3 orthals Altes betuigt amilie Heijn medeleven I 'en ontvoeringszaak van brief tot brief fel Klasse 1 apart £ekbc6oitt(Mit |hold hoopt op gouden tip van ontvoerders zelf TRENGERE STRAFFEN BU ONTVOERINGEN „Ontvoerders Heijn wilden Rembrandts onder diamanten" NENLAND DINSDAG 29 DECEMBER 1987 PAGINA S èemendaal Ahold-concern dat de „gouden over de verblijf- Its van Gert Jan n van één van de roerders of direct ikkenen zélf zal De Ahold-bestuurder gaf toe, dat de ongebruikelijk hoge beloning - naar Ne derlandse begrippen een recordbedrag - door de familie en het concern sa men op tafel wordt ge legd. Het bedrag van één miljoen gulden is volgens Zwartendijk zorgvuldig gekozen. „De bedoeling van de beloning was zo veel mogelijk mensen te -—--o - prikkelen om mee te den- „buit" slecht bedeeld ken in deze ontvoerings- _ij, zal trachten de één zaak. We hebben uitein de.- to delijk gekozen voor een rond bedrag van één mil joen omdat dit aantrekke- Zwartendijk van lid houdt er rekening je dat een ontvoerder Jbij de verdeling van «^oen gulden binnen te die gisteren werd lieloofd. lijker is dan een half mil joen. Twee miljoen gul den is daarentegen niet aantrekkelijker dan één miljoen". Overigens heeft de raad van bestuur van het Ahold-concern Gert Jan Heijn nieuwe richtlijnen opgesteld voor de per soonlijke beveiliging van topmensen. Zo is het de zes leden van de raad van bestuur ontraden nog lan ger alleen per auto te rei zen. Zoals bekend zat Gert Jan Heijn alleen in zijn auto toen hij woens dagmorgen negen sep tember aan de Hoge Duin en Daalse weg in Bloe- mendaal spoorloos ver dween. Over verdere maatrege len wil Zwartendijk uit veiligheidsoogpunt geen mededelingen doen. „Wij hebben ons extra bevei ligd. Dat is logisch, met zo'n ontvoeringszaak in het achterhoofd. Het is niet zo dat de directie maatregelen dwingend heeft voorgeschreven. Ie dere Ahold-werknemer blijft recht houden op een zekere privacy". Na afloop van de perscon ferentie gisteren in Bloe- mendaal, liet Zwartendijk zich door zijn zoon naar huis rijden. „Mijn zoon is vandaag mijn chauffeur" zei hij lachend. Uit veilig heidsoogpunt? Zwarten dijk: „Jazeker. Mijn chauffeur heeft vandaag een vrije dag. En alleen rijden lijkt me toch niet verstandig". PAUL KOOPMAN In een advertentie loven de familie Heijn en het Ahold- concern vandaag een miljoen gulden (of een gedeelte daarvan) uit voor concrete aanwijzingen die tot een oplossing in de ontvoerings zaak leiden. :N HAAG - In de brief hij gisteren over de 'oeringszaak van Ger- Jan Heijn aan de 'eede Kamer heeft ge- lurd, maakt minister irthals Altes van justitie drie keer toe gewag yEtn zijn opvatting dat de hold-topman niet meer eft. In de inleiding van -• jn brief betuigt Korthals ïtes zijn medeleven het het verlies dat de ptgenote en kinderen in het slachtoffer en b naaste familie, naar tniddels wel moet orden aangenomen, jbben geleden", lerop schrijft de minister: wil ook kracht en wijs- toewensen aan Ahold als onderneming en alle h haar verbonden mede- ijrkers, nu het ervoor ge- Ipden moet worden dat de Jer Heijn zijn plaats in de ")d van bestuur niet meer 1 innemen". Ten slotte con- ideert Korthals Altes, na diens mededeling dat de ont voerders sinds de laatste op roep van de familie op 21 de cember niets meer van zich hebben laten horen, het vol gende: „Het feit dat deson danks geen vrijlating van de heer Heijn heeft plaatsgevon den. leidt tot de welhaast on afwendbare