse co-produktie. naar een boek van Louis-Paul Boon. In België verguisd, in de Franse pers een „succes d'esti- me". Zes jaar later haar twee de. Naar een ongewoon boek over een ongewone erotische relatie. Ze omschrijft het the ma als: „Het gaat over iemand die beseft dat hij binnenkort dood zal gaan en die een soort surrogaat-levenskracht put uit de erotische opwinding van de verhouding tot zijn schoon dochter." Een boek van de be roemde Japanse schrijver Ju nichiro Tanizaki: Een ziekelij ke grijsaard voelt zich hevig aangetrokken tot zijn schoon dochter. Deze doorziet zijn ge voelens en speelt er een spel mee. Ze geeft gedeeltelijk toe aan zijn wat merkwaardige neigingen haar voeten aan te raken en te adoreren, laat zich voor haar kleine diensten be lonen met riante cadeaus. Lili Rademakers: „Ik was eerst op een ander boel» van dezelfde schrijver gevallen. „De sleu tel". Maar dat bleek al in Italië verfilmd door Tinto Brass. Daar gaat het ook over onge wone erotische spanningen, maar die film is naar een wat duister milieu overgeplaatst en soft-porno geworden Jammer. Ik vind het juist zo mooi dat die dingen gebeuren in een de gelijk milieu, dat hele steile mensen ook hun noden heb ben". Meer smeerlapperij Lili Rademakers praat voor zichtig, een beetje afwachtend en afstandelijk-nieuwsgierig naar wat er gaat komen. Niet iemand die pats-boem met de boel op tafel komt. maar dui delijk overgehaald moet worden. Over haar eigen film zegt ze: „Ik denk dat sommige mensen misschien een beetje teleurgesteld zullen zijn dat ik niet groots uitpak met allerlei apotheotische dingen. Wat er in „Dagboek van een oude dwaas" gebeurt, is in feite steeds een beetje frustrerend. Het komt er maar niet van. Maar dat is exact de situatie van die oude man. Ik denk dat sommigen een beetje meer smeerlapperij verwachten". Haar stijl is opvallend inge houden, het acteurswerk mag er wezen. De oude man is de Engelse acteur Ralph Michael. Lili Rademakers: „Toen we in België over de subsidie voor mijn film praatten, werd er vanuit het ministerie voor cul tuur gezegd: „Dat moet je niet met Vlaamse acteurs verfil men. Dat moet een man als Sir John Gielgud spelen". Maar ik had geen behoefte aan het type acteur waarvan je ziet dat hij mooi staat te spelen. Ik zocht iemand waarin je echt kan geloven. Ralph Michael heeft vooral televisiewerk ge daan. Ik zag hem in een tv- spel over een ouder echtpaar. Een allercharmantste rol. Een acteur die alles heel klein houdt. In Engeland heb ik zijn agent benaderd. De moeilijk heid is dat die oude man in het verhaal zijn gebit moet uit doen. Nou. verzekerde de agent. Ralph Michael kon dat technisch gezien. Want dat is natuurlijk ook nog maar de vraag. En misschien zou hij het wel durven óók. Toen ik hem benaderde riep hij, „I've been waiting for you all my life". Hij had z'n hele leven lang op een echte hoofdrol ge wacht. Toen hij het script had en ik na een paar dagen nog niets hoorde, werd ik bang dat hij het maar een rare boel vond. Maar het werd ja. Heel moedig, want een acteur is ui teraard ijdel. Op de set haalde hij dat gebit uit z'n mond en begon er gekke dingen mee te doen. „Popeye"-monden te trekken. Om er maar aan te wennen, er mee om te leren gaan tussen z'n collega's. Door een gelukkige omstandigheid kon ik die scène die dag niet opnemen. De volgende dag ging het prima: hij had z'n vuurdoop al gehad". Slecht Engels? „Het moeilijkste en het opwin dendste van filmen is dat je wel iets in je hoofd hebt, maar tijdens het maken moet ont dekken wat dat precies is. En als je dan de film gaat monte ren komt eindelijk het Uur van de Waarheid. Dat we deze film in het Engels gemaakt hebben, was geen probleem Wanneer ik een dialoog an ders wilde hebben, zei ik hóe en vroeg erbij: of is dat soms slecht Engels? Een nagesync hroniseerde versie had voor Nederland nauwelijks moge lijk geweest. In tegenstelling tot Frankrijk en Italië is het publiek er hier niet aan ge wend. En bij zo'n teer onder werp kan je absoluut niet heb ben dat de kijker van de per sonages verwijderd raakt Hugo Claus schreef het scena rio. Hij kende het boek al en ik heb