Pieter Yerhoeff„Lachen om tragiek van het leven Herdenkers tobben over Vondel Spektakel bij Wall Street Crash £etdóc Commit Sovjets prijzen Josef Brodsky Jessy e Norman weigert optreden in Milaan MUSEUM HEDENDAAGSE KUNST IN UTRECHT BEZET „VAN GELUK GESPROKEN" VANAVOND IN PREMIÈRE AANDACHT VOOR PRINS DER NEDERLANDSE DICHTERS GERING „Laudate Dominum" op een hoog peil KUNST WOENSDAG 18 NOVEMBER 1987 PA< MOSKOU Het populaire Russi sche weekblad Moskous Nieuws heeft deze week de in ballingschap verkerende Russische dichter Josef Brodsky beschreven als een oor spronkelijk en invloedrijk talent. Het blad kondigde aan dat zijn werk volgende maand voor het eerst in de Sovjet-Unie zal worden gepubliceerd. De verbannen Brod sky kreeg in oktober de Nobelprijs voor literatuur. Het weekblad noemt dat eerder een politieke daad dan een erkenning voor zijn werk. Brodsky's werk zal in zijn geheel worden gepubliceerd in het literaire blad „Novy Mir". Tilburg krijgt nieuw conservatorium TILBURG De gemeente Tilburg heeft 27 miljoen gulden beschikbaar gesteld voor de bouw van een nieuw conservatorium. De Hogeschool Ka tholieke Leergangen, waaronder het Brabants Conservatorium ressorteert, huurt het gebouw van de gemeente. De bouw van het conservatorium start eind 1988 en neemt ongeveer twee jaar in beslag. Op dezelfde loka- tie komt ook de Academie voor Beel dende Vorming en de Academie van Bouwkunst. Onderdeel van het te bouwen conservatorium is bovendien de Dansacademie. Een belangrijk on derdeel van de nieuwbouw voor het conservatorium is een stadsgehoor zaal voor 700 personen. MILAAN De Amerikaanse opera zangeres Jessye Norman heeft maan dag op het allerlaatste moment een concert afgelast in Milaan omdat ze niet tevreden was over de concertzaal en de kleedkamer. De Milanese ope raliefhebbers, die uren lang in de rij hadden gestaan om een kaartje, kon den weinig waardering opbrengen voor haar beslissing, die enkele minu ten voor aanvang van het concert kwam. Het concert is nu overigens verplaatst naar het Scala in Milaan, zondagavond. Het eerste concert zou plaatsvinden in het Teatro Nuovo. UTRECHT Ongeveer vijftig kunstenaars en belangstellenden uit Utrecht en omgeving houden sinds gistermiddag 17.00 uur het museum voor Hedendaagse Kunst in de Domstad bezet. Het museum, dat door gaans op dat tijdstip sluit, blijft volgens een coördinator van de actie „het liefst tot donderdag" open voor publiek. Dan namelijk bespreekt de gemeenteraad de sluitingsplannen van het museum. Het gemeente bestuur wil het museum onderbrengen in het veel grotere Centraal Museum in Utrecht. De actievoerders vrezen dat het kleine museum door de integratie zijn karakter verliest. Bovendien vervult het mu seum voor Hedendaagse Kunst een unieke „podiumfunctie" voor jonge kunstenaars die er hun werk exposeren. Volgens beeldend kunstenaar B. Houtkamp heeft het museum zijn bestaansrecht inmiddels al lang bewezen door de grote aantallen bezoekers. Directeur W. Kotte van het museum kreeg even na 17.00 uur een open brief aangeboden door de actievoerders. Van de uitgenodigde raadsleden was op dat moment nog niemand in het museum verschenen. Kotte prees de inzet van de kunstenaars. „Ik heb me lang ingezet voor zelfstandigheid van het mu seum. Het is jammer als het weg zou gaan". Thea Beekman wint kort geding ASSEN De president van de rechtbank in Assen heeft de uitgeve rij Rest Boek BV in Hoogeveen ver boden een verzamelbundel van ver halen van de