k te JE Ceidóc Qowuvnt Turbo &NUAI ZATERDAG 9 JANUARI 1988 LEIDEN - Wouter Buikhuisen lijkt geen man die zich makkelijk de mond laat snoeren en dat geeft hij zelf ook toe tijdens een gesprek in zijn Leidse werkkamer. Éven daarvoor heeft de roemruchte cri minoloog vastgesteld dat tegen het voetbalvandalisme geen kruid meer gewassen is. In het vraaggesprek over zijn onderzoek dat misdadig gedrag moet verklaren, komt al snel de bomgooier in de Rotter damse Kuip ter sprake. „Dat was geen arme werkloze die met een wrok tegen de samenleving of vanuit een achtergestelde situatie dit soort din gen deed. Nee, die jongen is al eerder veroordeeld voor geweldpleging. Zijn vader heeft een zaak en daar werkt hij, als ik het goed begrepen heb. Dat is een totaal ander slag. De harde kern van de voetbalvandalen heeft wel degelijk een sterk crimineel verleden, zowel op het gebied van geweldpleging als andere norm-overtreding". Buikhuisen (54 jaar, 1,93 meter, heeft iets van professor Higgins uit My Fair Lady) praat onverbloemd verongelijkt over dit onderwerp. Er zit nogal wat fru stratie achter, zo blijkt. Rond 1975 ver telde hij de commissie-Hartsuiker al wat er volgens hem tegen het voetbalvanda lisme gedaan moest worden. „De commissie dacht er anders over. Sindsdien is het probleem alleen maar groter geworden. De greep die we op een verschijnsel kunnen hebben, hangt af van de mate waarin het zich ontwikkeld heeft. Hoe langer je met maatregelen wacht, hoe moeilijker het wordt. Het krakersprobleem bijvoorbeeld is niet meer op te lossen zonder de ME. Dat komt uitsluitend doordat we bij de eer ste gevallen van kraken een verkeerde strategie gevolgd hebben. Dat geldt ook voor het voetbalvandalisme. Indertijd zei ik al: Supporters allemaal in één vak, daar moeten we onmiddellijk mee stop- A pen. Het ging, laat ik nou 's veel zeggen, om vijftig jongens. En dan heb ik het over de tijd dat Feyenoord nog wekelijks vijfendertigduizend man op de tribunes had. Wat is nou vijftig jongens tussen vijfendertigduizend man? Vijftig wordt veel als je ze in één vak stopt, dan zitten ze bij hun soortgenoten, voelen ze zich sterk. Maar als de jongens verspreid worden dan zijn ze op z'n minst onder hevig aan enige sociale controle. Maar nee, dat mocht niet, want dan voelden vijfendertigduizend supporters zich opeens belaagd". „Tweede punt was: we moeten ophou den met het stimuleren van supporters verenigingen, we moeten ophouden met die sjaals en die petten. Je moet niet iets creëren dat een aanzuigende werking heeft. Ik heb toen al geadviseerd om Sja- kie Swart mee te nemen in de bus. Dus mensen die bij de jongens een reputatie hebben. Nou u weet het; een maand of wat geleden hebben ze bij Ajax Sjakie Swart en Freek de Jonge in de bus ge- stopt. Leuk", zegt Buikhuisen ironisch, „dat er toch nog iets van mijn adviezen llllllll terechtkwam. En het werkt. Maar zoiets 1 moet je niet een of twee keer doen, dat moet je institutionaliseren. Beroepsvoet ballers inschakelen. Zo'n voetballer is in dienst van een bedrijf: geen gezeur, geen gemekker, hij mag een bijzonder salaris hebben, bijzondere werktijden, maar hij is in dienst van dat bedrijf. En je kunt hem de taak geven te zorgen 'voor een gezonde stemming in de bus. Voorko men dat ze elkaar gaan oppeppen. Zo van: hup jongens, we gaan op joden jacht. Zo'n stemming moet je zien te voorkomen". Onoplosbaar Buikhuisen vertelt van zijn optreden on langs in een forum voor studenten I („daar heb ik intens plezier in, want on der studenten kraak je altijd nog wel 's een leuk nootje") waar ze hem naar de oplossing voor het voetbalvandalisme vroegen. „Ik was natuurlijk helemaal niet ernstig, want bij studenten hoef ik dat ook niet altijd te zijn. Ik zeg: ik be grijp het probleem helemaal niet, FC Den Haag gaat naar Feyenoord, elk heeft z'n achterban van supporters, die willen met mekaar slaags, dan laat je ze toch hun gang gaan? En dan kom je toch niet tussenbeide? Dan is het gauw afgelopen. J Waarmee ik bedoelde te zeggen dat dit probleem niet meer is op