Carel Jansen verkoopt zijn levenservaring „Niet watje kunt, maar wie je kent is belangrijk" finale „MENTALE BEGELEIDER IN DRIE JAAR INGEBURGERD IN TOPSPORT" Vrij uniek Aston villa Kleine keepers Piepelen Vriendenprijs Uit de naad Van de hand Greep RIJSWIJK - Wie met zichzelf in de knoei zit kan terecht bij Carel Jansen, 55 jaar oud en met een praktijk-aan-huis gevestigd in Rijs wijk. „Succes verzekerd", beweert de naamgenoot van de in voetbal kringen bekendere vakbondsman Karei. De behandeling begint met een lang gesprek aan zijn bureau. Jansen luistert en noteert en bij een volgende visite belandt de pa tiënt, horizontaal, op de bank. Om de „psychische blokkades in het onderbewustzijn te verwerken". Drie of vier behandelingen zijn, volgens Carel Jansen, voldoende om als herboren naar buiten te stappen. Een ideale methode voor „normale" patiënten, maar ook voor topsporters en zeker ook voor profvoetballers. Eind vorig jaar stortte Jansen zich, getooid met de titel „mentaal begeleider", dan ook definitief in dit gat op de markt. In een brief aan de broodvoetballers bood hij zijn diensten aan. „Eigen lijk verkoop ik mijn levenservarin gen", zegt hij. Een citaat: „Een mens bestaat uit li chaam én geest, maar veelal wordt er al leen op gelet dat de lichamelijke conditie en technische en tactische vaardigheden optimaal zijn. Gemakshalve wordt de drijfveer van iedere mens en dus ook van de voetballer, zijn geestkracht, over geslagen of zelfs helemaal vergeten. Maar die geestkracht is nu juist de basis van alles! Voel jij dat óók zo? Bel eens voor een afspraak". Sinds deze schriftelijke opwekking, enke le maanden geleden gedaan aan het adres van de Nederlandse profvoetbal lers, mocht Carel Jansen diverse afspra ken bijschrijven in zijn toch al volle agenda. „Het gaat in mindere mate om spelers van de drie topclubs", houdt Jansen zich aan zijn beroepsgeheim. „Er komen vrij veel spelers uit de eerste di visie en een aantal reserves van eredivi sie-clubs". Hij spreekt uiterst rustig en sympathiek. De mogelijkheid om via de publiciteit klanten te lokken, realiseert hij zich haarscherp. „Maar vol is vol", waar schuwt hij. „Ik heb voor iedereen veel tijd nodig, zo'n twee tot drie uur per ge sprek. En ik ben niet bereid daarin con cessies te doen". Op de brandende vraag wie zijn klanten dan wel zijn, „kan, wil en mag" Carel Jansen geen antwoord ge ven. Hij heeft hen immers vertrouwe lijkheid beloofd. „Want er bestaat duide lijk een taboe. Maar ik weet zeker dat er binnenkort sporters zullen zeggen dat ze baat hadden bij mijn behandeling. Zie bijvoorbeeld Hein Vergeer. Die komt er ook rond voor uit dat hij bij Ted Troost is geweest. En waarom ook niet?". De Rotterdammer Troost is haptonoom en pleegt zijn veelal uit de sportwereld afkomstige patiënten met handoplegging op de been te helpen. Carel Jansen, als „humanistisch psycholoog" deel uitma kend van de groeiende groep alternatie ve genezers, houdt de handen ineen en „geneest" via gesprekken. „Wat ik kan, is vrij uniek", meldt hij overtuigd en met gevoel voor zakelijkheid. „Ik ben autodidact, want op dit gebied bestaan geen opleidingen. Een psycholoog met een academische vorming begint hier mee weinig. Ook mijn eigen juridische opleiding heeft mij, althans voor dit doel, geen nut opgeleverd", aldus Jan sen. De in Amsterdam geboren Jansen, die uitkwam in de hoogste jeugdteams van voetbalclub Blauw Wit, begon zich een jaar of tien geleden „heel erg" te interes seren in het waarom van ziektes. „Een arts bestrijdt de symptomen, ik ga achter de oorzaken aan". Jansen