Langs de Leidsche Usclub had honderd jaar kunnen worden „Macht van het getal regeert in Valkenburg" Dienstverlening wegens vechtpartij met dodelijke afloop i^gDEN OMGEVING CcidócSomont VRIJDAG 27 NOVEMBER 1987 PAGINA 13 VAN DEN OUWEELEN SCHREEF ER EEN PAKKENDE KRONIEK OVER lei Ie inbri schaatsen" hebben al- °0I\terk tot de verbeelding net iAad J.van den Ouweelen de broken. In de familie- reken herkennen vele oudere lenaars nog de firma die de Hooigracht het ijzer """^dde als het heet was, ka- s en haarden in ere hield ;bovendien een „schaat- iliep" op niveau was. De pwoordige Aad met die njn heeft echter de liefde het métier bewaard. Al a tien jaar verzamelt hij nanJ rtsachtig oude epen of niet, en niets wat de algemene schaatsge- edenis van doen heeft xlipt aan zijn aandacht r documentatie. Zijn all- fid verzameling is dan formidabel te noemen. In wonder, dat Aad met hebben en houen vaak te jen is op tentoonstellin- 1 rond ijs en schaats. Nu "—■ft Van den Ouweelen Sr geschiedenis geschre- Deze keer de historie de Leidsche IJsclub, die ;end jaar januari een v had bestaan, ware het dat deze ijsclub al gerui- tijd geleden (in 1970) <szins roemloos haar ein- rond, nadat al pogingen eigen ijsbaan in stand Bouden ook tot mislukken iemd waren. Gelukkig, de Leidse ijsnaam sinds i nog in stand wordt ge- den door de toen opge- te IJssport Vereniging len als „historische" rtzetting van de Leidsche lub z.g. ;temin was het een goede ichte van Aad van den „-—'eelen, aan voorheen de dsche IJsclub toch een te- dik van een eeuw te ge- Deze maand verscheen zijn hand een „Kroniek de Leidsche IJsclub", als ive van een koude ge- edvorsing. Deze kroniek uitgebracht in een eer- oplage van 250 exempla- met meer dan 60 unieke 's (uit allerlei bronnen) illustraties en met een druk van 30 originele ar- efstukken. Ter gelegen- d van deze uitzonderlijke jave wordt van 5 januari 3 februari 1988 een expo- ^ehouden in de Openba- iliotheek aan de Nieuw- aat in Leiden. >1 ENnzelfsprekend kon een '-Hollandse stad als Lei- ?es p, met al die grachten en w2rbuiten omgeven door er Jen, kanalen, vaarten en, vajfren, niet verstoken blijven 0rji een regulerend orgaan t de ijspret 's winters in de vrJjgte banen leidde en bevor- fde. Dat gebeurde met de Links: In lang vervlogen dagen was er ook een Doorloopend Bewijs van Toegang „tot de Ys- baan" voor „den Heer Redacteur Leidsche Courant". Onder: De landijsbaan van de Leidsche IJsclub vanaf de Maredijk ge zien (1947). FOTO'S: PR Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071 12 22 44 op toestel 10. oprichting van de Leidsche IJsclub, begin 1888. Eerder al, in 1869, was de Leidsche Studenten IJsclub van, Mi nerva in het leven geroepen. Dat edele goed schijnt nog in leven te zijn en is daarmee ongetwijfeld een der oudste en koudste ijsverenigingen van ons 15nd. Bij redelijk ijs zag je de meneren van Mi nerva zwieren en zwaaien, dansen en draaien, en schoonrijden en zich uitslo ven op de langebaanwedstrij- den, of ook wel zwerftochten maken over de Zuidholland se meren; misschien wel met de Camera Obscura van Hil- debrand in de knapzak, of een theologisch werkje bij de hand. Na afloop toog 's lands intellectuele hoop naar de so ciëteit, „met Muziek", alwaar een Diner werd aangericht, met „des avonds feest op de Ijsbaan". Daarna weer terug naar Minerva, „met Muziek' Het kon niet uitblijven dat ook de „burgerij" van de wat