kinderboekenschrijfster Thea Beekman uit te geven. Voor elk boek dat in strijd met dit verbod op de markt komt, moet de uitgeverij een dwangsom van duizend gulden betalen. De schrijfster had bezwaar tegen de uitgave van een aantal ou dere verhalen van haar hand in een goedkope editie, onder de titel „Thea Beekman vertelt". Ze wilde niet dat haar oude verhalen opnieuw worden gepubliceerd. De president vond dat Rest Boek BV eerst contact had moeten opnemen met de schrijfster. AMSTERDAM „Je lacht en je denkt tegelij kertijd: wat tragisch ei genlijk. Humor, sentimen taliteit, het wordt steeds onderuit gehaald. Daar ben ik op uit" stelt Pieter Verhoeff, maker van de nieuwe Nederlandse speelfilm „Van Geluk Ge sproken". Zijn verfilming van de Nederlandse best seller van schrijfster Ma rijke Höweler gaat mor gen in première in een achttiental bioscopen. Vanavond is er een offi ciële première in het Am sterdamse Tuschinski-the- ater. „Van Geluk Gesproken" is - zeg maar - de Nederlandse Os car-film. Sinds Fons Radema kers begin dit jaar de Oscar won met „De Aanslag" is Ne derland wat Oscar-bewuster geworden. De uitverkiezing van „Van Geluk Gesproken" kwam als een donderslag bij heldere hemel. De film was nog niet klaar tijdens de Utrechtste Filmdagen, nie mand van de pers had hem nog gezien, en toen opeens dat bericht van de uitverkiezing van Verhoeffs films door de Oscar-commissie van WVC (waarin filmmakers en produ centen). En onmiddellijk een snelle vertoning in een nacht- voorstelling in enkele biosco pen in Nederland. Want - zegt het Oscar-reglement - een film moet voor 1 november in het land van herkomst zijn uitge bracht. Pieter Verhoeff: „Ik vind dat een handige, hele goeie producententruc. Rob Houwer heeft gedacht: als we volgend jaar oktober uitgeko zen zouden worden hebben we er geen bal meer aan. Dus als de commissie bereid is om de film nog snel te gaan zien, en wij laten de film zogenaamd voor 1 november in première gaan en de commissie gaat ak koord, waarom niet? Ik geloof niet dat we een kans maken op die Oscar. Die hebben we net gehad en het zal nog wel een jaar of vijftien duren voor we weer aan de beurt zijn. Zo'n Oscar is ook een politieke zaak. Maar alleen een nomina tie vóór die Oscar zou al fan tastisch zijn. Wat ik het aardi ge vind, is dat een commissie van collega's en producenten na wikken en wegen mijn film de beste vond. Het ging om „Vroeger is dood" - een prach tige film trouwens - en mijn film. Uiteindelijk heeft de doorslag gegegen dat deze film het beter zou doen in Ameri ka". „Van Geluk Gesproken" is een tragi-komedie met uiter sten naar het tragische en naar het komische. Het relaas van de bewoners van een Amster dams trappenhuis en hun po gingen om het geluk te vin den. Mensen uit een volksmi lieu, een studentenmilieu en het gebied daar tussen in. Elk met hun „aanhang". Drie mi lieu's waarin tegen de klippen op geprobeerd wordt gelukkig te worden, lief te hebben, overeind te blijven. Op de krakkemikkige manier die mensen eigen is. Onmacht, egoïsme, onbegrip, alle facet ten van het menselijk tekort zitten in de weg. Marijke Hö weler tekende al dat menselijk gemodder op met een afstan delijke ironie als reddend stijl middel. Pieter Verhoeff: „Ik had het boek een week nadat het uit kwam in handen. Op pagina twee zie ik meteen staan dat het in de Blasiusstraat in Am sterdam speelt, en daar wóón ik. Ik heb het in een stuk ach tereen uitgelezen en dacht dat er een leuke tv-serie