een lijstje gemaakt van de dingen die ik beslist in het scenario wilde hebben. Daarin zijn we gaan rangschikken, gaan ordenen en we besloten de film in een flashback te vertellen. Laat je die verhou ding chronologisch zien dan is het gewoon een verhaal van een oude man die achter z'n schoondochter aanzit. Nu zie je eerst dat hij in een rolstoel zit. Niet meer kan lopen, niet meer kan praten. Je weet dat hij gaat sterven. Dat reflectie ve kader moet je hebben. Daardoor kan je de ironie van die man, die als het ware naar zichzelf kijkt, in de film bren gen. Dat is ook de dramatiek van de film." Wat beweegt de jonge vrouw (gespeeld door de Engelse Beatie Edney, dochter van actrice §ylvia Syms) in te gaan op de avances van die oude schoonvader? „Dat is tweeledig" zegt Lili Radema-' kers. „Aan de ene kant voelt ze wat die oude man wil, en ze speelt het spel een beetje mee. Aan de andere kant vindt ze het leuk zo een zekere macht over hem uit te oefenen. Die beloningen voor de aanrakin gen zijn niet zo belangrijk, die horen bij het spel. Ze leeft ten slotte toch al in dat rijke mi lieu". Hier paradijs Over het feit dat ook dit geen film voor een groot publiek is, zegt Lili Rademakers: „Ik film graag ongewone dingen. Mijn volgende plan is een film naar de verhalen van Jan Arends. Basis wordt het verhaal „Vrij gezel op kamers". Daar bren gen we dan een aantal van die visoenen uit andere verhalen van Arends in. Het is toch fan tastisch dat je in een land leeft waar je zulke films kan ma ken. Waarin je door die subsi die niet hoeft te verfilmen wat iederéén al verfilmt. Neder land en België zijn wat dat be treft toch een paradijs? Deze film had toch nooit in Ameri ka gemaakt kunnen worden?" ..Dagboek van een oude dwaas" werd dit jaar op de Quinzaine des Réalisateurs in Cannes gedraaid. „Dat viel wat tegen" zegt Lili Radema kers nu. „Op dat festival zijn zoveel films te zien, dat zelf de grote films uit het hoofdpro gramma soms met twee regels worden afgedaan in de pers. Maar in Parijs gaat de film straks uit met een redelijk aantal kopieën. Dat zou al vo rig jaar september gebeurd zijn als er niet zoveel verschuivin gen bij Cannon-Frankrijk wa ren geweest. Er hingen al enorme affiches in de metro. Het is wel gek, als je zo'n film gemaakt hebt, er voorlopig niets mee gebeurt en je weer thuis komt. Opeens ben je weer gewoon huisvrouw. Net of je helemaal niets gedaan hebt". Fons Rademakers „Jammer is dat je volgende film maken altijd afhankelijk is van het succes van je huidi ge film. Op de filmset zijn re gisseurs meestal de mensen met de minste ervaring. Ac teurs spelen het hele jaar door. Regisseurs maken maar om de zoveel tijd een film. Daarom blijf ik ook met Fons samen werken bij zijn films. Ik ben zijn regie-assistente, maar die samenwerking loopt door. Je praat thuis over de film waar je mee bezig bent." Fons Rade- makers is mede-producent van haar film. Werkt het omge keerd net zo? Lili Rademakers lacht: „Ik bemoei me meer met de films van Fons, dan hij zich met mijn films bemoeit". En met zijn volgende film? „Ook daarmee", zegt zij, „als die ervan komt". Onderwerp is het boek van de Zuidafri- kaanse schrijver Andre Brink, „Instant in the wind", over de relatie tussen een blanke vrouw en een zwarte man. Lili Rademakers: „Zoveel Ameri kaanse actrices (en een Ameri kaanse ster is noodzakelijk bij zo'n dure produktie) hebben al afgezegd omdat ze „de tijd niet vrij konden maken om zo lang in een ver land te filmen". Het is heel duidelijk dat ze gewoon niet aandurven om in een film een relatie met een zwarte man te hebben. Dat is schade lijk voor hun carrière. Wat dat betreft is het in Amerika nét zo erg als in Zuid-Afrika. Fons roept af en toe moedeloos dat hij die film maar zal vergeten. Omdat het zo moeilijk is 'm van de grond te krijgen. Maar ik vind dat hij door moet gaan. Die moeilijkheden bewijzen al leen maar, dat het nodig is zo'n film te maken. Dat hij de eerste zal zijn die dat doet". BERT JANSMA „Fatal attraction" met Michael Douglas, Glenn Close en Anne Ar cher. Regie: Adrian Lyne. Een man. een vrouw en een minnares. Al jarenlang stof voor