4 L „Sovjetunie komt pas op valreep tot concessies" Sovjet-leger verkleint technische achterstand „Blij dat het monument van Wilhelmina in Den Haag komt Herdenking van dood politieman TENLAND QeidócQowuvnt WOENSDAG 11 NOVEMBER 1987 PAGINA S pisters ten route ïvoor Topees ïtevaart- jramma JAAG - „Een beter at dan we hadden hopen". Met die ïn vertolkte de iitse minister voor :hap en en techno- leinz Riesenhuber, iddag in Den Haag luchting van de delegaties na de •iële conferentie de gedurfde (en toekomstplannen Europese ruimte- 'anisatie ESA. en moeten op lange leiden tot autonomie ipa in de ruimte, ook bied van de bemènde irt. De Nederlandse van economische za- lolf de Korte, liet zich id in soortgelijke be- ESA-direc- iraal prof. Reimar m handen te kort om iwensen in ontvangst i. Maar de Britse mi- handel en industrie, Clarke, liet nadruk ken dat de regering- het overgrote deel ieuwe lange-termiin- van ESA „geld- g" vindt en er dan penny aan zal beste lt om drie miljarden- ima's die tot een sa- 'ende Europese ruim- fructuur moeten lei- superraket Ariane 5, limbus-project (ruimte en de kleine ruimte- Hermes. Ariane 5 onvoorwaardelijke ing van alle lidstaten, ondering van Groot- ië. Columbus en Her- Irentegen blijven nog in een soort studie- ikkelingsfase, voordat definitief besluit over i wordt. tse minister Clarke an het slot van de conferentie nog steeds fel als welbespraakt ider van een Euro- amma voor beman- ivaart. „Mensen in de irengen dient alleen itieke doeleinden en imitatie van wat de jnen al in de zestiger iden. Autonomie ten ivan de VS is op zich- verkeerd, maar zinlo- ie wèl". Clarke zei de hebben dat sommige ieteen van al hun ge verstand beroofd zodra ze het woord horen. Deson- ;mden de Britten niet ippen ze ook niet uti ;n blijven ze hun con- 1 bestaande a's keurig afdragen. houding ten spijt conferentievoorzitter iber toch van een „ge- voorwaarts", jjn oordeel kan er [esproken van een be- idrukwekkend pro- hoewel het qua om- altijd niet in de scha- staan van wat de inen en Russen op dit 'oen. Nederland doet drie grote projecten het slechts met per- variërend van 1 tot 3 De Nederlandse bij- in ESA kan tot 1990 >t 187 miljoen gulden, irna is de rek er. uit, lister De Korte. kü VAN DER WERF ■^Ir s |r er jine dwerg99 T EN A Amerikaanse indigen hebben een zo- "hon^e ..bruine dwerg" in een baan rond een )lau\Vijftig lichtjaren van de Een „bruine dwerg" itt afmeting betreft op rooajneet, maar straalt als in df kleine sterk afgekoel- istnpls ongeveer even groot 3 laneet Jupiter en heeft iperatuur van 982 gra- .wan» concert 'ou"k Sabbath nnen pbarfiG Een optreden Engelse hardrockgroep jabbath op 22 december ter Noorderligt in Til- lat niet door. De groep p de culturele zwarte [^*1 de Verenigde Naties *Sij in juli in Zuidafrika ■«en heeft. Het optre- het enige in Neder- )vJft geweest in het kader J Europese toernee van per |«>ep. De afgelasting volgens de woordvoer- in Noorderligt „zeker !le zaal". ^ontvangmi 7 Bol tussen 18.00 on zaterdags (uwen 14.00 on 15.00 Bonrtr.071-122248 on uw kran» ökzolldo «vond nabezorgd. Frankrijk werkt aan nieuwe kernraket PARIJS De Franse regering wil meer geld uitrekken voor de ontwikkeling van een nieuwe strategische kernraket, die vol gens sommige deskundigen ge lijkwaardig is aan de Ameri kaanse Pershing-II. Dit blijkt uit de ontwerpbegroting voor de fensie die de regering gisteren aan het parlement heeft voorge legd. De S-4 