conclusie dat de heer Heijn niet meer in leven is. Met bitterheid en smart moet worden vastgesteld dat hoogstwaarschijnlijk een gru welijk misdrijf zich in haar ernstigste gevolgen heeft vol trokken". De minister doet in zijn brief een aantal voorstellen om de strafmaatregelen in verband met ontvoering en andere ernstige geweldsmisdrijven te verscherpen. Enkele van die voorstellen zijn al vervat in een wetéontwerp dat begin december bij de Tweede Ka mer is ingediend. De kern daarvan is dat de maximum gevangenisstraf voor ontvoe ring of gijzeling wordt ver hoogd van twaalf tot vijftien jaar. Als het betreffende mis drijf de dood van het slachtof fer ten gevolge heeft, kan een levenslange gevangenisstraf worden opgelegd. In deze ge vallen kan volgens het wets ontwerp te allen tijde het eventueel door de ontvoerders geïnde losgeld worden terug gevorderd. Meer druk Verder overweegt de minister een wetsontwerp in te dienen met maatregelen om meer druk te kunnen uitoefenen op terugbetaling van verkregen losgeld. Momenteel kunnen ontvoerders een extra gevan genisstraf krijgen van zes maanden als het geïnde los geld niet achterhaald kan worden of als de verbeurd verklaarde goederen van de ontvoerders onvoldoende geld opbrengen. Korthals Altes wil dat deze extra gevangenisstraf wordt verhoogd. Tevens vindt hij dat ontvoerders van wie de buit niet of slechts gedeel telijk is achterhaald, voortaan niet meer in aanmerking mo gen komen voor vervroegde invrijheidstelling. De minister laat voorts een onderzoek uitvoeren naar de mogelijkheid om ook het voorbereiden van een gijze lingsactie, een ontvoering of een gewapende overval op banken Of waardetransporten strafbaar te stellen. Op dit moment zijn voorbereidende criminele handelingen alleen strafbaar als het gaat om han del in drugs. Ten slotte laat de bewindsman onderzoeken of straffen kunnen worden op gelegd aan degenen die mis bruik maken van gegevens die worden verkregen uit het afluisteren van politiezenders. Korthals Altes is tot dit laatst genoemde voornemen geko men naar aanleiding van de gebeurtenissen in de vroege ochtend van vrijdag 27 no vember, toen een deel van het losgeld bij Arnhem aan de ontvoerders van Heijn werd overgedragen. Radio-ama teurs hebben die nacht even na vijven aan de hand van opgevangen gecodeerde mobi- lofoonberichten het actiege bied van verschillende poli- tie-eenheden weten te lokali seren. Samenwerking „Een aantal hunner", aldus de minister, „heeft medewerkers van persorganen op de hoogte gesteld en anderen hebben Minister Korthals Altes van justitie. zich ter plaatse begeven. De zeer vergaande technische mogelijkheden van deze ama teurs, hun onderlinge samen werking en het gebruik dat zij van de aldus verkregen infor matie maakten, is gebleken veel groter te zijn dan tot dus verre bekend was". De minister wijst er met klem op dat de politie die nacht, in tegenstelling tot wat de dag daarna in de media is gemeld, géén gebruik heeft gemaakt van „open" communicatiever bindingen. De afgeluisterde opnamen die het NOS-jour- naal liet horen, waren enkele uren later gemaakt. Het be trof in dit geval een porto- foongesprek tussen twee poli tiefunctionarissen. Korthals Altes ontzenuwt ook de be richten als zou de politie die bewuste nacht voortdurend Directeur Rijksm useum mineralogie: LEIDEN „Ze vroegen om D-loepzuiver, dat geldt zo'n beetje als de Rembrandts onder de diamanten. Het is heel begrijpelijk dat het niet