maatschappelijk afgezakte Sleutelstad in het bezit en ge not van een ijsvereniging werd gesteld. Aanrichters waren, uiteraard, notabelen: industriëlen, academici, be roepsofficieren, middenstan ders en gemeentevertegen woordigers. Al deze figuren groetten de academische ij- spretmakers vriendelijk en gingen hun eigen gladde weg met de Leidsche IJsclub. Waar gereden kon worden werd gereden, soms over twee nachten ijs. Kon niet bommen. En als het begon te dooien werd er naar een be tere lokatie uitgezien. Dat was dan niet de kroeg, maar een andere plek met nog wat ijs op het water. Men raakte al snel geestdriftig, en nau welijks een jaartje later had de club „eene Ijsbaan", waar „dames en kinderen zonder door baanvegers lastig te worden gevallen de edele kunst konden aanleren". Al les ijs en weder dienende; in de Maredijkse Polder. In de strenge winter van '90-'91 kon de ijsbaan 40 dagen worden opengesteld; „het aantal leden steeg daardoor tot boven de 600". Overigens was het contact tussen studentenclub en Leidsche club goed te noe men; bestuursleden gingen zelfs samen op één kiek. Al leen hadden de heren stu denten een „schaats-badge" op hun jas. Je had ook nog een landijsbaan op het Schut tersveld en in de praktijk schaatste men overal waar de zaak bevroren was. Daar was ook opeens, in 1914, een blik sembezoek van koningin Wilhelmina, die samen met haar achternicht de groother togin van Luxemburg de wedstrijden kwam bezoeken. H.M. schonk, uit eigen mid delen, het paar dat het schoonrijden had gewonnen een zilveren reisklok, die nog tikte ook. En wie waren de begunstigden? Wel: mevr.J- .de Koster-Sijthoff en de heer P.A.Wernink; twee sportieve neusjes van de vooraanstaan de zalm die. separaat, nogal wat afreisden. Het IJsclubbe- stuur was daar erkentelijk voor, „onder aanbieding van oprechte gevoelens van dankbaarheid en aanhanke lijkheid". Scheve schaats De organisatie was wel ner veus, die vorstelijke dag. De militairen, ingezet om de orde te handhaven, kregen de gelegenheid een middag gratis te komen schaatsen. „De kapitein der Infanterie", zo schreef Van den Ouweel en. puttend uit de archieven, „had het waarschijnlijk verkeerd begrepen en stuur de ruim 500 man naar de ijs baan. Helaas waren er maar weinig soldaten op de schaats; de meeste deden zich „rijkelijk" te goed aan alco hol en gedroegen zich onbe hoorlijk tegenover de burgers op de baan. Ook de kwaliteit van het ijs had er verschrik kelijk onder geleden. Door veel wakken en vuil moest de baan twee dagen gesloten blijven". Hier was dus duide lijk een scheve schaats gere den. Honderd jaren, zeg maar, Leidsche IJsclub gingen over hobbels en kuilen, maar er was ook veel plezier. Er wer den nationale wedstrijden ge reden en heel wat bekers en medailles werden in de loop van de tijd uitgeloofd en ge wonnen. Maar ook: „Niets is de Leidsche IJsclub bespaard gebleven. Eigendommen vie len nogal eens ten prooi aan vandalisme, diefstal of brand". Er is weinig nieuws onder de zon, maar altijd smolt het ijs weer en hoopte men op een nieuw vervolg in het komend seizoen, ook al dreigde niet zelden een fail lissement. De Kroniek van de Leidsche IJsclub staat bol van al die wederwaardigheden. Aad van den Ouweelen heeft z'n best gedaan en nieuwe spo ren verdiend met het vast leggen van zoveel ijs- en schaatsvertier (ook tijdens de tweede wereldoorlog). In elk geval staat die goeie ouwe Leidsche IJsclub