honderden films en niets bijzonders. Maar scenario schrijver James Dearden (zoon van de Britse regisseur Basil Dearden) en regisseur Adrian Lyne (ook al een Brit) maken er een soort Laatste Oordeel van de Eeuwige Driehoek van. Een Slippertje dat een Nacht merrie wordt. „Fatal Attrac tion" werd in Amerika de hit film van het jaar.De man is succesvol en getrouwd met een poezelig ogend schatje. Maar natuurlijk gaat de stommeling op dat ene weekend dat z'n vrouw bij haar ouders is voor de buitenechtelijke bijl. Een niet zo mooie, maar wel zo snelle juffrouw met wild krul letjeskapsel en een voorliefde voor het ritsloze nummer palmt hem in. Okay, over en uit. Nee, zeggen de makers van „Fatal attraction" met fil misch zichtbaar genoegen, nu gaan we écht verder: De dame-voor-één-nacht heeft eindelijk beet. Dit is haar man. Deze laat ze niet meer los. Ze verandert van meegaande minnares in een wrede wraak godin. De (niet zo onschuldige) man is ditmaal het slachtoffer. Hij wordt bedreigd, gechan teerd tot op het bot, tot hij ten einde raad bij zijn vrouw met de billen bloot moet. Inmid dels is dan de dreiging een complete nachtmerrie gewor den. Het kind van het echt- paar-in-de-verdediging wordt ontvoerd en de minnares 1 in hun badkamer opduika een levensgroot monstert het dodelijk mes in de Het slot is een slim gen- optelsom van „Vrijdag c' tiende", „Repulsion" en j diaboliques" tezamen, thriller van het seizoen, <1 werkelijk hartkloppingen! spanning bezorgt. Zelfs all de makers aan dat slot® beetje over de schreef. Mid''3 Douglas is voor het eerst, de o zo sympathieke L p maar krijgt kans een vUi-i gezonde tegenzin te cret Glenn Close is onherkerj uit vorige films („The u according to Garp", „ThaÉ""^ chili") als de Heks die een huwelijk en daarnj huwelijkspartners om zeejP helpen. „Fatal attraction' een angstig makend ple^ voor huwelijkstrouw. BERT JAN* rnt "ll HA die i legd bal 1 Rekeninghouders van de Postbank krijgen een beter beveiligde pas: de giromaatpas. Hiermee kunnen ze onder andere veiliger girobetaalkaarten en kas cheques verzilveren. Dankzij de giromaatpas kan beter geconstateerd worden of de juiste persoon geld van een rekening opneemt De giromaatpas. De giromaatpas is bovenal veilig. Achterop de giromaatpas zit namelijk een blauwe magneetstrip waar in een aantal persoonlijke gegevens zit opgeslagen. Samen met de zogenaamde PIN-code maakt die magneetstrip misbruik van de giromaatpas nagenoeg onmogelijk. PIN: geheime code van vier cijfers. PIN is een afkorting van Persoonlijke Identificatie Nummer. Een geheime code van vier cijfers die alleen de- houder van de giromaatpas zelf kent. Zonder die PIN-code kan er met de giromaatpas geen geld worden opgenomen. Hoe kunt u veiliger verzilveren? Aan de loketten van postkantoren en grenswissel kantoren staan zogenaamde PIN-controle apparaten. U overhandigt uw girobetaalkaart of kascheque met uw giromaatpas aan de loketmedewerker. Behalve de handtekening op girobetaalkaart of kascheque, geeft u een elektronische handtekening door uw PIN-code op zo'n controle-apparaat in te toetsen. Klopt de PIN-code met de gegevens op de pas, dan wordt er uitbetaald. Veiliger kan niet. Dag en nacht geld opnemen. qia over In de buitenmuur van een aantal postkante^" zitten giromaten. Apparaten waaruit u dag en nacht,ais't zeven dagen per week geld kunt opnemen. Met de g^p" maatpas kan dat tot f 500,- per dag. jj® kjj Zonder dat daar girobetaalkaarten of kascheqe'k hr aan te pas komen. U heeft alleen uw giromaatpas en PIN-code nodig. pomn n wa ig m< die fngen Stenv Betalen met alleen de giromaatpas. Met de giromaatpas kunt u betalen zonder fefn, daar contant geld of girobetaalkaarten aan te pas konS U betaalt met alleen uw giromaatpas en PIN-code.^. Momenteel kan dat al bij zo'n 350 tankstatife8 door heel Nederland. In de nabije toekomst bij de iïmmu uiteenlopende zaken en winkels. 'n he bodi Meer informatie? "BsC Wilt u meer weten over de giromaatpas? dan de folder giromaatpas op het postkantoor of gratis 06-0400. Dan krijgt t u de folder thuisgestuurd. POSTBANK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 8