finale
'BeidóaQowumt'
ZATERDAG 7 NOVEMBER 1987
Glitterpakjes voor een ijzige disco.
MONTPELLIER - Kunnen chim
pansees touwtje springen? Achter
over kopje duikelen? Hoogsprin
gen? Ja, dat kunnen ze. Niet uit
zichzelf, maar toch. Maar kunnen
ze ook schaatsen? Zal wel niet.
Waarom zouden ze ook? En op
welk ijs? Holiday on Ice weet het:
op de ijsvloer van dit reizende
danstheater. Daar schaatsen chim
pansees niet alleen, ze springen er
bovendien touwtje, duikelen kopje
achterover en springen hoog, alles
met schaatsen onder hun poten.
Maar waarom? Omdat het publiek
het leuk vindt. Net als schaatsende
marsmannetjes en Adam en Eva
op glad ijs.
Holiday on Ice is een wereldwijde on
derneming. Een multinational, om in za
kelijke termen te blijven. Bestuurd door
het Amsterdamse hoofdkantoor van
„Arena International Bookings" dat als
een spin in het web fungeert, reizen vier
verschillende gezelschappen met een ei
gen schow door de hele wereld. Elke
show gaat vijf jaar mee, zodat elk conti
nent er van kan meegenieten; per show
betekent dat een stuk of vier miljoen
toeschouwers. Dit najaar is Nederland
weer aan de beurt. De lange roulatietijd
van elke show drukt de extreem hoge
produktiekosten (1,5 miljoen dollar) die
het ijs-circus een plaats in het Guinness
Book of Records heeft bezorgd. Maar
hoe indrukwekkend de cijfers ook mo
gen lijken, daar gaat het natuurlijk niet
om, het gaat om het dansen, of het
schaatsen, hoe je het maar noemen wilt.
Gezinsverpakking
De show die nu ons land aandoet is, als
vanouds, geschreven door de „hof-cho
reografe" Stephanie Andros. Een naam
heeft de voorstelling niet, het is eigenlijk
ook niet één voorstelling, maar een ver
zameling snel afgewisselde nummers.
„Voor elk wat wils", is de filosofie van
Holiday on Ice, dat weet dat het publiek
pas in echt groten getale komt opdagen
als het programma in gezinsverpakking
wordt aangeboden. Niet al te zwaar dus,
niet al te lollig, niet echt gewaagd en niet
echt artistiek. Uitersten zijn uit den boze
op de ijsvloer. „Holiday on Ice is bij uit
stek een familie-aangelegenheid. Groot
en klein ondergaat dezelfde betovering
bij het méébeleven van zóveel pracht en
praal", meent de organisatie zelf.
De show, die ongeveer 2,5 uur duurt, be
gint na de ouverture met een swingende
disco; snel en flitsend vliegen de kunst
Voorstellingen Holiday on Ice
Utrecht, Vechtsebanen, van 11 tot en met 15 november;
Rotterdam, Sportpaleis Ahoy, van 17 tot en met 22 november;
Den Haag, De Uithof, van 24 tot en met 29 november;
Eindhoven, Jubileumhal, van 8 tot en met 13 december.
Schaatsen Marsmannetjes? Wel bij Holiday on Ice.
rijders in glitterpakjes over het ijs. Met
het oog op de jongste generatie. Voor het
bejaardere publiek volgt dan het solo
nummer „De rust keert weer", waarna
het de beurt is aan de clown Jimmy Pea
cock, „de enige driebenige Engelsman".
Zo ziet hij er inderdaad uit, als hij met
drie schaatsen onder drie broekspijpen
aan komt zeilen. Waarschijnlijk is één
van de drie niet gevuld met been, maar
welke? Hij gebruikt ze alle drie en het
ene niet minder dan het andere. Pas
vlak voordat hij achter de gordijnen ver
dwijnt, pakt hij één van zijn benen on
der zijn jas vandaan en houdt hem bo
ven zijn hoofd om te laten zien dat hij
een doodgewone tweevoeter is.
Dat geldt niet voor de Marsmannetjes;
FOTO'S: PR
die hun schaatsende opwachting maken
rond een ruimteschip dat langzaam
maar zeker het ijs op schuift. Wat er ook
over leven op Mars geheim moge zijn.