in zou zitten. Met een soort „Soap"- achtige overdrijving. De VPRO wilde wel, maar had geen geld. Maar er waren al lerlei beelden die me niet los lieten. En al is Marijke Höwe ler een heel andere persoon lijkheid dan ik, het boek had iets dat me rechtstreeks raak te. Dat element van lachen, terwijl je de tragiek van het leven voelt. Ik ben toen „De Dream" gaan maken, maar had nog altijd het gevoel van zonde, dat het niet door is ge gaan. Toen belde producent Rob Houwer me: Ik heb de rechten gekocht van Marijke Höwelers boek, wil jij die film maken? Een verschrikkelijk leuk telefoontje. Ik ben met Jean van de Velde aan het scenario gaan werken. Zeven versies zijn het geworden. Eerst hebben we de fout ge maakt om het boek terug te brengen naar één verhaal met één hoofdpersoon, het meisje Martje. Dat lukte niet. Toen zei Houwer: Waarom probeer je niet juist dat fragmentari sche van het boek te verster ken? Dat werd de oplossing". Dubbelzinnig „We hebben heel lang nage dacht over de ironie van het boek. Hoe krijg je een filmisch equivalent voor dat ironise rende taalgebruik van Marijke Höweler. We hebben gevon den dat je die ironie anders kunt uitdrukken. Namelijk in de manier hoe je naar mensen kijkt, hoe je laat acteren. Niet een techniek, maar de manier waarop je tegen de werkelijk heid aankijkt. We laten zien dat alles dubbelzinnig is, dat niets eenduidig is. Tegenover elke emotie zit weer een te gen-emotie. Nadat Harry (Mi- chiel Romeyn) zijn vrouw bij na verkwanseld heeft aan Ge rard Thoolen - die ik trouwens fantastisch vind spelen - zie je hem buiten op straat vergeefs de honden staan te comman- Pieter Verhoeff, regisseur van de film „Van geluk gesproken", die vanavond officieel in première gaat. FOTO: DIJKSTRA deren. Zijn poging om nog macht uit te oefenen, greep te hebben op de situatie. Daar kan je dan om lachen, maar het lachen vergaat je. Je be seft: wat tragisch eigenlijk. Zo zijn er steeds van die verschui vingen. Het is de manier waarop ik zelf tegen de wer kelijkheid aankijk. Ik zie op de achtergrond van iets gru welijks altijd iets komisch ge beuren. Je emoties worden steeds onderuit gehaald. Zelfs tederheid krijgt een opdonder. Wanneer Veronica op de tv straks die scène draait met die zingende en zwaaiende men sen in dat volkscafé, denkt ie dereen: „O jee, Citroentje met suiker". Maar alles is dubbel. Ik laat die mensen na alle el lende en egoïsme zingen over vriendschap die eeuwenlang duurt op de tonen van de ne gende van Beethoven. „Van Geluk Gesproken" zit vol wanhopige pogingen van men sen om die warmte terug te vinden, om contact te krijgen, om het goed te doe: Maar het breekt ze bij de hana af. Het gaat mij behoorlijk fe->ed in m'n leven, maar je weet toch ook v^n jezelf wat voor zooitje je er op allerlei gebieden soms van maakt". Poëtisch realisme Eerdere speelfilms van Pieter Verhoeff („Het teken van het Beest", „De Dream,") werden gemaakt vanuit een veel klas siekere verteltrant. Verhoeff: „Ik heb ooit gezegd, dat zoiets al moeilijk genoeg is, dus dat ik dat wilde leren. Maar ik heb me ook laten ontvallen dat ik graag eens een film zou maken die van dat pad af wijkt. Eigenlijk een beetje ver gelijkbaar met wat ik voor de VPRO in docu-drama's als „De bewakers" (over bewa kingsdienst) en „De Katvan ger" (de kleine aannemer als slachtoffer van koppelbazen) heb gedaan. Op ons scenario kwamen twee soorten reacties: die van de mensen van Can non (medeproducent via de