lukte om zo'n grote hoeveelheid van die diamanten in zo'n korte tijd bij el kaar te krijgen. Ik ben er een beetje beduusd van als ik hoor dat de ontvoerders daar direct op reageerden met een straf (zij stuurden de bril van Gerrit Jan Heijn naar Ahold, red.)". Dat zegt prof. dr. PC Zwaan, directeur van het Rijksmuseum voor Geologie en Mineralogie in Leiden over de hoeveelheid en soort diamanten die de ontvoer ders van Gerrit Jan Heijn onder andere als losgeld eis ten. Zwaan gaf in oktober adviezen over de beoordeling van de door het Ahold-con cern met dat doel te kopen diamanten. Zwaan benadrukt dat hijzelf of zijn medewerkers niet bij de feitelijke aankoop betrok ken waren. „Het bericht dat daarover in de krant ver scheen, verraste me nogal. Ik heb de stenen ook niet ge zien. Ik heb alleen aan wij-' zingen gegeven over hoe de diamanten te beoordelen" Volgens Zwaan zijn de dia manten waarschijnlijk in Londen gekocht, maar zijn dergelijke stenen ook in Am sterdam of Antwerpen aan te kopen. Het lukte Ahold ove rigens niet om de gevraagde diamanten in de daarvoor gestelde zeer korte tijd te vergaren. Daarvoor zou een half jaar nodig zijn. Uiteindelijk werd een grote re hoeveelheid kleinere ste nen gekocht: 1236 stuks, van gemiddeld 0,8 karaat (in to taal 975 karaat) met een waarde van 7,7 miljoen gul den. Daarnaast eisten de ont voerders ook een groot be drag in contanten. Of de ontvoerders kenners van edelstenen zijn, is vol gens Zwaan moeilijk te zeg gen. „Het is net zoiets als wanneer schilderijen worden geéist en dat moeten uitslui tend Rembrandts zijn. Is zo iemand dan een kenner?" FOTO: DIJKSTRA met helikopters en vliegtui gen in de buurt zijn geweest „Tot enkele uren na de afle vering van het gedeelte van de losprijs zijn helikopters en vliegtuigen niet in de buurt van de plaats van overdracht geweest. De beelden die op het NOS-journaal werden ge toond, zijn pas om 08.45 ge maakt". DICK VAN RIETSCHOTEN RLEM Min of gedwongen door de kfrmatiestop is er in di- *rie media de laatste t inden flink gespecu- lofd over de wijze waar- )a Koninklijke Ahold en "■familie Heijn met de '^Voerders hebben ge- 8 municeerd. Hoe de nJacten in eerste instan- n^erden gelegd, hoe er at lizaam via krante-ad- elgenties en brieven tot dejraken werd gekomen, nrJ afspraken geheel of feitelijk de mist ingin- rvae en hoe het toch kwam un de ontvoerde na zo ol dagen angstig avon- maar niet uit de it van de ontvoerders worden gehaald. 'e I rok is bij de speculaties de Nk misgeslagen; wie niet die niet wint, zo leek •n daar het devies. De po- - op een zeker moment ieel buitenspel maar nooit werkeloos heeft een [3 dagboek van de zaak bij- iden. Het is het verhaal 12 dagen spanning, ook politiemensen. Het ver- a"!„van brief tot brief". —eerste brief arriveert op za- ïg 12 september. Hierin lt geschreven dat Heijn is o» tin i mijht rdl w ontvoerd en dat het hem goed gaat. Bewijzen daarvoor geeft de brief niet. De brief vraagt wel om een bepaalde reactie. In vier kranten moet volgens de eis van de ontvoerders op maandag 14 september in de avondbladen en de volgende morgen in de ochtendbladen, een advertentie komen te staan. De tekst moet luiden: „Johan, heb je me gisteren in de trein niet willen zien? Ma ria". Bandje Naar aanleiding van deze ad vertentie volgt er op donder dag 17 september een tweede brief, waarvan de inhoud bijna van dezelfde orde is als die van de eerste. Als bewijs dat de heer Heijn is ontvoerd