helemaal te kijk in z'n boek, met wat goed was en fout. Tot en met de opkomst van de kunstijs banen. De Leidsche IJsclub was vies van de nieuwe (Ton Menken) ijshal aan de Von dellaan, „omdat men de mo gelijkheden aldaar heeft on derschat. Al meer dan tien jaar heeft Leiden een unieke gelegenheid om overdekt te schaatsen of om het er te le- In '57 werd de laatste ijsbaan van de club definitief geslo ten, en na '70 werd de Leid sche IJsclub een slapende vereniging. Hoe dat allemaal kwam? Men kope de Kro niek van de Leidsche IJs club, verkrijgbaar bij de boekwinkels van De Kier in Leiden, Oegstgeest en Lei derdorp, de Copy-shop aan de Herenstraat en de ijssport- hal Vondellaan. Prijs 25 gul den; met alles erop en eraan. Men kan dan ook vaststellen, dat Willem III, bij de gratie Gods koning der Nederlan den, Prins van Oranje-Nas- sau, Groot-Hertog van Lu xemburg enz., enz., enz. de Leidsche IJsclub goedgunstig erkend heeft. Zijne Majesteit had zich al eerder, naar zijn (men zegt weieens Russische) natuur, op glad ijs begeven. Maar daar gaat Aad van den Ouweelen wijselijk niet op in. Hij heeft meer kijk op Friese doorlopers, neem ik aan. mflkclub Horus houdt lavond een mini-folk- •n itival in café De Brui- iet) Boon (hoek Stations- ■n eg/Rijnsburgersingel). Je* groepen die optreden _Jn: de Coyotes, Conjun- Yaravi, Onno Kuiper 2 Super Buskers. Het •tival begint om 21.00 r en de entree is 7,50 Iden. 'omputer "Ver Leidse scholen voor (ït voortgezet onderwijs: je Nieuwe Vaart, Mon- 'yiaan, Visser 't Hooft en -J) Louise de Coligny, ne en op 1 december com- -s. iter lokalen in gebruik. Jfn 13.30 uur wordt de wparatuur symbolisch trerhandigd door de jèer Kloek, algemeen fdrijfsdirecteur van cine ken Brouwerij Zoe- 'rwoude, de sponsor van fcf project. :n:r luisvrouwen fe afdeling Leide- /Oegstgeest van de Ne- srlandse Vereniging stoörï Huisvrouwen houdt donderdag 3 december ■n Sinterklaasbingo ge- ouden in het pand aan f Caeciliastraat 18. yanvang 14.00 uur. Voor )C|pnderdag 10 december -Jaat de excursie „Kerst- gemm/ng" naar Essen op ■p programma. „De SDjrouw in 2012" is de titel in de landelijke studie- g die op 12 december 'ordt gehouden. De \erstlunch is op donder- "17 december in res- furant De Gouden 'euw in Voorschoten. 'oor nadere inlichtingen fWver de activiteiten: tel. J71-220467 en 132036. SCHEIDEND RAADSLID VAN DEN BROEK: VALKENBURG „De PvdA/PPR-fractie is geen ac tiegroep. We roepen niet steeds „nee" tegen een voorstel. We proberen juist van te voren in vloed uit te oefenen. Als de meerderheid van de raad toch iets anders beslist, stellen we ons wel loyaal op". Anneke van den Broek, de 41-jarige fractie voorzitter van de kleine pro gressieve fractie in de Valken burgse gemeenteraad, heeft na de algemene beschouwingen af scheid genomen. Reden hier voor is haar lidmaatschap van provinciale staten. Volgens de PvdA kan ze 'geen deel uitma ken van het lokale en provinci ale bestuur. Ze heeft gekozen voor de provincie. „Ik doe dit uit persoonlijke am bitie", vertelt ze. „Bovendien is het goed om na 13 jaar te stop pen. Dat betekent niet dat ik los ben van dit dorp. Ik zal de be langen van de gemeenten, waaronder Valkenburg, zeker door laten klinken bij de pro vincie". Zelf vindt Van den Broek dat de combinatie van de twee functies best mogelijk is. „Het betekent dat je het beleid van de provincie meer begrijpt, omdat je de achtergronden be ter kent. Je