bioscoopgarantie voor verto ningen in hun theaters. BJ). Die dachten leuk, lachen met de Kerst. En van de zijde van het Produktiefonds. Daar had den ze iets van: „Tsja, dit kan ook doorslaan naar de andere kant, heel fout en banaal worden". Toen heeft voorzit ter Jan Blokker letterlijk ge zegd: „In de handen van Pie ter Verhoeff zou het wel eens kunnen worden omgebouwd tot poëtisch realisme". Dan zeg ik, dank je wel, Jan, dat is pre cies wat ik beoog. Bij Cannon waren ze natuur lijk een beetje teleurgesteld dat „Van Geluk Gesproken" niet de lachfilm geworden is die zij verwachtten. Maar ik denk dat ze, als ik zo vrij mag zijn, een veel betere film heb ben gekregen". BERT JANSMA DEN HAAG „Het hemelse gerecht heeft zich ten lange lesten erbarremd over mij, en mij benauwde vesten en arme burgerij; en op mijn volks gebed en dagelijks geschrei, de bange stad ontzet". Voorgedra gen door de commissaris van de koningin in Groningen, H.L. Vonhoff, klonk deze zin op de Vondelherdenking giste ren in de Koninklijke Biblio theek in Den Haag als een mo numentale klok. Niemand bleek beter in staat dan Von hoff de glans van vroegere herdenkingen rond de prins der Nederlandse dichters in de herinnering op te roepen door het begin van de Gysbrecht te citeren. Een zin die de veerti gers nog vertrouwd in de oren moet klinken. Vonhoff ont popte zich onverwacht als de voordrachtskunstenaar die node op het herdenkingspro gramma van de vierhonderd ste geboortedag van de dichter werd gemist. Maar Vonhoff keerde vervol gens snel terug naar de reali teit. „Het is als met de slag bij Nieuwpoort in 1600. Iedereen weet er van, maar niemand weet wat er aan voorafging noch wat erop volgde". De Vondelherdenking in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag was er hoofdzake lijk een van treurnis over een gemis en over een poging te achterhalen wat de oorzaken zijn van dat gemis, of, anders gesteld, waarom het met de huidige reputatie van onze grootste nationale dichter zo povertjes is gesteld. Het gebrek aan allure bleek uit de aanpak van deze her denking. Ze was niet natio naal, want in tegenstelling tot bij de Huygensherdenking eerder dit jaar is er nu geen fiationaal comité gevormd, het blijkt ook uit de entourage van de tentoonstelling. Was bij Huygens de Haagse Klooster kerk een waardig decor, Von del moest het stellen met twee zaaltjes in de Konijklijke Bi bliotheek waarvan het ene met het andere in verbinding stond met een monitor om de toespraken te kunnen volgen. Het ging hier dan ook om wat KB-bibliothecaris dr. A. Wil- lemsen noemde „een herden king die door initiatieven van onderop is geboren". Deskun digen die normaal gesproken het initiatief moeten nemen voor zo'n herdenking wisten nu met Vondel kennelijk geen raad en omdat dit draagvlak ontbrak lieten, een uitzonde ring als Vonhoff daargelaten, de autoriteiten het ook afwe ten. Evenmin waren er gezag hebbende Vlaamse sprekers, terwijl toch in Vlaanderen van een meer constante belangstel ling voor Vondel sprake is. Vandaar dus een poging van onderop. Twee studenten hebben in de KB een tentoonstelling inge richt die bestaat uit oude drukken van het werk van Vondel en enige gravures (Vondel! Het epos van een am bachtelijk dichterschap). De Camerata Trajectina uit Utrecht bracht een aantal lie deren ten gehore die door een tijdgenoot van Vondel, Corne- lis Padbru'e op muziek zijn ge zet en een aantal neerlandici probeerde door een algemene beschouwing of door