hielp zijn pa- tiénten van hun psychische problemen af en kreeg vijf jaar terug toevallig twee profs van het Engelse Aston Villa over de vloer. „Zij kampten met ernstig vormverlies, maar met mijn methode kreeg ik ze op korte termijn weer in vorm". Het betekende voor Jansen het sein tot het verleggen van de aandacht naar de sport. „In de loop der tijd heb ik enkele tientallen voetballers gehad: Zo wel uit Nederland als uit Belgiè. En ver der ook een paar wielrenners en een ten nisser. Ik denk niet dat ik iemand niet heb genezen. Vanaf dit jaar wil ik me volledig op de sport richten. Vandaar die brief aan de voetballers. Mijn vrouw, die aan magnetiseren doet, zal de gewo ne praktijk overnemen". Carel Jansen zegt de enige in Europa te zijn, die op deze wijze sporters van hun problemen afhelpt. „De naam van Ferdi Oyen (sportpsycholoog die onder ande ren Mieke Havik begeleidde; red.) heb ik wel eens gehoord, maar ik weet niet hoe hij werkt". Over zijn eigen werkwijze is Jansen ook niet bijster loslippig, onge twijfeld uit angst dief te worden van zijn eigen knip. „De essentie is het herbele ven en verwerken van ervaringen die een blokkade vormen". De patiént komt daarbij op de behandeltafel te liggen en Jansen laat hem (of haar) terugdenken aan „feiten en feitjes" waarvan hij heeft ontdekt dat ze problemen (bijvoorbeeld een gebrek aan zelfvertrouwen) veroor zaken. „Ze hoeven me dat heus niet alle maal te vertellen, want ik ben geen voyeur". Met „technische" foefjes brengt Jansen de behandelde bij de gebeurtenis sen uit het verleden. „Net zo lang tot ze het hebben verwerkt". Jansen helpt, zo zegt hij, op deze wijze bijvoorbeeld (te) kleine keepers af van hun complex, dat meestal door anderen is aangepraat. „Ik kan nog wel een voor beeld geven. Ik kreeg mooie vrouwen onder behandeling die vinden dat ze le lijk zijn. Ik moest ze dan opnieuw dui: delijk maken dat ze wel degelijk mooi zijn. Hun eigenwaarde opvijzelen. Dat gaat zeker ook op voor voetballers. Als ze er niks van konden, waren ze ook niet bij een profclub terecht gekomen". „De meeste voetballers hebben genoeg aan drie tot vijf behandelingen". En met verwijzing naar een rijst-reclame: „Het lukt altijd. In een sfeer van vertrouwen geven ze zich bijna allemaal bloot en met mijn levenservaring en psycholo gisch inzicht reik ik de oplossingen aan". Jansen onderstreept zijn succes met de (niet te staven) bewering dat zijn klanten uit de voetbalwereld met sprongen voor uitgaan. „Dat blijkt het best uit de ster renteams in het weekblad Voetbal Inter national. Binnen korte tijd vind je ze daarin terug". Kennelijk behoort Feyenoorder Mario Been niet tot de clientele van de Rijswij- ker. ,;Mario moet niet toelaten dat Ri- nus Israel hem de grond inboort. En Rijkaard had de handelwijze van Cruijfï ook niet moeten pikken. Hij heeft zich laten piepelen door CruijfT. En wat ge beurt er nu? Precies, CruijfT laat zich piepelen door het bestuur en hij stapt op. Exact hetzelfde als wat Rijkaard heeft gedaan en wat CruijfT hem toen verweet". „De functie van mentaal begeleider moet bij elke club ingeburgerd raken", vindt Jansen. „Bij FC Utrecht is naar ik heb begrepen een poging gedaan en ik las laatst dat ze ook bij AC Milan een mentale begeleider hebben. Dat is een gunstig teken". Jansen heeft geroken aan het „kleedkamerzweet" en hij bewijst Carel Jansen heeft een gewillig oor voor topsporters die met problemen kampen. FOTO: CEES VERKERK dat met zijn uitgangspunt dat anonimi teit in zijn branche een groot goed is. „Als spelers elkaar bij een psycholoog vandaan