bent ook eerder van zaken op de hoogte. Rich ting provincie betekent het, dat het lokale belang naar voren wordt gebracht". Ambities om ooit nog in de Tweede Kamer te komen, heeft de Valkenburg- se niet. „Ik wil zien wat de ef fecten van beleid zijn. Ik hou niet van veraf besturen. Ik vind de provincie al vrij ver overal vanaf staan". Eerste vrouw De Leidse domineesdochter Anneke van den Broek kwam 20 jaar geleden in Valkenburg wonen. Ze werkte als binnen- huisarchitecte en werd snel ac tief binnen een groep kritische allochtone Valkenburgers. Der tien jaar geleden sloot ze zich aan bij een politieke partij en stelde zich verkiesbaar. „Als je echt invloed wilt, moet je in het gemeentebestuur zitten", ver klaart ze. Van den Broek werd uitverkoren om de nieuwe „eenvrouwsfractie" te leiden. Ze werd de eerste vrouw, en dan ook nog een rooie, in de Valkenburgse gemeenteraad. „Ik heb moeten vechten om ge accepteerd te worden. Niemand heeft mij op enigerlei wijze ge holpen. Dat is inmiddels veran derd. Zowel formeel als infor meel word ik nu overal bij be trokken". Anneke van den Broek heeft 13 jaar in de oppo sitie gezeten. „Soms is dat heel frustrerend", geeft ze ruiterlijk toe. „Gezien de absolute meer derheid van het CDA in de raad betekent dit dat je je ambi ties niet te hoog moet stellen. Veranderen gaat immers heel langzaam. Het gebeurt echter regelmatig dat wij constateren dat iets wordt ingevoerd waar wij jaren geleden al voor heb ben gepleit. Ik denk maar aan openbare commissievergaderin gen, seniorenconvent, spreek recht voor de burgers en be richtgeving naar buiten. Daar was 13 jaar geleden nog geen sprake van. Wij hebben dat als eersten aangekaart, ook al doet het CDA nu of zij het zelf heb ben uitgevonden". Toch ziet Anneke van den Broek, die geen zin heeft om wapenfeiten op te halen, wel verandering in de komende jaren. „De marges van het CDA worden steeds kleiner. De meerderheid wordt kleiner en op een bepaald mo ment verliezen ze dit. En dan gaan we kaarten. Nu regeert de macht van het getal en niet de kracht van het argument. Voor het CDA is deze absolute meer derheid overigens een zware verantwoordelijkheid", stelt ze. Ad hoe Van den Broek viel tijdens de gemeentelijke vergaderingen op door haar kritische opstelling en soms scherpe opmerkingen. „In Valkenburg worden te veel ad hoe beslissingen genomen", stelt ze beslist. „Er wordt te weinig nagedacht over de ge volgen van bepaalde beslissin gen voor de burgers. Ik pleit niet voor het voortdurend op stellen van nota's. Valkenburg is daarvoor te klein. Je moet als gemeente wel duidelijk lijnen uitstippelen en kijken wat je wilt bereiken. Dat gebeurt te weinig". Zij wijst op de belas tingverhogingen voor 1988. Dit volgde op een belastingverla ging in 1986 en gelijkblijvende belastingdruk in 1987. „De ge meente heeft oogkleppen opge had wat betreft de vernieuwing van de riolering. Landelijk speelde de dure vervanging al langere tijd. Nu wordt plotse ling de onroerend goedbelasting verhoogd". Van den Broek pleit sterk voor het handhaven van het voorzieningenniveau in Valkenburg. De gemeente moet participeren in de bibliotheek, muziekschool en volwassenen educatie. Ook moet verder na gedacht worden over het nieu we bejaardenbuis. „Volgens mij moet dit bij het dienstencen trum komen zodat bejaarden alle voorzieningen dichtbij heb ben. Het tehuis wordt daardoor goedkoper en de kans stijgt