Omwege Familie van Rheenen zit 40 jaar aan Noord wijk vastgebakken „Vrouwenemancipatie is daar harder nodig dan in Nederland" C&idaeSotvuxni PATER KEES VAN DER GEEST WEER TERUG NAAR PAPUA NIEUW GUINEA: Afdak historische houten voertuigen Toch welzijnswerker voor jeugdwerk Leidschendam Leidschendam overweegt stappen tegen casino —OEN OMGEVING DINSDAG 12 JANUARI 1988 PAGINA 13 onde •iiijkwe le v! Oostjommige mensen is de laar de kantonrechter vare. Ze weten dat ze ■^jt hebben begaan en ervoor moeten boe- ideren proberen de en de rechter er argumenten van •tuigen dat de verba- zich heeft vergist, •mt het weieens voor verdachte wijst op it die is gemaakt in •aarding. Maar de mensen die op igmorgen voor het itaan van de kanton- proberen onder een uit te komen door van een smoes. De vreemdsoortige ver worden opgehangen. :ijn ze zo doorzichtig Ifs de officier en de niet intrappen, n werd duidelijk dat argumenten, fouten dagvaarding of on- rhtige smoezen niet :ijn om niet zo zwaar len gestraft. Officier stitie mr. Van Ek uiterst vatbaar voor rhijning van lieftal- •n beetje verlegen imes. laar was een studente 'erg«edenis. Vorig jaar nog ichtig in het rustieke laag, nu uitgeweken '*Llaiet bruisende Amster- VeeUit haar Kaagse tijd >ots Me nog een bekeu- 3or^mdat ze in een auto 3er treden zonder dat ze 'hng bezit was van een rij- n Zi. Kantonrechter J. ramtg wilde weten waar- "etdat had gedaan. De net Chte hing een enigs- vansamenhangend maar "1 onverstaanbaar ver- "et )p waaruit onder an- bleek dat ze al vaker het stuur had geze- dat dat kwam omdat Jen aag een „nogal geïso- sc5 plaats" is. '.^'haand of drie nadat de agenten haar hadden ït, had het meisje het de Vde roze papiertje in ;fmSn. „Aha, u was dus al e.Ptk heb maar heel wei- a''*essen gehad". Dat be- 'V Van Ek: „U heeft na- rer jk voor die tijd stevig en". Dat zag de offi- misbch verkeerd, beweer- an verdachte. Kort maar ïentig klonk het: „Niet ;n si". wilveel doet het er ook volwaar toe, leek de offi- let tan justitie te denken, van hij opstond sprak heel :en<Verschijning van een er" stemming. Een witte ot nin een officier van jus- ;ht.l net zo'n onmogelijke paninatie als een zware ïité voor zo een bedeesd :uwï, moet hij gedacht in. Maar dat kon hij tHArlijk niet hardop zeg- ;bt uw auto natuurlijk voor uw studie", an hij, zonder het ant- fe I van de verdachte af jchten. Die hield trou- wijselijk haar mond. 'f. over het algemeen in studenten geen auto t ze die niet kunnen in en bovendien heeft id die in Amsterdam l en studeert helemaal mto nodig. In elk ge- :htte de officier van t het terecht een min- 'oge boete te eisen dan uac|kelijk. Honderdvijftig n eiste hij, en rechter ya4s legde dat bedrag op. "«landers verging het de tdammer van Poolse te hst die moest verschii- qp<imdat hij volgens de i 160 kilometer per ~^ad gereden. Omstan- gde hij uit dat hij niet r üoe hard hij had gere- I haar wel dat er op een jen moment een auto ^Tioge snelheid op „een I of zes, zeven vlak r hem reed. „Ik dacht k gezegd: Die man r me is hardstikke zei de verdachte. Pas hij naar de rechterrij- was gegaan en het nerlster" voor hem reed, ,valep hij dat het ging om ae£|olitieauto. w7agenten verklaarden eel 75 meter achter u re- >0j las de rechter voor uit ïroces verbaal. „Maar 'fe b k il j ?lvjen priester liegt", zei f,fen. Na een korte doch ^discussie tussen de of- 4n de verdachte be- ™de eerste zich te „base- Y°p het ambtsedig proces l^al" en eiste een boete ieKJ0O gulden. De rechter <vat milder en maakte 00 gulden meer van. lerend liep de man 1 In plaats van een jter had hij beter een eer ige ^ame a's f>etui8e eUen opvoeren, zo be- Jp hij zich. •er JANET VAN DIJK TOT MIJN 27STE