te lossen. Voetbal heeft groepen aangezogen die uitsluitend voor de relletjes en vechtpar- tijen naar het stadion komen. En de har de voetbalvandaal heeft weerstand nodig om het leuk te vinden. Dus het inbren- st neem itie ove luten Inj ouwma Rotterd :ijn verkl >00 16! gresgei '.50 aa 00 uur,i 5ÊCW) '0 461 mogen onderwerpen, dan denk ik niet dat hij positief zou reageren, hoewel je het natuurlijk nooit weet. Begrijp me goed: het gaat om onderzoek dat niet ge vaarlijk is". Licht spottend voegt hij er aan toe: „Het enige wat ik nodig heb zijn twee dingen: de ochtend- en de mid- dagurine en die moet een mens toch kwijt, dus ik doe niemand wat te kort". Tragiek „Ergens is dat een soort tragiek die zich overigens niet alleen tot mijn vakgebied beperkt. Je ziet het ook bij het medisch biologisch onderzoek. De mens kan als het ware het biologische niet aan. Dat roept altijd iets op van angst en zorg. We hebben bijvoorbeeld allerlei regle menten die bepalen onder welke voor waarden ik iemand mag onderzoeken. Medisch heel strenge eisen. Als ik een diepte-interview hou met een gedetineer de kan ik zulke jeugdtrauma's doen her leven dat die man weken van de kaart is. Dat mag. Maar als ik hem z'n urine vraag dan moet dat door allerlei com missies goedgekeurd zijn. Dan moet hij handtekeningen zetten, moet ik handte keningen zetten. Daar zul je als onder zoeker mee moeten leren leven". Verzucht even later echter meer te wil len doen dan hij nu doet. „Er zijn varia belen waar ik met mijn mensen nog geen greep op kan krijgen. Ik ben gefascineerd door de vraag hoe het komt dat bepaal de mensen niet in staat zijn van negatie ve ervaringen, een straf, te leren. Onder zoek heeft uitgewezen dat allerlei biolo gische factoren daarbij een rol spelen, bijvoorbeeld bepaalde hormonen. Ik kan er wel eens van dromen dat ik op dat ge bied onderzoek zou kunnen doen. Dat zou ontzettend belangrijk zijn. Veel mensen komen immers in de problemen doordat ze bepaalde dingen maar niet kunnen nalaten, drinken bijvoorbeeld". En zijn er nog andere dingen waarvan hij droomt? „Dromen niet. Dat zijn meer nachtmer ries. Ik maak mij bijvoorbeeld grote zor gen over de wijze waarop de criminali teit zich in onze grote steden ontwikkelt. Het hier door justitie gevoerde beleid vind ik in hoge mate verontrustend. Wij dreigen onze greep op de problemen to taal te verliezen. In Nederland groeit een generatie mensen op voor wie het steeds gewoner wordt geen werk te hebben en" zich niet aan de regels te houden. De re kening daarvan zullen wij in de toe komst ongetwijfeld gepresenteerd krij gen. Maar ook dan zal het naar ik vrees weer te laat zijn. Regeren mag dan wel vooruitzien zijn. in de praktijk komt daar vaak weinig van terecht". HOMME KROL gen van die weerstand, ME enzovoort, leidt tot de situatie waar hij op uit is. Het is een vicieuze cirkel. En als je dan, en dat is mijn voorspelling, het betaalde voetbal zou afschaffen (wat van mij zou mogen, want voor mij is deze zwaar ge subsidieerde bedrijfstak al dood), dan gaan die jongens niet meer naar het voetbal, maar naar basketbal of honkbal. Of ze gaan naar een winkelcentrum, doet er niet toe. Want daar zit gewoon de fout: er wordt gedacht dat voetbalvanda lisme iets met voetballen te maken heeft. Het enige is dat het rond het voet balveld gebeurt. Maar je kunt voor voet bal elke andere sport invullen of elke an dere ontmoetingsplaats. Zelfs schaken". Buikhuisen denkt dat dat de harde kern heel moeilijk te benaderen is. „Als je iets voor ze wilt doen, dan zou het een men geling moeten zijn van een op de per soon gerichte behandeling en een aan vaardbaar soort vrijetijdsbesteding, aan gepast aan hun smaak. Deze jongens houden van spektakel en als je ze laat diepzeeduiken, parachutespringen, rij den in crossauto's, enzovoort dan zou je er inderdaad een aantal helpen. Ook door hun beroepskeuze in die richting te ontwikkelen. Zwaar, gevaarlijk werk dat goed betaald moet worden. Maar er zit ten ook onverbeterlijke jongens tussen. De enige troost is dat zo