stu ren de ontvoerders een casset tebandje met de stem van de heer Heijn en diens autosleutel van de Audi 200. Op het band je zegt de heer Heijn, dat hij op woensdagmorgen 9 september is ontvoerd en dat hij zich tot dat moment goed voelt. Op dat moment is er geen enkele twij fel meer mogelijk: de heer Gerrit Jan Heijn is ontvoerd en de brieven zijn van de ont voerders. Pas op zaterdag 19 september kan een nieuwe advertentie worden geplaatst met de tekst: „Johan. Ik herkende je stem in de trein. We moeten praten. Maria". Daarmee werd aange geven dat het cassettebandje Was ontvangen. Tevens werd ook duidelijk gemaakt, dat de familie bereid is om te onder handelen. Losgeldeis Uit de vierde brief - bezorgd op woensdag 30 september - blijkt dat de ontvoerders de advertenties en de gekozen re dactie hebben begrepen. In deze brief komt eindelijk de losgeldeis op tafel: een bedrag van ongeveer f 8,4 miljoen in verschillende Dinnen- en bui tenlandse valuta en in diverse coupures. In totaal gaat het om 12.000 bankbiljetten, die per soort en per duizend, moeten worden gebundeld, met om elke bundel een stevig stuk elastiek. Bovendien eisen de ontvoer ders 1.000 eerste klas geslepen diamanten, elk ter grootte van een bepaald karaatgehalte. Het gaat om in totaal 700 karaat van excellente kwaliteit, de zogenaamde D-zuivere. De ontvoerders gaan er in de brief van uit dat het losgeld en de diamanten niet onmiddel lijk voorhanden zijn en in een te plaatsen advertentie moet aangegeven worden wanneer er over de diamanten beschikt kan worden. Nu doemen voor de familie grote problemen op. Na een uitgebreide consultatie in de diamantwereld blijkt namelijk dat het minstens een half jaar kost om de geëiste diamanten van de excellente D-zuivere De inhoud van de brieven van de kwaliteit beschikbaar te heb ben, als ze al leverbaar zijn. De aankoop van de diamanten zal bovendien naar verwach ting gepaard gaan met veel publiciteit. Daarom wordt be sloten om de ontvoerders een ander voorstel te doen. Daar toe wordt op 2 oktober een ad vertentie geplaatst met de vol gende inhoud: „Maria. Zo kun nen we niet blijven praten. Je voorstel is uitgesloten. De 12 bundels liggen vandaag klaar. Johan". Met de 12 bundels wordt uiteraard het geld be doeld. Uit de vijfde brief van de ont voerders, die op 6 oktober wordt bezorgd, blijkt dat de ontvoerders niet akkoord gaan met deze reactie. De heer Heijn wordt hiervoor gestraft en mag niet meer lezen. Z'n bril wordt meegestuurd. De straf voor de familie is een verhoging van het losgeld met 100.000. Linkerpink Op 14 oktober volgt de zesde brief, de meest dramatische van alle. De ontvoerders stel- SKEENWISKE DE EDELE ELFEN (c) Standaard UHö«verl|/Wavory Productions (ADVERTENTIE) in demisec, brut en brut rosé. ontvoerders werd gisteren tijdens len dat zij geen belangstelling hebben voor het gedane voor stel. En als bewijs dat het de ontvoerders ernst is sturen ze in een filmkokertje een deel van de linkerpink van de heer Heijn mee. De losgeldeis wordt herhaald, evenals de diaman- teneis. De onmogelijkheid om binnen redelijke termijn over de geëiste diamanten te kunnen beschikken, noopt de familie de volgende advertentie te plaatsen: „Maria. Ik neem over vier dagen contact met je op. Johan. P.S. Boodschap begre pen. Wij hebben onze uiterste best gedaan. De 13 bundels zijn er. Helaas niet alle stenen vol- fens gestelde eisen verkrijg bar. Kopen daarom een gro ter aantal volgens