HEB IK GESTUDEERD VOOR AMBTENAAR Hij heeft het al eens eerder vastgesteld: „Wij zijn uniek. En daarmee uit!" Een typi sche uitroep van Wim K. van Rheenen (74) als imperator, gesteld over negen curieuze walhalla's onder één horeca- noemer: Van Rheenen Hore cabedrijven b.v. Vandaag be staat zijn rijk, dat voorname lijk samengebald ligt in de „windhoek" tussen de Noord- wijkse Hoofdstraat en de Pa rallelboulevard, veertig jaar. Negen bedrijven in de res tauratieve sfeer, met uitlo pers naar de woningmarkt („Waar we nu voornamelijk nog huren toucheren", aldus de baas). Het zal vanavond ongetwijfeld een bruisende receptie worden, in De Her- bergh, het paradepaardje van de verenigde Van Rheenen vestigingen, waar genodig den en andere gasten elkaar voor de voeten zullen lopen in een bedrijvigheid die de activiteiten van Van Rhee nen kenmerken. Dat wordt weer plezier alom. Veertig jaar „gepaste armoe", zou Van Rheenen grijnzend met een snier zeggen. Een over zicht van een Noordwijkse onderneming, „bloeiend in alle seizoenen". Voor het voetlicht vandaag: Wim K. van Rheenen, patri arch die via natjes en droog jes is opgeklommen. Eminent en levenslustig, Noordwijks eigen heer Ollie B.Bommel. Zo mag je hem best zien: Wim Ollie B, met de twinke lende oogopslag. Als twee druppels water gelijkt op hem zoon en mede-directeur Rudolf van Rheenen, Dolf dus, die het overigens wel van pa wint in gezellig aan doende corpulentie. Het Pan- nekoekenhuisje is zijn vaste domein, van waaruit hij me- deregeert. Dritte im Bunde is mevrouw J.Hoogeveen ge woon Anneke Hoogeveen, die het Directoire compleet maakt en ook alweer 27 jaar meeloopt en bij de van Rhee- nens haar draai gevonden heeft: vorst Wim's betere ik en zowat de enige die de vaak eigenzinnige baas tot een redelijk inzicht kan brengen. Als de patriarch „Nee!!" zegt, is het Anneke Hoogeveen die op beslissende momenten de zaak naar „Ja!!" weet om te buigen. Van haar heeft de grote stichter der jubilerende be drijven steeds gezegd: „Zon der haar zou ik niet weten wat ik moest doen". Veel hooi De familie van Rheenen heeft in de afgelopen veertig i'aar veel Noordwijks hooi op laar vork genomen. De spe cialiteiten schoten als bloem bollen uit de zandgrond: De Herbergh (vorstelijke resi dentie met de vertederende inborst van een boerderij), de Zuidwester, Pleisterplaats, Wurftbar, de Lamme Goed zak, het Pannekoekenhuisje, de Jutter, de Stal en Le Di plomate. Het laatst genoemde restaurant is sinds enkele maanden uit de roulatie ge nomen. Achter een venster- ruitje bij de entree staat, als je goed kijkt, heel diploma tiek: „Wegens vakantie en renovatie tijdelijk gesloten". Nu duurt een vakantie door gaans nooit zo lang, dus zal het wel aan de voorgenomen renovatie liggen dat we niet meer in Le Diplomate op ni veau kunnen tafelen. Interne kwestie rond een deelbedrijf, waar Wim van Rheenen om heen wilde, maar het kaartje met de mededeling staat nu eenmaal publiekelijk in de belangstelling. Wat in dit ge val niet wil zeggen, dat „het geheel zo sterk is als z'n zwakste schakel". Maar de exploitatie staat voorop. Veertig jaar geleden begon nen de van Rheenens in Noordwijk aan hun avon tuur. Wim is van geboorte een Rijnsburger, Paulina komt van Boskoop. Ze kre gen drie kinderen, van wie Dolf in de buurt van vader is gebleven; dochter Carola trouwde buiten het imperium en andere zoon Fred stichtte een jaar of 15 geleden elders zelf een horecabedrijf. Vader Wim's gezondheid is prima. „Alleen heb ik last met lo- Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 - 12 22 44 op toestel 10. pen: horeca-poten; je loopt hier wat af, in die negen winkels!" Het is nauwelijks voor te stellen, maar