op oudere leef tijd steeds minder dit soort dingen doen. Je kunt zeggen dat we met dit maat schappelijk kwaad moeten leven. Je kunt ook zeggen: Ik wil die jongens een kans geven, maar ajs ze die kans niet pakken dan wil ik niet verder door hen gehinderd worden; dan sluit ik ze op. Waarop er mensen zijn die zeggen dat straffen niet helpt. Maar natuurlijk helpt dat, want ze zijn gedurende hun opslui ting tenminste uit de roulatie". Bierkaai Het voorkomen van crimineel gedrag. Is prof. Buikhuisen inmiddels wat wijzer geworden over erfelijke factoren die daarbij een rol spelen? Hij trekt een ge kweld gezicht en zegt: „Ach, erfelijkheid is maar een van de vele, met de nadruk op vele. factoren die meewerken aan cri mineel gedrag. Daar kan ik me in weten schappelijke zin niet bijzonder over op winden. Erfelijkheid", zo doceert hij, „is een verklaring voor de aanwezigheid van een factor, zeg maar een cognitieve stoornis, die kan leiden tot criminaliteit, maar die mogelijkerwijs onder andere omstandigheden tot iets totaal anders zou leiden. Plus nog dat diezelfde stoor nis op allerlei andere manieren ontstaan kan zijn. Dus niet door een fout in de genen, maar bijvoorbeeld door compli caties tijdens de geboorte, door een vi rusziekte, enzovoort. In dat netwerk zit je". Het weekblad Vrij Nederland heeft Buikhuisen een jaar of tien geleden gehe keld om een erfelijkheidsonderzoek dat hij wilde doen. Om welk onderzoek ging het precies? Buikhuisen veert geergerd op: „Niks. Ik heb nooit een onderzoek in die richting willen doen. Vrij Neder land heeft mijn ideeén destijds heel sterk in verband gebracht met de nazi-ideolo gie en met de erfelijkheidsleer die bij de nazi-biologen een heel sterke rol speel den. Mij werd bijvoorbeeld verweten dat ik kritiekloos de nazi-bioloog Exner aan haalde en dat ik me daardoor zowel ethisch als wetenschappelijk diskwalifi ceerde. In een ingezonden stuk heb ik toen gezegd dat als het blad één citaat kon produceren waaruit zou blijken dat ik mij wetenschappelijk of ethisch be zien zou diskwalificeren, ik op staande voet ontslag zou nemen als hoogleraar in Leiden. Dan denk je: nu zullen toch die citaten wel komen. Er kwam er echter niet één. En waarom niet? Omdat ze er niet zijn. Begrijpt u, dat is het punt. En dat is de bierkaai waartegen je vecht". Wat waren zijn ideeën dan wel? Buik huisen: „Een poging tot verklaring van criminaliteit door gebruik te maken van inzichten over delinquent gedrag, ont staan uit de biologische wetenschappen en uit de sociale wetenschappen. Die twee met elkaar in verband brengen, omdat gedrag nu eenmaal altijd een wis selwerking is tussen de kenmerken van het individu en zijn omgeving. En ik kan die mens niet begrijpen als ik geen rekening hou met wat kenmerkend voor zijn persoon is. Want dat bepaalt ook hoe hij reageert op de omgeving en hoe de omgeving op hem reageert. Mijn ideeen staan uitgewerkt in een Engelsta lig boek (Explaining Criminal Beha viour) dat we gemaakt hebben naar aan leiding van een symposium. Vanuit ont wikkelingsperspectief laat ik zien wat er kan gebeuren met iemand als klein kind, hoe op dat kind gereageerd wordt, hoe het terug-reageert, hoe zo'n kind als het ware in een soort noodlotsspiraal terecht kan komen". Prof. Buikhuisen zegt dat hij en zijn mensen op het ogenblik bezig zijn met een aantal onderzoeken naar onder meer de achtergronden van jeugdcriminaliteit. „Daarnaast zijn we heel erg geïnteres seerd in het onderwerp strafgevoelig- heid, waarbij wij willen uitzoeken of cri minelen in dit opzicht verschillen van andere mensen. Wat opvalt is dat er jon gens zijn die vanaf hun kinderjaren met justitie gebotst hebben, maar die daar niets van hebben geleerd. Ze kunnen be paald gedrag kennelijk niet laten. Wij willen weten hoe dat komt en hoe je er iets aan zou kunnen doen. Een ander onderzoek heeft betrekking op de vraag: hoe komt 't eigenlijk dat sommige men sen door de problemen die ze hebben bij justitie terechtkomen, terwijl anderen die ogenschijnlijk ook uit een slecht ou derlijk