Holiday on Ice bewijst dat er op de pla
neet in elk geval bevroren water is en
dat er schaatsen geproduceerd worden.
Sprookjes dus, ijzige sprookjes.
Naast de dansers en de danseressen, die I
zich vooral in grote, revue-achtige num- i
mers manifesteren, treden bij Holiday
on Ice ook apen op. Schaatsende apen, j
die voortdurend aan hun ijzers likken en
na elke stunt in hun handen klappen,
waarna het applaus inderdaad losbarst.
Slimme jongens, die apen. Of hun baas j
Werner Müller natuurlijk. Zijn chim- j
pansees gaan letterlijk voor hem door
het vuur, zoals dat in een circus gebrui
kelijk is.
In het kader van het afwisselende pro
gramma brengt Holiday on Ice niet al-
leen circus-trucs, maar ook de bijbelse
geschiedenis van de zondeval. In een j
lange produktie onder de titel „Love I
songs" komen Adam en Eva (maar ook
Anthony en Cleopatra en Romeo en Ju-
liet) het toneel op als liefdespaar, spe- 1
lend met een appel. Direct daarna zien j
we hoe een indrukwekkend bebaarde j
man zijn vrouw de hersenpan inslaat;
het gevolg van de zondeval? In elk geval
nauwelijks een „love song". Als de Ame
rikaanse Valeric Matzke daarna het solo- i
nummer „Isolement" danst, is het lief
desliedje echt uit.
Valerie is 29 jaar oud en schaatst al vijf
jaar bij Holiday on Ice. „Maar ik blijf
niet veel langer", zegt ze na afloop ach
ter de coulissen. „Nog één, misschien
twee jaar, dan ga ik iets anders doen. Ik
wil graag trainer worden en daarvoor j
doe ik nu veel ervaring op". Valerie be- i
hoort tot de oudjes van het gezelschap;
de meeste dansers en danseressen zijn
begin twintig en sommigen nog ver daar
onder. Hoewel er bij zijn die het dansen
op de vloer van Holiday on Ice als le
vensdoel zien, zijn de meesten binnen 1
een paar jaar dansen op glad ijs wel weer
verdwenen. Dan kennen ze de show in
middels ook van binnen en van buiten.
Valerie: „Ja, het kan je wel gaan verve
len. Maar dat hangt vooral van je eigen
houding af en van de rol die je krijgt. Ik
dans nu onder meer Juliet en dat doe ik
voor het eerst. Op die manier blijft de
spanning er in. Bovendien beleef ik veel
plezier aan het theater, want dat is het.
We schaatsen niet alleen, we acteren
ook".
STEVO AKKERMAN
AMSTERDAM - Ik zeg het u
maar gelijk: mijn nominale belast
baarheid is 238 watt. Dan weet u
wat u aan me heeft. Ten minste,
op een „medische fiets". Ik heb nu
eenmaal geen fietsbenen. Joop
Zoetemelk trapt bij zo'n onderzoek
moeiteloos vele honderden wattjes
meer tegenstand weg en daar ver
bleek je als gewoon mens natuur
lijk bij. Maar toch, elk wattje is
meegenomen en 238 watt is altijd
beter dan 230.
Mijn fietstest maakt deel uit van een
zeer uitvoerig preventief medisch onder
zoek bij Medi-Check in Amsterdam. Het
gebeurt op uitnodiging van medisch di
recteur P J. Hemel, die zijn onderzoe
kers daarvan in het ongewisse heeft gela
ten. Objectief onderzoek voor een objec
tief verhaal. De bijbehorende foto wordt
dan ook pas weken later gemaakt, na de
uitslag.
Voor mezelf vind ik het onderzoek niet
zo nodig, want onlangs heeft onze be
drijfsarts - iets minder uitvoerig, maar
toch erg goed - ook al zijn blik laten glij
den over mijn lichamelijke en geestelijke
gesteldheid. Daarbij viel mij een ruime
voldoende ten deel, zodat ik met een ge
rust (sport)hart verder door het leven
kan gaan. Of toch niet?