raket heeft een be reik van 3500 kilometer en moet in 1996 operationeel zijn. Voor de ontwikkeling van de nieuwe ra ket is 184 miljoen gulden be groot. De totale defensiebegro ting is daartoe met vier procent opgevoerd. De ouders van politieman Thorsten Schwalm, die vorige week met een colle ga werd doodgeschoten tijdens rellen rond het vliegveld in Frankfurt, woonden gisteren een herdenkingsbijeenkomst bij in de domkerk. Bij de dienst waren onder anderen president Rithard von Welzsac- ker en andere hooggeplaatste autoriteiten aanwezig. Daarna trokken opnieuw dui zenden politiemannen de straat op uit protest tegen het geweld in de Bondsre publiek. De politie heeft één verdachte van de schietpartij aangehouden; naar een tweede verdachte wordt nog gezocht. FOTO: AP Britse pub mag langer open LONDON De Britse pub mag voortaan langer open blijven. Het La gerhuis heeft gisteren besloten dat caféhouders voortaan tot na elf uur 's' avonds mogen blijven schenken en dat de deur ook s' middags niet meer op slot heeft. Volgens de huidige wet uit 1916 mogen pubs in Engeland en Wales open van elf uur 's ochtends tot elf uur 's avonds, maar moeten ze 's middags tweeëneen half uur slui ten. Dit tot groot verdriet van met name buitenlandse toeristen, die tij dens hun vakantie regelmatig voor een dichte deur staan. Het openhou den van de pubs was deze zomer één van de verkiezingsbeloften van pre mier Thatcher. TOPADVISEUR REAGAN OVER INF-AKKOORD: DEN HAAG Tijdens de aanstaande topont moeting tussen president Reagan en partijleider Gorbatsjov zullen de VS zich niet laten dwingen tot nieuwe akkoorden over de vermindering van kernwapens. Even min zal Reagan zich, zo als vorig jaar tijdens de top in Reykjavik gebeur de, door onverwachte Sovjetvoorstellen tot on gewenste resultaten la ten verleiden. Het blijft dus voorlopig bij een INF-akkoord voor de af schaffing van kernwa pens voor de middellan ge afstand. Dat verklaarde Barry Daniel, een naaste medewerker van de Amerikaanse president Reagan op het terrein van de wapenbeheersing, gisteren in Den Haag, waar hij op be zoek was als onderdeel van een rondreis door West-Eu ropa. Tijdens een geprek met journalisten op de Ameri kaanse ambassade in Den Haag zei hij dat een nieuw akkoord, bijvoorbeeld over de vermindering van strate gische kernwapens, pas in de loop van volgend jaar afge sloten kan worden. „De aan loop tot het "INF-akkoord heeft geleerd dat pas resulta ten geboekt worden als je op je strepen blijft staan", aldus Daniel. „De Sovjetunie komt vaak pas op de valreep met concessies". De naaste medewerker van president Reagan gaat ervan uit dat het INF-akkoord door de Senaat aanvaard zal worden. „De Democraten dachten dat de Sovjetunie nooit met de nuloptie ak koord zou gaan. Het tegen deel is waar gebleken. Dat Terwijl de laatste obstakels voor een INF-akkoord nog uit de weg geruimd moeten worden, beginnen alweer besprekingen over andere aspecten van de bewapeningswedloop. Gisteren drukten onderhandelaar Robert Barker en zijn Russische delegatievoorzitter Igor Palenykh el kaar in Genève de hand voordat ze gingen praten over een beperking van kernproeven. verzet van de Democraten is dus deels teniet gedaan. Con servatieve Republikeinen staan weliswaar zeer wan trouwend tegenover de Sov jetunie, maar als „hun" presi dent meent dat hij een goed akkoord sluit, is er voor hen eigenlijk ook geen reden om tegen te zijn", aldus Daniel. SDI