analyse van een gedicht (het gebrek aan) actualiteit of verstaan baarheid van 'de dichter te verduidelijken. Molkenboer Hoe anders moet dat geweest zijn met de herdenking van de driehonderdvijftigste geboorte dag van Vondel in 1937. De deskundigen verdrongen el kaar als het ware om hun Vondelbeeld te presenteren. De op latere leeftijd tot het ka tholicisme bekeerde Vondel dankte de aandacht voor zijn persoon in niet onbelangrijke mate aan het feit dat hij door literair ingenstelde katholieke voormannen tot een nieuw soort boegbeeld van het katho lieke volksdeel was gemaakt. „Nooit molk een boer zijn koe, als (pater) Molkenboer zijn Vondel", zo citeerde Vonhoff een gezegde dat in de jaren dertig in anti-roomse kring de ronde deed. Want de grote aandacht van de katholieken voor Vondel zorgde voor boze reacties in het niet-katholieke kamp. Vondel is door de rooms-katholieken echter niet gemonopoliseerd, aldus Von hoff, want daarvoor is hij te groot en in zijn opvattingen te breed. Des te opvallender is het dat de Nijmeegse (katholieke) uni versiteit nu helemaal geen Vondelspecialisten meer in huis heeft. Aan Vondel als boegbeeld is niet langer be hoefte. Ook elders zijn specia listen haast niet meer te vin den. De Amsterdamse neer landicus, mevrouw dr. A. Spies is zo'n Vondelspecialist, maar dan wel een van de zeer onconventionele soort. Zij meende dat, nu Vondel heeft afgedaan, de kans bestaat dat Vondel opnieuw kan worden herontdekt. En dit niet omdat we alsnog affiniteit zouden kunnen hebben met hem op grond van zijn geloof of op grond van zijn hekeldichten, maar „omdat hij als zeventien- de-eeuwse dichter een zeg gingskracht heeft die ons vreemd is en ons daarom op nieuw boeit". De tentoonstelling Vondel! Epos van een ambachtelijk dichterschap is tot 9 januari in de Koninklijke Biblio theek te bezichtigen. Dat interesse voor Vondel op een toch wel geloofwaardiger manier gewekt kan worden bewees Kees Fens met een analyse van een van Vondels bekendste gedichten, „Lijk- klacht aan het Vrouwe-koor", geschreven bij gelegenheid van de dood van zijn vrouw Maaike in 1635. Fens leverde geen groots concept maar ver richtte het handwerk, het met eigentijdse ogen lezen van een gedicht om daarop een waar dering te baseren. Wat bleek: Vondel kan nog wel ontroe ren. Vonhoff wees op nog andere redenen waarom Vondel zo slecht in de markt ligt. Bijna niemand meer is nog goed op de hoogte van onze vaderland se zeventiende-eeuwse ge schiedenis. En Vondel was zijn leven lang een geëngageerd man. Hij schreef talloze hekel dichten tegen allerlei wantoes tanden in zijn eigen tijd. Hij was een constant pleitbezorger van tolerantie en van een vre delievende politiek, een ver tolker van grote deugden. Vonhoff betreurde de vernie tiging van de Gijsbrecht-tradi- Joost van den Vondel tie door de actie-Tomaat in 1968. Vonhoff: „Zo'n traditie zou een goed aanknopingspunt zijn geweest om Vondel meer te laten zijn dan de naam van een wandelpark of een brede Haagse verkeersader". Von hoff gaf een staaltje van Von dels actualiteit door diens woordenspel over de beurs te citeren. Velen zouden er vol gens hem met vrucht kennis van hebben genomen als ze het eerder gehoord hadden: Of heeft de Beurs dien naam gebaard, De Beurs, die 't geld met zorg bewaart? Zo blijft de zedigheid bevolen: Want schepen, brieven, geld en goed, En beursgeloof is eb en vloed. De Beurs wordt om haar geld bestolen: En wat 's een gelde loze beurs? Een koopmans