poten taat Wim begon zijn maat schappelijke loopbaan als ambtenaar: „Ruim 20 jaar ben ik rijksambtenaar bij de belastingen geweest. In Hille- gom, Geldermalsen en in Cu- Wim K. van Rheenen en Paulina van Rheenen-Mesman, dit jaar een gouden paar met 40 jaar Noordwijkse business als ervaring. lemborg; zo Gelders als 't maar kon. Opa van Rheenen reed nog met een paardebus op en neer naar Piet Gijzen- brug, naar het spoor". Ambtenaar met lef Op een gegeven ogenblik had adjunct-commies-kassier Wim van Rheenen geen trek meer in belastingen innen in Culemborg. „Ik dacht dat ik meer kon presteren dan bij de belastingdienst. Tot m'n 27ste had ik gestudeerd; voor ambtenaar, zeg maar. Op 12 januari '48 begon ik met m'n vrouw in Noordwijk een café-broodjeszaak, Terminus, annex verhuur van kamers, huizen, villa's etcetera. In de toeristensector. We zetten een woningbureau op poten en verdienden er leuk aan; kochten en verkochten hui zen, een jaar of zes". Zo begon Wim van Rheenen (die inmiddels student-af was) zich mentaal en met lef en lof te harden. In Termi nus werd een Indisch restau rant bijgevestigd. Dat heette gepeperd Bali. Het werd overgebracht naar Deli. Een vrij ingewikkelde situatie voor niet ingewijden. Het had ook, eventueel, Atjeh kunnen heten, maar dat leek niet zo geslaagd. „Als je het niet helemaal begrijpt, neem ik je dat niet kwalijk", zei de ondernemer begripvol; „ik snap het zelf nog niet eens allemaal". Enfin: er was Bali, dat Deli ging heten. Dat is nu een uitstekend lopende dan cing en „kassa", boven op het blonde duin, waar het echt paar in zijn „witte huis" nu nog woont en een zonnig uit zicht heeft op florerend Noordwijk naar Huis ter Duin toe. „Dancing alleen op zaterdag; exclusief", vertelde gelouterde Wim van Rhee nen, en hij bestelde rond het middaguur voor mij en zich zelf een door melk begeleide royale omelet kaas die in mijn maag bleef staan tot 's avonds kwart voor zeven. Door studie In '61 zaaide de dynamische Wim het zaad van zijn onder nemerszin uit in de hoek Hoofdstraat- Parallelboule vard. Snackbar De Zeehond was daar z'n eerste probeer sel. Tot '72. Toen werd ter plekke het specialistische res- tauratiebedrijf De Herbergh geschapen, met de bonte, in tieme sfeer. Wim (die lont bleef ruiken, „als man van ervaring en studie") ging verder en kocht gronden aan voor de nu bestaande reeks bedrijven in de befaamde hoek. Vandaag hebben Wim van Rheenen cum suis, in ei gen beheer, ongeveer 60 mensen in leven te houden. Het is een wisselwerking, maar met grootvorst Wim als baas. Hij heeft altijd de wind eronder gehouden. Dat har nas zal hij voorlopig niet uit trekken. ondanks z'n horeca- poten. „Je ziet wel; ik heb niet stil gezeten en ben er vrij oud onder geworden. Ik heb m'n tijd goed besteed met hard werken. Ik ben nog iedere dag in de zaak, in de bedrijven, met een fijne klantenbinding. De mensen moeten hier terugkomen. Daarom kun je geen rotzooi leveren". Wim van Rheenen, der da gen nog lang niet zat, ontbijt niet, gebruikt geen lunch, maar eet 's avonds lekker volop thuis. „Altijd. En waar om? Nou, ik weet hoe het eten in mijn bedrijf wordt klaargemaakt... Een grapje!" Wim van Rheenen kan me, voorlopig, nog meer vertel len. Maar hij blijft grijnzen. LEIDSCHENDAM „De emancipatie van de vrouw is in ontwikkelingslanden nog harder nodig dan hier in het westen. Door de on dergeschikte rol die de vrouw daar altijd heeft gespeeld is er een gewel dige achterstand. Onze kleine universiteit met 235 studenten bestaat ech ter al voor eenderde uit vrouwen. De vrouwen die de laatste jaren bij ons zijn afgestudeerd, hebben ver antwoordelijke posities, zowel in de regering als in het bedrijfsleven. Wij