zien komen, ontstaat er een lacherige sfeer. Er bestaat duidelijk géne om naar mij toe te komen". Dat is volgens Jansen ook een argument om (nog) niet te pleiten voor een rol van hem bij het Nederlands elftal tijdens het EK in West-Duitsland. „Eerlijk gezegd heb ik daar niet over nagedacht. Maar ik denk dat de termijn wat te kort is. De tijd is daarvoor niet rijp. Daar zal twee of drie jaar overheen gaan". In die tijd hoopt Carel Jansen voldoende te zijn in gewijd in de voetbalwereld. In elk geval zóveel dat hij brood op de plank heeft en houdt („Ik ben niet binnen") en dat men hem weet te onderscheiden van naamgenoot Karei Jansen. „Deze week werd ik gebeld door iemand die vroeg of hij me de contracten kon toesturen. Daar bleek dus duidelijk sprake van een misverstand". Carel Jansen werkt im mers voor de Vita Vitalis Foundation, de naam van zijn stichting, die staat voor: „Hoe het leven meer waarde heeft". En Karei Jansen werkt voor de VVCS, de Vereniging van'Contract Spe lers, oftewel ook de potentièle klanten kring van Carel Jansen. ROB LANGEVELD De sfeer van het wereldje van de blauwe blazers heeft Piet de Bruin niet of nauwelijks aangetast. Als één van de weinige topmensen in de vaderlandse sportwereld begon hij waar het hoorde: aan de basis. Van speler, scheidsrechter, voorzitter scheidsrechterscommissie en voorzitter district Amsterdam ('66-71) werd hij in 1972 opvolger van Peter van Dorst en vorzitter van de NeVoBo. In '75 werd De Bruin op het congres van de Europese volleybalbond als lid van het elfkoppige bestuur gekozen. Deze positie bekleedde hij tot 79. Als lid en later voorzitter van de Europa Cupcommissie wachtte hij op betere tijden. In '83 werd hij vice-voorzitter van de Europa bond. Twee maanden geleden nam de 56- jarige De Bruin de voorzittershamer van de CEV in handen. WOERDEN - Hij zal zich nimmer verschuilen achter een facade van vriendelijkheid en bescheidenheid. Piet de Bruin praat gewoon open lijk over het strelen van de ijdel- heid en over het feit dat hij meer te boek staat als noeste doordouwer, dan als diplomaat. Zoiets verwacht je niet van de 56-jarige voorzitter van de Nederlandse Volleybalbond (de NeVoBo) en de Europese bond. De Amsterdammer als carrièrema ker in het mondiale volleybal? „Nee, dat zeker niet. Ik ben ge vraagd om voorzitter van de CEV te worden en dan kun je geen nee zeggen. Er is eigenlijk nog maar één stapje te maken. In Seoul kan ik nog vice-voorzitter van de F1VB, de wereldbond, worden. Voor de rest heb ik geen enkele pretentie. Wereldvoorzitter worden kan ik echt niet. Heb ik ook gewoon het geld niet voor!". Velen hebben al getracht hem te be schrijven, te omschrijven, te karakterise ren. Alles voert terug op zijn simpele, eerlijke recht-door-zee-mentaliteit. De ene maal parmantig en driftig, de andere keer fel en hoogrood aanlopend. Op z'n tijd qua humor en tongval een typische Amsterdammer met altijd weer dat schelle stemmetje, dat zoveel te vertellen heeft. Bijvoorbeeld dit: „Natuurlijk streelt het een beetje je ijdelheid. Je bent Piet de Bruin: Verder dan voorzitterschap Europese organisatie reiken mijn ambities piet. Ik heb er trouwens geen geld voor". FOTO: SP voorzitter van Nederlands vierde sport bond, die toch niet zo'n slechte roep heeft. Ik verbeeld me dat ik daar toch een kleine bijdrage aan lever". Van een succesformule wil De Bruin - uiteraard - niets weten. Hij ging ge woon altijd recht op z'n doel af. „Ik ben altijd straight-on geweest. Ga de proble men niet uit de weg. Als diplomaat zal ik nooit de eerste prijs halen. Op dat ge