Uit zijn woorden viel verder op te maken dat de VS hopen een akkoord over de strategi sche raketten te kunnen slui ten, zonder hel SDI-pro- gramma prijs te hoeven ge ven. Tot op heden is dat on derzoek naar een verdedi- gingsschild in de ruimte nog hét grootste struikelblok voor zo'n strategisch akkoord. Volgens Daniel zit er enige beweging in het Russische standpunt over SDI, maar de VS voelen er niets voor om zoals de Sovjetunie heeft geopperd precies vast te leggen welk onderzoek wèl en welke proeven niet zijn toegestaan volgens het uit 1972 stammende ABM-ver- drag tegen ruimtewapens. Daniel: „Al het onderzoek dat momenteel bij ons ge beurt, past binnen het ABM- vërdrag, zowel de Russische uitleg ervan als onze ruimere interpretatie. Maar het heeft volgens ons geen zin om pre cies vast te leggen wat wel en wat niet is toegestaan. Ver geet niet: het SDI-onderzoek FOTO: AP is een wetenschappelijk on derzoek. We weten toch nog niet tot welke resultaten dat zal leiden". Maar Reagans adviseur bestreed de Russi sche opvatting dat het SDI- onderzoek de stabiliteit in de verhoudingen tussen de su permachten verstoort. „Dan zet je de zaak op zijn kop. Het SDI-onderzoek is een ant woord op de Russische drei ging. Niet de oorzaak ervan. Het plaatsen van meer raket ten werkt juist destabilise rend. Bovendien, recente fo to's van satellieten hebben nog eens aangetoond, dat ook de Sovjetunie op het terrein van de ruimtedefensie zeer actief is". JOS TIMMERS tö^eer irritaties rond akkoord WASHINGTON De Verenigde Staten sluiten een nieuwe ontmoeting van minister van buiten landse zaken George Shultz en zijn Sovjet-col lega Sjevardnadze niet uit. Het gesprek zou ge bruikt kunnen worden om nieuwe hindernissen in de onderhandelingen over een INF-verdrag uit de weg te ruimen. Als deze vraagstukkeh niet worden opgelost zou het INF-verdrag wel eens niet op tijd klaar kunnen zijn voor de topontmoeting op 7 de cember tussen Reagan en Gorbatsjov, zo lieten Ameri kaanse topambtenaren we ten. Volgens Amerikaanse onder handelaars houdt de Sovjet delegatie in Genève de on derhandelingen op door in formatie over bestaande ra ketbases in de Sovjetunie en de DDR achter te houden. Anderzijds werd gisteren in Moskou felle kritiek geuit op „plannen" van de NAVO om de ontmanteling van INF-ra- ketten voor de middellange afstand eventueel te compen seren door andere maatrege len. Dfe New York Times meldde vanmorgen overigens dat Gorbatsjov volgende maand misschien wat langer dan drie dagen in de Verenigde Staten blijft om wat meer te kunnen zien van het land en zijn bewoners. Niet alleen zijn vrouw Raisa, maar ook verschillende adviseurs zou den op een langer bezoek aandringen omdat Gorbats jov het zeer goed zou doen op de Amerikaanse televisie. Een Soviet-woordvoerder verklaarde dat de partijleider zich waarschijnlijk door de televisie zal laten intervie wen en wellicht enkele toe ristische trekpleisters zal be zoeken. Hij herinnerde aan het enthousiasme dat in 1959 het bezoek van de toenmalige Sovjet-leider Nikita Chroesjt- sjov teweegbracht in de VS. Deze bezocht Disneyland en schroomde niet zich te laten fotograferen met beroemde Hollywood -sterren INSTITUUT STRATEGISCHE STUDIES: LONDEN De strijdkrachten van de Sovjetunie heb ben de technologische achterstand op het westen het afgelopen jaar verkleind, zo staat te lezen in het van daag verschenen jaarrapport van het Internationaal In stituut voor