huis komen, die ook opvallen door bepaalde persoonlijkheidskenmer ken, bij de dokter belanden. Met andere woorden: waarom sommige mensen hun problemen in gedragsstoornissen verta len, terwijl anderen hun problemen ui ten in een ziekte. Daar heb ik een theo rie voor ontwikkeld, die ook in het boek Explaining Criminal Behaviour staat". Hardnekkig Van de opwinding die indertijd rond zijn persoon is ontstaan (sommigen za gen in hem de man die hersenoperaties wilde bij criminelen) heeft prof. Buik huisen naar eigen zeggen gigantische hinder ondervonden. Hij beschrijft hoe instellingen die aanvankelijk wilden meewerken aan het toetsen van een be paalde theorie, onder druk van actie groepen op hun toezeggingen terugkwa men. „Het onderzoek dat we wilden ver richten betrof de categorie van hardnek kig agressieve jongeren, die van kind af aan in kinderbeschermingstehuizen zit ten, die nu in die zogenaamde eindsta tions in Eefde en Wapenveld en nog wat plaatsen zitten, die daar alleen maar uit komen omdat ze meerderjarig zijn en niet omdat ze genezen zijn. Die groep wilden wij bestuderen, op basis van be kende theorieen, om meer begrip te krij gen van de achtergronden van hun ge drag. En daarmee hoop je dan weer bouwstenen aan te dragen voor een ade quaat behandelingsprogramma". Buikhuisen is ondanks de tegenwerking nooit uitgeweken naar het buitenland. Waarom niet? „Omdat ik me niet door terreur laat verdrijven. Dat is als het ware mijn karakterstoornis. Er is hier destijds in Nederland een geestelijke ter reur uitgeoefend. Maar ik heb gezworen dat ik niet degene zou zijn door wie een precedent zou ontstaan. Want als het zo ver komt dat universiteiten op grond van politieke opvattingen bepaald on derzoek moeten laten, dan gaan we vol ledig de verkeerde kant op. Iets derge lijks zie je nu aan de Technische Univer siteit van Delft, waar het besluit van het college van decanen om een directeur van Shell een eredoctoraat te verlenen wordt ingetrokken uit vrees voor actie groepen. Ik vind dat schandalig. Daar wijk je toch niet voor". Wat niet wil zeggen dat prof. Buikhuizen elk ondferzoek kan doen dat hij zou wil len doofn. „Als ik de minister van justitie zou vrègen of ik in verband met bepaal de thebriecn gedetineerden in Nederland aan njedisch-biologisch onderzoek zou Wat is er van professor Wouter Buikhuisen geworden, de Leidse criminoloog van internationale naam en faam, die twaalf jaar terug al oplossingen aandroeg voor het voetbalvandalisme, maar een paar jaar later neergesabeld werd door Vrij Nederland? Hij werd toen afgeschilderd als een fascistisch onderzoeker die harde criminelen de hersenpan zou willen lichten om te bewijzen dat hun misdadig gedrag ook biologisch bepaald is. Buikhuisen doceert nog steeds in Leiden, zit boordevol ideeën, doet veel onderzoek, maar toch niet dat onderzoek dat hij zich het liefst zou wensen. Prof. Buikhuisen, die twaalf jaar geleden al voorstelde een populaire voetballer in de supportersbus te laten meereizen. FOTO: SP door Piet Snoeren Ook gelezen dat die reis om de wereld in tachtig dagen per autobus - een plan van de Uehnondse ondernemer Chr. van den Bergh dal 44 miljoen moest opbrengen voor het Wereld Natuur Fonds - niet doorgaatEn of dat nou spijtig is? De natuur zal het in elk geval een rotzorg zijn. gezien het feit dat de Verenigde Staten en Canada de bus zelfs elke vorm van doorgang wilden weigeren omdat de uitlaatgassen van de dieselmotor spotten met hun milieuvoorschriften. Dit verbod wordt nu aangevoerd als een van de redenen voor de afgelasting van de monsterrit en hei lijkt een plausibele reden, want hoe wil een mens per bus rond de wereld zonder Canada of de Verenigde Staten te passeren? Ja. via Latijns Amerika, maar dit armetierige continent zet qua fondswerving geen zoden aan de dijk; daar moeten de opgehaalde centen nou Juist voor een deel naar toe. naar het roodstuitleeuwaapje en de Cubaanse krokodil die op uitsterven staan. Minder plausibel klinkt een andere reden die voor het schrappen van de tocht wordt