bied doe ik ook wel eens wat verkeerd. In dit wereldje doet het er niet toe wat je kunt, maar wie je kent. Dat is een alge meen begrip, in de maatschappij is het niet anders. Ik heb nu lang genoeg mee gelopen, ken veel mensen en weet de weg". Volleybal is voor De Bruins leven bepa lend. Het ligt hem immer na aan het hart en juist nu het met het Nederlandse volleybal slechts rozegeur en maneschijn lijkt te zijn, is De Bruin op zijn hoede. Een kleine terugblik. „Bij Europese kam pioenschappen eindigden we altijd in de regionen tussen de zevende en tiende plaats. Eenmaal waren we er zelfs niet eens bij. Toen kregen we plotseling de kans om de EK naar Nederland te halen. In die tijd is er flink aan de weg getim merd. En die bronzen medaille van de damesploeg is heel eerlijk verdiend. Ja, zonder dopinggevallen of iets dergelijks. Heel regulier en dat vonden we natuur lijk heel leuk. Al dat enthousiasme kreeg toen echter een geweldige deuk. Pas in tweede instantie lukte het in de bonds raad Om Peter Murphy als technisch di recteur aan de stellen". „En toen", vervolgt De Bruin, „kregen we ineens de kans om Selinger te halen. Het talent was in Nederland aanwezig, dat was al bekend. En wij konden Selin ger voor een vriendenprijsje van de fir ma Brother ter beschikking krijgen. Daarnaast kwam ook nog eens de spon sorovereenkomst met Nationale Neder landen. Omdat ze natuurlijk niet achter mochten blijven bij de heren is voor de dames ook nog eens de Chinees Pang aangetrokken. De volleyballers konden zelf ineens ook een aardige stuiver ver dienen. Want als je presteert blijf je in beeld en behouden media en sponsors hun interesse". „De topsport is natuurlijk geen doel op zich, het is een middel. Een goed preste rende top heeft altijd een goede invloed op de achterban. Wij hebben daarom eerst de prioriteit gegeven aan de top. Deels ook om van het image af te ko men van een geitenwollen-sokkensport, een schoolmeesterssport. In Nederland is topsport niet populair, dat is bekend". Dat er nu in de nationale volleybaltop enige enthousiastelingen zijn die zich ter meerdere eer en glorie van het vaderland en ook van zichzelf uit de naad werkt om zich als topsporter te kunnen profile ren en eventueel naar de Spelen in Seoul te kunnen, dat weet De Bruin zeer te waarderen. „Er wordt het een en ander van ze ge vraagd. Ik zou het niet doen en zeker NIEUWE VOORZITTER EUROPESE VOLLEYBALBOND PIET DE BRUIN: niet kunnen. Maar ja, bondscoach Arie Selinger heeft een groep mensen geselec teerd en bereid gevonden in die sleur te gaan werken. Nee, zij worden er hele maal niet rijk van, maar het klinkt best leuk. dat ze zich voor de volle honderd procent met volleybal kunnen bezighou den. De topsporters zijn natuurlijk niet de gemakkelijkste groep Nederlanders. Zij steken hun nek uit, de bond steekt haar nek uit en dè spelers bereiken nu ook wat. De trainers geven nu alles en het is zaak om de hele cirkel zo mooi rond te houden. Ja, we moeten alle zei len bijzetten om dat zo te houden. Slui merende conflicten moeten direct in de kiem gesmoord worden. We moeten met z'n allen zeer attent zijn en het hele zaakje blijven beheersen". De Bruin heeft direct na zijn verkiezing tot Europees voorzitter al eens fel van de hand gewezen dat deze functie zijn functioneren in de Nederlandse bond zou kunnen bemoeilijken. „Mensen zou den zich kunnen afvragen of ik me wel onafhankelijk zou kunnen opstellen. Simpel, dat kan ik dus. Je bent nu mee Europees denkend. En soms kan Neder land daar zelfs bescheiden voordeel ui halen. We halen nu het olympische