Strategische Studies. Over het Russisch- Amerikaanse akkoord voor de verwijdering van de middellange-afstandsraketten uit Europa is het gezag hebbende instituut in het rapport „Het Militair Even wicht, 1987-1988" maar matig enthousiast. Volgens het IISS heeft de NAVO „gestage, zij het onspectaculai re vorderingen" geboekt bij de verbeteringen in het wapenarse-' naai. Een verhoging van de defensieuitgaven werd niet ver wacht, maar wel misschien zelfs een verlaging. De Sovjetunie legt zich daarentegen nog steeds toe op de technologische ont wikkeling, met alle daaraan verbonden kosten en voordelen, waardoor „de technologische kloof tussen oost en west zich steeds meer dicht", aldus het IISS. Over het INF-akkoord tussen de VS en de Sovjetunie meent het IISS: „Hoewel deze ontwikkelingen reden zijn tot een voorzich tig optimisme, zullen ze ook tot enige mate van verontrusting aanleiding geven". Directeur Francois Heisbourg voegde daar op een persconferentie aan toe, dat de verwijdering van INF-raket- ten op zich geen gevaar vormt voor de veiligheid van het wes ten. Naast de algemene „kwalitatieve verbetering" zijn de wape narsenalen van de twee supermogendheden „matig gegroeid". Over de verhouding in conventionele wapens en troepen tussen de NAVO en het Warschaupact wilde het IISS zich niet uitlaten. Adjunt-directeur kolonel John Cross zei dat aantallen op zich niet voldoende waren om de militaire slagvaardigheid te bepa len. Uit het rapport van het IISS blijkt wel, dat de NAVO over veel minder materieel beschikt. Zo heeft de NAVO 30.500 zware tanks, terwijl het Warschaupact er 68.300 heeft. Aan NAVO-zij- de zijn er 199,3 divisies en bij het Warschaupact 268. En West- Europa beschikt over 7.438 oorlogsvliegtuigen, terwijl het oost- blok er 9.566 heeft. Bovendien betekent de modernisering van de Russische T-80 en T-64B tank dat veel anti-tankwapens van de NAVO wellicht niet jneer effectief zijn, aldus het IISS. Het Instituut constateert verder dat zowel bij de Amerikaanse als de Sovjet-marine het afgelopen jaar aanzienlijk meer kernwapens aan boord van schepen en onderzeeërs zijn geplaatst. Generaal Kountche. President van Niger overleden PARIJS De Nigeree- se president, generaal Seyni Kountche, (56) is gisteren in een zieken huis in Parijs overleden aan een hersentumor. De nationale radio in Niger heeft gemeld dat kolonel Ali Seibou, de bevelhebber van de strijdkrachten, is aange wezen om voorlopig het voorzitterschap van de Hoge Militaire Raad over te nemen. Hij riep het volk van het Sahel- land tevens op rustig te blijven. President Mit terrand noemde Kount- ché „een van de opmer kelijkste staatshoofden van zwart Afrika en een van Frankrijks trouwste vrienden". CHARLOTTE VAN PALLANDT BIJ ONTHULLING NOORDWIJK/DEN HAAG „Moet dat?", vraagt beeld houwster Charlotte van Pal- landt door de telefoon. Het verzoek om een interview - vanwege de onthulling op 28 noyember in Den Haag van „haar" nationale monu ment voor koningin Wilhel mina - wordt niet enthou siast ontvangen, maar wel vriendelijk ingewilligd. „Moet er ook een foto bij? O, God", verzucht de kunstena res, die toch publiciteit ge wend moet zijn. Ze wordt im mers sinds jaar en dag inter nationaal erkend: al in 1937 haalde ze de tweede prijs op een belangrijke expositie in Parijs, nog geen tien jaar na dat ze vrij plotseling met beeldhouwen was begonnen en les had genomen van grootheden als Malfray en Lhote. Ze begon