Het nieuwe van de controles van Medi-
Check is volgens directeur Hemel dat er
een totaal nieuw programma voor medi
sche diagnostiek wordt geboden, met ge
bruik van hoogwaardige technologie.
„Het is te vergelijken met een autokeu
ring. Niet de onderdelen maar het totaal
wordt bekeken. Bovendien is door de
computervragen de controle objectief ge
worden. Onze aanpak onderscheidt
Medi-Check ook van de medi-centers
van dokter Boerema. Dat zijn in feite
niet meer dan cliëntgerichte imitaties
van de traditionele poliklinieken".
De Medi-Checks worden gefinancierd
door Euroventures in Zwitserland. Het
initiatief wordt door een groot aantal
captains of industry zoals Agnelli van
Fiat, Dekker van Philips en Hamer van
Volvo gedragen. De centra moeten on
derdeel worden van een geheel nieuw
opgezette gezondheidszorg. Min of meer
onder het motto: waarom een auto wel
jaarlijks een APK-keuring laten onder^
gaan. en je eigen lichaam niet?
Persoonlijk
Enkele blauw geklede medisch assisten
tes zorgen aan de cleane balie van Medi-
Check in het Amsterdamse World Trade
Center (Rotterdam krijgt deze maand
ook een vestiging) voor een vriendelijk
welkom. Alles geschiedt heel persoon
lijk, je ziet hooguit je reeds onderzochte
voorganger of je nog onwetende opvol
ger. De klant betaalt maar is niet alleen
daarom koning. Op de gezichten van de
genen die je onder handen gaan nemen
staat niet de commerciéle hoop te lezen
dat er maar erg veel mankementen ge
vonden worden. Hoe meer kwalen, hoe
meer provisie; nee, zo werkt het niet.
Mijn ketchupfles met ochtendurine
wordt zonder aanmerkingen in ont
vangst genomen. Aan de hand van een
door mij thuis ingevulde vragenlijst
neemt een getrainde assistente mij een
diepte-interview af. Al keuvelend duiken
we terug in de tijd, maken we een nos
talgische reis langs de kwalen van mijn
overleden familieleden en van mijzelf.
Ook alle werkomstandigheden worden
gewikt en gewogen, zodat het onderzoek
een pakket tests krijgt dat mij als een
maatpak kan worden aangeboden. Na
een biometrisch onderzoek en een op
nieuw diep gesprek met een internist
volgt nog een algeheel lichamelijk onder
zoek. Kundige handen betasten vitale
delen en volgen de loop van de belang
rijkste aders. Van enige file-vorming in
de bloedbanen blijkt in mijn geval ge
lukkig geen sprake te zijn.
De gehele check-up neemt twee uur in
beslag. Een hartslag van 59 en een
bloeddruk van 80/120 - in rust - zijn
fraaie waarden en ook mijn urine heeft
inmiddels een pluim voor goed gedrag
gekregen. De uitslag van de vele bloed
tests (aids-test alleen op verzoek) zal pas
vermeld staan in het eindrapport dat na
enkele weken met de rekening wordt
toegezonden.
Fietscomputer
aangevraagde inspanningsoefening op
een home-trainer die op diverse geavan
ceerde meetapparatuur en computers is
aangesloten. M'n bril moet af en daar
door kan ik tijdens het trappen niet zien
wat de internist en zijn assistente wel
kunnen volgen, zoals mijn volgens sche
ma oplopende hartslag en bloeddruk.
Een masker met slangen en andere uit
stulpingen maakt van een doorsnee ge
zicht een carnavalsgelaat. De eerste pe
daalslagen gaan soepel, maar om de zo
veel minuten wordt de tegendruk ver
hoogd. Half hijgend, half hyperventile
rend haal ik de finish van mijn kunnen.
Draden en plakkers worden van m'n
vrijwel naakte lichaam getrokken en na
het opfrissen en aankleden zit ik tegen
over de specialist die zijn eerste indruk
geeft. Woorden als „helaas" en „termi
naal" laat hij weg uit zijn vocabulaire.