best haalba re specificaties met dezelfde totale financiële waarde". Op woensdag 21 oktober arri veert de zevende brief. Daarin laten de ontvoerders weten dat zij akkoord gaan met de voor stellen. De ontvoerders eisen dat een Ahold-medewerker het losgeld brengt. Deze wordt door hen Rosa genoemd. Op vrijdag 23 oktober verschijnt in de advertentiekolommen de door de ontvoerders geëiste advertentie: „Henk, ik rijd in een rode Opel Kadett Hatch back 1.2 SC met het kenteken RG-48-SX, zo kun je me her kennen. Rosa". Besloten wordt op diezelfde dag, in dezelfde advertentiekolommen, ook een Maria- en Johan-advertentie te plaatsen. Daar zijn volgens de politie redenen voor. Aller eerst wil men een levensteken van de heer Heiin, alvorens het losgeld (het geld en de dia manten) wordt overgedragen. Het aantal diamanten bedraagt 1.236 (975 karaat). Waarde: ƒ7,7 miljoen. De tekst van de advertentie luidt: „Maria, ik durf echt niet alleen. De eerst- fenoemde heer in jouw eerste rief gaat met me mee. Wij stellen voor de bagage pas af te leveren nadat onze baas tij dens zijn 'laatste beloofde in structie de volgende vraag heeft beantwoord: 'Hoe heette de zwarte kruier op Sint Maarten?' Johan" Cassettebandje Dat de ontvoerders deze Ma ria- en Johan-advertentie, de persconferentie in Bloemendaal bekendgemaakt. naast de Henk- en Rosa-adver- tentie, ook lezen wordt duide lijk uit de achtste brief, die op dinsdag 27 oktober per post wordt bezorgd. In deze brief stellen de ontvoerders, dat de in de advertentie eerstge noemde heer het losgeld mag rijden, maar dan alleen. De brief geeft geen antwoord op de vraag aan „onze baas' Twee dagen later bevat de ne gende brief een cassettebandje. Daarop spreekt weliswaar de heer Heijn, maar het antwoord op de vraag: „Hoe heette de zwarte kruier op Sint Maar ten?" geeft hij niet. Op de cas sette telt de heer Heijn van elf tot en met negentien. In de be geleidende brief van de ont voerders wordt duidelijk waarom. Zij maken daarin duidelijk dat de geestelijke en medische toestand van de heer Heijn hulpbehoevend is. Naar aanleiding van deze ne- fende brief èn het cassette- andje worden op vrijdag 30 oktober weer twee adverten ties geplaatst. De Henk- en Rosa-advertentie luidt: „Henk. Ik wil graag rijden, maar heb de band nog niet ontvangen. Rosa". Daarnaast wordt een nieuw gedateerd levensteken gevraagd in een Maria- en Jo han-advertentie. Op woensdag 4 november wordt per post de tiende brief bezorgd. De gevraagde kleu renfoto van de heer Heijn, met een recente krant, wordt door de ontvoerders niet gestuurd. In deze brief wordt ook geen ander levensteken verstrekt. De ontvoerders schrijven dat de heer Heijn het lichamelijk redelijk maakt, ondanks het feit dat hij wat is afgevallen. Geestelijk gaat het hem echter niet zo goed. Op donderdag 12 november volgt de brief met instructies voor het rijden met het losgeld en de diamanten. Dat moet diezelfde avond ge beuren. Okura-hotel De chauffeur dient zich 's a- vonds om 23.00 uur te vervoe gen bij de receptie van het Okura-hotel in Amsterdam. Hij moet daar wachten tot door de ontvoerders telefo nisch contact met hem wordt opgenomen. Er zal worden ge vraagd naar de heer Rosa. De ontvoerders laten overigens in hun brief weten dat, als zij er niet in slagen contact te ma ken, de afspraak 24 uur wordt uitgesteld. Als na enige uren wachten er nog geen telefoon tje bij de receptie is binnenge komen, besluiten justitie en politie