als kind met tekenen en schilderen, maar had „het beeldhouwen toen al in het hoofd'.' Ze is 89 jaar nu, de op 24 sep tember 1898 - het jaar van Wilhelmina's kroning - in Arnhem geboren baronesse. Haar ogen zijn slecht gewor den, maar bij helder weer chauffeert ze nog zelf van haar flat in Noordwijk naar haar atelier in de bossen bij die plaats. Ze loopt wat moei lijk en is een paar keer lelijk gevallen. Geestelijk is ze haarscherp. Charlotte van Pallandt zal op 28 november in Den Haag van de partij' zijn: „Ik moet nog wat zeggen ook, ver schrikkelijk. Eerst de konin gin en dan moet ik kletsen". Opdracht kwam al aan het begin van de jaren zestig van de „rode" gemeente Rotterdam. Het kwam er in witte steen te staan. Het gipsen model werd in een galerie in Heiloo on dergebracht. Niets wees er toen al op dat hetzelfde beeld in brons -„nee, het is niet hetzelfde, het brons geeft er een heel ander karakter aan, hoor"i aldus Van Pallandt - het uiteindelijke nationale monument voor de „moeders des vaderlands" zou worden. In 1963, een jaar na het over lijden van koningin Wilhel mina, vond de regering al dat deze vorstin met een natio naal monument geëerd moest worden. In Den Haag zou het komen, want met die stad had de koningin een stevige band gehad. Zes jaar later pas werd de Commissie Natio naal Monument Koningin Wilhelmina ingesteld. Het moest geen monument in klassieke zin worden, aldus de commissie, maar iets „dat in symbolische zin recht zou doen aan het leven en wer ken van Wilhelmina en ook in deze tijd actief en functio neel kan worden beleefd". Strijd En daarmee werd een strijd ingeluid, die meer dan tien jaar zou duren. In 1971 kre gen drie ontwerpers, Jan Maaskant, Frans van Dillen en Hans Petri, een uitnodi ging om een schets te maken. Maaskant werkte in zijn een tje en viel af, Van Dillen en Petri besloten tot samenwer king en kwamen met een ontwerp dat de voorkeur kreeg van de commissie: een lint van rood-wit-blauwe kei en, lopend door het centrum van Den Haag. Het gaf het leven van de koningin weer, aldus de ontwerpers, want het lint begon op het Binnen hof en eindigde bij de Grote of St. Jacobskerk en verbond dus twee instellingen die in het leven van de regerende en religieuze Wilhelmina een belangrijke rol hadden ge speeld. Het gekrakeel was niet van de lucht. De commissie voor de Beeldende Kunst was te gen. „Het is een keientroep", zei Vonhoff, de voorzitter van de contactcommissie mo numentenzorg. „Er zijn meer raakvlakken met Klein Duimpje" klaagde het inmid dels verdwenen dagblad Het Vaderland. Vrijwel niemand herkende de overleden vor stin in het keienlint. Toch werd het ontwerp in 1975, na schier eindeloos overleg op hoog niveau, door de rege ring aanvaard. Het rumoer verstomde voor jaren. „En toen was er in 1979 in eens dat raadsvoorstel van het Haagse college van bur gemeester en wethouders om het lint, weliswaar zonder kleuren, te aanvaarden." ver telt A. Blokpoel-Lotsy uit Den Haag. De Haagse raad moest met het keienlint ak koord gaan, ook al was het een rijksmonument, omdat dit het stadsbeeld zou beïn vloeden. „Ik deed toen wat vereni gingswerk, verder niets, maar ik dacht: dit kan niet. Ik had nog nooit zoiets ge daan, maar ik besloot een ac tie-comité op te richten." Blokpoel besefte dat een be kende naam zou helpen om medestanders te krijgen. Ze belde dr. Willem Drees en vroeg hem ere-voorzitter te worden van een landelijk co mité dat een