kwa lificatietoernooi naar Nederland en wa ren deelnemer bij de „Top ten" in Seoul onlangs. Ik verbeeld me dat ik daar aan heb meegewerkt". Als de naam van FIVB-voorzitter Acos- ta valt spreekt De Bruin direct zijn diepe bewondering uit voor de inspanningen, die de Mexicaan zich getroost om de volleybalsport aantrekkelijk te maken voor het grote publiek, de commercie en dus de tv. „Ik kijk ademloos toe hoe Acosta de hele wereldbond loopt te ma nagen. In Los Angeles begon hij met nog geen miljoen Zwitserse franken achter de hand. Nu heeft hij al 15 miljoen op de bank staan. Plus nog een voortreffelijk geautomatiseerd bureau in Lausanne. Ja, Acosta heeft hele duidelijke ideeén over een te vormen „world-league" en veran deringen in de spelregels. Bijvoorbeeld de maatregelen om het volleybal voor televisie aantrekkelijk te maken. Wed strijden mogen niet te lang, maar ook niet te kort duren. Alles comprimeren tot minimaal één en maximaal twee uur. Acosta heeft duidelijk zicht op commer cialisering. Nationale teams in sponsor tenues; in welke tak van sport is dat nog meer mogelijk? In Europa gaan we dat op zeer bescheiden schaal doen en van gen we nu ook zelf het geld. Er is zelfs een Europese promotiecommissie ge vormd met alle tópmanagers van Euro pa erin". Piet de Bruin is dus midden in het Euro pese web terechtgekomen. In die positie houdt hij zich zeker niet alleen bezig met vliegen vangen. Hij wil zo snel mo gelijk verdere commercialisering en bij voorbeeld onderhandelen met televisie gigant EBU. Alles moet goed zijn gere geld en De Bruin kan er vaart achter zet ten. „Maar toch duren de dingen me al lemaal nog veel te lang. Daar heb ik ech ter zo langzamerhand mee leren leven." RONALD WOUDENBERG door Frank Werkman ^eb jids Co Greep heeft niet voor de tweede koe in korte tijd de vaderlandse voetbalgeNK ineenschap aan zich kunnen verplichtend^ In december verrichtte de chirurg de beidtt te operatie uit zijn loopbaan - een /njen greep waaraan geen mes te pas kwart* maar waarmee miljoenen waren ró, moeid, omdat hel Nederlands elf té straks mag deelnemen aan het toernoó, om de Europese landentitel. Een spelletjen medisch blufpoker deed een aantal jurisorc ten bij de UEFA overstag gaan. zoda^ alsnog oranje groen licht kreeg op "'eLip naar West-Duitsland. De terugkeer van Johan Cruijff blee voor Greep echter een onmogelijke opga ve. In Zurich kon Greep na een wekenz n lange, zorgvuldig afgewogen voorberei j-c ding nog schermen met lichte shocks ;n, aangeboren oogafwijkingen en miniemT gehoorschade dij een simpele Cypriotr sche doelverdediger. In Amsterdam moefer» je met een ander verhaal aankomen, etg Greep kon in De Meer minder bieden&{ Tijd en zieltjes winnen, was de tot misegg lukken gedoemde therapie van de imv,u pórt-Maastrichtenaar, die binnen een maand van een gouden- een misgreei werd. Geen champagne dus ditmaal voo/O1"' Greep, die in Zwitserland na de gunsttg&k\ UEFA-beslissing opgetogen het glas hiejjpw En een bittere drinkbeker voor CruijfJ^pA, die de voor hem overlopende druppel int emmefvorm over zichzelf kreeg uitge-fj stort. 