gegeven. „We hebben er", zegt woordvoerder R. van der Giessen van het Wereld Natuur Fonds. ..geen tijd voor. gezien de onverwacht sterke groei van het aantal donateursmet 100.000 tot 250.000. We willen al deze mensen sraag vasthouden en daaraan moeten we heel veel aandacht schenken". Zou het? Zouden ze bij het WNF niet veeleer hebben geredeneerd: Wal zullen we in naam van de natuur met zo'n dieselverslindende Nederlandse milieuramp op wielen in tachtig dagen rond de wereld racen, als we in één klap 100.000 donateurs blijken te kunnen strikken door in de dichtstbijzijnde dierentuin prins Bernhard en André van Duin gratis te laten neuzelen op een manier waarvan alleen dat mensaapje last heeft dat ze op bevel van de televisie halfdood zitten te knuffelen?". Groot gelijk heeft het WNF. Maar berust heel het gedoe van de fondswerving eigenlijk met op een denkfout? Dit inzicht openbaarde zich tijdens een recente reis naar Texel waar binnen een totaal ander kader een notabel moest worden geïnterviewd. ..Ons prachtige eiland ligt er toeristisch gesproken wat verpieterd bij", kloeg de notabel. ..En waarom? Omdat de Texelaar zelf geen oog heeft voor de zeldzame schoonheid van zijn biotoop. Ooit een Texelaar gezien die bij de Sluft loopt te genieten van de wereldwijd geprezen natuur aldaar? Ik niet. Als ik in de buurt van de Sluft een Texelaar aantref, loopt hij er uitsluitend om te kijken of er niet een kistje op eikehout gerijpte Schotse whisky aangespoeld wil zijn Op dezelfde manier, openbaarde het inzicht, missen andere aardbewoners oog voor de hen omringende olifanten, Bengaalse tijgers, potvissen en panaaberen. De autochtonen zijn zo gewend aan het gezicht dat ze het louter waarderen in termen van: hoeveel schaakstukken haal ik uit een slagtand? Neem de zwarte neushoorn waarvoor het WNF momenteel actie voert. Deze sullige kolos wordt voornamelijk uitgeroeid omdat hel lichaamsdeel waaraan hij zijn naam dankt, in gemalen vorm de liefdesdaad meerdere glorie heet bij te 1 zétten. De fabel is ontsproten aan het gegeven dat de paring bij neushoorns, sullig als ze zijn. wel tot een uur of langer kan uitlopen - een vooruitzicht waarvan rokkenjagers in oosterse landen dusdanig moeten watertanden dal ze grif 20.000 gulden neertellen voor het goedje. Naar de overige 999 kilo die een zwarte neushoorn zwaar is. wordt verder niet omgekeken. Het gaat om de hoorn. Zou een zwarte stroper met geen nagel om zijn kont te krabben een dergelijk mazzeltje aan zijn neus voorbij moeten laten gaan omdat rijke stinkers op fotosafari zich zo nodig aan een zwarte neushoorn willen vergapen? En welke macht op aarde kan stropers stoppen in een werelddeel waar wel wat anders aan hel zieltogen is dan de zwarte neushoorn? Tegen de achtergrond van zulke vragen zou het WNF de gelden, door het duo Bernhard- Van Duin bij elkaar geneuzeld, beter kunnen aanwenden voor een andere oplossing. De vierkante tomaat, heren. Alles waar vraag naar is, kan tegenwoordig toch gekweekt, gefokt, gekloond, geinsemineerd of gereageerbuisd worden? Luister naar voorzitter G. Luttikholt van de Kl- combinatie Oost-Nederland (19NU, 24e Iaargang nr. 1. januari 1988). ..Op het ogenblik", aldus Littikholt. ..zijn er nog sïechts drie topbedrijven waar de koeien gemiddeld 10.000 kilo melk per jaar geven, maar in het jaar 2000 zal zo'n opbrengst voor elke Nederlandse koe normaal zijn en topkoeien. de zogeheten turbokoeien, leveren dan al 20.000 kilo 's jaars". Turboneushoorns, ziedaar het antwoord. Topbedrijven die neushoorns fokken met joekels van drie meter of langer op hun kokkerd. Met vijf hoorns of meer in een rij op hun snufferd. Hoorns op de schoften, de rug, de achterhand. Gooi dood met gemalen neushoorn, die oosterse Don Juannen. Overspoel de markt met afrodisiacum, merk Beekse Bergen. Heb ér desnoods een neushoornpoeaerberg voor over. Alles liever dan u. Koninklijke Hoogheid, nog een keer in de rol van Frans van Dusschoten op dal bankje te zien.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1988 | | pagina 23