dat het hier werkelijk komt. We mogen niet vergeten dat Kat wijk misschien wel twee loka- ties heeft die kunnen concurre ren met de Valkenburgse plaats aan de Hoofdstraat. Ik denk dat het nog heel spannend wordt". Een rentree in de Valkenburgse raad sluit Anneke van den Broek niet uit. „Dat is nu nog niet aan de orde", wimpelt ze af. ROZA VAN DER VEER Het voormalige PvdA/PPR-raadslid A. van den Broek: „Ik hou niet van veraf besturen. Ik wil de effecten van het beleid zien". FOTO: JAN VAN DER PLAS Ontslagen bij Prinsenhof LEIDSCHENDAM Afge zien van de vijftien vacatures die de afgelopen jaren niet zijn opgevuld, zal aan verdere ont slagen bij het Verpleeghuis Prinsenhof in Leidschendam niet te ontkomen zijn. Dat bleek gisteren uit mededelin gen van wethouder mevrouw J.J. van Nievelt-Volmuller in de raadscommissie sociale za ken en volksgezondheid. De ongeveer 15 mensen die nog ontslagen moeten worden het verpleeghuis heeft fi nanciële problemen komen volgens mevrouw Van Nievelt uit de technische sfeer. Me vrouw Parisius, lid van de On dernemingsraad, sprak dit na afloop van de vergadering te gen. Zij was er zeker van dat ook verplegend personeel zal worden ontslagen. Bij het spreekrecht aan het begin van de vergadering had zij gezegd dat de Ondernemingsraad te gen de ontslagen is. Er is hier over nog overleg met de vak bonden. Volgens mevrouw Pa risius wordt ook te veel schuld gelegd bij de voormalige direc teur, de heer Visser. Er was toen ook een bestuur, aldus de Ondernemingsraad, en van alle kanten is de afgelopen ja:- ren tegen het beleid gewaar schuwd. De mensen op de werkvloer, aldus mevrouw Parisius, vragen zich af waar om nu weer zo'n dure direc teur moet worden benoemd. Mevrouw C. M. Scholten-v.d. Eijk (CDA) wees er eveneens op al enkele jaren te hebben geklaagd over het feit dat steeds weer optimistische be grotingen verschenen met la ter slechte uitkomsten. Pers mag oordeel van rechter niet beïnvloeden LEIDEN Zolang in een rechtszaak nog niet is beslist kunnen noch mogen de media het oordeel van de rechter be ïnvloeden. De persvrijheid mag hieraan geen afbreuk doen. Dit vindt de Belgische professor dr. M. Storme, die gisteren aan de Leidse univer siteit het ambt van hoogleraar in het functioneren van de rechterlijke macht in de he dendaagse maatschappij aan vaardde. Hij is al hoogleraar aan de rijksuniversiteit van Gent en buitengewoon hoogle raar aan de universiteit van Antwerpen. Volgens Storme is de open baarheid van de zittingen oor spronkelijk bedoeld om de burgers de gelegenheid te ge ven persoonlijk vast te stellen of de rechters onpartijdig han delen. Deze oorspronkelijke bedoeling mag niet worden vervormd tot controle van de rechterlijke macht door de pers. Storme bezet dit academische jaar de Cleveringaleerstoel die in 1970 werd ingesteld ter her innering aan de protestrede die prof. mr. Cleveringa op 26 november 1940 in Leiden hield tegen de afzetting van Joodse hoogleraren en andere medewerkers van de universi teit. Amnesty en kunst OEGSTGEEST Amnes ty International staat cen traal op de kunstzinnige middag die Zondag vanaf twaalf uur wordt gehou den in het Koetshuis van Kasteel Oud Poelgeest in Oegstgeest. De bezoekers zal worden gevraagd om een voorbedrukte kaart voor politieke gevangenen in te vullen en te verstu ren. Onder het motto „Kunst horen, zien en ko pen" zullen beeldende Kunstenaars uit Oegstgeest en omgeving