'e^ Als ik „vader" Ton Harmsen mag gelo\oil ven verdiende zijn inmiddels heengezon\og den „zoon" bij Ajax een salaris, aat hijier nergens in Europa zou kunnen verdieLn{ nen: een miljoen gulden per jaar. Peaj nuts echter vergeleken bij de sommen, die op de giro van de club werden overge^v maakt voor de spelers die dank zij de benet moeiems van ex-mist er Ajax naar biny'ik nen- en buitenland werden verkocht. jp Een imposant lijstje: Koeman, Vanen*** burg, Van Basten, Silooy en Rijkaard Totale opbrengst tien miljoen. On begrijp f pelijk dat Harmsen zelfs niet werd steund door zijn penningmeester. Cruijf)T2i\ heeft Ajax toch alleen maar geld opgele-gn vera? Bovendien heeft de voormalige Ver-tQC losser zijn team toch maar weer naar de. kwartfinales van het Europa-Cuptoernoctff3 der bekerwinnaars geloodst. bai Was Harmsen trouwens niet degene, di&ar nog niet zo lang geleden verklaarde dajie Cruijlfs enige opdracht was Ajax uw;te] naar de Europese top te brengen? Een^ missie, die de vroegere nummer veertien vorig jaar toch op bekwame wijze tot een!™* goed einde bracht met de triomf in Athe-fcn ne! Ich Het is dan toch wel een ongekende verza-|va; meling reuze-kniesoren, die nu, tijdens^je deze zelden voorjaarsachtiger winterstop,: durft te beweren dat PSV in eigen lancr toch wel een beetje ver is weggelopen?es Waagt te stellen dat de opgestapte tech-tal nisch directeur toch wel wat veel speleryo heeft aangetrokken die in De Meer min- der rendement vertoonden. En te zeggen dat de nu voor de derde keer bij de club vertrokken voormalige vedette in de eigen formatie wel erg veel jonge jongens vooA de leeuwen gooide. Het hart heeft te beto-' gen dat het aan zijn persoonlijke aan dacht voor talentvolle tieners nogal schortte. En op te merken dat het met zijn contactuele capaciteiten ook nogal povertjes was gesteld. Aan de andere kant van de balans staatn toch een Europa Cup en een batig saldo\ van zes miljoen? Een conduitestaat om trots op te zijn derhalve. Maar niet een, waarvan Harmsens collega's en de 27 man van de ledenraad onder de indruk waren. Co Greep begreep het wel. Maar zelfs Greep en Co zagen geen kans om de breuk te lijmen tussen de gebrouilleer- den. Waardoor de botte bijl van Cruijff] die.met zijn ontslag bij Ajax iels had wil len losmaken wat er al lang niet meert was, en de lancet van Greep, die in Zu rich nog met ingenieuze ingevingen arg wanende advocaten om de tuin had ge leid, faalden. Met het mes op tafel onder handelen leidt soms nog wel eens tot suc ces. Het wordt evenwel wat moeilijk als ook het zwaard van Damocles in beeld verschijnt. En dat hangt - zo is geble ken - in Amsterdam boven het hoofd van iedere trainer. Cruijff heeft geheel overeenkomstig zijn eigen wijsheid hoog spel gespeeld en ver loren. Hij meende op een Jules Croiset- achtige manier („Verkeerde middel ge bruikt") voor een shock-effect te kunnen zorgen door weg te lopen. In de verwach-' ting wel weer te worden teruggeroepen. Hij had beter eerst Greep kunnen raad plegen. Die is namelijk niet alleen expert F op het gebied van knietjes en enkels, I maar bovenal op het terrein van dek, shock-therapie. Daar weet doelman Cha- ritou van Cyprus alles van. Bestuur en le denraad van Ajax bleken alleen van een ander kaliber dan de beroepscommissie van de UEFA. Maar het gebeurt wel va ker dat mensen die met hebben gestu deerd een gezonder oordeel hebben. Vooral na de gerechtelijke uitspraak deze week dat hij nog een Spaanse schuld heeft van zeven ton zal er in huize-Cruijjj te Vinkeveen danig met de tanden worden geknarst. En worden terugge dacht aan de tijd vóór de mislukte var kensfarm, die alle toen vergaarde miljoe nen als sneeuw voor de zon deed verdwij nen. Zoals ook de bemiddelingsdaden van Co Greep alleen maar paarlen voor de zwijnen waren. Zij het dat ze toch' even hebben geschitterd in het schijnsel van de publiciteit. En daarvoor is ook een Maastrichtse professor doctor best ge voelig. Zeker als die Greep heet. ■ficidóc Sou^ont

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 24