gasthuis vol ge- treurs. Vraag van Vonhoff: Kan het actueler? PAUL VAN VELTHOVEN Circustheater Scheveningen, gister avond, eenmalig concert Wall Street Crash. Toen Wall Street Crash in de beginjaren '80 voor het eerst naar Europa kwam voor het North Sea Jazz Festival wist niemand je eigenlijk precies te vertel len wat Wall Street Crash eigenlijk is. Ook nu nog is het moeilijk uit te leggen: je móet het gezien heb ben. Het publiek kent Wall Street Crash ondertussen wel. Het Circustheater was volledig uit verkocht voor dit concert van de Londense show- en theater groep, die in 1980 werd opge richt door musical director Keith Strachan, die de vier heren en twee dames ontdekte tijdens musicals als „Grease" en „Elvis" in de Londense the- aterwijk West-End. Strachan formeerde de band Wall Street Crash en de Engelse pers was laaiend enthousiast. Dit werd tevens het begin van een gi gantische televisiecarrière, waar wij ook in Nederland een aantal optredens van hebben gezien. Tussen al het TV-werk door kwamen de tournees en hun act, die zowel muzikaal als visueel zeer veel te bieden heeft kreeg ook de aandacht van de platenmaatschappijen. Het repertoire dat van gospel tot rock 'n roll tot funk va rieert kwam gisteravond ruim aan bod. Het werd in een dui zelingwekkend tempo ge bracht, terwijl voor elk num mer razendsnel van kleding en choreografie gewisseld wordt. Zonder iemand tekort te doen gaat vooral bewondering uit naar Mary Dunne, die fun geert als choreografe van de groep. Met een enorm gemak bespeelt ze het hele podium om samen met Karin Page. Paul Felber, Peter Olsen, Jim Greame en niet te vergeten Colin Copperfield het uitzinni ge publiek gedurende tweëen- half uur in de ban te houden. Uitschieters? Teveel om op te noemen „Madison Square", het komische „Ain't nobody here but us chickens" en een schitterende finale waarbij Wall Street Crash gekleed in hagelwitte kostuums „Swing - Swing - Swing", 'n medley waarbij echt niemand op z'n stoel kon blijven zitten. HAN NIEUWMANS The Wall Street Crash. Requiem en Krönungsmesse van Mozart door de Voorburgse C.O.V. „Laudate Dominum". Koningkerk, Voorburg. Dirigent Jaap Hillen heeft met de Voorburgse C.O.V. „Laudatë Dominum" een soort van wonder verricht. Gisteravond werden in de Koningkerk het Requiem en de Krönungsmesse van Mo zart uitgevoerd en het koor leek als herboren. Hillen had volledig greep op zijn koor en op het uitmuntend bege leidende Randstedelijk Or kest. Beide Mozartwerken kregen zeggingskracht, klan krijkdom en sfeer. De inzet ten „zaten" perfect, de partij en waren grondig ingestu deerd, de bassen en tenoren leverden goed partij en met name de sopranengroep klonk opvallend helder en welluidend. Als geheel een koor dat het talrijke publiek op overtuigende wijze wist te boeien,, ook al omdat Jaap Hillen de tempi levendig hield en de nodige aandacht schonk aan aspecten als klankverhouding en dictie, zelfs de zuiverheid liet wei nig te wensen over. Solistische medewerking werd verleend door de sop raan Marianne van Laarho ven, de alt Heieen Resoort, de tenor Robbert Overpelt en de bas Frans Huyts. Het waren de alt en de bas die een professioneel en klank rijk aandeel leverden, sop raan en tenor wisten in min dere mate te voldoen. Het ligt in de bedoeling vol gend jaar een gezamenlijk concert te geven met de Voorburgse Oratorium Vere niging met op het program ma het Te Deum van Berlioz, een machtig werk voor twee koren en groot orkest. Het