herkenbaar en waardig standbeeld. Hij zeg de toe, maar Blokpoel moest wel eerst een behoorlijk co mité vormen. Ze belde ieder een, jong en oud in het hele land. En lid werden ze: van violist Theo Olof en acteur Paul Steenbergen tot ballon vaarster Nini Boesman en te levisiepresentator Johan Bo degraven. Zelfs de hele Prin ses Irene Brigade sloot zich aan. Het actie-comité verzamelde in een record-tempo meer dan 20.000 handtekeningen tegen het keienlint. De raadsvergadering over het keienlint, op 7 mei 1979, ver liep emotioneel. Drees had een bandje ingesproken. Toen Blokpoel het afdraaide, waren het college, de raad en het publiek op de tribune muisstil. „Het komt mij voor dat wij deze bijzondere per soonlijkheid voor de tegen woordige generatie en voor het nageslacht in herinnering moeten houden. Niet enkel door een keienweg of een keienstraat, maar als de per soonlijkheid die zij was, de krachtige vrouw die ons land op zo uitnemende wijze heeft gediend dat zij waardering heeft gevonden, niet alleen bij al degenen die als vanzelf elke telg van het Huis van Oranje waarderen", aldus Drees. T? Haagse gemeente raad w es het keienlint nog die avend af. Nieuwe commissie Minister Gardeniers stelde een nieuwe commissie in en andere ontwerpen volgden. Veel waardering was er voor het ontwerp van Kloppers en Van Duyn. Die stelden zich een wit en vierkant Wilhel- mina-museum voor. drijvend op de vijver bij het Congres gebouw. Het zou met een loopbrug te bereiken zijn en met alle moderne technische middelen zou het leven van Wilhelmina erin worden uit gebeeld. Het bleek veel te duur. Het was in 1984 minister Brinkman die, samen met de gemeente Den Haag (die bang werd het monument te verliezen), de knoop door hakte en voor het beeld van Charlotte Van Pallandt koos. Democratisch was de keuze Beeldhouwster Charlotte van Pallandt (89). FOTO: ANP klein beeldje, omdat ik er al aan dacht hoe het er in het groot, 2 meter 80. uit moest zien. Het beeld heeft nooit een gelaat gekregen, nee. Toen het in het groot klaar niet, inspraak was er deze keer niet geweest, maar - zo als het actie-comité dat jaar aan de minister schreef - de mochten zolangzamerhant wel bekend worden veron dersteld. „Ik heb al in een vroeg stadi um geopperd, waarom ne men jullie mijn beeld niet? Dat is Wilhelmina. Ik had, nadat ik de opdracht van de gemeente Rotterdam had ge kregen, fotootjes uit de krant bekeken. Maar toen zag ik een kiek van haar, in Rotter dam opkijkend naar een werk van Mari Andriessen en toen had ik het beeld dat ik hebben moest: die drie hoek eigenlijk. Dat was ze. Daarmee ben ik verder ge gaan". Geen gelaat „Ik heb het eerst in het klein gemaakt, ongeveer 20 cm hoog. Het was geen gewoon was heb ik nog wel met de tails geëxperimenteerd, maar daardoor werd het alleen maar minder." De beeldhouwster: „Ik ben blij dat mijn beeld in Den Haag komt, omdat ik daar als kind lang heb gewoond. Al leen had ik het liever aan de Vijverberg gehad, daar had je het van ver al kunnen zien. Maar het valt wel mee, zoals het nu tussen het Paleis Noordeinde en de Raad van State komt te staan. Een waardige plek, ja, maar dat doet er niet toe. Belangrijk is dat het er mooi staat. Ik ben alleen bang voor die mensen met die spuitbussen met verf. Maar het is wel een veilige plek bij het paleis, er zullen wel mensen op wacht staan." BARENDA GRUTTERINK

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1987 | | pagina 5