werk expose ren. Men zal onder meer aquarellen, linoleumsne den, keramiek, zeefdruk ken, olieverven, brons en krijt kunnen bewonderen van Phia Bromelow, Frans en Els de Haas, Jetty Wery, Ina de Ruyter en vele anderen. Rond één uur wordt opgetreden door het Sleutelkwartet. Aan de manifestatie wordt ook meegewerkt door Henk van Ulsen die om half twee zal optreden. Daarna speelt om twee uur het kwintet Klaas-Jaap Breet- veld. De toegang is vrij. Wethouder A. Kohlbeck zal om half één de mani festatie officieel openen. DEN HAAG/TER AAR Een 46-ja- rige man uit Ter Aar is gistermiddag door de Haagse rechtbank veroor deeld tot 300 uur dienstverlening. De man stond terecht omdat hij op 3 mei van dit jaar zijn buurman en zwager bij een ruzie tegen de grond geslagen had. De man kwam zo ongelukkig met zijn hoofd op straat terecht dat hij aan een schedelbreuk overleed. „Een uitermatig droevig gebeuren", vond rechter mevrouw Koningsveld. Een ook de officier van justitie zei het „een bijzonder moeilijke en afschuwelijke zaak te vinden, die des te pijnlijker is omdat deze binnen een hecht familieverband heeft plaatsge vonden". Het slachtoffer en de verdachte hadden de avond gezamenlijk met hun beider echtelie den doorgebracht in een plaatselijk café. Daarbij hadden zij allebei veel gedronken. Volgens de verdachte had zijn zwager en buurman hem de hele avond lopen sarren en uitschelden. „Op een gegeven moment maakte hij ook ruzie over een tuinhekje dat ik wilde plaatsen om wat meer privacy te hebben", aldus de Ter Aarder. Hij zei zich daar wel over opgewonden te hebben, maar en was op slag dood. verder geen drukte over hebben willen ma ken. Vandaar dat toen de gemoederen nog hoger opliepen, hij samen met zijn vriendin besloot door de achteruitgang naar huis te gaan. Bij zijn woning kwam hij zijn buur man echter weer tegen. „Hij kwam al ra zend en tierend op mij aflopen. Ik maakte mij kwaad om al die herrie die hij midden in de nacht maakte", aldus de verdachte. Toen zijn zwager hem dan ook nog vastpak te en een dreigende slaande beweging maakte, sloeg de verdachte hem in het ge zicht en tegen de grond. Daarbij kwam het slachtoffer met zijn achterhoofd op de straat De verdachte heeft zich de zaak zeer ernstig aangetrokken en heeft erg veel problemen met het verwerken van het gebeurde. Aan zijn zus heeft hij gezworen nooit meer een druppel alcohol aan te raken. Volgens de advocaat van de Ter Aarder verwijt zij haar broer het gebeurde niet zozeer, maar ziet zij de drank als hoofdschuldige. Een reclasse- ringsman van het Leger des Heils verklaar de gisteren dat de man sinds het gebeuren geen druppel alcohol meer heeft aange raakt. Wel zou zijn zuster het liefst zien dat haar broer elders zou gaan wonen. In dit verband zei de vertegenwoordiger van het Leger des Heils dat burgemeester P. Ver hoef van Ter Aar meermalen druk heeft uitgeoefend op de verdachte om buiten Ter Aar te gaan wonen. De officier van justitie vond dat er niet van doodslag gesproken kon worden, maar acht te het toebrengen van zwaar lichamelijk let sel wel bewezen. Hij eiste in eerste instantie vanwege de ernst van de zaak een celstraf van negen maanden waarvan zes voorwaar delijk met een proeftijd van twee jaar en af trek van voorarrest. Hij zei zich echter niet te verzetten tegen de dienstverlenende straf zoals de rechtbank die oplegde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 13