valt toe te juichen dat beide Voorburgse koren elkaar op deze wijze vinden. Zij maken van de financiële nood een artistieke deugd. ADRIAAN HAGER Voor een uitgt agenda, ook voor mende dagen, raa men „UIT", de gra kelijkse bijlage va krant. ALPHEN AAN DEN Rijt h ROCINEMA I (Van Bctaa straat 6. tel. 0172t,dj Who's that Girl (16); 1( ook 13.30. Robocop (1t EUROCINEMA II: Hft' k' 18.30, 21.00. wo. oolOgi EUROCINEMA III: Ee4n later (al); 18.45, 21.30, r (al); wo. 14.00. EUR<Lr IV: Beverly Hills CojFr: 18.30, 21.15. wo. ook ipa (Steenstraat 39, tel. Who's that girl (al); Bm wo. 14.30; Een maand The Untouchables (16 21.15. ma. di. ook 14.3C (al); The Witches ol I (16); Beverly Hills Coi 14.30, 19.00, 21.15. T-| (Breestraat 31, 14.30, 19.00, 21.15. KATWIJK CITY TH^tU( (Badstraat 30, tel. 0171&1H Zoeken naar Eileen (po II: Outrageous Fortune, W di. wo. 19.00, 21.15. T( o\ de toverketel (al); wo. 1 VOORSCHOTEN GRS1 g (tel. 01717-4354): Zoelupp Eileen (12); ma. di. wo.i «OO KINDERVOORSTELLING vi Circus op stelten; w<L Peter Pan; wo. 15.45. BcU WASSENAAR ASTF 01751-13269): Salvadij Tl ma. t/m wo. 20.00. bel KINDERVOORSTELLING E De wonderlijke wereldjanl wo. 14.00. ZOETERMEER PROlle f 1,2,3 (Promenade 7, fnsi 511313): The Witches yd i wick; ma. di. 20.00. ie 1 Hills cop II; ma. di. wf n Madonna; wo. 14.00. R ma. di. wo. 20.00. TroGre^ tjes II; wo. 14.00. e Z DEN HAAG. ASTA 1 Az tel. 463500): The untoiyan (16); 14.00, 18.45, 21.3L 2: Hector (al); 14.00". 21.30. ASTA 3: Raisirf »S na jr. (al); 14.00, 19.0(der BABYLON 1 (Winkeboe Babylon, tel. 471656): Ftpft jacket (16); 14.00, 18.4[T BABYLON 2: HavirleK 14.00, 19.00, 21.30. Bf»eei (16); 14.00, 18.45, 21.3, NEAC 2: Something »de 18.45, 21.30. ma. di. odg O CINEAC 3: Who's thatwe ?Sn gielaan, tel. 456756): 1eel ches of Eastwick (12-: 18.45, 21.30. METRÓjem Crimes of the heart (1JL_ 18.45, 21.30. «METROLl, Radio days (al); 14.0CT 21.30. METROPOLEP secret of my success (ag 18.45, 21.30. METRCf Zoeken naar Eileen (12| 18.45, 21.30. ODEOIj rengracht 13, tel. 4624r verly Hills cop II (alp 18.45, 21.30. ODEON king r 21.30. (16); 13.45, 18.45, 21.30. Hol ON 4: The living dayli( 13.45, 18.45, 21.30. Sfcokjt (Kettingstraat 12b, tel. Itre), 84, Charing cross roong» 19.15, 21.30. STUDIO m< date (al); 19.30, 21.45.lk Z< DIO 3: Outrageous fortivon 19.00, 21.15. HAAG! Eng HUIS (Denneweg 5tws 459900): Zaal 1: dag.Tak, 21.45. Crazy love; Lolais, k, Mijn vriend Iwan Lapsjiaka Betty Blue; 21.45. Zaa/idizz (beh. di.) 19.30, 21.45. èh I Solent green; ma. Playtbas Das kabinet des dr. monj K°NDERVOORSTELLINOages CINEAC 2: Peter Pie sti 14.00. Van< Duitsland enüV Frankrijk &w nd" koploper in boteropslag K" an Tl iit^* !5 Ni (Van onze parleme^ dactie) DEN HAAG - Niet I maar vooral Duit! Frankrijk blijken veiw delijk te zijn voor berg" en andere voj schotten in de EG. |l land ligt 320.000 ton kt geslagen. Engeland, fd do en Ierland volgen 211.000, 183.000 c Daarna komt NedeiJJ 157.000 ton boter. Ditfd antwoorden van de f* Commissie CDA-Europarlement^ón"' vrouw Maij-Weggen.n Jafl De „berg" mager mat omvat thans 800.000j°or1 een waarde van 2,^®" gulden. Verreweg d^de „boosdoener" is wetbiijkt land met 733.000 ton)5 Ov hoeveelheden liggefprami gen in Denemarkeik Ierland en Engelanf^ land heeft geen voo^^| ger melkpoeder. ub GRATIS ELKE WOl BIJLAGE BIJ UW KRAff INFORMATIE OVER FILMi! THEATER. RECREATIE,EE EN EEN COMPLETE A(Z MJbacti

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 10