De check-up is ook niet bedoeld om ie
mand de moed in de schoenen te laten
zinken. Nee, door een goede controle wil
men tijdig zaken ontdekken die anders
de gelegenheid krijgen zich ongunstig te
ontwikkelen. Want wanneer de sympto
men al voelbaar zijn, is bijsturen altijd
moeilijker en niet zelden vergeefs.
Eindrapport
Als ik enkele weken later vier trappen
afren op weg naar mijn brievenbus, hijg
ik amper. Maar of ik echt gezond ben of
als de wiedeweerga mijn levensstijl moet
veranderen, dat geheim staat in de brief
die een PTT-beambte zojuist bij mij ge
gleufd heeft.
Met een gerust hart lees ik de inhoud:
Conclusie van de internist naar aanlei
ding van het fietsergometrisch onder
zoek:
1. Test gestaakt in verband met ver
moeidheid (hoe zou een duurtest anders
moeten eindigen, behalve noodlottig?
red.)
2. geen aanwijzingen voor verborgen af
wijkingen in de kransslagader
3. licht toenemen van de dode-ruimte-
venlilatie bij inspanning; vergezeld van
in lichte mate vasthouden van koolzuur
4. goede belastbaarheid.
hoor Mies. De visus op afstand blijkt
echter onvoldoende. En dat is slordig als
je een bril draagt. Sterkere glazen of
nieuwe contactlenzen staan inmiddels
op het verlanglijstje voor 5 december.
Verder heb ik een iets te laag HD-lipide,
„wat kan passen bij neiging tot vetstof-
wisselingsstoornis". De tests van de di
verse leverfuncties - ik heb bewust een
iets overdreven alcoholgebruik opgege
ven - hebben kennelijk niets verontrus
tends opgeleverd.
Tot slot de adviezen: herhaling long
functie-onderzoek, bijvoorbeeld over
een jaar; laboratoriumcontrole vetgehal
te, bijvoorbeeld over zes maanden.
Of het laatste advies - herhaal de hele
check-up over twaalf maanden - past in
het objectieve dan wel commerciéle be
leid van Medi-Check weet ik pas vol
gend jaar.
Misschien is er bij mij te weinig veront
rustends aangetroffen, dat ik de conclu
sies iets te beknopt beschreven vind.
Ook al zijn die vergezeld van alle medi
sche cijfers en formuleringen die ik
eventueel met de huisarts kan bespre
ken. Maar een leek blijft een leek en
heeft zelfs bij een goed bericht iets meer
duidelijkheid nodig. Het rapport eindigt
met de opmerking dat men altijd bereid
is nadere toelichting op de uitslag te ver
strekken. Die extra toelichting had mis
schien ook al in het rapport kunnen
staan, denk ik dan, samen met enkele
adviezen óver noodzakelijke oefeningen
en dièten.
Hoe frequent je je moet laten controle
ren is iets waarop de medici het juiste
antwoord nog niet hebben gevonden.
Veel artsen zullen er nog aan moeten
wennen, dat zij in de nieuwe, op preven
tie gerichte toekomst moeten leren om
gaan met gezonde mensen. Want in die
groep hebben zij zich van oudsher het
minst verdiept.
Huwelijksadvertentie
Mocht ik ooit een huwelijksadvertentie
plaatsen, dan hoef ik mij niet te beper
ken tot oppervlakkige gegevens als: bij
ziende jongeman, niet onknap (klinkt
beter dan lelijk), 36 jaar, donker haar,
dol op sport en gezelligheid, geen barty-
pe (één klein leugentje mag altijd). Nee,
als ze bij Sotheby's in Amsterdam men
sen gaan veilen, dan leest u over mij in
de catalogus: Hj (36): belastbaarheid 238
watt; hartslag 59, bloeddruk 80/120;
hoognormaal triglyceride gehalte, net te
laag HD-lipide; laagthoracale scoliose
naar rechts bij beenlengteverkorting
rechts; sinusritme (hart): som s-VI R-
V4= 40 mm. Uit-stekende oren. Mijn
lichte eind-exspiratoire luchtwegobstruc
tie moeten de kandidates maar op de
koop toe nemen.
HERMAN JANSEN