dat deze het hotel moet verlaten. Een halfuur na ver trek van de heer Rosa wordt er naar de receptie van het Okura-hotel gebeld en naar hem gevraagd. Ondanks het feit dat hij er niet meer is, wordt er toch voor hem een boodschap doorgegeven. Hij moet rijden naar Alkmaar, waar langs de A9, ter hoogte van hectometerpaal 70.7, de volgende instructie ligt. Deze is bevestigd op een beton- straatklinker. Deze instructie verwijst naar parkeerplaats De Hom, langs de A7, ter hoogte van Abbekerk, tussen Den Oever en Hoorn. Aldaar is eveneens op een betonstraat- klinker een instructie aange troffen, die verwijst naar een parkeerplaats even voorbij Monnickendam, langs de N 247, richting Amsterdam. Daar is niets meer aangetroffen. Besloten wordt dat de rijder van het losgeld en de diaman ten zich op vrijdagavond 13 no vember opnieuw in de buurt van de receptiebalie van het Okurahotel in Amsterdam zal ophouden en daar op telefo nisch contact van de ontvoer ders met hem moet wachten. Opnieuw posteert de losgel drijder zich in het Okura-hotel in afwachting van het telefo nisch contact, dat echter van de zijde van de ontvoerders niet komt. Besloten wordt in de ochtend en avondbladen van maandag 16 november de volgende ad vertentie te plaatsen: 'Johan, ik heb tweemaal tevergeefs op je bericht gewacht. Maria'. Rijden Na een twaalfde brief komt in de vroege ochtenduren van vrijdag 27 november (om streeks half drie) komt het te lefoontje binnen met de mede deling dat de heer Rosa moet rijden naar kilometerpaal 75.2 op de Rijksweg 12 (Utrecht- Arnhem). Hij vindt daar een FOTO: CEES VERKERK betonstraatklinker met daar aan een briefje bevestigd met de mededeling om door te rij den naar paal 117.3 aan diezelf de autosnelweg Daar aange komen vindt hij één meter rechts van de paal op dezelfde wijze een opdracht die erop neer komt aat hij de gehele partij diamanten, alsmede de bundels bankbiljetten moet de poneren in een plastic zak, die hij zal aantreffen op een even eens in de opdracht aangege ven plek. Nadat hii dit deel van het losgeld heeft gedepo neerd, moet hii gaan naar een Albert Heijn-filiaal in Arn hem. Daar arriveert hij voor een gesloten deur. De heer Rosa gaat demonstratief voor de deur van het filiaal staan en voelt een aantal malen aan de deurknop om daarmee aan te geven, dat eventueel in de omgeving aanwezige ontvoer ders weten, dat hij de winkel niet in kan. Later is vastge steld dat- er tussen het moment van aankomst van de heer Rosa en het tijdstip waarop hii het pand binnen kon, viermaal is gebeld. Nog één kans Op woensdag 9 december drie maanden nadat de heer Heijn is ontvoerd wordt de dertiende brief ontvangen. Het is niet duidelijk of dit naar aanleiding is van de openbare oproep van mevrouw Heijn op 3 december op de televisie of naar aanleiding van de half gelukte geldoverdracht op vrijdag 27 november. De ont voerders geven nog één kans. In hun brief stellen zij dat de heer Heijn met Kerstmis weer thuis kan zijn Daartoe moet op vrijdag 11 december in de vier kranten de volgende ad vertentie worden geplaatst: „Annie van harte gefeliciteerd met je jubileum. Gerard". Bo vendien moet de lsogeldrijder 's nachts weer bereikbaar zijn op het telefoonnummer van het Ahold-concern in Zaan dam. Tevens moet hij 's nachts terecht kunnen in alle AH- winkels. Van de ontvoerders is na de dertiende brief niets meer vernomen. ARJEN VAN DER SAR

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 5