ho pen dat door hun toedoen het prestige en de positie van vrouwen in dit land zullen verbeteren". Pater Kees van der Geest (54) van de orde van het Goddelijk Woord heeft het over het Divine Word Insti tuut in Madang. Papua Nieuw Guinea, waarvan hij directeur is. Eind vorig jaar is hij vanuit zijn geboorte plaats Leidschendam via de Verenigde Staten weer ver trokken naar zijn werk in het voormalig Australisch Nieuw Guinea, dat in 1975 onafhankelijk werd en tot het Britse Gemenebest toe trad. Zijn vakantie van ruim drie maanden in Nederland heeft hij voornamelijk besteed aan het werven van fondsen voor uitbreiding van zijn universiteit. Het in 1967 als High School opgerichte insti tuut is voornamelijk afhan kelijk van giften. In 1980 kreeg de vestiging in Ma dang, de op een na grootste stad van wat in tegenstelling tot Irian Jaya (het Indonesi sche deel), Papua Nieuw Guinea heet, wettelijk er kenning als universiteit. De school telt nu 25 docenten, leken "en priesters van twaalf nationaliteiten Pater van der Geest werkt er nu vierentwintig jaar. „Het instituut is vooral van belang voor opleiding van het brede middenkader van de bevol king. Onze mini-universiteit kent drie programma's. De journalistiek en alles wat daar aan media verder bij hoort en het management met financiële studies als banking en accountancy". Van der Geest: „Alle studen ten zijn intern en voor het toenemend aantal vrouwelij ke studenten is uitbreiding dringend nodig. Via familie en vrienden in Nederland en de actie „Leidschendam helpt Papua Nieuw Guinea" is nu 20.000 gulden beschik baar waaraan de gemeente in het kader van ontwikke lingshulp 7.000 gulden heeft toegevoegd. Ik hoop ook in Een van de studenten van het Divine World Institute, gekleed in academische toga en met de traditionele Papua hoofdversiering van paradijsvogelveren, ontvangt haar bul uit handen van de toenmalige minister-president Michael Somari. foto- pr Amerika en Australië nog fi nanciële steun te krijgen, maar ik ben blij dat bijna de helft al bijeen is". Kees van der Geest (vader was slager aan de Veurse- straatweg in Leidschendam) werd in 1959 priester gewijd. Zeven jaar eerder was hij in getreden bij de Sociëteit van het Goddelijk Woord (SVD). Na drie jaar studie pedagogie in Rome werd hij door zijn overheid uitgestuurd. Pater van der Geest („ik ben niet zo dikwijls thuis ge weest") wil vooral de men sen bedanken die de actie „Leidschendam helpt Papua Nieuw Guinea" tot een suc ces hebben gemaakt. „Overi gens niet alleen in Leid schendam, ook in omliggen de gemeenten, zoals Leiden, Voorschoten, en Zoeterwou- de". Voor wie niet meege daan heeft hier alsnog het adres: giro 1125736 - Missie Procuur Teteringen - onder vermelding „voor pater Van der Geest". NOL WESSELING TER AAR De Cultuur-Historische Vereniging in Ter Aar wil een afdak bouwen aan hun onderkomen op de Aardamseweg bij de brug over het Aarkanaal waar hun museum gevestigd is. Het afdak is nodig voor de stalling van oude wagens, landbouwattri- buten en andere voertuigen. Omdat deze historische wagens meestal van hout zijn gemaakt, mogen zij niet aan de buiten lucht blootgesteld worden. Het bouwplan is niet in overeenstemming met het bestemmings plan. B en W van Ter Aar willen echter toch hun toestemming geven, omdat een stalling dringend noodzakelijk is. Streekcommissies worden zelfstandiger LEIDEN Gedeputeerde J. van der Vlist gaat 20 januari over leggen met de tien voorzitters van de streekcommissies in Zuid- Holland over het feit dat Gedeputeerde Staten deze commissies willen loskoppelen van de provincie. GS willen, vooral in ver band met de bezuinigingen voor de komende jaren, het Centraal Secretariaat Streekcommissies opheffen. Verder willen zij het aantal inperken tot acht. De streekcommissies werden vijftien jaar geleden ingesteld als inspraakorganen voor de bevolking op het gebied van met name ruimtelijke ordening. LEIDSCHENDAM De Raad voor Jeugd- en Jonge- renaktiviteiten Leidschen dam (RJJL) kan voor dit jaar een tijdelijke arbeids kracht aanstellen. Bij de vaststelling van het Wel- zijnsprogramma 1989 zal over wijziging van het be leid worden gesproken. Dat hebben B en W de raad gis teren toegezegd nadat de RJJL vorige maand te ho ren had gekregen dat het college de vervulling van de vacature van een wel zijnswerker niet zou goed keuren. De RJJL heeft 17 december een brief aan de raad ge stuurd waarin steun werd ge vraagd omdat het college met de weigering het beleid wilde wijzigen, iets wat volgens de RJJL pas bij het vaststellen van het welzijnsprogramma aan de orde behoorde te ko men. De overgrote meerder heid van de gemeenteraad bleek het hiermee in de com missie en ook gisteren eens. A.J. Paardekooper (CDA) zei dat met de raad en met de RJJL onvoldoende over wij ziging van het beleid is ge sproken. Het CDA adviseer de het aanstellen van een staffunctionaris tot 1 januari 1989. Wethouder F. IJmkers zei dat niet hij maar de RJJL overleg over de kwestie had geweigerd. Het college be treurde het optreden van de RJJL waarbij de wethouder was beschuldigd van onder meder „vrijwilligersonvrien- delijk optreden". De RJJL heeft hiermee het klimaat voor overleg verpest, aldus de wethouder die meedeelde voor informeel overleg met de RJJL niet meer beschik baar te zijn. Hij zei de stich ting tijdig te hebben gewaar schuwd voor het collegebe- sluit» B en W willen van de wel zijnswerkers minder bureau- dienst en meer werk in het veld. Overigens was hij van mening dat het Welzijnspro gramma in de loop van het jaar wel degelijk kan worden gewijzigd. Na een schorsing voor overleg deelde wethou der IJmkers mée dat het col lege alsnog akkoord ging met de aanstelling, zij het dat de invulling van de vacature slechts voor dit jaar zou gel den. LEIDSCHENDAM Burgemeester en wethou ders van Leidschendam beslissen vandaag wat er met het casino aan de Oude Raadhuisstraat gaat gebeuren. Het casino dat daar sinds 1 januari is ge vestigd, past niet in het bestemmingsplan. De ge bruikelijke procedure is dan dat de gemeente de gebruikers via een brief inlicht en een termijn van drie tot vier weken stelt om het pand te ontrui men. Als daaraan geen ge hoor wordt gegeven, wordt de politie ingescha keld. In casino Le Coq d'Or aan de Oude Raadhuisstraat in Leidschendam wordt het omstreden Golden Ten ge speeld. Dit spel is afgeleid van roulette, maar deskundi gen zijn het er niet over eens of het om, een legaal behen digheidsspel gaat of om een illegaal kansspel. Hoewel de politie van Leidschendam dit gaat onderzoeken, hoeft de gemeente dit niet af te wach ten, omdat het casino niet in het bestemmingsplan past Volgens het bestemmings plan Oude Raadhuisstraat kan het pand worden ge bruikt door ambachtelijke en groothandelsbedrijven. „Een casino kunnen we daarin niet onderbrengen", aldus een medewerker van de ge meente die denkt dat een ca sino thuishoort onder sport en recreatie. Een andere me dewerkster kon daar aan toevoegen, dat het casino ook geen vergunningen heeft aangevraagd voor bijvoor beeld de drank- en horeca- wet. Hoewel het casino al sinds 1 januari open is, werd bij de gemeente pas vorige week bekend dat er in Leidschen dam een casino is gevestigd. Mensen uit de buurt klaag den over overlast veroor zaakt door goklustigen die 's nachts met de auto wegrij den.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 13